Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "MUSEUM" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Экспонаты Музея «Пруссия» в Каталоге копий Центрального Римско-Германского музея (Майнц)
Exhibits from Prussia-Museum in a Catalogue of copies from the Central Roman-German Museum (Mainz)
Autorzy:
Кулаков, Владимир И.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037855.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Roman-German Central Museum (Mainz)
catalog of copies
Prussia-Museum
Opis:
The catalogue of copies from the Roman-German Central Museum (Mainz) poses an opportunity to present to the modern researcher the volume of Prussian archaeological material available on the second floor dedicated to the 19th century. By collecting what is considered the most representative exhibits, the museum authorities put on display items copied in Mainz and stored in Prussia-Museum (Königsberg). They were created by masters from Aesti and Prussia. The only imports among the small array of findings published in the catalogue include a helmet from the Dollkeim-Kovrovo burial ground (its local origin has not been excluded) and a lock and key from the Löbertshof cemetery / Tyulenino.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2019, 60; 7-17
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шведська традиція державної опіки над культурною спадщиною
The Swedish Tradition of State Care for Cultural Heritage
Autorzy:
Присяжнюк, O.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676762.pdf
Data publikacji:
2022-01-27
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
культурна спадщина
старожитності
пам’ятка
антикваріат
антиквар
державна опіка
музей
cultural heritage
antiquities
monument
state guardianship
museum
antiques
Opis:
Скандинавські країни відрізняються тим, що в них з досить давніх-давен застосовувалася розумна система піклування про пам’ятки старовини. Тут не було «законів» в точному сенсі – їх замінювали численні королівські декрети. Виданий у 1886 році декрет короля Швеції щодо покровительства та охорони пам’яток старовини переслідував ті ж цілі, що й звичайний парламентський акт про пам’ятники. Швеція, таким чином, перебувала в особливо щасливому положенні в тому сенсі, що тут вже здавна держава прийняла на себе охорону всіх старовинних пам’яток країни, причому було встановлено принцип, за яким пам’ятники та предмети, відкриті розкопками на приватній землі, не надходили в розпорядження власника, а складали предмет опіки держави. Наприкінці ХІХ ст. було неможливо встановити подібний принцип шляхом прямого законодавства, але в Швеції це було наслідком традиційного звичаю, що принесло пам’ятникам та їх охороні незліченну користь. В зв’язку з цим шведське законодавство в сфері охорони культурної спадщини вважається найстарішим у світі. Традиція державної опіки над історичними пам’ятками налічує вже близько чотирьох століть. На зорі цієї традиції у XVII та на початку XVIII століть відбувалося становлення централізованої шведської держави з великими імперськими амбіціями, важливу роль в обґрунтуванні яких грало історичне надбання. Друга половина XIX ст. стала поворотним моментом у справі охорони пам’яток, результатом чого стає Декрет 1867 р., який двічі доповнювався у 1873 та 1886 рр. В ньому відображено тенденції професіоналізації та централізації охорони пам’яток. Декретом було ускладнено механізм узгодження знесення пам’ятників в процесі господарських робіт. Був уточнений механізм надання права на дослідження археологічної спадщини. В цілому прогресивність шведських норм до початку ХХ ст. не може не викликати захоплення, хоча законодавство про охорону пам’яток повністю складалося з королівських розпоряджень. Комплексний закон з охорони пам'яток в Швеції був прийнятий тільки у 1942 р.
The Nordic countries are notable for their ancient practice of reasonable care of their historical monuments. There were no ‘laws’ in the strict sense – it was replaced by numerous royal decrees. The decree of the King of Sweden, made in 1886, about patronage and protection of antiquities had the same goals as the parliamentary act about monuments. Sweden is in a particularly good position, because the state has long since taken over the protection of all antiquities in the country and it has established the principle that monuments and artefacts uncovered by excavations on private land do not come under the custody of the owner, but are the subject of state care. At the end of the 19th century it was not possible to establish this principle by direct legislation, but in Sweden it was due to the traditional custom that monuments and their protection have been of incalculable benefit. In this regard, Swedish legislation on the protection of cultural heritage is considered the oldest in the world. The tradition of state care for historical monuments here goes back some four centuries. At the beginning of this tradition in the 17th and early 18th centuries, a centralized Swedish state with great imperial ambitions and an important role in justifying its historical patrimony was formed. The second half of the 19th century was a turning point in monument conservation, resulting in the 1867 decree, which was amended twice, in 1873 and 1886. It reflects the tendencies of professionalization and centralization of monument preservation. The decree complicated the mechanism of approving the demolition of monuments during economic works. The mechanism for granting the right to investigate archaeological heritage was clarified. The overall progressive nature of Swedish regulations by the beginning of the twentieth century cannot but inspire respect, even though the whole legislation on monument conservation was comprised of royal decrees. It was not until 1942 that the Comprehensive Swedish Monument Preservation Act was adopted.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 17; 183-196
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фармiраванне асобасных якасцей будучых настаўнiкаў у адзiнай прасторы “ўнiверсiтэт – музей”
Kształtowanie cech osobistych przyszłych nauczycieli w jednolitej przestrzeni „uniwersytet – muzeum”
Formation of individual qualities of would-be teachers in the homogenous space “university-museum”
Autorzy:
Грынько, Святлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944908.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
teacher training
teacher’s personal qualities
museum
museum pedagogy
model of would-be teacher
common space “university – museum”
szkolenia nauczycieli
cechy osobiste nauczyciela
muzeum
pedagogika
model przyszłego nauczyciela
wspólna przestrzeń „uniwersytet – muzeum”
Opis:
Artykuł poświęcono problemowi kształtowania osobistych cech przyszłych nauczycieli w jednolitej przestrzeni „uniwersytet – muzeum”, którą tworzą możliwości edukacyjne muzeum jako instytucji kultury, a także nowe podejścia do historycznej i kulturowej oceny materiału dydaktycznego. Autorka wyjaśnia pojęcie „kształcenie muzealne”, charakteryzuje przyszłego nauczyciela, wyjaśnia treści nauczania przedmiotu Pedagogika znajdującego się w programie nauczania studentów specjalności pedagogicznych z wykorzystaniem zasobów muzealnych i procesu „kształcenia muzealnego”, Opisuje także istotę badań doświadczalnych, których celem jest stworzenie wspólnej przestrzeni „uniwersytet – muzeum” po to, aby przyszli nauczyciele nabyli umiejętności historycznego myślenia, kultury zachowania, estetycznego smaku, percepcji integralności obiektów i zjawisk.
The article is devoted to formation of personal qualities of the future teachers in the homogenous space, “university – museum”, which is created through the use of educational opportunities of the museum as a cultural institution, as well as through the new approach to the historical and cultural evaluation of the material that is taught. The author explains the phenomenon of “muzeyefikatsiya obrazovaniya”. The article presents the characteristics of a would-be teacher, reveals the essence of Pedagogy subject in the teaching program for students of pedagogical specialties using museum resources and “muzeyefikatsiya obrazovaniya”. The author discusses experimental studies which aim to create a common space “university – museum” in order to develop in future teachers such skills as historical thinking, culture of behavior, aesthetic taste, perception of integrity of objects and phenomena.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 421-436
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фармiраванне асобасных якасцей будучых настаўнiкаў у адзiнай прасторы “ўнiверсiтэт – музей”
Kształtowanie cech osobistych przyszłych nauczycieli w jednolitej przestrzeni „uniwersytet – muzeum”
Formation of individual qualities of would-be teachers in the homogenous space “university-museum”
Autorzy:
Грынько, Святлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106855.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
szkolenia nauczycieli
cechy osobiste nauczyciela
muzeum
pedagogika
model przyszłego nauczyciela
wspólna przestrzeń „uniwersytet – muzeum”
teacher training
teacher’s personal qualities
museum
museum pedagogy
model of would-be teacher
common space “university – museum”
Opis:
Artykuł poświęcono problemowi kształtowania osobistych cech przyszłych nauczycieli w jednolitej przestrzeni „uniwersytet – muzeum”, którą tworzą możliwości edukacyjne muzeum jako instytucji kultury, a także nowe podejścia do historycznej i kulturowej oceny materiału dydaktycznego. Autorka wyjaśnia pojęcie „kształcenie muzealne”, charakteryzuje przyszłego nauczyciela, wyjaśnia treści nauczania przedmiotu Pedagogika znajdującego się w programie nauczania studentów specjalności pedagogicznych z wykorzystaniem zasobów muzealnych i procesu „kształcenia muzealnego”, Opisuje także istotę badań doświadczalnych, których celem jest stworzenie wspólnej przestrzeni „uniwersytet – muzeum” po to, aby przyszli nauczyciele nabyli umiejętności historycznego myślenia, kultury zachowania, estetycznego smaku, percepcji integralności obiektów i zjawisk.
The article is devoted to formation of personal qualities of the future teachers in the homogenous space, “university – museum”, which is created through the use of educational opportunities of the museum as a cultural institution, as well as through the new approach to the historical and cultural evaluation of the material that is taught. The author explains the phenomenon of “muzeyefikatsiya obrazovaniya”. The article presents the characteristics of a would-be teacher, reveals the essence of Pedagogy subject in the teaching program for students of pedagogical specialties using museum resources and “muzeyefikatsiya obrazovaniya”. The author discusses experimental studies which aim to create a common space “university – museum” in order to develop in future teachers such skills as historical thinking, culture of behavior, aesthetic taste, perception of integrity of objects and phenomena.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 421-436
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Скандинавские равноплечные фибулы с женскими масками
Autorzy:
Kulakov, Vladimir Ivanovich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365078.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
zapinki z twarzami kobiet
epoka wikingów
zabytki z dawnego Prussia-Museum
wykopaliska na Kaupie
Opis:
In a pre-wartime at excavation of a burial of Kaup bei Wiskiauten (nowadays – the southern suburb of the territory Zelenogradsk, the Kaliningrad Region of Russia) the find of a fragment of a silver symmetric fibula with images of women’s masks was made. Process of formation of a form and decor such the brooches can be recreated in the following positions: 1. From the middle of the VI century in Italy and in Dalmatia the symmetric fibula imitating the top plates of fasteners of department of Bügelfibeln start being made. From VII to the X centuries lamellar equilateral fibula develop in the German regions of Europe. 2. In the IX century in Scandinavia there are local versions the symmetric brooches. Unlike modest on the twiddle the symmetric brooches Germans of continental Europe, northern masters supply already early forms of the products with a magnificent twiddle. Moreover, already on the brooches of the Aargård IIIA:1 type there are pair images of a human mask. 3. On the brooches of the Aargård IIIF:1 type pair heads of women with a flowing hair are already accurately looked through. Later these figures degrade and lose the realistic signs. On the latest fibula female figures disappear, being the replaced three-dimensional heads of dogs.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2015, 290, 4; 625-638
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Костел Успіння Пресвятої Діви Марії в Умані: особливості функціонування у 1967–2023 роках
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu: zasady funkcjonowania w latach 1967–2023
Autorzy:
Кузнець, Тетяна
Присяжнюк, Юлія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233782.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Умань
Уманський костел
Уманська картинна галерея
релігійна громада
римо-католики в Умані
Уманський краєзнавчий музей
Uman
Uman Church
Uman Art Gallery
religious community
Roman Catholics in Uman
Uman Local History Museum
Humań
kościół w Humaniu
galeria sztuki w Humaniu
wspólnota religijna
katolicy w Humaniu
muzeum historii lokalnej w Humaniu
Opis:
Костел Успіня Пресвятої Діви Марії в Умані має тривалу історію, але його джерельна база ще потребує доповнення. Метою статті є систематизація інформації про використання костелу після його реставрації до сьогодення, що сприятиме розумінню питання про можливості остаточного повернення його римо-католицькій громаді Умані. При підготовці статті автори дотримувалися принципів історизму, об’єктивності, плюралізму. Висновки: зібраний та систематизований у статті матеріал складає уявлення про особливість використання будівлі Успенського костелу у радянський час та добу відновлення незалежності України, що доповнює його історію та сприяє розумінню ситуації з поверненням його католикам Умані.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu ma długą historię, jednak jego baza źródłowa wciąż wymaga jeszcze uzupełnienia. Celem niniejszego artykułu jest usystematyzowanie informacji na temat użytkowania kościoła od czasów jego renowacji do dzisiaj, co z pewnością pomoże zrozumieć kwestię możliwości jego ostatecznego powrotu do rzymskokatolickiej wspólnoty Humania. Przygotowując artykuł, autorzy kierowali się zasadami historyzmu, obiektywizmu oraz pluralizmu. Wnioski: zebrany i usystematyzowany w artykule materiał daje wyobrażenie o specyfice użytkowania budynku kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w czasach sowieckich i okresie przywracania niepodległości Ukrainy, co uzupełnia jego historię i przyczynia się do zrozumienia sytuacji jego powrotu do katolików Humania.
The Assumption of the Virgin Mary Church in Uman has a long history, yet its source base requires further supplementation. The article aims to systematize information on the use of the church after its restoration to the present day, contributing to the understanding of the possibility of its definitive return to the Roman Catholic community in Uman. In preparing the article, the authors adhered to the principles of historicism, objectivity, and pluralism. Conclusions: the material collected and systematized in the article provides insights into the unique use of the Assumption Church building during the Soviet era and the period of Ukraine’s independence, enriching its history and aiding in understanding the situation of its return to the Catholics of Uman.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-24
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Использование историко-педагогического наследия в формировании профессинальной компетентности будущих педагогов в современных условиях
Using historical and pedagogical heritage in the moulding of professional competence of teachers-to-be in the contemporary conditions
Wykorzystanie spuścizny historyczno-pedagogicznej w kształtowaniu umiejętności profesjonalnych przyszłych pedagogów we współczesnych warunkach
Autorzy:
Ломакович, Афанасий
Бенера, Валентина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166083.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
историко-педагогическое наследие
профессиональная компетент-
ность
этнокультурные и поликультурные навыки
музейно-педагогическая программа
музееведческие исследования
музейная педагогика
апробированный ретроопыт
пе-
дагогическая инноватика
historical and pedagogical heritage
professional competence
ethnic
cultural and multicultural skills
museum and pedagogical syllabus
musicological
researches
museum pedagogy
approved retro experience
pedagogical innovations
historyczno-pedagogiczna spuścizna
fachowa kompetencja
etnokulturalne i polikultoralne przyzwyczajenia
muzealno-pedagogiczny program
muzeologiczne badania
muzealna pedagogika
zaaprobowane retrodoświadczenie
pedagogiczne innowacje
Opis:
Современное общество требует от педагога высокого уровня профессионализма и ком- петентности. В статье обобщаются некоторые предпосылки использования историко- педагогического наследия с целью формирования этнокультурных и поликультурных навыков студентов в образовательном процессе высшей школы, необходимых для бу- дущей педагогической деятельности в современных условиях. Освещается проблема использования ресурсов творческих площадок музеев учебного заведения, города и региона как микрофактора профессиональной компетенции будущих педагогов. Актуа- лизировано необходимость интегрирования педагогической инноватики и исторически апробированного ретроопыта, внедрения персонифицированных идей и прогрессивных тенденций в современной высшей школе.
Modern society requires high level of professionalism and competence from a teacher. Some prerequisites of the use of historical and pedagogical heritage with the aim to form ethnic cultural and multicultural students’ skills in the process of high school necessary fro future pedagogical work in modern conditions are colligated. The problem of the use of creative platform resources of museums of educational establishments, city and region as a micro factor of professional competence of future educators is illuminated. The necessity of pedagogical innovations and historically approved retro experience, personifying ideas implementing and progressive tendencies in modern high school is actualized.
Współczesne społeczeństwo wymaga od pedagoga wysokiego poziomu profesjonalizmu i kompetencji. W artykule uogólniają się niektóre przesłanki użycia historyczno-pedagogicznej spuścizny w celu kształtowania przyzwyczajeń studentów w oświatowym procesie wyższej szkoły, koniecznych dla przyszłej pedagogicznej działalności we współczesnych warunkach. Oświeca się problem użycia zasobów twórczych placów muzeów nauczalni, miasta i regionu jak mikroczynnika fachowej kompetencji przyszłych pedagogów. Zaktualizowano konieczność integracji pedagogicznej innowacji i historycznie zaaprobowanego retrodoświadczenia, wprowadzenia upersonifikowanych ideii progresywnych tendencji we współczesnej wyższej szkole.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2016, Zeszyt, XXX; 413-425
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Исповедь В. С. Печерина: рецепция античной традиции в образовательном пространстве XIX века
Autorzy:
Можайский, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833706.pdf
Data publikacji:
2020-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
educational space
Vladimir Sergeyevich Pecherin
classical tradition
antique tradition
Xenophon
Socrates
Altes Museum
The Berlin Athlete
Playing knucklebones
John Henry Newman
Opis:
The article presents the reflection of the antique tradition in the memoirs of the Russian emigrant of the nineteenth century V.S. Pecherin. Written in epistolary form these memoirs are confessional in their character and one can traced a strong classical influence, formed by his education. Particular attention is given to Berlin as educational space, where V.S. Pecherin studied at the university and regularly visited the Altes Museum. There is a close relationship between the influence of Ancient Greek art V.S. Pecherin saw in the museum and his cultural and aesthetic views presented in his memoirs. According to the author, V.S. Pecherin presented himself as the second Xenophon wandering around Europe and expelled from his homeland in absentia. The title of the memoir Apologia pro vita mea, probably, has as its prototype both the Socratic tradition and the Christian tradition, especially expressed in the title of the work Apologia pro vita sua by John Henry Newman.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 85-97
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Восточная экспедиция Вацлава Серошевского и Бронислава Пилсудского 1903 года
Autorzy:
Beliaeva-Sachuk, Veronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074617.pdf
Data publikacji:
2021-09-29
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Eastern Expedition 1903
Imperial Russian Geographical Society
Peter the Great Museum of Anthropology and Ethnography (Kunstkamera) of the Russian Academy of Sciences
Ainu
Solona
Barguta
Daura
Wacław Sieroszewski
Bronisław Piłsudski
Opis:
The article presents the history of the Eastern Expedition of 1903, which was organized by the Imperial Russian Geographical Society. It was organized with the assistance of well-known Russian scientists and public figures. The purpose of the expedition was to conduct basic research in East Asia on the territory of north-eastern Manchuria (Dauria), in Japan, Korea and China. On the ground, the members of the expedition Sieroszewski and Piłsudski were actively supported by Russian officials and official representatives of the authorities. Due to the deterioration of Russian-Japanese relations, as well as the high cost of living in Hokkaido, the expedition ended in the autumn of 1903, having passed only two stages – research in Manchuria and Hokkaido. Three collections were collected during the expedition – on the culture of Barguts, Solons, Ainu and Japanese – which are kept in Kunstkamera.
Źródło:
Historia i Świat; 2021, 10; 317-330
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Витоки та становлення Німецького музею видатних досягнень природознавства і техніки
Origins and Formation of the German Museum of Outstanding Achievements in Natural Science and Technology
Autorzy:
Присяжнюк, О.М.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676591.pdf
Data publikacji:
2021-06-10
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
культурна спадщина
музейництво
технічний музей
природознавство
технологія
дидактичні принципи
cultural heritage
museology
technical museum
natural science
technology
didactic principles
Opis:
Німецький музей видатних досягнень природознавства і техніки в Мюнхені був заснований у 1903 р. За три роки його засновник електроінженер Оскар фон Міллер зібрав велику колекцію історико-технічних експонатів і у 1906 р. музей був відкритий для публіки. Німецький музей у Мюнхені вперше продемонстрував, що не тільки художники, але й техніки створювали шедеври, не тільки філософи, але й винахідники мали геніальні ідеї, не тільки предмети Середньовіччя, а й сучасна техніка є реліквією. Найважливіші мотиви і цілі музею О. фон Міллер сформулював коротко так: документація ролі техніки для розвитку суспільства і культури; здійснення навчально-виховної функції в уявленні техніки, досягнення музеєм загальнонаціонального статусу. Дидактичні принципи організації виставок в музеї слугували популяризації природно-наукових законів, наочному показу функціонального застосування технічних винаходів. Презентація технічних об’єктів якісно відрізнялася від виставкових принципів інших технічних музеїв. Демонстрація старих технологій і історичних машин в дії вже тоді була нормою музейної роботи. О. фон Міллер ставив завданням музею пояснення технології виготовлення технічної продукції, такої як годинники, тканини тощо, для чого в виставках були відтворені фрагменти майстерень та фабрик. Вперше в технічному музеї крім традиційного хронологічного показу технічних винаходів пояснювався принцип дії машин та апаратів шляхом експериментів, що проводились з експонатами відвідувачами і співробітниками музею. Ця функція була виключно новою для технічного музею і здійснювалася все ж в основному публікою, переважно студентами і молоддю.
The German Museum of Outstanding Achievements in Natural Science and Technology in Munich was founded in 1903. For three years its founder electrical engineer Oskar von Miller collected an extensive collection of historical and technical exhibits, and in 1906 the museum was opened to the public. The German Museum in Munich demonstrated for the first time that not only artists, but also technicians created masterpieces, not only philosophers, but also inventors had ingenious ideas, not only medieval objects, but also modern technology is a relic. O. von Miller formulated the most important motives and goals of the museum as follows: documentation of the role of technology for the development of society and culture; the implementation of an educational function in the presentation of technology, the achievement of a national status. The didactic principles of organizing exhibitions in the museum served to popularize natural science laws, to visually demonstrate the functional application of technical inventions. The presentation of technical objects was qualitatively different from the exhibition principles of other technical museums. Demonstration of old technologies and historical machines in action was already the norm in museum work. O. von Miller set the task of the museum to explain the technology of manufacturing technical products, such as watches, fabrics, and so on, for which fragments of workshops and factories were reproduced in exhibitions. For the first time in a technical museum, in addition to the traditional chronological display of technical inventions, the principle of operation of machines and apparatus was explained by means of experiments conducted with exhibits by visitors and museum staff. This function was extremely new for the technical museum and was nevertheless carried out mainly by the public, mainly students and young people.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2021, 14; 179-195
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzęta i ich archeologia, czyli nie(tylko)ludzka przeszłość w muzeum
Animals and their archaeology, or (non-)human past in the museum
Autorzy:
Stobiecka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944293.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
muzeum archeologiczne
teoria archeologii
archeologia zwierząt
archeologia symetryczna
archeologia wielogatunkowa
archaeological museum
theory of archaeology
animal archaeology
symmetric archaeology
multispecies archaeology
Opis:
Archaeological exhibitions from the last decade reveal a shift in the paradigm of thinking about the past. The role of humans in the narrative about prehistoric times has been decentralised in order to: (1) acknowledge and appreciate the part played by animals; and (2) make visitors more sensitive to the human vs. non-human being-in-the-world. By promoting symmetrical relationships between animals and humans, new archaeological exhibitions correspond to the most recent trends in the theory of archaeology: symmetrical archaeology, relational archaeology, and archaeological animal studies. Through implementing the demands of the current theoretical trends, the exhibitions are in line with the anthropocenic turn in museums displays and the humanities. Two examples of engaged critical archaeological museum studies are discussed: Neues Museum in Berlin and Lascaux IV – Center International de l’Art Pariétal. By joining the discussion on relations between humans and non-humans, biodiversity and past environments, they prompt a reflection on contemporary human attitude to nature and the current condition of the Earth.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 88-100
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZWIĄZEK MUZEÓW W POLSCE W LATACH 1914–1939
THE MUSEUM ASSOCIATION IN POLAND 1914–1939
Autorzy:
Agnieszka, Murawska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433006.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
The Museum Association in Poland
Museums
Museology
National Museum Council
Związek Muzeów w Polsce
muzealnictwo
Muzea
Państwowa Rada Muzealna
Opis:
The article presents basic information on the activity and changes of the organisation associating museums and their professionals in inter-war Poland. It recalls the personalities who influenced the development of museology, their opinions and the positions they held. It presents the organisation’s aims and tasks, as well as the problems which museum professionals had to face when rebuilding the Polish state after 123 years of occupation. 1914 marked the beginning of the organisation and foundation of the Polish Museum Professionals’ Delegation as a representation of Polish museums originating in the three partitions: Austrian, Russian and Prussian. In 1930 the name was changed to the Museum Association in Poland, and it was preserved until the end of the organisation’s existence in 1951. The 1930s saw a substantial development of organisations associating museums of various kinds: historical, artistic, natural, the Polish Geographical Society, specialist and ethnic.In 1939, the Association included 110 museums out of 125 in the country. The Museum Association in Poland co-authored legislative proposals related to museology, debated various general problems such as the role of museums in the state and society, relations with state authorities and local governments, the financing and development of museums, their aims and tasks, the level of museum offer as well as on training and paying museum professionals. Representatives of the Museum Association in Poland played a significant role in the National Museum Council, a consultative governmental body. One of the Museum Association’s achievements was the publication in 1947 of the Muzealnictwo handbook, as well as issuing periodicalsdevoted to museum matters.
Artykuł przybliża podstawowe informacje na temat działalności i przemian organizacji skupiającej muzea i muzealników w II Rzeczypospolitej. Wspomina osobistości, które miały wpływ na rozwój muzealnictwa, ich poglądy i zajmowane stanowiska. Przedstawia cele i zadania organizacji, a także główne problemy, z którymi muzealnicy musieli się zmierzyć w dobie odbudowy polskiego państwa po 123 latach zaborów. Początek organizacji przypada na rok 1914 i powstanie Delegacji Muzeologów Polskich, jako reprezentacji polskich muzeów z trzech zaborów: austriackiego, rosyjskiego i pruskiego. W 1930 r. dokonano zmiany nazwy na Związek Muzeów w Polsce (ZMwP), która przetrwała do końca istnienia organizacji, tj. do 1951 roku. W latach 30. XX w. nastąpił znaczący rozwój organizacji skupiającej muzea różnych typów: historyczne, artystyczne, przyrodnicze, Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, specjalistyczne oraz mniejszości narodowych. W 1939 r. do Związku należało 110 muzeów (na 125 ogółem). Związek Muzeów w Polsce współtworzył projekty legislacyjne związane z muzealnictwem, debatował nad rozwiązywaniem różnorakich problemów ogólnych – rolą muzeów w państwie i społeczeństwie, stosunków z władzami państwowymi i samorządami, finansowaniem i rozwojem muzeów, celów oraz zadań muzeów, a także poziomem oferty muzealnej oraz kształceniem i wynagradzaniem muzealników. Znacząca była rola przedstawicieli ZMwP w Państwowej Radzie Muzealnej, ciele opiniodawczym dla rządu. Osiągnięciem ZMwP było opracowanie podręcznika pt. Muzealnictwo, wydanego już w 1947 r. oraz wydawanie periodyków poświęconych sprawom muzealnictwa.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56; 115-125
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zuzanna Ginczanka w archiwach i bibliotekach
Autorzy:
Kiec, Izolda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627999.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zuzanna Ginczanka
manuscript
A. Mickiewicz Literature Museum
Poznań Society for the Advancement of the Arts and Sciences
library
rękopis
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
biblioteka
Opis:
Artykuł omawia najważniejsze dokumenty związane z osobą i twórczością Zuzanny Ginczanki, zebrane w archiwach i bibliotekach: zarówno spuściznę poetki, jak i materiały wytworzone w miejscach i przez instytucje, z którymi była związana. Największa część spuścizny znajduje się w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, w tym młodzieńcze rękopisy, będące podstawą prac edytorskich. Zbiory warszawskiego muzeum i problemy edytorskie związane z rękopisami Ginczanki (i pierwodrukami jej wierszy oraz edycjami tej twórczości z lat 1953 i 1980) zostały omówione w pierwszych dwóch częściach tekstu. Następnie autorka opisała domniemaną historię rękopisu Ginczanki znalezionego w 2018 roku w Bibliotece Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, wskazała materiały archiwalne do biografii poetki (w tym odnalezione w 2020 roku dokumenty złożone przez Zuzannę Gincburg w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie w roku 1935) oraz zasygnalizowała problem zaginionego rękopisu ostatniego wiersza poetki.
The article entitled Zuzanna Ginczanka in archives and libraries discusses the most important documents on the poetess as well as the body of her poetic output. The remnants of her poetry that survived are currently held in various archives and libraries, along with items relevant to the literary heritage of the poetess and materials that were produced and preserved at those places and institutions she was attached to. The vast majority of her literary heritage is now preserved in the Adam Mickiewicz Literature Museum and includes, among others, her juvenile manuscripts that can provide a basis for further editorial works. The collections of the Warsaw museum and the editorial problems related to the Ginczanka’s manuscripts (as well as the first official editions of her poems and earlier editions of her collections of poems) are discussed in the first two sections of the article. Further, the author discusses the alleged history of Ginczanka’s manuscript found in the library of the Poznan Society of Friends of Sciences two years ago, indicates archival materials related to the biography of the poetess (including the documents handed over by Zuzanna Gincburg to the Higher School of Journalism in Warsaw in 1935 and found in 2020), and indicates a problem of the lost manuscript of the last poem written by Ginczanka.
Źródło:
Biblioteka; 2020, 24 (33); 191-216
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znalezisko olbijskiego „asa” w Ostroladowiczach na Białorusi
Finding of an Olbian “as” in Ostrohladovich, Belarus
Autorzy:
Bodzek, Jarosław
Kisza, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171361.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Edward Rastawiecki
Olbia
Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Scytowie
kultura miłogradzka
Ostrohladovich
Jagiellonian University Museum
Scythians
Miłograd culture / Ostrohladowicze
Opis:
A cast bronze coin belonging to the 2nd series of the Olbian “asses,” dated to the second half of the 5th century BC, is included in the collections of the Jagiellonian University Museum. The coin was probably added to the university collection in 1871, as a gift of Baron Edward Rastawiecki (1805–1874) for the archaeological unit. According to the donor, the “as” was found during the excavation of a barrow in the village of Ostrohladovich in Minsk province – currently Astrahlady/Astrahliady/Ostrogliade (Belarusian Астрагля́ды, Russian Острогляды) in Belarus in the Gomel region, in the Brahin district. In the first millennium BC this area was occupied by the Miłograd culture. Finds of coins produced in Olbia, in particular the Olbian “asses,” have not been recorded outside the Black Sea region until recently. In recent years, however, finds of early Olbian coins (known as “dolphins” and “asses”) have been recorded in the forest-steppe zone. These new discoveries give credence to the finding of the “as” from Ostrohladovich. The coin arrived in the area of the Miłograd culture probably via the Scythians.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2020, 27; 7-22
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies