Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Medieval art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
The Concordia Novi Et Veteris Testamenti in its Juxtaposition of Illustrations: the Hitting of the Hammers of Tubalcain and the Hammering of the Nails into the Hands and Feet of Christ During the Crucifixione
Autorzy:
Kobielus, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806830.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
medieval art; passion; blacksmith; Tubalcain
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 61 (2013), issue 4. In the Gospels relating the passion of Christ, there is no description of the act of nailing Him to the cross, but there are clearly other biblical testimonies that nails were used for the crucifixion. In many representations, parallel to the nailing of the members of Christ to the cross or raising it with His body, we find placed alongside it, the scene of hammering iron with hammers by Tubal-Kain for the purpose of drawing out the appropriate tones. He hits on the anvil, while Jabal makes a notation of the tones. With this type of illustration, the sound of the hammers during the crucifixion of Christ meets with the sound of the hammers hitting the anvil. Hence, painting and music meet in the iconography of the crucifixion of Christ. It was a sort of Concordia Novi et Veteris Testamenti. In showing this prefiguration, there is also a going back to the history of Pythagoras. It was also an example for the functioning in the Middle Ages, and still later in the Renaissance, of the formulation of the Concordia divi Moysi et divini Platonis.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4 Selected Papers in English; 37-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personifikacje cnót w dramacie liturgicznym Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen i na romańskich kolumnach kościoła św. Trójcy w Strzelnie
Personification of virtues in liturgical drama Ordo Virtutum by Hildegard of Bingen and on the Romanesque columns of the St. Trinity Church in Strzelno.
Autorzy:
Wiąckiewicz (OSB), S. Debora (Justyna)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514030.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Hildegard of Bingen
Ordo Virtutum
Strzelno
medieval art
Opis:
Composed by Hildegard of Bingen in the Rhine-Hessen region in the middle of the 12th century, the liturgical drama Ordo Virtutum depicts a symbolic internal struggle for the fate of the soul between the virtues and the devil and is originally transposed into the language of low-relief found in the church owned by the Canonesses Nuns conventn in Strzelno, a little town situated on the border of Kujawy and Wielkopolska regions in Poland. The aim of this article is to present how two visions of the same concept complement each other in an intriguing way, although they are expressed by two separate, yet merging languages of music linked with the text and low relief. Most of the musical and literary personifications of both Ordo Virtutum and low reliefs featuring figures in Strzelno are still comprehensible, despite being created eight centuries ago. They introduce the audience to the world of medieval sermons, theological treatises, lectures on ethics and moral theology. Both works show a holistic vision of the world, held by people of the medieval era. In that vision what is spiritual, mystical and elusive for the outward physical senses intertwines and is closely linked with what is tangible, material and directly perceptible. Hildegard’s music praised not only the works of God but also the virtues as deeply human attributes, linked with effort and choices of a free human being, capable of establishing a relationship with God. The column of virtues in Strzelno introduces to the sacred sphere a multitude of figures that become an icon of widely accessible perfection. It seems that both artists aimed at educating their audience as beauty was supposed to ennoble by giving the strength to the truth so that it could lead to good, also the ultimate good — God.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 4(31); 24-56
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ptaki w średniowiecznym dramacie końca świata. Z inspiracji malowidła ściennego, odkrytego w kościele Bożego Ciała w Pręgowie koło Gdańska
Birds in the medieval drama of the end of the world
Autorzy:
Jakubowska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151009.pdf
Data publikacji:
2015-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
medieval art
iconography
last judgement
bestiary
animal – bird
Opis:
The article addresses the mural painting in Corpus Christi parish church in Pręgowo near Gdańsk (executed ca. 1350), uncovered and restored at the turn of 2008 and 2009. Here, the codified gothic image of the Last Judgement (Mt 25,31–46), was unexpectedly complemented with the motif of the bird placed in near the head of the man rising from the dead. The author interprets this motif by linking it with the bestiary of demons. Together with other species of animals, it featured in many works of Medieval art, especially the Romanesque monumental sculpture. The fundamental written source for these motifs was the Apocalypse of St. John, while iconographic models were codified by illustrators of Apocalypse-related manuscripts, which inspired the production of infinite richness of animal forms, both realand fantastic, often hybrid creatures. The author studied the Apocalyptic bestiary of evil (including the motifs of birds) many years ago – on the example of the Golden Portal in Malbork Castle (The Fifth and Sixth Angelic Trumpet, Ap 9,1–21), diss. published in 1968; and recently on the Gateway in Bierzgłowo Castle (The Faithful and True Rider, without the Vision of God’s Great Supper, Ap 19,117–18,21), in print. Both monuments of sculpture ofthe Teutonic Knights (last quarter of the 13th c.) the author defines as „un-majestic” compositions of the Last Judgement, different from the commonly executed „majestic” versions that included the dominant element of „Maiestas Domini” (Ap 4,1–9).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2015, 16; 109-121
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Relikwiarzowy” program architektoniczny fary św. Katarzyny w Brodnicy
Birds in the medieval drama of the end of the world
Autorzy:
Adamski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151010.pdf
Data publikacji:
2015-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
medieval art
iconography
last judgement
bestiary
animal – bird
Opis:
The article addresses the mural painting in Corpus Christi parish church in Pręgowo near Gdańsk (executed ca. 1350), uncovered and restored at the turn of 2008 and 2009. Here, the codified gothic image of the Last Judgement (Mt 25,31–46), was unexpectedly complemented with the motif of the bird placed in near the head of the man rising from the dead. The author interprets this motif by linking it with the bestiary of demons. Together with other species of animals, it featured in many works of Medieval art, especially the Romanesque monumental sculpture. The fundamental written source for these motifs was the Apocalypse of St. John, while iconographic models were codified by illustrators of Apocalypse-related manuscripts, which inspired the production of infinite richness of animal forms, both realand fantastic, often hybrid creatures. The author studied the Apocalyptic bestiary of evil (including the motifs of birds) many years ago – on the example of the Golden Portal in Malbork Castle (The Fifth and Sixth Angelic Trumpet, Ap 9,1–21), diss. published in 1968; and recently on the Gateway in Bierzgłowo Castle (The Faithful and True Rider, without the Vision of God’s Great Supper, Ap 19,117–18,21), in print. Both monuments of sculpture ofthe Teutonic Knights (last quarter of the 13th c.) the author defines as „un-majestic” compositions of the Last Judgement, different from the commonly executed „majestic” versions that included the dominant element of „Maiestas Domini” (Ap 4,1–9).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2015, 16; 109-121
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concordia Novi et Veteris Testamenti w zestawieniach ilustracji: uderzenia młotków Tubal-Kaina oraz wbijania gwoździ w ręce i nogi Chrystusa podczas krzyżowania
The Concordia Novi et Veteris Testamenti in its juxtaposition of illustrations: the hitting of the hammers of Tubal-Kaina and the hammering of the nails into the hands and feet of Christ during the crucifixion
Autorzy:
Kobielus, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890608.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka średniowiecza
pasja
kowal
Tubal-Kain
medieval art
passion
blacksmity
Opis:
In the Gospels relating the passion of Christ, there is no description of the act of nailing Him to the cross with nails, but there are clearly other biblical testimonies that nails were used for the crucifixion. In many representations, parallel to the nailing of the members of Christ to the cross or raising it with His body, we find placed alongside it, the scene of hammering iron with hammers by Tubal-Kain for the purpose of drawing out the appropriate tones. He hits on the anvil, while Jubal makes a notation of the tones. With this type of illustration, the sound of the hammers during the crucifixion of Christ meets with the sound of the hammers hitting the anvil. Hence, painting and music meet in the iconography of the crucifixion of Christ. It was a sort of Concordia Novi et Veteris Testamenti. In showing this prefiguration, there is also a going back to the history of Pythagoras. It was also an example for the functioning in the Middle Ages, and still later in the Renaissance, of the formulation of the Concordia divi Moysi et divini Platonis.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 5-28
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iconographic Variations of St. Eustace Hunting Composition in the Medieval Georgian and French Sculpture
Сцены охоты Св. Евстафия Плакиды в средневековых грузинских и французских рельефах
Autorzy:
Goderdzishvili, Nino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1994377.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Iconography
Medieval Art
Hunting Scenes
Sculpture.
иконография
средневековое искусство
сцены охоты
скульптура
Opis:
The theme of hunting occupies an important place in a diverse iconographic repertoire of relief sculpture in medieval Christian art. Hunting compositions of St. Eustace were very popular both in Eastern and Western Christian arts. We find relief scenes with images of hunter-horsemen in different forms and interpretations in continuity from the VI–VIIth to the XVIth centuries in Georgia. Georgian Christian art presents a specific visual representation – a hunter and its victim – which is mainly represented in St. Eustace Placida’s compositions. Hunters and victims, archers are present in Western European art, especially in the XIIth–XVIth centuries France. But here, along with Placida’s hunting, episode of St. Hubert’s hunting is also relevant. The scene of the vision of St. Hubert narrated in literary sources is similar to that of the vision of St. Eustace. Iconographic schemes of the compositions depicted on the cathedrals are also analogous, with slight differences. It is worth of note that various approaches have been formed in the artistic and stylistic resolution of the compositions of St. Eustace due to different historical conditions and local traditions.
В разнообразном иконографическом репертуаре рельефных скульптур средневекового христианского искусства тема охоты занимает значительное место. То же самое можно сказать и о кавказском христианском искусстве, но композиции охоты св. Евстафия Плакиды в рельефных скульптурах сохранило грузинское искусство. Святой Евстафий пользовался популярностью и в западноевропейском, особенно, во французском христианском искусстве. Главная тема настоящей статьи – грузинские и западноевропейские рельефные образцы, так как в обоих в средневековом христианском искусстве большое внимание уделено сюжетам, связанным со Св. Евстафием Плакидой. Сцены охоты Св. Евстафия в разных формах и интерпретациях встречаются в Грузии почти во все века, начиная с VI–VII и до XVI века. Во Франции сцены охоты Плакиды встречаются в XII–XVI веках, и параллельно актуальна охота Святого Губерта. Рассказанная в литературных источниках сцена явления Губерта подобна сюжету о явлении Св. Евстафия. Аналогичны, с небольшими различиями, и иконографические схемы изображенных на храмах композиций. В настоящей статье рассмотрены распространенные в средневековом грузинском и французском искусстве сцены охоты Св. Евстафия и Св. Губерта. На основании иконографического, стилистического и смыслового анализа найденных образцов мы постараемся сгруппировать подобные композиции, выделить их основные характеристики и свойства. Комплексное изучение материала представит грузинские рельефные скульптуры в широком, географическом контексте и в контексте истории мирового искусства.
Źródło:
Studia Orientalne; 2018, 2(14); 147-180
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two Repousse Icons Preserved in the Golden Fund of Shalva Amiranashvili Museum of Fine Arts – Eustace Placida with a Hunting Scene and the Image of Infantry Placida (Dating and Iconographic Features)
Две чеканные иконы, хранящиеся в Золотом фонде Музея изобразительных искусств им. Шалвы Амиранашвили – иконы св. Евстатия Плакиды со сценой охоты и изображение Пехоты Плакиды (датировка и иконографические особенности)
Autorzy:
Goderdzishvili, Nino
Gengiuri, Nato
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28855135.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
icons
iconography
symbolism
dating
Medieval art
иконография
средневековое искусство
сцены охоты
скульптура
Opis:
Hunting scene of St. Eustace and related storylines hold an important place in the Christian art of the middle centuries. We find this theme, in various forms and interpretations, in almost every century from V to XVIII. It is found in monumental paintings, as well as in stone carving and metalwork. The article presents a study on two repousse icons kept in the Golden Fund of Shalva Amiranashvili Museum of Fine Arts: Plate of Saint Eustace with doors, with a hunting scene of Eustace Placida (Q. 747) and plate with Infantry Placida (Tf. 60). The aim of the work is the dating of unexplored repousse icons, artistic-stylistic analysis of the iconographic scheme, and Clarifying the issue of the origin of Tf. 60. On both icons, the inscription identifies the Saint: “წა ე (ვ)სტატი”. It provides important information for dating the icon. From a paleographic point of view, the icon’s inscription should belong to the late Middle Ages, approximately XVI-XVII centuries. It is worth noting that both inscriptions are made with one hand. The overall content context, stylistic solution, and paleographic analysis speak of a single origin. Based on the paleographic analysis, the study of the iconographic scheme and artisticstylistic features, according to our assumption, the plate of Saint Eustace with doors, with a hunting scene of Eustace Placida (Q. 747) and plate with Infantry Placida (Tf. 60) date back to the XVI–XVII centuries.
В грузинском христианском искусстве средневековья, сцена охоты св. Евстатия и связанные с ней истории занимают важное место. С упомянутой тематикой мы встречаемся почти в каждом столетии в разных формах и интерпретацияхб начиная с V по XVIII век. Встречается как в монументальной живописи, так и в образцах резьбы по камню и скульптуре по металлу. В настоящей статье представлено исследование двух чеканных икон, хранящихся в Золотом фонде Музея искусств Грузии им. Шалва Амиранашвили: плита каредской иконы св. Евстатия, Евстатия со сценой охоты Плакиды (747) и дощечка изображением пехотинца Плакиды (60)1. Согласно описанию музея, один – с изображением композиции охоты, из Ертацминда и указанный экспонат, по информации куратора Золотого фонда Элене Кавлелашвили, вошел в коллекцию музея в 1926 году; а вторая плита, с изображением святого Евстатия- -пехотинца, из Сиони в Тбилиси. Задачей труда является датировка неизученных чеканных икон, художественно-стилистический анализ иконографической схемы, выяснение вопроса о происхождении тф. 60 на обеих иконах идентификация Святых происходит надписью: «Ца е (в) стат». Она дает важную информацию для датировки иконы. Надпись на иконе с палеографической точки зрения должна относиться к позднему средневековью, примерно к XVI–XVII векам. Надо отметить то, что обе надписи выполнены одной рукой. Общий содержательный контекст, стилистическое решение, палеографический анализ указывают на одно происхождение. Согласно палеографическому анализу, основанному на изучении иконографической схемы и художественно-стилистических особенностей, мы полагаем, что плита каредской иконы св. Евстатия, Евстатий со сценой охоты Плакиды (747 г.) и плита с изображение пехотинца Плакиды (60), датируются XVII–XVIII веками.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 2(26); 31-59
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wisdom Has Built Her House (Proverbs 9, 1–6). The History of the Notion in Southern and Eastern Slavic Art in the 14th–16th Centuries)
Autorzy:
Brzozowska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682334.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sophia
Divine Wisdom
Book of Proverbs
medieval Slavic art
Opis:
Sophia’s banquet (Divine Wisdom’s banquet) – this type of iconography is an illustration of a specific passage of the ninth chapter of the Old Testament Book of Proverbs: Wisdom hath built herself a house (Prov 9, 1-6). That text became widespread in Old Russian literature within liturgical books containing passages of the Old Testament. Also the comment of Anastasius Sinaites for Proverbs 9, 1-6 was translated into Old Church Slavonic. Iconographic images of the Wisdom’s banquet scene should be considered as a phenomenon typical of South Slavic wall paintings from the period of fourteenth century. Later on, the discussed motif became popular in Old Russian art and began to appear on the East Slavic icons.
Źródło:
Studia Ceranea; 2015, 5; 33-58
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaplice czy kaplica? O zawiłych dziejach kaplic(y) św. Bartłomieja i św. Jadwigi w gdańskim kościele Najświętszej Maryi Panny i o ich znaczeniu dla badań nad średniowiecznymi elementami wystroju
On the Complex History of the Chapel(s) of St. Bartholomew and St. Hedwig in St. Mary’s Church in Gdańsk and their Significance for Research on Medieval Decorative Elements
Autorzy:
Grabowska-Lysenko, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197828.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Gdańsk
St. Mary’s Church in Gdańsk
parish church
chapel
medieval art
reredos
wall paintings
Opis:
According to the findings of the research into the history of St. Mary’s Church in Gdańsk, in its eastern part, behind the main altar, three liturgical centres operated in the Middle Ages: the Chapels of the Holy Sepulchre and of St. Bartholomew, which divided the wide architectural space on the axis of the temple, as well as the Chapel of St. Hedwig, located to the south of them. In the latter, a set of wall paintings and a reredos have survived to the present day, the aspects of which have been analysed mainly in relation to the scanty information on the history of this chapel. The example of the decoration of a chapel referred to as ‘Chapel of St. Hedwig’ shows how important, from the point of view of historical and artistic research, it is to use written sources, both those contemporary to the created works of art, and those from a later period. An in-depth analysis of various source materials related to the history of the chapels mentioned above, especially documents related to the Chapel of St. Bartholomew, founded in 1451, has made it possible to establish that in fact there were formerly only two chapels behind the main altar: The Chapel of the Holy Sepulchre (later also called the Chapel of St. Gertrude) and – on the southern side – the Chapel of St. Bartholomew, which as early as at the beginning of the 16th century was commonly referred to as the Chapel of St. Hedwig. Putting this issue in order will make it easier to analyse the objects found in the Chapel of St. Bartholomew/Hedwig in a more comprehensive manner – as a group of works that are the effect of a more uniform concept, and it will enable a more precise dating of the works, which in turn may serve as a starting point for further research into the artistic environment of mid-15th century Gdańsk.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2022, 87, 1; 27-62
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mentis oculos levavit”. Obrazowe aspekty mistyki Doroty z Mątów
“Mentis oculos levavit”. The pictorial aspects of the mysticism Dorothy’s of Montau
Autorzy:
Jakubek-Raczkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167814.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
medieval art
women mystics
vision
image
The State of the Teutonic Order in Prussia
Dorothy of Montau
Opis:
The medieval iconography of Dorothy of Montau is exceptionally scanty. The oldest image of her is dating back to the late 15th century, and the possible reception of her visions in the art remains a hypothesis, despite of their creative suggestibility, that could have influenced the artistic creation. On the other hand, many of her visions reveal the dependence on earlier imagery sources, that with use of knowledge of artistic phenomena can be recognized. This is the task for art historian. Such research is of great potential, as the revelations of Dorothy include sensual aspect (characteristic of the Late-medieval feminine mysticism), sensitivity for pictorial details and evidences for her individual sense of beauty. The paper analyses visual aspects of Dorothy’s mysticism, above all basing on treatises of Johannes von Marienwerder: Liber de festis, Septililium, Vita latina. Discussed are types of revelations, their imagery elements and the way of their perception and description by the Prussian visionary. Considering those revelations against the background of sacral iconography demonstrates close associations between mystical experience and the experience of the image. It can be seen in the relations between the description of events, persons (appearance, attributes, garment), places, motifs and the popular iconography (Adoration of the Magi, Coronation of the Virgin etc.). The relationship between contemplation of the vision and the emotional reception of devotional images can be also reconstructed. The key for the interpretation of the sources and meaning of Dorothy’s visions is the consideration in context of scholastic epistemology and ars memorativa as well as from the point of view of anthropology of image (external image / sight – internal image / eye – mystic as medium). By this analysis the mental power and mnemonic function of religious imagery can be proved. The questions for character of revelations have to stay unanswered (supernatural mystical vision, appearing in the mind of visionary as the images that are easy to assimilate for her? Subjective realisation of the “dialogue with image” in her imagination through external images? Subconscious choice of those elements from the whole revelation, that were possible to recognize, understand and explain?). Thus, her religious experience, described using canonical sacral images, is a part of phenomenon of mutual relations of art and mysticism in the late Middle Ages.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2013, 14; 307-326
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
I quattro elementi nell’iconografia medievale del Giudizio Universale? Una nuova proposta iconografica per la lettura del mosaico della parete ovest a Torcello (Venezia, Italia) – parte I
Four elements in the medieval iconography of the Last Judgement? New iconographic interpretation of the mosaic of the western wall of basilica on Torcello island – part I
Autorzy:
Krauze-Kołodziej, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791424.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ikonografia porównawcza
cztery żywioły
sztuka średniowieczna
Torcello
nowa interpretacja
comparative iconography
four elements
medieval art
new interpretation
Opis:
Cztery żywioły w średniowiecznej ikonografii sądu ostatecznego? Propozycja nowej interpretacji ikonograficznej dekoracji mozaikowej ze ściany zachodniej bazyliki na Torcello – część i Artykuł ma na celu przedstawienie problematyki skupionej wokół niektórych elementów wczesnośredniowiecznej ikonografii czterech żywiołów stanowiących integralną część sceny Sądu Ostatecznego. Wybrany problem został pokazany na bazie przedstawienia ze ściany zachodniej Bazyliki Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na wyspie Torcello (Włochy). Autorka stawia pytanie o możliwe występowanie i symboliczne znaczenie czterech żywiołów w wyżej wymienionej mozaice, porównując ją z innymi przedstawieniami Sądu Ostatecznego z tego samego i wcześniejszego okresu. Na podstawie przesłanek wynikających z gruntownej analizy ikonograficznej przedstawienia, dokonanej we wcześniejszych publikacjach oraz rozprawie doktorskiej, autorka proponuje nową hipotezę interpretacyjną zarysowaną przez obecność ikonografii czterech żywiołów jako symbolu pierwotnego aktu stworzenia w przedstawieniu Sądu Ostatecznego.
The article aims to present the issues concentrated on early medieval iconography of the four elements being an integral part of the scene of the Last Judgment. The selected problem was shown basing on the representation from the western wall of the Basilica of the Assumption of the Mary on the island of Torcello (Italy). The author poses a question about the possible occurrence and symbolic significance of the four elements in the abovementioned mosaic, comparing it with other representations of the Last Judgment from the same and the earlier period. Basing on a thorough iconographic analysis of the representation present in her earlier publications and the doctoral dissertation, the author presents a new interpretation hypothesis outlined by the presence of the iconography of the four elements as a symbol of the original act of creation in the Last Judgment.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 237-257
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka sztuki średniowiecznej: własna lub zapożyczona? Próba zastosowania procedur hermeneutyki filozoficznej do badań nad sztuką
The Hermeneutics of Medieval Art: Own or Loaned? An Attempt to Apply the Procedures of Philosophical Hermeneutics in Art Research
Autorzy:
Tabor, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1776061.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hermeneutyka
hermeneutyka historii sztuki
krąg hermeneutyczny
sztuka średniowieczna
horyzont hermeneutyczny
hermeneutics
hermeneutics of art history
hermeneutic circle
medieval art
hermeneutic horizon
Opis:
Hermeneutyka Maxa Imdahla wyróżnia widzenie rozpoznające temat ikonograficzny oraz widzenie widzące szczególną strukturę obrazu. Hermeneutyka Godfrieda Böhme jest przekładem zamiany medium wizualnego na medium obrazowe, przy znalezieniu tego, co obu wspólne (Bildlichkeit). Oskar Bätschmann odrzuca redukcje, jakim poddaje dzieło sztuki ikonologia i dąży do odkrycia tego, co dzieło samo z siebie ujawnia. Te hermeneutyki kierują ku wyjątkowej swoistej, nieredukowalnej do dyskursu strukturze dzieła. Badanie sztuki średniowiecznej wymaga wyjścia poza ścisłą strukturę wizualną. Podjęto próbę zastosowania procedur właściwych hermeneutyce filozoficznej Hansa Georga Gadamera. Jej podstawą jest istnienie przedpoznania, rzeczywistej wiedzy na temat dzieła oraz stosowanie języka wykluczającego bezrefleksyjne stosowanie kodów. Droga badawcza dalej skierowana jest ku tradycji. W procesie badanie sztuki średniowiecznej nie można od razu zastosować odniesienia dzieła do tradycji. Trzeba postawić dzieło wobec wybranego horyzontu, rzeczywistości, które je otacza, w relacji do horyzontu liturgicznego, egzegetycznego, duchowego i teologiczno-politycznego. Linia spirali biegnie ku horyzontowi, ku momentom tradycji na linii czasu. Konfrontacja z tradycją, to odnalezienie sensu przynależności, momentu w tradycji, momentu wspólności podstawowych zawartości dzieła i rzeczywistości, należących do tradycji. Zastosowanie pojęcia sensu przynależności nie spowoduje utraty własnej hermeneutyki sztuki na rzecz hermeneutyk właściwych dla zawartości tradycji.
Max Imdahl’s hermeneutics distinguishes seeing that recognizes an iconographic subject and one that sees a specific structure of an image. Godfried Böhme’s hermeneutics is a transposition of the visual medium to the pictorial medium, while finding what both have in common, i.e. Bildlichkeit. Oskar Bätschmann’s hermenutics rejects the reductions done by iconology to a work of art and seeks to discover what the work of art reveals by itself. These three hermeneutics direct the researcher’s attention towards the unique, specific structure of the work, irreducible to discourse. The study of medieval art requires going beyond the strict visual structure. An attempt was made to apply procedures inherent in the philosophical hermeneutics of Hans-Georg Gadamer. The basis of this hermeneutics is the existence of pre-cognition, which is the actual knowledge of the work, and the use of language that excludes the unreflective use of codes. A circular research path leads from pre-recognition to tradition. However, in the process of studying medieval art, the reference of a work to tradition cannot be made straight away. A given work must be placed against the horizon which is the reality surrounding it, namely in relation to the liturgical, exegetical, spiritual and theological-political horizons. The spiral line runs then towards the horizon, spiraling into moments of the tradition along the timeline. A confrontation with tradition is finding the sense of belonging, a moment in tradition, a moment of commonality of the basic contents of both the work and the reality, which both belong to tradition. Applying the notion of a sense of belonging will not result in the loss of its own hermeneutics of art in favor of hermeneutics appropriate to the content of tradition.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 7-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicze stylistyczne figuralnej dekoracji rzeźbiarskiej kościołów wizygockich na tle rzeźby europejskiej i bliskowschodniej od VI do VIII w.
Stylistic Face of the Visigothic Figurai Sculpture
Autorzy:
Głowa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953691.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka wizygocka
rzeźba wczesnośredniowieczna
San Pedro de la Nave
Quintanilla de las Vinas
Visigothic art
early-medieval art
San Pedro de la Mave
Opis:
The Visigothic figurai sculpture, being part of the aesthetics of the early-medieval European art, at the same time shows its similarity to the Middle Eastern fine arts. Especially close analogies - manifested both in the stylistic level and the iconographie one - can be found in Syria, Armenia, Georgia and Palestine. This is connected with the major problem of the presence of “Syrians” in the Visigothic Spain.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 185-206
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekoracja drzwiczek sakramentarium w Mątowach Wielkich jako przyczynek do rozważań nad pobożnością eucharystyczną ludu wiejskiego w średniowiecznych Prusach
Decoration of the sacrament house door in Mątowy Wielkie as a contribution to the research on the Eucharistic piety in the medieval prussian countryside
Autorzy:
Grabowska-Lysenko, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154348.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Medieval art
art history
sacrament house
Eucharist
Cult of the Eucharist
Mątowy Wielkie/Groß Montau
Corpus Christi
State of the Teutonic Order in Prussia
Opis:
This paper is an attempt to show the main forms of the Eucharistic piety in the Prussian countryside in the Middle Ages on the basis of analysis of the sacrament house in Saint Peter and Paul church in Mątowy Wielkie (Groß Montau). This work will be compared with other objects from the area of the former Teutonic Order State. The iconographic program of the sacrament house door is known today from the historical description, archival photos and the copy of the door, which is kept in the church in Mątowy Wielkie. Originally it consisted of the picture of the Man of Sorrow, placed on the obverse, and the presentation of the priest with the monstrance on the back of the door. The analysis of the iconography of this object in the context of its function allows to draw some conclusions about forms of worship of the Blessed Sacrament widespread in the Prussian countryside: individual adoration of the Eucharistic Christ in the consecrated Host or in His images, as well as Theophoric processions, mostly related to the celebration of Corpus Christi. This work seems to be a testimony to the religious climate in the Prussian Church in the first half of the 15th century and to the role of the clergy in the transformations of the religiosity of the laity, taking place in this time.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 189-205
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka „rodzima” na ziemiach polskich w okresie chrystianizacji. Próba charakterystyki
‘Native’ Art in the Polish Territory During the Period of Christianization: A Tentative Characterization
Autorzy:
BŁAŻEJEWSKA, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047428.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka, rzeźba późnoplemienna, sztuka rodzima wczesnośredniowieczna w Polsce, kultowe rzeźby pogańskie
art, late tribal sculpture, early medieval Polish native art, pagan cult sculptures
Opis:
Artykuł jest próbą syntetycznego przedstawienia sztuki rodzimej, późnoplemiennej w okresie chrystianizacji Polski. Problematyka materialnych świadectw ówczesnej kultury jest obiektem zainteresowania kilku dyscyplin naukowych, przede wszystkim archeologii, w mniejszym zaś stopniu historii sztuki i historii. W polskiej historii sztuki nie sformułowano jednak dotąd właściwej oceny rodzimej sztuki późnoplemiennej okresu chrystianizacji ani też nie dokonano charakterystyki tego zjawiska z punktu widzenia tej dyscypliny. Moja prezentacja sztuki późnoplemiennej odnosi się głównie do tych jej przejawów, które dla historyka sztuki są najciekawsze: przedstawień figuralnych – wizerunków wielkoformatowych, plastyki drobnej, jak też budowli kultowych. Miały one szczególne znaczenie dla późnopogańskich społeczności i pozwalają na ich określanie według stosowanych w tej dyscyplinie kategorii (stylu, typu czy konwencji przedstawiania). Zachowane (jak również znane jedynie z opisów średniowiecznych kronikarzy) zabytki plastyki figuralnej pozwalają – moim zdaniem – wyodrębnić na ziemiach Polski kilka różniących się obszarów: pas Polski środkowej (na czele z Wielkopolską), Polski południowej (Śląsk, Małopolska) i region północny (Pomorze i jako – etnicznie odrębny – Prusy). Z obszaru Wielkopolski znamy niewiele zabytków (monumentalne: tak zwana głowa z Jankowa, dwa posągi z Powiercia koło Koła czy pochodząca z pogranicza z Małopolską tak zwana głowa z Dąbrówki, a z plastyki drobnej – tak zwany koziołek z Lednogóry). Wymienione zabytki wykazują cechy formalne bliskie rzeźbie średniowiecznej. Nie ma na tym terenie popularnych na innych słowiańskich obszarach wyobrażeń wielogłowych, nie zachowały się też żadne relikty budowli kultowych. Na terenach Polski południowej brak jest z kolei w ogóle wyobrażeń monumentalnych (grupę zabytków z okolic Ślęży uważam za starszą niż wczesnośredniowieczna), występuje natomiast sporo plastyki drobnej, zwłaszcza zoomorficznej. Monumentalnych posągów nie znało też państwo wielkomorawskie, nie znały ich Czechy (występuje tam tylko jeden przykład: Ploveč) – być może bliskie związki z tymi państwami zaważyły na ich braku także w południowej Polsce. Na Śląsku pogańska monumentalna rzeźba kultowa mogła się pojawić późno, w czasie rewolty pogańskiej w latach trzydziestych jedenastego wieku, gdy we Wrocławiu wzniesiono pogańską świątynię. Najliczniej wyobrażenia figuralne i budowle kultowe występowały w regionie północnym. Były też najbardziej zróżnicowane (posąg z Łubowa, płyta ze Słupska, płaskorzeźbiony kamień z Leźna, liczna plastyka drobna, w tym policefalna, i – jako odrębne zjawisko: duża grupa figur pruskich, niefortunnie zwanych „babami kamiennymi”). Wszystkie one (inaczej niż w Wielkopolsce) charakteryzują się wysokim stopniem schematyzacji. Powstały najpóźniej i – wraz ze znanymi z opisów kronikarzy bogato dekorowanymi drewnianymi świątyniami, w których czczono posągi bóstw – łączyły w sobie tradycję „znakowej” sztuki pradziejowej tych obszarów i efektowną „oprawę” kultu, zainspirowaną sztuką chrześcijańską.
The article aims at a synthetic presentation of native, late tribal art in the period of the Christianization of Poland. Material manifestations of the culture in question are investigated by a number of disciplines, in particular archelogy, art history and history. However, a proper evaluation of the phenomenon discussed in the paper has not been accomplished in Polish art history yet. My presentation of late tribal art in the period of the Christianization of Poland considers mainly the phenomena which appear most interesting to the art historian: figural representations (monumental images as well as small format art), and cult buildings. Those objects had a particular significance to late heathen communities and they may be categorized according to the criteria used by art history (such as the style, the type, the convention or representation). My analysis of the preserved figural art monuments (and of those we know only from the descriptions provided by medieval chroniclers) points to the existence of a range of culturally varied areas within the Polish territory, namely: the middle area (including the Wielkopolska region), the southern part (the Silesia and the Małopolska), as well as the northern region (the Pomerania and the ethnically distinct Prussia). There is a scarce number of monuments preserved in Wielkopolska (among them large ones, such as the so-called ‘head from Jankowo,’ the two statues from Powiercie near Koło, and the ‘head from Dąbrówka’ found in the area bordering with the Małopolska, as well as manifestations of small format art, e.g. the ‘goatie’ from Lednogóra). All those objects exhibit the formal qualities characteristic of medieval sculpture. However, neither polycephal images (popular in the Slavonic territories) nor remains of cult buildings were found in that area. The southern part of the Polish territory in turn is characterized by the absence of monumental images (I believe the group of monuments from around Ślęża should be placed earlier than early middle ages). A number of bas-reliefs, specifically of zoomorphic character, were preserved there though. Neither in Great Moravia nor in the Czech territory (with the exception of Ploveč) were monumental statues erected. It might have been the close relations with those states that resulted in the absence of such statues also from southern Poland. Pagan monumental cult sculpture might have appeared only later, during the pagan revolt of the 1030’s, when a pagan temple was erected in Wrocław (Vratislavia). Most figural images and cult buildings were found in the northern region. They manifested an immense diversity and included, among others, the statue from Łubowo, the plate from Słupsk, and the stone from Leźno, as well as numerous instances of small (also polycephal) objects, and a distinct phenomenon: a big group of Prussian figures, inaccurately called ‘stone babas.’ Unlike in the Wielkopolska region, all those objects exhibit a high degree of schematization. They were created in the latest period and, together with the richly decorated wooden temples (we know from the descriptions provided by medieval chroniclers) where statues of pagan deities were worshipped, they combined the tradition of primeval ‘sign’ art characteristic of those territories with the effective cult ‘setting’ inspired by Christian art.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 12-45
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies