Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mnisi" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-18 z 18
    Tytuł:
    Podróże mnichów i duchownych w świetle pism świętego Hieronima
    The travels of monks and clergymen in the light of saint Jerome
    Autorzy:
    Ożóg, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611954.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Hieronim
    mnisi
    Jerome
    monks
    Opis:
    Saint Jerome, the author of the Latin translation of the Holy Bible and Eusebius’s Onomasticon, contributed to a large extent to the popularisation and development of the tourist-pilgrimage movement at the turn of the 4th and 5th centuries. The aim of the present article is to present, in the light of Jerome’s works, how people travelled, among others, to the Holy Land; how the author of the Letters travelled himself as well as how his companions, monks and clergymen travelled. What is more, the text presents which way(s) the most popular sea and land routes ran and what types of dangers the then travellers were exposed to. The article also shows which locations were most popular and which souvenirs were desirable by pilgrims.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 57; 453-468
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eating Habits and Food of the Monks of Palestine in the 5th – 6th c.
    Autorzy:
    Twardowska, Kamilla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436365.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    dieta
    mnisi
    Pustynia Judei
    warzywa
    Opis:
    The article is concerned with the eating habits of the monks of Palestine in the 5th–6th centuries. It has been based on and draws from a number of contemporary sources. The staple in themonks’ daily diet was bread, which would be usually eaten with salt. It was made in bakeries that were, along with the church, the most important buildings within the precincts of each monastery, several times during a year and then dried. In addition to the bread, the staple items of foodincluded vegetables (cooked or fresh), most oen grown in or near the monastery precincts, orpossibly also provided by the faithful. The monasteries, both lauras and coenobitic establishments, had their own vegetable gardens, but the monks would also eat various wild plants. They would drink water, wine, as well as the eukration (a mixture of water and herbs).
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 4; 6-14
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konflikty benedyktynów jeżowskich z opatami lubińskimi w XV i XVI wieku w świetle kroniki klasztornej Bartłomieja z Krzywinia
    Conflits of Benedictines from Jeżów with the abbots of Lubiń in the 15th and 16th century in the light of the chronicle of Bartholomaeus Crivinius [Bartłomiej z Krzywinia]
    Autorzy:
    Kąś, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545116.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    mnisi
    opactwo
    prepozytura
    monks
    abbey
    prepositure
    Opis:
    Jeżów to ostatnia z XII-wiecznych fundacji benedyktyńskich na ziemiach polskich. Klasztor od początku pomyślany został jako prepozyturą opactwa benedyktynów w Lubiniu. U schyłku średniowiecza benedyktyni jeżowscy podjęli pierwsze próby zmierzające do likwidacji niektórych obciążeń na rzecz opactwa. Okoliczności sporów, poznajemy dzięki XVII-wiecznemu dziejopisowi klasztornemu Bartłomiejowi z Krzywinia. Jego kronika jest wiarygodnym źródłem, dzięki któremu możemy przyjrzeć się dynamice konfliktów, mechanizmom ich przebiegu, rozświetlić problematykę skutków, zarówno krótko, jak i długofalowych. Ostatecznie próby zrzucenia niektórych ciężarów (np. daniny sukna) podejmowane przez benedyktynów jeżowskich w XV i XVI w. zakończyły się niepowodzeniem i doprowadziły w konsekwencji do jeszcze większego zbliżenia prepozytury z opactwem w Lubiniu. Wypracowane wówczas rozwiązania formalno-prawne, wprowadzone później oficjalnie do statutów kapituły lubińskiej, okazały się być bardzo trwałe, ponieważ w późniejszym okresie, nie dochodziło już do tak gwałtownych i głębokich konfliktów.
    Jeżów is the last of the 12th-century Benedictine foundations in Poland. From the very beginning, the monastery was conceived as a prepositure of the Benedictine Abbey in Lubiń. In the late Middle Ages, the Benedictines of Jeżów made the first attempts to eliminate some financial burdens towards the abbey. The circumstances of the conflict are known thanks to the 17th century monastery chronicler Bartholomaeus Crivinius. His chronicle is a reliable source, thanks to which we can look at the dynamics of conflicts and the mechanisms of their course as well as cast some light on the short and long term effects. Ultimately, the attempts to avoid financial burdens made in the 15th and 16th centuries ended in failure and, as a consequence, led to even greater rapprochement. The formal and legal solutions developed at that time, later officially introduced into the statutes of the Lubiń Chapter, proved to be very durable, because in the later period such violent and deep conflicts no longer occurred.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 53-65
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Chilindaru w historii atoskiego monastycyzmu
    A Role of Chilendar in the history of athonite monasticism
    Autorzy:
    Doroszkiewicz, Warsonofiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420232.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Atos
    Cerkiew
    Serbia
    monaster
    św. Sawa
    mnisi
    Athos
    Church
    monastery
    St. Sava
    monks
    Opis:
    Los Serbii od tysiąca lat związany jest z atoskim monasterem Chilandar. Sam monaster do momentu przejęcia przez Serbów istniał już od dwustu lat jednakże w 1198 roku został oficjalnie przekazany przez cesarza bizantyńskiego Aleksego III Angelosa, serbskiemu królowi Stefanowi Nemanii (przyjął mnisze imię Symeon) oraz jego synowi Rastko, który przyjął na Atosie mnisze imię Sawa. Ci dwaj późniejsi święci Cerkwi serbskiej przeszedłszy na Atosie przez wszystkie stopnie życia monastycznego sprawili, że monaster Chilendar stał się centrum życia kulturowo – duchowego, jak również i politycznego czasach niewoli osmańskiej. To tutaj na tle przepięknej atoskiej przyrody w klimacie modlitwy i zaciszu bogatych zbiorów chilendarskiej biblioteki, najwybitniejsze autorytety zarówno duchowne jak i świeckie otrzymały przygotowanie dla pracy zarówno misyjnej jak i politycznej co było bardzo istotne w szczególności w czasach pięćset letniej niewoli tureckiej. Wszelką pomoc przychodzącą z zewnątrz, okupowanej Serbii jak również z prawosławnej Rosji i rumuńsko-mołdawskich możnowładców chilendarscy ojcowie dzielili pomiędzy wszystkie potrzebujące atoskie monastery nie bacząc na pochodzenie etniczne ich mnichów. Te małe sumy przeznaczane było do opłacania drakońskich podatków i renowacji podupadających atoskich monasterów. Po uzyskaniu niepodległości Serbia po okresie pięćsetletniego polityczno-kulturowo- religijnego niebytu musiała utorować sobie drogę do odnalezienia się w nowej europejskiej rzeczywistości. Również los Chilendaru nie pozostał obojętny dla formułującej się na od nowa serbskiej państwowości. Monaster zapełnił się na nowo serbskimi mnichami. Odbudowywali oni nie tylko struktury życia monastycznego ale kładli podwaliny dla dalszego duchowo-kulturalnego rozwoju wyzwolonej z islamskiej niewoli swojej serbskiej ojczyzny.
    The very destiny of Serbia has been connected with the athonite monastery Chilendar since thousand year. Monastery Chilendar since being accepted by the Serbian king had existed for 200 years before as a simple athonite monastery. However in 1198 it was officially given by the byzantine emperor Aleksios III Angelos to the Serbian king Stefan Nemania (his monastic name was Simeon) and his son duke Rastko who later became monk Sava. Those two saints of the Serbian Orthodox Church caused that monastery Chilendar had become the very center of the spiritual and cultural life of the Serbian state and political life during the osman slavery as well. Here in the climate of beautiful athonite nature, in the climate of prayer and in the shelter of the reach collection of libraries. Many of Serbian outstanding personalities received here spiritual and secular training needed for the mission and political work during years of the ottoman slavery. The very help coming from orthodox Russia and Romanian and Moldavian nobility, fathers of Chilendar sheared to the all athonite monasteries being in need regardless of ethnic descend of monks. Those little sums were directed to pay large taxes and renovations of monasteries that were in very bed state. After 500 period of the political-cultural and religious non-existence, Serbia paved the way for new European reality. Also the fate of the Chilendar had not remain neutral for the reconstructed new Serbian state. Once more monastery was filled up the serbian monks. That had rebuild the structures of the monastic life and created the very base for the further development of liberated from the Islamic slavery their Serbian country.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 53-58
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się formy szkaplerza i jego symbolika
    The Development of Scapular Form and Its Symbolism
    Autorzy:
    Łukawska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496082.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-01
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    szkaplerz
    przywilej sobotni
    nabożeństwo szkaplerzne
    ubiór mnisi
    scapulars
    sabbatine privilege
    devotional scapular
    monastic garment
    Opis:
    The article contains a brief presentation of the scapular and indicates its origins in the field of working clothes at the close of antiquity. The author of the article complements the literary sources with the iconographic material as well as portrays the changes of its form. The article also illustrates the evolution of the function that the scapular went through – from the role of a habit accessory (in St Benedict’s monastic rule) to the sign of piety associated with spiritual exercises of „good death”.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 3; 169-178
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Starość w żywotach mnichów palestyńskich Cyryla ze Scytopolis
    Old age in Cyril of Scythopolis’ the lives of the monks of Palestine
    Autorzy:
    Twardowska, Kamilla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613612.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    starość
    mnisi palestyńscy
    Cyryl ze Scytopolis
    old age
    monks of Palestine
    Cyril of Scythopolis
    Opis:
    The problem of went by time is very often in The Lives of the Monks of Palestine written about by Cyril of Scythopolis, famous monk and writer, who lived during first part of VIth century. His main heroes lived very long e.g. Cyriacos died when he was 107, Eutymios – 97, Saba – 94, John Hesychast – 104, Teodosius – 99, – such age was a sign of God’s mercy. Cyril used to write about old monk who was a teacher to young ones, and he created a topos: old means wise, experience; youth – impatience, and to be open for everything which come from laic world. Cyril wrote we shouldn’t be afraid of old age, on the contrary we should wait for this. Old men did wonderful things by founding monasteries, working miracles, playing active in religion and politics. They were paragon of virtue to everyone. What monks at the Judean Desert did to live so long. The first thing was God’s mercy, but the secondo one – very special diet – almost vegetarian.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2011, 56; 417-426
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizerunek pustyni i jej mieszkańców w świetle świadectw Świętych Ojców z Synaju
    The image of the desert and its inhabitants in the light of the testimony of the Holy Fathers of Sinai
    Autorzy:
    Wolińska, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613027.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Synaj
    Arabowie
    Saraceni
    pustelnicy
    mnisi
    stereotypy
    barbarzyńcy
    Sinai
    Arabs
    Saracens
    hermits
    monks
    stereotypes
    barbarians
    Opis:
    We owe important testimonies about local nomads to monks and pilgrims visiting Sinai. The information about them can be found in the works of Nilus of Sinai, Nilus of Ancyra, Ammonius, Jerome, Anastasius Sinaita or John Moschos. The image of the nomads, both Arabs and Blemmyds is painted in rather dark colours. The Christian authors pointed to the fact that they did not have permanent residences, nor cultivated land, but lived on what they hunted or robbed. They devoted much attention to the attacks of the nomads on monasteries, hermits and pilgrims. They also reported the fate of the latter in captivity. They were shocked by Saracen beliefs, the cult of al-Uzza, identified with Aphrodite and bloody victims, especially human, although the latter has often been questioned by researchers. It seems that such practices may have happened, although rarely. Those Saracens who had adopted Christianity were presented in a different manner. They were allies of monks and hermits, defending them fromtheir pagan brothers. Even if their customs had not radically changed, for the Christian writers they were no longer barbarians. In the written sources, there is little information about collaboration between ascetics and nomadic communities, although we know from the archaeological sources that it took place, even in the form of trade exchange.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 559-600
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo i buddyzm – niektóre podobieństwa i różnice
    Christianity and Buddhism - Some Similarities and Differences
    Autorzy:
    Lan, Wu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559309.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    buddyzm
    chrześcijaństwo
    Bóg
    religia
    wiara
    księża
    mnisi
    mniszki
    Buddhism
    Christianity
    God
    religion
    faith
    priests
    monks
    nuns
    Opis:
    Artykuł początkowo przedstawia podstawowe prawdy wiary w obu religiach, które od razu pokazują zasadnicze rozbieżności pomiędzy nimi. Następnie dokonuje bardziej pogłębionej prezentacji problemów obu religii, usytuowanych na pograniczu wiary i praktyki religijnej. Wskazuje więc nadal na głębokie różnice, nieliczne podobieństwa, ale też na pewne oceny wzajemne obu religii, które pomimo wzajemnego szacunku, są krytyczne. Największa część artykułu dotyczy porównania w skrócie losów chrześcijaństwa obrządku rzymsko – katolickiego w Polsce i buddyzmu ludności Han w Chinach, bez wchodzenia w jego różnice z buddyzmem tybetańskim. Artykuł sygnalizuje pewne podobieństwa jak np. okresy prześladowań, ale też obecną zupełnie inną rolę w obu państwach.
    At the beginning of this article the author presents the basis truths of two religions, which at a first glance reveal some fundamental incompatibilities. Then he thoroughly presents the problems of both religions, problems situated on the periphery of the faith and religious practice. The article draws attention to deep-rooted differences and to a few similarities, but also to the reciprocal valuation of both religions, which despite their mutual respect, remain critical of each other. The most comprehensive part of the article is a brief comparison of Roman Catholic Christianity in Poland and Han people’s Buddhism in China, without going into differences between the last mentioned and Tibetan Buddhism. The paper indicates some similarities, such as, for example, periods of persecutions, but also shows the completely different role that those two religions play currently in both countries.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2017, 40; 161-166
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Athanasius of Alexandria and “the Kingdom of the desert” in his works
    Atanazy z Aleksandrii i „Królestwo pustyni” w jego dziełach
    Autorzy:
    Artemi, Eirini
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612774.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Atanazy Aleksandryjski
    królestwo pustyni
    Antoni Pustelnik
    mnisi
    ascetyzm
    Athanasius of Alexandria
    kingdom of the desert
    Anthony the Great
    monks
    asceticism
    Opis:
    Prezentowany artykuł ma na celu ukazanie roli św. Atanazego Wielkiego w propagowaniu życia monastycznego w jego dziełach: Żywocie świętego Antoniego, Listach do mnichów i Listach paschalnych. Na przykładzie św. Antoniego Atanazy ukazywał rolę, ważność i zalety życia poświęconego Bogu, z dala od świata. Atanazy ukazuje się poprzez swe dzieła jako propagator monastycyzmu i życia ascetycznego, a jednocześnie obrońca ortodoksji. Dzięki jego pismom, monastycyzm, który wyrósł na egipskiej pustyni, stał się znany daleko poza Egiptem i stał się podstawą do tworzenia grup monastycznych w całym ówczesnym Imperium Rzymskim.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skład osobowy prawosławnego domu zakonnego pw. św. Antoniego Pieczerskiego w Radecznicy w latach 1881 – 1899
    Members of Saint Anthony Pieczerski’s Orthodox Monastery in Radecznica from 1881 to 1889
    Autorzy:
    Dmitruk, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420410.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Radecznica
    monaster
    mnisi prawosławni
    św. Antoni Pieczerski
    diecezja chełmsko-warszawska
    monastery
    orthodox monks
    Saint Anthony Pieczerski
    diocese in Chełm and Warsaw
    Opis:
    Autor omawia zagadnienie związane z obsadą personalną prawosławnego domu zakonnego w Radecznicy w końcu XIX w. Analiza źródeł archiwalnych, informacji prasowych oraz opracowań posłużyła do ustalenia wniosków końcowych związanych z omawianą grupą badawczą. Autor odpowiada na pytania związane z pochodzeniem geograficznym, społecznym, narodowością, wiekiem, wykształceniem mnichów i próbuje określić perspektywę rozwoju męskiego domu zakonnego w Radecznicy.
    The author discusses questions related to the members of the Orthodox Monastery in Radecznica at the end of the 19th century. Archival materials, press information and essays were analysed and used to reach final conclusions regarding the mentioned group of monks. The author answers questions related to geographical, social, national origins of the monks, as well as their age and education. The author attempts to establish a view of the development of the men’s monastery in Radecznica.
    Źródło:
    ELPIS; 2014, 16; 183-190
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie logosfery w życiu mnichów na podstawie reguły monastycznej Benedykta z Nursji
    The importance of environmental logos in the life of the monks adhering to the rule of Benedict of Nursia
    Autorzy:
    Cyrek, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516401.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    słowo
    środowisko zorganizowane
    reguła Benedykta z Nursji
    mnisi
    komunikacja
    cisza
    word
    organized environment
    the rule of Benedict of Nursia
    the monks
    communication
    silence
    Opis:
    Artykuł opisuje znaczenie słowa i informacji w środowisku mnichów żyjących zgodnie z Regułą Benedykta z Nursji. Głównym źródłem słowa i komunikacji jest człowiek. Może on porozumiewać się z innymi ludźmi werbalnie za pomocą słowa, np. w dyskusji, czyli wymianie zdań lub też niewerbalnie za pomocą gestykulacji. Milczenie i język twarzy mówi nieraz więcej niż słowa. Mnisi żyjący we wspólnocie starali się używać jak najmniej słów i większość czasu milczeli. Aby zrozumieć sens słowa potrzebne są do tego odpowiednie warunki zewnętrzne, to znaczy zachowanie ciszy i eliminowanie hałasu, czyli tworzenie środowiska zorganizowanego. Aby jednak stworzyć zorganizowaną logosferę należy nauczyć się skoncentrować myśli i opanować uczucia. Mnisi także operowali słowem zorganizowanym, takim który miał na nich długotrwały wpływ, kształtował ich psychikę oraz warunkował postępowanie. W zorganizowanym środowisku stale podejmuje się refleksję nad słowem i sposobem jego przekazywania, a używanie mowy zawsze pozostaje przemyślane. Życie w zorganizowanej logosferze sprzyja duchowemu rozwojowi oraz skupieniu myśli. Słowo używa się w różnych celach. Mnisi posługiwali się słowem, przede wszystkim w celu głoszenia chwały Bożej. Słowo towarzyszyło im na wspólnych modlitwach, w czasie posiłku, niekiedy podczas odpoczynku i pracy. Mnisi dobrze znali wartość słowa i cenili słowo wpływające na rozwój duchowości. Środowisko słowa posiada też walory wychowawcze. Pedagodzy operują odpowiednim słowem i wykorzystują słowo w celach wychowawczych. Utrwalenie słowa następuje w wyniku nauczania i zapamiętywania. We wspólnocie mnichów nauczyciele przekazywali mnichom nauki, a uczniowie uczyli się na pamięć tekstów z Pisma Świętego oraz je powtarzali w wyznaczonych do tego godzinach w ciągu dnia. Asceci zostali bowiem zobowiązani do ciągłego kształcenia się i wysiłku intelektualnego.
    The article describes the importance of expression and information in an environ-ment of monks who live according to the Rule of Benedict of Nursia. The main source of expression and communication is the man. It can communicate with other people verbally using words, eg. in the discussion, or exchanges, or nonverbally through gestures. Silence and facial language sometimes speaks more than words. The monks living in the community have tried to use as few words and most of the time silent.To understand the meaning of the word is needed to ambient conditions, that is, to remain silent and to eliminate noise, or the creation of a structured environment. But in order to create a structured blogging, you should learn to focus thoughts and feelings control. The monks also operated on wordorganized, such that had lasting impact on them, shaping their psyche and conditioned behavior. In the structured environment of continually strives to reflect on the word and use a transmission, and the use of speech is always thought out. Living in an organized blogosphere promotes spiritual growth and concentration of thought. The word is used for various purposes. The monks used the word, primarily to proclaim the glory of God. The word accompanied them to common prayers at meal time, sometimes during rest and work. Monks well knew the value of words, and they valued the word affecting the development of spirituality. Environment word also has educational advantages. Educators operate and use the right word, and they use the word educational purposes. Consolidation of words followed by learning and memory. In the community of monks the monks passed science teachers, and the students learn by rote the texts of Scripture and repeat them at the designated times throughout the day. Ascetics were in fact committed to continuous learning and intellectual effort.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2015, 25; 7-40
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Decoding the Christian Era of Dionysius Exiguus
    Dekodując chrześcijańską erę Dionizego Mniejszego
    Autorzy:
    Naumowicz, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28394766.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Dionysius Exiguus
    era chrześcijańska
    teopaschici
    mnisi scytyjscy
    komput paschalny
    tablice wielkanocne
    Christian era
    date of Jesus’ passion
    theopaschites
    Scythian monks
    paschal computation
    Easter tables
    Opis:
    Dotychczas nie znaleziono satysfakcjonującego wyjaśnienia, w jaki sposób rzymski mnich Dionysius Exiguus ustalił rok narodzenia Jezusa w swoim systemie rachuby lat, który wprowadził w 525 roku. W badaniach dominują bowiem dwa bezzasadne założenia: pierwsze, że twórca tej rachuby nie podał jej uzasadnienia, i drugie, że rozwiązania problemu należy szukać jedynie w pracach tego autora dotyczących obliczania dat Wielkanocy. W tym artykule przyjąłem następującą hipotezę badawczą: wyjaśnienie nowej rachuby lat znajduje się w pismach Dionizego, do których należą jego prace komputystyczne, ale także teologiczne. Analiza tych pism pozwala odkryć historyczne i teologiczne racje, które stały się faktyczną podstawą ustalenia daty narodzenia Jezusa na rok odpowiadający dzisiejszemu AD 1.
    As yet, no satisfactory explanation has been found as to how the Roman monk Dionysius Exiguus determined the year of Jesus’ birth in his system of calculating years, which he introduced in 525. This is because two unwarranted assumptions prevail in research: first, that the creator of this calculation did not provide a justification for it, and second, that the solution to the problem should only be sought in this author’s works on the calculation of Easter dates. In this article, the following research hypothesis has been adopted: the explanation of the new calculation of years is to be found in the writings of Dionysius, which include his computational but also theological works. An analysis of these writings makes it possible to discover the historical and theological rationale that became the actual basis for setting the date of Jesus’ birth to the year corresponding to today’s AD 1.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2024, 94, 1; 85-106
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Logik der Sünde und das Sakrament der Beichte
    Logika grzechu a sakrament spowiedzi
    Autorzy:
    Kuźmicki, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920328.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-05
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    sin
    denial of sin
    excommunication
    penance
    reconciliation
    confession
    history of confession
    Celtic (Irish-Scottish) monks
    anthropology
    Church
    grzech
    negacja grzechu
    ekskomunika
    pokuta
    pojednanie
    spowiedź
    historia spowiedzi
    iroszkoccy mnisi
    antropologia
    Kościół
    Opis:
    Moral and theological reflection on sin is based on an anthropology that presupposes human weakness. Although this assumption has met with criticism that even led to the denial of sin, a universal view on anthropology leaves no doubt about human error or guilt. A constructive approach to the logic of sin has encouraged many believers to receive the sacrament of confession that has taken various forms over the centuries. The first indications of a positive experience of sin can already be found in the Old Testament, and in particular in the saving work of Jesus Christ. The early Church faced the difficulty of assessing the genuineness of conversion in cases when sins were repeated. At the same time, the faithful were motivated to a profound change by means of excommunication, penance and reconciliation. Initially, this was only possible once in a lifetime, which made some of the faithful do penance just before death. It was not until the 6th century that the Celtic monks introduced the custom of repeated confession as a practice of the spiritual life. Subsequent Councils sanctioned the role of repeated confession in the Church. Immediately after the Second Vatican Council, however, it was noticed that in the countries of Western Europe from the 1970s onwards confession was less and less frequent, until finally the practice almost disappeared. These events and an analysis of the historical development of confession allow us to draw three conclusions. Firstly, man should confront the fact of his personal sin. Secondly, in this confrontation the community of the Church comes to his aid. Thirdly, the believer discovers the mystery of his conversion in the encounter with the forgiving God in confession as an ever-present aporia of the dialectical experience of sinfulness and holiness.
    Moralnoteologiczna refleksja nad grzechem opiera się na antropologii, która zakłada ludzką słabość. Chociaż to założenie spotkało się z krytyką, aż po negowanie grzechu, to uniwersalne spojrzenie na antropologię nie pozostawia wątpliwości o ludzkim błędzie czy winie. Konstruktywne spojrzenie na logikę grzechu prowadziło wielu wierzących do sakramentu spowiedzi, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy. Pierwsze przesłanki związane z pozytywnym przeżywaniem grzechu znajdujemy już w Starym Testamencie, a w szczególności w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa. W pierwotnym Kościele mierzono się z trudnością oceny prawdziwości nawrócenia przy ciągle powtarzających się grzechach. Jednocześnie wiernych motywowano do głębokiej przemiany ekskomuniką, pokutą i rekoncyliacją. Początkowo było to możliwe tylko raz w życiu, co prowadziło do sięgania po pokutę tuż przed śmiercią. Dopiero w VI wieku iroszkoccy mnisi wprowadzili zwyczaj powtarzalnej spowiedzi jako praktyki życia duchowego. Kolejne postanowienia soborów usankcjonowały w Kościele rolę powtarzalnej spowiedzi. Bezpośrednio po Soborze Watykańskim II dostrzeżono jednak, że w krajach Europy Zachodniej od lat 70. XX wieku spowiadano się coraz rzadziej, aż w końcu zupełnie zdystansowano się do tego sakramentu. Wydarzenia te oraz analiza historycznego rozwoju spowiedzi pozwalają wyciągnąć trzy wnioski. Po pierwsze, człowiek powinien skonfrontować się z faktem osobistego grzechu. Po drugie, w tej konfrontacji przychodzi z pomocą wspólnota Kościoła. Po trzecie, wierzący odkrywa tajemnicę swojego nawrócenia w spotkaniu z przebaczającym Bogiem w spowiedzi jako ciągle istniejącej aporii dialektycznego doświadczenia grzeszności i świętości.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 207-226
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beda Czcigodny i bohaterowie Historii kościelnej narodu angielskiego w Żywotach świętych Piotra Skargi
    Bede the Venerable and the characters of the Ecclesiastical history of the English people in the Lives of saints by Piotr Skarga
    Autorzy:
    Puchalska-Dąbrowska, Bernadetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614256.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Beda Czcigodny
    Piotr Skarga
    Historia kościelna narodu angielskiego
    Żywoty świętych
    mnisi
    postać
    wątek
    motyw
    Bede the Venerable
    The Ecclesiastical History of the English People
    The Lives of Saints
    monks
    character
    theme
    motive
    Opis:
    The aim of the article is the analysis of the heroes, themes and motives of Bede’s Ecclesiastical History of the English People present in Lives of Saints by Piotr Skarga. The Polish author of the 16th-17th centuries refers to selected characters, stories and themes as sources of role models and for polemical purposes. Bede’s heroes: bishops, missionaries, the religious, secular rulers, serve as examples for the implementation of the specific virtues. Selected motives of the chronicle treated by Skarga – in most cases – with fidelity to the original, are intended to show not only the distant reality unknown to the Polish reader, but also the characters and events meaningful in the post-Trent period.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 565-584
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najpiękniejszy rękopis średniowiecza - Księga z Kells
    The most beautiful medieval manuscript – the Book of Kells
    Autorzy:
    Wasilewska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022524.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    średniowieczny rękopis
    irlandzki rękopis
    Księga z Kells
    Ewangeliarz z Kells
    Opactwo Kells
    Trinity College Dublin
    mnisi irlandzcy na Iona
    iluminowany rękopis w VIII lub na początku IX wieku
    Gospel book of Kells
    Book of Kells
    Irish manuscript
    medieval manuscript
    Dublin
    Opis:
    The Book of Kells (lat. Codex Cenannensis, Irish: Leabhar Cheanannais), also known as the Gospels of Kells or the Gospels of St. Columba - a manuscript believed to have been created c. 800, richly illuminated by Celtic monks from the monastery on the island of Iona. The manuscript is considered to be one of the most valuable and important monuments of Irish Christianity and works of Gaelic art, which survived to our times. Its fame rests mainly on glamor and artistry decorations that have no equal. Great compositions filling entire pages, craftsmanship decorations and ornamentation of initials used to highlight the text, make The Book of Kells a unique and unrepeatable work of art. Since the mid-seventeenth century The Book of Kells is permanently stored in the Library of Trinity College Dublin (signature MS 58). In 2011 it has been inscribed on the UNESCO Memory of the World Register.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 323-347
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dieta monastyczna w świetle nauki medycznej. Teodoret z Cyru i medycy o soczewicy
    The monastic diet in the light of medical science. Theodoret of Cyrus and physicians on lentils
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Dybała, Jolanta
    Jagusiak, Krzysztof
    Rzeźnicka, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613632.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    konsumpcja roślin strączkowych w starożytności i Bizancjum
    soczewica
    antyczna i bizantyńska gastronomia
    antyczna i bizantyńska medycyna
    mnisi syryjscy
    Teodoret z Cyru
    legumes as food in Antiquity and Byzantium
    lentils
    ancient and Byzantine gastronomy
    ancient and Byzantine medicine
    Syrian monks
    Theodoretus of Cyrus
    Opis:
    The present article discusses one of the most important ingredients of the Syrian ascetic diet (from the beginning of the IVth to the mid Vth century) as described by Theodoret of Cyrus in his Historia religiosa, namely lentils (fakÒj). The basis of the research is constituted by ancient and byzantine medical treatises composed between the Ist and the VIIth centuries by Dioscurides, Galen, Oribasiusa, Aetius of Amida and Paul of Aegina. The aim of the article is to describe the role of the legume and thereby opine on compatibility or incompatibility of the monastic dietetic pattern with the one described by the medical doctors. First, the authors of the study try to show the importance of lentils as food across the area of the Mediterranean. Subsequently, they proceed to sketch its dietetic characteristics developed by ancient and Byzantine medical doctors and conclude that the evaluation was not fully appreciative of the foodstuff. Thirdly, the authors come to show applications of lentils in medical procedures, since both in Antiquity as well as in Byzantium the plant was considered to be a medicine. The discussion on lentils is concluded by introducing culinary uses of lentils, which abound in medical writings. The authors also note that all the preserved recipes envisage the cooking of the food, i.e. a procedure which was usually avoided by the Syrian ascetics.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 62; 297-329
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrońca Wiary - topos hagiograficzny w Cerkwi prawosławnej
    Defender of the Faith – hagiography’s topos in the Orthodox Church
    Autorzy:
    Dżega, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420324.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Obrońcy Wiary
    Ortodoksja
    Święte Nieposłuszeństwo
    Święta Pycha
    Święta Doskonałość
    ŚwiętaGorliwość
    Święci Ojcowie-Hierarchowie
    Męczennicy
    Mnisi
    Chrystusowa Pokora
    Diabelska Pokora
    Smiriennomúdrije
    Defender of the Faith
    Orthodoxy
    Holy Insubordination
    Holy Pride
    Holy Perfection
    Holy Zeal
    Holy Fathers-Hierarchs
    Martyrs
    Monks
    Christ’s Humility
    Devil’s Humility
    Opis:
    In this article, the author wanted to show the specific for Orthodoxy – topos Her defender. As demonstratedby this topos is universal for any kind of holiness. Starting from the Martyrs ending the Hierarchs and Ascetics, inthe Orthodox Church, there is a never-ending battle for Purity of the Faith in Christ. In this paper author have shown thethree main determinants for the Fight of Faith: 1) Holy Zeal, 2) Holy Pride and 3) Holy Insubordination. To confirm histhesis the author gives some examples from the history of the Eastern Orthodox Church. At the same time author usingthe patristic and liturgical texts.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 187-206
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-18 z 18

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies