Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nadtlenek wodoru" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 65
Tytuł:
Wpływ dezintegracji mikrofalowej i procesu utleniania na biodegradację osadów nadmiernych
Autorzy:
Zawieja, Iwona
Rudniak, Joanna
Melich, Dawid
Borutko, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/26917500.pdf
Data publikacji:
2023-04-03
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
fermentacja metanowa
nadtlenek wodoru
osady nadmierne
promieniowanie mikrofalowe
Opis:
Osady ściekowe, pomimo rozwoju technologii ich unieszkodliwiana i badań dotyczących nowatorskich metod mających na celu ograniczenie negatywnego wpływu na środowiskowo gruntowo-wodne, wciąż stanowią wyzwanie pod względem możliwości ich przetwarzania. Tendencja wzrostowa dotycząca generowania osadów jest spowodowana dynamicznym rozwojem demograficznym oraz zastosowaniem nowoczesnych technologii przemysłowych. Powszechną metodą unieszkodliwiania osadów ściekowych poprzez ich stabilizację jest fermentacja metanowa. Skojarzenie z procesem dezintegracji konwencjonalnej fermentacji metanowej wpływa na zwiększenie efektywności procesu. Podstawowym celem dezintegracji osadów ściekowych jest ich wzrost podatności na biodegradację, przejawiający się w zmianie struktury osadów, uwolnieniu substancji wewnątrzkomórkowej do otaczającej cieczy oraz dezaktywacja bytujących w osadach mikroorganizmów chorobotwórczych, patogenów itp. Na szybkość biodegradacji osadów znaczący wpływ wywiera stopień upłynnienia substancji organicznych znajdujących się w osadach. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu dezintegracji mikrofalowej i procesu utleniania na biodegradację osadów nadmiernych. Przeprowadzono proces dezintegracji samodzielnej osadów z wykorzystaniem promieniowania mikrofalowego, proces utleniania z wykorzystaniem nadtlenku wodoru oraz proces dezintegracji hybrydowej łączącej powyższe metody. Ponadto wykonano obserwację mikroskopowej struktury osadów poddanych dezintegracji. Powyższa modyfikacja doprowadziła do uwolnienia substancji organicznych zawartych w komórkach mikroorganizmów tworzących osad nadmierny, w wyniku czego osady cechowały się wyższym poziomem podatności na biodegradację. W efekcie przeprowadzenia samodzielnych metod dezintegracji osadów nadmiernych wybrano najkorzystniejsze wartości rozpuszczonego chemicznego zapotrzebowania na tlen (ChZTrozp.), ogólnego węgla organicznego (OWO), stężenia lotnych kwasów tłuszczowych (LKT). W kolejnym etapie badań, który miał na celu dobór optymalnych warunków dezintegracji hybrydowej, zaobserwowano synergiczne działanie skojarzonych metod samodzielnych.
Źródło:
Rozwiązania proekologiczne w inżynierii środowiska; 121-137
9788371939204
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detekcja nadtlenku wodoru chemiluminometrem wlasnej konstrukcji
Detecting hydrogen peroxide using a 'chemiluminometer' device constructed by the authors
Autorzy:
Szterk, A
Szterk, P
Lewicki, P P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828387.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
chemiluminescencja
nadtlenek wodoru
detekcja chemiluminescencyjna
peroksydaza chrzanowa
chemiluminometry
Opis:
Chemiluminescencja to emisja kwantów światła o określonej długości fali w wyniku specyficznych reakcji chemicznych. W wyniku tych reakcji powstaje produkt w stanie wzbudzonym i w procesie rekombinacji elektronowej następuje emisja promieniowania elektromagnetycznego. Celem pracy było skonstruowanie chemiluminometru, przyrządu służącego do badania różnych procesów utleniania techniką chemiluminescencjną. Kolejnym celem było określenie minimalnego poziomu detekcji nadtlenku przez skonstruowany przyrząd. Za pomocą zbudowanego chemiluminometru badano stężenie nadtlenku wodoru w układzie modelowym. Wykorzystano reakcję luminol-H₂O₂-peroksydaza chrzanowa w celu określenia poprawności działania urządzenia i uzyskiwania powtarzalności wyników. Celem pracy było również otrzymanie preparatu peroksydazy chrzanowej i określenie optymalnego pH jej działania. Peroksydazę otrzymywano z korzenia chrzanu tradycyjnymi metodami izolacji i wstępnego oczyszczania. Otrzymanie własnego preparatu enzymatycznego podyktowane było wysoką ceną komercyjnie dostępnych peroksydaz z korzenia chrzanu. Stwierdzono, stosując zbudowany chemiluminometr, że poziom detekcji nadtlenku wodoru w układzie luminol-H₂O₂-peroksydaza wynosi 1x10⁻¹⁰ mol/dm³ (3,74 ng/dm³). Nie stwierdzono liniowej zależności między stężeniem nadtlenku wodoru a sygnałem chemiluminescencji. Określono optymalne pH wyizolowanego preparatu peroksydazy chrzanowej, które wynosiło pH = 7.
Chemiluminescence is the emission of light quanta having definite wavelengths as a result of specific chemical reactions. Such reactions give a product in the excited state, and during an electron recombination process, the emission of electromagnetic radiation takes place. The first objective of the project was to construct chemiluminometer, a device that could be applied to investigate various oxidation processes using chemiluminescence. The next objective of the project was to determine the minimum level at which hydrogen peroxide could be detected. With the use of the chemiluminometer constructed, the concentration level of hydrogen peroxide was analyzed in a model system. A reaction between luminol-H₂O₂ and chorseradisch peroxidase was used to prove whether or not the device correctly operated and if the repeatability of results could be achieved. The third objective of the project was to produce a horseradish peroxidase preparation and to determine an optimal level of pH of its reaction. The horseradish peroxidase was produced from horseradish roots using traditional isolation and initial cleaning methods. The authors had to produce their own enzymatic preparation because all the commercially available peroxidases from horseradish roots were very expensive. It was also determined that while using the chemiluminometer constructed, the level of detecting hydrogen peroxide in the luminol-H₂O₂-peroxidase model was 1x10⁻¹⁰ mol/dm³ (3.74 ng/dm³). No linear dependence between the concentration of hydrogen peroxide and the chemiluminescence signal was found. The optimal level of pH equalling 7 (pH = 7) was determined of the isolated horseradish peroxidase.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 4; 275-282
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dezynfekcja powierzchni „wrażliwych”
Disinfection of „Sensitive” Surfaces
Autorzy:
Harmata, W.
Markowska, A.
Pirszel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373286.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
dezynfekcja
gazowy nadtlenek wodoru
disinfection
gaseous hydrogen peroxide
Opis:
Cel: Celem artykułu jest prezentacja metody dezynfekcji powierzchni materiałów papierniczych niepodatnych na procesy likwidacji skażeń (tzw. powierzchni „wrażliwych”) za pomocą gazowego nadtlenku wodoru. Wprowadzenie: Likwidacja skażeń jest bardzo trudnym procesem pod względem technicznym i technologicznym, gdyż powierzchnie po odkażeniu powinny być bezpieczne dla ludzi i środowiska. Dotyczy to głównie wnętrz, aparatury, dokumentacji oraz specjalistycznego wyposażenia. Obecnie możliwość skażenia zespołów ratowniczych lub kontyngentów wojskowych jest wielce prawdopodobna. Współcześnie stosowane technologie likwidacji skażeń oparte są o tzw. metody mokre, które są nieprzydatne do likwidacji skażeń dokumentacji (materiałów papierniczych), specjalistycznego wyposażenia i elektroniki. Niezależnie od pomocy poszkodowanym należy dokonać skutecznej likwidacji skażeń materiałów, urządzeń, sprzętu i odzieży. Proces musi być skuteczny, aby zapobiegać skażeniom wtórnym, z drugiej zaś strony powinien przywrócić skażonym materiałom i przedmiotom cechy użytkowe. Jedną z możliwości praktycznego rozwiązania tego problemu jest zastosowanie gazowego (waporyzowanego) nadtlenku wodoru oraz konstrukcja przewoźnego urządzenia do likwidacji skażeń. Metodologia: Metodykę określenia działania biobójczego gazowego nadtlenku wodoru opracowano na podstawie norm: PN-EN 13697, PN-EN 14561, PN-EN 14562. Jako substancje testowe wykorzystano grzyby drożdżopodobne (Candida albicans) i pleśniowe (Aspergillus niger). Wpływ procesu likwidacji skażeń na materiały papiernicze oceniano na podstawie kontroli wizualnej materiałów, jakości znajdującego się na nich pisma lub druku. Porównywano skany dokumentów. Wnioski: Rozwój biotechnologii inspiruje procesy, które mogą zastąpić technologie tradycyjne, mniej wydajne, a zarazem bardziej szkodliwe dla środowiska naturalnego. Wraz ze wzrostem liczby tzw. „użytkowników” biotechnologii, inżynierii genetycznej, mikrobiologii, biologii molekularnej itp. wzrasta także prawdopodobieństwo wystąpienia niekontrolowanego uwolnienia do środowiska materiału biologicznego bądź wykorzystania go w akcie terrorystycznym lub kryminalnym. Istnieje zatem pilna potrzeba skutecznego i szybkiego sposobu likwidacji skażeń biologicznych. Wykorzystanie nadtlenku wodoru w postaci pary, zdaniem autorów, jest perspektywiczną metodą likwidacji skażeń powierzchni niepodatnych na te procesy metodami tradycyjnymi. W badaniach uzyskano kompatybilność materiałową dla materiałów papierniczych, powłok lakierniczych, tworzyw sztucznych, elementów elektronicznych, optycznych oraz optoelektronicznych.
Objective: The objective of this paper is to present the methods of disinfection of so-called “sensitive” surfaces, non-susceptible to decontamination processes, using gaseous hydrogen peroxide. Introduction: Technically and technologically, decontamination is a very difficult process, as decontaminated surfaces should be safe for use by people and environment after the process is completed. This concerns mainly rooms, devices, documentation and specialised equipment. Nowadays, rescue teams or military groups face a very high risk of contamination. The system of crisis response in our country has the means and technologies for decontamination using so-called wet methods (the active substance exists in the form of an aqueous solution or an organic mixture) which, however, are unfit for the decontamination of documents (paper materials), specialist equipment and electronics. Irrespective of the aid provided to those injured, the effective decontamination of materials, devices and clothing should also be carried out. This process has to be effective so that secondary contamination is prevented, and should also be able to restore the affected equipment and materials to their original state. One of the practical methods for dealing with this problem involves the application of gaseous (vaporised) hydrogen peroxide and the construction of a mobile decontamination device. Methodology: The methodology for the determination of the biocidal effect of gaseous hydrogen peroxide is based on the following standards: PN-EN 13697, PN-EN 14561, PN-EN 14562. Yeast-like fungi (Candida albicans) and mould (Aspergillus niger) were used as test substances. The impact of the decontamination process on stationery was assessed through the visual inspection of the materials and the quality of their handwriting quality or print. Document scans were compared. Conclusions: Advancements in biotechnology stimulate processes which may replace the technologies currently used as less effective and more harmful to the natural environment. Along with the increase in the number of “users” of biotechnology, genetic engineering, microbiology, molecular biology, etc., there is a greater probability that an uncontrolled release to the environment occurs or biomaterials are used for terrorist or criminal purposes. An urgent need is therefore apparent for the effective and fast eradication of bio-contaminations. The use of vaporous hydrogen peroxide appears to be a viable decontamination method for surfaces which are otherwise resistant to such processes if delivered with traditional methods. The studies revealed inter-material compatibility between stationery, varnish coatings, plastics, and electronic, optical, and optoelectronic components.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 47, 3; 28-44
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of vibration and stirring on 90% and 98% hydrogen peroxide
Wpływ wibracji i mieszania na 90% i 98% nadtlenek wodoru
Autorzy:
Okroj, N.
Michalska, K.
Jakusz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92584.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
Tematy:
hydrogen peroxide
HTP
stirring
vibration
nadtlenek wodoru
mieszanie
wibracje
Opis:
The influence of vibration and stirring of 90% and 98% hydrogen peroxide (high test peroxide – HTP) of two different purity levels in accordance with MIL-PRF-16005F, was determined. Testing was conducted in order to evaluate safety of use of highly concentrated solutions of hydrogen peroxide. The influence of vibration on HTP was tested at different frequencies up to 100 Hz. Further testing investigated the influence of stirring HTP, at three different speed values: 2000 rpm, 4000 rpm and 6000 rpm. During both tests, decomposition was determined by measuring concentration loss using density assay. Liquid during the tests was visually inspected for visible signs of decomposition such as: foaming, gas emission, turbidity.
Określono wpływ wibracji i mieszania na 90% i 98% nadtlenek wodoru klasy HTP o dwóch poziomach czystości zdefiniowanych w normie MIL-PRF-16005F. Badanie przeprowadzono w celu oceny bezpieczeństwa stosowania roztworów nadtlenku wodoru o wysokim stężeniu. Został zmierzony wpływ wibracji o częstotliwości do 100 Hz na HTP. W ramach kolejnego badania sprawdzono wpływ mieszania na HTP, gdzie zastosowano trzy różne prędkości mieszania: 2000 rpm, 4000 rpm i 6000 rpm. Rozkład nadtlenku wodoru mierzony był poprzez pomiar stężenia roztworu przy zastosowaniu metody densymetrycznej. Dokonano wizualnych obserwacji roztworu podczas badań pod kątem występowania widocznych oznak rozkładu, jak: pienienie, emisja gazów, zmętnienie.
Źródło:
Materiały Wysokoenergetyczne; 2018, T. 10; 88-96
2083-0165
Pojawia się w:
Materiały Wysokoenergetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ promieniowania na trwałość wybranych filtrów UV
Effect of UV radiation on the fastness of selected UV filters
Autorzy:
Gackowska, A.
Gaca, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207646.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
filtry UV
nadtlenek wodoru
fotostabilność
UV
hydrogen peroxide
photostability
Opis:
Przeprowadzono badania trwałości wybranych filtrów UV: 1- (4’ - t -bu t y lof e n y lo) -3- (4’ ’ -me tok s y f e n y lo - )propa no -1,3-dion (MBBM), 1,3-bis-(4’-metoksyfenylo)propano-1,3-dion (MMBM) i 1-(4’-t-metoksyfenylo)-3-fenylopropano-1,3-dion (MBM). Sprawdzono wpływ promieniowania UV oraz obecności czynnika utleniają- cego (nadtlenku wodoru) i źródła jonów chlorkowych (chlorku sodu) na trwałość wybranych filtrów. Wykazano, że istotne znaczenie na trwałość badanych związków mają układy H2 O2 :UV i H2 O2 :NaCl:UV.
Studies on the fastness of selec ted UV filters: 1-(4’-t-butylphenyl)-3-(4’’-methoxyphenyl)propane-1,3-dione (MBBM), 1,3-bis-(4’- methoxyphenyl)propane-1,3-dione (MMBM) and 1-(4’-t-methoxyphenyl)-3-phenylpropane-1,3-dione (MBM) were carried out. Effect of UV radiation, presence of an oxidizing agent (hydrogen peroxide) and source of chloride ions (sodium chloride) on the fastness of selected filters was investigated. It was found that the systems H2 O2 :UV and H2 O2 :NaCl:UV were of the essential importance on the fastness of compounds studied.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 301-304
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradation of toluene using UV/hydrogen peroxide process
Autorzy:
Cai, Shaokang
Sun, Yue
Gao, Canzhu
Li, Pengfei
Cheng, Zhongfa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032937.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
AOP
toluene
hydrogen peroxide
spectrofotometer
toluen
nadtlenek wodoru
spektrofotometria
Opis:
Toluene in wastewater is volatile and difficult to degrade, and the longer it stays in the water, the higher is the risk. An advanced oxidation process (AOPs) has been used to degrade toluene rapidly and efficiently in wastewater by using ultraviolet light and hydrogen peroxide. Toluene in solution (initial concentration – 180 mg/dm3) with hydrogen peroxide (H2O2 dose – 2022 mg/dm3) was almost decomposed within 150 min. pH as well as the presence of various ions in waste water did not affect the degradation process. However, under strongly acidic conditions (pH less than 3), the chloride ions reduced the degradation efficiency of toluene. Based on the UV spectrophotometer and GC-MS analyses, the degradation pathways were observed: first, the methyl group was oxidized leading to the generation of benzoic acid, the benzene ring was subsequently opened by the action of hydroxyl radical, followed by the gradual decomposition of the intermediate products into small molecules such as water and carbon dioxide.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2021, 47, 1; 5-15
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie katalazy w rozkładzie nadtlenku wodoru
Catalase application in hydrogen peroxide decomposition
Autorzy:
Czyżewska, K.
Trusek-Hołownia, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
katalaza
Serratia
nadtlenek wodoru
membrana
catalase
hydrogen peroxide
membrane
Opis:
Zaprezentowano efekty immobilizacji katalazy wyizolowanej z psychrotolerancyjnych mikroorganizmów z rodzaju Serratia, na powierzchni membrany z regenerowanej celulozy. Uzyskane rezultaty potwierdzają zwiększenie stabilności preparatu enzymatycznego na drodze immobilizacji w obecności wysokich stężeń substratu (do 40 g/l) przy pH 10.
In this work the results of catalase immobilization, isolated from psychrotolerant microorganisms of Serratia genus, on the regene- rated-cellulose membrane surface are shown. Obtained results confirm that catalase immobilization led to the increase of enzyme stability at the presence of high substrate concentrations (up to 40 g/L), at pH 10.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2017, 3; 64--65
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ właściwości węgli aktywnych na szybkość usuwania wybranych barwników z roztworów w obecności nadtlenku wodoru
Impact of properties of activated carbons on the speed of removal of selected dyes from solutions in the presence of hydrogen peroxide
Autorzy:
Dąbek, L.
Ozimina, E.
Picheta-Oleś, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819561.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
węgiel aktywny
nadtlenek wodoru
barwniki
activated carbon
hydrogen peroxide
dyes
Opis:
Postępujący rozwój przemysłu nierozerwalnie wiąże się z powstawaniem ścieków o złożonym składzie chemicznym, często charakteryzujących się obecnością substancji niebezpiecznych. Oczyszczanie tych ścieków, pomimo dostępności szeregu metod licznych, chemicznych i biologicznych, stanowi wciąż istotny problem. Szczególnie w przypadku gdy w ściekach obecne są substancje oporne na degradację i toksyczne w stosunku do mikroorganizmów. Przykładem ścieków, których oczyszczanie nastręcza wiele problemów, są ścieki barwne pochodzące z przemysłu farbiarskiego, włókienniczego, poligraficznego. Występujące w tych ściekach barwniki to złożone cząsteczki organiczne i metaloorganiczne zawierające pierścienie aromatyczne i zawierające ugrupowania azowe, nitrowe, nitrozowe, chinoidowe, iminochinoidowe, polienowe lub disiarczkowe [1, 8, 9]. Z uwagi na ogromną ilość związków stosowanych jako barwniki, różniących się grupami chromoforowymi oraz podstawnikami nadającymi im specyficzne właściwości jak rozpuszczalność, polarność do ich usuwania ze ścieków konieczne jest stosowanie, a często nawet łączenie wielu metod takich jak biodegradacja, koagulacja, sorpcja, utlenianie i filtracja [1÷3, 7÷11]. Dane literaturowe [7, 9, 11], jak i wdrożone rozwiązania [10] wskazują, że coraz częściej do oczyszczania ścieków zawierających barwniki stosuje się metody pogłębionego utleniania (AOP Advanced Oxidation Process), wykorzystujące wysoki potencjał utleniający (2,8 mV) powstających w środowisku reakcji rodników hydroksylowych OH [14]. Rodniki te powstają w efekcie działania promieniowania UV na ozon lub nadtlenek wodoru oraz w reakcji Fentona w obecności lub bez promieniowania ultrafioletowego. Wysoko reaktywne rodniki hydroksylowe reagują praktycznie ze wszystkimi związkami organicznymi powodując ich rozkład na prostsze cząsteczki lub prowadząc do całkowitego utlenienia. To sprawia, że utlenianie chemiczne metodą AOP jest coraz częściej rozważane nie tylko jako uzupełnienie ale również jako alternatywa dla metod konwencjonalnych. Niestety poważną wadą metod AOP jest stosowanie znacznych ilości utleniaczy, z uwagi na rozcieńczenie zanieczyszczeń organicznych jak i możliwość powstawania produktów pośrednich utlenienia, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia ilości ścieków oraz kosztów. Z tego też względu istotnego znaczenia nabiera połączenie pogłębionego utleniania z sorpcją. Wprowadzony do układu reakcyjnego sorbent pozwala zarówno na zatężenie zanieczyszczeń jak i wiąże produkty pośrednie degradacji. Najkorzystniejszym sorbentem wydaje się być węgiel aktywny. Jak wskazują dane literaturowe [2, 9, 11, 13] katalizuje on rozkład utleniaczy takich jak ozon lub nadtlenek wodoru z utworzeniem reaktywnych rodników hydroksylowych. Połączenie w jednym procesie sorpcji i utlenienia katalizowanego węglem aktywnym zapewnia wzrost skuteczności usuwania barwników. Celem prezentowanej pracy była ocena skuteczności usuwania z roztworu wodnego wybranych barwników takich jak fiolet krystaliczny i czerwień fenolowa, poprzez ich utlenianie nadtlenkiem wodoru w obecności różnych węgli aktywnych i podjęcie próby znalezienia zależności pomiędzy właściwościami fizykochemicznymi węgli oraz budową barwników i ilością utleniacza, a efektywnością procesu.
The paper discusses the efficiency of activated carbon used for removal of two dyes - crystal violet and phenol red - in aqueous solution by oxidation with hydrogen peroxide. The tests were conducted using four different activated carbons: two fresh carbons (WDex and WG-12), one used carbon (F-200S) and one subjected to regeneration with Fenton reagent (F-200R). The first stage of the analysis involved assessing the removal efficiency of the two dyes using sorption or oxidation with hydrogen peroxide at different concentrations of the oxidant. Commercially available fresh activated carbon, WDex, showed the highest sorptive capacity, which was 34 mg/g and 63 mg/g for crystal violet and phenol red, respectively. Under similar conditions, the dye sorption on the WG-12 carbon was 12 mg/g for crystal violet and 40 mg/g for phenol red. The sorptive capacities of F-200R and F-200S carbons were definitely lower; they were less than 10 mg/g for both dyes. Attempts to remove the dyes from solution by oxidation with hydrogen peroxide at concentrations of 375÷7500 mg H2O2/L were unsuccessful. However, the addition of activated carbon to the dye-H2O2 system led to an increase in the rate of solution decolourization. The experiments were conducted at a fixed concentration of crystal violet of approximately 19 mg/L and of phenol red of 21 mg/L, a constant amount of activated carbon in solution (0.5 g) and concentrations of hydrogen peroxide ranging from 1500 to 7500 mg/L. The fastest change in concentration of crystal violet solution, i.e. as early as within 20 minutes of reaction, was observed for the WDex carbon. It decreased by 40% at dose of oxidant 1500 mg H2O2/L, and by 70% at dose of oxidant 3750 mg H2O2/L. Increasing the time of reaction to 80 minutes resulted in total decolourization. Similarly, a higher rate of decolourization of crystal violet solution was observed when the reactive system contained the WG-12 carbon. Within 20 minutes of reaction, the concentration decreased by 30% at dose of oxidant 1500 mg H2O2/L. The concentration was approximately 40% lower when dose of oxidant increased to 3750 mg H2O2/L. The total decolourization was achieved within 160 minutes of reaction at a decrease in the concentration by approximately 90%. When used carbon (F-200S) was added to the crystal violethydrogen peroxide system, the rate of the dye decomposition was higher than during sorption. When the regenerated carbon (F-200R) was used, the total decolourization of the solution was observed as early as within 120 minutes at a concentration of hydrogen peroxide of 3750 mg H2O2/L. Similar experiments conducted for phenol red show that the presence of activated carbon in the dye-H2O2 system caused an increase in the dye removal rate. However, even under the most favourable conditions, in the presence of the fresh carbon (WDex), the decolourization was only slightly higher than 80%, within 160 minutes of reaction. The decomposition efficiency of the phenol red solution in the presence of the WG-12, F-200R and F-200S carbons was much lower, although in each case the use of the phenol redactivated carbon-oxidant reactive system was more favourable than sorption or oxidation only. The increase in the dye removal rate was attributable to the generation of hydroxyl radicals in the reactive system, as they were responsible for the oxidation of organic compounds. The rate at which the selected dyes are removed from solution in the dye-hydrogen peroxide-activated carbon system is well described by the kinetic equation of the second-order reaction (II). Carbons with higher dechlorination efficiency are more effective catalysts for generating hydroxyl radicals in hydrogen peroxide solution.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 1023-1042
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matematyczna optymalizacja procesu epoksydacji alkoholu allilowego w metanolu na katalizatorze Ti-SBA-15
Mathematical optimization of the process of allyl alkohol epoxidation in the presence of methanol over Ti-SBA-15 catalyst
Autorzy:
Wróblewska, A.
Makuch, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142052.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
glicydol
optymalizacja
Ti-SBA-15
nadtlenek wodoru
glycidol
optimization
hydrogen peroxide
Opis:
Proces epoksydacji alkoholu allilowego na katalizatorze Ti- SBA-15 optymalizowano przy użyciu planu rotalno-uniformalnego. Dla głównych funkcji opisujących proces (konwersja alkoholu allilowego, selektywność przemiany do glicydolu w odniesieniu do przereagowanego alkoholu allilowego i selektywność przemiany do związków organicznych w odniesieniu do przereagowanego nadtlenku wodoru) wyznaczono maksymalne wartości oraz odpowiadające im optymalne parametry. Na podstawie rysunków warstwicowych przeprowadzono dokładną analizę uzyskanych wyników.
The process of allyl alcohol epoxidation in the presence of methanol over Ti-SBA-15 catalyst was optimized using rotatableuniform design. For main functions describing the process (allyl alcohol conversion, selectivity of conversion to glycidol in relation to consumed allyl alcohol and selectivity of conversion to organic compounds in relation to consumed hydrogen peroxide) maximum values and their corresponding optimum parameters were determined. Detailed analysis of obtained results was carried out using contour plots.
Źródło:
Chemik; 2014, 68, 7; 600-611
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and design of a 10 N monopropellant thruster
Projektowanie i przygotowanie rakietowego silnika korekcyjnego o ciągu 10 N napędzanego paliwem jednoskładnikowym
Autorzy:
Booth, S.
Kenton, J
Nienhaus, P.
Zahn, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/212353.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
monopropellant thruster
hydrazine
hydrogen peroxide
rakietowy silnik korekcyjny
hydrazyna
nadtlenek wodoru
Opis:
Monopropellant thrusters are commonly used on spacecraft for a variety of purposes, most frequently for maintaining the spacecraft’s orbit. A majority of monopropellant thrusters available and in use today are hydrazine engines. Hydrazine is toxic, unsafe, and not environmentally friendly. An alternative propellant is hydrogen peroxide; it is environmentally friendly, non-toxic, cheaper, and easier to store than hydrazine. This paper covers the design process of a 10 N monopropellant thruster that uses hydrogen peroxide. A thruster capable of low thrust is preferred for orbit keeping; not much power is needed for maintaining orbit, and low thrust engines are smaller and lighter.
Rakietowe silniki korekcyjne napędzane paliwem jednoskładnikowym są powszechnie używane w statkach kosmicznych do różnych celów, głównie do utrzymywania statku na orbicie. Większość dostępnych I używanych obecnie rakietowych silników korekcyjnych to silniki hydrazynowe. Hydrazyna jest toksyczna, niebezpieczna I szkodliwa dla środowiska. Alternatywnym paliwem jest nadtlenek wodoru. Jest on przyjazny dla środowiska, nietoksyczny, tańszy i łatwiejszy do przechowywania niż hydrazyna. Praca ta opisuje proces projektowania rakietowego silnika korekcyjnego o ciągu 10 N, który używa nadtlenku wodoru. Silnik korekcyjny, który wytwarza niską siłę ciągu jest preferowany do utrzymywania statku na orbicie ponieważ nie potrzeba dużej mocy do utrzymania statku na orbicie, a silniki o małym ciągu są mniejsze i lżejsze.
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2015, 3 (240); 7-17
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadtlenek wodoru 98% klasy HTP - alternatywa dla hydrazyny
Hydrogen peroxide 98% HTP-class - an alternative for hydrazine
Autorzy:
Rarata, G.
Surmacz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/213861.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
nadtlenek wodoru
hydrazyna
rakietowe materiały pędne
hydrogen peroxide
hydrazine
rocket propellant
Opis:
Wartykule zwrócono uwagę na możliwość wykorzystania nadtlenku wodoru (H2O2) klasy HTP (do zastosowań napędowych – tzw. „High Test Peroxide” lub też „Rocket Grade Hydrogen Peroxide”) jako atrakcyjnej alternatywy dla obecnie stosowanych materiałów pędnych na platformach satelitarnych. Najpowszechniejszymi materiałami pędnymi aktualnie wykorzystywanymi jako napędy kosmiczne w satelitach są hydrazyna i jej pochodne (paliwa) oraz czterotlenek dwuazotu (utleniacz). Są to substancje odznaczające się bardzo wysoką toksycznością oraz korozyjnością. Zwłaszcza stosowanie hydrazyny poddawane jest coraz ostrzejszym restrykcjom w Europie (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów – REACH). Rosnące trudności formalne związane z użytkowaniem hydrazyny oraz relatywnie wysokie koszty zabezpieczeń dla personelu naziemnego, sprawią, że sektor napędów satelitarnych intensywnie poszukuje odpowiednich zamienników tej substancji. Ocenia się, że nadtlenek wodoru klasy HTP o stężeniu 98% jest jednym z najpoważniejszych kandydatów do tego, aby ją skutecznie zastąpić. Nadtlenek wodoru klasy HTP jest silnym ciekłym utleniaczem i jednocześnie, relatywnie najbezpieczniejszym, rakietowym jednoskładnikowym materiałem pędnym. Niestety, obecnie substancja ta, zwłaszcza wmniejszych ilościach, jest praktycznie niedostępna na rynku europejskim. Skutkiem tego ośrodki akademickie oraz jednostki naukowo-badawcze, które wykazują zainteresowane są badaniami z wykorzystaniem HTP, nie są w stanie nabyć nawet niewielkich ilości HTP w rozsądnej cenie. Dlatego też w Instytucie Lotnictwa opracowano technologię uzyskiwania laboratoryjnych do technicznych ilości względnie taniego nadtlenku wodoru o stężeniu powyżej 80% (nawet 98%+) oraz odpowiednio wysokiej czystości.
The paper presents modern approach as well as the potential of “novel” chemical “green” rocket propellant for satellite applications known as hydrogen peroxide of HTP class. The technology of obtaining the substance has been fully developed at IoA. However, the compound already is under experimental research for its practical utilisation within space propulsion applications. This liquid rocket propellant may be successfully used in thrusters and engines in RCS’s. What more, recently has become promising alternative for utilised so far toxic propellants. The novel (in terms of its quality and renewed interest) high-energy liquid green propellant called HTP is 98% aqua solution of hydrogen peroxide (High Test Peroxide). It does not suffer from the disadvantages typical for currently used rocket propellants and is now being extensively tested in many other space propulsion research centres around the world. The paper also presents the potential connected to the use of 98% HTP, also with comparison to the other liquid currently commonly used and very toxic propellant - hydrazine. Additionally, the authors try to prove that 98% HTP enables, due to low costs, the extensive research for alternative “green” propulsion systems may not always have to be done by the relevant industry itself but also by academia, research institutes and smaller private companies.
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2014, 1 (234) March 2014; 25-33
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oksychlorowanie związków organicznych
Oxychlorination of organic compounds
Autorzy:
Przybyłek, M.
Gaca, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207647.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
nadtlenek wodoru
chlorowodór
związki chloroorganiczne
hydrogen peroxide
hydrogen chloride
chlorine compounds
Opis:
W artykule omówiono procesy oksychlorowania różnych związków organicznych. Zwrócono również uwagę na proekologiczny aspekt stosowania tych metod. Omówione zostały również szczegółowo mechanizmy oksychlorowania aniliny i eterów tert-butylowych.
In this paper oxychlorination processes were reviewed. We paid special attention to the environmental and ecological aspects of these transformations. Mechanisms of aniline and tert-buthyl ethers oxychlorination were also discussed in detail.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 297-300
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Explosive potential of energetic mixtures based on hydrogen peroxide
Potencjał wybuchowy mieszanin energetycznych zawierających nadtlenek wodoru
Autorzy:
Papliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1063131.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
Tematy:
hydrogen peroxide
energetic compositions
explosive performance
nadtlenek wodoru
mieszaniny energetyczne
parametry detonacji
Opis:
W pracy przedstawiona została analiza parametrów wybuchu i detonacji mieszanin energetycznych zawierających nadtlenek wodoru (H2O2, HP). Jako dodatki rozważane były niewybuchowe materiały o ujemnym bilansie tlenowym. Rozpatrzone zostały dwie grupy paliw, metanol, glikol etylenowy i gliceryna o umiarkowanie negatywnym bilansie tlenowym oraz alkohol etylowy o zdecydowanie ujemnym bilansie tlenowym. Wybuchowe i detonacyjne właściwości badanych mieszanin paliwo/ HP badane były w szerokim zakresie wzajemnych zmian stężenia składników. Ciepło wybuchu w stałej objętości, prędkość detonacji oraz objętość gazowych produktów przemiany określane były za pomocą obliczeń termochemicznych. Rozpatrzony został również wpływ dodatku HP do materiału wybuchowego z grupy CHNO. Jako przykładowy materiał z grupy CHNO rozpatrzony został nitrometan. Przyjmowano zastosowanie HP w roztworze wodnym. Przedmiotem prowadzonych analiz było określenie zakresów stężeń, dla których mieszaniny paliwo/HP/woda będą odpowiednie do stosowania w ładunkach wybuchowych.
Źródło:
Materiały Wysokoenergetyczne; 2019, 11, 2; 14-20
2083-0165
Pojawia się w:
Materiały Wysokoenergetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości, otrzymywanie oraz zastosowanie nadtlenku wodoru 98%+ klasy HTP
Properties, preparation and applications of hydrogen peroxide of 98%+ HTP class
Autorzy:
Florczuk, W.
Rarata, G.
Rokicka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/213773.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
nadtlenek wodoru
HTP
utleniacz rakietowy
materiał pędny
hydrogen peroxide
rocket oxidiser
propellant
Opis:
Przedstawiono podstawowe, a zarazem dość unikalne, właściwości stężonych roztworów nadtlenku wodoru klasy HTP (High Test Peroxide). Pokazano rownież zarys historyczny oraz możliwości zastosowania tego związku chemicznego w napędach wraz z uwzględnieniem aktualnych tendencji rozwojowych silników rakietowych wykorzystujących nadtlenek wodoru klasy HTP. Zwrócono także uwagę na możliwość wykorzystania dostępnych w Polsce 60%, chemicznie czystych, roztworów nadtlenku wodoru w celu otrzymania roztworów klasy HTP. Dodatkowo, opisano również proces preparatyki nadtlenku wodoru opracowany w Laboratorium Materiałów Pędnych będącego częścią Zakładu Technologii Kosmicznych Instytutu Lotnictwa. Wykazano także konkurencyjność w zakresie jakości oraz kosztów związanych z preparatyką własnego HTP w Instytucie Lotnictwa, w stosunku do aktualnie komercyjnie dostępnego w Europie.
The paper presents potentially "novel" and "green" rocket chemical propellant known as hydrogen peroxide of HTP class. The laboratory technology of obtaining the substance has been developed at IoA. However, the compound already is under extensive experimental research for its practical utilisation within the space propulsion applications. This liquid rocket propellant may be successfully used in various rocket engines. What more, recently has become promising alternative for utilised so far toxic propellants. The novel (in terms of its quality and renewed interest) high-energy liquid green propellant called HTP is 98%+ aqua solution of hydrogen peroxide of high purity (High Test Peroxide). It does not suffer from the disadvantages of typically used rocket propellants. The paper also presents the authors1 work in the field of HTP utilisation within the relevant industry.
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2016, 3 (244); 215-226
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradation of n-alkanes in oil polluted soil after stimulation by fyre-zyme enzyme preparation and hydrogen peroxide
Rozkład n-alkanów w zaolejonej glebie po stymulacji preparatem enzymatycznym fyre-zyme i nadtlenkiem wodoru
Autorzy:
Ciesielczuk, T.
Krzyśko-Łupicka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388589.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
oil
bioremediation
soil
enzymes
hydrogen peroxide
ropopochodne
bioremediacja
gleba
enzymy
nadtlenek wodoru
Opis:
Petroleum substances are widely used in many industries and are used as lubricants and fuels in motor vehicles. Due to the pipeline failure, lost of substances on the loading stations area and traffic crashes, petroleum contamination of soils are very common. High concentration of petroleum pollutants in the soil, leads to reduced activity of the indigenous microflora and extends their fate in the environment. However solubility in water of petroleum products is low, contamination could easily move from accident site to other places with surface and groundwater streams. It is especially important on water resources or agriculture areas. The high costs of removal of oil spills to the soil and ground, forces to search for low-cost and effective methods of soils decontamination by “in situ” methods. The aim of this study was to compare the effectiveness of biodegradation of diesel fuel and mineral oil in the soil contaminated with petroleum substances, after “Fyre-Zyme” enzyme reagent stimulation and / or hydrogen peroxide. Obtained results indicate on stimulation of degradation process of diesel fuel and mineral oil, either by used enzyme and hydrogen peroxide compared with the control samples in 60 days period of experiment. This indicates the possibility of use of tested additives for soils bioremediation processes as a cheap alternative for ex-situ methods.
Substancje ropopochodne znajdują szerokie zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, a także są stosowane jako środki smarne i pędne w pojazdach mechanicznych. Z uwagi na awarie sieci przesyłowych, obrót tymi substancjami na stacjach przeładunkowych, a także katastrofy w ruchu lądowym, zanieczyszczenia ropopochodne gleb są częstym zjawiskiem. Duża koncentracja zanieczyszczeń naftopochodnych w glebie prowadzi do zmniejszenia aktywności mikroflory autochtonicznej i poprzez ograniczenie dopływu tlenu do profilu glebowego, wydłuża czas ich zalegania w środowisku. Wysokie koszty likwidacji skutków wycieków ropopochodnych do gleb i gruntu zmuszają do poszukiwania tanich i efektywnych metod usuwania zanieczyszczeń metodami „in situ”. Celem niniejszej pracy było porównanie efektywności biodegradacji n-alkanów rozpatrywanych w podziale na 2 grupy: oleju napędowego oraz oleju silnikowego w glebie silnie zanieczyszczonej substancjami ropopochodnymi, po stymulacji preparatem enzymatycznym Fyre-Zyme lub/i nadtlenkiem wodoru. Uzyskane wyniki wskazują na stymulowanie rozkładu oleju napędowego oraz silnikowego zarówno poprzez zastosowany preparat enzymatyczny (który najwyższą efektywność wykazywał w przypadku węglowodorów o długości łańcucha węglowego C22–C40), jak i nadtlenek wodoru (najbardziej efektywny do stymulacji rozkładu węglowodorów C8–C21) w porównaniu do grupy kontrolnej w okresie 60 dni. Wskazuje to na potencjalne możliwości zastosowania badanych dodatków do przyspieszania procesu bioremediacji gleb.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 4-5; 525-533
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 65

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies