Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mała Litwa," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Gromadkarze litewscy i mazurscy wobec zabobonów, "bajek" i "rzeczy brzydkich"
Autorzy:
Prusinowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364599.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
gromadkarze
ruch
gromadkarski
Mazurzy
Litwini
Mała Litwa,
folklor
przesądy
Opis:
Lithuanian and Masurian members of the Fellowship Movement (gromadkarze) were described by their contemporaries as extremely pious, honest, humble, righteous or obedient. They were strangers to all worldly joys, which they themselves called “fairy tales”, “sins” or “ugly things”, and those things associated with them, amongst others singing (with the exclusion, of course, of religious songs), dance, music and other pagan remnants. There are no direct sources that would clearly outline the attitude of the members of the Fellowship Movement movement to folklore and people, and the materials touching this sphere of their lives collected by strangers are very scare and mainly concern folk songs. This article focuses on the issue of the presence of superstitions in the lives of people and tries to determine whether the public disapproval of superstitious beliefs reflected their real views, or whether it served only as a veil behind which they hid their real faces. This information was taken from folkloristic collections, archival materials of scientific expeditions and fiction, documenting life primarily in Lithuania Minor and from the last witnesses of the activities of Lithuanian members of the Fellowship Movement. Information gathered at different times and places is convergent: the piety of the members of the Fellowship Movement, mainly peasants, was based on a strong foundation of Christian faith entwined with paganism, which could not be completely eradicated, and without which their faith would not be as strong. The article was created within the framework of the research project “Modernybės ir tradicijos sampyna: surinkimininkų judėjimas Mažojoje Lietuvoje” (“A Plexus of Modernity and Tradition: The Fellowship Movement in Lithuania Minor”) financed by the Lithuanian Scientific Council (Lietuvos mokslo taryba), Contract No. S–MOD–17– 10.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2018, 301, 3; 481-508
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kristijonas Donelaitis – a Lithuanian Homer?
Christian Donelaitis – litewski Homer?
Autorzy:
Sidabraitė, Žavinta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Lithuanian literature
Lithuanian language
XVIII th Century
Prussian
Lithuania
creator
Literatura litewska
język litewski
XVIII wiek
Mała Litwa
twórca
Opis:
Decyzja Donelaitisa o tym by pisać w języku litewskim była dobrze przemyślana. Dojrzewająca już od XVIII wieku idea, jakoby język litewski miał swoje źródła w starożytnej Grecji, mogła ośmielić go do zadania sobie trudu podjęcia eksperymentu tworzenia poezji w języku litewskim, dorównującej szlachetnym, antycznym dziełom Hellenów i biorąc za wzór twórczość Homera inspirowała ku temu, by spisać pierwsze, litewskie narodowe poematy. Podejmując się tworzenia literackiego języka litewskiego, Donelaitis zwracał uwagę nie tylko na jego konstrukcję, ale także na sposób wypowiedzi – w taki sposób, by narracja odzwierciedlała język litewskich chłopów, potoczny i niewyszukany. Decyzja ta, oryginalna w kontekście literatury europejskiej, mogła być podyktowana specyfiką ówczesnego języka litewskiego. Podział na język pisany i mówiony jeszcze nie był zbyt wyraźny, co implikowało konieczność tworzenia literatury w oparciu o dobrany odpowiednio materiał leksykalny bazujący na mowie litewskich wieśniaków. Stawiało to Donelaitisa, jako twórcę, w ekskluzywnej sytuacji. Nie miał on równego sobie w owym czasie, który sam byłby w stanie poświęcić życie dla twórczości w języku litewskim. Podążając za przykładem najznamienitszych autorów starożytności, Donelaitis podjął się zadania utrwalenia prostego języka litewskich chłopów poprzez sprowadzenie go do formy klasycznej literatury. Jak się okazuje – z sukcesem.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 298, 4; 693-706
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy „Truska” równa się Druska? Jeszcze raz o toponimie „Truso”
Does “Truska” mean the same as “Druska”? Once again on the Trusotoponym in the light of the preserved relics of the Old Prussian language
Autorzy:
Panfil, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365802.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
zabytki języka staropruskiego
języki bałtyjskie
toponim Truso
toponimy
staropruskie
rekonstrukcje językowe
Mała Litwa
sól
Relics of the Old Prussian language
Baltic languages
Trusotoponym
Old
Prussian placenames
linguistic reconstructions
Lithuania Minor
salt
Opis:
The toponym “Truso” is the oldest known place name from the area of the ancient tribal Prussians preserved in historical sources. In recent decades, several theories have been proposed trying to explain the origin of this name. One of these hypotheses sought to explain the origin of this toponym from the Lithuanian definition of salt – “druska” or its alleged counterpart in Old Prussian – “* truska”. However, the authors of this theory have not taken into account many of the factors which are discussed in this paper. The extinct Old Prussian language differs significantly from modern Lithuanian in terms of phonetics, grammar and basic vocabulary, as shown in this paper through the analysis of the vocabulary contained in the most important source on the Old Prussian language - the Elbląg Dictionary. Therefore, any transfer of words from Lithuanian to Old Prussian with the aim of “reconstructing” a word should be considered unacceptable. This is confirmed by the opinions of linguists concerned with linguistic reconstructions. The thesis that the equivalent of the Lithuanian term druska – salt was the Old Prussian word “*truska” is essentially incorrect. From the 16th century historical source (the so-called Dictionary of Grunau) we know that the Prussians used the word Sali (*sólis) for salt. This is also confirmed by another word from the 13th century Elbląg Dictionary (OP – E 376 Saltan) *saltań or “salted meat”. The etymological formula for the salt word in Old Prussian is therefore (IE) *sal- (1), (BALT-SL) *sālis – sól, (PBALT) *sālis – salt, (OP) *sólis (Sali) – salt. The word druska in Lithuanian literally means “crumb, scrap” (as in the related Latvian language) and was adopted into Lithuanian probably only in the Middle Ages - before the Lithuanians also used the word *sólis for salt. In this respect, the thesis claiming that the toponym of Truso originated from the neverpresent Old Prussian term for salt – * truska, is not supportable. This name cannot, in any case, be translated as Solec or “salt port”. The toponymTruso derives from a much older hydronim*Drusō or the Old Prussian name of the present lake Druzno near Elbląg.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 292, 2; 189-201
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies