Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Methodology of Theology" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Koncepcja transcendentaliów a teoria teologii według Tomasza z Akwinu
The concept of transcendentals and the theory of theology by Thomas Aquinas
Autorzy:
Górniak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452703.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomasz z Akwinu
transcendentalia
metodologia teologii
Thomas Aquinas
transcendentals
the methodology of theology
Opis:
In his metatheoretical deliberations on the subject and the methods used in the sacra doctrina Thomas Aquinas does not refer to the four causes of mental model or even the typology of scientific questions, advanced by Aristotle in Posterior Analytics. As a result, in the first issue of his commentary he gives not four, but five articles. It was dictated by the consistent use within the theology developed by the metaphysics of being as existing and manifesting its existence through five transcendental properties, ie, the reality of unity, individuality, truth and goodness. This behaviour of the theologian, who is explaining the intricacies of shots in the relevant field for himself, and by reference to the correct application of philosophy and other sciences, in the opinion of Thomas is the right way to implement the guideline contained in formulas auctoritates: Crede ut intelligas (Augustine) fidem si potes rationemque coniunge (Boethius), fides quaerens intellectum (Anselm). At the same time it allows him to emphasize the difference between theology and revealed theology, which is part of metaphysics. In his opinion, the metaphysical consideration take into account the concept of being as existing, and in the sacra doctrina we use the concept of being as a creature, because it is a derivative of one of the articles of faith.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 183-200
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAUKA I ŚCISŁOŚĆ, CZYLI W STRONĘ J.F. DREWNOWSKIEGO MINIMALNEJ APARATURY SYMBOLICZNEJ
SCIENCE AND ACCURACY, I.E. TOWARDS J.F. DREWNOWSKI MINIMUM SYMBOLIC APPARATUS
Autorzy:
Adamczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488352.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metodologia teologii
formalizacja teologii
Koło Krakowskie
filozofia języka
aparat językowy
zdanie elementarne
the methodology of theology
formalization of theology
the Cracow Circle
language apparatus
elementary proposition
Opis:
The subject of this article is the symbol mechanism proposed by J.F. Drewnowski as a tool for the accurate formulation of sentences in science, including theology. The tool consists of three elements: classical propositional calculus, classical predicate calculus without variable functors and constant functor of the elementary proposition f (x,y,z). This sentence contains three arguments of three different types that correspond to the frame of reference, things and qualities of things. The purpose of this article is to show the language apparatus in the context of author’s other works as well as explain the terms characteristic for the author in order to enable the assessment of the value and timeliness of this idea.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 3; 43-59
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia komparatywna
teologia religii
religioznawstwo
metoda
metodologia
prawda
religia
comparative theology
theology of religions
religious studies
method
methodology
truth
religion
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym jest teologia mediów? Sonda naukowa
What the Theology of Mass Media Is? Scientific Probe
Autorzy:
Chrostowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202428.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wydział Teologiczny
Tematy:
Theology of media
Media science
Methodology
Teologia mediów
Medioznawstwo
Metodologia
Źródło:
Kultura – Media – Teologia; 2015, 20; 25 - 34
2081-8971
Pojawia się w:
Kultura – Media – Teologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzmatyczny wymiar powołania teologa
A Charismatic Dimension of the Vocation of a Theologian
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040217.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia
metodologia teologii
Duch Święty
charyzmat
powołanie
theology
methodology of theology
Holy Spirit
charisma
vocation
Opis:
Teologia bez wątpienia stawia przede wszystkim pytania o Boga i człowieka. Jednak od wieków teologowie pytali także o znaczenie swojej własnej pracy. Można mówić o swoistej meta-teologii, która próbuje pokazać rolę i znaczenie teologii w życiu Kościoła. Najczęstsze odpowiedzi na pytania o sens i charakter teologii oscylują wokół pojęcia racjonalności. W takim spojrzeniu teologia jest zwykłym ludzkim procesem czynienia prawd objawionych zrozumiałymi dla ludzi danej epoki. Wydaje się jednak, że taka wizja teologii jest skrajnym uproszczeniem i spłyceniem sprawy. Na pytanie o znaczenie teologii można dobrze odpowiedzieć tylko w świetle wiary. To światło pozwala ujrzeć w teologii Boży dar, charyzmat, który pomaga Kościołowi odczytywać znaki czasu i proroczo interpretować Objawienie biblijne dla danej epoki i kultury. Teolog ma udział w specjalnym charyzmacie, a więc należałoby go postrzegać najpierw jako pełniącego specjalną posługę słowa w Kościele, a dopiero po wtóre jako naukowca. Takie charyzmatyczne ustawienie teologii pozwala przypomnieć sobie z całą mocą, że pierwszym i podstawowym teologiem jest Duch Święty.
It is doubtless that theology first of all puts questions about God and man. However, for ages theologians have been also asking questions about the meaning of their own work. One may speak about a peculiar meta-theology that tries to show the role and significance of theology in the life of the Church. The most frequently given answers to the questions about the meaning and character of theology oscillate around the concept of rationality. In such a view theology is a normal human process of making revealed truths understandable for people of a given epoch. However, it seems that such a vision of theology is tantamount to extremely simplifying it and to making it superficial. The question about the significance of theology may only be answered in the light of faith. This light allows seeing theology as a God's gift, a charisma that helps the Church read the signs of the times and prophetically interpret the Biblical Revelation for a given epoch and culture. A theologian participates in a special charisma, so he should be perceived first of all as one who performs a special service of the word in the Church, and only then as a scholar. Such a charismatic position of theology allows reminding with full strength that the first and fundamental theologian is the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 299-310
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy teologia komparatywna zastąpi teologię religii?
Will Comparative Theology Replace Theology of Religion?
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595089.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
comparative theology
theology of religion
inclusivism
methodology
non-Christian religions
dialogue
hermeneutics
revelation
religious language
teologia komparatywna
teologia religii
inkluzywizm
metodologia
religie niechrześcijańskie
dialog
hermeneutyka
objawienie
język religijny
Opis:
Among religiological disciplines comparative theology occupies a special place. Some of its representatives advance a quite radical thesis that it should take the place of theology of religion. The question of validity of that thesis is the main issue of this paper. The article consists of four parts. After presenting the essential assumptions of both theology of religion and comparative theology current relationships between the disciplines will be analysed. In the last part the possibility of cooperation between comparative theology and theology of religion will be considered. The author declares for the model of creative cooperation of them the result of which could be comparative theology of religion.
Wśród dyscyplin religiologicznych szczególne miejsce zajmuje teologia komparatywna (copmarative theology). Niektórzy jej przedstawiciele wysuwają dość radykalną tezę, iż winna ona zająć miejsce teologii religii. Pytanie o słuszność tej tezy stanowi główną problematykę niniejszego opracowania. Artykuł składa się z czterech części. Po przedstawieniu istotnych założeń teologii religii i teologii komparatywnej przeanalizowane zostaną aktualne relacje między obydwiema dyscyplinami. W części ostatniej rozpatrzona zostanie możliwość współpracy między teologią komparatywną a teologią religii. Autor opowiada się za modelem twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być komparatywna teologia religii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 319-358
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia i nauki o mediach: interdyscyplinarność jako płaszczyzna wspólnej refleksji naukowej o środkach społecznego przekazu
Theology and media studies: interdisciplinarity as a platform for joint scientific reflection on the media
Autorzy:
Adamski, Andrzej
Łęcicki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1288420.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
teologia
nauki o mediach
metodologia
interdyscyplinarność
teologia mediów
cyberteologia
theology
media studies
methodology
interdisciplinarity
theology of mass media
cybertheology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest porównawcze omówienie dwóch obszarów nauki: dziedziny i dyscypliny nauk teologicznych oraz dyscypliny nauk o mediach. Autorzy przeanalizują metodologiczne aspekty nauk teologicznych i nauk o mediach. Ich zdaniem, mimo istnienia pozornych przeszkód, można mówić o wspólnym obszarze zainteresowań tych dwóch dyscyplin, jakim są media i komunikacja. Płaszczyzną naukowego dialogu teologii z medioznawstwem jest dobrze rozumiana interdyscyplinarność, która jest cechą zarówno nauk teologicznych, jak i nauk o mediach.
The purpose of this article is to gather discussions on two areas of science: theology and media studies in comparative perspective. The authors analyze the methodological aspects of both areas of science and further argue there is a common area of interest which includes research on media and communications. The scientifi c dialogue between theology and media studies is possible due to interdisciplinarity.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2016, 1 (64); 11-19
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia mediów i komunikacji – na styku nauk o mediach oraz nauk teologicznych
Theology of mass media and communication – at the crossroads of media studies and theology
Autorzy:
Adamski, Andrzej
Łęcicki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484559.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
teologia
nauki o mediach
metodologia
teologia środków społecznego przekazu
mediów i komunikacji
teologia komunikacji
theology
media studies
methodology
theology of mass media
theology of mass media and
communication
theology of communication
Opis:
Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na następujące pytania: Czy teologia i nauki o mediach mają pewne wspólne płaszczyzny i obszary zainteresowania? Czy można mówić o powstaniu nowej subdyscypliny nauk teologicznych, będącej zarazem subdyscypliną nauk o mediach, czyli teologii mediów i komunikacji? Autorzy poddają analizie dostępne akty prawne, dokumenty urzędowe, dokumenty Kościoła oraz opracowania poświęcone metodologii nauk o mediach i nauk teologicznych. Odwołują się także do wyników własnych, wcześniejszych badań w tym zakresie, które zostały przedstawione w formie syntezy.
This article aims to answer the following questions: Do theology and media studies have common areas of interest? Can we talk about new subdiscipline of theological science, which might also be regarded as subdiscipline of media studies? The authors analyzed available legal acts, official documents, documents of the Church and the essays dedicated to the media studies and theological sciences. In addition to this, they refer to the results of their previous research in this area.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2016, 2 (65); 11-20
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Charismatic Dimension of the Vocation of a Theologian
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040182.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
theology
methodology of theology
Holy Spirit
charisma
vocation
Opis:
It is doubtless that theology first of all puts questions about God and man. However, for ages theologians have been also asking questions about the meaning of their own work. One may speak about a peculiar meta-theology that tries to show the role and significance of theology in the life of the Church. The most frequently given answers to the questions about the meaning and character of theology oscillate around the concept of rationality. In such a view theology is a normal human process of making revealed truths understandable for people of a given epoch. However, it seems that such a vision of theology is tantamount to extremely simplifying it and to making it superficial. The question about the significance of theology may only be answered in the light of faith. This light allows seeing theology as a God’s gift, a charisma that helps the Church read the signs of the times and prophetically interpret the Biblical Revelation for a given epoch and culture. A theologian participates in a special charisma, so he should be perceived first of all as one who performs a special service of the word in the Church, and only then as a scholar. Such a charismatic position of theology allows reminding with full strength that the first and fundamental theologian is the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 253-263
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z metaeklezjologii
Out of Meta-Ecclesiology
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038067.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eklezjologia
kryteria waloryzacji modeli teologicznych
metaeklezjologia
metateologia
metodologia
modele Kościoła
nurty eklezjologiczne
problematyka eklezjologii
rodzaje eklezjologii
teologia
Ecclesiology
Meta-Ecclesiology
models of the Church
ecclesiological trends
theology
types of Ecclesiology
Meta-Theology
criteria of theological evaluation models
Ecclesiology issues
methodology
Opis:
Metaeklezjologia to pojęcie analogiczne do terminu „metateologia” oznaczające metateoretyczną charakterystykę eklezjologii. Metaeklezjologia – tak jak metateologia – może być zewnętrzna lub wewnętrzna. Niniejszy artykuł jest próbą budowania wewnętrznej metaeklezjologii katolickiej odwołującej się do dorobku lubelskich metodologów nauki (A. Bronk, S. Majdański, S. Kamiński), lubelskich metodologów teologii (Cz.S. Bartnik, M. Rusecki) i innych metodologów teologii (A. Dulles, B. Mondin, A. Kolping, H. Seweryniak, A.A. Napiórkowski). Niniejszy artykuł obejmuje następujące zagadnienia: nowe elementy w problematyce eklezjologicznej, rodzaje eklezjologii i nurty eklezjologiczne, modele Kościoła (instytucjonalny, mistycznej komunii, sakramentalny, kerygmatyczny, sługi, wspólnoty uczniów, znaku sprzeciwu). W zakończeniu znajduje się kilka ogólnych wniosków o stanie współczesnej eklezjologii katolickiej.
Meta-Theology denotes a meta-theoretical description of Theology. Similarly, meta-Ecclesiology means a meta-theoretical description of Ecclesiology, and it encompasses all problems of meta-theological nature. Meta-Ecclesiology – like Meta-Theology – might be external or internal. This paper represents an internal Meta-(Catholic) Ecclesiology. It touches on some new issues in the area of Ecclesiology, types of Ecclesiology, trends in Ecclesiology, and models of the Church according to Cardinal Avery Dulles (the Church as Institution, Mystical Communion, Sacrament, Herald, Servant, Community of Disciples, and Sign of Opposition). Multiplicity and diversity of ecclesiological types and trends show a richness and complexity of Ecclesiology. Consequently, one holistic (total) Ecclesiology is impossible at present. Hence, a project of an integral Ecclesiology is feasible but only as (a very useful) way of uniting the results of Ecclesiology – uniting them on a base of main ecclesiological issues or problems faced by Ecclesiology. According to Rev. M. Rusecki (1942-2012) theology today is very much fragmented and it is quite impossible to make it integrated (see: M. Rusecki, Problematyka metody w teologii, in: Tożsamość teologii, ed. A. Anderwald, T. Dola, M. Rusecki, Opole: Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego 2010, pp. 44-47, 54-64. Rusecki presents Adolf Kolping’s idea of integrated theology – pp. 55-56). New theological disciplines and sub-disciplines arise and theologians’ specializations are becoming increasingly fragmented. They are to a lesser extent familiar with the work of their colleagues (native or foreign) and likewise with the history of Theology. The same holds true for Ecclesiology and ecclesiologists. Today in Theology (and in Ecclesiology) there are processes typical of contemporary sciences which are unstoppable. Despite negative consequences, there are some positive, too. Being so, Theology and Ecclesiology show their vitality and necessity. Theologians in their academic work explore new ways of research (including interdisciplinary ones) and have more scholar freedom than they used to, which develops their creativity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 65-80
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy potrzebujemy kwantowej teologii?
Do we need quantum theology?
Autorzy:
Michoń, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560599.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
kwantowa teologia
relacja pomiędzy nauką i wiarą
metodologia teologii
filozofia nauki
V. J. Stenger
J. Polkingorne
quantum theology
relation between science and faith
methodology of theology
philosophy of science
V.J. Stenger
Opis:
Celem artykułu jest próba sformułowania pozytywnej odpowiedzi na następujące pytanie: czy potrzebujemy kwantowej teologii? Dlatego też na samym początku zaprezentowano możliwe strategie badawcze dotyczące relacji nauki wiary. Następnie ukazano próby sformułowania definicji kwantowej teologii. W ostatniej części na przykładach teologicznych, zobrazowano możliwe zadania. Wśród zagadnień teologicznych wymienia się: antropologię, protologię, Wcielenie, Zmartwychwstanie oraz eschatologię.
The aim of this article is to attempt to provide a positive answer to the following ques-tion: do we need a quantum theology? Therefore, at the outset it presents possible strategies for research on the relationship between: science and faith. Then, it shows the attempts to formulate the definition of quantum theology In the last part possible theological tasks are illustrated by the way of the examples. Among the theological issues are: anthropology, prothology, the Incarnation, the Resurrection, and eschatology.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 275-286
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od konfliktu do integracji. Historia i teologiczne uzasadnienie metodologicznej odrębności poznania wiary i rozumu
Autorzy:
Chyłka, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/429143.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Fr. Wojciech Giertych
theology of science
methodology of science
reason and faith
Opis:
The history of relationship between faith and reason is marked by four modelsof the interaction between science and theology proposed by Ian G. Barbour:conflict, independence, dialogue and integration. Even if nineteenth-centurypositivism is still present in many scientists’ minds, philosophy of science eventuallymanaged to overcome it in the 1960s. A mutual distrust between faithand reason started to disappear. In this context Fr. Michał Heller presenteda project of a new discipline – the theology of science which would look at theboundaries of the natural sciences from the theological point of view. According to Fr. Wojciech Giertych the adequate model of relationship between faith andreason can be based theologically on Chalcedonian Christology of Jesus’ twonatures. Since reason and faith come together unconfusedly and inseparably ina human being, a mutual dialogue and even integration between theology andscience is by all means possible.
Źródło:
Semina Scientiarum; 2017, 16
1644-3365
Pojawia się w:
Semina Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralne aspekty „czterech zasad” papieża Franciszka
Pastoral Aspects of Pope Francis’ Four Rules
Autorzy:
Drożdż, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036734.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasady rozwoju społecznego
ewangeliczne kryteria
ewangelizacja
nauczanie papieża Franciszka
metodologia teologii pastoralnej
teologia praktyczna
rules of social development
evangelical criteria
evangelization
pope Francis’ teaching
methodology of pastoral theology
practical theology
Opis:
Papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium wymienia cztery zasady kierujące rozwojem współżycia społecznego oraz budowaniem pokoju. Określa je także mianem ewangelicznych kryteriów. Formułuje je w następujący sposób: pierwsza zasada – czas przewyższa przestrzeń; druga – jedność przeważa nad konfliktem; trzecia – rzeczywistość jest ważniejsza od idei; czwarta – całość przewyższa część. Spojrzenie pastoralne na te zasady rysuje nowe horyzonty dla analiz teologicznych, które mogą przełożyć się na praktyczne rozwiązania, tak istotne dla współczesnej ewangelizacji świata.
Pope Francis in exhortation Evangelii gaudium names four rules managing the development of community life and peacebuilding. He names them as evangelical criteria as well. He formulates them in the following way: the first rule – time exceeds space; the second one – unity predominates over conflict; the third one – reality is more important than idea; the fourth one – whole exceeds part. Pastoral look at these rules opens new horizons for theological analyses which may be translated into practical solutions, so essential for modern evangelization of the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 63-73
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisława Kamińskiego opcje metodologiczne
Stanisław Kamiński’s Methodological Options
Autorzy:
Bronk, Andrzej
Walczak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343871.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
definicja nauki
etyka nauki
filozofia
filozofia nauki
metoda naukowa
metodologia
nauka
nauki przyrodnicze i humanistyczne
racjonalność nauki
Stanisław Kamiński
teologia
teoria nauki
typologia nauk
definition of science
classification of sciences
ethics of science
humanities and natural sciences
methodology
philosophy
philosophy of science
rationality of science
science
scientific method
theology
theory of science
Opis:
Stanisław Kamiński (1919–1986) był filozofem, filozofem nauki i historykiem nauki. Całe jego życie zawodowe od 1949 roku związane było z Wydziałem Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Do głównych dziedzin zainteresowań Kamińskiego należały ogólna i szczegółowa metodologia nauk, metodologia filozofii, historia nauki i logiki oraz semiotyka m. in. średniowieczna. Podkreślając specyfikę klasycznego sposobu uprawiania filozofii jako poznania autonomicznego w stosunku do nauk empirycznych i teologii, pewnego i najogólniejszego, badał zastosowania logiki do filozofii oraz podał metodologiczną charakterystykę niektórych dyscyplin filozoficznych (metafizyki ogólnej, antropologii filozoficznej, etyki, filozofii religii, filozofii dziejów). Charakterystyczny dla podejścia Kamińskiego był osobliwy historyzm (indukcja doksograficzna), polegający na nawiązywaniu do dziedzictwa przeszłości, by szukać w nim inspiracji i kontekstu rozumienia dla własnych problemów. Nawiązywał bezpośrednio do dwu głównie tradycji filozoficznych: klasycznej (arystotelesowsko-tomistycznej) oraz analitycznej, zarówno w wydaniu scholastyki, jak i szkoły lwowsko-warszawskiej. Pierwszej – realistycznej teorii bytu i poznania, ale także historii filozofii – zawdzięczał swe filozoficzne i historyczne, drugiej – logiczne i metodologiczne zainteresowania nauką. Przyjmował, że jednym z głównych zadań refleksji metodologicznej jest badanie (na ogół niejawnych) założeń filozoficznych i metodologicznych, na których opiera się metoda naukowa, oraz krytyka prób skrajnie ideologicznego wykorzystywania nauki do celów nienaukowych. Był przekonany o potrzebie i zasadności uprawiania różnych typów badań nad nauką. Sprzyja to rozumieniu znaczenia i miejsca nauki w kulturze, teoretycznemu wyjaśnieniu natury i podstaw wiedzy naukowej, poznawczych roszczeń nauki, pokazaniu integrującej roli refleksji metodologicznej dla unifikacji specjalistycznych dyscyplin i współpracy między naukowcami, jak również podkreśleniu praktycznej ważności świadomości metodologicznej dla poszczególnych nauk a także filozofii, dla której jest ona przeważnie jedynym narzędziem samokontroli. Podkreślał, że badanie natury nauki winno uwzględnić wszystkie jej aspekty: logiczno- metodologiczny, humanistyczny i filozoficzny. Główna jednak rola przypada podejściu filozoficznemu (epistemologicznemu). Kamiński odróżniał trzy podstawowe typy nauk o nauce: humanistyczne (historia, socjologia, psychologia, ekonomia i polityka nauki), filozoficzne (ontologia, epistemologia, wąsko pojęta filozofia nauki i filozofia kultury) oraz formalne (logika języka naukowego, logika formalna, teoria rozumowań stosowanych w nauce oraz metodologia nauki). Kamiński interesował się głównie naturą nauki (obejmującą przedmiot, cele, metodę, strukturę i genezę), tj. tym, co w dziejach nauki niezmienne. Pojmował naukę jako epistéme (średniowieczną scientiae) oraz utożsamiał racjonalność wiedzy naukowej z jej metodycznością i szeroko pojmowaną logicznością. Mimo dostrzegania wielu ograniczeń wiedzy racjonalnej, nauka pozostawała dla niego wzorem poznania racjonalnego. Był przekonany, iż celem szeroko pojętego poznania naukowego jest wiedza prawdziwa, a w filozofii — nadto konieczna. Uważał, że „cała logika współczesna stanowi dyscyplinę filozoficzną w szerokim tego ostatniego słowa znaczeniu” i to „ze względu na swój ogólny i spekulatywny (a wedle niektórych również apodyktyczny) charakter oraz stosunkowo maksymalne wykorzystanie jej rezultatów”.
Stanisław Kamiński (1919–1986) was a philosopher, philosopher of science and historian of science. His all academic carrier was pursuing at the Catholic University in Lublin (KUL). The main interests of Kamiński was the history of science and logic, general and special methodology, methodology of philosophy and (medieval) semiotics. He himself saw his main achievements in the domain of the theory of science and the methodology of classical philosophy, especially in the studies of the method and language of metaphysics. He gave a methodological description of general metaphysics, philosophical anthropology, ethics, philosophy of religion, philosophy of history and studies on religion (religiology). He investigated the beginnings of the mathematical induction in the Middle Ages and in modern times, the modern history of the theory of definition, theory of argumentation (reasoning), the structure and the evolution of scientific theory, deductive method, the achievements of logic and philosophy in Poland. A characteristic feature of Kamiński's philosophical and methodological approach was a specific historicism, consisting of referring to the heritage of the past and at the same time to the latest achievements in logic and philosophy of science. He had a broad concept of knowledge and was a maximalist both in raising questions and in giving answers. In accordance with classical philosophy he saw the substance of person as ens rationale, a being realizing himself in a disinterested search for a theoretical truth, whose highest expression is philosophy. He stressed the epistemological and methodological plurality of knowledge, distinguished and investigated material and formal parts of knowledge. He also distinguished—besides commonsense knowledge—the scientific, philosophical and theological knowledge, nonreducible each to other. At the top he set sapiential knowledge which is much more than a simple generalization of all particular kinds of knowledge. Kamiński derived his understanding of science from contemporary as well as classical philosophy. He determined the nature of science from the point view of its subject matter, aims, methods, logical structure and genesis. The question of what science was for him a philosophical question, presupposing an appropriate understanding of the nature of the world. Kamiński opted for a pluralistic approach to the world: the principal object of science is the objective world, subjective states of man and products of his mind and language. The best diagnostic test of the scientific character of science is the scientific method. Kamiński assumes here pluralism: different subject matter and different goals of scientific cognition require different research strategies and types of cognitive procedures. He also accepts an antinaturalistic position in the humanities which he regards as methodologically autonomous in regard to natural sciences. The publications of S. Kamiński include over 350 positions. During his life three books have been published: Georgonne'a teoria definicji [Georgonne's Theory of Definition], Lublin 1958; Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk [Concept of Science and Classification of Sciences], Lublin 1961, 19813; and (together with M. A. Krąpiec) Z teorii i metodologii metafizyki [On the Theory and Methodology of Metaphysics], Lublin 1962. After his death five volumes of Collected Papers have been published: vol. I: Jak filozofować? [How to Philosophize? Studies in Methodology of Classical Philosophy], edited by Tadeusz Szubka, Lublin 1989; vol. II: Filozofia i metoda. Studia z dziejów metod filozofowania [Philosophy and Method. Studies from the History of the Method of Philosophizing], edited by Józef Herbut, Lublin 1993; vol. III: Metoda i język. Studia z semiotyki i metodologii nauk [Method and Language. Studies in Semiotics and Philosophy of Science], edited by Urszula Żegleń, Lublin 1994; vol. IV: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk [Science and Method. Concept of Science and Classification of Sciences], edited by Andrzej Bronk, Lublin 1992); vol. V: Światopogląd – Religia – Teologia [Worldview – Religion – Theology], edited by Monika Walczak and Andrzej Bronk, Lublin 1998.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2018, 6; 199-230
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza koła krakowskiego
The genesis of the Cracow circle
Autorzy:
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430890.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cracow circle
Lvov-Warsaw School
methodology of theology
new scholasticism
koło krakowskie
szkoła lwowsko-warszawska
metodologia teologii
neoscholastyka
Opis:
This paper is devoted to exploring the cultural background of the manifesto of the Cracow Circle, a philosophical group consisting of Józef Maria Bocheński, O.P., Jan Franciszek Drewnowski, Rev. Jan Salamucha and Bolesław Sobociński. The group was mentored by Jan Łukasiewicz and Rev. Konstanty Michalski. The manifesto of the Cracow Circle aimed to apply the programme of the Lvov-Warsaw School to Catholic theology and philosophy. Within the school, special emphasis was placed on Łukasiewicz’s version of the programme. The amendments to be carried out concerned: (a) refurbishing philosophical language to meet all the conditions of proper scientific discourse, (b) incorporating mathematical logic, (c) upgrading semiotics and methodology, and (d) using formal methods in philosophy. Four groups of circumstances are analysed as the milieu of the Cracow Circle at the beginning of the 20th century and in direct relation to the influential activities of its four founders: (a) esprit de l’époque, (b) state of philosophy, (c) state of logic, and (d) state of theology.
Artykuł poświęcony jest charakterystyce kulturowego tła manifestu koła krakowskiego i jego zespołu, który stanowili: Józef Maria Bocheński OP, Jan Franciszek Drewnowski, ks. Jan Salamucha oraz Bolesław Sobociński, i który był wspierany przez Jana Łukasiewicza i ks. Konstantego Michalskiego. Manifestem koła była aplikacja programu szkoły lwowsko-warszawskiej do katolickiej teologii i filozofii. W tym przedsięwzięciu szczególną rolę odegrała Łukasiewicza wersja programu. Do zastosowanych środków należały: (a) odnowienie języka tak, aby spełniał on wszystkie warunki właściwego dyskursu naukowego, (b) recepcja logiki matematycznej, (c) uwspółcześnienie semiotyki i metodologii oraz (d) wykorzystanie metod formalnych. Analizowane są cztery grupy okoliczności będące środowiskiem koła krakowskiego: (a) esprit de l’époque, (b) sytuacja w filozofii, (c) sytuacja w logice i (d) sytuacja w teologii – na początku XX wieku – w bezpośrednim związku z decydującymi działaniami czterech założycieli koła.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 2; 9-39
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies