Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marianna Sanguszkowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Panegiryk pogrzebowy Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej jako źródło do dziejów fundacji artystycznych w XVIII wieku
The Funeral Panegyric of Marianna Sanguszko (Lubomirska) as a Historical Source on the History of Artistic Foundations in the 18th Century
Autorzy:
Rolska-Boruch, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934165.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marianna Sanguszkowa
Paweł Karol Sanguszko
Falęcki Hilarion od Najświętszego Sakramentu
Lublin
kapucyni
Nowy Wiśnicz
karmelici
Maria Sanguszko (Lubomirska)
Falęcki Hilarion of the Most Holy Sacrament
Fathers Capuchins
Fathers Carmelites
Opis:
Marianna Lubomirska (1693-1729), born of Teofila Zasławska-Ostrogska and Józef Karol Lubomirski, remains virtually unrecognized as a historic figure. The vast patronage activities she undertook also await acknowledgement and research. The specialist literature in the history of art makes mention of magnificent ornaments and splendour accompanying her funeral. The decoration was designed for the Discalced Carmelites’ church in Nowy Wiśnicz by the Reformed Franciscan Father Mateusz Osiecki. The literature also refers to the coffin portrait of the Princess, created by Jan Aleksander Trycjusz and the catafalque made by Franciszek Kolisz of Kolbuszowa. A lot of details concerning Princess Marianna Sanguszko are provided by the panegyric that was dedicated to her by the Discalced Carmelite Father Falêcki Hilariusz of the Most Holy Sacrament from the New Wis´nicz monastery. Marianna and her husband, Paweł Sanguszko, founded a church for Fathers Capuchins in Lublin. This is where remains of her heart are kept. The princess’s patronage activities gave rise to a lot of other religious foundations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 161-169
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743
The Ostrog Entail in the light of the will of Paweł Karol Sanguszko of 1743
Autorzy:
Graczyk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139268.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
ordynacja ostrogska
Paweł Karol Sanguszko
Marianna z Lubomirskich Sanguszkowa
testament
dziedziczenie
Ostrog entail
Marianna née Lubomirska Sanguszko
last will
inheritance
Opis:
Ordynacja zwana Ostrogską została założona przez księcia Janusza Ostrogskiego za zgodą sejmu Rzeczypospolitej w 1609 roku. W jej skład miały wchodzić dobra Ostrogskiego położone w województwach wołyńskim, kijowskim, sandomierskim i krakowskim. Ordynacja Ostrogska dostała się w ręce książąt Sanguszków za sprawą drugiej żony Pawła Karola Sanguszki (1680-1750), Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej (zm. 1729), córki Józefa Karola Lubomirskiego i Teofili z Zasławskich, oraz siostry Aleksandra Dominika Lubomirskiego, ordynata Ostrogskiego. Po śmierci brata w 1720 roku  weszła w posiadanie ordynacji Ostrogskiej. Dobra wchodzące w skład ordynacji ostrogskiej zostały wymienione w testamencie księcia Pawła Karola Sanguszki ze wskazaniem swego syna Janusza Aleksandra jako do niego należące.
The Ostrog entail was founded by prince Janusz Ostrogski with the consent of the Polish Sejm in 1609. It was to include Ostrogski’s estates situated in Volyhnia, Kiev, Sandomierz and Krakow provinces. The Ostrog entail came into the hands of the Sanguszko princes through Paweł Karol Sanguszko's (1680-1750) second wife, Marianna née Lubomirska Sanguszko (d. 1729), daughter of Józef Karol Lubomirski and Teofila née Zasławska, and sister of Aleksander Dominik Lubomirski, the entailer of Ostrog. On her brother's death in 1720 she came into possession of the Ostrog Entail. Goods comprising the Ostrog entail were mentioned in the last will of prince Paweł Karol Sanguszko indicating they belonged to his son Janusz Aleksander.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 196-206
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies