Temat: Miłość - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
Autorzy:: Adam, Anton
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: Tomáš Akvinsky
Wincent Granat
Boža milosť
Boža láska
Krist Vykupiteľ
charitológia
dary Ducha Svätého
Thomas Aquinas
Vincent Granat
God’s grace
God’s love
Christ the Redeemer
„charytology“ (theological doctrine of grace)
the gifts of the Holy Spirit
Tomasz z Akwinu
Wincenty Granat
łaska Boża
Boża miłość
Chrystus Odkupiciel
charytologia (teologiczna nauka o łasce)
dary Ducha Świętego
Opis:: Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Inspiracje dla misyjnej działalności Kościoła w encyklikach Benedykta XVI
Inspirations for the missionary activity of the Church in the encyclicals of Benedict XVI
Autorzy:: Adamiak, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11818996.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Benedykt XVI
encykliki Benedykta XVI
misyjna natura Kościoła
ewangelizacja
integralny rozwój człowieka
miłość chrześcijańska
nadzieja
Benedict XVI
encyclicals of Benedict XVI
the missionary nature of the Church
evangelisation
integral human development
Christian love
hope
Opis:: The analysis carried out in the article indicates the truths about the Church contained in Benedict XVI’s encyclicals, which at the same time constitute specific inspirations for the missionary work of the Church ad gentes. The Pope does not distinguish between generally separate „missionary situations” and speaks rather of a single, fundamental, inalienable mission that still stands before the Church. Sometimes, however, he evokes the activity of the Church in mission areas. He reminds and points out that the Church’s ever-present task, including the mission ad gentes, is to remind and proclaim to the contemporary world the truth about God who is love. Missionary activity is also supposed to restore hope to modern man that goes beyond the temporal order. Finally, the Church’s mission, especially in the framework of her mission ad gentes, is to care for the true progress and development of every person and of the whole human society in truth and love. The missionary activity of the community Christ’s disciples remains a special area of such presence and witness of the Church in a world which is constantly globalizing.
Źródło:: Annales Missiologici Posnanienses; 2021, 26; 41-59
1731-6170
Pojawia się w:: Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Mistyka miłości Bożej w pismach św. Bernarda z Clairvaux
Mysticism of God’s Love in Bernard of Clairvaux’s writings
Autorzy:: Andrzejuk, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/430939.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: God
love
mysticism
levels of love
Bóg
miłość
mistycyzm
stopnie miłości
Opis:: Bernard of Clairvaux’s account of mystical love was already famous in the 12th century and it gained many followers, among whom Bernard’s first biographer, William of Saint-Thierry, should be given first mention. The doctrine had also its opponents, for example in Peter Abelard, who argued that it presented a concept of egoistic love; he himself tried to put forward his own view of charitable and selfless love. In Bernard’s writings, the influences of Greek Platonism from the works of Pseudo-Dionysius and Saint Augustine’s version of western Platonism are joined in a coherent unity. The distinct novum is Bernard’s stress on freedom. He clearly states that love arises from freedom; freedom is a condition of the beginning of love, and it relies on the rejection of enslaving fear and overpowering lust. What is more, this freedom of will (liberum arbitrum) constitutes the dignity of man. “Dignitatem in homine liberum arbitrium dico” – this statement from "De diligendo Deo" is reminiscent of the characteristics of dignity that can be found in Renaissance humanists like Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Nicholas of Cusa, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erasmus of Rotterdam, and first of all Giovanni Pico della Mirandola. Bernard’s doctrine of love can be described as mystical, because it refers only to God, and it is completed only with God and through God. Bernard’s favourite subject for commentary, and that of his Cistercian followers, was the Song of Songs. He wrote many homilies on it, which were gathered, after his death, into an impressive commentary, where the final expression of Cistercian “nuptial mysticism” can be found. In its essence, it draws the ultimate conclusions of the biblical statement that God is Love (1 J 4,8). Bernard calls love the law (lex) that is the internal life of God, and which externalizes itself in the act of creation. It is total love, all-encompassing, available to everyone, almighty, salvific and beatifying. Man has a special place on this scale of love, as he is a rational and free being created in the image and likeness of God. This 'imago' and 'similitudo Dei' entails above all the possibility of love.
Koncepcja mistycznej miłości św. Bernarda stała się słynna jeszcze w XII wieku i zyskała licznych zwolenników, z których przede wszystkim należy wymienić pierwszego biografa Bernarda, Wilhelma z Saint-Thierry. Doktryna ta miała też swoich przeciwników, do których zaliczał się przede wszystkim Piotr Abelard, zarzucający jej egoizm i usiłujący przeciwstawić jej swoją koncepcję miłości bezinter esownej. W pismach św. Bernarda uzyskują pewną postać spójnej jedności wpływy greckiego platonizmu z pism Pseudo-Dionizego oraz wpływy platonizmu zachodniego w wersji św. Augustyna. Wyraźnym novum jest to akcent, który pada na wolność. Cysters wyraźnie stwierdza, że miłość rodzi się z wolności; warunkiem jej zapoczątkowania jest właśnie wolność, polegająca na odrzuceniu zniewalającego człowieka strachu lub równie obezwładniającej pożądliwości. Co więcej, ta wolność woli (liberum arbitrum) stanowi o godności człowieka. Dignitatem in homine liberum arbitrium dico – ta formuła z "De diligendo Deo" przypomina bardzo określenia godności, jakie znajdujemy u renesansowych humanistów, takich jak chociażby Coluccio Salutati, Marsilio Ficino, Mikołaj z Kuzy, Petro Pomponazzi, Carolus Bovillus, Erazm z Rotterdamu, a przede wszystkim Giovanni Pico della Mirandola. Doktrynę miłości opata z Jasnej Doliny możemy określić mianem mistycznej, gdyż odnosi się ona wyłącznie do Boga, dokonuje się dla Boga i dzięki Bogu. Można też powiedzieć, że była to „mistyka miłosna”. Z tego też względu ulubionym przedmiotem komentarzy Bernarda, a następnie jego cysterskich kontynuatorów, była Pieśń nad pieśniami. Sam Bernard przez całe życie pisał homilie na jej temat, skomponowane już po jego śmierci w imponujący komentarz. Tam też znajduje się ostateczny wyraz cysterskiej „mistyki oblubieńczej”. W swej istocie stanowi ona wyprowadzenie ostatecznych konsekwencji z biblijnego stwierdzenia, że Bóg jest miłością (1 J 4,8). Bernard nazywa miłość „prawem” (lex), które jest wewnętrznym życiem Boga i które uzewnętrznia się w akcie stwórczym. Jest to miłość totalna, wszystko ogarniająca, wszystkim dostępna, wszechmogąca, zbawcza i uszczęśliwiająca. Szczególne miejsce na tej skali miłości ma człowiek, byt rozumny i wolny, stworzony na obraz i podobieństwo Boga. W tym 'imago' i 'similitudo Dei' zawiera się przede wszystkim możność miłowania.
Źródło:: Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 2; 63-102
0585-5470
Pojawia się w:: Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Swoistość sfery afektywnej w ujęciu Tomasza z Akwinu
Specifity of the sphere of affections in Thomas’s Aquinas account
Autorzy:: Andrzejuk, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452681.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: św. Tomasz z Akwinu
uczucia
władze pożądawcze człowieka
miłość
Thomas Aquinas
affections
appetitive power
love
Opis:: Love-dilectio, which is the proper love of rational beings, is related in Thomas’s Aquinas texts to the problem of acts of will, which are analogical to feelings. Thomas call them affectiones. In this way, he distinguishes them from feelings – passiones – which are reactions of sensitive appetite to the image of sensitive good or evil. Affections are reactions of the will to the good or privation of the good, i.e. evil, intellectually grasped. However, in accordance with basic thesis of Thomas’s anthoplogy concerning spiritual and corporeal unity (both functional and structural) of personal human being, affectiones usually accompany passiones and – as it might seem – they carry with senses, or senses make the will follow the perceived good. Affections – in Thomas’s Aquinas – are simpler than feelings just like the will is simper appetitive power than senstivie appetite.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 123-148
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The Problem of affectiones in the Texts of Thomas Aquinas
Problem affectiones w tekstach Tomasza z Akwinu
Autorzy:: Andrzejuk, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/5952756.pdf
Data publikacji:: 2022-12-31
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: Tomasz z Akwinu
uczucia (passiones)
affectiones
władze pożądawcze człowieka
miłość
Thomas Aquinas
passions (passiones)
appetitive faculties of man
love
Opis:: Z miłością-dilectio, czyli miłością właściwą dla bytów rozumnych, wiązać się będzie w tekstach Tomasza z Akwinu ciekawy i rzadko podejmowany przez tomistów temat aktów woli analogicznych do uczuć, które Tomasz zazwyczaj nazywa affectiones. W ten sposób odróżnia je od uczuć – passiones – które stanowią zareagowanie pożądania zmysłowego na ujęcie w poznaniu zmysłowym takiegoż samego, czyli zmysło-wego, dobra lub zła. Affectiones są reakcjami woli na dobro lub jego brak, czyli zło, ujęte intelektualnie. Jednakże, zgodnie z podstawowymi tezami Tomaszowej antropologii, dotyczącymi duchowo-cielesnej jedności osobowego bytu ludzkiego, tak strukturalnej jak i funkcjonalnej, affectiones zazwyczaj to-warzyszą passiones i – jak się wydaje – albo to one pociągają za sobą zmysły, albo też zmysły skłaniają wolę do skierowania się ku postrzeganemu przez nie dobru. Same affectones są prostsze od uczuć, tak jak wola jest prostszą władzą pożądawczą od appetitus sensitivus – pożądania zmysłowego. Zasługą Akwinaty jest zwrócenie uwagi na różnorodność aktów woli. Miłość-dilectio stanowi simplex motus voluntatis, ale funkcjonując na sposób miłości, wyzwala wszystkie właściwe zareagowania podyktowane stosunkiem pożądania do pożądanego dobra. Pragniemy naszego dobra, gdy jest nieobecne, radujemy się, gdy je posiadamy i smucimy, gdy zostanie utracone. W przypadku człowieka to przeżywanie ma również swój aspekt organiczny. Nie jest on jednak oddzielony od całości ludzkiego compositum. Wola wpływa na uczucia, pociąga je za sobą, wprzęgając w swoje cele. Może być też odwrotnie: wola ulega uczuciom, dążąc swoją mocą do wskazywanych przez nie celów. Wszystkie te trzy sytuacje Tomasz określa mianem affectiones. Oczywiście miano to dotyczy w nich ich wolitywnego komponentu.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 181-192
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: L’amitié dans les textes de Thomas d’Aquin
Friendship (amicitia) in Thomas Aquinas` texts
Przyjaźń w tekstach Tomasza z Akwinu
Autorzy:: Andrzejuk, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452436.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: Thomas d’Aquin
éthique
amitié
amour
Tomasz z Akwinu
etyka
przyjaźń
miłość
Thomas Aquinas
ethics
friendship
love
Opis:: Tematem artykułu jest przyjaźń w ujęciu św. Tomasza z Akwinu. Akwinata traktuje przyjaźń jako odmianę miłości, którą mogą wiązać się osoby. Zagadnienie samej miłości Tomasz omawia w Sumie teologii. Z kolei w Komentarzu do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa podejmuje temat przyjaźni. Należy stwierdzić, że poglądy Tomasza, zaprezentowane w obu dziełach, są komplementarne. Omówiona przyjaźń stanowi uzupełnienie i pogłębienie problematyki miłości. Dla św. Tomasza przyjaźnią w sensie właściwym jest amicitia honesti (przyjaźń osób kierujących się dobrem szlachetnym). Pozostałe rodaje przyjaźni: amicitia utilis, delectabilis) są przyjaźniami o tyle, o ile wykazują podobieństwo do amicitia honesti. Kwestią niewątpliwą jest, że prawdziwa przyjaźń wymaga wzajemnego podobieństwa przyjaciół w zakresie posiadanych przez nich cnót. Trudno więc mówić o przyjaźni w sensie właściwym i pełnym między ludźmi zdeprawowanymi. Wtedy bowiem nie może zachodzić między przyjaciółmi owe podobieństwo w tym, co dobre oraz wspólnota, tak ważne w tej relacji. Ciekawym poszerzeniem problematyki przyjaźni pomiędzy osobami ludzkimi jest przyjaźń między Bogiem i człowiekiem (caritas). Udoskonala ona nie tylko samego człowieka, ale i jego relację (stosunek) względem bliźnich i powoduje, że możemy lepiej (pełniej, bardziej prawdziwie) kochać inne osoby właśnie ze względu na miłość łączącą nas z Bogiem. Prezentowany artykuł ogranicza się jednak tylko do przedstawienia przyjaźni jako relacji nawiązywanej przez osoby ludzkie.
The topic of the article is friendship according to St. Thomas Aquinas. In his views friendship is a kind of love which humans as a persons can attach to. The issue of love Thomas presents in Summa theologiae. But the issue of friendship he presents in Commentary to Nicomachean Ethics. It is important that the Thomas Aquinas` views which are presented in the both works are complementary. The friendship which was described by Thomas is an addition and it makes more deep the issue of love. According to St. Thomas Aquinas the friendship in the appropriate sense is amicitia honesti. The other kinds of friendships (amicitia utilis, delectabilisv) can exist provided that they are similar to amicitia honesti. Unquestioned problem is that the true friendship needs the mutual similarity of friends in terms of acquired virtues. So it is difficult to say about friendship in appropriate and absolute meaning between unmoral people. If it was possible, there wouldn’t be very important things – mutual similarity in good and the community. The interesting addition of the issue of human friendship is a problem of friendship between God and human person (caritas). Caritas makes human person and his relation with other people more perfect. It also makes that we can love other people truly on account of love connecting us with God. However the article presents only the friendship as a relation between human persons.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2016, 5; 203-217
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Tomaszowe rozumienie przyjaźni jako amicitia i caritas. Człowiek w relacjach z Bogiem i z drugim człowiekiem
The Thomas Aquinas` Understanding of Friendship as amicitia and caritas. The Man`s Relations with God and with other Man
Autorzy:: Andrzejuk, Izabella
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/452652.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:: Tomasz z Akwinu
etyka
przyjaźń
miłość
Thomas Aquinas
ethic
friendship
love
Opis:: The topic of article is the friendship according to St. Thomas Aquinas. In his views friendship is a kind of love which human as a person can attach to. The issue of love Thomas presents in Summa theologiae. But the issue of friendship he presents in Commentary to Nicomachean Ethics. It is important that the Thomas Aquinas` views which are presented in the both works are complementary. The friendship which was described by Thomas is an addition and it makes the issue of love more deep.
Źródło:: Rocznik Tomistyczny; 2017, 6; 133-151
2300-1976
Pojawia się w:: Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Liebe als Flucht: Metaphorische und allegorische Sinnschichten in Gertrud Leuteneggers Roman „Späte Gäste“ (2020)
Love as escape: metaphorical and allegorical sense layers in the novel “Späte Gäste” of Gertrud Leutenegger
Autorzy:: Annen, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30098213.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: dialektisches Bild
Phantasmagorie
Flucht
Liebe
Tod
Traum
dialectical image
Phantasmagoria
escape
love
dead
dream
obraz dialektyczny
fantasmagoria
ucieczka
miłość
śmierć
sen
Opis:: Der 2020 publizierte Roman "Späte Gäste" der Schweizer Autorin Gertrud Leutenegger (*1948) fasst die Beziehungen zwischen Liebe und Tod ins Auge. Die Ich-Erzählerin reist in das Tessiner Dorf, wo ihr Freund gewohnt hat und nun in einer Kapelle aufgebahrt ist. Sie will ihn nochmals sehen, doch das gelingt ihr gar nicht, wenigstens nicht in einem körperlichen Kontakt, weil die Totenkapelle geschlossen ist. Die verriegelte Tür wird aber im Kontext der Erzählung wegen ihrer metaphorischen und metonymischen Bedeutung interessant, denn sie steht für die Barriere zwischen der Ich-Erzählerin und ihrem ehemaligen Geliebten – für eine heilsame Barriere, gerade weil sie auch einen Abstand für den Geist und das Gefühl ermöglicht. Diese mental-emotionale Distanz zeigt sich in verschiedenen Reflexionen und Bildern, die vor dem inneren Auge der Ich-Erzählerin auftauchen und einerseits zwar die Vergangenheit betreffen, anderseits jedoch sich mit der Gegenwart verbinden und sogar eine Zukunftsperspektive eröffnen. Insofern könnte man sie mit Walter Benjamin als dialektische Bilder bezeichnen. Dieser Dialektik der Bilder in Leuteneggers Roman geht der Beitrag nach, indem er darlegt, wie die Ich-Erzählerin angesichts des Todes zunehmend eine Freiheit gewinnt, nämlich die Freiheit von der Todesangst – und damit auch von den falschen ‚Sicherheiten‘ der modernen Welt.
Opublikowana w 2020 roku powieść "Späte Gäste" [Późni goście] szwajcarskiej pisarki Gertrud Leutenegger (*1948) koncentruje się na stosunku między miłością i śmiercią. Pierwszoosobowa narratorka przyjeżdża do wioski w kantonie Ticino, gdzie mieszkał jej dawny ukochany i gdzie teraz w kaplicy złożono jego ciało. Chce go zobaczyć ostatni raz, jednak nie udaje się to jej – przynajmniej w znaczeniu fizycznym –, ponieważ kaplica jest zamknięta. W kontekście prezentowanej tu opowieści zaryglowane drzwi nabierają jednak znaczenia metaforycznego i metonimicznego, gdyż symbolizują barierę między narratorką i jej dawnym ukochanym – barierę przynoszącą ukojenie, ponieważ umożliwia ona także dystans duchowy i uczuciowy. Ten mentalno-emocjonalny dystans ujawnia się w powieści poprzez różne refleksje i obrazy pojawiające się przed oczami narratorki, a dotyczą one z jednej strony przeszłości, z drugiej jednak łączą się z teraźniejszością, a nawet otwierają się na przyszłość. W tym sensie można je określić za Walterem Benjaminem jako obrazy dialektyczne. Artykuł koncentruje się na owych dialektycznych obrazach, ukazując, jak pierwszoosobowa narratorka w obliczu śmierci stopniowo zyskuje poczucie wolności, a mianowicie uwalnia się od strachu przed śmiercią, a tym samym od fałszywych ‘pewników’ współczesnego świata.
The novel "Späte Gäste" [Late Guests], published in 2020 by the Swiss author Gertrud Leutenegger (*1948), examines the relations between love and death. The first-person narrator travels to the Ticino village where her earlier life partner has died and is laid out in a funeral chapel. She wants to see him once more, but she never actually succeeds; for the chapel is closed. Yet, this blocked door is interesting for its metaphorical and metonymical meaning, as it stands for the barrier between the narrator and her earlier partner. Moreover, it is beneficial because it engenders a mental detachment which appears in several reflections and images that arise in her inner eye. They relate not only to the past, but also to her present life and even to the future. These apparitions can be interpreted as dialectical images as defined by Walter Benjamin. The present interpretation will examine this dialectic and demonstrate that the first-person narrator gains a new freedom in the process of this consideration of the death before her: freedom from the fear of death in general – and from the false certitudes of modern life.
Źródło:: Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 41-68
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:: Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: ZASADA EWANGELICZNEJ MIŁOŚCI PODSTAWĄ DZIAŁALNOŚCI OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZEJ W PROJEKCIE „ADOPCJA SERCA”
THE EVANGELICAL PRINCIPLE OF LOVE AS A BASIS FOR CARE AND EDUCATION ACTIVITIES WITHIN THE FRAMEWORK OF ‘ADOPTION OF HEART’ PROGRAM
Autorzy:: Babicki, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/549609.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: „Adopcja Serca”
miłość bliźniego
pomoc
opieka
rozwój
Adoption of Heart
charity
help
care
development
Opis:: Skrajna sytuacja, jaką jest wojna, zagraża zwłaszcza najsłabszym, czyli dzieciom i młodzieży. Dlatego w obliczu sytuacji realnego zagrożenia po ludobójstwie w Rwandzie podjęto natychmiast działania pomocowe i opiekuńcze. Jednym z takich działań był projekt na rzecz dzieci w Afryce o nazwie „Adopcja Serca”. Głównym motywem włączania się w adopcję serca stała się ewangeliczna zasada miłości. Miłość bliźniego jest odpowiedzią na konkretne potrzeby drugiego człowieka. Miłość bliźniego w ujęciu chrześcijańskim oznacza dawanie czegoś z siebie, rezygnowanie z własnych potrzeb na rzecz drugiego człowieka, a także bycie gotowym do poświęcania się dla innych ludzi.
War as an extreme situation threatens especially the most vulnerable, that is, children and adolescents. Therefore, in the face of real danger after the genocide in Rwanda, adequate care and support activities were taken. The program for children in Africa called “Adoption of Heart” was one of them. The evangelical principle of love was the main motive for joining the program. Love of neighbor is a response to the specific needs of others. Charity in Christian terms means giving something of oneself, forgoing one’s own needs for other people as well as being ready to sacrifice oneself for others.
Źródło:: Forum Pedagogiczne; 2015, 1; 147-157
2083-6325
Pojawia się w:: Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Gra namiętności w dramatach Stanisława Przybyszewskiego
The Game of Passions in Stanisław Przybyszewskis Dramas
Autorzy:: Bachman, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944041.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Stanisław Przybyszewski
walka płci
zdrada małżeńska
miłość
śmierć
sex struggle
marital betrayal
love
death
Opis:: This paper focuses on the relationship between woman and man in the writing of Stanisław Przybyszewski. It discovers the link between love and death that is characteristic of this playwright. Przybyszewski's dramas are analysed here under the angle of the motive of betrayal present in this writing, the motive that leads from unfaithfulness and harm of another person to his death. This paper indicates an indispensable necessity to bear punishment for trespasses against morality. It touches the causes for which the heroes decide to break the vow given to God at the altar, and its consequences. It shows Przybyszewski's anthropology that entangles man in the system of dependencies on the power of his own nature, the sexual urge determining human life. The manifestations of the Christian vision of the world are lacking, a fact that makes the heroes' repentance impossible.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 141-169
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Etyczny profil Familiaris consortio
The Ethical Profile of Familiaris consortio
Autorzy:: Bajda, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047998.pdf
Data publikacji:: 2011-01-03
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: vocation
conjugal love
parental love
norm
charism
contraception
powołanie
miłość małżeńska
normy
charyzma
Opis:: Artykuł skupia się na etycznym aspekcie „Familiaris consortio”; na tle szeregu zagadnień duszpasterskich. Kwestia etyki, która towarzyszyła publikacja tego dokumentu wynika z wahań i oczekiwań wywołanych przez silny sprzeciw wobec nauczania zawartego w encyklice „Humanae vitae” Pawła VI. Wezwanie nie bezpośrednio angażować się w spór z przeciwnikami z nauczaniem Kościoła, ale oferuje pozytywną prezentację całego nauczania związanego z powołaniem do małżeństwa i założenia rodziny. W dokumencie, powołanie jest podstawową w kategorii teologiczno-moralnej, która wyjaśnia i uzasadnia istotne wymagania moralne małżeństwa i rodziny oraz mówi o ludzkim życiu na poziomie świętości. Powołanie to ma swoje źródło w Bożym planie zbawienia i objawia się wraz z realizacją dzieła zbawienia w Jezusie Chrystusie.
The article focuses on the ethical aspect of Familiaris consortio against the backdrop of a range of pastoral issues. The ethical question that accompanied the publication of this document stemmed from the hesitations and expectations triggered by a strong opposition to the teaching contained in the encyclical Humanae vitae of Paul VI. The exhortation does not directly engage in controversy with the opponents of the teaching of the Church, but offers a positive presentation of the entire body of teaching on the vocation of marriage and the family. In this document, vocation is a basic theological-moral category that explains and justifies the essential moral demands of marriage and the family and puts human life on the level of sanctity. This vocation has its source in God's plan of salvation and is revealed together with the accomplishment of the work of salvation in Jesus Christ. The mystery of this vocation is present in the history of mankind as concealed and at the same time revealed in the mystery of Christ and the Church. This vocation sheds significant light on the creation of man and woman, which is the creation of the family based on the foundation of marriage. Hence anthropological truth has a sacramental dimension. This vocation, while permeating internally the created reality, places in the very depth of being the insuppressible calling „Family, become what you are" (FC, 17). God the Creator and Redeemer entrusted to humans - a man and a woman - the task to build a family by the power of the same Love through which the world and human beings exist; it is also the selfsame Love that the Son of God revealed on the Cross when He established a new order of creation. Since then the truth of human existence and the truth of love must be interpreted only in the light of the Paschal mystery. The calling which flows from the depths of the sacrament speaks by the power of grace in the heart of the married couple, in the heart of the husband and wife, who are called to love one another with the same Love that springs from the Mystery of the Cross. This concept of vocation that follows from the sacramental character of Christian existence is the key to resolving particular questions that might arise in the context of married life. The vision represented by Familiaris consortio is uniform and charismatic; it is both theological and anthropological because it pertains to the human being as a human being, not just a „human individual" ensnared by conjugal bonds. In Familiaris consortio there is one conjugal norm and one parental norm: it is always the same Love that flows from God's Heart and through the sacrament permeates the hearts of the spouses. That is why conjugal love is parental love, a love that is responsible for the sanctity of giving birth to life and thus for the sanctity of God the Creator and the dignity of the human being called to be born into the world. Conjugal love and parental love cannot exist without conjugal chastity. To all likelihood here lies the main cause of resistance to the teaching expressed in Humanae vitae. Familiaris consortio rejects any contraceptive manipulation by emphasizing the contradiction inherent in the contraceptive attitude not only with Divine Law but also with the essence of humanity. This stance is contained in the statement that between proper conjugal life and contraception there is not only a moral difference but also an anthropological one (FC, 32). This is a harsh but true judgment on the practice of contraception: all those who use contraception descend to a sub-human level.
Źródło:: Teologia i moralność; 2011, 6, 1(9); 7-24
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Sacramental marriage and love versus irregular unions. Reflection on divergent interpretations of the 8th chapter of the Amoris laetitia
Małżeństwo sakramentalne i miłość wobec związków nieregularnych. Refleksja nad rozbieżnymi interpretacjami 8. rozdziału Amoris laetitia
Autorzy:: Balák, René
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/475433.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: sacramental marriage
sacramental love
theology
biblical foundations
vocation
communio personarum
irregular unions
małżeństwo sakramentalne
miłość sakramentalna
fundamenty biblijne
powołanie
nieregularne związki
Opis:: The theological and moral debate, focused on the new theological proposals, brings controversy not only into the area of methodology but also in the content of the problem. Therefore it is necessary to ask questions about to what biblical foundations the theologians, who bring in these new proposals, want to appeal. By drawing in to the comparative method the author shows the lability and discontinuity of new proposals, which diverge from the theology of creation as well as from the evangelical message of marriage. In moral sacramentology the issue of marriage was being reflected in the context of vocation of spouses to holiness, where fidelity is connected with indissolubility as a way of life vocation. The transcendent vertical dimension of the sacramental marriage is essential to marital communio personarum, while the new theological proposals level out sacramental marriage to being something ideal and impossible, which is not suitable for every person who was called by God to married life. The sacramental marital union is, however, a divine plan, which spouses are to realize in the spirit of sacramental love whose characteristic features can not be realized in the so-called irregular unions. People in such unions can not logically receive the gifts of grace, for what they are based on, Christ has clearly condemned as evil. Christ’s words of truth about marriage are to be the reference to theological criterion for the merciful approach to this negative phenomenon, as well as to persons who find themselves in difficult situations that are not morally good.
Dyskusja teologicznomoralna, dotycząca propozycji nowych rozwiązań teologicznych, przynosi ze sobą kontrowersje nie tylko w zakresie metodologii, lecz także w zakresie treści problemu. Dlatego istnieje potrzeba zadawania pytań, na jakie fundamenty biblijne powołują się teologowie proponujący te nowe rozwiązania. Autor przy pomocy metody komparatywnej wskazuje na labilność oraz nieciągłość nowych propozycji, które odbiegają od teologii stworzenia, jak również od ewangelicznego orędzia o małżeństwie. W ramach sakramentologii moralnej problematykę małżeństwa poddano refleksji w kontekście powołania małżonków do świętości, gdzie wierność łączona jest z nierozerwalnością, co jest pokazane jako droga powołania życiowego. Transcendentny wymiar pionowy małżeństwa sakramentalnego ma podstawowe znaczenie dla communio personarum małżonków, przy czym nowe propozycje teologiczne pokazują małżeństwo sakramentalne jako ideał nie do osiągnięcia, jako coś, co nie jest dostępne dla wszystkich powołanych przez Boga do życia w małżeństwie. Sakramentalna jedność małżonków jest jednak Bożym zamiarem, który małżonkowie powinni urzeczywistniać w duchu miłości sakramentalnej. Cech charakterystycznych dla tej miłości jednak nie można urzeczywistniać w tzw. związkach niesakramentalnych. Osoby żyjące w nowych związkach oczywiście nie mogą czerpać z darów łask, ponieważ to, na czym są zbudowane, Chrystus wyraźnie potępił jako zło. Chrystusowe słowo prawdy o małżeństwie powinno stanowić kryterium teologiczne w miłosiernym podejściu do tego zjawiska negatywnego, jak również w podejściu do osób przeżywających trudne sytuacje życiowe, które nie są moralnie dobre.
Źródło:: Family Forum; 2017, 7; 93-106
2084-1698
Pojawia się w:: Family Forum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Miłość małżeńska i jej uwarunkowania w koncepcji katolickiej w świetle ocen młodzieży licealnej i akademickiej oraz nauczycieli wychowania do życia w rodzinie
Marital Love and its Determinants in the Catholic Concept in the Light of the Evaluations of High School and Academic Youth and Teachers of Family Life Education
Autorzy:: Baniak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2096344.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:: marriage
family
marital love
marital fidelity
marital betrayal
evaluations
high school students
college students
Family Life Education teachers
małżeństwo
rodzina
miłość małżeńska
wierność małżeńska
zdrada małżeńska
oceny
licealiści
studenci
nauczyciele wychowania do życia w rodzinie
Opis:: W artykule tym ukazuję oceny licealistów, studentów i nauczycieli wychowania do życia w rodzinie dotyczące miłości małżeńskiej i jej uwarunkowań, w tym wierności i zdrady małżeńskiej. Prezentacja ta opiera się na wynikach dwóch moich badań socjologicznych zrealizowanych w 2011 roku wśród uczniów liceów ogólnokształcących i profilowanych w Kaliszu (456) i studentów Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu (436) oraz w 2003 roku wśród nauczycieli wychowania do życia w rodzinie w Kaliszu (186). Badania te zostały zrealizowane metodą sondażu diagnostycznego, z jednoczesnym zastosowaniem techniki ankiety audytoryjnej. Celem ich było poznanie i prezentacja postaw i ocen respondentów dotyczących miłości małżeńskiej i jej uwarunkowań – zwłaszcza wierności i zdrady.
In this article I present the evaluations of high school students, college students and teachers of Family Life Education concerning marital love and its conditions, including marital fidelity and betrayal. This presentation is based on the results of two of my sociological studies conducted in 2011 among the students of general and profiled high schools in Kalisz (456) and the students of the University of Communication and Management in Poznań (436) and in 2003 among the teachers of Family Life Education in Kalisz (186). The research was carried out using the diagnostic survey method, with the simultaneous application of the auditory questionnaire technique. The purpose of these surveys was to learn and present the attitudes and evaluations of respondents concerning marital love and its conditions - especially fidelity and betrayal.
Źródło:: Konteksty Społeczne; 2019, 7, 1; 62-88
2300-6277
Pojawia się w:: Konteksty Społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Wierna miłość i zdrada małżeńska w ocenie licealistów i studentów
Autorzy:: Baniak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366895.pdf
Data publikacji:: 2018-11-26
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: małżeństwo
rodzina
miłość małżeńska
wierność małżeńska
zdrada małżeńska
wyobrażenia
oceny
licealiści
studenci
Opis:: W artykule tym ukazuję wyobrażenia i oceny licealistów i studentów dotyczące miłości, wierności i zdrady małżeńskiej. Prezentacja ta opiera się na wynikach moich badań socjologicznych zrealizowanych w 2011 r. wśród uczniów liceów ogólnokształcących i profilowanych w Kaliszu (456) i wśród studentów Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu (436). Badania wykazały, że: 1) respondenci w znacznej większości (73,6%) poprawnie rozumieją istotę miłości, wierności i niewierności małżeńskiej; 2) zdecydowana większość licealistów i studentów (78,2%) akceptuje wzajemną wierność małżonków i widzi w niej podstawowe kryterium trwałości i nierozerwalności małżeństwa; 3) w ocenie przeważającego odsetka respondentów (89,4%) wierność obowiązuje w równym stopniu żonę i męża, gdyż oboje małżonkowie są odpowiedzialni za trwałość swojego związku i własnej rodziny; 4) jedynie niewielki odsetek respondentów w obu kategoriach (13,5%) kwestionuje dozgonną wierność małżeńską i opowiada się za możliwością zdrady małżeńskiej, uzasadniając ją różnymi powodami i przyczynami; 5) religijne i świeckie podejście respondentów do miłości małżeńskiej, instytucji małżeństwa i rodziny najsilniej wpływa na postrzeganie przez nich wierności i niewierności małżeńskiej – respondenci religijni liczniej opowiadają się za dozgonną i bezwarunkową wiernością obojga małżonków, zaś respondenci niereligijni są bardziej tolerancyjni i liczniej opowiadają się za zdradą małżeńską, a zarazem kwestionują konieczność wierności małżonków ponad ich osobiste i pozaosobiste możliwości; 6) respondenci w moich badaniach, zwłaszcza studenci, w większym odsetku niż respondenci w innych badaniach są skłonni opowiedzieć się za niewiernością małżeńską, jeśli małżeństwo funkcjonuje nieadekwatnie do oczekiwań obojga małżonków, nie daje im pełnej satysfakcji ze wspólnego życia i szczęścia osobistego. Oczywiście jest to subiektywne rozumienie niewierności małżeńskiej i jest ona uzasadniona różnymi czynnikami przez tych respondentów.
Źródło:: Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2017, 18, 1; 15-31
2299-2367
Pojawia się w:: Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: "Napoję cię winem korzennym, moszczem z granatów" (Pnp 8,2b). Pragnienie Oblubieńca w świetle starożytnych i średniowiecznych komentarzy do Pieśni nad Pieśniami
Autorzy:: Bardski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1627198.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Pieśń nad pieśniami
Pnp 8
2
wiara
męczeństwo
miłość Boga
egzegeza alegoryczna
Opis:: In the tradition of the allegorical interpretation of the Song of Songs the Bridegroom of the Song of Songs represents Christ, meanwhile the bride represents the Church. The verse 8,2 shows us the Bride satiating the thirst of the Bridegroom. In the article we tried to analyze and reflect on the commentaries of the Fathers of the Church and medieval writers to this verse in connection with the charisma of Mother Teresa and the Missionaries of Charity centered on the mystery of Jesus' "I thirst" on the cross. The main streams ofthe Christian tradition interpreted the spiced vine in connection with the love of God and the juice of pomegranates in connection with martyrdom.
Źródło:: Verbum Vitae; 2004, 5; 145-169
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Miłość" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język