Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Muzyka włoska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Z problemów repertuaru klawesynowego muzyki włoskiej. Muzyka z przełomu XVI i XVII wieku
Autorzy:
Bartkiewicz, Urszula
Łakomska, Bogna
Piasecka, Ewa
Banaszkiewicz-Bryła, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1118883.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
muzyka dawna
muzyka włoska
muzyka klawesynowa
klawesyn
Opis:
The harpsichord Italian music repertoire at the turn of the 16th and 17th century. The aim of this text is to present the basic issues of the harpsichord performance practice of the Italian music at the turn of the 16th and 17th century. The article contains a lot of advice on how to study a piece of music, starting with research of source materials, instruments, aspects of compositions and performance practice, including issues of musical expression and ornamentation. The article also provides compendious information about the repertoire of the discussed music, its authors, musical forms and types.
Źródło:
SZTUKA WŁOSKIEGO BAROKU; 8-32
9788364615382
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The End of the Ars Nova in Italy. The San Lorenzo Palimpsest and Related Repertories, eds. Antonio Calvia, Stefano Campagnolo, Andreas Janke, Maria Sofia Lannutti, John Nádas, Firenze 2020 SISMEL Edizioni del Galluzzo, pp. XVI+314. ISBN 978-88-9290-046-2, online at http://www.sismel.info/books/TM21_The_End.pdf
Autorzy:
Louviot, Manon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470643.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Muzyka włoska
Ars nova
Italian music
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 3; 197-201
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włosi we Wrocławiu – muzyczne skarby Wrocławskiej Biblioteki Uniwersyteckiej
Autorzy:
Rupocińska, Aleksandra
Łakomska, Bogna
Piasecka, Ewa
Banaszkiewicz-Bryła, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1115453.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Wrocławska Biblioteka Uniwersytecka
Włosi we Wrocławiu
Emil Bohn
muzyczne zabytki
muzyka włoska
Opis:
Italians in Wrocław – musical treasures of the University Library. The article focuses on the exceptional story of the unique collection of the musical prints from the University Library in Wrocław. The text briefly presents the most valuable examples of prints of early Italian music. The special attention is given to the unique items that can be called the real musical treasures (works of D. Castello, G.B. Fontana, M. Uccellini, Cl. Monteverdi). This particular collection could only be created thanks to the outstanding figures active in the16th and 17th century Wrocław, with their special interest and passion for art and culture. The author of the article wishes to encourage especially young musicians interested in historical musical practice to visit the Library and study these unique resources. It is worth mentioning that this unique collection is currently being digitalized. The opportunity of the actual “hands on” contact with the original first editions of famous musical works is the best way to do the research work, but, above all, it offers a chance to feel and experience the spirit of 17th century Italian music.
Źródło:
SZTUKA WŁOSKIEGO BAROKU; 149-156
9788364615382
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O come chiare e belle (Olinto pastor), HWV 143 – rzymska serenata Georga Friedricha Haendla w służbie europejskiej polityki
Autorzy:
Markuszewska, Aneta
Łakomska, Bogna
Piasecka, Ewa
Banaszkiewicz-Bryła, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1117956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Georg Friedrich Haendel
o come chiare e belle (olinto pastor)
muzyka włoska
muzyka dawna
rzymska serenata
Opis:
O come chiare e belle (Olinto pastor), HWV 143 – Roman serenata of Georg Friedrich Haendel in the service of European politics. Georg Friedrich Haendel came to Italy in 1706 and spent there almost four years. He made splendid acquaintances with the best musicians active then in Italian cities, such as Domenico Scarlatti, Antonia Caldara, Arcangelo Corelli and many others. In Rome, the most powerful people such as marquis Francesco Maria Ruspoli, cardinal Pietro Ottoboni or cardinal Benedetto Pamphili became his patrons. For them he composed circa 100 cantatas, two oratorios and other religious works. Because opera was prohibited at that time in Rome, he agreed to write operas for Florence and Venice. In 1708 Haendel composed a cantata/ a serenata for marquis Ruspoli entitled (HWV 143) to a libretto by unknown poet (by Ruspoli himself?). It was performed on 9th September 1708 in Ruspoli’s garden during a decisive phase of the War of the Spanish Succession. The main goal of this paper is to shortly present Haendel’s Italian period and to demonstrate how a musical composition was used for the political purposes in the Baroque Rome. will serve as a case study to show how Haendel, through his music, emphasized political allusions hidden in the libretto.
Źródło:
SZTUKA WŁOSKIEGO BAROKU; 33-53
9788364615382
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekwencja Stabat Mater we włoskich interpretacjach muzycznych doby XVIII wieku
The Stabat Mater sequence in Italian musical interpretations of the 18th-century
Autorzy:
Borowiecka, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147530.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
muzyka włoska
muzyka religijna
sekwencja Stabat Mater
XVIII wiek
Italian music
religious music
the Stabat Mater sequence
18th-century
Opis:
Treść poematu Stabat Mater, opisującego postać Matki Bożej cierpiącej pod krzyżem, na którym umiera Jezus – Jej Syn, stała się jednym z uniwersalnych tematów sztuki, zainspirowała kompozytorów różnych wieków i ośrodków, co znalazło swój wyraz w bardzo licznych interpretacjach muzycznych. Spośród ponad 4000 kompozycji do tekstu sekwencji znaczna część to dzieła XVIII-wieczne (najczęściej późnobarokowe), pochodzące z kręgu włoskiego. Chcąc zinterpretować utwór słowno-muzyczny XVIII wieku, nie sposób czynić tego w oderwaniu od teorii afektów i retoryki muzycznej, które uzależniają tekst od muzyki zarówno na poziomie emotywnym, jak i symbolicznym. Referat stanowi próbę oglądu kompozycji Stabat Mater w kontekście retoryki na trzech odpowiadających jej poziomach: inventio, dispositio i decoratio. Wyartykułowane są tendencje wspólne oraz indywidualne, przejawiające się w odpowiednim doborze tonacji, tempa i figur retorycznych, a także pewnych motywów melodycznych, rytmicznych lub struktur harmonicznych funkcjonujących w roli znaku ilustracyjno-symbolicznego. Zaprezentowane zostają punkty węzłowe dzieł oraz prośby człowieka skierowane do Matki (druga część sekwencji) o różnorakiej intonacji błagalnej. Wskazana jest funkcja i przesłanie kompozycji. W czasach współczesnych Stabat Mater wielkich twórców rozbrzmiewają głównie jako dzieła koncertowe we wnętrzach kościelnych lub świeckich. Żywotność tych interpretacji 300 lat od ich powstania świadczy niewątpliwie o kompozytorskim kunszcie utworów oraz o ich znaczeniu nie tylko dla muzyki XVIII wieku, ale i dla dzisiejszej kultury i wiary.
The Stabat Mater poem, which describes the suffering of Blessed Virgin Mary under the cross on which Jesus – her Son – is dying, has become a universal theme which inspired composers of various ages and origins and found its expression in numerous musical interpretations. From among over 400 compositions which set the text of the sequence to music, a large proportion are 18th-century works (mostly – late baroque) of Italian provenience. Attempting to interpret a musical composition with text of the 18th century, one has to take into account the theory of affects and musical rhetoric, which make the text dependent on music both on the emotive and symbolic level. The paper will examine the Stabat Mater compositions in the rhetoric context, referring to three main levels: inventio, dispositio and decoratio. The common and individual tendencies will be articulated, evident by the appropriate choice of the key, tempo and rhetorical figures, as well as by some melodic and rhythmic motives or harmonic structure having function of the special illustrative-symbolic signs. The nodal points of the work will be presented as well as the requests of man directed at the Mother (the second part of the sequence) assuming varying intonations of supplication. The function and the message of the compositions are advisable. In contemporary times Stabat Mater of the great composers resound mainly as concert masterpieces in church and secular interiors. The vitality of these interpretations after three hundred years from their creation most certainly bears witness to the composers’ artistry in their works and proves their significance not only for the music of the 18th century but also for the culture and faith of today.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 83-102
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies on the reception of Italian music in central-eastern Europe in the 16th and 17th century, red. Marina Toffetti, Kraków 2018 Musica Iagellonica, ss. 203. ISBN 978-83-7099-221-7
Autorzy:
Jeż, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28395251.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka włoska
muzyka Europy Środkowo-Wschodniej
muzyka XVI i XVII wieku
Italian music
Central-Eastern European music
16th and 17th century music
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 1; 155-158
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne włoskie koncerty klawiszowe Francesca Durantego
Early Italian Keyboard Concertos by Francesco Durante
Autorzy:
Palacz, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45641437.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Francesco Durante
muzyka włoska osiemnastego wieku
Neapol
stylistyka
controbasso
koncert klawiszowy
keyboard concerto
18-century Italian music
Naples
style
Opis:
Dzieła przeznaczone na solowy instrument klawiszowy z towarzyszeniem orkiestry tworzą osobny nurt w gatunku koncertu instrumentalnego, mający swoje początki w pierwszej połowie osiemnastego wieku, jak wskazują zachowane źródła. Gatunek ten, uznawany za specjalność zwłaszcza kompozytorów z krajów niemieckojęzycznych, powstawał wówczas także we Włoszech. Autorem jednych z najwcześniejszych włoskich koncertów klawiszowych był działający w Neapolu Francesco Durante (1684-1755). Podczas gdy do tej pory w literaturze uwaga poświęcana bywała jedynie Koncertowi B-dur tego kompozytora, do naszych czasów zachowały się niekompletnie jeszcze dwa inne koncerty klawesynowe jego autorstwa, nieuwzględniane dotąd przez badaczy – Koncert A-dur i Koncert C-dur. Wspólnie te trzy dzieła pozwalają zaobserwować przemiany stylistyczne, jakie w epoce Bacha i Haendla miały miejsce na terenie Włoch, a zarazem dostarczają cennych informacji na temat historii komponowania i wykonywania koncertu klawiszowego.
Compositions for solo keyboard with orchestral accompaniment represent a separate subgenre of the instrumental concerto, with its history (based on preserved sources) having been traced back to the first half of the eighteenth century. This subgenre, associated mostly with German composers, was also being cultivated at that time in Italy, where some of the earliest keyboard concertos were those by Francesco Durante (1684–1755), who was active in Naples. So far, only his concerto in B-flat major has received any attention in the scholarly literature, while the two other incompletely preserved harpsichord concertos by this composer – in A major and C major – have been neglected by researchers. A study of all of these three pieces together reveals stylistic changes that took place in Italy during Bach’s and Haendel’s era, and at the same time provides some essential information on the compositional history and performance practices of the keyboard concerto.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 9-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Music Recordings as Mythography: Monteverdi and the ‘Other’ Vespers
Nagrania muzyki dawnej jako przykład mitografii – Monteverdi i „inne” nieszpory
Autorzy:
Gembicki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328341.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
nagrania muzyki dawnej
Claudio Monteverdi
Wenecja
kościół św. Marka
John Eliot Gardiner
HIP
mity
muzyka włoska
nieszpory
early music recordings
Venice
St. Mark's church
HI{
myths
Italian music
Vespers
Opis:
In 1989, at St Mark’s Basilica in Venice, John Eliot Gardiner conducted and recorded Claudio Monteverdi’s Marian Vespers, published in 1610. Despite the print’s dedication to Pope Paul V, the three-year gap between the print being issued and Monteverdi taking up the post of maestro di cappella at St Mark’s and the considerable stylistic diversity of the pieces contained in that print, Gardiner considers Monteverdi’s Vespers as one coherent whole, for which the Venetian basilica was the target venue. Gardiner’s project has undoubtedly played a major role in how present-day audiences conceive of the 1610 Vespers. It has thus made a permanent mark on contemporary musical culture, as evidenced by the numerous reissues of the 1989 album and, most of all, productions by other musicians that associate the 1610 Vespers with St Mark’s. This article discusses the concept of ‘Monteverdi’s Vespers’ as represented in contemporary record releases of the composer’s works. This concept refers both to Monteverdi’s Vespro della Beata Vergine, published in 1610, and to various modern compilations of his works which musicians, musicologists and producers refer to as ‘Vespers’. The great wealth of Vespers-related pieces held in libraries and archives still considerably outweighs the number of performances and recordings of those works. Monteverdi’s Vespers, on the other hand, make up the majority of existing recordings of seventeenth-century polyphonic Vespers and thus constitute a key point of reference. I analyse around 500 albums (not only with Vespers music) released between 1952 and 2019, focussing on their iconographic and typographic content, as well as their graphic designs, in an attempt to show how the modern vision of this repertoire came to be formed and what persons and places are associated with this current in the history of early music recording.
W 1989 roku John Eliot Gardiner wykonał i zarejestrował w kościele św. Marka w Wenecji nieszpory maryjne Claudia Monteverdiego wydane w 1610 roku. Mimo dedykacji druku dla papieża Pawła V, trzech lat różnicy między ukazaniem się zbioru a podjęciem pracy przez Monteverdiego na stanowisku maestro di capella w kościele św. Marka oraz znacznej różnorodności stylistycznej zawartych w druku kompozycji, Gardiner, traktując dzieło Monteverdiego jako spójną całość, utrzymuje, że kościół św. Marka jest niejako docelowym miejscem jego powstania. Projekt Gardinera odegrał bez wątpienia istotną rolę w kształtowaniu wyobrażenia dzisiejszych odbiorców o Nieszporach z 1610 roku, trwale zapisując się we współczesnej kulturze muzycznej. Świadczyć mogą o tym liczne wznowienia wspomnianego wyżej albumu, a zwłaszcza produkcje innych muzyków, które łączą Nieszpory 1610 z kościołem św. Marka. Niniejszy artykuł dotyczy pojęcia „nieszpory Monteverdiego” we współczesnej fonograficznej recepcji twórczości kompozytora. Pojęcie to oznacza zarówno utwory składające się na wydane w 1610 roku Vespro della Beata Vergine Claudia Monteverdiego, jak i współczesne kompilacje utworów kompozytora opatrywanych przez muzyków, muzykologów i producentów określeniem „nieszpory”. Bogaty zasób zachowanych w bibliotekach i archiwach kompozycji nieszpornych wciąż znacznie przewyższa liczbę ich nagrań czy wykonań. Same zaś nieszpory Monteverdiego, stanowią większość wyprodukowanych dotąd dźwiękowych zapisów polifonicznego repertuaru nieszpornego z całego XVII wieku i tym samym ważny punkt odniesienia. Analizowany materiał dyskograficzny stanowi ok. 500 albumów (nie tylko z muzyką nieszporną) wydanych w latach 1952–2019. Skupiając się na zawartych treściach ikonograficznych i typograficznych w projektach graficznych albumów muzycznych, autor stawia pytania o sposób kształtowania się współczesnych wyobrażeń na temat tego repertuaru oraz postaci i miejsc z nim związanych w kontekście fonografii.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 84-104
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini, Laura Ştefănescu, „Music in the Art of Renaissance Italy, 1420‒1540”, London–Turnhout: Harvey Miller Publishers, 2020, ss. 408. ISBN 978-1-912554-02-7
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806605.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ikonografia muzyczna
muzyka renesansowa
sztuka renesansowa
muzyka we Włoszech
sztuka włoska
instrumenty muzyczne
muzyka aniołów
music iconography
Renaissance music
Renaissance art
music in Italy
Italian art
musical instruments
music of angels
Opis:
Artykuł dotyczy książki Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 autorstwa Tima Shepharda, Sanny Raninen, Serenelli Sessini i Laury Ştefănescu (Brepols 2020), poświęconej ikonografii muzycznej oraz muzyce w okresie renesansu we Włoszech. Jego celem jest prezentacja polskiemu czytelnikowi treści poszczególnych rozdziałów i zwrócenie uwagi na najważniejsze wątki i problemy poruszane przez autorów, a także na ciekawe ujęcie metodologiczne, które pozwoliło autorom spojrzeć na znane już tematy i dzieła z nowej perspektywy i ukazać je w szerokim kontekście kulturowym.    
The article concerns the book Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 by Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini and Laura Ştefănescu (Brepols 2020), devoted to music iconography and music during the Renaissance in Italy. Its purpose is to present the content of individual chapters to the Polish reader and draw attention to the most important threads and problems raised by the authors, as well as to an interesting methodological approach that allowed the authors to look at already known topics and works from a new perspective and show them in a broad cultural context.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 165-172
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies