Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Madame Bovary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Święta ironia. Dwa oblicza parodii ekfrazy katedry w Pani Bovary Gustave’a Flauberta
    Holy Irony. Two Facets of Parodic Ekphrasis of the Cathedral in Gustave Flaubert’s Madame Bovary
    Autorzy:
    Shukla, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062485.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    parody
    ekphrasis
    gothic cathedral
    Madame Bovary
    Gustave Flaubert
    diaphanie
    parodia
    eskfraza
    katedra gotycka
    Opis:
    This article aims to analyze the use of parodic ekphrasis of the cathedral in Gustave Flaubert’s Madame Bovary. This matter was first brought to attention by Małgorzata Czermińska, who pointed out the satirical nature of the literary description of the gothic church in Rouen. However, to truly understand the way in which the novelist transformed the traditional formula of ekphrasis in Madame Bovary one must consider two drastically different dimensions of this treatment. The inspiration for this division comes from the work of Renata Lis, who argued that Flaubert’s work is marked by a fundamental ambivalence concerning spirituality, resulting in a variety of representations of holiness in his novels. On one hand, the parody of ekphrasis in the novel serves the most obvious function – it’s a cause for the mockery of the bourgeoisie and its distorted spiritual and aesthetic sensibilities. On the other hand, the parodic aspect of the discussed fragment is reminiscent of Olga Freudenberg’s approach. According to this Russian scholar, the essence of parody is not expressed through comedy and ridicule but rather through tragedy and an inseparable connection to the sacred. Such an understanding of the parodic ekphrasis of the gothic temple in Madame Bovary highlights the remarkable consistency with which Flaubert reflected on the existential condition of the protagonist. Emma’s inability to grasp the aesthetic values and sanctity of the cathedral expresses her tragic tendency to misrecognize, which leads to the novel’s somber finale.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 61-76
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Franka i Wiryneja. Madame Bovary inspiracją portretów kobiecych w literaturze wybranych epok
    Franca and Viryneya. Madame Bovary as an inspiration of women’s portraits in the literary works from selected epoch
    Autorzy:
    Pietkiewicz, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/481054.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Madame Bovary
    Eliza Orzeszkowa
    Lidya Seyfullina
    litterature
    Opis:
    The article is an attempt of comparative analysis of two works, based on the Flaubert’smasterpiece, and which belong to the two different circles of culture: Polish and Russian-Soviet. Firstof this literary productions - is Eliza Orzeshkova’s Cham (1887), where life of fisherman’s wife - Franca is described, and the second - Lidya Seyfullina’s Viryneya (1924). These works, although written in different epochs, countries, and political realities, are taking up the dialogue with Flaubert’s novel. Some references are visible in such literary tricks as e.g: technique of the leading heroine’s presentation, her external image, (compared with her character) or in the vision of local community, which is establishing authority over the heroin’s way of living. Through the heroine’s character authors are showing a two different variants of socio-psychological phenomenon, so called: „bovarisme”. In the Orzheshkova’s novel there is a first variant of „bovarisme” - „conservative bovarisme” (alias „bovarisme of pauperization”). The point of this variant is that the pauperized persons are compensating their poor situation by the way of glorification his (her) social roots and believing in temporary character of social degradation. The second more optimistic variant, which has been shown in Seyfullina’s work, is connected with cutting out from somebody’s roots to reach out a better social and economical situation. These two selected works are underlying a difference between thesetwo attitudes and at the same time - they are showing a similarity in method of presentation theliterary images of the heroine. They are also confirming universal character of „bovarisme”, which in this aspect is occuring in the literature regarded to such social leitmotives as „vertical mobility” and methods of social advancement of stated social groups and individuals.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 349-366
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cécile – starsza siostra Effi Briest
    Cécile – the elder sister of Effi Briest
    Autorzy:
    Pacholski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649145.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theodor Fontane
    Berlin novels
    Cécile
    Gustave Flaubert
    Madame Bovary
    bovarysme
    Opis:
    This paper deals with Theodor Fontane’s novel Cecile published in 1886. This novel is the first part of the unofficial trilogy of the so-called Berlin novels, which also include Irrungen, Wirrungen (Trials and Tribulations, On Tangled Paths) and Stine. Among these three novels, Cecile is the only one which has not been translated into Polish. In each of these novels, the central motif is misalliance, which in two cases (Cecile and Stine) leads to a tragic end. The motif of a duel, in turn, in which the husband kills the lover or the admirer of the heroine links Cecile to Effi Briest – the most famous of Theodor Fontane’s works. This article attempts to interpret the novel in the context of the similarities between Cecile and Emma Bovary, the protagonist of the masterpiece by Gustave Flaubert and from the perspective of bovarysme –a term coined by Jules de Gaultier. In the analysis, what is important is not only the characterization of Cecile as a character but also the discussion of the role of a letter in the plot of the novel, a letter being a motif used by Fontane in an interesting and surprising way.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 49, 3; 219-238
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Egoiści w powieści Gustawa Flauberta pt. Madame Bovary
    Egoists in the novel by Gustave Flaubert Madame Bovary
    Autorzy:
    Majkowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460132.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Gustaw Flaubert, Madame Bovary, egoizm, naturalizm, realizm, konformizm
    Gustave Flaubert, Madame Bovary, egoism, naturalism, realism, conformism
    Opis:
    Thesis. The message of Gustav Flaubert in his novel Madame Bovary can be seen at first sight only as a manifesto against lies and hypocrisy that characterized society at the time, and the author's narrative as a moralizing one. In fact the writer's goal was not excessive criticism, but the representation of reality in a mainly naturalistic way - Flaubert criticizes the reality, however he does not attempt to change it. The naturalist-realistic character of the book is emphasized by the unconventional character of the heroes (No clear division between ‘good’ and ‘bad’ personalities). In the article, the author argues that Flaubert created heroes as egoistic characters. Discussed concepts. The author of the article analyzes the attitude of the characters in the novel, referring to the styles of attachment in childhood (Bowlby's theory) and selected aspects of the psychosocial theory of Fromm. In a broader sense of the writing, the manner of character creation may also refer to the psychology of intimate relationships and a woman’s influence on a man. Results and conclusions. The presentation of egoistic attitude serves to highlight the specifics of the characters (male heroes). It also illustrates the disadvantages of 19th-century provincial society in France without the need to evaluate them, which is in line with the narrative concept in the realist-naturalistic novel. Originality/cognitive value of the approach. The article draws attention to the possibility of unconventional interpretation of the novel, since unlike numerous literary analyses of the novel Madame Bovary, it focuses not on the main character but rather other characters in the novel.
    Teza. Przesłanie Gustawa Flauberta zawarte w powieści pt. Madame Bovary tylko pozornie można odebrać jako manifest przeciwko obłudzie i hipokryzji cechujących ówczesne społeczeństwo, a narracja autora wcale nie sprowadza się do prostego moralizatorstwa. Celem pisarza nie był nadmierny dydaktyzm, lecz przedstawienie rzeczywistości w sposób naturalistyczny – Flaubert krytykuje istniejący porządek rzeczy, ale nie próbuje go zmieniać. Naturalistyczno-realistyczną koncepcję utworu podkreśla nieschematyczność postaci (brak podziału na bohaterów skrajnie złych i dobrych). W artykule autor stawia tezę, iż Flaubert wykreował bohaterów jako postaci egoistyczne. Omówione koncepcje. Autor artykułu analizuje postawy bohaterów powieści, odnosząc się do koncepcji stylów przywiązania w dzieciństwie (teoria Bowlby’go) oraz wybranych aspektów psychospołecznej teorii Fromma. W szerszym odczytaniu utworu sposób kreacji bohaterów może nawiązywać również do psychologii relacji intymnych i wpływów kobiety na mężczyznę. Wyniki i wnioski. Prezentacja postaw egoistycznych służy podkreśleniu specyfiki postaci (męskich bohaterów). Pozwala też zobrazować wady społeczeństwa XIX-wiecznej prowincjonalnej Francji bez konieczności ich oceny, co jest zgodne z koncepcją narracji w powieści realistyczno-naturalistycznej. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Artykuł zwraca uwagę na możliwość niekonwencjonalnej interpretacji powieści, bowiem – w przeciwieństwie do wielu analiz literackich utworu Pani Bovary – skupia się nie na głównej bohaterce, ale innych postaciach ukazanych w powieści.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 55-63
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flaubert’s Provocation
    Autorzy:
    Culler, Jonathan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641653.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Madame Bovary
    novel
    condition of women
    provincial life
    narrative technique
    Opis:
    Madame Bovary, which was scandalous in its own day for its focus on the adultery of a provincial woman, has had a strange, complex fate. Flaubert remade the image of the novelist, as pure artist, for whom style was all that mattered, and disrupted novelistic technique, in ways that critics and writers have found exemplary, treating this as the novel novelists cannot overlook; yet for readers Madame Bovary is not a “book about nothing” but provides a searing portrait of provincial life and of the condition of women. The vividness and complexity of the character Flaubert created here made Emma a type: a sufferer of “Bovarysme.” Flaubert’s revolutionary notion that a trivial subject was as good as a noble subject for a serious novel was taken to be connected to the democratic notion that every human subject is as worthy as another and allowed to have desires. Yet, while promoting Emma as a valid subject of literature, equal to others, Flaubert writes against the attempt to democratize art, to make it enter every life, and renders trivial the manifestations of this subject’s desires, while making her an exemplary figure.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 55-70
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies