Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Machiavelli" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-25 z 25
    Tytuł:
    Укротяването на Звяра. Идеята на Просвещението за овладяването на политическите страсти и руският литературен бестиарий
    Taming the Beast. The Enlightenment Idea of Taming the Political Passions and the Russian Literary Beastiary).
    Autorzy:
    Krysteva, Denka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635462.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian Baroque
    Enlightenment
    Machiavelli
    Anti-Machiavelli
    political passions
    political metaphors
    Opis:
    In this article, the subject of research is the literary-political beastiarium in the transition from the Baroque to the Enlightenment in Russia. The conceptual basis are the parallel ideas of the beast in man, taming the beast, and dream of eternal peace as understood by the European enlighteners of the 18th century. The dynamic, contradictory, and convulsive epoch of Peter I is discussed along with the myth of the dragon slayer and the monstrous Baroque metaphors used to describe the ruler and his subjects: Beast on the throne, battle with beasts, the dragon with three heads, and the ontological metaphor of falling in the beastʼs throat (resulting from the exercise of power through fear and violence). The underlying transformation of these ideas coincides with the period of Empress Elisavetaʼs rule with the thematization of the notions of tamed passions, peace and mercy of the throne in the parallel images of the biblical Elizabeth and the compassionate Titus. „Taming the beast” is a segment of the enlightenment program and the educational discourse of the time of Catherine II.A moralizing literary context is presented in works of V. Petrov, G. Derzhavin, M. Muraviev, A. Kozelsky, N. Karamzin. In this context, the idea of the rulerʼs tamed passions is presented in a dialogue (direct or indirect) with Machiavelliʼs The Prince and Friedrich IIʼs Anti-Machiavelli. The metaphorical images of the ruler of passions are: the blissful lion, the tame beast, or the transformed thunder god – the man on the throne and the king of hearts. The tamed passions (malice, enmity and dissonance) transform the society of predatory tigers into a peaceful herd of tigers and lambs, pigeons and hawks. The culmination of these ideas are the projects for a Union of States (The Sacred Union of European Monarchies, 1815, Union of Empires, 1873) were considered. A hypothesis is put forward that V. Dalʼs version of the folk tale Teremoc (1870) is a metaphorical representation of the idea of peaceful life, subjected to the test of passions.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    RZYMSKA DYSCYPLINA WOJSKOWA W UJĘCIU NICCOLÒ MACHIAVELLEGO
    Autorzy:
    Faszcza, Michał Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664396.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Niccolò Machiavelli
    armia rzymska
    dyscyplina wojskowa
    Opis:
    Machiavelli on Roman Military DisciplineSummaryThe importance of Niccolò Machiavelli’s work for the evolution of modern political ideas is indisputable, but the organisation of military forces was an equally important issue for him. Although most researchers usually ignore this aspect, Machiavelli’s ideas exerted a significant influence on subsequent developments in European military discipline. He was inspired to a large extent by the works of the ancien authors containing descriptions of terms of service in the Roman legions. His attention focused on the Republican period, though he also examined episodes from the Imperial era. Nowadays he is recognised as one of the most influential authors of military treatises, whose ideas on military discipline had a substantial influence on its evolution.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Individualism and the Social Contract as Expressions of the Critical Genesis of the State in light of the Views of N. Machiavelli and Th. Hobbes
    Autorzy:
    Małek, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665276.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    individualism
    social contract
    N. Machiavelli
    T. Hobbes
    Opis:
    The article discusses modern theories of individualism as the basis of the social contract and hence as the source of the modern state. The author analyses N. Machiavelli’s and Th. Hobbes’ concepts of the state, which emerged as a response to a situation where scholastic visions of the state and the human being had lost their appeal. He also draws attention to the fact that the study of human nature and the ways to control it is the goal of modern political philosophies and that passion as the driving force of human actions first appeared in political philosophical thought thanks to Machiavelli, later to be taken up and developed by Hobbes. According to Machiavelli, individualism is based in a specific self seeking fulfillment, which can attain set goals thanks to two driving forces: virtue and fortune. Machiavelli’s individual treats others as objects; the goal of their actions is the desire for profit. Machiavelli’s thought-a prince establishes the state and devotes himself entirely to it (which is also good for the others as it takes them out of the state of war)-is taken up by Hobbes. A human being is guided by the senses-men have wants and desires. The life’s goal is self-fulfillment; the highest good, self preservation. As in Machiavelli, the pursuit of self realization (striving for peace, that is avoiding war for fear of death) leads to the social contract. The social contract is not the common will of the society but a consensus reached by the parties regarding giving up some of the individual rights, that is a consensus reached by all individuals. Hence, by realizing the self, people realize peace, that is the highest good for individuals (of course, both the state of war and the state of peace are only hypothetical- constructs which justify the State, not empirical facts). In both views the prince is one (for himself), everybody can be the prince, and it is impossible not to want to be the prince (quitting the pursuit means death). The pursuit of the fulfillment of the ego is the only course of action for the prince, and at the same time a course of action good for all other princes by virtue of the social contract. This is the meaning of the state- a contract between princes: always together and always apart.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2015, 34
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Machiavelli’s The Prince: How to Refute Virtue Ethics in Three Steps
    Autorzy:
    Stoškus, Mindaugas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22766419.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Niccolò Machiavelli
    The Prince
    virtues
    vices
    fox metaphor
    Cicero
    Opis:
    This article examines Niccolò Machiavelli’s account of virtues in his famous work The Prince. The Italian philosopher uses three different stages or steps of argumentation. All these steps are analyzed in this paper. It is argued that in each step, Machiavelli makes partial conclusions which are neglected in the next step. In the last step, Machiavelli concludes that not only some virtues lead to failure, but all virtues are harmful to a successful leader. Instead of an honest and just way of acting, Machiavelli proposes the slyness of a fox – the most effective and successful way of acting. Cicero’s De Officiis effectively helps to understand the radicality of Machiavelli’s account of virtues. Cicero’s work enables one to explain all the central metaphors and analogies used in Machiavelli’s The Prince. Comparing Cicero’s and Machiavelli’s radically different accounts of the same virtues and vices shows that Machiavelli changed the traditional understanding of virtues, thus refuting traditional moral and political philosophy.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 1; 31-47
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryka w służbie przywódcy politycznego
    The rhetoric in the service of political leaders
    Autorzy:
    Czapińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/679296.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    Machiavelli
    lider polityczny
    Platon
    Cyceron
    political leader
    Plato
    Cicero
    Opis:
    Powstały u zarania demokracji ateńskiej spór o rolę retoryki w działalności przywódcy politycznego nie wygasł wraz z końcem tego ustroju. Jego przebieg możemy śledzić m. in. na kartach tekstów Platona, Cycerona i Machiavellego. Platon deklaruje się jako przeciwnik sofi stycznego traktowania retoryki jako narzędzia służącego do manipulacji drugim człowiekiem. Cyceron uznaje, że stosowanie technik retorycznych w celu sterowania wolą słuchacza jest dopuszczalne jedynie w przypadku polityka, którego etyczna postawa jest gwarantem ich prawidłowego wykorzystania. W ujęciu Machiavellego natomiast retoryka odzyskuje charakter, jaki posiadała w przekonaniu sofistów – ma służyć przywódcy politycznemu w realizacji jego planów. Okazuje się zatem, że na skutek odmiennego rozumienia rzeczywistości państwowej, wynikającego głównie z przypisywania różnej wagi orientacji etycznej jednostek sprawujących władzę, wspomniani autorzy dochodzą do odmiennych wniosków, a zainicjowana przez starożytnych Greków dyskusja po wiekach wraca do punktu wyjścia.
    A dispute ignited at the dawn of the Athenian democracy about the role of the rhetoric in the activities of political leaders did not fade out completely at the end of that regime. Its course we can track inter alia on the pages of texts written by Plato, Cicero and Machiavelli. Plato speaks against the rhetoric sophistically understood as a tool serving to manipulate other people. Cicero concludes that the use of rhetorical techniques in order to take control over listener’s will is allowed only for a politician, whose ethical attitude is the guarantee of their proper use. However, from the Machiavelli’s perspective, the rhetoric retrieves its sophistic character - to serve political leaders to fully implement their plans. It appears then that on account of different perceptions of the state’s reality, which arise from the particular inclination to attach various levels of importance to the moral sense of individuals in power, these authors come to contrastive conclusions, and the discussion initiated by the ancient Greeks goes back to the starting point centuries later.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2015, 2, 4; 19-29
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Książę Niccolò Machiavellego, czyli o podobieństwie pendulum i speculum
    Il Principe by Niccolo Machiavelli or the similarity between pendulum and speculum
    Autorzy:
    Barwicka-Tylek, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/926186.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Niccolò Machiavelli, Prince, political doctrines, pendulum, speculum, methods of goverment
    Opis:
    The author of the paper tries to identify the basic methodological assumptions of the personal pattern of the ideal ruler as presented by Machiavelli in his Il Principe. While comparing the “mirror of the Principe” elaborated by Machiavelli, with the Galileo’s pendulum that came to being 100 years later, one may observe significant similarity between the manures along which the two devices were construed. They both came to being as a result of some idealization. Both speculum and pendulum is exploited above all in order to demonstrate interrelations between major variables which determine the course followed by the phenomena which arouse interest of both authors. In case of Machiavelli, this is the wish to describe the mechanism that is responsible for the effective – i.e. the one that guarantees the political success – method of ruling. At the same time the selection of the procedure applied for idealization (the one that requires the considering of extreme cases or disregarding the less important ones) causes that the description of the Prince assumes mainly the theoretical and ostentatious values. Thanks to the outlined analogy between pendulum and speculum it is possible to present a hypothesis that the assessment of the factual political radicalism of the methods of controlling the state as proposed in Il Principe should take into consideration not only that content of these methods which pertains to their subject matter but also the methodological nature of the entire concept.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1; 27-40
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obszary pamięci w literaturze włoskiego Renesansu
    Aree della memoria nella letteratura del rinascimento italiano
    Autorzy:
    Klimkiewicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322622.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Lodovico Ariosto
    Niccolò Machiavelli
    Giorgio Vasari
    humanizm włoski
    funkcje pamięci
    Opis:
    Nel rinascimento letterario italiano la tematica legata all’ars memorativa assume forme e contenuti diversi, in relazione alla specificità del genere letterario e, conforme all’intenzione dell’autore, riveste un ruolo caratteristico per la realizzazione dell’obiettivo artistico e soggettivo dell’opera. Il presente studio si concentra sull’individuazione dei caratteri e delle funzioni del fenomeno della memoria nella letteratura del rinascimento italiano in base alle opere di Lodovico Ariosto, Niccolò Machiavelli e Giorgio Vasari. Questi autori, ricorrendo al tema della memoria, nelle opere appartenenti alle correnti letterarie diverse: epico-cavalleresca, politica ed artistica, trasmettono un’immagine dell’epoca in cui il denominatore comune è l’uomo con la sua psiche e la ricerca del proprio spazio nella società e nella storia.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 79-88
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niccolò Machiavelli: klasyczny realizm i republikanizm
    Niccolò Machiavelli: political realism and republicanism
    Autorzy:
    Raburski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950202.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-16
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    machiavelli
    political realism
    republicanism
    italian philosophy
    early modern philosophy
    renaissance philosophy
    Opis:
    Article presents life and ideas of Niccolò Machiavelli. Machiavelli is placed in the context of his times. His influence on the development of modern political thought is examined. The examples of his wider impact on western culture are given. Machiavelli is described as a founding father of two strands of political philosophy: political realism and republicanism.
    Źródło:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2012, 1, 1; 111-119
    2299-1875
    Pojawia się w:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Social praxis, party, and class relations today
    Autorzy:
    Malo, Egni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036340.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Academicus. International Scientific Journal publishing house
    Tematy:
    machiavelli
    marxism
    party
    class
    state
    collective action
    praxis
    revolutionary
    social reformation
    Opis:
    Today’s political sociologists are once again interested in the study of the crisis of mass-based parties, anti-politics and anti-parliamentarism, crisis in the authority of the political class, prevailing corporate interests within republican institutions, and populism. Political sociology however, takes the party, as a construct of political sociology alone, without consideration upon its militancy and action, as the party, which objectifies the foundation of a State, and as a result the party becomes, simply an historical category. We approach the problem of the modern state from many angles; analysing the nature of a political party as such; the ideological dangers of determinism and spontaneism which a party necessarily must struggle with; the type of non-administrative internal regime which is necessary for a party to be effective and so on. The problem we seek to elaborate is the specific character of the collective action that makes possible the passage from a sectored, corporate and subordinate role of purely negative opposition, to a leading role of conscious action towards not merely a partial adjustment within the system, but posing the issue of the State in its entirety. In developing this theme – as a study of the real relations between the political party, the classes and the State – a two-fold consideration is devoted to the study of Machiavelli and Marx: first from the angle of the real relations between the two, as thinkers of revolutionary politics, of action; and secondly from a perspective which would derive from the Marxist doctrines an articulated system of contemporary politics, as found in The Prince.
    Źródło:
    Academicus International Scientific Journal; 2014, 09; 172-199
    2079-3715
    2309-1088
    Pojawia się w:
    Academicus International Scientific Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizm polityczny w myśli Niccolò Machiavellego. Zarys problematyki
    Political realism in the thought of Niccolò Macchiavelli. Outline of the problems
    Autorzy:
    Gołubców, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081534.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-25
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    Machiavelli
    realizm polityczny
    państwo
    władza
    moralność
    N. Macchiavelli
    political realism
    country
    authority
    morality
    Opis:
    Realizm polityczny w ujęciu N. Machiavellego to jedno z kluczowych zagadnień podjętych w intelektualnej refleksji uznawanego za pioniera nauk politycznych myśliciela. W jednym ze swoich sztandarowych dzieł, Księciu, podaje on wskazówki w kontekście skutecznego sprawowania władzy, zgodnie z którymi podstawowe założenie w tym względzie winno opierać się nie na stwierdzeniu „jak powinno być”, ale „jak jest”. Konsekwencją wspomnianego założenia jest prymat skuteczności nad moralnością w sprawowaniu władzy. Republikę uważa za optymalny ustrój państwa, jednak, by móc go wprowadzić i podtrzymać, a także spełnić najważniejszą funkcję instytucji państwa, jaką jest zapewnienie wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa obywateli, należy kierować się zasadą, wedle której „cel uświęca środki”, jako naczelną w kontekście głoszonego przez Machiavellego realizmu w polityce.
    Political realism constitutes one of the key issues raised in the intellectual reflection of Niccolò Macchiavelli, the thinker considered to be a pioneer of political science. In one of his flagship works, The Prince, he provides guidelines in the context of effective governance, according to which the basic premise in this regard should be not “as it should be”, but “as it is”. The consequence of the aforementioned assumption is the primacy of efficiency over morality in exercising power. He considers the republic to be the optimal state system. However, in order to be able to introduce and maintain it, as well as to fulfil the most important function of the state institution, which is to ensure the internal and external security of citizens, one should follow the principle that “the end justifies the means”, as proclaimed by Macchiavelli.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2021, 3, 40; 81-89
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice zasady „cel uświęca środki” w filozofii władzy Niccola Machiavellego
    The limits of the principle “the end justifies the means” in the Niccolo Machiavelli’s philosophy of power
    Autorzy:
    Potapenko, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498865.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    Machiavelli
    władca
    państwo
    dobro ogółu
    dobro państwa
    makiawelizm
    moralność
    prince
    state
    Machiavellianism
    morality
    Opis:
    W artykule analizowany jest problem współczesnego rozumienia makiawelizmu w kontekście rzeczywistych poglądów Machiavellego. Przedstawione zostały granice zasady „cel uświęca środki”, którymi są: interes publiczny, wybieranie mniejszego zła, uzasadnione stosowanie w czasie wojny środków niemoralnych. Znaczną część rozważań poświęcono analizie celu głównego dla Machiavellego, którym jest dobro ogółu i w tym kontekście możliwych do zastosowania przez władcę środków. Na podstawie prac Machiavellego zrekonstruowano obraz władcy, którego celem jest zjednoczenie Włoch. Ustalenia odniesiono do poglądów z epoki oraz realiów współczesnych, wskazując także na przykłady możliwej interpretacji makiawelizmu współcześnie.
    The article analyzes the problem of contemporary understanding of Machiavellianism in the context of Machiavelli’s real views. It presents the boundaries of the principle “the end justifies the means” which include the public interest, selecting the lesser evil, and the justified use of immoral means during the war. Much of the discussion is devoted to an analysis of the common good as a main goal for Machiavelli himself. Based on the work of Machiavelli, an image of the ruler aiming to unify Italy is reconstructed. The findings are then referred to the views from the era as well as to contemporary realities, also by indicating examples of possible interpretations of Machiavellianism today.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 300-318
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mędrzec, sługa, ekspert do wynajęcia? Machiavelli jako autor "Księcia"
    Autorzy:
    Porada, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081129.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Machiavelli
    Erazm z Rotterdamu
    Guillaume Budé
    teoria polityczna
    nowoczesność
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Opis:
    Niccolò Machiavelli's The Prince has been one of the most extensively studied works of political theory since its original publication. The reason for the ongoing interest in this work is its radical modernity. This paper analyses an important dimension of this aspect which has been overlooked thus far, namely the author's attitude towards his prince and the means he used to express it, by comparing Machiavelli's attitudes with those of Guillaume Budé and Erasmus of Rotterdam.
    Źródło:
    Historyka studia metodologiczne; 2017, 47; 175-195
    0073-277X
    Pojawia się w:
    Historyka studia metodologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podziemny nurt materializmu spotkania
    The Underground Current of the Materialism of the Encounter
    Autorzy:
    Althusser, Louis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012405.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    atomism
    clinamen
    contingency
    materialism
    Marx
    Heidegger
    Machiavelli
    Spinoza
    Hobbes
    Rousseau
    atomizm
    materializm
    przygodność
    Marks
    Opis:
    W prezentowanym poniżej fragmencie Podziemnego nurtu materializmu spotkania Louis Althusser kreśli zarysy filozoficznej trajektorii określanej mianem „materializmu spotkania”. Charakterystyczną cechą proponowanego tutaj ujęcia jest nacisk na przygodność konstelacji organizującej warunki możliwości wydarzenia i jego trwania. Tekst stawia sobie za cel krytykę tradycji filozoficznej ujmującej materializm jako negatyw idealizmu, powielający jego strukturę i logikę myślenia; zaczyna się od analizy filozoficznych implikacji epikurejskiego atomizmu, by następnie przejść do omówienia motywu próżni i przygodności powtarzającego się u autorów takich jak Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marks czy Heidegger. Podziemny nurt materializmu spotkania został opublikowany pośmiertnie, w oparciu o materiały mające stać się podstawą nieukończonej książki. Tłumaczenie ukazało się dzięki uprzejmości l'Institut Mémoires de l'édition contemporaine (IMEC).
    The fragment of The Underground Current of the Materialism of the Encounter presented below offers a draft of philosophical trajectory named „Materialism of encounter” or „aleatory materialism”. Its characteristic feature is the focus on contingency of preliminary constellation that organizes the very possibility of an event and its duration. he text takes as its goal the critique of the philosophical tradition that sees in materialism merely a negative of idealism that duplicates its structure and logic. The text starts with an analysis of philosophical consequences of Epicurean atomism and moves towards the discussion of a recurrent theme of void and contingency of the origin appearing in the works of such authors as Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marx or Heidegger. The Underground Current of the Materialism of the Encounter was published posthumously, and is based on materials that were supposed to become a basis of an unfinished book by Louis Althusser. The translation was possible thanks to courtesy of l’Institut Mémoires de l’édition contemporaine (IMEC).
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 37-62
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja pism Niccolò Machiavellego w twórczości literackiej Andrzeja Maksymiliana Fredry
    The Reception of Niccolò Machiavelli’s Writings in the Literary Works of Andrzej Maksymilian Fredro
    Autorzy:
    Maciejewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37248340.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Andrzej Maksymilan Fredro
    Niccolò Machiavelli
    recepcja
    Książę
    filozofia polityczna
    reception
    The Prince
    political philosophy
    Opis:
    W niniejszym artykule postaram się ukazać, w jakim stopniu pisma Niccolò Machiavellego oddziaływały na twórczość literacką Andrzeja Maksymiliana Fredry. Warto wspomnieć, że myśl polityczna autora Księcia była w XVII w. rozpowszechniona wśród polskiej elity umysłowej. Jednak w dawnej Polsce coraz częściej krytykowano Florentczyka, uważając, iż propaguje typ polityki przepełnionej fałszem i cynizmem. Fredro w swoich dziełach nie postrzegał w ten sposób Machiavellego. Odnosił się bowiem do idei zawartych w dwóch – różnych pod względem treści – dziełach florenckiego sekretarza: Księciu oraz Rozważaniach nad pierwszym dziesięcioksięgiem historii Rzymu Liwiusza.
    In this article I will try to show to what extent the writings of Niccolò Machiavelli influenced the literary work of Andrzej Maksymilian Fredro. It is worth mentioning that the political thought of the author of The Prince was widely known among the Polish intellectual elite in the 17th century. However, in the old Poland, the Florentine was increasingly criticized, as he was believed to promote a type of politics full of falsehood and cynicism. In his works, Fredro did not perceive Machiavelli in this way. He was referring to the ideas contained in two works – different in content – by the Florentine secretary: The Prince and Discourses on the First Decade of Titus Livius.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 625-638
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strach jako narzędzie władzy w Antymakiawelu Innocentego Gentilleta
    Fear as an Instrument of Power in Antimachiavel by Innocent Gentillet
    La peur comme un outil du pouvoir dans l’Antimachiavel d’Innocent Gentillet
    Autorzy:
    Materka, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339716.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    peur
    XVIe siècle
    Innocent Gentillet
    Machiavel
    anti-machiavélisme
    fear
    16th century
    Machiavelli
    anti-machiavellianism
    Opis:
    Cet article explore la question de la peur comme un outil du pouvoir dans le Discours sur les moyens de bien gouverner d’Innocent Gentillet. Cet auteur protestant a été un témoin du massacre de la Saint-Barthélemy dont il a accusé les catholiques. Dans son ouvrage, Gentillet entre dans la polémique avec Le Prince de Machiavel. Il s’oppose aux idées développées par l’Italien en en donnant plusieurs contre-arguments. Quant à la peur, il évoque une maxime de Machiavel disant que le Prince peut être cruel s’il se fait obéir alors que, pour le Français, la cruauté est la cause de la peur et à l’aide des exemples historiques il prouve que le Prince cruel ne peut pas gouverner longtemps. Le deuxième aspect sur lequel l’auteur se concentre c’est la relation entre l’amour et la crainte. Gentillet n’est pas d’accord avec l’auteur italien qui dit qu’il est impossible de susciter les deux alors il vaut mieux être craint qu’aimé. Le discours d’Innocent Gentillet s’inscrit dans l’ambiance de l’anti-italianisme de l’époque.
    This article explores the issue of fear as an instrument of power in Discours sur les moyens de bien gouverner by Innocent Gentillet. This protestant author was a witness to the St. Bartholomew’s Day massacre, which he blamed on Machiavellians. In his book, Gentillet enters into polemics with Machiavelli’s The Prince. He opposes the ideas proposed by the Italian and gives many counterarguments. As for fear, he evokes a maxim of Machiavelli’s that the Prince can be cruel if he is obeyed, whereas, for the Frenchman, cruelty is the cause of fear, and with the help of historical examples he proves that the cruel Prince cannot govern for long. The second aspect on which the author focuses is the relation between love and fear. Gentillet disagrees with the Italian author who says that it is impossible to pot both so it is better to be feared than loved. Innocent Gentillet’s discourse follow the anti-Italianisme of the time.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2022, 17, 2; 113-124
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja, wykształcenie, szkoła wyższa. Tradycja i wyzwania współczesności
    Education, University Education. Tradition End Contemporary Challenges
    Autorzy:
    Kaute, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1417716.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Aristotle
    N. Machiavelli
    Descartes
    Th. Hobbes
    J. Locke
    modernity
    post-modernity
    R. Rorty
    M. Gauchet
    Opis:
    The afterthought on education is the consideration of the world of culture – the world of values. European culture is based on Aristotle`s thought. This is his metaphysics. The change of this paradigm occurs at the treshold of Modernity (N. Machiavelli) and it is followed by the thought of the Descartes; cogito. Here, the starting point is I, an individual, who undertakes the economic activity (Th. Hobbes, J. Locke). In the post-time the world of an individual undergoes the act of disintegration (contingency; R. Rorty) which can be associated with the state of “reassurance” (M. Gauchet). Today, there is no clarity as to what „education” really is.
    Źródło:
    Polonia Journal; 2020, 12; 251-274
    2083-3121
    Pojawia się w:
    Polonia Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myśliciel w zadżumionym mieście. Machiavellego dyskurs o zarazie
    A Thinker in a Plagued City. Machiavelli’s Epidemic Discourse
    Autorzy:
    Strączek, Bogumił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37536118.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Machiavelli
    dżuma
    medycyna polityczna
    literatura zarazy
    kultura zarazy
    epidemic
    political medicine
    plague literature
    renaissance culture
    Opis:
    Dla Nicolla Machiavellego sztuka rządzenia państwem podobna była do sztuki lekarskiej. Polegała na skutecznej profilaktyce w czasach prosperity i uzdrawiających, czasem wręcz brutalnych interwencjach w momentach kryzysu. Władca powinien być jak lekarz ciała politycznego, które każdego dnia zagrożone jest śmiertelnymi chorobami – dżumą, buntem, nieporządkiem, zniewoleniem, demagogią, dekadencją. Medycyna i polityka zazębiają się w wielu punktach machiawelicznego dyskursu, tworząc specyficzne imaginarium, przez które przenikają lęki i traumy pokoleń żyjących w ciągłym zagrożeniu powrotem dżumy. Wydawałoby się więc, że filozofię Machiavellego można odczytywać jako przypadek polityczno-medycznego projektu, będącego odpowiedzią na kryzys spowodowany zarazą, rzeczywistą i metaforyczną. Tymczasem w pismach tego kontrowersyjnego myśliciela mamy także do czynienia z formą pastiszu mającego na celu parodystyczne przedstawienie nie tylko rzeczywistości zarazy, ale także literatury, która o niej opowiada. Dychotomia dyskursów sięgająca samej istoty corpus machiavellicum często prowadziła komentatorów do wniosku, iż istnieje pewien kłopotliwy rozłam między Machiavellim ojcem obiektywnej nauki politycznej wzorowanej na naukach medycznych a Machiavellim artystą, twórcą subiektywnych i fikcyjnych światów literackich. Ta pozorna sprzeczność może jednak zostać łatwo przekształcona w bardziej spójny portret Machiavellego jako myśliciela, dla którego przewodnim motywem jest refleksja nad kondycją człowieka stojącego w obliczu katastrofy. Jedno i drugie podejście odpowiada duchowi renesansowego odradzania się po zarazie, przeciwdziałającego rezygnacji i dążącego do regeneracji społeczeństwa.
    Niccolò Machiavelli viewed the governance of a state as parallel to the practice of medicine — endeavors characterized by proactive measures during times of prosperity and healing, at times harsh, interventions during moments of crisis. In Machiavelli’s conception, the ruler assumes the role of a physician for the body politic, perpetually threatened by a host of maladies including plague, rebellion, disorder, subjugation, demagoguery, and decadence. The intersection of medicine and politics within Machiavellian discourse constructs a unique narrative framework, reflecting the anxieties and collective traumas of generations grappling with the constant specter of plague resurgence. It appears, therefore, that Machiavelli’s philosophical framework can be interpreted as a socio-political venture akin to a medical intervention, formulated in reaction to both the tangible and metaphorical crises precipitated by the plague. Simultaneously, within the works of this contentious philosopher, we encounter a form of pastiche intended to satirize not only the reality of the plague but also the literature that chronicles it. The dichotomy of discourses inherent within the corpus machiavellicum often prompts scholars to discern a perplexing disjunction between Machiavelli as the progenitor of objective political science, modeled after medical principles, and Machiavelli as the artist, weaving subjective and fictional literary worlds. However, this apparent contradiction can be reconciled into a more coherent depiction of Machiavelli as a thinker, whose central theme revolves around contemplation of the human condition amidst calamity. Both perspectives resonate with the ethos of the Renaissance resurgence following the plague, defying resignation and striving to rejuvenate society.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 495-518
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    OD ‘NECESSITAS NON HABET LEGEM’ DO RACJI STANU. KILKA UWAG O REWOLUCJI W JĘZYKU POLITYKI W SZESNASTOWIECZNYCH WŁOSZECH
    From ‘Necessitas non habet legem’ to ‘Raison d’Etat’: Some Remarks on the Revolution in the Language of Politics in 16th-Century Italy
    Autorzy:
    Sondel Cedarmas, Joanna Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096441.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Niccolò Machiavelli
    język polityki
    państwo
    virtù
    necessitas
    racja stanu.
    the language of politics
    the state
    raison d’état.
    Opis:
    Artykuł przedstawia wkład Niccolò Machiavellego w wykształcenie nowożytnej idei oraz języka polityki. Poprzez analizę kluczowych pojęć wprowadzonych do języka politycznego przez florenckiego myśliciela, autorka stara się udowodnić tezę, że chociaż wyrastał on ze średniowiecznej tradycji myśli politycznej, jednak opracowana przez niego idea państwa oraz racji stanu dały początek nowożytnej teorii państwa i prawa. W odróżnieniu od średniowiecznych teoretyków polityki, w myśli Machiavellego przetrwanie i rozwój państwa stały się najważniejszymi celami podejmowanych działań, a kluczowe dla tradycji klasycznej poję cie dobra wspólnego, zostało zastąpione przez pojęcie interesu państwa. Podobnie też podstawowym kryterium działań politycznych oraz oceny funkcjonowania państwa stała się już nie idea sprawiedliwości, harmonii czy dobrego życia, lecz skuteczność.
    The article presents Niccolò Machiavelli’s contribution to the development of the modern concept and language of politics. I embark on an analysis of the key concepts Machiavelli brought into the language of politics to show that his view of the state and raison d’état gave rise to the modern theory of the state and law, even though he had been nurtured on the medieval tradition of political thought. Unlike the medieval theoreticians of politics, Machiavelli put special emphasis on the endurance and growth of the state, making them the primary objectives of political activity and replacing the common good – the concept which was the cornerstone of the classical tradition – with the concept of raison d’état. For him the basic criterion for the assessment of political action and the way the state worked was no longer the concept of justice, harmony or the good life, but effectiveness.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 3; 7-30
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблематика обов’язків у політико-правовій думці епохи відродження
    The Problematics of Obligations in the Political and Legal Thought of the Renaissance
    Autorzy:
    Попович, Терезія
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2163434.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    обов’язок
    Ф. Бекон
    Н. Макіавеллі
    Ж. Боден
    Й. Альтузій
    obligation
    F. Bacon
    N. Machiavelli
    J. Bodin
    J. Althusius
    Opis:
    The article is devoted to understanding the category of obligation in the political and legal thought of the Renaissance. The study analyzes the works of F. Bacon, N. Machiavelli, J. Bodin and J. Althusius. Considering the views of F. Bacon, the author concludes that Bacon’s understanding of obligations is based on the established commandment of love, which should be guided by man in his actions and deeds. Thus, Bacon, above all, speaks of obligations in the Christian sense as manifestations of love of neighbor. In “Discourses on the First decade of Titus Livius”, N. Machiavelli outlines a kind of “obligation” of the republic and the prince to refrain from insulting citizens. He also formulates the obligation that a virtuous citizen should follow – to forget about the insults caused to him out of love for the homeland. The main obligation of the prince, based on the work of the “The Prince”, is the art of war. In addition to the above, it is also the obligation of the princes to try to retain power, to win, regardless of the means they use to do so. Regarding the people, the prince has such obligations as: to reward gifted citizens, to persuade them to quietly engage in crafts and trade, to arrange their possessions, but also to engage citizens in celebrations and spectacles at the right time. The author concludes that the issue of obligations in Machiavelli is wrapped up in political goals, which are ultimately aimed at preserving, strengthening the state, cohesion of the people. In Boden’s political and legal conception, it is the category of obligation (obligation between subject and sovereign) that forms citizenship, underlies the understanding of the law (as the sovereign’s order to exercise its power), and is associated with the first attribute of sovereignty. In this case, the sovereign and the citizen are bound by mutual obligations – the sovereign provides protection of the citizens and his property, and the citizens – obeys the will of the sovereign and shows faith and obedience to authority. Views on the obligations of the German thinker J. Althusius are set out in his work “Politica”, analyzing which, the author concludes that the whole system of obligations of J. Althusius is based on God’s commandments, the commandments of love of neighbor. Regarding the sovereigns, they should take care of the soul and body of their citizens, especially in the direction of their noesis of God’s laws and their protection.
    Статтю присвячено розумінню категорії обов’язку у політико-правовій думці епохи Відродження. У дослідженні проаналізовано праці Ф. Бекона, Н. Макіавеллі, Ж. Бодена та Й. Альтузія. Розглядаючи погляди Ф. Бекона, автор робить висновок, що Бекон у розумінні обов’язків відштовхується від встановленої заповіді любові, якою повинна керуватися людина у своїх вчинках та справах. Таким чином, Бекон, передусім, говорить про обов’язки в християнському сенсі як прояви любові до ближнього. У творі «Роздуми про першу декаду Тита Лівія» Н. Макіавеллі виводить свого роду «обов’язок» республіки та правителя утримуватися від спричинення образ громадянам. До того ж він формулює і обов’язок, якому має слідувати доброчесний громадянин, – забувати про спричинені йому образи з мотивів любові до батьківщини. Головним обов’язком правителя, виходячи з праці «Правитель», є військове мистецтво. Поруч із названим, обов’язком правителів є також намагатися зберегти владу, отримати перемогу, не зважаючи на засоби, які вони для цього використовують. Стосовно народу на правителя покладаються такі обов’язки, як: відзначати обдарованих громадян, схиляти їх спокійно займатися ремеслами і торгівлею, облаштовувати свої володіння, але й займати громадян святкуваннями і видовищами в потрібний час. Автор робить висновок, що проблематика обов’язків у Макіавеллі огорнута політичними цілями, що в кінцевому напрямі спрямовані на збереження, зміцнення держави, згуртованості й злагодженості народу. У політико-правовій концепції Бодена саме категорія обов’язку (обов’язок між підданим і сувереном) формує громадянськість, лежить в основі розуміння закону (як наказ суверена щодо здійснення його влади), а також пов’язана з першим атрибутом суверенності. При цьому суверен і підданий пов’язані взаємними обов’язками – перший забезпечує захист підданого і його майна, а підданий – підкорюється волі правителя й проявляє віру та послух владі. Погляди на обов’язки німецького мислителя Й. Альтузія викладено в його праці «Політика», аналізуючи яку, автор доходить до висновку, що вся система обов’язків Й. Альтузія ґрунтується на Божих заповідях, заповіді любові до ближнього. Щодо безпосередньо правителів, то вони повинні турбуватися про душу і тіло підданих, передусім, в напрямку пізнання ними Божих законів та їх захисту.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 4(36); 28-43
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Prager Diskussion über den Machiavellismus als Kritik der Politik der UdSSR
    Prague discussion on Machiavellianism as criticism of USSR policy
    Autorzy:
    Jiroušek, Bohumil
    Halamová, Martina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/926055.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Machiavellismus
    Prager Frühling
    die tschechische Gesellschaft 1969
    Diskussion
    Sowjetunion
    Niccolò Machiavelli
    Machiavellianism
    Prague Spring
    Czech society of 1969
    discussion
    Soviet Union
    Opis:
    The Czech history of the second half of the 20th century is marked by a number of historical twists which suppressed the public discussion of past history; however, the discussion was sometimes possible in the form of allusions. This essay focuses on one of those discussions; i.e. the one organized by Plamen magazine in 1969. The participants knew that they could not openly express their opinions on the invasion of the Warsaw Pact armies in August 1968. Thus, they used the 500th anniversary of Niccolo Machiavelli´s birth (1469–1527) to both recollect his personality and his work and to discuss the question of whether small countries were allowed to defend themselves against big ones. The message and topicality of the discussion constituted an unambiguous criticism of the Soviet Union, which claimed supremacy over its neighbors: its bloc.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 3; 277-284
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Czarna legenda” Niccolò Machiavellego w polskiej poezji XVII wieku (na wybranych przykładach)
    Bad Opinion about Niccolò Machiavelli in Polish Poetry of the 17th Century (Based on Selected Examples)
    Autorzy:
    Maciejewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27321539.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-15
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
    Tematy:
    Niccolò Machiavelli
    bad opinion
    Polish poetry
    Wespazjan Kochowski
    Wacław Potocki
    Stanisław Orzelski
    early modern Polish literature
    czarna legenda
    poezja polska
    literatura staropolska
    Opis:
    The subject matter of my research is the black legend of Niccolò Machiavelli in Polish baroque poetry. This legend spread in the 17th-century Commonwealth on such a large scale that the name of this secretary of the Florentine republicbegan to be used to describe even kings or pretenders to the throne who were political opponents. For this reason, I described in this scientific article the literary works of poets such as Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski and Stanisław Orzelski. The second of these authors acted in a similar way in The Stone of Testimony of the Innocence of the Great Senator in the Polish Crown, comparing the actions of the royal court to an infernal council, in which such characters as Machiavelli, Richelieu and Mazarini take part. In my scientific article, I will emphasize that this Polish Baroque poet also showed the secretary of the Florentine republic in his other literary works as a perverse and demonic person. I will also note that Wacław Potocki in his work negatively refers to those people who defame John III Sobieski in lampoons and accuse him of using “Machiavellian arts”. I will not ignore Stanisław Orzelski’s Macaronica carmina Marfordii Mądzikovii poetae approbatihere.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 233-244
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leadership elitism – Idealism vs. Realism
    Autorzy:
    Michaud, Thomas A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431098.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    leadership philosophies
    leadership idealism vs. realism
    leadership in twenty--first century
    Plato
    Aristotle
    Lao Tzu
    Tolstoy L.
    Carlyle Thomas
    Machiavelli
    Washington Booker T.
    Du Bois W.E.B.
    Wren Thomas
    Opis:
    Philosophies of leadership have tended to express and support idealistic or realistic approaches to leadership. Leadership elitism maintains essentially that successful leaders must know and do what is best for their followers, because their followers are not capable of knowing and doing what is best for themselves. This essay offers descriptions of the contrasting traits of leadership idealism and realism, both of which explain elitism as a common trait of idealism. These descriptions are exemplified with an overview of some past and current leadership philosophies, and then with an in-depth analysis of the early twentieth-century views of the African-Americans thinkers W.E.B. Du Bois (idealist) and Booker T. Washington (realist). Some remarks on where leadership philosophy is and could be in the twenty-first century conclude the essay.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 3; 81-103
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Political Philosophy and Human Nature in Thomas Aquinas
    Autorzy:
    Akinwale, Anthony
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507322.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Aristotle
    Augustine of Hippo
    Charles Taylor
    common good
    democracy
    grace
    happiness
    individualism
    law
    legal positivism
    military rule
    morality
    Jean-Pierre Torrell
    Marie-Dominique Chenu
    Niccolo Machiavelli
    Nigeria
    Plato
    political community
    politics
    rationality
    reason
    relationality
    religiosity
    Thomas Aquinas
    virtue
    Opis:
    Taking into account and responding to two sets of objections to Thomas Aquinas’ credentials as political philosopher, the essay examines his political philosophy, its presupposed understanding of human nature, and its portrayal in his philosophy of law. Analysing the defining features of law in Aquinas places before the reader features of human nature, namely, rationality, relationality and religiosity. These traits enable one to find responses to what Charles Taylor has identified as “three malaises” of contemporary society and culture, namely, individualism, instrumental reason, and the political consequences of both.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2020, 9, 3; 343-374
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-25 z 25

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies