Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Monument Conservator" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Terra nostra. W trosce o zabytki na terenie miasta Krosna
    Terra nostra. Out of concern for monuments in the city of Krosno
    Autorzy:
    Stojak, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218627.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    zabytek
    Krosno
    konserwator miejski
    monument
    city conservator
    Opis:
    Krosno, jako jedno z najciekawszych miast historycznych Podkarpacia, do dzisiaj obdarza nas pięknem zabytków. Część wartościowych obiektów nie jest nawet wpisana do rejestru zabytków. Brak jest ochrony układów urbanistycznych i zespołów przemysłowych z czasów urbanizacji. Co więcej, do tej pory nie zaprowadzono gminnej ewidencji zabytków, a obowiązujące miejscowe plany nie dotyczą obszarów, które powinny być chronione. Ponadto – w polskim ustawodawstwie zaznacza się niewystarczający stan ochrony prawnej dla zabytków. Trudnym problemem dla obszarów zabytkowych jest lokalizacja witryn sklepowych i montaż szyldów oraz reklam. Zasady ich umieszczania powinny być otoczone szczególną troską pracowników samorządowych i powinny być określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po wypracowaniu zasad w porozumieniu z urzędem ochrony zabytków i miejskim konserwatorem zabytków. Ponadto zauważono dużą przypadkowość wśród działań właścicieli zabytków, która powinna być zastąpiona przez świadomą kreację artystyczną, będącą wkładem w wizerunek miasta. Tego dziś brakuje. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków wnosi potrzebę utworzenia przy Urzędzie Miasta stanowiska konserwatora miejskiego, który realizowałby szereg działań w uzgodnieniu z wojewódzką służbą konserwatorską. Niemożliwym jest do przyjęcia fakt, że o zabytkowy charakter miasta dba tylko konserwator, zaś samorządowcy główny akcent stawiają na biznes. W tej współpracy służby konserwatorskie zawsze będą postrzegane jako czynnik hamujący rozwój, a ochrona zabytków będzie miała wymiar biernych starań.
    Krosno, as one of the most interesting historic towns of Podkarpacie, still has plenty of beautiful monuments to attract visitors. Some valuable objects have not even been listed in the monument register, and protection of urban layouts or industrial complexes from the industrialization period is insufficient. Moreover, no district register of monuments has been organized so far, and the current local plans do not include areas which should be under protection. What is more, insufficient legal protection of monuments has become sadly noticeable in the Polish legal system. A difficult issue for areas of historic value is location of shop windows and installation of billboards and advertising boards. The rules concerning the location of billboards should be paid particular attention by local authority representatives and ought to be defined in the local plan of spatial development, after the rules have been consulted with the monument protection bureau and the city monument conservator. Moreover, it has been noticed that the activities of monument owners seem to be characterised by certain randomness that should be replaced with conscious artistic creation, which would contribute to the city image, but which is currently lacking. Voivodeship Bureau of Monument Conservation acknowledges the need for creating the post of the city conservator at the City Council, who would implement appropriate activities in arrangement with voivodeship conservation service. The fact that the historic character of the city is looked after only by the conservator, while local authorities put the main stress on business, is absolutely unacceptable. In such a form of cooperation conservation services will always be perceived as the factor hindering local development and monument protection will merely be limited to futile efforts.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 104-113
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieje pałacu w Bieganowie (powiat wrzesiński) od jego wzniesienia do czasów współczesnych, z uwzględnieniem zagadnień konserwatorskich
    The history of the palace in Bieganowo (Września County) from its construction to modernity, with attention to conservation issues
    Autorzy:
    Białkiewicz, J. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218392.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Bieganowo
    pałac w Bieganowie
    Grabski Edward
    Cybichowski Stefan
    Ustawa o ochronie zabytków
    Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków
    rejestr zabytków
    styl narodowy
    wielkopolska architektura rezydencjonalna
    Palace in Bieganowo
    Monument Protection Act
    Greater Poland Voivodeship
    Monument Conservator
    heritage register
    national style
    Greater Poland residential architecture
    Opis:
    Pałac w Bieganowie, wzniesiony w latach 1914-16 dla hrabiego Edwarda Grabskiego według projektu cenionego poznańskiego architekta, inż. Stefana Cybichowskiego, utrzymany w stylu łączącym elementy neoklasycyzmu francuskiego z formami „stylu narodowego”, prezentuje wysoką klasę artystyczną i jako taki bez wątpienia jest wartościowym zabytkiem wielkopolskiej architektury rezydencjonalnej. Dobra bieganowskie po II wojnie światowej znacjonalizowano na podstawie dekretu PKWN z 6.09.1944 r. i przekształcono w PGR (Kombinat PGR Bieganowo), po 1989 r. w Gospodarstwo Rolne Skarbu Państwa Bieganowo „Biegrol” sp. z o.o. i spółkę „Bieganowo Poland”, następnie Agencję Nieruchomości Rolnych OT Poznań, a obecnie wydzierżawiono Gospodarstwu Rolno-Hodowlanemu Jadwigi Szafarek z Zieleńca. Zabytkowy pałac do dziś pozostaje własnością i pod zarządem Agencji Rolnej Skarbu Państwa. Rezydencja ta, pomimo iż wpisana w roku 1973 do rejestru zabytków (pod numerem 1444/A), a więc oficjalnie objęta szczególną opieką konserwatorską, znajduje się niestety w opłakanym stanie. Materia zabytkowa niszczeje nie tylko na skutek upływu czasu, ale i nieumiejętnego obchodzenia się z nią przez kolejnych użytkowników, którzy nie wykazują zainteresowania przeprowadzeniem kosztownych prac remontowych i ograniczają się do realizowania wątpliwych pod względem konserwatorskim robót we wnętrzu. Tu jednak powinien w swych ustawowo określonych kompetencjach wkroczyć Wojewódzki Konserwator Zabytków, wydać należne decyzje i nakazy oraz dopilnować ich realizacji, szczególnie że zły stan obiektu jest Urzędowi Ochrony Zabytków wiadomy. Celem niniejszego opracowania jest zwrócenie uwagi na szczególną artystyczną i historyczną wartość pałacu w Bieganowie, na stan jego zachowania, z postępującą destrukcją i w najwyższym stopniu niewłaściwymi pod względem konserwatorskim działaniami podjętymi w ostatnich latach, oraz nakreślenie konserwatorskiego planu ratowania tego znakomitego zabytku.
    The palace in Bieganowo, erected in the years 1914-16 for Count Edward Grabski according to the project of a valued architect from Poznan, engineer Stefan Cybichowski, designed in the style combining elements of French neo-classicism with forms of the “national style”, represents a high artistic standard and as such is undoubtedly a valuable monument of Greater Poland residential architecture. After World War II, the Bieganowo estate was nationalised on the basis of a PKWN decree issued on 6.09.1944 and converted into a PGR (State Agricultural Farm Bieganowo); after 1989 it was turned into Agricultural Farm owned by the State Treasury, Bieganowo “Biegrol” sp. z o.o. and a joint venture “Bieganowo Poland”, then by the Agricultural Property Agency OT Poznań, and currently it has been leased to an Agricultural-Breeding Farm of Jadwiga Szafarek from Zieleniec. The historic palace is still the property and under the management of the Agricultural Agency of the State Treasury. The residence, although entered into the Heritage Register in 1973 (number 1444/A), so of- ficially under particular conservation care, is unfortunately in a lamentable state. The historic substance is deteriorating not only with the passage of time, but also because of its incompetent treatment by subsequent users who are not interested in carrying out costly restoration work and stick to realising work on the interiors, rather dubious from the conservation point of view. However, the Voivodeship Monument Conservator should take a stand here using his lawful competence to issue appropriate decisions and orders, and ensure their realisation, especially since the poor state of the object is known to the Monument Protection Office. The aim of this study is drawing attention to the outstanding artistic and historic value of the palace in Bieganowo, its state of preservation, progressing deterioration, highly improper activities – from the conservation point of view – carried out in recent years, and outlining a conservation plan for saving this magnificent monument.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 37; 64-80
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy praktycznego sprawowania ochrony zabytków na przykładzie działań wojewódzkiego konserwatora zabytków w odniesieniu do pałacu w Bieganowie
    Problems of practical exercise of monuments prevention on the example of activities of the voivodeship monument conservator in relation to the palace in Bieganowo
    Autorzy:
    Białkiewicz, J. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/370662.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    Bieganowo (gm. Kołaczkowo, pow. wrzesiński, woj. wielkopolskie)
    Pałac w Bieganowie
    Grabski Edward
    Cybichowski Stefan architekt
    wojewódzki konserwator zabytków
    rejestr zabytków
    styl narodowy
    Bieganowo (Kołaczkowo Commune, Września District, Wielkopolska Province)
    Grabski Earl Edward
    Cybichowski Stefan
    Voivodeship Monument Conservator
    historical monuments record
    national style
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza sposobu sprawowania faktycznej opieki przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nad pałacem w Bieganowie, wpisanym do rejestru zabytków. Na podstawie dostępnej dokumentacji autorka opisuje obecny bardzo zły stan zachowania zabytku i przedstawia w porządku chronologicznym działania podjęte przez WWKZ, kładąc nacisk na brak efektywnych rozwiązań mających na celu zatrzymanie procesu degradacji substancji zabytkowej pałacu.
    The article analyses, on the basis of available documentation, the way of exercising care over the Palace in Bieganowo, registered in the historical monuments record, by the Voivodeship Monument Conservator. The author describes the current, very bad state of preservation of the monument and presents, in chronological order, the actions taken by the Conservator, emphasizing the lack of effective solutions to halt the degradation of the historic Palace.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2014, 21; 125-148
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości i ograniczenia wojewódzkich konserwatorów zabytków w pierwszej połowie XX wieku (na przykładach z terenu obecnego województwa małopolskiego)
    Responsibilities and limitations of voivodeship monument conservators in the first half of the 20th century (examples from the contemporary Lesser Poland Voivodeship)
    Autorzy:
    Gaczoł, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217368.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    dekret Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego
    wojewódzki konserwator zabytków
    odbudowa
    rekonstrukcja
    decree of the Regency Council
    Kingdom of Poland
    voivodeship monument conservator rebuilding
    reconstruction
    Opis:
    W październiku 2018 r. minie sto lat od ogłoszenia dekretu Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego o opiece nad zabytkami sztuki i kultury. W tym dekrecie – jednym z pierwszych aktów prawnych niepodległej Polski – postanowiono, że czynności związane z opieką nad zabytkami na szczeblu województw sprawować będą konserwatorzy zabytków, mianowani przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony zabytków. W stuletnim okresie rozwoju polskiego konserwatorstwa wyróżniłem lata międzywojenne oraz pierwsze dziesięciolecie po II wojnie światowej. W latach międzywojennych nastał czas, aby po 123 latach niewoli ukształtować podstawy prawidłowego funkcjonowania struktur ochrony zabytków. Po II wojnie światowej należało przede wszystkim zmierzyć się z dwoma zadaniami: w skali całego kraju dźwignąć z ruin zabytkowe miasta i osiedla oraz w maksymalnym stopniu zachować tradycje polskiej kultury w narzuconym systemie, odcinającym wiele jej fundamentalnych korzeni. To drugie zadanie szczególnie dotyczyło grona konserwatorów działających w strukturach obecnego województwa małopolskiego. Dekret z 1918 r., jak również trzy kolejne ustawy o ochronie i opiece nad zabytkami (z 1928, 1962 i 2003 r.) dawały i dają wojewódzkim konserwatorom zabytków z pozoru duże uprawnienia, jednakże bardzo często osoby sprawujące te funkcje stają na rozdrożach, przed koniecznością szybkiego rozstrzygania dylematów i podejmowania decyzji wywołujących w dużej części nieodwracalne konsekwencje. Ochrona dziedzictwa kulturowego to nie tylko ochrona fundamentów rozwoju cywilizacji, ale także wymiernego bogactwa, którym trzeba umiejętnie gospodarować i zarządzać dla wspólnego, publicznego dobra. Filozoficzna refleksja głosi, że życie jest ciągiem niezliczonych wyborów i człowiek co rusz staje na rozdrożu. Nawiązując do niej i prezentując doświadczenia znakomitych polskich teoretyków i praktyków konserwatorstwa, jak Tadeusz Szydłowski, Adolf Szyszko-Bohusz, Bogdan Treter czy Hanna Pieńkowska, ich możliwości i dokonania, ale także ograniczenia, przed którymi przyszło im stanąć, starałem się wskazać kilka przyczyn, które powodowały, że wojewódzcy konserwatorzy – w życiu zawodowym – w konfliktowych sytuacjach znajdowali i znajdują się częściej.
    In October 2018 one hundred years will have passed since issuing the decree by the Regency Council of the Kingdom of Poland on protection of monuments of art and culture. In this decree – one of the first legal acts in independent Poland – it was decided that activities connected with protecting monuments on the voivodeship level would be carried out by monument conservators appointed by the appropriate minister for culture and monument protection. During the one hundred years of developing Polish conservation, I distinguished the inter-war period and the first decade after World War II. During the interwar period there finally came the time, after 123 years of occupation, to shape the foundations for the proper functioning of monument protection structures. After World War II, two main challenges had to be faced: on the scale of the whole country historic cities and areas had to be rebuilt from ruin and traditions of Polish culture had to be preserved to the greatest extent under the superimposed regime that severed many of its fundamental roots. The latter task particularly concerned a group of conservators working within the structures of the present-day Lesser Poland Voivodeship. The decree from 1918, as well as three later legal acts concerning preservation and protection of monuments (from 1928, 1962 and 2003) have seemingly vested voivodeship monument conservators with special powers, yet frequently people holding those functions are at the crossroads when faced with the need to quickly solve dilemmas and make decisions largely followed by irreversible consequences. Protection of cultural heritage means not only protecting foundations of the development of civilisation, but also tangible wealth that has to be skilfully managed for the common public benefit. A philosophical reflection says that life is a series of countless choices and the man comes to the crossroads all the time. Alluding to it and presenting the experiences of eminent Polish theoreticians and practitioners in conservation, such as Tadeusz Szydłowski, Adolf Szyszko-Bohusz, Bogdan Treter or Hanna Pieńkowska, their capabilities and achievements, but also limitations they had to face, I tried to indicate some reasons why voivodeship monument conservators – in their professional life – have had to encounter conflicts more frequently.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 47; 87-105
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bohdan Rymaszewski (1935–2016)
    Autorzy:
    Konopka, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218487.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    konserwator zabytków
    muzealnik
    konserwacja zabytków
    monument conservator
    museologist
    monument conservation
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 51; 135-138
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – WSPOMNIENIE SYNA
    JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – A SON’S MEMORY OF HIS FATHER
    Autorzy:
    Olaf, Jaskanis, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433126.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    archeolog
    muzeolog
    konserwator zabytków
    ochrona zabytków
    Bałtowie
    Muzeum Okręgowe w Białymstoku
    Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
    archaeologist
    museologist
    monument conservator
    monument protection
    Balts
    Regional Museum in Białystok
    State Archaeological Museum in Warsaw
    Opis:
    A primeval archaeologist (MA 1955, PhD 1971), an organiser of protection for monuments in the Białystok province (1954–1980), Director of the Regional Museum in Białystok (1974–1980) and the State Archaeological Museum in Warsaw (1980–2000). He dealt with archaeology, museology and the protection of monuments. He also popularised related knowledge and linguistic and religious issues. He established the provincial record of archaeological monuments as well as conservation archives, both of which were then developed at the museum. From 1959 to 1975 he was Scientific Secretary to the Yotvingia Scientific Expedition. He was a teacher, an editor and a social activist. He wrote over 200 publications, of which the most important are The funeral rite of the Western Balts at the end of antiquity (Warsaw, 1974); a critical study of Aleksander Brückner’s work Ancient Lithuania: tribes and gods: historical and mythological drafts (Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warsaw, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark- Kultur in Ostpolen (Warsaw, 2005), Kurgans of leaders of the Wielbark culture at Podlachia (Białystok, 2012); and Switzerland. The cemetery of the Baltic Sudovian culture in north–eastern Poland (Warsaw, 2013). He specialised in researching Roman influence in Central Europe and the prehistory of north–eastern Poland, the culture of Baltic tribes (including the Yotvingians), Baltiysk and the Slavonic border, and in the Przeworsk and Wielbark cultures. He discovered and defined the Cecelska regional group, thus determining the late phase of the Wielbark culture, starting from the early period of Roman influence to its decline as a result of tribal migrations; their kurgans traced the areas of relocation of the Goths and the Gepids from the Baltic Sea to the Black Sea. His successful exhibitions included “The Balts – northern neighbours to the Slavs” (displayed in Austria, Bulgaria, Greece, Lithuania, Italy and Germany several times), “Treasures of primeval Poland” (in Padua, Turin, Aquileia, Schollach) and “The prehistory of Warsaw” (Berlin). He was a member of museum councils as well as the council for museums at the Ministry of Culture and National Heritage.
    Archeolog pradziejowy (magister 1955, doktor 1971), organizator ochrony zabytków w woj. białostockim (1954–1980), dyrektor Muzeum Okręgowego w Białymstoku (1974–1980) i Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie (1980–2000). Uprawiał archeologię, muzeologię, ochronę zabytków i popularyzację wiedzy oraz związane z nimi problemy językoznawcze i religioznawcze. Utworzył wojewódzką ewidencję zabytków archeologicznych i archiwum konserwatorskie, rozwijane w muzeum. Sekretarz naukowy Jaćwieskiej Ekspedycji Naukowej (1959–1975). Pedagog, redaktor i społecznik. Autor ponad 200 publikacji, z których najważniejsze to: Obrządek pogrzebowy Zachodnich Bałtów u schyłku starożytności (Warszawa, 1974); krytyczne opracowanie dzieła Aleksandra Brücknera Starożytna Litwa: ludy i bogi: szkice historyczne i mitologiczne (Pojezierze – Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 2005), Wodzowskie kurhany kultury wielbarskiej na Podlasiu (Białystok 2012); Szwajcaria. Cmentarzysko bałtyjskiej kultury sudowskiej w północno-wschodniej Polsce (Warszawa, 2013). Wyspecjalizował się w badaniu wpływów rzymskich w Europie Środkowej i pradziejów północno- wschodniej Polski – kultury ludów bałtyjskich (w tym Jaćwięgów), pogranicza bałtyjsko-słowiańskiego oraz kształtowania się na Podlasiu kultur przeworskiej i wielbarskiej. Odkrył i zdefiniował cecelską grupę regionalną, wyznaczającą późną fazę kultury wielbarskiej, począwszy od młodszego okresu wpływów rzymskich do jej zaniku wskutek wędrówek ludów – jej kurhany wytyczają obszary przesiedlania się Gotów i Gepidów znad Bałtyku nad Morze Czarne. Sukcesem były eskpozycje: „Bałtowie – północni sąsiedzi Słowian” (Austria, Bułgaria, Grecja, Litwa, Szwecja, Włochy i kilkakrotnie w Niemczech), „Skarby Polski pradawnej” (Padwa, Turyn, Akwileja, Schallaburg) i „Pradzieje Warszawy” (Berlin). Członek rad w muzeach i rady ds. muzeów przy ministrze kultury.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2017, 58; 155-159
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków
    Legal Character of Permit to Remove Trees or Shrubs from Area of Property Entered in the Register of Monuments
    Autorzy:
    Sienkiewicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806680.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wojewódzki konserwator zabytków
    ochrona zabytków
    ochrona przyrody
    provincial monuments conservator
    monument protection
    nature protection
    Opis:
    Zezwolenie wydawane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków na podstawie art. 83a ustawy o ochronie przyrody jest decyzją administracyjną sformalizowaną w stopniu większym niż wymaga tego art. 107 K.p.a. Charakter prawny zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków jest niejednoznaczny. Nie da się go bez wątpliwości przypisać do działań z zakresu ochrony zabytków lub działań z zakresu ochrony przyrody. Wiele przesłanek wskazuje na to, że pomimo wydawania zezwolenia przez wojewódzkiego konserwatora zabytków jest to działanie z zakresu ochrony przyrody.
    Permission given by provincial monument conservator on the grounds of art 83a The Act of nature protection is an administrative act more formalized than art. 107 Code of Administrative Procedure requires. The legal character of permit to remove trees or shrubs from an area of property entered in the register of monuments is ambiguous. It is impossible to treat such activity merely as an activity of monument protection or merely an activity of nature protection. There are many premises to view such activity as protection of nature despite the fact that permission is given by monuments protection conservator.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 227-248
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porozumienia administracyjne w sprawie delegowania niektórych kompetencji wojewódzkiego konserwatora zabytków
    Administrative agreements on delegating certain competences of the voivodeship conservator of monuments
    Autorzy:
    Gwardzińska, Żaneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841725.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    porozumienie administracyjne
    ochrona zabytków
    samorząd terytorialny
    wojewoda
    wojewódzki konserwator zabytków
    administrative agreements
    protection of monuments
    local government
    voivode
    provincial monument conservator
    Opis:
    W artykule została omówiona problematyka zawierania przez wojewodów porozumień w sprawie przekazania niektórych kompetencji wojewódzkich konserwatorów zabytków. Poczyniona analiza porozumień administracyjnych została zestawiona z liczbą zabytków w województwie oraz liczbą delegatur właściwego miejscowo Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków. Powstałe w efekcie wnioski ukazały obraz prowadzonej przez poszczególnych wojewodów polityki ochrony zabytków, gdzie centralizacja władzy konserwatorskiej w województwie styka się z jej decentralizacją, sprawiając, że brak jest unitarnych rozwiązań dotyczących scedowywania zadań wojewódzkich konserwatorów zabytków na jednostki samorządu terytorialnego szczebla powiatowego i gminnego oraz lokalne instytucje kultury.
    This paper discusses the issue of concluding agreements by voivodes on the transfer of certain competences to Voivodeship Conservator of Monuments. An analysis of administrative agreements was compared with the number of monuments in the voivodship and the number of delegations of the locally competent Voivodeship Conservator of Monuments. The conclusions showed the image of the monument protection policy pursued by individual voivodes, where the centralization of the conservation authority in the voivodeship met its decentralization, which means that there are no unified solutions regarding the transfer of tasks of voivodeship monument conservators to local government units at the powiat and municipal level and local cultural institutions.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 7-20
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mozolne początki zmagań o ochronę zabytków w Galicji. Rozważania na marginesie najnowszej książki Tadeusza Łopatkiewicza
    The Arduous Beginnings of the Struggle for Monument Protection in Galicia. Reflections on the Margins of the Latest Book by Tadeusz Łopatkiewicz
    Autorzy:
    Laskowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433439.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    conservation of monuments
    monument protection system
    Ludwik Mieczysław Lubicz Potocki
    conservator’s diary
    Galicia
    Dukla
    Iwonicz
    Krosno
    Odrzykoń
    Rymanów
    Tadeusz Łopatkiewicz
    konserwacja zabytków
    system ochrony zabytków
    dziennik konserwatorski
    Galicja
    Opis:
    Artykuł zawiera rozważania na temat procesu rodzenia się i powolnego dojrzewania systemu ochrony zabytków w Galicji, jednym z krajów koronnych monarchii habsburskiej, zachodzącego w latach 60. i 70. XIX wieku. Jedną z kluczowym postaci tego czasu był Ludwik Mieczysław Lubicz Potocki, konserwator zabytków działający na terenie Galicji Wschodniej, obejmujący swoim działaniem 49 ówczesnych powiatów politycznych, w tym m.in. miasto Krosno i jego okolice. Punktem wyjścia do rozważań jest najnowsza (wydana w 2022 roku) książka autorstwa Tadeusza Łopatkiewicza poświęcona postaci tego konserwatora i jego działalności na terenie Krosna i okolic. Wspomniana książka przybliża postać samego konserwatora i koleje jego życia (ostatni rozdział), pokazuje tło, na jakim przyszło mu wzrastać, zdobywać wykształcenie i podejmować współpracę w zakresie odkrywania i interpretacji śladów przeszłości (rozdział pierwszy), prezentuje zręby rodzącego się systemu ochrony zabytków w monarchii habsburskiej, w tym w Galicji (rozdział drugi) oraz – co najważniejsze – w oparciu o odnalezione źródła przedstawia i precyzyjnie objaśnia dorobek Potockiego w zakresie urzędowej opieki nad zabytkami Galicji Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem zabytków Krosna i okolic. Pracę uzupełniają: aneks źródłowy, bibliografia, indeksy i streszczenie w języku angielskim. Publikacja autorstwa Tadeusza Łopatkiewicza, owoc jego wieloletnich badań oraz poszukiwań archiwalnych i bibliotecznych, stanowi istotny przyczynek do nowej syntezy dziejów konserwatorstwa polskiego i ochrony zabytków na ziemiach Polski w XIX wieku. Elementem szczególnie cennym, odnalezionym przez autora książki i wykorzystanym pod kątem badanego miasta i jego okolic, jest Dziennik konserwatorski Potockiego, spisywany w latach 1866–1878, na kartach którego uwidaczniają się wszystkie blaski i cienie pracy ówczesnego konserwatora, znakomicie wydobyte i skomentowane przez Tadeusza Łopatkiewicza. Jest rzeczą konieczną, aby w najbliższym czasie źródło to zostało opublikowane i zinterpretowane w całości, najlepiej dzięki współpracy grona badaczy bliżej zajmujących się w ostatnim czasie osobą Ludwika Mieczysława Lubicz Potockiego, w tym Tadeusza Łopatkiewicza.
    The article reflects on the process of birth and slow maturation of the monument protection system in Galicia (one of the crown countries of the Habsburg monarchy), taking place in the 1860s and 1870s. One of the key figures of the time was Ludwik Mieczysław Lubicz Potocki, a conservator active in Eastern Galicia – an area covering 49 political districts of the time, including the town of Krosno and its surroundings. The starting point for the discussion is the latest book (published in 2022) by Tadeusz Łopatkiewicz dedicated to Potocki figure of this conservator and his activities in Krosno and the surrounding area. The book takes a closer look at the figure of the conservator himself and the vicissitudes of his life (the last chapter), shows the background against which he grew up, received his education and began to cooperate in discovering and interpreting traces of the past (chapter one), presents the foundations of the emerging system of historic monument protection in the Habsburg monarchy, including Galicia (chapter two) and, most importantly, based on the archival sources, presents and explains in detail Potocki’s achievements in the official care of historic monuments in Eastern Galicia, with particular emphasis on the monuments of Krosno and the surrounding area. The work is supplemented by a source appendix, bibliography, indexes, and an abstract in English. This publication by Tadeusz Łopatkiewicz, the fruit of his many years of research and archive and library searches, is an important contribution to a new synthesis of the history of the conservation and the protection of historical monuments in the Polish lands in the 19th century. A particularly valuable element, found by the book’s author and used from the perspective of the town and its surroundings under study, is Potocki’s Conservator’s Diary, written down between 1866 and 1878, on the pages of which all the glories and shadows of the conservator’s work of the time are visible, brilliantly brought out and commented on by Tadeusz Łopatkiewicz. It is imperative that this source have to be published and interpreted in its entirety in the near future, preferably through the collaboration of a group of researchers more closely involved in the person of Ludwik Mieczysław Lubicz Potocki in recent times, including Tadeusz Łopatkiewicz.  
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 229-248
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies