Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Matejko Jan" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 47
Tytuł:
A cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko, co piękne. „Astronom Kopernik” w londyńskiej National Gallery i "Ognisku polskim"
For what could be more beautiful than the heavens, which contain all beautiful things. „Astronomer Copernicus” at the London National Gallery and at the "Polish Hearth Club"
Autorzy:
Ogorzałek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38890061.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Nicolaus Copernicus
Jan Matejko
National Gallery in London
Institute of Polish Culture in London
The Association of The Friends of Polish Children in London
Tomasz Arciszewski Polish Saturday School in
London
virtual ethnography
Opis:
The monumental work, exhibited from May 21 to August 30, 2021, at a pres tigious British cultural institution, was favoured by its own daily arrangement - of the planets. The National Gallery and the Polish Cultural Institute in London, with the support of The Capricorn Foundation and the „Independent” Programme Office, made the right decision to present to guests in Trafalgar Square outstanding artists from outside Great Britain, whose work deserves to be discovered and shown to an international, wide audience. The organizers of the exhibition wrote, that telling about a forgotten piece of Polish art, Polish heritage, must begin with Matejko. The temporary exhibition was celebrated two eminent Poles: Nicolaus Copernicus, a Renaissance astronomer, creating a completely new, real truth about the arrangement of the cosmos, and Jan Matejko, the most outstanding and widely valued painter, who shared creative genius and passion for science. This amazing order of the world and the discovery of the real sky not only raised the hope of man, who could reach the farthest corners of the vast universe with his own mind, which became a contribution to the admiration of Polish historical painting and an excellent idea for expression among students of Polish schools. Growing curiosity and a pretext for reflection and discussion around Copernicus’ work De revolutionibus orbium coelestium, were briefly but accurately published in the media, in the press and recommended on television. The author, being an active and passive member of the researched community, analysed both honourable and exciting events using virtual ethnography.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2023, 1; 23-43
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W cieniu wielkiego mistrza – Teodora Matejko. Zarys biografii
In the shadow of the great master – Teodora Matejko. Biography outline
Autorzy:
Jaworska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519235.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Matejko Kornelia Teodora z Giebułtowskich
Matejko Jan
XIX wiek
życie prywatne artystów
Kraków
Matejko Kornelia Teodora née Giebułtowski
19th century
private lives of artists
Cracow
Opis:
Kornelia Teodora z Giebułtowskich Matejkowa była nie tylko żoną słynnego malarza Jana Matejki, ale też największą jego muzą. W pracy „W cieniu wielkiego mistrza – Teodora Matejko. Zarys biografii” poznajemy Teodorę jako małą dziewczynkę, dojrzewającą pannę, żonę, matkę. Teodora od najmłodszych lat wykazywała talenty artystyczne. Uczyła się śpiewu i muzyki, jednak jej największym marzeniem było zostać aktorką. Matka Teodory zdecydowała, że będzie lepszym dla niej jeśli wyjdzie za mąż. Namiętne uczucie pojawiło się po ślubie. Potem nie była pewna czy godna miłości wspaniałego artysty. Tęskniła za nim gdy wyjeżdżał. Dodawała mu otuchy, podnosiła na duchu. Była jego największą wielbicielką. Kochała żarliwie. Życie państwa Matejków koncentrowało się w Krakowie, ale nie zabrakło licznych podróżny. Bywali w Wiśniczu, Rabce, Krynicy, ale także udawali się za granicę. Zwiedzili m.in. Niemcy, Turcję czy Włochy. Teodora bez wątpienia była największą fanką swojego męża, o czym zapewniała go w licznych listach. Z czasem ich miłość zaczęła być poddawana licznym próbom. Matejkowa zajęta prowadzeniem domu i wychowywaniem czwórki dzieci popadała w liczne melancholie i stany lękowe. Otoczenie nie zwracało na nią szczególnej uwagi. Było ono niechętne kobiecie, która honory męża odbierała bardzo osobiście. Chełpiła się popularnością swojego ukochanego. Z roku na rok wzrastało w niej poczucie wyższości na skutek czego odczuwała niechęć otaczającej jej rodziny i znajomych. Natomiast w małżeńskim domu grała „pierwsze skrzypce”. Według Matejki była idealna, jedyna taka na świecie, jego pierwsza i ostatnia miłość. Zakochany bez pamięci artysta wciąż zapewniał Teodorę o swoim płomiennym uczuciu, które nigdy nie wygaśnie. Małżeństwo Matejków było bardzo burzliwe. Od stanów największych kłótni, bluźnierstw, przekleństw po wspólne podróże i czułe tęsknoty. Taka dysharmonia nie tylko zniekształcała wizerunek rodziny, ale i mocno wpływała na psychikę jej domowników. Z wiekiem zaczęła chorować na cukrzycę, która była dziedziczna w jej rodzinie. W 1882 roku została uznana za niepoczytaną, po czym umieszczono chorą w szpitalu psychiatrycznym. Zmarła 25 sierpnia 1896 roku. Została pochowana u boku swego męża. W literaturze utarło się, że Teodora była krnąbrna, nieposłuszna, kapryśna, przekorna. Była podmiotem cierpień na początku młodego artysty a potem dojrzałego mężczyzny i w końcu wycieńczonego starca. Na początku pojawia się jako młoda, niespełniona dziewczyna, która nie chce wychodzić za mąż. Nie jest żarliwe zakochana w swoim cierpliwym adoratorze. Finalnie zostaje żoną Matejki. Rodzi mu dzieci. I zaczyna się czas rosnącej dumy, nieprzejednanej osobowości i ciągłych humorów, z którymi kosztem własnego zdrowia, malarz sobie radzi. Wyśmiewanie i plotki ciągle towarzyszą madame Matejko. Gdy ten okres dobiega końca, Teodora jest postrzegana jako zagłada rodziny. Chora psychicznie, trwoniąca majątek krakowskiego wizjonera. Nie zajmuje się dorastającymi dziećmi, ciągle wyjeżdża na kuracje zdrowotne, nie szanuje męża, wszystkim sprawia ból. Obraz niesprawiedliwy? Imitacja i powtarzalność sprawiły, że wielka muza najwybitniejszego i najpopularniejszego malarza polskiego w XIX wieku jawi się jako jego największe przekleństwo.
Kornelia Teodora Matejkowa née Giebułtowska was not only the wife of the famous painter Jan Matejko, but also his greatest muse. In the work “In the shadow of the great master – Teodora Matejko. Outline of biography” we get to know Teodora as a little girl, a maturing maiden, wife and mother. Teodora showed artistic talents from an early age. She studied singing and music, but her biggest dream was to become an actress. Teodora’s mother decided that it would be better for her if she got married. Passionate feeling appeared after the wedding. Then she wasn’t sure if she was worthy of the great artist’s love. She missed him when he left. She comforted him, lifted his spirits. She was his greatest admirer. She loved passionately. The life of the Matejkos was concentrated in Kraków, but there were also numerous travelers. They visited Wiśnicz, Rabka, Krynica, but also went abroad. They visited e.g. Germany, Turkey and Italy. Teodora was undoubtedly her husband’s biggest fan, as she assured him in numerous letters. Over time, their love began to be subjected to numerous tests. Teodora Matejko, busy running the house and raising four children, fell into numerous melancholies and anxiety. Her surroundings paid little attention to her. It was reluctant towards a woman who took her husband’s honors very personally. She boasted about the popularity of her beloved. With following years, her sense of superiority grew, as a result of which she felt the reluctance of her family and friends around her. However, in the marital home she played the “first violin”. According to Matejko, she was perfect, the only one in the world, his first and last love. The artist, who fell in love with all his heart, assured Teodora of his fiery feeling, which would never die out. Matejko’s marriage was very turbulent. From the states of the greatest quarrels, blasphemies, curses to joint journeys and tender longings. Such disharmony not only distorted the image of the family, but also strongly influenced the psyche of its household members. As she got older, she began to suffer from diabetes, which was hereditary in her family. In 1882, she was declared insane, after which she was placed in a psychiatric hospital. She died on August 25, 1896. She was buried next to her husband. It is common view presented in literature that Teodora was wayward, disobedient, capricious, and defiant. She was the subject of suffering for at first a young artist, then a mature man, and finally an exhausted elder. At first, she appears as a young, unfulfilled girl who doesn’t want to get married. She is not ardently in love with her patient suitor. Eventually, she becomes Matejko’s wife. She gives him children. After this, time of growing pride, intransigent personality and constant moods begins, with which the painter copes at the expense of his own health. Ridicule and gossip still accompany Madame Matejko. As this period comes to an end, Teodora is seen as the doom of the family. Mentally ill, wasting the fortune of the Krakow visionary. She does not take care of her growing children, she is constantly on health treatments, she does not respect her husband, she causes pain to everyone. An unfair image? Imitation and repetition made the great muse of the most outstanding and popular Polish painter of the 19th century appear to be his greatest curse.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2022, 10; 121-133
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od wielkiego dzwonu : 500 lat dzwonu Zygmunta
500 lat dzwonu Zygmunta
Pięćset lat dzwonu Zygmunta
Autorzy:
Panfil, Tomasz (1962- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 27, s. 72-74
Data publikacji:
2021
Tematy:
Matejko, Jan (1838-1893)
Wyspiański, Stanisław (1869-1907). Wesele
Ludwisarstwo
Dzwony
Dzwon Zygmunt (Kraków ; katedra na Wawelu)
Katedra na Wawelu (Kraków)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule przedstawiono historię krakowskiego Dzwonu Zygmunta. Po raz pierwszy zabrzmiał 13 lipca 1521 roku, dzwon waży ponad 12 ton, a jego zawieszenie wraz z sercem i armaturą trwało cztery dni. Autor przytacza legendy związane z powstaniem dzwonu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Trzeci maj à la Matejko
Autorzy:
Krawczyk, Jarosław (1955- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 5, s. 30-34
Data publikacji:
2021
Tematy:
Matejko, Jan (1838-1893). Konstytucja 3 maja
Konstytucja Polski (1791)
Malarstwo historyczne
Malarstwo polskie
Tematy i motywy
Trzeci Maja
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest Konstytucja 3 maja z 1791 roku, uwieczniona na obrazie Jana Matejki, pod tym samym tytułem. Autor zaznacza, że Jan Matejko, tworząc historiozoficzne obrazy, konstruował własną syntezę wydarzeń. Często umieszczał też postaci i momenty niewspółmiernych ze sobą fragmentów historii. Obraz poświęcony Konstytucji 3 maja „dzieje się” na ulicach Warszawy, a Matejko uwiecznił w nim moment ogłoszenia Ustawy w chwili, gdy tłum w pochodzie wędruje do kościoła celem dokonania przysięgi. Artysta stworzył tę scenę, z elementów towarzyszących obradom w sejmie: protestów przeciwników, owacji zwolenników czy przysięgi króla z wyciągniętą na rzymską modłę dłonią. To nadwyrężenie chronologii wydarzeń i podzielenie procesji na grupy: tu król, dalej Hugo Kołłątaj, dalej marszałek Stanisław Małachowski z tekstem konstytucji pozwoliło malarzowi pokazać własną wizję historycznego wydarzenia.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Matejkowskie studia pieczęci przechowywanych w archiwum klasztornym w Mogile. Geneza
Matejko’s studies on seals kept in the monastery Archives in Mogiła. Origin
Autorzy:
Ciciora, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783780.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Matejko
rysunek
rysunki pieczęci
sfragistyka
malarstwo historyczne
kolekcjonerstwo XIX wieku
drawing
stamp drawings
sphragistics
historical painting
9th century collections
Opis:
Jan Matejko’s drawings depicting seals stored in the Archives of the Cistercian Monastery in Mogiła reflect the state of historical awareness, the cultural needs of Poles in the 19th century and the model of historicism developed in Galicia in the mid-19th century. They are a testimony to the Polish reception of 17th century erudite historiography, which, as a sign of local patriotism, ascribed value to the local heritage of material culture and included it in the concept of world history, and, in the 19th century, also in the concept of national and world history of civilisation. The analyses are based on historiographic, collectors’ and cultural views shaping the activities and artistic excellence of the historical painter in the 19th century. The views that might have affected Jan Matejko’s perception of the seal were highlighted. A key role in this process is played by the issues of broadening the semantic field of objects produced in the past centuries, which, at the beginning of the 19th century, were given the status of a souvenir and were willingly collected together, and which at the same time, like seals, constituted a source of historical knowledge understood in an erudite way, i.e. not only as a carrier of information about dates, characters and events, but also about clothes, militaries, material culture and customs, which in the 19th century became an object of interest for historical painters. Analyses of Jan Matejko’s drawings reveal the vastness of perception of single medieval seals also in terms of aesthetics, art and style, since the painter’s ultimate goal was not only to reconstruct the appearance of the seal, but also a historical reconstruction and historiosophical evaluation of the past. The differences between the inventory-oriented perception of seal images and the perception summing up the above mentioned determinants of the artist’s work with an artistic, individualised type of his creative expression have been emphasized, which in the case of Jan Matejko’s studies has additionally acquired the adopted of analytical research on seals as visual fragments of historical sources.
Rysunki Jana Matejki przedstawiające pieczęcie przechowywane w Archiwum Klasztoru Cystersów w Mogile stanowią odzwierciedlenie stanu historycznej świadomości, potrzeb kulturowych Polaków w XIX wieku oraz modelu historyzmu wypracowanego w Galicji w połowie XIX wieku. Są świadectwem polskiej recepcji XVII-wiecznej erudycyjnej historiografii, która, będąc znakiem lokalnego patriotyzmu, nadawała wartość lokalnemu dziedzictwu kultury materialnej i włączała go w koncepcję światowej historii, a w XIX wieku – także w koncepcję narodowych i światowych dziejów cywilizacji. Tło analiz stanowią poglądy historiograficzne, kolekcjonerskie i kulturowe kształtujące działania i warsztat artystyczny malarza historycznego w XIX wieku. Podkreślono te, które mogły mieć wpływ na percepcję pieczęci przez Jana Matejkę. Kluczową rolę odgrywają w tym procesie zagadnienia poszerzenia pola semantycznego przedmiotów wytworzonych w ubiegłych stuleciach, którym – u progu XIX stulecia – nadano status pamiątki i chętnie gromadzono w kolekcjach, a które stanowiły jednocześnie, jak pieczęcie, źródło wiedzy historycznej rozumianej w sposób erudycyjny, a więc nie tylko jako nośnik informacji o datach, postaciach i wydarzeniach, ale także o strojach, militariach, kulturze materialnej i obyczajach, co w XIX wieku stało się obiektem zainteresowań malarzy historycznych. Analizy rysunków Jana Matejki ujawniają rozległość percepcji pojedynczych egzemplarzy średniowiecznych pieczęci także w zakresie estetycznym, plastycznym i stylowym, gdyż ostatecznym celem malarza nie było jedynie odtworzenie wyglądu pieczęci, ale historyczna rekonstrukcja i historiozoficzna ocena przeszłości. Podkreślone zostały różnice między inwentaryzatorskim postrzeganiem wizerunków pieczęci, a postrzeganiem sumującym wyżej wymienione determinanty pracy artysty z plastycznym, zindywidualizowanym typem jego wypowiedzi twórczej, który w przypadku studiów Jana Matejki nabrał dodatkowo charakteru analitycznych badań pieczęci jako wizualnych fragmentów źródeł historycznych.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 79-115
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między ideą a konstrukcją. Projekty ołtarzy Jana Matejki
Between idea and construction. Jan Matejko’s altarpiece designs
Autorzy:
Ciciora, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791405.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Matejko
Władysław Łuszczkiewicz
Józef Łepkowski
historyzm
neogotyckie ołtarze
konserwacja zabytków
ołtarz Wita Stwosza
zasada jedności stylu
remont krypt na Wawelu
historicism
neo-Gothic altarpieces
restoration of monuments
Wit Stwosz’s altarpiece
principle of unity of style
renovation of Wawel crypts
Opis:
Artykuł poświęcony jest specyficznym uwarunkowaniom i wielostronnej recepcji średniowiecznych retabulów ołtarzowych przez najwybitniejszego polskiego malarza historycznego Jana Matejkę. Recepcja polegała na kreowaniu nowych dzieł w oparciu o formy historyczne (ale nie stylowe), czerpane z realnych zabytków, nie zaś ze współczesnych wzorników architektonicznych lub rekonstrukcji dokonywanych według imaginowanej wizji stylu, co proponowali konserwatorzy tacy, jak Carl Heideloff lub Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc. Matejce pomocna była wiedza o wyglądzie realnych ołtarzy nabyta w czasie podróży krajowych i zagranicznych, odbywanych w latach młodości, oraz udział w restauracji średniowiecznych zabytków, przede wszystkim ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie, który umożliwił mu poznanie budowy i konstrukcyjnych zagadnień związanych z budową ołtarza, szczegółów wyglądu średniowiecznych typów postaci, ich strojów, narzędzi, broni, rzemiosła, a także cech stylistycznych, zagadnienia słabo znanego środowisku dokonującemu konserwacji krakowskich zabytków. Doświadczenia te weryfikowały typ filozoficznej i emocjonalnej recepcji średniowiecza, charakterystycznej dla epoki romantyzmu, propagowany przez krakowskiego filozofa i miłośnika sztuki Józefa Kremera oraz typ oceny krytycznej względem plastyki i zagadnień typowo artystycznych, który prezentował artysta, konserwator i jeden z pierwszych historyków sztuki Władysław Łuszczkiewicz. Matejce projektowanie utrudniały niespójne poglądy konserwatorskie krakowskiego środowiska, przede wszystkim spór toczony między zwolennikami przywracania jedności stylowej zabytków (Józef Łepkowski, Władysław Łuszczkiewicz), a ich przeciwnikami, twierdzącymi, iż kryterium rozstrzygającym o poprawności restauracji jest substancja pierwotna obiektu, włącznie z nawarstwieniami stylowymi różnych epok (Piotr Michałowski, Paweł Popiel, Stanisław Tomkowicz). Twórczość Matejki lokowała się zatem pomiędzy weryfikacją idei konserwatorskich, modeli pisania o sztuce i poglądów na stylistykę zabytków minionych epok, a szczegółowymi badaniami wyglądu i cech konstrukcyjnych lokalnych obiektów. Jego wiedza i doświadczenie zdobyte na podstawie wnikliwych i krytycznych obserwacji i porównań dawnych dzieł sztuki i rzemiosła, ale pozbawione oparcia w autorytecie teorii konserwatorskiej wypracowanej przez zagranicznych historyków sztuki i architektury – podobnie jak tworzone na tej podstawie projekty – nie zdobyły uznania środowiska skoncentrowanego na teoretycznym poznawaniu postaw konserwatorskich oraz idei dotyczących rozpoznania form i znaczenia krakowskich zabytków, za to wykorzystującego koniunkturalnie autorytet Matejki, jako artysty.
The article concerns the reception of medieval altarpieces by the most significant Polish history painter, Jan Matejko. That was used for a creation of new works of art based upon historical forms (but not stylistic) that were derived from real historical monuments. Matejko was interested neither in contemporary pattern books for architects nor in reconstructions done according to imagined vision of style, mainly Gothic, which was proposed by restorers like Carl Heideloff or Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc. He gained his knowledge about real, existing medieval altarpieces during his journeys in Poland and abroad, which he took in his youth, and also through his participation in restorations of medieval monuments in Kraków, first of all – the Gothic altarpiece by Wit Stwosz in Mariacki church. Thanks to these experience he got to know a construction of altarpieces and details such as the types of medieval figures, their costumes, weapons, crafts, but also stylistic features that were not well recognized by restorers’ environment in Kraków. Additionally, that verified two types of the reception of the Middle Ages. One, philosophical and emotional, characteristic for Romanticism and propagated by the philosopher and art lover Józef Kremer and the second, characteristic for the artist, restorer and one of the first historians of art, Władysław Łuszczkiewicz that criticized artistic realisations done ages ago from the contemporary point of view. Repairing old and designing new altarpieces was a difficult task for Matejko as very often he was confronted by different points of view on restoration. The most discouraging was a dispute between followers of the unity of style (Józef Łepkowski, Władysław Łuszczkiewicz) and their opponents who appreciated the original form of the monument, including later elements from different epochs (Piotr Michałowski, Paweł Popiel, Stanisław Tomkowicz). Then Matejko’s work was located between verification of ideas of restoration, models of writing about art, opinions about style of monuments on one side and the analytical research on an external appearance and features of construction of local objects on the other side. Neither his knowledge, experience trained thanks to deep and critical observations and comparisons of historic works of art – but, unfortunately, without a support in an authority of restoration theories done by western historians of art and architecture – nor his designs, did not gained respect in Krakow among people concentrated on theoretical opinions on restoration and on ideas concerning forms and meaning of the monuments in Krakow.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 79-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. History of an autograph
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729759.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Ksawery Branicki
Antoni Berezowski
Jan Matejko
autograf
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
Montrésor
Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
assassination attempt on Tsar Alexander II
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
Improwizacja na ekspozycji
Rejtan
zamach na Aleksandra II
Opis:
This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 125-140
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książka artystyczna ze zbiorów Biblioteki Głównej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie – na przykładzie dzieł artystów związanych z krakowską ASP
Artist’s books from the collection of the Main Library of the Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow – based on works by artists associated with the Cracow Academy of Fine Arts
Autorzy:
Sobczyk, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555174.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
książka artystyczna
książka unikatowa
Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Galeria Jednej Książki
artyści krakowskiej ASP
artist’s book
unique book
Main Library of the Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow;
One-Book Gallery
artists associated with the Cracow Academy of Fine Arts
Opis:
W artykule przedstawiono i omówiono dwadzieścia dwa przykłady książek artystycznych wykonanych przez krakowskich artystów związanych z Akademią Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Wszystkie przedstawione obiekty miały swoją promocję w Galerii Jednej Książki i mają swoje specjalne miejsce w Bibliotece Głównej ASP w Krakowie.
The paper presents and discusses 22 examples of artist’s books by Cracow-based artists associated with the Jan Matejko Academy of Fine Arts. All the presented items were showcased in One-Book Gallery and enjoy a special place in the Main Library of the Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow.
Źródło:
Biblioteka i Edukacja; 2019, 15; 43-121
2299-565X
Pojawia się w:
Biblioteka i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonograficznoprawne aspekty Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki
Iconographical and legal aspects of Jan Matejko’s Battle of Grunwald
Autorzy:
Gajewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965338.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
the Battle of Grunwald
visualization of law
legal iconography
Jan Matejko’s paintings
use of legal symbols
insignia
bitwa pod Grunwaldem
wizualizacja prawa
ikonografia prawna
malarstwo Jana Matejki
symbolika prawa
insygnia
Opis:
The aim of this article is to present iconographical and legal aspects of Jan Matejko’s Battle of Grunwald. The painting comes from 1878 and presents one of the most important victory in Polish history. It belongs to Matejko’s paintings catalogue designed to picture glory of Poland. There were a lot of accusation regarding this painting (rules of perspective’s infringement, historical inaccuracy, excessive herding of figures), but it was caused by Matejko’s vision. The visualization of law in the Battle of Grunwald encompasses numerous issues, such as signalization of entitlements and functions, badges of dignity or authority, signs of jurisdiction, position in social structure (class). Notably Authoress elaborates attributes of knightly attire and attirement of the Teutonic Knights, insignia (e.g. the scepter of Jagiellonian University, the spear of St. Maurice), weapon (e.g. the executioner’s axe).
Celem artykułu jest przedstawienie ikonograficznoprawnych aspektów Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki. Pochodzący z 1878 r. obraz przedstawia jedno z najważniejszych zwycięstw odniesionych przez Polskę i wpisuje się w cykl dzieł Matejki mających ukazywać chwałę Rzeczypospolitej. Wobec obrazu podnoszone były zarzuty dotyczące np. naruszenia zasad perspektywy, nieścisłości historycznej czy nadmiernego stłoczenia postaci – cechy te wynikają jednak ze szczególnej wizji Matejki i wymowy jego dzieła. Wizualizacja prawa w Bitwie pod Grunwaldem obejmuje przede wszystkim kwestie takie jak sygnalizacja uprawnień i funkcji, odznaki godności i władzy, znaki jurysdykcji, pozycja w strukturze społecznej (stan społeczny). W szczególności Autorka omawia cechy ubioru rycerskiego i strój rycerzy zakonu krzyżackiego, insygnia (np. berło Uniwersytetu Jagiellońskiego, włócznia św. Maurycego) i broń (np. topór katowski).
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2018, 21; 43-58
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazanie Skargi Jana Matejki w kontekście ówczesnej wiedzy o epoce i poglądów na dzieje Polski
Autorzy:
Słoczyński, Henryk M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560371.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Matejko
Józef Szujski
interpretation of a historical painting
19th century Polish historiography
interpretacja obrazu historycznego
historiografia polska XIX wieku
Opis:
Authors studying the works of the greatest painter of the history of Poland Jan Matejko have long failed to do systematic research on numerous references to specific historical matters in his work, ignoring the aspect to which the artist attached such great importance. In the case of Skarga’s Sermon, one of his most iconic works, the situation has changed due to Jarosław Krawczyk’s book Matejko i historia, even though the author focused on one theme only: the conflict between the nobility and king Sigismund III. The study published here shows that equally important were the problems of Poland’s religious union and its submission to Russia in the early 16th century. Such broader interpretation is based on the assessment of the knowledge of such matters which was available to the artist. Undoubtedly, the fact that Matejko was inspired by his friend Józef Szujski, who back then had published a volume of his work Dzieje Polski concerning that part of the history of Poland, is particularly significant. The issues of the period discussed in the book and shown in the painting reveal far-reaching consistency, and the essence of Skarga’s Sermon is the subject of a great historical opportunity which Poles had lost(also know from Matejko’s other works). Poland had wasted its chance to take control of Moscow and to civilize it, which led to the rise of an empire – Poland’s future oppressor in the partition period.
Autorzy zajmujący się twórczością największego malarza dziejów Polski, Jana Matejki, długo nie prowadzili systematycznych badań licznych odniesień do konkretnej materii historycznej w jego dziełach, ignorując ten ich aspekt, któremu artysta przypisywał szczególną wagę. W przypadku Kazania Skargi, jednego z najwybitniejszych jego dzieł, zmianę w tym zakresie przyniosła książka Jarosława Krawczyka Matejko i historia, ale autor skupił się tylko na jednym motywie: walce szlachty z tronem Zygmunta III. Publikowana tu rozprawa pokazuje, że niemniej ważne w treści obrazu są problemy unii religijnej oraz podporządkowania Polsce Rosji na początku XVI wieku. To poszerzenie interpretacji opiera się na próbie sprecyzowania, jaka wiedza o tych sprawach była dostępna artyście. Niewątpliwie szczególne znaczenie miała dlań inspiracja przyjaciela, Józefa Szujskiego, który wtedy opublikował traktujący o tej epoce tom Dziejów Polski. Ujęcie problemów tego okresu w tej książce oraz w obrazie wykazuje daleko idącą zbieżność, zaś istotą przesłania Kazania Skargi jest (znany także z innych dzieł Matejki) motyw utraconej przez Polaków wielkiej szansy dziejowej. Chodziło o szansę opanowania i ucywilizowania Moskwy, a konsekwencją jej utraty było powstanie imperium – przyszłego zaborcy Polski.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2018, 24, 1
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rejtan jako totem narodu. Amnezja gestu
Reytan as the nation’s totem. Amnesia of a gesture
Autorzy:
Klimczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853365.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
jan matejko
rejtan
gest
totem
amnezja
reytan
gesture
amnesia
Opis:
The article encourages treating an image of a gesture as a complex cultural event – a communication process, where following interpretations of an image reconfigure the initial gesture. This requires treating a presented gesture in terms of an argument, that is – as a political issue. As we embrace this approach by analysing Reytan’s gesture known from the Matejko’s famous painting, the article calls for a methodology of observing gesture while emphasising not its memory, but rather its amnesia, meaning the alternatives forgotten (psychologically repressed) in the process of gesture’s development.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 99, 1; 65-85
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika rozwoju wypożyczeń międzybibliotecznych w Bibliotece Głównej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie w okresie 2013-2017
Interlibrary loan dynamics in the Main Library of the Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow between 2013 and 2017
Autorzy:
Sobczyk, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554980.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
wypożyczalnia międzybiblioteczna wypożyczenia międzybiblioteczne współpraca bibliotek
biblioteka artystyczna
Biblioteka Główna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
interlibrary loan service
interlibrary loans
interlibrary co-operation
art library
Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow
Opis:
Wyzwaniem dla wszystkich bibliotek naukowych jest zapewnienie dostępu do materiałów bibliotecznych i zasobów informacyjnych niezbędnych do prowadzenia prac naukowych, badawczych oraz dydaktycznych pracownikom uczelni. Specyfika księgozbioru Biblioteki Głównej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie oraz ewolucja bibliotecznego katalogu elektronicznego znacząco wpłynęły na dynamikę rozwoju wypożyczeń międzybibliotecznych. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę księgozbioru, zasady funkcjonowania oraz analizę materiału dotyczącą Wypożyczalni Międzybibliotecznej w okresie 2013-2017.
Providing the staff with access to library material and information resources necessary to carry out teaching and research assignments as well as scholarly work presents a challenge to all academic libraries. The specific character of the book collection of the Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow as well as the evolution of the electronic library directory have had major influence on the dynamics of interlibrary loans. This paper presents the specific character of the book collection, the rules applying and a material analysis regarding the Interlibrary Loan Service in the years 2013-2017.
Źródło:
Biblioteka i Edukacja; 2017, 12
2299-565X
Pojawia się w:
Biblioteka i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. Historia pewnego autografu
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. A history of an autograph
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Ksawery Branicki
Antoni Berezowski
Jan Matejko
autograf
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
Improwizacja na ekspozycji
Montrésor
Rejtan
zamach na Aleksandra II
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
assassination attempt on Tsar Alexander II
Opis:
Artykuł poświęcony jest jednemu z niewielu autografów Norwida znajdujących się poza granicami Polski – chodzi o epigramat zatytułowany Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu, spoczywający w bogatych zbiorach poloników w zamku w Montrésor (Turenia, Francja), należącym od połowy XIX w. do rodziny Branickich, a obecnie zarządzanym przez rodzinę Reyów. Autor opisuje autograf, zestawia jego treść z odmienną, lepiej znaną redakcją tego utworu, zatytułowaną Improwizacja na ekspozycji, stawiając finalnie tezę, że zgodnie z kanonami sztuki edytorskiej to właśnie słabo znany wariant montresorski tekstu, jako powstały później, powinien stanowić podstawę tekstu w naukowych wydaniach twórczości Norwida. Ponadto autor artykułu analizuje kontekst zdarzeń historycznych i kulturalnych, które sprawiły, że w roku 1867 Norwid wysłał hr. Ksaweremu Branickiemu czterowiersz zestawiający ironicznie dwie postaci: malarza Jana Matejkę i Antoniego Berezowskiego, autora nieudanego zamachu na życie cara Aleksandra II.
This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34; 125-140
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies