Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mubarak" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Bunt młodych Egipcjan – dlaczego udało się „obalić” Hosniego Mubaraka?
Youth revolt in Egypt – why “deposition” of Hosni Mubarak was successful?
Autorzy:
Lipa, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441163.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Egipt
Arabska Wiosna
Mubarak
Ruch 6 Kwietnia
islamizm
Bracia Muzułmanie
armia
autorytaryzm
demokratyzacja
Egypt
Arab Spring
6 April Movement
Islamism
Muslim Brotherhood
Army
Authoritarianism
Democratization
Opis:
Pierwsza część artykułu obejmuje uwarunkowania polityczne i społeczno-ekonomiczne, w jakich przyszło żyć Egipcjanom i jakie stanowiły istotne tło dla wydarzeń, które nastąpiły po 25 stycznia 2011 roku. Kolejne dwie traktują o takich kwestiach, jak polityczna mobilizacja i strategia, w tym zastosowanie taktyki protestu bez przemocy. Nie byłaby ona skuteczna, gdyby nie pewne okoliczności, których dziś możemy się jedynie domyślać. Ostatnia część mówi więc o istotnych okolicznościach sprzyjających osiągnięciu celu, jakim była dymisja prezydenta, a także o możliwym scenariuszu na niedaleką przyszłość. Tezą artykułu jest konstatacja, iż polityczna mobilizacja, której skutkiem był masowy protest oraz dymisja Hosniego Mubaraka, okazała się skuteczna dlatego, że towarzyszyło jej pęknięcie w łonie autorytarnego systemu władzy (armia kontra partia dominująca i technokraci) – związane z problemem prezydenckiej sukcesji (po upływie kolejnej kadencji ponad 80-letniego Mubaraka) i lansowanie na stanowisko przyszłej głowy państwa Gamala Mubaraka, reprezentującego interesy technokratów („reżimowej burżuazji”), a nie armii.
The first part of the paper focuses on political and socio-economic conditions in Egypt, offering a crucial background for a better understanding of events that took place after 25 January 2011. The following two parts concentrate on issues such as political mobilization and strategy, including protest policy without using violence. Were it not for some circumstances one can only speculate about, it would not have been possible. The final part concerns the most significant events that helped achieve this very goal, i. e. the resignation of the President Hosni Mubarak, and possible future scenario. The main thesis is that political mobilization resulting in mass protests and deposition of Hosni Mubarak was successful because it was accompanied with a breakdown in the very heart of authoritarian system (army against dominating party and technocrats) – which was connected with a problem of presidential succession (after over 80- years long tenure of Mubarak), and with lobbying Gamal Mubarak, representing not army but technocrats (so-called ‘regime bureaucracy’), to become next head of the state.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2012, 11; 32-43
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ Arabskiej Wiosny na sytuację w Palestynie i Izraelu.
Influence of the Arab Spring on the situation in Palestine and Israel.
Autorzy:
Wach, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441384.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Abbas Mahmud
Arabska Wiosna
Assad Baszar
Autonomia Palestyńska
Bliski Wschód
Bractwo Muzułmańskie
Fatah, Hamas / Islamski Ruch Oporu
Izrael
Jordania
Organizacja Wyzwolenia Palestyny / OWP
Zachodni Brzeg Jordanu
Abbas Mahmoud
Arab Spring
al-Assad Bashar
Palestinian National Authority
Middle East
Muslim Brotherhood
Fatah
Hamas / Islamic Resistance Movement
Haniyeh Ismail
Israel
Jordan
Mashal Khaled
Mubarak Hosni
Netanyahu Benjamin
Palestine Liberation Organization / PLO
Gaza Strip
West Bank
Opis:
Wystąpienia społeczne w świecie arabskim zapoczątkowane w Tunezji w styczniu 2011 roku diametralnie zmieniły układ sił w regionie. W zależności od kraju można zaobserwować różne formy społecznego nacisku na władzę i rozmaite reakcje rządzących na postulaty obywateli. Światowe media skupiły się na najbardziej spektakularnych i krwawych wydarzeniach, takich jak rewolucja w Egipcie, która doprowadziła do obalenia długoletniego prezydenta Hosniego Mubaraka czy wojna domowa w Libii, w wyniku której śmierć poniósł przywódca tego kraju Muammar Kaddafi. Wiele uwagi poświęcono również wydarzeniom w Tunezji, gdzie zapoczątkowano tzw. Arabską Wiosnę, jak również Syrii, w której nadal trwają krwawe starcia ludności z siłami rządowymi. Nieco rzadziej podnoszono kwestie związane z reformami w Maroku, protestami w Jemenie czy niepokojami w pozostałych państwach arabskich. Dynamiczny rozwój wydarzeń w poszczególnych krajach, a także zaangażowanie świata zachodniego w wydarzenia w regionie spowodował, że mniej uwagi poświęcono sytuacji w Autonomii Palestyńskiej i Izraelu, które od lat nie schodziły z pierwszych stron gazet. Nie ma jednak wątpliwości, że i tam Arabska Wiosna odcisnęła swoje piętno i miała ogromny wpływ na wydarzenia ostatniego roku. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu, jaki arabskie rewolty wywarły na graczy w Autonomii Palestyńskiej i Izraelu. Tekst prezentuje przyczyny i efekty poszczególnych działań, zmianę ich strategii i cele oraz możliwe skutki, jakie mogą przynieść społeczeństwom i rządom opisywanych podmiotów w najbliższej przyszłości. Tym samym pokazuje, w jaki sposób znacząca zmiana w regionalnej strukturze politycznych możliwości (McAdam i in. 1996, Wiktorowicz 2004, Gorlach i Mooney 2009) wpłynęła na transformacje w części Bliskiego Wschodu, gdzie z pozoru niewiele się zmieniło.
Social turmoil in the Arab world, which began in Tunisia in January 2011, drastically changed the balance of power in the region. Depending on the country, we can observe various forms of social pressure on the authorities, and various reactions of rulers to citizens' demands. Media around the world focused on the most spectacular and bloody events such as revolution in Egypt, which led to overthrow of long-time president Hosni Mubarak, and Libya's civil war, which resulted in the death of it's leader – Muammar Kaddafi. Much attention was also devoted to events in Tunisia, where the so called Arab Spring started, as well as Syria, where there are ongoing violent clashes between government forces and civilian rebels. Less frequently, media reported upon reforms in Morocco, protests in Yemen, and unrest in other Arab countries. Dynamic development as well as involvement of the Western world in the events in individual countries and the region as a whole caused less attention to be paid to the situation between the Palestinian Authority and Israel, which always had made the media headlines. There is no doubt that the Arab Spring left its mark and had huge impact on the events upon these entities. The purpose of this article is to present what influence the Arab revolts had on players within Palestinian Authority and Israel. The text presents causes and effects of individuals’ actions, changes in strategies and goals, and the possible consequences that may come to the societies and governments of the described entities. It shows how the significant changes in regional structure of political opportunities (McAdam et al. 1996, Wiktorowicz 2004, Gorlach and Mooney 2009) contributed to transformations in the Middle East.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2012, 11; 115-126
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American Foreign Policy Towards Egypt under Hosni Mubarak’s Regime
Autorzy:
Al-Weshah, Abdellateef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641807.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
U.S. foreign policy
Egypt
H. Mubarak
American-Egyptian bilateral relations
Opis:
American foreign policy towards Egypt during almost three decades of Mubarak’s career as first vice-president, and later president of Egypt. The material underlines the impact of Mubarak’s personality, career and political style on the overall shape of American cooperation with Egypt. Egypt is described as an inherent element of the American foreign policy-making processes. Its most notable role is that of a mediator and facilitator in the Arab-Israeli conflict – in fact, Mubarak at times ventured his country’s position in the Middle East and North Africa (MENA) region to conduct and support peace talks, much to the US approval. In return, Egypt could count on considerable financial aid to maintain its already commendable military might, and develop civic structures. Mubarak’s power was always associated with his status as metaphorical ‘eyes and ears’ of Egyptian army – a position that brought the Egyptian president considerably appreciation on the American part. Mubarak is shown as a leader whose rein relied on cold calculation, pre-planning, unwillingness to improvise and act quickly, and ‘controlled’ risk taking.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2016, 9; 63-74
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Did Egyptian Women Win or Lose by Overthrowing the Regime of Hosni Mubarak?
Autorzy:
Rogowska, Blanka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648394.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Arab Spring
Women’s rights
Egypt
Mubarak
Sisi
Morsi
Muslim Brotherhood
Muslim Sisterhood
Opis:
Egypt is a place with a long tradition of female participation in revolutions. After years of Mubarak’s despotism, women joined the revolution once again. As a result, they had to deal with the violation of women’s rights. When Morsi was removed, women were again at the top of political topics. The new constitution was described as the most progressive for women. Sisi has been a president for short time but he is already called the president of women. However women still face problems. They defended themselves from the Muslim Brotherhood’s rules by supporting Sisi, but did they really win by overthrowing the regime of Mubarak?
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2018, 21, 1
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity Negotiation in the Arab Spring Discourse: the Egyptian Case
Autorzy:
Qabani, Abdullah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129787.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej. Language and Society Research Committee
Tematy:
Arab Spring
Identity
Mubarak
Egypt
Tahrir Square
Discourse analysis
Power
Opis:
In both Eastern and Western traditions, political discourse and its relation to identity have been studied. The focus of this paper is the construction of identity and self-presentation strategies in the discourse of Mubarak of Egypt during the time known as “the Arab Spring”. This study aims to answer questions about how Mubarak constructs the various identities evident in his discourse, what kinds of resources are brought into effect, and how the multiple identities contribute to the aims of political discourse in general. While Mubarak recruited the considerable coercive power at his disposal, at the same time, he sought the power of discourse to construct and defend his legacy. Furthermore, he used the power of discourse to project his account of the external interference in domestic affairs and to recruit shared identities (based on nationalism).
Źródło:
Language, Discourse & Society; 2021, 9 (2); 63-80
2239-4192
Pojawia się w:
Language, Discourse & Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies