Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Messiah" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 37
Tytuł:
Mesjanizm w literaturze z Qumran
Autorzy:
Jóźwiak, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163831.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Qumran
Mesjasz
Messiah
Opis:
Au fur et à mesure qu’on déchiffre les documents de Qumran, il deviant de plus en plus évident que la secte attendait deux messies. L’un de ligne d’Aaron, 1’autre de la génération d’Israël. Le texte du Manuel de Discipline est suivant: „depuis le jour du décès du Docteur de la Communauté jusqu’à la venue de Messie d’Aaron et d’Israël”. Ce texte exprime toute attente des habitants de Qumran, ce que prouvent aussi d’autres documents, celui de la Mer Morte et surtout le Document de Damas. Dans ce texte on lit: jusqu’à ce que viennent les messies d’Aaron et d’Israël. La secte attendait donc l’arrivée de trois personnes qui devraient délivrer le Peuple Dieu c’est à dire on attendait le prophète prédit par Deut. 18, 15 ss. d’Elie, le messie d’Aaron et le fils de David ce messie National ou tout simplement le messie.
Źródło:
The Biblical Annals; 1963, 10, 1; 35-42
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi mesjanistyczni jako nazwa hebrajsko – chrześcijańskiego ruchu religijnego
Autorzy:
Juszczak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158632.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Jew
messiah
Messianic Jews
Opis:
The article explains the meaning of the term "Messianic Jews" through a literal analysis of each word component. The term "Jew" is analyzed first. The root of the word originates from Judah, biblical character, son of Jacob and party to God's covenant. The analysis talks about what Jewish identity is and presents some of significant views on the issue. The article follows then to focus on the term "messiah", originally a royal title which later went on to mean "chosen" and became closely associated with Jesus Christ. The analysis of those two word components serves as a basis for explaining the movement as that of Jews who accept Jesus Christ as a messiah – a movement which has successfully developed since its inception in the 1890s.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 2(4); 205-213
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja mesjańska Psalmu 22
Autorzy:
Kuc, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166075.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalm 22
interpretacja
mesjasz
interpretation
Messiah
Opis:
Persona patiens huius poematis ad quaestionem fundamentalem exegeticam Ps 22 pertinet. Cum hac questione interpretatio messianica Ps iungitur. Fautores interpretationis directe messianicae autumnant passiones, de quibus in Ps, solum de Christo intellegi posse. Nulla persona in VT invenitur, cui argumentum Ps adhiberi possit. Haec conclusio tamen non est sine dubio. Ps 22 est enim opus culticum in quo psalmista modo quodam universaliori loquitur, ut ad varias circumstantias, in quibus passio et liberatio a passione adsit, accommodari possit. Rationes ad probandam interpretationem messianicam quae ex NT proveniant, solum primaevae Ecclesiae intellectionem huius Ps ostendunt, sed non dem onstrant exegesim messianicam . Comparatio Ps 22 cum Deuteo Isaia tam philologica quam quoad thema docet affinitatem inter haec opera mere externam esse. Exegesis tipica in hoc consistit, quod auctor Ps aut propriam aut alicuius alii passionem et salutem describit, quae sunt typice de Messia intelligenda. Exegetae moderni hanc interpretationem uti insufficientem vident. Humilitas et exaltatio ut notae actionis salvificae Dei maxime in Ps descpptae sunt. Hoc thema essentialiter in Messia verificatus est, unde ex hac parte Ps 22 ut messianicus videri possit. Messianismus de quo agitur est praenuntiatio salvifica et eschatologica. Auctor Psalmi exinspiratione cognovit et expressit passionem et gloriam tam quam fructus, qui ad historiam salutis necessarii sunt. Intrinseca unio, quae inter passionem et fructum salutis adest, profundissime in Christo ostenditur. Schola, quam dicunt Myth and Ritual arbitratur Psalmum 22 mansionem esse ritualis ceremoniae regis, qui patitur et ad vitam revertitur et in hoc sensu dicunt Psalmum messianicum esse. Messianismus in hoc sensu fere ab omnibus exegetis non accipitur. Fautores sic dictae reinterpretationis sentiunt quatuor ultimos versus Ps 22 additos esse tempore posteriori, ita ut Psalmus tunc sensum messianicum accipegiet. His versibus (Ps 22, 28-32) regnum Dei mirabili modo diffunditur usque ad universale regnum Jahwe. Argumentum huius partis Ps affine est Psalm is regalibus et alterae parti Isaiae. Redactor igitur reinterpretans Ps 22 sensum messianicum in hoc opere relegit. Tamen unio causalis inter passionem patientis et salutem paganorum non clare in Psalmo videtur. A. Gelin arbitratur homines his temporibus non tam logice quam hodie cogitatos esse et spes messianicas ex Is 53 maximum influxum in eorum mentes exercuisse, unde versum 28-32 sufficientes erant, ut totus Psalmus messianice intelligeretur. Si persona in Psalmo acciperetur ut persona corporativa, dici possetrepraesentari populum Dei, qui pro omnium culpis patitur et tunc interpretatio messianica Psalmi 22 clarius evasisset.
Źródło:
The Biblical Annals; 1971, 18, 1; 5-19
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witnesses of the Resurrected Messiah
Autorzy:
Kucicki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178948.pdf
Data publikacji:
2019-03-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
witness
resurrected messiah
peter
paul
gentiles
jews
Opis:
The dominant classification of Acts as the history of the early Christian Church whose main aim is to present the spread of the nascent movement from a less important part of the Roman Empire (Judea) to the very heart of the Empire (Rome), seems to be supported by Ac 1, 8 which is often taken as a kind of very general a table of contents. However, the rather unexpected end of Acts (a short and laconic account regarding Paul’s period in Rome), and Luke’s approach to and use of his sources, allow us to assume that Luke was aiming rather at a great story involving some main hearos and many other participants than are involved in just one thematic story. Following this assumption, based on the content of Acts, it is possible to individuate two main heroes (Peter and Paul) whose fate is somehow connected with many other persons that are also involved in giving witness to Jesus the Resurrected Messiah. In this study we look at Acts as the story concerning the two the most important witnesses, Peter and Paul, in order to determine their contribution to establishing the structural and doctrinal foundation of the New Israel.      
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 4; 671-696
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A słowo stało się Ciałem” (J 1,14). Mesjasz mostem dialogu między Bogiem i człowiekiem
„And the word became flesh”. The Messiah as a bridge of dialogue between God and man
Autorzy:
Miduch, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147559.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Mesjasz
mesjanizm
proroctwo
obietnica
Messiah
messianism
prophecy
promise
Opis:
Relacja Boga z człowiekiem została zniszczona przez grzech. Bóg jednak nie zostawia człowieka bez nadziei. Obiecuje pomoc. Przez wieki wysyła swoich proroków, by podtrzymywali nadzieję na nadejście Mesjasza. Pierwsze z mesjańskich proroctw wydają się być szczególnie interesujące. Przebija przez nie ludzka tęsknota za utraconym poczuciem bezpieczeństwa, za rajem. Zdają się być one najbardziej ludzkie. Boskie wypełnienie obietnicy nie pomija ludzkich pragnień ale je przekracza. Dzieło, które ma do wykonania Mesjasz to nie tylko przywrócenie człowiekowi rajskiej relacji z Bogiem, ale także wyniesienie jej na wyższy poziom. Bóg, który stał się człowiekiem w osobie Mesjasza jest tak blisko człowieka jak nigdy dotąd.
The relationship of God and man was destroyed by sin. God does not leave people without hope. He promises help. Through ages he sent out his prophets to keep the hope of Messiah. Some of the first messianic prophecies seem to be especially interesting. We can see the longing for the lost safety, for paradise. They seem to be very human related. God’s fulfillment of this promise does not omit people’s desires and needs, it exceeds them. The goal of Messiah is not only to bring people the perfect relationship with God, it is to take it to a higher level. God, who became a human in the person of Messiah, is closer to man in as never before.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 2(39); 11-25
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja Psalmu 110 w Targumie Psalmów
Interpretation of Psalm 110 in the Targum of Psalms
Autorzy:
Kuśmirek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1491878.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Psalm 110
Targum
Mesjasz
przekład aramejski
Messiah
Aramaic translation
Opis:
Tematem artykułu jest ukazanie badania interpretacji Tg Ps 110, w którym oprócz tłumaczenia tekstu hebrajskiego znajduje się również materiał dodatkowy wprowadzony przez tłumacza. Na podstawie przedstawionego polskiego przekładu aramejskiej wersji psalmu i  analizy kolejnych wersetów wskazano zmiany i główne elementy egzegezy żydowskiej. Materiał uzupełniający odzwierciedla między innymi charakterystyczne dla rabinów poglądy  na temat pożytku ze studiowania Prawa. W artykule wykazano też, że Tg Ps 100 nosi cechy typowych dla aramejskich przekładów technik translacyjnych. W tym kontekście zauważono, że zmiany w Tg Ps 110, znajdują się szczególnie w tych miejscach, które chrześcijanie interpretowali jako odnoszące się do Jezusa jako Mesjasza. W tym kontekście podjęto próbę odpowiedzi, czy targum zawiera elementy polemicznego z tradycją chrześcijańską . Na podstawie badań wskazano, że targum zawiera elementy egzegezy historyzującej, jak również mesjanistycznej.
The aim of this paper is to provide an assessment of the interpretation of the biblical text offered by Tg Ps 110. In addition to the direct rendering of the Hebrew original, the Targum also contains supplementary material that was introduced by the translator. Basing on the Polish translation of the Aramaic text of Ps 110 and upon examining its single verses, the principal features and major modifications of the Jewish exegesis have been identified. The supplementary material includes, among others, expansions reflecting some of the typical rabbinic views on, for instance, the benefits of studying Torah. Furthermore, the use of the translatory techniques that are characteristic of the Aramaic translations have been indicated. In this respect, it has been observed that the most of the Tg Ps 110 changes has been made to the fragments Christians interpreted as referring to Christ as the Messiah. Hence, this paper attempts to answer the question, whether there are any elements of the polemics with the Christian tradition in the Targum discussed. The exploration of the above issues leads to the conclusion that Tg Ps 110 shows signs of the historicizing and messianic exegesis.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 11-24
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mary – the Morning Star Announcing the Dawn of Resurrection
Autorzy:
Bartosik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2039298.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mary – the Morning Star
Resurrection
Messiah’s Second Coming
Opis:
The present article shows in a synthetic form, how Mary lightens up our darkness; in what sense we may call Her the Morning Star announcing the dawn of Resurrection. First of all Her faith is shown that on Good Friday and on Holy Saturday became the faith of the whole arising Church. Until today we have been remembering Mary’s faith and we have been learning it from Her every Saturday. But Mary also prepares us for the Messiah’s Second Coming and for our Resurrection. As a loving Mother, seeing our sins, She descends to the earth and in Fatima calls us to come to our senses, so that we do not offend God. She again reveals Herself as the Morning Star announcing the Lord’s Coming. It is up to each of us if we reply to Her motherly pleas, and if we indicate God’s light to other people.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 101-120
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Militant Davidic Messiah and Violence against Rome: The Influence of Pompey on the Development of Jewish and Christian Messianism
Autorzy:
Atkinson, Kenneth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942920.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jews
History
The Militant Davidic Messiah
Rome
Pompey
Jewish and Christian Messianism
Opis:
In 63 BCE the army of the Roman General Pompey the Great invaded ancient Palestine, destroyed part of the Jerusalem temple, and ended the nearly eighty-year-old Hasmonean state. The Romans thereafter ruled ancient Palestine either directly or through a series of client kings. The great Jewish War against the Romans of 66–70 CE was largely an effort to restore independent Jewish rule. The Jewish historian Josephus, who served as a general in this conflict, tells us that a messianic oracle inspired many Jews to take up arms against the Romans.1 This nearly five-year conflict ended with the Roman destruction of Jerusalem and the Jewish temple. Sixty-two years later, Simeon bar Kochba – presumed by many Jews to be the messiah – led Jewish rebels in a second ill-fated revolt against Roman rule. After this failed war, the Jewish community abandoned nationalism and the active hope that a messiah would violently overthrow their oppressors.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2011, 9; 7-19
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Inspiration of Zechariah in the Gospel According to Matthew
Autorzy:
Jonczyk, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368702.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Zachariasz
cytaty
król
zbawiciel
mesjasz
Mateusz
Zechariah
quotation
Messiah
king
shepherd
salvation
Mathew
Opis:
This article, dealing in parallel with The Book of Zechariah and The Gospel of Mathew, is focused on the similarity of ideas and expressions common to both books. It concentrates on an analysis of the biblical text and the most significant allusions, highlighting the connection between the prophesies of Zechariah and their use in Matthew. In the Gospel, that which comes from Zechariah is focused upon Jesus, who is depicted as a humble king who redeems his people and is presented like an abandoned shepherd. The language and concepts through which Jesus is described are closer to the Hebrew thoughts than to Greek concepts.
Artykuł koncentruje się na problematyce cytatów z Księgi Zachariasza obecnych w Ewangelii Mateusza oraz na głównych aluzjach, które nawiązują do proroctw Zachariasza. Wizje, które opisuje Zachariasz, i jego wezwania do nawrócenia i posłuszeństwa Bogu są ważnym elementem w nauczaniu Jezusa, który przypomina, że to grzech i nieposłuszeństwo Bogu sprowadzają nieszczęścia, a niepohamowane ambicje doprowadzają do rozlewu krwi niewinnych osób. Bóg chce cały czas wszystkich przyciągnąć do siebie z najbardziej oddalonych stron świata dzięki osobie Zbawiciela. W Ewangelii Mateusza Jezus wjeżdża do świątyni jak król, który przynosi pokój i harmonię, który sam jest cichy i pokorny. Mateusz opisuje tę scenę, wykorzystując fragment z Zachariasza, i przytacza go w tłumaczeniu, które jest bliższe Biblii Hebrajskiej niż Septuagincie. Jezus przynosi nowe prawo, które, wypływając z wiary, cechuje się miłością i miłosierdziem. Zapowiadając własną śmierć, Jezus przepowiada także rozproszenie uczniów. Będzie ono jednak tylko chwilowe, bo przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus znów ponownie przyciągnie wszystkich do siebie. Jezus ponownie stanie się pasterzem, który gromadzi rozproszone i zagubione owce. Obrazy, cytaty i aluzje zaczerpnięte z Zachariasza Ewangelista adaptuje i dostosowuje do konkretnej sytuacji, ale zachowuje przy tym idee przekazywane przez tekst hebrajski. Przez nawiązanie do Księgi Zachariasza Mateusz kładzie akcent na mesjańską, zbawczą i ponadczasową misję Jezusa.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 193-213
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch udzielony mesjaszowi w Księdze Izajasza
The Spirit Given to the Messiah in the Book of Isaiah
Autorzy:
Szmajdziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044062.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duch Boży
mesjasz
Księga Izajasza
spirit of God
messiah
The Book of Isaiah
Opis:
Rzeczownik rûaḥ („duch”, a także „oddech, wiatr”) jest jednym z ważniejszych terminów teologicznych w Starym Testamencie, zwłaszcza gdy występuje w znaczeniu „duch”. Wówczas rûaḥ pozostaje zawsze w mocy Boga i jest zależny od Niego. Jako duch Boży „czuwa” on nad stworzeniem, odnawia wszystko, przywraca do życia, a po śmierci człowieka wraca do Boga, który go dał. W Księdze Izajasza rzeczownik rûaḥ występuje 51 razy. Bardzo ważną rolę odgrywa w wyroczniach, które zapowiadają i ukazują mesjasza: Iz 11,1-3a, 42,1 i 61,1. Duch jest mu udzielony jako moc Boża do wypełnienia ważnych zadań. Bóg udziela ducha w sposób trwały. Dzięki duchowi tworzy się szczególna relacja pomiędzy Bogiem a mesjaszem, która jest wyrażona takimi tytułami jak „mój sługa” lub „mój wybrany”. Jego misja jest skierowana przede wszystkim do ubogich i chorych. Jej skutkiem będzie zmiana ich sytuacji przez ustanowienie prawa i sprawiedliwości. Działalność mesjasza przekroczy granice Izraela i zostanie skierowana do wszystkich narodów. Dzięki niemu poganie będą oświeceni Bożym światłem i będą uczestniczyli w przymierzu. W takim znaczeniu wyrocznie mesjańskie z Księgi Izajasza występują w Nowym Testamencie (Mt 12,18-20; Łk 4,18-19).
The noun rûaḥ (“a spirit”, as well as “breath, wind”) is one of the most important theological terms in the OT, especially as it occurs in the sense of “spirit”. As such, rûaḥ always remains within the power of God and depends on Him. Being God’s spirit, it “supervises” over all creatures, renews everything, restores to life, and after a person's death it returns to the God who gave Him. The noun rûaḥ occurs 51 times in the Book of Isaiah and it plays a very important role in the oracles that announce and reveal the messiah: Isaiah 11:1-3a, 42:1, and 61,1. The spirit is given to him as God’s power to perform important tasks. God gives His spirit permanently. The spirit creates a special relationship between God and the messiah, which is expressed in titles such as “my servant” or “my chosen one”. His mission is aimed primarily at the poor and the sick. Its result is a change in their situation, by the enacting of righteousness and justice. The messiah’s activity crosses Israel’s borders and will be directed to all nations. In this way the pagans will be enlightened with God’s light and will participate in His covenant. It is within this domain of meaning that the messianic oracles from the Book of Isaiah are conveyed into the New Testament (Matthews 12:18-20; Luke 4:18-19).
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 49-68
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusza Z. Kasserna ujęcie Orientu w operze The Anointed według dramatu Koniec Mesjasza Jerzego Żuławskiego
Representations of the Orient in Tadeusz Z. Kassern’s opera The Anointed based on Jerzy Żuławski’s drama The End of the Messiah
Autorzy:
Skupin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521988.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Tadeusz Z. Kassern
The Anointed
opera
Andrzej Żuławski
The End of the Messiah
orientalism
Opis:
The title character of Andrzej Żuławski’s drama The End of the Messiah (1911) is a historical fi gure of a Turkish-Jewish apostate messiah — Sabbatai Zevi (1626–1676). Żuławski exposes in his play, which contains many Polish elements, the idea of Jewish messianism in a mystical and national sense and his representation of the Islamic Orient has a pessimistic and escapist message. Tadeusz Z. Kassern in his own adaptation of the drama in his lyric opera The Anointed (1949–51) removed all Polish threads and added one oriental character: the Muezzin’s voice, imitating an adhan — muslim call for prayer, which has a key importance for musical orientalism of the opera. Although it is presented with a relatively objective ethnographic accuracy, it creates an exotic background for the action — as a modern aspect of couleur locale. Muezzin’s voice is always heard in the scenes with exclusive participation of Jewish main characters (Sabbatai and Miriam), which emphasizes the relation of antithetical worlds (inside – outside) or opposition: Jewish characters – alien (exotic) Muezzin. Opera The Anointed is an emblematic example of the hybrid referentiality of Kassern’s musical orientalism.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2013, 3; 83-109
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesus and the Woman of Samaria (John 4:7b–15). From the Heritage of Tradition to the Mystery of Faith
Autorzy:
Kot, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178748.pdf
Data publikacji:
2020-04-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
john 4:1–42
samaritan woman
targum
jacob’s well
living water
samaria
messiah
Opis:
The dialogue between Jesus and the woman of Samaria, which is related in detail by the author of the fourth gospel, focuses on the sign of Jacob’s well and the living water in its first part (4:7b–15). The climax of this section combines the well, the gift of God and the identity of Jesus. By way of allusion, Jesus leads the woman to the recognition of His person’s mystery. If readers wish to comprehend the meaning of this conduct, they cannot limit themselves only to the biblical story of the patriarch Jacob. They must consider the Targum traditions. Only thus is it possible to understand how a woman of Samaria could recognize the mystery of Jesus, a Jew. Setting the story in the cultural context sheds light on the author’s intentions behind the inclusion of the narrative of 4:1–42 in Corpus Johanneum. This is important in relation to the land of Samaria which was then inhabited by people who varied in terms of ethnicity and religion. The woman whom Jesus met at Jacob’s well is described in such a way as to represent all Samaritans: descendants of proto-Samaritans and immigrant heathens. All of them were invited to draw from the source of salvation opened up by Jesus Christ.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 4; 615-636
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja − Gwiazda Zaranna zwiastująca świt zmartwychwstania
Mary – the Morning Star Announcing the Dawn of Resurrection
Autorzy:
Bartosik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040208.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maryja-Gwiazda Zaranna
Zmartwychwstanie
powtórne przyjście Mesjasza
Mary – the Morning Star
Resurrection
Messiah's Second Coming
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje syntetycznie, w jaki sposób Maryja rozświetla nasze ciemności, w jakim sensie możemy nazwać Ją Gwiazdą Zaranną zwiastującą świt Zmartwychwstania. Została ukazana przede wszystkim Jej wiara, która w Wielki Piątek i Sobotę stała się wiarą całego rodzącego się Kościoła. Do dziś wspominamy tę wiarę Maryi i uczymy się jej od Niej, zwłaszcza w każdy dzień sobotni. Ale Maryja przygotowuje nas także na powtórne przyjście Mesjasza i na nasze zmartwychwstanie. Jako kochająca Matka, widząc nasze grzechy, zstępuje na ziemię i w Fatimie wzywa nas do opamiętania, aby nie obrażać już więcej Pana Boga. Po raz kolejny objawia się jako Gwiazda Zaranna zwiastując przyjście Pana. To, czy odpowiemy na Jej matczyne błagania, czy wskażemy innym ludziom Boże światło, zależy od każdego z nas.
The present article shows in a synthetic form, how Mary lightens up our darkness; in what sense we may call Her the Morning Star announcing the dawn of Resurrection. First of all Her faith is shown that on Good Friday and on Holy Saturday became the faith of the whole arising Church. Until today we have been remembering Mary's faith and we have been learning it from Her every Saturday. But Mary also prepares us for the Messiah's Second Coming and for our Resurrection. As a loving Mother, seeing our sins, She descends to the earth and in Fatima calls us to come to our senses, so that we do not offend God. She again reveals Herself as the Morning Star announcing the Lord's Coming. It is up to each of us if we reply to Her motherly pleas, and if we indicate God's light to other people.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 133-153
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ as the Persona Speaking according to Origen’s First Homily on Psalm 15(16)
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134453.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos
Syn Boży
Mesjasz
Chrystus
Kościół
Eucharystia
Hades
God’s Son
Messiah
Christ
Church
Eucharist
Opis:
The discovery of Origen’s commentaries on Psalms in 2012 was an event for patristic studies. These commentaries are prepared in the form of homilies. It is said that Origen published them at the end of his life. In preparing his homilies, he applied the allegorical method as he used to do in many of his works. The implied author of Psalm 15(16) speaks in the first person. For Origen, it was evident that the persona speaking in Psalm 15(16) was Christ. Indeed, this Psalm belongs to the messianic Psalms. The article draws attention to three points: 1) Christ as the persona which has seen no corruption after the death in body; 2) Christ speaking about the Church; 3) Christ’s double inheritance corresponding to His double nature: Divine and human. The Son of God (eternal Logos) is connected ontologically to the Father. He is also connected to the people, especially to Christians. The Son of God acts for Christians in the Church. When the Son prays for protection, He prays for Himself and for the faithful. In his commentary on Psalm 15(16), Origen wanted to expose the unity of the Old Testament with the New Testament: God’s Son, Logos, Messiah and Christ is the center of both Testaments.
Odkrycie komentarza Orygenesa do dziesięciu psalmów w 2012 roku było znaczącym wydarzeniem dla studiów patrystycznych. Komentarze te zredagowane są w formie homilii. Przypuszcza się, że Orygenes opublikował je pod koniec życia. Orygenes posługuje się w nich, podobnie jak wielu innych swych dziełach, alegoryczną metodą interpretacji Pisma Świętego. Autor Psalmu 15 mówi w pierwszej osobie. Dla Orygenesa było rzeczą oczywistą, że tą osobą (prosōpon) jest Chrystus. Istotnie, Psalm 15(16) należy do psalmów mesjańskich. Niniejszy artykuł dotyczy trzech rzeczy: 1) Chrystus jako osoba, której ciało nie doznało rozkładu po śmierci; 2) Chrystus mówiący o Kościele; 3) podwójne dziedzictwo Chrystusa odpowiadające dwu naturom – boskiej i ludzkiej. Syn Boży (wieczny Logos) jest związany z Bogiem Ojcem ontologicznie. Jest on także związany z ludźmi, szczególnie z chrześcijanami. Syn Boży działa na rzecz chrześcijan w Kościele. Jeśli Syn prosi Boga Ojca o protekcję, to prosi o nią dla siebie, a także dla wierzących. W swym Komentarzu do Psalmu 15(16) Orygenes chciał podkreślić jedność Starego Testamentu z Nowym: w centrum obu znajduje się Logos jako Syn Boży, Mesjasz i Chrystus.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 65-86
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Maria Magdalena powiedziała do niego po hebrajsku: «rabbuni»” (J 20,16). „Rabbuni” i inne aramejskie określenia odnoszące się do Boga/Chrystusa w greckim tekście Nowego Testamentu
“Mary of Magdala said to him in Hebrew, «Rabbouni»” (John 20:16). “Rab- bouni” and other Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek New Testament
Autorzy:
Ostański, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aramaic
the Greek New Testament
Messiah
Teacher
Father
język aramejski
grecki Nowy Testament
Mesjasz
Nauczyciel
Ojciec
Opis:
Everyone who studies the New Testament Bible must take into account its Aramaic backgro- und that results from several factors: – the Aramaic language was very popular in Roman Palestine during the rst century A.D.; – the Aramaic was Jesus’ mother tongue;– Jesus’ teaching was being recorded in Aramaic and then it circulated among the people; – the oldest Church consisted of Aramaic speaking communities. It is worth remembering that the New Testament authors, when working on the Greek Gospels, they were following their Aramaic language habits. The e ects of them were aramaisms in the Greek texts, Aramaic sentence constructions and even Aramaic words rendered by Greek letters. The aim of this paper was to investigate the Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek text of the New Testament. Three Aramaic words were analysed: – Messias (John 1:41; 4:25); Greek equivalent is Christos;– Rabbouni (John 20:16; Mk 10:51); Greek equivalent is Didaskale;– Abba (Mk 14:36; Rom 8:15; Gl 4:6); Greek equivalent is ho patēr.The last term is semantically di erent from its Greek equivalent. Being derived from everyday language, it reveals the truth about God in a surprising way.
Everyone who studies the New Testament Bible must take into account its Aramaic backgro- und that results from several factors: – the Aramaic language was very popular in Roman Palestine during the rst century A.D.; – the Aramaic was Jesus’ mother tongue;– Jesus’ teaching was being recorded in Aramaic and then it circulated among the people; – the oldest Church consisted of Aramaic speaking communities. It is worth remembering that the New Testament authors, when working on the Greek Gospels, they were following their Aramaic language habits. The e ects of them were aramaisms in the Greek texts, Aramaic sentence constructions and even Aramaic words rendered by Greek letters. The aim of this paper was to investigate the Aramaic words referring to the God/Christ in the Greek text of the New Testament. Three Aramaic words were analysed: – Messias (John 1:41; 4:25); Greek equivalent is Christos;– Rabbouni (John 20:16; Mk 10:51); Greek equivalent is Didaskale;– Abba (Mk 14:36; Rom 8:15; Gl 4:6); Greek equivalent is ho patēr.The last term is semantically di erent from its Greek equivalent. Being derived from everyday language, it reveals the truth about God in a surprising way.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 63-75
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy doktrynalne współczesnego judaizmu mesjanicznego
A doctrinal perspective of the modern Messianic Judaism
Autorzy:
Karasiewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494592.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
judaizm mesjaniczny
judaizm rabiniczny
Mesjasz
chrześcijaństwo
Kościół
Synagoga
messianic judaism
rabbinic judaism
Messiah
chistianity
Church
Synagogue
Opis:
Praca ta ma na celu ukazanie założeń teologicznych judaizmu mesjanicznego jako młodego ruchu religijnego oscylującego pomiędzy chrześcijaństwem w wersji protestanckiej a judaizmem. Szczególna uwaga zwrócona została na główne kierunki obecnej w nim refleksji teologicznej ze wskazaniem głównych reprezentantów tych ujęć.
This work aims to show the theological assumptions of Messianic Judaism as a young religious movement oscillating between Christianity in the protestant version and Judaism. A special attention was focused on the main directions of the theological reflection within the movement with the indication of the main representatives of this approach.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 02; 203-224
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideological and Intertextual Relations Between the Targum Isaiah and the Gospel of John
Autorzy:
Wróbel, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394734.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Targum Izajasza
Ewangelia Janowa
intertekstualność
Memra
Mesjasz
ego eimi
Targum Isaiah
Gospel of John
intertextuality
Messiah
Opis:
In this article, the author asks whether there are ideological and intertextual connections between the Targum Isaiah and the Gospel of St. John, and whether the traditions contained in the targums could have influenced the teaching of Jesus of Nazareth and the Apostles. The targums are first shown in their Jewish and Christian contexts. The author then turns his attention to the reception and significance of the book of Isaiah for the Jewish community and for the Johannine community. In particular, he emphasizes the use of this book in the synagogue liturgy and in the Gospel of John. The author also shows new interpretive perspectives for selected Johannine texts in light of the texts contained in the Targum Isaiah. He analyzes the Memra–Logos relationship, the messianic identity of the Johannine Jesus, the significance of Abraham in relation to the sons of Israel, the significance of God’s glory, the identity of YHWH’s suffering Servant, Jesus as the New Temple, and the use of the ego eimi formula in an absolute form. He encourages further detailed research on the influence of targumic traditions on the teaching of Jesus and on the Christology of the Fourth Gospel.
W niniejszym artykule autor poszukuje odpowiedzi na pytania: Czy istnieją związki ideowe i intertekstualne pomiędzy Targumem Izajasza a Ewangelią św. Jana? Czy tradycje zawarte w targumach mogły mieć wpływ na nauczanie Jezusa z Nazaretu i na Apostołów? W artykule targumy najpierw zostają ukazane w ich żydowskim i chrześcijańskim kontekście. Następnie autor zwraca uwagę na recepcję i znaczenie księgi Izajasza dla wspólnoty żydowskiej i dla wspólnoty Janowej. W sposób szczególny akcentuje on użycie tej księgi w liturgii synagogalnej i w Ewangelii Janowej. Autor ukazuje także nowe perspektywy interpretacyjne dla wybranych tekstów Janowych w świetle tekstów zawartych w Targumie Izajasza. Analizuje on relację Memra–Logos, mesjańską tożsamość Janowego Jezusa, znaczenie Abrahama w relacji do synów Izraela, znaczenie chwały Bożej, tożsamość cierpiącego Sługi JHWH, Jezusa jako Nowej Świątyni oraz zastosowanie formuły ego eimi w formie absolutnej. Autor zachęca do dalszych szczegółowych badań nad wpływem tradycji targumicznych na nauczanie Jezusa i na chrystologię czwartej Ewangelii.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 1; 85-102
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjasz Dawidowy w tradycji starotestamentalnej
Davidic Messiah in the Old Testament’s tradition
Autorzy:
Szymończyk, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19987040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Mesjasz Dawidowy
Jezus
obietnica Boża
Jerozolima
Stary Testament
Davidic Messiah
Jesus
God’s promise
Jerusalem
Old Testament
Opis:
Dawid pokonał różnych nieprzyjaciół Izraela i zdobył Jerozolimę. Uroczyście przeniósł do niej Arkę Przymierza i zbudował sobie tam wspaniały pałac. Przyszła mu wtedy myśl, aby swoją wdzięczność okazać Bogu przez wybudowanie świątyni. O tym zamiarze powiadomił proroka Natana. Ten sądził, że plany króla są jak najbardziej właściwe. Jednak w najbliższą noc Bóg pouczył go, by odradził Dawidowi budowanie świątyni, bo to będzie dziełem jego syna, Salomona. Przy innej okazji wyjaśniono, że Dawid nie mógł spełnić swego zamiaru, bo za jego panowania, w czasie licznych wojen, przelano zbyt wiele krwi. Jednak za to, że Dawid chciał wybudować świątynię, Bóg dał mu wielką obietnicę, że zbuduje mu dom (w znaczeniu dynastii) niezniszczalny, trwający na wieki. Była to zapowiedź, że Mesjasz narodzi się z królewskiego rodu Dawida. Zapowiedź Boża spełniła się w Jezusie, który jest nie tylko potomkiem Dawida, ale i prawdziwym Synem Bożym.
David defeated Israel’s various enemies and captured Jerusalem. He solemny brought the Ark of the Covenant there and built a wonderful palace. Then he got an idea to show his gratitude to God by building a temple. He notified this intention to the prophet Nathan who thought the king’s plans were absolutely right. The following night, however, Nathan was told by God to advise David against building the temple because this would be the task of his son Salomon. It was explained on another occasion that the reason for not realizing David’s intention were the numerous wars during his reign and the fact that too much blood was shed in them. However, God gave David a great promise in return for his wish to build the temple. God promised David, namely, that He would build a house for him (meaning dynasty), an indestructible and everlasting one. It was a prophecy that the Messiah would be born of the royal house of David. God’s prophecy came true in Jesus who is not only a descendant of King David but also the true Son of God.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2022, 26; 187-230
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Mesjasz według Nowego Testamentu
Jesus the Messiah According to the New Testament
Autorzy:
Najda, Andrzej Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559537.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Jezus
Chrystus
mesjasz
nadzieje mesjańskie
Nowy Testament
wyznanie wiary
Jesus Christ
messiah
messianic hopes
New Testament
the Creed
Opis:
Termin mesjasz pochodzi od hebrajskiego słowa mašiah i znaczy namaszczony, pomazaniec. W polskich tłumaczeniach Pisma Świętego występuje forma Chrystus, ponieważ teksty nowotestamentalne i poprzedzająca je tradycja uważają Jezusa z Nazaretu za zapowiadanego w Starym Testamencie mesjasza. Jednakże osoba i los Jezusa z Nazaretu nie wpisują się całkowicie w przekazany przez księgi Starego Przymierza obraz mesjasza. Dlatego warto przynajmniej pobieżnie przypomnieć treść oczekiwań mesjańskich w Starym Testamencie i we wczesnym judaizmie i zastanowić się nad tym, czy Jezus sam uważał się za mesjasza. Przytoczone zostaną również niektóre świadectwa wiary w mesjańskość Jezusa w pierwotnym Kościele i księgach Nowego Testamentu.
Word the messiah derives from the hebrew word mašiah and means solemn, the anointed. A form Christ is appearing in Polish translations of the Bible, since texts of the New Testament and the tradition preceding them regard the Jesus from Nazaret as the messiah heralded in the Old Testament. However the person and the fate of the Jesus from Nazaret are becoming part of an image of the messiah broadcast by books of the Old Covenant entirely. Therefore it is worthwhile reminding contents of messianic expectations in the Old Testament and in early Jewish customs and traditions and giving some thought to, whether the Jesus alone considered itself the messiah. Certificates of the faith will also be quoted in messianic-ness of the Jesus in the primitive Church and books of the New Testament.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 15-26
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il senso cristologico-ecclesiologico dell’ammonizione rivolta a Pietro da Gesù (Mt 16, 23/Mc 8, 33)
Christological and Ecclesiological Meaning of Jesus’ Admonition to Peter (Mt 16:23; Mk 8: 33)
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144007.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Objawienie
Chrystus
Mesjasz
Piotr
uczeń
krzyż
szatan
chrystologia
eklezjologia
Revelation
Christ
Messiah
Peter
disciple
Cross
Satan
Christology
Ecclesiology
Opis:
Chrystologiczno-eklezjologiczne znaczenie napomnienia skierowanego przez Jezusa do Piotra (Mt 16, 23/Mk 8, 33) Tradycja ewangeliczna dwóch Ewangelii synoptycznych (wg Mateusza i Marka) przekazała ostre napomnienie Jezusa, z którym zwrócił sie On do Piotra (por. Mt 16, 23/Mk 8, 33). Napomnienie to zostało skierowane do Pierwszego z Apostołów zaraz po jego wyznaniu wiary. Tak kontekst, jak również ton tych słów czyni z nich interesujący fragment zarówno dla refleksji o charakterze egzegetycznym, jak również teologicznym pozwalając wyciągnąć znaczące wnioski o charakterze chrystologiczno-eklezjologicznym. Można bowiem powiedzieć, że właśnie w tym momencie w wyraźniejszy sposób zostaje objawiona tajemnica Chrystusa i zarazem tajemnica bycia Jego uczniem, a więc zostało objawione coś „więcej” o samym Chrystusie i coś „więcej” o Kościele jako wspólnocie Jego uczniów. W niniejszym artykule autor podejmuje sie analizy znaczenia tego napomnienia. W tym celu omawia znaczenie słów Jezusa w kontekście każdej ze wspomnianych Ewangelii. Kontekst ten wskazuje, że chodzi tu przede wszystkim o objawieniowy wymiar tej perykopy. Następnie, powołując sie na argumenty o charakterze gramatycznym, kontekstualnym i opinie innych autorów, autor niniejszego artykułu proponuje inne tłumaczenie napomnienia Jezusa niż to przyjmowane powszechnie - takie, w którym wybrzmiewa nakaz pokornego kroczenia za Chrystusem aż po krzyż, a nie takie, które nakazuje Piotrowi po prostu oddalić się. Wyżej wskazana interpretacja omawianego fragmentu pozwala wyciągnąć wnioski tak o charakterze chrystologicznym, jak i eklezjologicznym. Do pierwszych nalepy zaliczyć wskazanie, że tajemnica Chrystusa zostaje w pełni objawiona dopiero wraz z wydarzeniem paschalnym, gdy „wszystko sie wypełniło”. Ściśle powiązany jest z tym wniosek o charakterze eklezjologicznym, w którym autor wskazuje, że uczeń Chrystusa, reprezentowany w osobie Piotra, może otworzyć sie na pełnie tego objawienia tylko w wiernym podążaniu za Panem aż po misterium krzyża i po udział w nim. Powyższa interpretacja omawianego tekstu stawia również pytania o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym, na które tekst ewangeliczny nie odpowiada, lecz które trzeba określić inspirującymi dla refleksji teologicznej: w jakim sensie tajemnica Paschy objawia „coś więcej” z tajemnicy Chrystusa? Na czym polega ten krok, który uczeń Jezusa winien zrobić, by pójść za Nim do końca? Dlaczego pełnia tajemnicy Chrystusa nie jest dostępną bez „wejścia” z Nim w tajemnice Paschy?
The synoptic Gospel tradition of Matthew and Mark has passed on harsh words which Jesus addressed at Peter (Mt 16: 23 and Mk 8: 33). The First of the Apostles was reprimanded soon after he had professed his faith. Such a context as well as the overtone of Jesus’ words make them an interesting pericope both for exegesis and theology, allowing a theologian to draw important conclusions for Christology and Ecclesiology. Indeed, this moment of the Gospel more distinctly reveals the Christ mystery as well as the mystery of what it means to be his disciple. Therefore there is “something more” revealed about Christ himself as well as “something more” about the Church as the community of Jesus’ disciples. In this paper, the author analyzes the meaning of the admonition. In order to do it, he discusses the sense of Jesus’ words in the contexts of both Matthew and Mark, pointing to similarities and differences between their accounts. He also proposes a new translation of the analyzed words, different from the commonly accepted one. Finally, the author presents his most important conclusions and questions arising when reading the aforementioned pericopes, as well as their christological and ecclesiological consequences.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 51-69
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taumaturgiczna posługa Mesjasza miłosierdzia i Jego uczniów
Thaumaturgic ministry of the Messiah of Mercy and His disciples
Autorzy:
Łaszkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516449.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
posługa taumaturgiczna
cud
uzdrowienie
Mesjasz
miłość
miłosierdzie
misja
uczniowie
thaumaturgic ministry
miracle
healing
the Messiah
love
mercy
mission
disciples
Opis:
Taumaturgiczna posługa Jezusa stanowi niemałą część całej Jego publicznej działalności. Zastanawiająca jest jej relacja względem proroctw mesjańskich, a także odniesienie do samego JHWH i Jego czynów. Pytanie o miejsce cudów i znaków – szczególnie uzdrowień – w mesjańskiej posłudze Jezusa, a także uzasadnienie ich wykonywania stały się przyczyną podjęcia badań nad tymi zagadnieniami. Nie bez znaczenia pozostaje także kwestia kontynuacji posługi Jezusa uzdrawiającego przez Jego uczniów. W artykule zostały przedstawione starotestamentalne zapowiedzi Mesjasza, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które wskazują, że On ma przynieść uzdrowienie. Zaprezentowana jest także sama posługa taumaturgiczna Jezusa, przez którą spełnia On starotestamentowe obietnice. Zaakcentowana jest również miłość jako motywacja Jezusa litującego się nad chorymi. Ostatnia część poświęcona jest uczniom Jezusa, którzy stają się kontynuatorami Jego misji poprzez głoszenie Ewangelii, której towarzyszą znaki i cuda. Cuda Jezusa, a szczególnie uzdrowienia, mają swoje źródło w działaniu Boga. To On posyła swojego Syna jako Mesjasza, by wypełnił Jego dzieło miłosierdzia wobec człowieka dotkniętego fizycznym – ale i duchowym – cierpieniem. Syn Boży jest wierny w spełnianiu swojej misji. To samo posłannictwo przekazuje swoim uczniom i całemu Kościołowi, który jest wezwany do niesienia uzdrowienia chorym.
Thaumaturgic ministry of Jesus is a considerable part of the whole of His public ministry. The relation between Jesus thaumaturgic ministry and the Messianic prophecies is thought provoking, as well as is the reference to the YHWH and His deeds. The reason of undertaking the above research is an attempt to answer the question about the place of miracles and signs - especially healings - in the messianic ministry of Jesus and the justification for their execution. Moreover, very remarkable is the matter of Jesus healing ministry continuation by His disciples. The article presents the Old Testament’s announcements of the Messiah, with special attention to those that indicate that He is to bring healing. Jesus thaumaturgic ministry is also presented here. Through this ministry He fulfills the Old Testament promises. The love is emphasised as the motivation for Jesus to have mercy for the sick. The last section of the article is dedicated to Jesus disciples who become continuators of His mission through the Gospel proclamation, accompanied by signs, wonders and various miracles. Jesus’ miracles, especially healings have their source in God’s activity. It is Him who sends his Son as the Messiah to fulfill His work of mercy to a man afflicted with physical - but also spiritual – suffering. The Son of God is consistent in fulfilling His mission, which He passes to His disciples and the entire Church called to heal the sick.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 101-119
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny ruch Żydów mesjanistycznych: zarys historyczny i wierzenia
The Contemporary Jewish Messianic Movement: a Historical Outline and Beliefs
Autorzy:
Osowski, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038233.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ruch Żydów mesjanistycznych
Żydzi mesjanistyczni
judaizm mesjanistyczny
chrześcijaństwo
Kościół
Messianic Jewish Movement
Messianic Jews
Messianic Judaism
Messiah
Christianity
Church
Opis:
Praca ma na celu przedstawienie najważniejszych zagadnień związanych z rozwojem współczesnego ruchu mesjanistycznego ze szczególnym odniesieniem do jego genezy oraz wierzeń. Zaprezentowana została w niej historia i praktyki religijne Żydów mesjanistycznych, którzy stają się coraz bardziej widoczną częścią społeczności żydowskiej. W artykule wskazano także na niektóre z głównych wyzwań, przed jakimi stoi współczesny ruch mesjanistyczny, który w unikatowy sposób łączy świat chrześcijaństwa i judaizmu. Niniejsza praca stawia sobie za cel częściowe wypełnianie luki w polskim środowisku badawczym w odniesieniu do omawianego tematu, który dotychczas był prawie nieobecny.
The work aims to present the most important issues related to the development of the contemporary Messianic Movement, with particular reference to its origins and beliefs. It presents the history and religious practices of Messianic Jews, who are becoming an increasingly visible part of the Jewish community. The article also points out some of the main challenges faced by the contemporary Messianic Movement, which uniquely links the worlds of Christianity and Judaism. The paper aims to partially fill the gap in the Polish research with regard to the subject matter under discussion, which has so far been almost absent.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 29, 2; 269-280
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Post 20th Century View Of Isaiah 53
Postrzeganie Iz 53 po doświadczeniach XX wieku
Autorzy:
Maller, Allen S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494411.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Messiah
suffering servant
Jewish and Christian Bible interpretation
Holocaust
redemption
Mesjasz
cierpiący sługa
żydowska i chrześcijańska interpretacja Biblii
Holokaust
odkupienie
Opis:
The article presents two basic traditional interpretations of Is 53. The first one is Christian and understands the last song about the Lord’s servant as referring to Jesus from Nazareth and the second traditional Jewish interpretation, according to which the entire Israel is Lord’s servant. Then, the article presents the tradition of the suffering messiah in the Jewish religion (the messiah Josephson) and the views on the redemptive significance of the collective suffering. The article shows that the Holocaust had a redemptive meaning in practical sense, since this crime, by being a warning and an admonition, contributed to the improvement of the contemporary world.
Artykuł przedstawia tradycyjne chrześcijańskie rozumienie Iz 53 odnoszące ostatnią pieśń o słudze Pana do Jezusa z Nazaretu oraz tradycyjną interpretację żydowską, wedle której sługą jest cały Izrael. Następnie ukazana zostaje tradycja cierpiącego mesjasza w religii żydowskiej (mesjasza syna Józefa) i poglądy o odkupieńczym znaczeniu cierpienia narodu. Artykuł pokazuje, że Holokaust miał znaczenie odkupieńcze w sensie praktycznym, ponieważ będąc przestrogą przyczynił się do poprawy współczesnego świata. Autor opowiada się za pluralistyczną interpretacją Iz 53, wzywa do wzajemnego szacunku wyznawców różnych religii oraz przestrzegania najlepszych nauk swoich religii, co ma przyczynić się do nastania czasów mesjańskich.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 513-526
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego w dziele zbawienia
The Unity of Jesus Christ and the Holy Spirit in The Process of Salvation
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920344.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Jesus Christ
Messiah
Holy Spirit
baptism
messianic consecration
Christology
pneumatology
Jezus Chrystus
Mesjasz
Duch Święty
chrzest
chrystologia
pneumatologia
konsekracja mesjańska
Opis:
It seems that in certain modern spiritual trends a tendency can be observed to make separate references to Jesus Christ and the Holy Spirit, which is manifested in the autonomous approach to pneumatological experience in Christian life. This phenomenon is sometimes called Pentecostalization of Christianity. The first thing which needs to be done in order to address this issue is to demonstrate the unity of Jesus Christ and the Holly Spirit in the process of salvation. This article draws attention to certain aspects of this unity, especially to the exceptional manifestation of it in the title “Christ” given to Jesus, in His messianic consecration during His baptism in the Jordan River. A singular expression of this unity is Jesus’ messianic consciousness. A view on fundamental New Testament data shows that pneumatology should always go thorough Christological verification. The experience of the Holy Spirit, which is so intensely searched for today, should simultaneously be derived from and crowned with Christology.
W niektórych współczesnych nurtach duchowych zdaje się mieć miejsce rozdzielanie odniesienia do Jezusa Chrystusa i do Ducha Świętego, co wyraża się autonomicznym traktowaniem doświadczenia pneumatologicznego w życiu chrześcijańskim. Niekiedy nazywa się to zjawisko pentekostalizacją chrześcijaństwa. Aby na nie odpowiedzieć, zachodzi przede wszystkim potrzeba pokazania jedności Chrystusa i Ducha Świętego w dziele zbawienia. Artykuł zwraca uwagę na niektóre aspekty tej jedności, a zwłaszcza na jej wyrażanie się w tytule „Chrystus” nadanym Jezusowi, w Jego konsekracji mesjańskiej w czasie chrztu w Jordanie. Szczególnym wyrazem tej jedności jest mesjańska świadomość Jezusa. Spojrzenie na podstawowe dane nowotestamentowe pokazuje, że pneumatologia powinna więc zawsze być poddana weryfikacji chrystologicznej. Doświadczenie Ducha Świętego, którego dzisiaj intensywnie się poszukuje, powinno zawsze posiadać podstawy chrystologiczne oraz w nich znajdować zwieńczenie.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 189-206
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies