Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mycenaean culture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    "Mykeńskie" paciorki fajansowe z Kietrza na Górnym Śląsku
    Mycenaean” faience beads from Kietrz in Upper Silesia
    Autorzy:
    Rzeźnik, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/169108.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
    Tematy:
    paciorki
    fajans starożytny
    kultura mykeńska
    kultura łużycka
    szlak bursztynowy
    epoka brązu
    beads
    ancient faience
    Mycenaean culture
    Lusatian culture
    amber route
    Bronze Age
    Opis:
    W artykule przedstawiono trzy paciorki, odkryte w jednym z grobów wczesnej kultury łużyckiej w Kietrzu na Górnym Śląsku i opublikowane przed trzydziestu laty jako szklane. Na podstawie cech technologicznych i stylistycznych oraz studiów porównawczych wyrobów szklarskich z Europy i Bliskiego Wschodu w epoce brązu wykazano, że są to wyroby z tzw. fajansu starożytnego. Były one ozdobami charakterystycznymi dla wschodniego Śródziemnomorza i szczególnie kultury mykeńskiej. W dorzecze Odry dotarły w ramach wymiany dalekosiężnej szlaku bursztynowego. Do grobu trafiły jako centralne ogniwa naszyjnika spełniającego funkcję osobistej ozdoby oraz przedmiotu o znaczeniu symboliczno-magicznym.
    The article presents three beads, discovered in an early Lusatian culture grave in Kietrz in the Upper Silesia region and published 30 years ago as glass ones. Based on technological and stylistic features as well as comparative studies of Bronze Age beads made of vitreous materials originating from Europe and the Near East, it has been shown that these are actually artefacts made of ancient faience. They used to be adornments typical for the Eastern Mediterranean and in particular Mycenaean culture. They found their way to the Oder basin through the long distance trade on the amber route. The beads were put to the grave as the central links of a necklace which acted as a personal adornment as well as an item bearing symbolic and magical value.
    Źródło:
    Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 5, 5; 16-20
    0039-8144
    Pojawia się w:
    Szkło i Ceramika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i początki kultu Afrodyty
    Genesis and beginnings of the cult of the goddess Aphrodite
    Autorzy:
    Zeman-Wiśniewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195680.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Afrodyta
    Cypr
    kultura mykeńska
    późna epoka brązu
    wczesna epoka żelaza
    Aphrodite
    Cyprus
    Mycenaean culture
    the late Bronze Age
    the early Iron Age
    Opis:
    Afrodyta, grecka bogini miłości i piękna, już wg. autorów starożytnych wywodzić się miała z Cypru, gdzie znajdowała się jej najstarsza znana świątynia w Palaepaphos. Domniemany proces przekształcenia lokalnego bóstwa cypryjskiego w helleńską Afrodytę jest jednak trudny do prześledzenia. Nie podważając jej cypryjskich korzeni, niniejszy artykuł koncentruje się na kwestii genezy jej obecności w greckim panteonie bóstw, dowodząc, iż Afrodyta była od początku bóstwem sensu stricto greckim (greko-cypryjskim), a nie lewantyńskim, którego kult  jedynie wtórnie uległ wpływom kultu Astarte, nim ostatecznie bogini ta stała się częścią panteonu bóstw czczonych przez Greków.
    Aphrodite, the Greek goddess of love and beauty, according to ancient authors, was supposed to have come from Cyprus, where her oldest known temple was located in Palaepaphos. However, the alleged process of transforming the local Cypriot deity into the Hellenic Aphrodite is difficult to trace. Without questioning her Cypriot roots, this article focuses on the issue of the origins of her presence in the Greek pantheon of deities, proving that Aphrodite was from the beginning a strictly Greek (Greek-Cypriot) and not a Levantine deity, whose worship was only secondarily influenced by the cult of Astarte, before she eventually became part of the pantheon of deities revered by the Greeks.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 5-18
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies