Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mother of Jesus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    "Matka Jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu" (Łk 2, 51b)
    Autorzy:
    Tronina, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053528.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sanktuarium
    Jerozolima
    Matka Jezusa
    historia zbawienia
    Sanctuary
    Jerusalem
    Mother of Jesus
    History of Salvation
    Opis:
    1. The sanctuary in Jerusalem has always been a place in which the word of God is present amidst Israel. St. Luke adds the Christological aspect to the biblical theology of the temple. 2. The third Gospel from its beginning points to Jesus as the genuine and ultimate Temple of the new People of God, the place of a salvific encounter between God and man. The Acts of the Apostles transpose these symbols on the Church. 3. The Gospel of Childhood according to St. Luke emphasises the role of Mary in the history of salvation. The Mother of Jesus is the icon of the Church and model for all disciples, whose “heart” should a living temple of the Word. 4. The biblical Revelation ends with a vision of “the holy city Jerusalem coming down out of heaven from God” (Acts 21:10). There is no temple in this city, for its Temple is the Lord, God almighty, and the Lamb (Acts 21:22).
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 67-79
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelia J 19,25–27 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej
    Gospel Jn. 19.25–27 in the liturgy of the Mass about the Holy Mary, painful Lady of Skrzatusz
    Autorzy:
    Tomaszewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570828.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Matka Jezusa
    Najświętsza Maryja Panna Bolesna
    Skrzatusz
    umiłowany uczeń
    Kościół
    krzyż
    macierzyństwo
    liturgia słowa
    Ewangelia św
    Jana
    Jesus Christ
    the Mother of Jesus
    Virgin Mary Painful
    the beloved disciple
    the Church
    cross
    maternity
    the Liturgy of the Word
    the Gospel of St
    John
    Opis:
    Perykopa J 19,25−27, nazywana często testamentem z krzyża, nie zawiera jedynie ostatniej dyspozycji Syna dotyczącej dalszych losów Jego Matki. W godzinie śmierci Jezusa Maryja zostaje ogłoszona Matką Kościoła, czyli Matką wszystkich wierzących, których pod krzyżem uobecnia umiłowany uczeń Jezusa. Taka interpretacja nie pozbawia tej sceny elementów cierpienia i boleści Maryi, lecz zwraca uwagę na jej jeszcze głębszy sens mesjański i eklezjalny.
    The pericope J 19,25–27, often called the testament from the cross, does not contain only the last commandment of the Son on future life of his Mother. In the hour of Jesus’s death Mary has been pronounced the Mother of the Church, which means Mother of all believers, who under the cross are embodied by the believed disciple of Jesus. Such an interpretation does not deprive the scene of some elements of Mary’s pain and grief, but rather points at even deeper Messianic and ecclesiastical sense.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 13-25
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelia Łk 2,33–35 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej
    Gospel Luke 2:33–35 in the liturgy of the Mass about the Holy Mary, painful Lady of Skrzatusz
    Evangelium Lk 2: 33–35 in der Liturgie der Messe der Heiligen Jungfrau Maria der Leiden, Lady Skrzatuska
    Autorzy:
    Tomaszewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570907.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Matka Jezusa
    Najświętsza Maryja Panna Bolesna
    święty Józef
    Symeon
    ofiarowanie w świątyni
    cierpienie
    liturgia słowa
    Ewangelia św
    Łukasza
    Skrzatusz
    Jesus Christ
    Mother of Jesus
    Blessed Virgin Mary
    Saint Joseph
    Simeon
    sacrifice in the temple
    suffering
    liturgy of the word
    Gospel of Saint Luke
    Opis:
    Perykopa Łk 2,33–35, która stanowi fragment ewangelicznej sceny ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej, zawiera drugą część słów wypowiedzianych przez Symeona. Mają one charakter prorocki i zapowiadają los, który spotka Jezusa. Syn Boży doprowadzi wielu ludzi do upadku i do powstania oraz stanie się dla nich znakiem sprzeciwu. Bezpośrednim adresatem proroctwa Symeona jest Maryja, której życie jednoczy się ściśle ze zbawczym posłannictwem Jej Syna. Dlatego, jako Matka Bolesna, będzie doświadczała cierpienia, które jak miecz przeniknie Jej duszę.
    Pericope Luke 2:33–35, which is a part of the Gospel scene of Jesus’ sacrifice in the Jerusalem temple, contains the second part of the words spoken by Simeon. They are prophetic and foretell the fate of Jesus. The Son of God will lead many people to fall or rise and become a sign of opposition to them. The direct addressee of Simeon’s prophecy is Mary, whose life connects closely with the salvific mission of her Son. Therefore, as a Sorrowful Mother, she will expe¬rience suffering that will penetrate her soul like a sword.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 37-51
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka Jezusa – Matką Bożego miłosierdzia
    Mother of Jesus – the Mother of God’s mercy
    Autorzy:
    Sienkiewicz, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570816.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Maryja, Matka Jezusa
    Matka miłosierdzia
    Niepokalanie Poczęta
    Błogosławiona
    Wniebowzięta
    Służebnica Pańska
    Mary
    Mother of Jesus
    Mother of Mercy
    the Immaculate Conception
    Blessed
    Assumption
    Handmaid of the Lord
    Opis:
    Maryję – Matkę Jezusa nazywamy Matką Bożego miłosierdzia przynajmniej z dwóch, narzucających się w związku z jej miejscem w historii zbawienia, powodów. To po pierwsze sposób, w jaki Bóg stwarza ją, obdarowuje ze względu na przewidziane przyjście na świat Jego Syna – Jezusa Chrystusa, którego jest Matką. Oddalający człowieka od Boga grzech, na który – niezmiennie kochający człowieka Bóg – odpowiada miłosierdziem, zostaje, z woli samego Boga, całkowicie usunięty z życia Maryi. Należy to uznać za szczególny rodzaj miłosierdzia przygotowującego Matkę Jezusa do wypełnienia właściwego jej powołania, które realizuje się w jej Bożym macierzyństwie. Innym wyrazem Bożego miłosierdzia wobec Maryi jest jej Wniebowzięcie, w którym jako pierwsza z ludzi cieszy się bliskością Boga w jedności duszy i ciała, nie tylko zapowiadając, ale uczestnicząc już w tym, co będzie udziałem otwierających się na to miłosierdzie i współpracujących z nim. Wreszcie jako Matka Zbawiciela świata Maryja jednoczy się z Nim w Jego drodze i misterium paschalnym. Przez ten związek współpracuje z pełnią udzielonej jej przez Boga łaski, okazując miłosierdzie najbardziej potrzebującym, zadanym również założonemu przez Jezusa Kościołowi, którego jest Matką miłosierną.
    We call Mary – Mother of Jesus, the Mother of God’s mercy, because of at least two reasons imposing in connection with its place in a salvation history. Firstly, the way God creates her and lavishes due to the anticipated birth of His Son – Jesus Christ, whose mother she is. A sin that moves people away from God, who invariably loves and responds mercifully, is completely removed from the life of Mary. This should be considered as a special kind of charity, preparing the Mother of Jesus to fulfill her proper vocation that is realized in her divine motherhood. Another expression of God’s mercy to Mary is her Assumption, in which she is the first among people who can enjoy the closeness of God in the unity of body and soul. Not only does she announce it but already participate in something that is prepared for those who are open for mercy and cooperate with it. Finally, as the Mother of the Saviour of the world, Mary is united with Him in His way and paschal mystery. Through this relationship she works with God’s grace, showing mercy to those most in need, given also to the Church founded by Jesus, and she is the Merciful Mother.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2016, 4; 31-50
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy mariologiczna interpretacja postaci kobiety w Ap 12 jest nadal aktualna?
    Is the mariological interpretation of the figure of “woman” in Revelation 12 still justified?
    Ist die mariologische Interpretation der weiblichen Figur in Offenbarung 12 noch gültig?
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138309.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Mother of Jesus
    woman
    book of Revelation
    Mariology
    Israel
    ecclesiology
    symbolism
    Matka Jezusa
    kobieta
    mariologia
    Izrael
    symbolika
    eklezjologia
    Apokalipsa św. Jana
    Opis:
    Prezentowany artykuł stawia pytanie o aktualność mariologicznej interpretacji postaci Kobiety z Ap 12. W artykule wykazano, że mariologiczne rozumienie Ap 12 wynika wprost z samego tekstu biblijnego. Nie jest to jednak jedyne rozumienie, jakie można dostrzec w tym fragmencie. Postać Kobiety może być także interpretowana kolektywnie – jako figura Izraela, ludu wybranego ST, która daje światu Mesjasza, a następnie schodzi ze sceny historii zbawienia. Kobieta w Ap 12 pełni podwójną rolę. W aspekcie zbiorowym uosabia ona lud Izraela oczekujący na Mesjasza. W aspekcie indywidualnym, który jest podporządkowany zbiorowemu, mamy tu odwołanie do postaci Maryi.
    The presented article raises a question concerning the relevance of the Mariological interpretation of the figure of “Woman” in Rev 12. The research showed that the Mariological understanding of Rev 12 results directly from the biblical text itself. However, this is not the only possible understanding of this passage. The figure of “Woman” can also be interpreted collectively – as a figure of Israel, the chosen people of the OT, who brings forth the Messiah to the world and then leaves the scene of salvation history. The “Woman” in Revelation 12 plays a dual role. Collectively, she represents the people of Israel waiting for the Messiah. In the individual aspect, which is subordinate to the collective one, there is here a reference to the figure of Mary.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 27-45
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Silence and the Audibility of the Word: Contemplative Listening as a Fundamental Act of the New Evangelization. Part 3: Christ Reveals Man to Himself on Calvary
    Autorzy:
    Siegmund, J. Marianne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507679.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Jesus Christ
    listening
    silence
    Mary
    Mother of God
    new evangelization
    contemplation
    Calvary
    Christology
    Mariology
    Opis:
    In the third part of her arguing for contemplative listening as a fundamental act of the new evangelization, the author shows that the concrete place where the anthropological and theological dimensions of listening converge is at the foot of the Cross. Man discovers the truth of his being as silent listener in his encounter with Christ by standing with Mary under the Cross, which is the place where, with her, he participates most fully in Christ’s eternal being as Listener; as such, he becomes a participated revelation of that act, thus making Christ audible to the world in what thereby becomes the basic exercise of the new evangelization.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2018, 7, 2; 339-354
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus – prorok czy Bóg? Bóg czy człowiek?
    Jesus – a Prophet or God? God or a Human Being?
    Autorzy:
    Sakowicz, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480174.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Bóg; Allah
    100 imion Allaha
    tradycja muzułmańska
    Koran
    Jezus
    Syn Boży
    Maryja Matka Boża
    God
    Allah
    Muslim tradition
    Qur’an
    Jesus
    God’s Son
    Mary Mother of God
    Opis:
    Niniejszy artykuł nie jest jedynie akademicką odpowiedzią na postawione w tytule pytanie. To przede wszystkim opis Boga, Jezusa, także Matki Bożej, w kontekście islamu i przez pryzmat nauki Koranu. Autor zaczyna od etymologii słowa Allah, którym Boga określają nie tylko muzułmanie. Następnie przechodzi do kwestii prawdy o jednym i jedynym Bogu, która jest punktem wyjścia wszystkich podejmowanych w ciągu wieków wypowiedzi muzułmanów na temat przymiotów Boga, w tym przede wszystkim jego wszechmocy. Również los człowieka oraz opis i analiza jego wolnej woli ma swoje ostatecznie źródła w prawdzie o Bogu. Autor dotyka też problemu grzechu – sirk, którego istota polega na przekonaniu, że oprócz Boga prawdziwego istnieją inne bóstwa. Następnie pisze o postaci Jezusa w tradycji muzułmańskiej, która postrzega Go jako posłańca Allaha, natomiast nigdy nie określa tytułami przyjętymi przez chrześcijaństwo, w tym najbardziej powszechnym – Jezus Chrystus. Koran odmawia Jezusowi tytułu Syna Bożego, który oznaczałby podważenie i zakwestionowanie czystego monoteizmu, i postrzega w Jezusie Sługę Bożego, utrzymując ponadto, iż Jezus był muzułmaninem. Dużo uwagi poświęca autor wydarzeniu ukrzyżowania Jezusa i jego muzułmańskiej interpretacji, która zdaje się nie rozumieć Krzyża; wreszcie pisze o tradycji muzułmańskiej dotyczącej Jezusa w kontekście drugiej osoby Trójcy Świętej. Pisząc o Jezusie w interpretacji islamu autor wiele uwagi poświęca także Matce Bożej w muzułmańskiej tradycji.
    The present article is not only an academic answer to the question put in the title. It is most of all a description of God, Jesus, Mary Mother of God – all in the Islamic context and in terms of Qur’anic teachings. The author begins with the etymology of the word Allah, with which not only the Muslims call God. Then, the author proceeds to the issue of the truth about the one and only God – which is a starting point to all the Muslims’ statements through the centuries on God’s qualities, most of all including His omnipotence. Also the fate of human beings with the description and analysis of their free will has its ultimate origins in the truth about God. The present author also tackles upon the problem of a sin – sirk, the nature of which manifests itself in a conviction that there are other gods except for the one and only God. Next, the author writes about Jesus in the Muslim tradition which perceives Him as Allah’s Harold and never titles Him with the names so characteristic for Christianity, including the most common one: Jesus Christ. Qur’an denies Jesus’ title of God’s Son, which would discredit and question the pure monotheism, and sees Jesus as God’s Servant stating additionally that He was a Muslim. The present author pays much attention to the event of Jesus’ crucifixion and a Muslim interpretation to that which seem to not understand the Cross; finally, he writes about the Muslim tradition concerning Jesus as the second person in the Holy Trinity. While pondering upon the Islamic interpretation of Jesus – the present author also discusses the issue of Mary Mother of God in Muslim tradition.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 63-76
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego
    Rev. Aleksander Woźnys Concept of Spiritual Childhood
    Autorzy:
    Mueller, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047870.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spiritual childhood
    spirit of availability
    diminishing
    the imitation of Jesus
    entrusting himself to the Mother of God
    giving everything to God
    dziecięctwo duchowe
    duch umniejszenia
    dyspozycyjność
    naśladowanie Chrystusa
    zawierzenie Matce Bożej
    oddanie Bogu wszystkiego
    Opis:
    Ks. Aleksander Woźny żył, pracował, tworzył, służył w dużej parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Był bardzo dobrym księdzem, który umarł w opinii świętości. Zaproponował nowy model życia wewnętrznego – dziecięctwo duchowe. Celem artykułu jest przedstawienie dziecięctwa duchowego, jako pewnej koncepcji - propozycję rozwoju życia wewnętrznego dla każdego człowieka wierzącego, dążącego do świętości, do zjednoczenia z Bogiem w miłości, które było przede wszystkim „drogą” samego ks. A. Woźnego. Postawą, która towarzyszyła mu przez całe życie, przenikającą całe jego nauczanie. Dziecięctwo duchowe ukształtowane w nim samym, zostało uwarunkowane całym jego życiem, wieloma faktami, w których zawierają się zasadnicze cechy duchowości oddania Panu Bogu wszystkiego: swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej, a jednocześnie realizowana przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę. Biblijną przesłankę duchowości dziecięctwa duchowego stanowią słowa Chrystusa: „Kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak dziecko nie wejdzie do niego” (Mk 10, 15). Jest to zatem postawa świadomości własnej niewystarczalności, przy jednoczesnym otwarciu i zaufaniu oraz zawierzeniu Bogu jako Ojcu, zmierzająca do bezpośredniej komunii z Bogiem w miłości. To zjednoczenie, jako istota i cel życia chrześcijańskiego, ostatecznie zakłada świętość i zjednoczenie z Chrystusem, które może być realizowane na różne sposoby i przejawiać się we wszystkich aspektach życia, zarówno u duchownych jak i świeckich, uwzględniając specyfikę każdego powołania, które sprowadza się do doskonałego upodobnienia się do Chrystusa (2 Kor 3,18) (KK 50). Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, duchowości czy etapów, które prowadzą do doskonałości, do komunii z Bogiem samym. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga.Artykuł zawiera uwarunkowania życia duchowego ks. Aleksandra Woźnego na tle sytuacji społeczno-politycznej w kraju i realiów epoki w której żył, środowiska rodzinnego oraz formacji duchowej. W związku z powyższym, uwzględniono dojrzewanie do kapłaństwa Aleksandra Woźnego, bolesne doświadczenia II wojny światowej oraz posługę duszpasterską jako proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Ks. Woźny kształtował swoją koncepcję dziecięctwa niemal przez całe swoje życie. Jego sposób myślenia i działania został uformowany przez wiele czynników mających wpływ na klimat wiary właściwy epoce, w której przyszło mu żyć. Artykuł zawiera prezentację i ocenę teologiczną koncepcji dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego. Skoncentrowano się na podstawach duchowości dziecięctwa, które wskazują na Trójjedynego Boga jako źródło duchowości, nakreślając jej podmiotowy wymiar, cnoty teologalne będące fundamentem dziecięctwa duchowego oraz na Kościół jako miejsce tworzenia komunii z Bogiem. Artykuł ukazuje środki i sposoby realizacji dziecięctwa duchowego poprzez modlitwę rozumianą jako dziecięce oddanie się Bogu i życie ascetyczne, podkreśla rolę i znaczenie sakramentów świętych, oraz drogę dziecięctwa jako sposób osobistego dążenia do świętości samego ks. Woźnego.Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, zarówno dla duchownych jak i świeckich. Może być realizowana w różnych powołaniach przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę, pokorę przez oddanie Bogu swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga.
    Rev. Aleksander Woźny lived, worked, taught and ministered in a big parish of St. John Cantius Church in Poznań. He was truly a very good priest, who died in the opinion of sainthood. He proposed a new model in the spiritual life - spiritual childhoo d, which he developed when he was a prisoner at the Dachau concentration camp, inspired by "The Story of a Soul" by St. Therese of Lisieux.The purpose of the article is to present  spiritual childhood as a certain concept - a proposal for the development of the inner life for every believer who pursues holiness and union with God in love, which was primarily the "path" of Rev. A. Woźny. This attitude accompanied him throughout his life and permeated his entire teaching. Spiritual  childhood shaped itself in him. It was conditioned throughout his life by many facts, which contain the essential features of a spirituality that offers everything to God: one's will, intellect (the authority of the soul), misery and sin, supernatural gifts, entrusting one's whole life to God, in a spirit of submission, diminishing oneself through the imitation of Jesus and entrusting oneself to the Mother of God. This spiritual way is fulfilled by specific means: prayer, sacramental life, asceticism. The Biblical ground of spiritual childhood is found in the words of Christ: "Truly I tell you, anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it" (Mk 10:15). It is thus an awareness of one's own inadequacy, while simultaneously being open and trusting as well as entrusting to God as Father, seeking direct communion with God in love. This union, as the essence and purpose of the Christian life, eventually implies holiness and union with Christ, which can be realized in different ways and manifests itself in all aspects of life, in both clergy and laity, taking into account the specificities of each calling, which leads to a perfect likeness of Christ (2 Cor. 3, 18) (CC 50).The article describes the conditions of his spiritual life. It indicates the basis of spiritual childhoo d, showing its essential  features  as  well  as  methods  and  means  of  realization. Rev. Woźny shaped his concept of childhood throughout almost all his life. His way of thinking and acting was formed by many factors that affected the climate of his faith during the relevant period in which he lived.  The  article  contains  a  presentation  and  evaluation  of Rev. Aleksander Woźny's theological concept of spiritual childhoo d. It focuses on the basics of spiritual childhoo d, which shows the Triune God as the source  of spirituality, outlining its subjective dimension, which is the foundation of the theological virtues of spiritual childhoo d, and the Church as a place to build communion with God. The article examines the ways and means of realizing  spiritual  childhood through prayer, understood as a childlike devotion to God and the ascetic life. It emphasizes the role and importance of the sacraments, and the path of  childhood as the means of personal holiness in the life of Rev. Woźny.This is a universal concept, one of the possibilities, which need not put aside other ways of spiritual development that through particular stages leads to excellence and communion with God Himself. The secret lies in the voluntary choice of the model, which Rev. A. Woźny himself called the shortest and surest way to  God.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 203-216
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Serce Jezusa szkołą duchowości kapłańskiej
    Jesus’ Heart as a school of priesthood spirituality
    Autorzy:
    Lec, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553741.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-28
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Serce Jezusa
    miłość Jezusa
    szkoła
    duchowość kapłańska
    adoracja Najświętszego Sakramentu
    działalność duszpasterska
    czystość serca
    Maryja – Matka Kapłanów
    Jesus’ Heart
    Jesus’ love
    school
    priesthood spirituality
    adoration of the Blessed Sacrament
    pastoral activity
    purity of heart
    Mary Mother of Priests
    Opis:
    Na wstępie wyjaśniam takie terminy jak: „Serce Jezusa”, „duchowość” oraz „duchowość kapłańska”. W artykule odpowiadam na następujące pytania: Czego można się nauczyć w szkole Serca Jezusowego? Na co seminarzysta powołany do kapłaństwa, a na co kapłan może liczyć, ucząc się w szkole Serca Jezusowego? Czego może nauczyć Serce Jezusa i jakie wartości może przekazać Ono duchowości kapłańskiej? Odpowiadając na wyżej postawione pytania dotyczące szkoły Serca Jezusa i duchowości kapłańskiej, w artykule stwierdzam przede wszystkim, że w szkole Serca Jezusa uczymy się odwzajemniać coraz to większą i dojrzalszą miłością za nieskończoną miłość Jezusa, którą On nieustannie okazuje całemu światu i wszelkiemu stworzeniu. Następnie udowadniam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się różnych rodzajów modlitwy. Zwracamy przy tym szczególną uwagę na eucharystyczne Serce Jezusa. Mamy świadomość, że duchowość kapłańską bardzo ubogacamy i wzmacniamy codzienną, dłuższą adoracją Najświętszego Sakramentu. Następnie przekonuję, że w szkole Serca Jezusa uczymy się od Dobrego Pasterza posługi kapłańskiej podejmowanej z miłością, cierpliwością i odwagą. Stwierdzam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się dbać o czystość kapłańskiego serca i oddanie jego całego naszemu Panu. W końcu staram się udowodnić, że w szkole Serca Jezusa uczymy się właściwego odniesienia do Maryi, Matki Kapłanów, i właściwej postawy wobec świętych.
    In the introduction I explain such terms as „the Sacred Heart of Jesus”, „spirituality” and „priestly spirituality”. In the article, I respond to the following questions: What can we learn at the school of Sacred Heart of Jesus? What the priest or the seminarian can rely on learning at the Sacred Heart of Jesus school? Which values can Sacred Heart teach? What Sacred Heart can rely to priestly spirituality? Replying to the questions mentioned above referring to the school of Sacred Heart and the priestly spirituality I claim in the article first of all that at Sacred Heart of Jesus school we learn to reciprocate huge and more mature love for everlasting love of Jesus that He shows the whole world and the creation constantly. Next, I prove that at Sacred Heart of Jesus school we learn different kinds of prayers. We pay special attention to Eucharistic Heart of Jesus. We are aware that we enrich and reinforce priestly spirituality by daily, longer adoration of Blessed Sacrament. I convict subsequently that at school of Sacred Heart of Jesus we learn from Good Shepherd the priestly service doing with love, patience and courage. I claim that at school of Sacred Heart we learn to care for purity of priestly heart and to give the whole of it to our Lord. Finally, I endeavour to prove that at school of Sacred Heart of Jesus we learn an appropriate reference to Mary Mother of Priests and the appropriate attitude to the saints.
    Źródło:
    Sympozjum; 2020, 1(38); 65-80
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maryja – Matka Boża. Katolickie a jehowickie ujęcie problematyki
    Virgin Mary – Mather of God. Catholic and Jehovah’s View
    Autorzy:
    Krawczyk, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056658.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    Maryja dziewica
    Matka Jezusa
    Matka Syna Bożego
    Virgin Mary
    Mother of Jesus
    Mother of the Son of God
    Opis:
    As the Mother of Jesus, Mather of the Son of God, Virgin Mary is present in the history of salvation: starting from the Old-Testament announcements, through the Bethlehem manger, finishing with the crucifixion on Calvary Hill. The truth is undermined by Jehovah’s Witnes-ses who question the fact that Virgin Mary is the Mother of the Son of God. The author of the paper provokes a substantive discussion with the Jehovah’s Witnesses’ stand, proving that the truth about Mary as the Mother of the Son of God is fully justified in the Holy Scriptures.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 24-36
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Rachel opłakuje swoje dzieci…” (Mt 2,18). Męczeństwo dzieci w świetle Mt 2,16‒18
    „Rachel weeping for her children…” (Matthew 2:18). Martyrdom of children in the light of Mt 2,16‒18.
    Autorzy:
    Karczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558887.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    dziecko
    Jezus
    Jezus – nowy Mojżesz
    król
    matka Rachela
    męczeństwo dzieci
    rzeź z Betlejem
    child
    Jesus – the new Moses
    Jesus the King
    massacre of Bethlehem
    martyrdom of children
    mother Rachel
    Opis:
    Jednym ze znanych tekstów biblijnych Nowego Testamentu związanych z tematem dziecka jest zawarta jedynie u Mateusza relacja o rzezi z Betlejem (Mt 2,16‒18). Tekst wydaje się trudny do interpretacji, ponieważ jest ściśle powiązany z narracją o skutecznej ucieczce Świętej Rodziny do Egiptu. Dzieci umierają z powodu Jezusa. Wydarzenie to jest powiązane z cytatem z Jr 31,15 przywołującym symboliczny płacz Racheli nad Izraelem. Okazuje się, że w kontekście Jr 30‒31 dominują nie tyle żal i żałoba, co klimat nadziei i przyszłej radości. Jawią się pytania: jakie znaczenie posiada cytat z Jeremiasza w Mt 2,18? W jakiej relacji do dzieci z Betlejem pozostaje Rachela, symboliczna matka Izraela? Czy jest możliwe, by pomimo tragicznej sytuacji z Betlejem dostrzec jakieś pozytywne przesłanie tekstu? Zdaje się to sugerować pierwotny kontekst literacko‑teologiczny Jr 31,15, a w sposób ewidentny – natura królestwa, które realizuje Jezus – prawdziwy „król żydowski”.
    One of the known biblical texts of the New Testament referring to the subject of children is the relation of the massacre of Bethlehem, included only in Matthew (Mt 2,16‒18). The text seems difficult for interpretation, as it is closely connected with the narration about the successful escape of the Holy Family to Egypt. Children die because of Jesus. The event is connected with the quotation from Jr 31,15 recalling Rachel’s symbolic cry over Israel. It turns out that in the context of Jr 30‒31 it is not sorrow and mourning that dominate, but the climate of hope and future joy. Questions arise: What meaning has the quotation from Jeremiah got in Mt 2,18? What is the relation of Rachel, the symbolic mother of Israel, to the children of Bethlehem? Is it possible to see any positive message of the text in spite of the tragic situation in Bethlehem? It seems to suggest the primeval literary – theological context of Jr 31,15 and in an obvious way – the nature of the kingdom Jesus realizes – the true ”Jewish King”.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2011, 28; 15-22
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prowokacyjna reinterpretacja motywów biblijnych w Gorejącym krzaku ciernistym Oskara Kokoschki
    The Provocative Reinterpretation of the Biblical Motives in Oskar Kokoschkas Gorejący krzak ciernisty
    Autorzy:
    Janicka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944043.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    adialog
    dramat ekspresjonistyczny
    Kokoschka Oskar
    biały ptak
    jabłko poznania złego i dobrego
    krzak gorejący
    Matka Boska Bolesna
    Męka i Ofiara Jezusa Chrystusa
    Niewiasta depcząca stopą węża
    adialogue
    expressionistic drama
    white bird
    the apple of knowing good and evil
    burning thornbush
    Dolorous Mother of God
    the Passion and Offering of Jesus Christ
    the Woman that tramples on the serpent
    Opis:
    This paper entitled “The Provocative Reinterpretation of the Biblical Motives in Oskar Kokoschka's Gorejący krzak ciernisty” seeks to analyse and interpret this drama with an aim to prove its pre-expressionistic character. Its heroes are paradigms of sex deprived of personalities. They have no personal names but only generic names: Woman and Man. The most important lines of interpretation lead the recipient to biblical symbolism that combines Man's suffering and death with Jesus Christ's redemptive offering; now Woman is primarily identified with inexhaustible sexual passion symbolised by the titular burning thornbush, but then with Mary the virgin and mother. It is worth noting all the strata of the signs of the stage work, owing to the innovative pre-expressionistic character of the drama: the poetic language with its dominating adialogue as a form of expression, the architectonic and three-dimensional stage design, and contrast as a principle that governs the selection of colours.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 171-204
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Maryi w J 2,1-12
    The Role of Mary J 2,1-12
    Autorzy:
    Borkowska, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592001.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the Wedding at Cana
    mother of Jesus
    good wine
    wesele w Kanie Galilejskiej
    matka Jezusa
    dobre wino
    Opis:
    Maryja jest tą Niewiastą, której zgoda na to, by „Słowo stało się Ciałem”, rozpoczyna nową historię pisaną przez Syna Człowieczego. Dzięki jej uległości i pokorze możliwe było połączenie dwóch natur, boskiej i ludzkiej. W perykopie o weselu w Kanie Galilejskiej ukazuje się jeszcze jedna istotna cecha Maryi – jest tą, która łączy uczniów z Jej Synem. Będąc zawsze w cieniu Syna, przynagla Go do działania. Wstawia się za tymi, którzy nie mogą żyć w pełni radości. Widzi brak człowieka i zapobiega tym brakom. Maryja jako pierwsza z ludzi odkrywa Przymierze, jakie przynosi na świat Jezus. Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do Ojczyzny.
    Mother of Jesus is the Woman, whose consent to “make the Word become flesh” begins a new story written by the Son of Man. Thanks to her submissiveness and humility, it was possible to combine two natures. In the Peris of the Marriage of Cana another important feature of Mary is revealed, which unites the disciples to her Son. Being always in the shadow of the Son urges him to act. He intercedes for those who can not live in full joy. He sees a lack of man and prevents these shortcomings. Mary is the first to discover the covenant that Jesus brings to the world. Thanks to his maternal love, She takes care of the brothers of his Son, pilgrims still and exposed to hardships and dangers until they are brought to the Fatherland.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 7-22
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies