Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mozarabic Rite" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „Mysterium” w euchologii hiszpańsko‑mozarabskiej: od epistemologii liturgicznej do eklezjalnej praxis
    Autorzy:
    Roszak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949389.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Ryt hiszpańsko-mozarabski
    chrystologia
    tajemnica
    sakrament
    Hispanic-mozarabic rite
    christology
    mystery
    sacrament
    Opis:
    One of the characteristics of the Hispanic euchology is its focus on the mystery known, mediated and participated in the rite by faith. This tri-partite division will determine our reflection on mystery. First, Mozarabic Rite is oriented ad consideranda divinis Mysteriis sacramenta. It is very typical for this rite this verbal unit between mystery and sacrament, which establishes the appropriated hermeneutical coordinates for the liturgical epistemology. These two terms are not already synonyms, since they indicate two different aspects, external (sign) and internal (salvific reality), mediating in rite. Liturgical actio opens up space and time so that, under visible signs, one can discover the invisible mystery. Second, for Mozarabs, the mystery is not so much a reminder of the unknowability of God but means his Trinitarian revelation. Finally, the Hispanic euchology is marked by concern for adequately celebrating mysteriis solemnitatis, the grace of sacraments, and intends to hold the odore fragrantia of mystery in the rite. The Christian life is view as the bringing of mysteries which God wanted to share with man. It introduces the ecclesial paradigm of wisdom, which entails liturgy comprehended by Mozarabs as arcanum Christi.
    Jedną z charakterystycznych cech hiszpańskiej euchologii jest jej akcent położony na misterium poznawane, przekazywane i partycypowane w rycie przez wiarę. Ten trójpodział wyznacza rytm refleksji nad pojęciem tajemnicy w rycie hiszpańsko-mozarabskim, który został przedstawiony w niniejszym artykule. Dlatego przede wszystkim zostało ukazane, że liturgia mozarabska jest ukierunkowana ad consideranda divinis Mysteriis sacramenta. To słowne połączenie terminów mysterium oraz sacramentum jest charakterystyczne dla tego rytu i ustanawia właściwe współrzędne hermeneutyczne dla epistemologii liturgicznej. Te dwa pojęcia nie są jeszcze synonimami, a bardziej wskazują na dwa różne aspekty: zewnętrzny (znak) oraz wewnętrzny (rzeczywistość zbawcza mediatyzowana w rycie). Liturgiczna actio otwiera przestrzeń i czas, aby w widzialnych znakach uczestnik liturgii odkrywał niewidzialną rzeczywistość. Po drugie, dla mozarabów misterium nie wyraża jedynie prawdy o niepoznawalności Boga, lecz wskazuje na Jego trynitarne odsłonięcie, objawienie. Wreszcie, euchologia hiszpańska jest naznaczona troską o adekwatne świętowanie mysteriis solemnitatis, co można tłumaczyć jako łaskę sakramentalną oraz o zachowania odore fragrantia mysterium. Życie chrześcijańskie jawi się w tej perspektywie jako przeżywanie tajemnic, które Bóg zechciał dzielić z człowiekiem. Wprowadza to eklezjalny paradygmat mądrości, który obejmuje liturgię rozumianą jako arcanum Christi.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrzędy chrztu świętego w liturgii hiszpańsko-mozarabskiej
    Baptism in the Hispanic-Mozarabic Liturgy
    Autorzy:
    Roszak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949531.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Ryt hiszpańsko-mozarabski
    sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego
    katechumenat
    Izydor z Sewilli
    Ildefons z Toledo
    błogosławieństwa
    Hispanic-Mozarabic Rite
    sacrament of Christian initiation
    catechumenate
    Isidore of Seville
    Ildefonsus of Toledo
    blessings
    Opis:
    Celebration of the sacrament of baptism in the Hispanic-Mozarabic Rite, as in other liturgical families, was preceded by a period of the catechumenate to which the candidates were introduced by the special rite celebrated on Sunday in vicesima. This article analyzes the course of the celebration of the sacraments of initiation according to the norms from a revised rite and with reference to the earlier tradition reflected in the Liber Ordinum and Antiphonary of Leon. It explains the Visigoths’ practice of single immersion in water during the administration of the sacrament and various other rites, post-baptismal Triduum and acclamations typical for the Hispanic liturgy. Extensive euchology of this rite provides valuable information on sacramental theology, which betrays the African influences (in particular the reference to St. Augustine) and has been transmitted by St. Gregory of Elvira, St. Ildefonsus of Toledo and St. Isidore of Seville. It is worth emphasizing the pastoral dimension of the process of initiation visible in complex formulas and the variety of blessings received by catechumens and rituals celebrated in post-baptismal mystagogy.
    Celebracja sakramentu chrztu w rycie hiszpańsko-mozarabskim, podobnie jak w pozostałych rodzinach liturgicznych, poprzedzona jest katechumenatem, do którego kandydaci byli włączani poprzez specjalny ryt w niedzielę in vicesima. Artykuł analizuje przebieg celebracji sakramentów wtajemniczenia wedle norm obecnych w odnowionym rycie i z odniesieniem do wcześniejszych tradycji zapisanych w hiszpańskim Liber Ordinum i Antyfonarzu z Leon. Podkreśla się korzenie wizygockiej praktyki pojedynczego zanurzenia w wodzie podczas udzielania sakramentów, a także sens poszczególnych obrzędów wyjaśniających, Triduum pochrzcielnego i aklamacji typowo hiszpańskich. Rozbudowana euchologia dostarcza cennych informacji na temat teologii sakramentalnej, która zdradza wpływy afrykańskie i została przekazana przez św. Grzegorza z Elwiry, św. Ildefonsa z Toledo czy św. Izydora z Sewilli. Na podkreślenie zasługuje duszpasterski wymiar procesu wtajemniczenia widoczny w rozbudowanych formułach, licznych błogosławieństwach otrzymywanych przez katechumenów oraz obrzędach sprawowanych w czasie mistagogii pochrzcielnej.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryt hiszpańsko-mozarabski
    The Hispanic Mozarabic Rite
    Autorzy:
    Arocena Solano, Felix Maria
    Roszak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062652.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ryt mozarabski
    ryt hiszpańsko-mozarabski
    Msza św. w rycie hiszpańsko- mozarabskim
    św. Izydor z Sewilli
    św. Ildefons z Toledo
    kard. Marcelo Gonzalez
    Mozarabic rite
    Hispanic Mozarabic rite
    Holy Mass in Hispanic Mozarabic rite
    St Isidore of Seville
    St Ildephonsus of Toledo
    Cardinal Marcelo Gonzalez
    Opis:
    The article tackles the issue of the theological structure of the revived Hispanic Mozarabic rite that had been formed in the Iberian Peninsula in the vicinity of the three metropolitan sees: Seville, Toledo and Tarragona. Formation of the rite was a long process, in which a prominent role was played by the great Spanish theologians, with St Isidore of Seville and St Ildephonsus of Toledo in the foreground. Suspended under the influence of Romanization of the native liturgy in the 11th century, it survived only among the Christians who lived in the areas dominated by Muslims, and after Toledo was liberated in 1085 King Alfonso VI allowed using the Hispanic Mozarabic rite in six parishes of the town. After the Vatican Council II, under the direction of the Archbishop of Toledo Cardinal Marcelo Gonzalez, the superior of the Hispanic Mozarabic rite in Spain, a revision and publication of liturgical books of this rite was begun. In its basic structure the Eucharist in the Hispanic Mozarabic rite is constituted by: a) introductory rites; b) Liturgy of the Word; c) Offertory – the Diptychs – the sign of peace; d) Eucharistic prayer; e) Communion rites. The author discusses each element of the Eucharistic liturgy of the rite in detail and he points to the exceptional features that distinguish it from the Roman liturgy: the euchological exuberance, the symbols, the interventions of the congregation, the wealth of the Liturgy of the Word, the peace rite through the Eucharistic liturgy, the presence of the Diptychs, and the gesture of the breaking of the bread that remembers the mysteries of Christ’s life.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 5-16
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Renewal of the Ambrosian and the Hispano-Mozarabic Liturgy after the Second Vatican Council
    Odnowa liturgii ambrozjańskiej i hiszpańsko-mozarabskiej po Soborze Watykańskim II
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671952.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Liturgia ambrozjańska
    ryt ambrozjański
    liturgia mozarabska
    ryt mozarabski
    reforma liturgiczna
    odnowa liturgiczna
    Sobór Watykański II
    Ambrosian Liturgy
    Ambrosian Rite
    Mozarabic Liturgy
    Mozarabic Rite
    liturgical reform
    liturgical renewal
    Second Vatican Council
    Opis:
    Reforma liturgii katolickiej po Soborze Watykańskim II odnosiła się przede wszystkim do obrządku rzymskiego, ale odnowy wymagały także dwie pozostałe tradycje liturgiczne Kościoła zachodniego: obrządek ambrozjański w Mediolanie i obrządek mozarabski w Toledo. Odnowa rzymskich ksiąg liturgicznych stała się wzorem dla reformy ksiąg ambrozjańskich: mszału, lekcjonarza, liturgii godzin oraz rytuałów niektórych sakramentów. Odnowione mozarabskie księgi liturgiczne: mszał i lekcjonarz (Liber Commicus) zostały natomiast opublikowane między rokiem 1991 a 1995. Posoborowa reforma rytu ambrozjańskiego i mozarabskiego dokonana w ciągu ostatnich czterdziestu lat jest świadectwem tego, że liturgia należy do najważniejszych fundamentów tożsamości Kościoła lokalnego.
    The reform of the Catholic liturgy following the Second Vatican Council was primarily concerned with the Roman Rite, but two other liturgical traditions of the Western Church – the Ambrosian Rite in Milan and the Mozarabic Rite in Toledo –  also required renewal. The revision of the Roman liturgical books was followed by a similar revision of the Ambrosian Missal, Lectionary, Liturgy of the Hours and the rituals of some sacraments. The renewed Mozarabic missal and lectionary (Liber Commicus) were published between 1991 and 1995. The reform of the Ambrosian and Mozarabic Rites in the past forty years has shown the liturgy as one of the most important components of the identity of the local Church.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies