Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nadtlenek wodoru" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 65
Tytuł:
Zastosowanie połączonych procesów sorpcji i utleniania do usuwania p-chlorofenolu ze środowiska wodnego
Application of combined processes of sorption and oxidation for the removal of p-chlorophenol from the aqueous environment
Autorzy:
Dąbek, L.
Ozimina, E.
Picheta-Oleś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125983.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
węgiel aktywny
utlenianie
sorpcja
nadtlenek wodoru
p-chlorofenol
activated carbon
oxidation
sorption
hydrogen peroxide
p-chlorophenol
Opis:
W prezentowanej pracy prowadzono badania nad skutecznością usuwania p-chlorofenolu z roztworu wodnego jako symulację eliminowania ze środowiska łatwo rozpuszczalnych związków chlorowcoorganicznych, stanowiących jedno z groźniejszych zanieczyszczeń środowiska. Jako metody usuwania wybrano sorpcję, utlenianie nadtlenkiem wodoru i odczynnikiem Fentona oraz symultanicznie realizowany proces sorpcji i utlenienia nadtlenkiem wodoru. Wykazano, że nadtlenek wodoru nie utlenia p-chlorofenolu, natomiast w reakcji Fentona następuje natychmiastowy rozkład tej substancji. Stwierdzono, że sorpcja na węglu aktywnym jest skutecznym sposobem usuwania p-chlorofenolu z roztworu wodnego. Ponadto, zużyty węgiel aktywny można z powodzeniem zregenerować poprzez utlenienie zaadsorbowanej substancji nadtlenkiem wodoru lub odczynnikiem Fentona i ponownie wykorzystać jako sorbent. Jednakże proces regeneracji łączy się ze znaczną stratą węgla aktywnego na skutek jego utlenienia. Znacznie skuteczniejszym rozwiązaniem jest usuwanie p-chlorofenolu z roztworu wodnego poprzez utlenienie odczynnikiem Fentona lub nadtlenkiem wodoru w obecności węgla aktywnego. W tych warunkach ma miejsce tak proces sorpcji, jak również utlenienia substancji organicznych, zarówno w roztworze wodnym, jak i zaadsorbowanych na węglu aktywnym, co równocześnie skutkuje jego regeneracją i umożliwia ponowne wykorzystanie.
In this paper the effectiveness of removing p-chlorophenol from the aqueous solution as a simulation of removing highly soluble chloroorganic compounds (being one of the most dangerous pollutants) has been examined. The following processes have been selected as the removal methods: sorption, oxidation with hydrogen peroxide and Fenton reagent as well as simultaneous sorption and oxidation with hydrogen peroxide. It has been proven that the hydrogen peroxide does not oxidate p-chlorophenol, while in the Fenton reaction an immediate decomposition of this substance takes place. It has been established that the sorption of activated carbon is an effective method of removing p-chlorophenol from an aqueous solution. Additionally, the used activated carbon may be successfully regenerated by oxidating the adsorbed substance with hydrogen peroxide or Fenton reagent and used again as a sorbent. However, the discussed process leads to a substantial loss of activated carbon as a result of its oxidation. The more effective solution is removing p-chlorophenol from the aqueous solution by oxidation with Fenton reagent or hydrogen peroxide in the presence of activated carbon. In such conditions both sorption and oxidation of organic substances present in the aqueous solution and adsorbed on the activated carbon take place, which also leads to the regeneration of the activated carbon and allows for its further use.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 343-348
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie katalazy w rozkładzie nadtlenku wodoru
Catalase application in hydrogen peroxide decomposition
Autorzy:
Czyżewska, K.
Trusek-Hołownia, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
katalaza
Serratia
nadtlenek wodoru
membrana
catalase
hydrogen peroxide
membrane
Opis:
Zaprezentowano efekty immobilizacji katalazy wyizolowanej z psychrotolerancyjnych mikroorganizmów z rodzaju Serratia, na powierzchni membrany z regenerowanej celulozy. Uzyskane rezultaty potwierdzają zwiększenie stabilności preparatu enzymatycznego na drodze immobilizacji w obecności wysokich stężeń substratu (do 40 g/l) przy pH 10.
In this work the results of catalase immobilization, isolated from psychrotolerant microorganisms of Serratia genus, on the regene- rated-cellulose membrane surface are shown. Obtained results confirm that catalase immobilization led to the increase of enzyme stability at the presence of high substrate concentrations (up to 40 g/L), at pH 10.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2017, 3; 64--65
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie węgla aktywnego i nadtlenku wodoru w oczyszczaniu ścieków przemysłowych
The use of activated carbon and hydrogen peroxide in wastewater treatment
Autorzy:
Dąbek, L.
Ozimina, E.
Picheta-Oleś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296913.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
węgiel aktywny
sorpcja
regeneracja
utlenianie
nadtlenek wodoru
activated carbon
sorption
regeneration
oxidation
hydrogen peroxide
Opis:
Oczyszczanie ścieków przemysłowych wymaga stosowania różnych metod, w tym procesów sorpcji i utlenienia. Każdy z tych procesów ma swoje zalety i ograniczenia. Konsekwencją stosowania sorpcji (najczęściej z wykorzystaniem węgli aktywnych) jest problem zagospodarowania zużytych sorbentów, a proces utleniania wymaga wprowadzania znacznych ilości utleniaczy. Alternatywą może być połączenie obu tych procesów, realizowane jako: sorpcja, a następnie utlenienie zaadsorbowanych substancji, co skutkuje ich regeneracją i możliwością ponownego wykorzystania, lub jako sorpcja i utlenianie realizowane symultanicznie. W prezentowanej pracy prowadzono badania nad skutecznością usuwania p-chlorofenolu (jako substancji organicznej często występującej w ściekach przemysłowych) z wykorzystaniem węgla aktywnego i utleniaczy. Jako utleniacze zastosowano nadtlenek wodoru oraz odczynnik Fentona wykorzystywane w metodach pogłębionego utleniania (AOP). W tym przypadku rozkład związków organicznych zachodzi na skutek działania powstających w środowisku reakcji rodników hydroksylowych. Wykazano, że nadtlenek wodoru nie utlenia p-chlorofenolu, natomiast w reakcji Fentona następuje natychmiastowy rozkład tej substancji. Jednocześnie wykazano, że wybrany do badań węgiel aktywny WD extra charakteryzuje się dużą zdolnością sorpcyjną względem p-chlorofenolu, wynoszącą 150 mg/g. Nasycony p-chlorofenolem węgiel aktywny poddano regeneracji poprzez utlenienie zaadsorbowanej substancji nadtlenkiem wodoru i odczynnikiem Fentona. Stwierdzono, że węgiel aktywny po regeneracji wykazuje zdolności sorpcyjne zbliżone do węgla świeżego. Procesowi regeneracji towarzyszy jednak znaczny ubytek masy węgla aktywnego, szczególnie na skutek działania odczynnika Fentona (ok. 15%). Jednocześnie prowadzono badania nad usuwaniem p-chlorofenolu z roztworu wodnego w symultanicznym procesie sorpcji i utlenienia. Zaobserwowano, że w pierwszym etapie reakcji zachodzi proces utlenienia, obejmujący jednak nie tylko rozkład p-chlorofenolu, ale również węgiel aktywny, na co wskazuje znaczny ubytek masy. Wraz z upływem czasu reakcji udział sorpcji wzrasta.
Industrial wastewater treatment requires the application of various methods including sorption and oxidation. Each of these processes has its advantages and limitations. The main consequence of sorption (usually with the use of activated carbon) is the problem of utilizing the used sorbents while oxidation requires introducing large amounts of oxidants. Alternatively, the combination of both these processes can be used, either carried out in the following sequence: sorption and then oxidation of adsorbed compounds, which results in their regeneration and possibility of their further use or as sorption and oxidation carried out simultaneously. In this paper the study on the effectiveness of p-chlorophenol (as an organic compound usually present in wastewaters) removal with the use of activated carbon and oxidants has been carried out. Hydrogen peroxide and Fenton's agent used in the advanced oxidation processes (AOP) were applied as oxidants. In such case the decomposition of organic compounds takes place due to the effect of hydroxyl radicals formed in the reaction environment. It has been shown that the hydrogen peroxide does not oxidate p-cholorphenol, while in the Fenton reaction immediate decomposition of this compound takes place. At the same time, it has been proven that the WD extra activated carbon selected for the studies has high sorptive abilities towards p-chlorophenol amounting to 150 mg/g. Activated carbon saturated with p-chlorophenol has been regenerated by oxidation of the adsorbed compound with hydrogen peroxide and Fenton's agent. It has been observed that after the regeneration the activated carbon shows sorptive abilities similar to the fresh carbon. However, the regeneration process has been accompanied with considerable activated carbon mass loss, in particular due to the effect of Fenton's agent (approximately 15%). At the same time studies on the p-chlorophenol removal from the aqueous solution in the simultaneous process of sorption and oxidation has been carried out. It has been observed that in the first phase of the reaction oxidation process takes place, involving p-chlorophenol decomposition as well as activated carbon decomposition, which is implied by the considerable mass loss. With time, sorption process starts to dominate. It has been concluded that irrespective of the method chosen (sorption and then oxidation of adsorbed compounds or simultaneous sorption and oxidation) the p-chlorophenol removal effectiveness was comparable.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 181-189
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych parametrów gazu i reagenta na efektywność usuwania NOx z gazów odlotowych przy iniekcji perhydrolu
The effect of selected gas and reagent parameters on the efficiency of NOx removal from exhaust gases with perhydrol injection
Autorzy:
Głodek-Bucyk, Ewa
Sładeczek, Franciszek
Kalinowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392288.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
oczyszczanie gazów
redukcja stężenia
tlenek azotu
NOx
perhydrol
nadtlenek wodoru
wypalanie klinkieru
piec obrotowy
gas treatment
concentration reduction
nitric oxide
hydrogen peroxide
clinker burning
rotary kiln
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki wstępnych badań nad efektywnością ograniczenia stężenia tlenków azotu w gazach odlotowych z instalacji wypalania klinkieru metody suchej z długim piecem obrotowym przy wykorzystaniu nadtlenku wodoru o stężeniu 30%. Badania przeprowadzono na doświadczalnej instalacji o przepustowości gazów wynoszącej 5000 m3n/h, przy temperaturze na wejściu do instalacji ok. 170°C i wilgotności gazów na poziomie 3–4%. Podczas badań w sposób ciągły kontrolowano parametry gazu, takie jak: strumień gazów, temperatura, skład gazów. Efektywność usuwania NOx z gazów wynosiła od 10 do 60%. Podstawowe czynniki wpływające na tę efektywność to strumień masy dozowanego nadtlenku wodoru oraz skład oczyszczanych gazów.
This paper presents the results of preliminary research on efficiency of nitrous oxides concentration reduction in exhaust gases from long dry kiln using 30% hydrogen peroxide solution. Research was conducted on an experimental installation with a gas throughput of 5000 nm3/h at the gas inlet temperature of 170°C and gas moisture of 3–4%. During the tests parameters such as: gas flow rate, temperature and gas composition were monitored constantly. The efficiency of removing NOx from exhaust gases was from 10 to 60%. Primary factors influencing this efficiency are mass flow rate of hydrogen peroxide and composition of exhaust gas.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2018, R. 11, nr 33, 33; 7-13
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ właściwości węgli aktywnych na szybkość usuwania wybranych barwników z roztworów w obecności nadtlenku wodoru
Impact of properties of activated carbons on the speed of removal of selected dyes from solutions in the presence of hydrogen peroxide
Autorzy:
Dąbek, L.
Ozimina, E.
Picheta-Oleś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819561.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
węgiel aktywny
nadtlenek wodoru
barwniki
activated carbon
hydrogen peroxide
dyes
Opis:
Postępujący rozwój przemysłu nierozerwalnie wiąże się z powstawaniem ścieków o złożonym składzie chemicznym, często charakteryzujących się obecnością substancji niebezpiecznych. Oczyszczanie tych ścieków, pomimo dostępności szeregu metod licznych, chemicznych i biologicznych, stanowi wciąż istotny problem. Szczególnie w przypadku gdy w ściekach obecne są substancje oporne na degradację i toksyczne w stosunku do mikroorganizmów. Przykładem ścieków, których oczyszczanie nastręcza wiele problemów, są ścieki barwne pochodzące z przemysłu farbiarskiego, włókienniczego, poligraficznego. Występujące w tych ściekach barwniki to złożone cząsteczki organiczne i metaloorganiczne zawierające pierścienie aromatyczne i zawierające ugrupowania azowe, nitrowe, nitrozowe, chinoidowe, iminochinoidowe, polienowe lub disiarczkowe [1, 8, 9]. Z uwagi na ogromną ilość związków stosowanych jako barwniki, różniących się grupami chromoforowymi oraz podstawnikami nadającymi im specyficzne właściwości jak rozpuszczalność, polarność do ich usuwania ze ścieków konieczne jest stosowanie, a często nawet łączenie wielu metod takich jak biodegradacja, koagulacja, sorpcja, utlenianie i filtracja [1÷3, 7÷11]. Dane literaturowe [7, 9, 11], jak i wdrożone rozwiązania [10] wskazują, że coraz częściej do oczyszczania ścieków zawierających barwniki stosuje się metody pogłębionego utleniania (AOP Advanced Oxidation Process), wykorzystujące wysoki potencjał utleniający (2,8 mV) powstających w środowisku reakcji rodników hydroksylowych OH [14]. Rodniki te powstają w efekcie działania promieniowania UV na ozon lub nadtlenek wodoru oraz w reakcji Fentona w obecności lub bez promieniowania ultrafioletowego. Wysoko reaktywne rodniki hydroksylowe reagują praktycznie ze wszystkimi związkami organicznymi powodując ich rozkład na prostsze cząsteczki lub prowadząc do całkowitego utlenienia. To sprawia, że utlenianie chemiczne metodą AOP jest coraz częściej rozważane nie tylko jako uzupełnienie ale również jako alternatywa dla metod konwencjonalnych. Niestety poważną wadą metod AOP jest stosowanie znacznych ilości utleniaczy, z uwagi na rozcieńczenie zanieczyszczeń organicznych jak i możliwość powstawania produktów pośrednich utlenienia, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia ilości ścieków oraz kosztów. Z tego też względu istotnego znaczenia nabiera połączenie pogłębionego utleniania z sorpcją. Wprowadzony do układu reakcyjnego sorbent pozwala zarówno na zatężenie zanieczyszczeń jak i wiąże produkty pośrednie degradacji. Najkorzystniejszym sorbentem wydaje się być węgiel aktywny. Jak wskazują dane literaturowe [2, 9, 11, 13] katalizuje on rozkład utleniaczy takich jak ozon lub nadtlenek wodoru z utworzeniem reaktywnych rodników hydroksylowych. Połączenie w jednym procesie sorpcji i utlenienia katalizowanego węglem aktywnym zapewnia wzrost skuteczności usuwania barwników. Celem prezentowanej pracy była ocena skuteczności usuwania z roztworu wodnego wybranych barwników takich jak fiolet krystaliczny i czerwień fenolowa, poprzez ich utlenianie nadtlenkiem wodoru w obecności różnych węgli aktywnych i podjęcie próby znalezienia zależności pomiędzy właściwościami fizykochemicznymi węgli oraz budową barwników i ilością utleniacza, a efektywnością procesu.
The paper discusses the efficiency of activated carbon used for removal of two dyes - crystal violet and phenol red - in aqueous solution by oxidation with hydrogen peroxide. The tests were conducted using four different activated carbons: two fresh carbons (WDex and WG-12), one used carbon (F-200S) and one subjected to regeneration with Fenton reagent (F-200R). The first stage of the analysis involved assessing the removal efficiency of the two dyes using sorption or oxidation with hydrogen peroxide at different concentrations of the oxidant. Commercially available fresh activated carbon, WDex, showed the highest sorptive capacity, which was 34 mg/g and 63 mg/g for crystal violet and phenol red, respectively. Under similar conditions, the dye sorption on the WG-12 carbon was 12 mg/g for crystal violet and 40 mg/g for phenol red. The sorptive capacities of F-200R and F-200S carbons were definitely lower; they were less than 10 mg/g for both dyes. Attempts to remove the dyes from solution by oxidation with hydrogen peroxide at concentrations of 375÷7500 mg H2O2/L were unsuccessful. However, the addition of activated carbon to the dye-H2O2 system led to an increase in the rate of solution decolourization. The experiments were conducted at a fixed concentration of crystal violet of approximately 19 mg/L and of phenol red of 21 mg/L, a constant amount of activated carbon in solution (0.5 g) and concentrations of hydrogen peroxide ranging from 1500 to 7500 mg/L. The fastest change in concentration of crystal violet solution, i.e. as early as within 20 minutes of reaction, was observed for the WDex carbon. It decreased by 40% at dose of oxidant 1500 mg H2O2/L, and by 70% at dose of oxidant 3750 mg H2O2/L. Increasing the time of reaction to 80 minutes resulted in total decolourization. Similarly, a higher rate of decolourization of crystal violet solution was observed when the reactive system contained the WG-12 carbon. Within 20 minutes of reaction, the concentration decreased by 30% at dose of oxidant 1500 mg H2O2/L. The concentration was approximately 40% lower when dose of oxidant increased to 3750 mg H2O2/L. The total decolourization was achieved within 160 minutes of reaction at a decrease in the concentration by approximately 90%. When used carbon (F-200S) was added to the crystal violethydrogen peroxide system, the rate of the dye decomposition was higher than during sorption. When the regenerated carbon (F-200R) was used, the total decolourization of the solution was observed as early as within 120 minutes at a concentration of hydrogen peroxide of 3750 mg H2O2/L. Similar experiments conducted for phenol red show that the presence of activated carbon in the dye-H2O2 system caused an increase in the dye removal rate. However, even under the most favourable conditions, in the presence of the fresh carbon (WDex), the decolourization was only slightly higher than 80%, within 160 minutes of reaction. The decomposition efficiency of the phenol red solution in the presence of the WG-12, F-200R and F-200S carbons was much lower, although in each case the use of the phenol redactivated carbon-oxidant reactive system was more favourable than sorption or oxidation only. The increase in the dye removal rate was attributable to the generation of hydroxyl radicals in the reactive system, as they were responsible for the oxidation of organic compounds. The rate at which the selected dyes are removed from solution in the dye-hydrogen peroxide-activated carbon system is well described by the kinetic equation of the second-order reaction (II). Carbons with higher dechlorination efficiency are more effective catalysts for generating hydroxyl radicals in hydrogen peroxide solution.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 1023-1042
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ substancji organicznych na usuwanie związków żelaza z wody w procesach utleniania i sedymentacji
Effect of the presence of organic substances on the extent of iron compound removal from water via oxidation and sedimentation processes
Autorzy:
Krupińska, I.
Świderska-Bróż, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237464.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda podziemna
usuwanie żelaza
napowietrzanie
utlenianie
nadtlenek wodoru
połączenie żelazoorganiczne
groundwater
iron removal
aeration
oxidation
hydrogen peroxide
iron-organic complexes
Opis:
Przedmiotem badań była woda podziemna zawierająca podwyższoną ilość związków organicznych, które współdecydowały o przebiegu i skuteczności usuwania związków żelaza z wody. Wyniki badań wykazały, że wraz ze wzrostem zanieczyszczenia organicznego wody zmniejszała się skuteczność utleniania jonów Fe(II) do Fe(III) tlenem rozpuszczonym oraz nadtlenkiem wodoru. Jednocześnie stwierdzono, że utlenianie jonów Fe(II) nadtlenkiem wodoru przebiegało szybciej, lecz z nieco mniejszą skutecznością niż tlenem rozpuszczonym w wodzie. Poza tym, nadtlenek wodoru powodował zmniejszenie intensywności barwy wody oraz mniejszy wzrost jej mętności niż proces napowietrzania. Bez względu na zastosowany utleniacz (H2O2, O2), produkty utleniania charakteryzowały się słabymi właściwościami sedymentacyjnymi i nawet sedymentacja w czasie 8 godz. nie zapewniła skutecznego usunięcia z wody związków żelaza, głównie Fe(III). Wykazano, że podczas sedymentacji usuwane były tylko nieorganiczne połączenia żelaza, a w wodzie pozostawały barwne koloidalne i rozpuszczone frakcje żelaza stabilizowane przez substancje organiczne.
The experiments involved groundwater samples with an increased quantity of organic substances contributing notably to the course and efficiency of iron compound removal. The study produced the following findings. The increase in the quantity of organic water pollutants was concomitant with a decrease in the efficiency of Fe(II) to Fe(III) oxidation in the presence of hydrogen peroxide and dissolved oxygen. The oxidation of Fe(II) ions involving hydrogen peroxide proceeded at a faster rate, though with a lower efficiency, than the one involving oxygen dissolved in water. What is more, hydrogen peroxide reduced color intensity and accounted for a lower rise in the turbidity of the water than did the aeration process. Regardless of whether H2O2 or O2 was used as the oxidizing agent, the settleability of the oxidation products was so poor that even an eight-hour sedimentation appeared to be insufficiently long to provide an efficient removal of iron compounds, specifically Fe(III). In the course of sedimentation, inorganic iron complexes alone were removed whereas colloidal and dissolved fractions of iron stabilized by organic substances persisted in the water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 1; 3-7
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ promieniowania na trwałość wybranych filtrów UV
Effect of UV radiation on the fastness of selected UV filters
Autorzy:
Gackowska, A.
Gaca, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207646.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
filtry UV
nadtlenek wodoru
fotostabilność
UV
hydrogen peroxide
photostability
Opis:
Przeprowadzono badania trwałości wybranych filtrów UV: 1- (4’ - t -bu t y lof e n y lo) -3- (4’ ’ -me tok s y f e n y lo - )propa no -1,3-dion (MBBM), 1,3-bis-(4’-metoksyfenylo)propano-1,3-dion (MMBM) i 1-(4’-t-metoksyfenylo)-3-fenylopropano-1,3-dion (MBM). Sprawdzono wpływ promieniowania UV oraz obecności czynnika utleniają- cego (nadtlenku wodoru) i źródła jonów chlorkowych (chlorku sodu) na trwałość wybranych filtrów. Wykazano, że istotne znaczenie na trwałość badanych związków mają układy H2 O2 :UV i H2 O2 :NaCl:UV.
Studies on the fastness of selec ted UV filters: 1-(4’-t-butylphenyl)-3-(4’’-methoxyphenyl)propane-1,3-dione (MBBM), 1,3-bis-(4’- methoxyphenyl)propane-1,3-dione (MMBM) and 1-(4’-t-methoxyphenyl)-3-phenylpropane-1,3-dione (MBM) were carried out. Effect of UV radiation, presence of an oxidizing agent (hydrogen peroxide) and source of chloride ions (sodium chloride) on the fastness of selected filters was investigated. It was found that the systems H2 O2 :UV and H2 O2 :NaCl:UV were of the essential importance on the fastness of compounds studied.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 301-304
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ parametrów technologicznych na proces epoksydacji eteru diallilowego 30-proc. nadtlenkiem wodoru na katalizatorze tytanowo-silikatowym Ti-MWW
The influence of technological parameters on the process of diallyl ether epoxidation using 30 wt% hydrogen peroxide and over the titaniumsilicate Ti-MWW catalyst
Autorzy:
Wróblewska, A.
Drewnowska, E.
Szymańska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270327.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
epoksydacja
eter diallilowy
nadtlenek wodoru
katalizator Ti-MWW
chromatografia gazowa
epoxidation
diallyl ether
hydrogen peroxide
Ti-MWW catalyst
gas chromatography
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem parametrów technologicznych na proces epoksydacji eteru diallilowego (EDA) na katalizatorze tytanowo-silikatowym Ti-MWW, w obecności 30-proc. nadtlenku wodoru oraz w metanolu jako rozpuszczalniku. Badanymi parametrami były: temperatura reakcji (40-80°C), stosunek molowy EDA/H2O2 (1:1,5; 1:1,25; 1:1; 2:1; 3:1; 4:1 oraz 5:1), stężenie rozpuszczalnika – metanolu (30-80% wag.), ilość katalizatora – Ti-MWW (2-7% wag.) oraz czas reakcji (1-4 h). Ponadto w artykule przedstawiono metodykę prowadzenia procesu epoksydacji EDA oraz sposób jakościowego i ilościowego oznaczania składu mieszanin poreakcyjnych za pomocą takich metod analitycznych, jak: 1) analiza chromatograficzna, 2) metoda jodometryczna i 3) metoda potencjometryczna. Analiza chromatograficzna pozwoliła oznaczyć skład jakościowy i ilościowy mieszanin poreakcyjnych. Metodą jodometryczną oznaczano stężenie nieprzereagowanego nadtlenku wodoru, a metodą potencjometryczną stężenie powstałej w procesie gliceryny. Przeprowadzone analizy wykazały, że głównym produktem epoksydacji eteru diallilowego 30-proc. nadtlenkiem wodoru na katalizatorze Ti-MWW jest eter allilowo-glicydolowy (EAG). Produktami ubocznymi tego procesu są natomiast: gliceryna, eter diglicydolowy, 3-alliloksy-1,2-propanodiol, alkohol allilowy, glicydol oraz akroleina. Epoksydacja eteru diallilowego na katalizatorze Ti-MWW przebiega najkorzystniej w temperaturze 60°C, przy stosunku molowym H2O2/EDA = 1:1, stężeniu metanolu (rozpuszczalnika) 50% wag., ilości katalizatora Ti-MWW 4% wag. i w czasie 3 godzin.
This paper presents results of the studies on the influence of technological parameters on the process of diallyl ether (EDA) epoxidation over the titanium silicate Ti-MWW catalyst, in the presence of 30 wt% hydrogen peroxide and in methanol as a solvent. The tested parameters were as follows: temperature (40-80°C), the molar ratio of EDA/H2O2 (1:0.7, 1:0.8, 1:1, 2:1, 3:1, 4:1 and 5:1), the concentration of solvent – methanol (30-80 wt%), the amount of catalyst – Ti-MWW (2-7 wt%) and reaction time (1-4 h). Furthermore, this article presents the methodology of the process of EDA epoxidation and the method of qualitative and quantitative establishing the composition of the post-reaction mixtures, using such analytical methods as: 1) the gas chromatography, 2) the iodometric titration and 3) the potentiometric titration. Chromatographic analysis helped to determine the qualitative and quantitative composition of the post-reaction mixtures. By the iodometric titration was possible to determine the concentration of the unreacted hydrogen peroxide and by the potentiometric titration the concentration of glycerol. The analyses showed that the main product of the epoxidation of diallyl ether using 30 wt% hydrogen peroxide over the Ti-MWW catalyst is allyl-glycidyl ether (EAG), and by-products are: glycerol, diglycidyl ether, 3-allyloxy-1,2-propanodiol, allyl alcohol, glycidol and acrolein. Epoxidation of diallyl ether over Ti-MWW catalyst is effective at 60°C, at the molar ratio of EDA/H2O2 = 1:1, at the methanol (the solvent) concentration of 50 wt%, at the Ti-MWW catalyst concentration of 4 wt% and for the reaction time of 3 hours.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2017, 22, 1; 45-53
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kwasu siarkawego na reakcję utleniania kwasu L-askorbinowego przez peroksydazę w obecności nadtlenku wodoru
Vlijanie sernistojj kisloty na reakciju okislenija L-askorbinovojj kisloty dejjspleviem peroksidaza v prisutstvii perekosi vodorosta
Influence of sulfurous acid on oxidation of L-ascorbic acid by peroxidase in the presence of hydrogen peroxide
Autorzy:
Chmielnicka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876744.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
kwas L-askorbinowy
utlenianie
peroksydaza
nadtlenek wodoru
kwas siarkowy
L-ascorbic acid
oxidation
peroxidase
hydrogen peroxide
sulphuric acid
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1963, 14, 5
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dezintegracji mikrofalowej i procesu utleniania na biodegradację osadów nadmiernych
Autorzy:
Zawieja, Iwona
Rudniak, Joanna
Melich, Dawid
Borutko, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/26917500.pdf
Data publikacji:
2023-04-03
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
fermentacja metanowa
nadtlenek wodoru
osady nadmierne
promieniowanie mikrofalowe
Opis:
Osady ściekowe, pomimo rozwoju technologii ich unieszkodliwiana i badań dotyczących nowatorskich metod mających na celu ograniczenie negatywnego wpływu na środowiskowo gruntowo-wodne, wciąż stanowią wyzwanie pod względem możliwości ich przetwarzania. Tendencja wzrostowa dotycząca generowania osadów jest spowodowana dynamicznym rozwojem demograficznym oraz zastosowaniem nowoczesnych technologii przemysłowych. Powszechną metodą unieszkodliwiania osadów ściekowych poprzez ich stabilizację jest fermentacja metanowa. Skojarzenie z procesem dezintegracji konwencjonalnej fermentacji metanowej wpływa na zwiększenie efektywności procesu. Podstawowym celem dezintegracji osadów ściekowych jest ich wzrost podatności na biodegradację, przejawiający się w zmianie struktury osadów, uwolnieniu substancji wewnątrzkomórkowej do otaczającej cieczy oraz dezaktywacja bytujących w osadach mikroorganizmów chorobotwórczych, patogenów itp. Na szybkość biodegradacji osadów znaczący wpływ wywiera stopień upłynnienia substancji organicznych znajdujących się w osadach. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu dezintegracji mikrofalowej i procesu utleniania na biodegradację osadów nadmiernych. Przeprowadzono proces dezintegracji samodzielnej osadów z wykorzystaniem promieniowania mikrofalowego, proces utleniania z wykorzystaniem nadtlenku wodoru oraz proces dezintegracji hybrydowej łączącej powyższe metody. Ponadto wykonano obserwację mikroskopowej struktury osadów poddanych dezintegracji. Powyższa modyfikacja doprowadziła do uwolnienia substancji organicznych zawartych w komórkach mikroorganizmów tworzących osad nadmierny, w wyniku czego osady cechowały się wyższym poziomem podatności na biodegradację. W efekcie przeprowadzenia samodzielnych metod dezintegracji osadów nadmiernych wybrano najkorzystniejsze wartości rozpuszczonego chemicznego zapotrzebowania na tlen (ChZTrozp.), ogólnego węgla organicznego (OWO), stężenia lotnych kwasów tłuszczowych (LKT). W kolejnym etapie badań, który miał na celu dobór optymalnych warunków dezintegracji hybrydowej, zaobserwowano synergiczne działanie skojarzonych metod samodzielnych.
Źródło:
Rozwiązania proekologiczne w inżynierii środowiska; 121-137
9788371939204
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dezaktywacji termicznej oraz dezaktywacji substratem na rozkład nadtlenku wodoru przez komercyjną katalazę
Effect of thermal and substrate deactivation on the hydrogen peroxide decomposition by commercial catalase
Autorzy:
Miłek, J.
Wójcik, M.
Kwiatkowska-Marks, S.
Grubecki, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073212.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
katalaza
Terminox Ultra
dezaktywacja termiczna
dezaktywacja substratem
nadtlenek wodoru
catalase
thermal deactivation
substrate deactivation
hydrogen peroxide
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu dezaktywacji termicznej na rozkład rozcieńczonych roztworów nadtlenku wodoru przez komercyjną katalazę Terminox Ultra. Stwierdzono, że dla temperatury wyższej niż 5CTC i stężenia nadtlenku wodom niższego niż 0,0015 mol/dm3 dezaktywacja termiczna powinna być brana pod uwagę przy rozkładzie nadtlenku wodoru.
The aim of this work was to determinate the influence of thermal deactivation on the decomposition of diluted solutions of hydrogen peroxide by commercial catalase Terminox Ultra. It was found that for temperature higher than 50°C and hydrogen peroxide concentration lower than 0.0015 mol/dm3 the thermal deactivation should be taken into account in hydrogen peroxide decomposition by catalase.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 4; 180--181
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości, otrzymywanie oraz zastosowanie nadtlenku wodoru 98%+ klasy HTP
Properties, preparation and applications of hydrogen peroxide of 98%+ HTP class
Autorzy:
Florczuk, W.
Rarata, G.
Rokicka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/213773.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
nadtlenek wodoru
HTP
utleniacz rakietowy
materiał pędny
hydrogen peroxide
rocket oxidiser
propellant
Opis:
Przedstawiono podstawowe, a zarazem dość unikalne, właściwości stężonych roztworów nadtlenku wodoru klasy HTP (High Test Peroxide). Pokazano rownież zarys historyczny oraz możliwości zastosowania tego związku chemicznego w napędach wraz z uwzględnieniem aktualnych tendencji rozwojowych silników rakietowych wykorzystujących nadtlenek wodoru klasy HTP. Zwrócono także uwagę na możliwość wykorzystania dostępnych w Polsce 60%, chemicznie czystych, roztworów nadtlenku wodoru w celu otrzymania roztworów klasy HTP. Dodatkowo, opisano również proces preparatyki nadtlenku wodoru opracowany w Laboratorium Materiałów Pędnych będącego częścią Zakładu Technologii Kosmicznych Instytutu Lotnictwa. Wykazano także konkurencyjność w zakresie jakości oraz kosztów związanych z preparatyką własnego HTP w Instytucie Lotnictwa, w stosunku do aktualnie komercyjnie dostępnego w Europie.
The paper presents potentially "novel" and "green" rocket chemical propellant known as hydrogen peroxide of HTP class. The laboratory technology of obtaining the substance has been developed at IoA. However, the compound already is under extensive experimental research for its practical utilisation within the space propulsion applications. This liquid rocket propellant may be successfully used in various rocket engines. What more, recently has become promising alternative for utilised so far toxic propellants. The novel (in terms of its quality and renewed interest) high-energy liquid green propellant called HTP is 98%+ aqua solution of hydrogen peroxide of high purity (High Test Peroxide). It does not suffer from the disadvantages of typically used rocket propellants. The paper also presents the authors1 work in the field of HTP utilisation within the relevant industry.
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2016, 3 (244); 215-226
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topical and prospective processes of acetoxylation
Autorzy:
Lewandowski, G.
Bartkowiak, M.
Milchert, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/778851.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
acetoksylowanie
octan allilowy
nadtlenek wodoru
octan tert-butylu
acetoxylation
allyl acetate
hydrogen peroxide
propene glycol monoacetate
tert-butyl acetate
2-cyclohexenyl acetate
tetrahydrofuran
benzyl acetate
Opis:
The latest acetoxylation processes have been described in this work: oxidative acetoxylation of propene to allyl acetate, acetoxylation of propene to propene glycol and its acetates, acetoxylation of methyl tert-butyl ether and oxidative acetoxylation of cyclohexene by hydrogen peroxide. Acetoxylation of 1,3-butadiene, isobutene and toluene were presented together with a short description of the acetoxylation catalysts.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 4; 46-51
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ti-MWW catalyst - its characteristic and catalytic properties in the epoxidation of allyl alcohol by hydrogen peroxide
Autorzy:
Wróblewska, A.
Fajdek, A.
Milchert, E.
Grzmil, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/778365.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Ti-MWW
katalizatory tytanowo-silikalitowe
glicydol
epoksydacja w fazie ciekłej
nadtlenek wodoru
titanium-silicalites
glycidol
liquid phase epoxidation
hydrogen peroxide
Opis:
Ti-MWW, one of the latest titanium-silicalite catalysts, has been prepared by direct hydrothermal synthesis using hexamethyleneimine as a structure-directing agent. The characteristic of the catalyst was performed by means of the following methods: XRD, SEM, IR, UV-vis and X'Ray microanalysis. The catalytic properties of Ti-MWW have been compared with those of the conventional titanium-silicalites TS-1 and TS-2 in the epoxidation of allyl alcohol with hydrogen peroxide. The process has been described by the following main functions: the selectivity of the transformation to glycidol in relation to allyl alcohol consumed, the conversions of the substrates (allyl alcohol and hydrogen peroxide) and the selectivity of the transformation to organic compounds in relation to hydrogen peroxide consumed.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2010, 12, 1; 29-34
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 65

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies