Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ministry of foreign affairs" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501649.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
modus operandi
II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
Opis:
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 258-279
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501922.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
modus operandi
II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
Opis:
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 42-67
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In das Palais am Ballplatze zieht ein neuer Herr ein – reakcje prasy na nominację Agenora Gołuchowskiego młodszego
Autorzy:
Strzelczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195724.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Agenor Gołuchowski młodszy
prasa w XIX wieku
Austro-Węgierskie ministerstwo spraw zagranicznych
historia dyplomacji
Agenor Gołuchowski Junior
19th century press
Austro-Hungarian Ministry of Foreign Affairs
history of diplomacy
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy oddźwięku, jaki w prasie wywołała nominacja na stanowisko ministra spraw zagranicznych Austro-Węgier Agenora Gołuchowskiego młodszego. Nominacja ta komentowana była zarówno w prasie monarchii habsburskiej i nie tylko w polskojęzycznej prasie trzech zaborów, ale również w gazetach wychodzących w innych państwach, aż do odległych wysp Nowej Zelandii. W artykule zostaje dokonany przegląd wypowiedzi prasowych, a także porównanie zamieszczanych opinii i doboru faktów. Materiał źródłowy, chociaż jednakowej natury, jest różnorodny - od obszernych analiz politycznych, zamieszczonych w prasie wiedeńskiej, aż po lakoniczne wzmianki w gazetach nowojorskich czy nowozelandzkich.
This article deals with the resonance of the press to the nomination of Agenor Gołuchowski Junior for the post of Minister of Foreign Affairs of Austria-Hungary. This nomination was commented on, not only in the press of the Habsburg monarchy and the Polish-language press of the three partitions, but also in newspapers issued in other countries, even as remote as the islands of New Zealand. The article reviews the press releases and compares the published opinions and selection of facts. The source material, although of the same nature, is diverse - from extensive political analyses in the Viennese press to laconic references in New York or New Zealand newspapers.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 205-220
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Сотрудничество СССР, украинской ССР и белорусской ССР в ООН в период советской перестройки
Cooperation of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN during the perestroika period
Autorzy:
Snapkouski, Uladzimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1977117.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Soviet Union
Ukrainian SSR
Belarusian SSR
United Nations
perestroika
new thinking
Ministry of foreign affairs
foreign policy
diplomacy
foreign policy activity of the union republics
Советский Союз
Украинская ССР
Белорусская ССР
Организация Объединенных Наций
перестройка
новое мышление
Министерство иностранных дел
внешняя политика
дипломатия
внешнеполитическая деятельность союзных республик
Opis:
В статье исследуются основные направления деятельности и формы взаимодействия СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в годы перестройки (1985–1991). Для раскрытия темы использованы материалы журнала «Международная жизнь» (обзоры МИД СССР о внешнеполитической деятельности СССР, статьи министров иностранных дел союзных республик, в первую очередь Украины и Беларуси), книжные и журнальные публикации союзных/российских, украинских и белорусских ученых, документы ООН и внешней политики СССР, УССР и БССР. Сознательный акцент автора на союзном уровне отражает реальную ситуацию во взаимоотношениях между союзным центром и республиками в СССР в перестроечный период, когда эти отношения быстро эволюционировали от внешнеполитического диктата центра к самостоятельности республик на международной арене, что в конечном счете привело к распаду СССР и провозглашению независимости всех союзных республик. В статье проанализированы такие вопросы, как новый подход Советского Союза к ООН в годы перестройки, формирование новых отношений между союзными республиками и центром, дипломатическое сотрудничество советских делегаций и представителей социалистических стран в ООН, белорусские инициативы на 45-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН (1990). В годы перестройки советское руководство, союзный МИД проделали огромную работу по расчистке завалов «холодной войны», развитию широкого международного сотрудничества и интеграции СССР в мировую экономику. Свой немалый вклад в эту деятельность в рамках ООН и ее специализированных учреждений внесли белорусские и украинские дипломатические службы, получившие значительно более широкие возможности реализации национальных интересов и потребностей своих народов в рамках радикально обновляемых отношений между союзным центром и республиками. Статья является одной из первых попыток в постсоветской историографии исследовать деятельность СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в период перестройки.
The article examines the main directions of activity and forms of interaction between the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN and its specialized institutions during the years of perestroika (1985 - 1991). To disclose the topic, materials from the journal “International Affair” were used (reviews of the USSR Ministry of Foreign Affairs on the foreign policy of the USSR, articles by the foreign ministers of the Union republics, primarily Ukraine and Belarus), book and journal publications of Union / Russian, Ukrainian and Belarusian scientists, documents of the United Nations and foreign policy of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR. The author’s conscious emphasis on the union level reflects the real situation in relations between the Union Center and the republics in the Soviet federation during the perestroika period, when these relations rapidly evolved from the foreign policy dictate of the Center to greater autonomy of the republics in the international arena, which ultimately has led to the collapse of the USSR and the proclamation of independence all union republics. The article analyzes such issues as the new approach of the Soviet Union to the UN in the years of perestroika, the formation of new relations between the Union republics and the Center, diplomatic cooperation of Soviet delegations and representatives of socialist countries in the UN, Belarusian initiatives at the 45th session of the UN General Assembly (1990). During the years of perestroika, the Soviet leadership and the union Foreign Ministry did a tremendous job of clearing the rubble of the Cold War, developing broad international cooperation and integration the USSR into the world economy. The Belarusian and Ukrainian diplomatic services have made a significant contribution to this activity within the framework of the UN and its specialized agencies and have received much broader opportunities for realizing the national interests and needs of their peoples within the framework of radically renewed relations between the Union Center and the republics. The article is one of the first attempts in post-Soviet historiography to investigate the activities of the USSR, the Ukrainian SSR and the BSSR in the UN and its specialized institutions during the period of perestroika
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 113-140
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Bertoni (1876-1967) – zapomniany współtwórca polskiej służby zagranicznej
Karol Bertoni (1876-1967) – the forgotten co-founder of the Polish foreign service
Autorzy:
Smolana, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032159.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
dyplomacja Austro-Węgier
II Rzeczpospolita
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
dyplomacja polska
Austro-Hungarian diplomacy
The Second Republic
Ministry of Foreign Affairs
Polish diplomacy
Opis:
Artykuł poświęcony jest jednemu z twórców polskiej służby dyplomatycznej i konsularnej w okresie II RP, a potem współtwórcy modelu kształcenia dyplomatów – Karolowi Bertoniemu. Autor koncentruje się na mało znanych wątkach z bogatej biografii Bertoniego zamieszczając także cenne ilustracje. Opracowanie oparte jest na materiałach archiwalnych, a wiele wykorzystanych materiałów źródłowych nie było dotychczas badanych. Znaczną część opracowania poświęcono wątkom rodzinnym. Zaangażowanie w dydaktykę, w tym w powstanie z inicjatywy prof. Ludwika Ehrlicha przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza w 1930 r. Studium Dyplomatycznego jedynie zasygnalizowano, podobnie, jak kształcenie w zakresie dyplomacji i wiedzy konsularnej w Warszawie i Krakowie, odsyłając do literatury. Autor wskazał na obszary wymagające dalszych badań, w tym okres wojny i tuż powojenny, zanim opuścił Polskę.
The article is devoted to one of the founders of the Polish diplomatic service during the Second Polish Republic, and then the model of diplomatic education – Karol Bertoni. The author focuses on little-known threads from Bertoni’s rich biography and includes valuable illustrations. A significant part of the source materials used has not been studied so far.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 455-476
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовные миссии России в Японии и Иерусалиме: грани соприкосновения
The Ecclesiastical Missions of Russia in Japan and Jerusalem: The Edges of Convergence
Autorzy:
Smirnova, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374301.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russian Ecclesiastical Missions
Ministry of Foreign Affairs
Holy Synod
Saint Nicholas of Japan
Archimandrite Antonin (Kapustin)
Opis:
Based on new archival materials, the article reconstructs the picture of the Russian Church presence in Japan and the Holy Land at the end of the 1870s and early 1880s. This was a key period in the fate of the Japan and Jerusalem Russian Ecclesiastical Missions, when both Missions suffered crises that brought them to the verge of closure. The author considers the characteristic features and general patterns of the Russian Ecclesiastical presence abroad in the context of interfaith competition and inter-agency contradictions. The article reveals the reasons that hindered the effective work of Russian Church representatives abroad and pays special attention to the political importance of the Japan and Jerusalem REM.
Źródło:
Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 1; 69-81
2081-1128
Pojawia się w:
Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych Drugiej Rzeczypospolitej było zdominowane przez byłych oficerów Wojska Polskiego?
Was the Ministry of Foreign Affairs of the Second Polish Republic Dominated by Former Officers of the Polish Army?
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477114.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
oficerowie wojska
sanacja
militaryzacja
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
dyplomacja
służba konsularna
wywiad wojskowy
autorytaryzm
army officers
sanitation
militarization
the Ministry of Foreign Affairs
diplomacy
consular service
military intelligence
authoritarianism
Opis:
Po zamachu majowym z 1926 r. do polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych na stanowiska urzędników etatowych przyjęto kilkudziesięciu (co najmniej 43) zawodowych oficerów, cieszących się zaufaniem Józefa Piłsudskiego. Niemal połowa tej grupy w przeszłości była oficerami wywiadu wojskowego. Z wojska odchodzili na polecenie zwierzchników. Wraz z zatrudnionymi oficjalnie w ministerstwie attachés wojskowymi oraz rezydentami wywiadu wojskowego pracującymi w placówkach MSZ było ich ponad stu. W resorcie, w którym pracowało w latach trzydziestych około 1300 urzędników (etatowych i kontraktowych), tworzyli grupę zauważalną. A ponieważ zajmowali zazwyczaj wysokie stanowiska (włącznie z najwyższym) – również wpływową. W MSZ po 1933 r. można dostrzec zmiany wskazujące na przeniesienie wzorów wojskowych: bezwzględnie egzekwowane żądanie zachowania tajemnicy służbowej, wpływ zwierzchników na wybór małżonka, zatrudnianie wyłącznie obywateli polskich, ograniczenie sprawozdawczości i biurokracji, przenoszenie na inne stanowiska bez uwzględnienia woli zainteresowanego itd. Styl kierowania dyplomacją przez ministra Józefa Becka, daleki od kolegialności, nieco autorytarny, można wiązać z wzorcami panującymi w armii. Sami oficerowie główną wartość swojej obecności w MSZ postrzegali w uczynieniu z resortu sprawniejszego narzędzia do realizacji woli marszałka Piłsudskiego. Wysoko ceniona była „centralizacja” procesu decyzyjnego, odpowiadająca tradycyjnej strukturze wojskowej. Cywilni urzędnicy wskazywali na negatywne skutki pracy wojskowych: dominację wzorów szkodliwych w dyplomacji, takich jak brak szacunku dla indywidualizmu, zwalczanie krytyki (nawet niesłusznych decyzji), kult posłuszeństwa (choćby wbrew zdrowemu rozsądkowi), brak profesjonalizmu i ogłady.
After the May Coup of 1926, a few dozen (at least 43) professional officers, enjoying the trust of Józef Piłsudski, were admitted to the Polish Ministry of Foreign Affairs as full-time officials. About half of this group were military intelligence officers in the past. They left the army by orders of their superiors. Along with military attachés officially employed in the Ministry and residents of military intelligence working in the agencies of the MFA, there were over one hundred of them. They formed a noticeable group in the Ministry which in the 30s employed 1300 officials (full-time and contract). And because they usually held high-ranking positions (including the highest) – also an influential group. Changes can be seen in the MFA after 1933 indicating the transfer of military models: strictly enforced demand for professional secrecy, influence of superiors on the choice of a spouse, employment of only Polish citizens, reduction of reporting and bureaucracy, transfer to other positions without consideration of the will of the interested party, etc. The style of management of diplomacy by Minister Józef Beck, far from collegiality, somewhat authoritarian, can be associated with patterns prevailing in the army. The officers saw making the Ministry more efficient tool to implement the will of Marshal Piłsudski as the main value of their presence in the MFA. The “centralisation” of the decision-making process, corresponding to the traditional military structure, was highly valued. Civilian officials pointed to the negative effects of work of the military men: the dominance of patterns harmful in diplomacy, such as the lack of respect for individualism, combating criticism (even of unjust decisions), worship of obedience (even against common sense), the lack of professionalism and good manners.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 440-481
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy okres istnienia polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1918–1921 (koncepcje, organizacja, kadry)
The Earliest Period of the Polish Ministry of Foreign Affairs 1918–1921 (concepts, organisation, cadre)
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478393.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
dyplomacja, stosunki dyplomatyczne
stosunki konsularne
odrodzenie Polski
Ministry of Foreign Affairs
diplomacy
diplomatic service
consular service
rebirth of Poland
Entente
Opis:
The article discusses the first two years of the Polish Ministry of Foreign Affairs’ existence, although it does not include analyses and summaries of Polish foreign policy. The topic is the ministry, its organisational structure, the underlying legal regulations, the development of the cadre, and its changing everyday workings. In other words, it is about the several hundred people who were responsible for the foreign relations of the country in its earliest period: from October 1918, when the Ministry of the Exterior was formally established in Warsaw, until the spring of 1921, when the first organisational structure of the Ministry of Foreign Affairs was adopted and the structure matured, which in general survived until World War II. The Polish Ministry of Foreign Affairs was built from scratch. Inspiration was taken from Germany and France, but only to a limited degree. The method consisted in experimenting with various approaches until a solution was adopted that had no simple analogy anywhere in the world. In the latter half of 1921, there were 26 embassies and 4 delegations under the authority of the Ministry. the mission of the General Commissariat of the Republic of Poland in Danzig was accorded special status. The network of consulates was improved and consisted of 49 independent missions, 17 consular departments within embassies, and 19 honorary consulates. In the latter half of 1921, the Ministry employed 632 public servants. After the restoration of independence, the creation of the Polish diplomatic cadre proceeded in two ways as a consequence of there being two centres of foreign policy – the Paris-based Polish National Committee, and the Warsaw-based Ministry of Foreign Affairs. Both used various reserves. Their recruitment methods also differed (they were merged in the spring of 1919). One of the officials taking part in the establishment of the Ministry stated that 90% of the candidates who satisfied the requirements were “counts and Jews”. They were also accepted. The former part of the statement was not far from the truth, but only in the case of principal posts in diplomacy. The Ministry in fact accepted many members of noble and aristocratic families. However, not many Jews were employed.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 224-261
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Political and Legal Aspects of the Attempt to Establish a Judicial Establishment of the UPR in the Evacuation on the Territory of Poland in July-August 1920.
ПОЛІТИКО-ПРАВОВІ АСПЕКТИ СПРОБИ СТВОРЕННЯ СУДОВИХ УСТАНОВ УНР В ЕВАКУАЦІЇ НА ТЕРИТОРІЇ ПОЛЬЩІ У ЛИПНІ-СЕРПНІ 1920 р.
Autorzy:
Satskyi, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894245.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Ministry of Internal Affairs of the UPR, Ministry of Justice of the UPR, Ministry of Foreign Affairs of the UPR, arbitration tribunals, civil servants
Міністерство внутрішніх справ УНР, Міністерство юстиції УНР, Міністерство закордонних справ УНР, третейські суди, державні службовці
Opis:
У статті досліджується проблема спроби створення судових органів для розгляду справ пов’язаних із відповідальністю громадян УНР, які були державними службовцями, в евакуації у місті Тарнів (Тарнув) у Польщі в липні-серпні 1920 р. Водночас українські державні інституції, в результаті наступу Червоної армії на території України, були вимушені евакуюватися до Польщі і розмістилися у місті Тарнів. Міністерство внутрішніх справ УНР висунуло ініціативу створення у цьому місті судових органів, у яких би розглядалися справи щодо службовців державних інституцій УНР. Таким чином, виникала можливість забезпечити функціональність й ефективність роботи урядових інституцій УНР в умовах їх перебування на території за межами України. Ця ініціатива перебувала на розгляді у Міністерстві юстиції УНР, котре передало її на розгляд до Міністерства закордонних справ, зважаючи на необхідність роз’яснення питання щодо статусу евакуйованих до Польщі громадян УНР. Дане питання мало важливе значення, зважаючи на його складність, адже система польського законодавства і судочинства перебувала у стадії формування. Також, важливу роль відігравав для УНР фактор початку переговорів між Польщею та РРФСР і УСРР щодо укладення перемир’я у радянсько-польській війні 1920 р. Тому проблема створення окремого суду для державних службовців урядових інституцій УНР мала важливе значення у збереженні їх функціональності й легітимності.
The article examines the problem of the attempt to create judicial bodies for the consideration of cases related to the responsibility of citizens of the UPR who were civil servants in the evacuation in Tarniv (Tarnuv) in Poland in July-August 1920. At the same time, Ukrainian state institutions, as a result of the offensive of the Red Army in the territory of Ukraine, were forced to be evacuated to Poland and housed in the city of Tarniv. The Ministry of Internal Affairs of the UРR has initiated the creation of judicial bodies in this city, which would consider cases concerning employees of the state institutions of the UPR. Thus, there was an opportunity to ensure the functionality and efficiency of the work of the governmental institutions of the UРR in the conditions of their stay on the territory outside of Ukraine. This initiative was under consideration by the Ministry of Justice of the UPR, which submitted it for consideration to the Ministry of Foreign Affairs, taking into account the need to clarify the issue of the status of the UPR citizens evacuated to Poland. This issue was important, given its complexity, since the system of Polish law and justice was in the stage of formation. Also, the starting point for negotiations between Poland and the RSFSR and the Ukrainian SSR on the conclusion of an armistice in the Soviet-Polish war of 1920 played an important role for the UPR. Therefore, the problem of establishing a separate court for civil servants of the governmental institutions of the UРR was important in preserving their functionality and legitimacy.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2017, 4; 170-181
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The realignment and staffing of the Hungarian Ministry of Foreign Affairs between 1945 and 1950
Przekształcenie i obsada stanowisk w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Węgier w latach 1945–1950
Autorzy:
Sáringer, János
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40213186.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Reorganization of the Hungarian Ministry of Foreign Affairs
diplomacy
Hungarian diplomats
communist takeover
Opis:
On March 19, 1944, under the German occupation, Hungary lost its sovereignty. Due to the Second World War and the fighting in Budapest, the building and organization of the Hungarian Ministry of Foreign Affairs were in ruins. After the war, the reorganization of the Ministry of Foreign Affairs began with the employees of the Hungarian Ministry of Foreign Affairs operating between 1920 and 1944. The Ministry followed the previous organizational and operational principle. Diplomats and ministry workers gained their foreign experiences before the war. In parallel with the takeover of power by the communists in Hungary, many diplomats and foreign workers emigrated due to the removal of old specialists and the open takeover of power by the communists. The communist-led Ministry of Foreign Affairs had a huge shortage of staff and specialists, which were replaced on the one hand by communist cadres of working and peasant origin, and on the other hand the Foreign Academy was established whose curriculum consisted of the classics of Marxism-Leninism. In 1950, the Ministry of Foreign Affairs was reorganized, and a horizontal and vertical operating structure was established.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2022, 19, 19; 9-30
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najważniejsze elementy reformy kancelarii centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie w 1933 roku
Poland Foreign Affairs in Warsaw and it’s chancery reform in 1933. The most important elements
Autorzy:
Romanowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564107.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
office
archive science
Ministry of Foreign Affairs
kancelaria
archiwistyka
zarządzanie dokumentacją Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Opis:
Artykuł omawia zmiany jakie zaszyły w kancelarii centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych po wprowadzeniu bezdziennikowego systemu kancelaryjnego w 1933 r. Artykuł przedstawia wpływ wprowadzonych regulacji na miejsce i rodzaj kancelarii oraz na ich pracę.
The contents of the presented article are the main aspects of Poland Foreign Affairs chancery and its reform in 1933. The main reason of reflection on this subject is the desire to develop and supplement the current state of research. The article is based on the subject literature and documents found in polish archives. The seconds reason is the show results of mentioned reform. Chancery and it’s reform allowed for effective functioning of Poland Foreign Affairs after 1933 year.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2018, 16, 1; 85-111
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Діяльність консульських установ соціалістичних країн у Києві (кінець 1940-х – 1980-ті рр.)
Activities of consulates of socialist countries in Kyiv (late 1940s - 1980s)
Autorzy:
Matiash, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1977124.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
foreign mission
Kyiv
Ministry of Foreign Affairs of the Ukrainian SSR
ноземне представництво
генеральне консульство
Київ
МЗС УРСР
Opis:
Мета дослідження полягає в з’ясуванні основних напрямів діяльності іноземних консульських установ у Києві в період після Другої світової війни до відновлення державної незалежності України 1991 року та визначенні особливостей їхньої взаємодії з органами державної влади і громадськими організаціями УРСР. Методологія дослідження спирається на принципи науковості, історизму, системності. Використано загальнонаукові та спеціальнонаукові методи, зокрема архівної евристики, потестарної імагології, просопографії. Наукова новизна результатів дослідження полягає в реконструкції на підставі виявленої автором у опублікованих і неопублікованих джерелах архівної інформації діяльності іноземних консульських установ у Києві в досліджуваний період, створенні колективного портрета іноземних представників у Києві, з’ясуванні персоналій генконсулів та особливостей їхньої взаємодії з органами державної влади і громадськими організаціями УРСР. Висновки: Право Української РСР на зовнішньополітичну діяльність було відновлено 1 лютого 1944 р., однак радянське керівництво не мало намірів давати республіці реальні повноваження. Таке рішення зумовлювалося прагненням СРСР отримати можливість максимально численного представництва у створюваній ООН. Центром формування організаційних і правових засад взаємодії українського зовнішньополітичного відомства був апарат радянського наркомату (згодом – міністерства) зовнішніх справ, контроль за виконанням рішень центру здійснював Центральний Комітет КПУ. У містах призначення іноземні представництва перебували під потрійним наглядом зовнішньополітичного відомства, партійних органів та радянських спецслужб, що зумовлювало їх балансування між офіційною співпрацею та завуальованим ідеологічним протистоянням. З огляду на підпорядкований статус УРСР у її політико-адміністративному центрі Києві створювалися не дипломатичні представництва (посольства), а консульські установи (генеральні консульства і консульства). Іноземні консули були переважно кар’єрними дипломатами з досвідом роботи або навчання в СРСР або партійними працівниками.
The purpose of the study is to clarify the main activities of foreign consulates in Kyiv in the period after World War II to the restoration of state independence of Ukraine in 1991 and to determine the features of their interaction with public authorities and NGOs of the Ukrainian SSR. The research methodology is based on the principles of scientificity, historicism, systematization. General scientific and special scientific methods are used, in particular archival heuristics, potestar imagology, prosopography. The scientific novelty of the research results consists in the reconstruction of activities of foreign consulates in Kyiv during the researched period, the creation of a collective portrait of foreign representatives in Kyiv, the clarification of the personalities of consuls general and features of their interaction with the state government and public organizations of the Ukrainian SSR based on the archival information found in published and unpublished sources by the author. Conclusions: The right of the Ukrainian SSR to foreign policy was restored on February 1, 1944, but the Soviet leadership did not intend to give the republic real powers. This decision was due to the desire of the USSR to get the opportunity for the largest possible representation in the emerging UN. The center of the formation of organizational and legal bases of the interaction of the Ukrainian foreign policy department was the Soviet People's Commissariat (later - the Ministry of Foreign Affairs), the Central Committee of the CPU exercised control over the implementation of the center's decisions. In the cities of destination, foreign missions were under the triple supervision of the foreign ministry, party bodies and the soviet KGB structures, which led to their balancing between official cooperation and veiled ideological confrontation. Given the subordinate status of the Ukrainian Soviet Socialist Republic, there were established not diplomatic missions (embassies), but consular offices (consulates general and consulates) in its administrative center Kyiv. Foreign consuls were mostly career diplomats with work or study experience in the USSR or party workers.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 85-112
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akt elekcji Henryka Walezego na tron polski
Henri de Valois election act as King of Poland
Autorzy:
Laszuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474862.pdf
Data publikacji:
2017-11-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
wolna elekcja,
Henryk Walezy,
archiwum Ministerstwa Spraw
Zagranicznych Francji,
Archiwum Główne Akt Dawnych
free election,
Henri de Valois,
archive of French Ministry of Foreign Affairs,
Central Archive of Historical Records
Opis:
Death of King Sigismund II August in 1572 has ended the rule of Jagiellon dynasty in Poland. Even during his lifetime, representatives of European powers have expressed interest in Polish throne. So, on one hand there was a competition between the candidates, and on the other the method of selection of the next monarch was being established. Most supported concept was that of free election, pursuant to which the king was to be elected by the assembled nobility. Election results were announced on 9th May 1573. Newly elected Polish king was Henri, Duke d’Anjou, son of King of France and Catherine di Medici. Only on 16th May, after consenting to terms set forth in Pacta conventa, Henri de Valois was announced King of Poland. Polish delegation has reached Paris on August 19th, however the ceremonial presentation of the election act took place only after the next round of negotiations of terms, on September 13th. Henri’s rule in Poland did not last long. He arrived in Poland in January 1574, and already in June he secretly left for France to take its throne after death of his brother Charles IX. The election act, a parchment document with 110 seals, is preserved in the archive of Ministry of Foreign Affairs — currently in La Courneuve near Paris. A copy of the document was e ntered in to Crown Metrica and is preserved in Central Archive of Historical Records (AGAD) in Warsaw.
Śmierć króla Zygmunta II Augusta w 1572 r. położyła kres dynastii Jagiellonów na tronie polskim. Jeszcze za jego życia przedstawiciele europejskich mocarstw wyrażali zainteresowanie panowaniem w Polsce. Z jednej więc strony trwała rywalizacja kandydatów, z drugiej zaś ustalano w Polsce sposób wyboru kolejnego władcy. Największe poparcie zdobyła koncepcja wolnej elekcji, w wyniku której przyszły król miał być wybrany przez ogół zgromadzonej szlachty. Wynik wyboru ogłoszono 9 V 1573 r. Na tron polski został wybrany książę Andegawenii Henryk, syn króla Francji Henryka II i Katarzyny Medycejskiej. Dopiero 16 maja, po wyrażeniu zgody na warunki zawarte w Pacta conventa, Henryk Walezy został ogłoszony królem Polski. Poselstwo polskie dotarło do Paryża 19 sierpnia, lecz dopiero po kolejnych negocjacjach warunków, uroczysty akt elekcji został przekazany Henrykowi w dniu 13 września. Jego panowanie w Polsce nie trwało długo. Przybył do Polski w styczniu 1574 r., a już w czerwcu tego roku potajemnie wyjechał do Francji, aby objąć tamtejszy tron po śmierci swego brata Karola IX. Akt elekcji, pergaminowy dokument opatrzony 110 pieczęciami, przechowywany jest w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych – obecnie w La Courneuve pod Paryżem. Kopia dokumentu została wpisana do Metryki Koronnej i jest przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2017, 24; 175-181
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROTOKOŁY Z KONFERENCJI NACZELNIKÓW WYDZIAŁÓW POLITYCZNYCH MSZ JAKO ŹRÓDŁO DO BADANIA POLSKIEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ W 1921 ROKU
REPORTS FROM THE CONFERENCE OF THE HEADS OF POLITICAL DEPARTMENTS OF THE MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS AS A SOURCE FOR STUDYINGPOLISH FOREIGN POLICY IN 1921
Autorzy:
Landmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418637.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
II Rzeczpospolita, bezpieczeństwo, MSZ, polityka zagraniczna.
the Second Polish Republic, Ministry of Foreign Affairs, foreign policy.
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie znaczenia i treści zawartych w protokołach z konferencji naczelników Wydziałów Politycznych MSZ w kontekście analizy tematów istotnych dla polityki zagranicznej II RP w 1921 roku. W analizie uwzględniono kwerendę materiałów archiwalnych zgromadzonych w Archiwum Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce oraz dostępną literaturę naukową. Postawiono tezę, że protokoły z konferencji naczelników Wydziałów Politycznych MSZ mogą stanowić ważne uzupełnienie źródłoznawcze dla badania polskiej polityki zagranicznej w 1921 roku, czyli wpoczątkowym okresie umacniania niepodległej państwowości po I wojnie światowej. W następstwie przedstawionych argumentów dowiedziono, że w ocenie MSZ polska polityka zagraniczna była w 1921 roku ukierunkowana w dużej mierze na relacje z Niemcami oraz Rosją sowiecką, zwłaszcza w kontekście rozpoznania zagrożenia bezpieczeństwa II RP w związku z działaniami obu sąsiadów. Istotne znaczenie należy przypisać również postulatom politycznym formułowanym ze względu na relacje z Czechosłowacją, Stanami Zjednoczonymi oraz w odniesieniu do polityki wobec Turcji, Bliskiego i Dalekiego Wschodu.
The aim of this article is to present the meaning, and content of the reports fromthe conference of the Heads of Political Departments of the Ministry of Foreign Affairs in the context of analyzing topics relevant for the foreign policy of the Second Polish Republic in 1921. The analysis includes a query of archival materials collectedin the Józef Piłsudski Institute of America and scientific literature. A thesis was put forward that the reports from the conference of the Heads of Political Departments of the Ministry of Foreign Affairs may constitute an important source supplement for the study of Polish foreign policy in 1921, i.e. the initial period of strengthening independent statehood after World War I. Based on the presented arguments, it has been proven that in the opinion of the Ministry of Foreign Affairs, Polish foreign policy in 1921 was largely focused on the relations with Germany, and Soviet Russia, especially in the context of recognizing the threat to the security of the Second Polish Republic in connection with the actions of both neighbors. Significant importance should also be attached to political demands formulated due to the relations with Czechoslovakia, and the United States, as well as in regard to the policy toward Turkey, the Middle, and Far East.
Źródło:
Colloquium; 2020, 12, 2; 65-88
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Paradiplomacy. Current State and Perspectives
Polska paradyplomacja. Stan i perspektywy
Autorzy:
Ksenicz, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
paradiplomacy
local government diplomacy
Polish foreign policy
local government
Ministry of Foreign Affairs
paradyplomacja
dyplomacja samorządowa
polska polityka zagraniczna
samorząd terytorialny
ministerstwo spraw zagranicznych
Opis:
The article presents the results of the research conducted by the author within the framework of the National Science Centre action MINIATURA 4. This was a pilot project aiming to yield a preliminary diagnosis and suggest directions of development for the cooperation between local government units and the central government in the field of paradiplomacy. As part of the study, 11 interviews were conducted with the representatives of the milieus responsible for Polish paradiplomacy: local government officials, civil servants and experts. The results of the preliminary research indicate that approached as an instrument of foreign policy, Polish local diplomacy is experiencing a severe crisis. In order to overcome it, one should consider a model of Polish paradiplomacy that respects the interests of either side, namely the central and the local government.
Artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych przez autora w ramach działania naukowego MINIATURA 4 Narodowego Centrum Nauki. Projekt miał charakter pilotażu, którego celem było opracowanie wstępnej diagnozy i kierunków rozwoju współpracy jednostek samorządu terytorialnego z rządem w zakresie dyplomacji samorządowej. W ramach badania zostało przeprowadzonych 11 wywiadów z przedstawicielami środowisk odpowiedzialnych za kreowanie polskiej paradyplomacji: samorządowcami, pracownikami administracji rządowej oraz ekspertami. Wyniki badań wstępnych wskazują, że polska dyplomacja samorządowa, postrzegana jako instrument polityki zagranicznej, przeżywa poważny kryzys. W celu jego przezwyciężenia należy zastanowić się nad modelem polskiej paradyplomacji szanującym interesy obu stron: rządu i samorządu terytorialnego.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 2; 51-66
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies