Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ménière's disease" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Persistence of Non-Vertigo Symptoms in Meniere Disease During Remission – A Preliminary Report
Autorzy:
Olusesi, Abiodun
Oyeniran, Olubukola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397442.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Meniere disease
Non-Vertigo Symptoms
remission
Opis:
Background: Though the absence of vertigo in Meniere disease is often interpreted as remission, patient-centered subjective assessment of quality of life remains the best indicator of such remission. Study Objective: To assess the presence and severity of aural pressure/tinnitus, hearing loss, unsteadiness, nausea and vomiting in MD patients during remission. Setting: Urban tertiary care referral hospital in a developing country. Methodology: Consecutive patients with diagnosis of Definite Meniere were selected from the Balance and Dizziness Clinic of National Hospital Abuja for the study. Quality of life assessment was carried out using 3 validated tools – Modified MD-POSI, Vertigo Symptom Scale and Tinnitus Handicap Inventory (THI). Patients were included only when they have been vertigo free for at least 4 weeks. Pure tone audiometry was carried out in those with subjective hearing loss at recruitment and 4 weeks later. Results: A total of 26 patients completed the study. All had cinnarizine for acute vertigo control and Betahistine for maintenance of vertigo control. There was female preponderance (17:9). The age range was 32–56 years. The duration of MD ranges from 4 months to 12 years. The total and subscale MD-POSI scores for “between attacks” significantly correlated with hearing, unsteadiness and tinnitus/pressure when compared to during attack. 69.2 per cent of participants experienced symptoms of unsteadiness during remission. 13/26 of participants reported persistent, though less annoying tinnitus that poorly correlated with THI score during remission. Conclusion: Our study showed that significant non-vertigo symptoms affect the quality of life during remission. Perhaps there is need to properly define, in future studies, what constitutes remission in patients with MD.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 4; 31-36
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Lachowska, Magdalena
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397271.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Ménière's disease
endolymphatic hydrops
magnetic resonance imaging
hearing loss
dizziness
vertigo
Opis:
Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intratympanic injection of dexamethasone for Menière’s disease. What relief can be expected? A case-series study
Autorzy:
Plainfossé, Olivier
El Yagoubi, Mohamed
Puechmaille, Mathilde
Mom, Thierry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398960.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Dexamethasone
intratympanic injections
Menière’s disease
tinnitus
vertigo
Opis:
Introduction: In patients suffering from Menière’s disease (MD), after failure of oral medical treatment, intratympanic in-jections (IT) may be achieved, among which, IT with dexamethasone (DXM). IT DXM has been reported to be effective on vestibular symptoms but very few reports focus on auditory symptoms. Aim: Here we assessed its efficacy both in vestibular and auditory symptoms.Patients and method: Twenty-seven MD patients who suffered from auditory and vestibular symptoms despite previous sys-temic medical treatment, underwent at least one series of five daily consecutive IT DXM. Auditory and vestibular assessment were achieved before IT DXM, and four months afterwards. Patients were ranked according to the vestibular functional level scale of the American Academy of Otolaryngology Head Neck society (1995) at the same periods. A specifically designed qu-estionnaire, focused on auditory symptoms was administered after IT DXM. Comparisons used a Chi-2 test for paired series, with p ≤ 0.05 considered significant.Results: The vestibular functional level shifted significantly towards lower levels, the median shifting from level 4 to 3. There was no complication but two persistent tympanic membrane perforation. Twelve patients (44.4%) had recurrent symptoms, on average 7 months after IT DXM and required additional treatment. Tonal and speech audiometry did not improve, neither the objective auditory and vestibular assessment. Based on the questionnaire, IT DXM was effective on auditory symptoms, at least on tinnitus in 9 cases (33.3%), mainly by lowering its intensity.Conclusion: IT DXM confirmed its capacity to relieve vestibular and auditory symptoms, in particular tinnitus, even though transiently.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 9-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Wnuk, Emilia
Pierchała, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399638.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endolymphatic hydrops
inner ear magnetic resonanse
Méniere’s disease
Opis:
Ménière’s disease (MD) is characterised by intermittent episodes of vertigo with fluctuating sensorineural hearing loss, tinnitus and aural fullness. Despite numerous studies, the etiology of this disorder remains poorly understood and thus diagnostic criteria are mainly clinical. Development and progress in magnetic resonance imaging (MRI) techniques, in 2007, has enabled visualisation of endolymphatic hydrops, which was the milestone achievement. We present two cases of patients with clinically confirmed MD with a set of audiological, otoneurological examinations and MRI performed. Structures of the inner ear were visualized using contrast-enhanced MR imaging after a 4-hour delayed intravenous gadolinium administration. The cochlea and vestibule were evaluated separately and classified using Barath grading scale. Endolymphatic hydrops in the clinically affected ears were confirmed using MRI. Due to disabling and intractable MD, a decision about vestibular neurectomy was made.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 20-23
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ménière’s disease pt. 2. Treatment options and therapeutic strategies. Commentary to the current recommendations and own experience
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Pierchała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399075.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endolymphatic hydrops
guidelines
Ménière’s disease
neurotology
vertigo
Opis:
We present an overview of current diagnostic and therapeutic guidelines on Ménière’s disease. Over the last five years, several guidelines and studies on this subject have been published, including The International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease of 2018, The European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Ménière’s Disease, The Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) of 2017 . Consequently, also the “American Academy of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery” (AAO-HNS) published updated recommendations on the subject in April 2020. On the basis of these studies and a literature review, the main treatment methods used in Ménière’s disease and an assessment of their effectiveness were presented. The current recommendations, as well as own experience of the Clinic of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery of the Medical University of Warsaw, gave grounds for proposing a therapeutic scheme.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 18-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawroty głowy – wybrane zagadnienia praktyczne
Some practical considerations on dizziness
Autorzy:
Juszczak, Marek
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Ménière disease
benign paroxysmal positional vertigo
betahistine
betahistyna
migraine
presbyastasis
zawroty głowy
choroba ménière’a
łagodne położeniowe zawroty głowy
migrena
prezbiastazja
Opis:
Dizziness is one of the commonest problems encountered in everyday medical practice and constitute a highly heterogeneous group of symptoms of interdisciplinary origin. Leading causes of dizziness may be laryngological-, neurological-, internal medical-, ophthalmologic- or mental-based. The key issue in differential diagnosis of dizziness is precise description of character of ailments by the patient. Essentially, dizziness may be classified into systemic (vertigo) and non-systemic (lightheadedness, disequilibrium). One of the most common forms of dizziness is benign paroxysmal positional vertigo (BPPV). Other causes of dizziness include: psychogenic vertigo (phobic postural vertigo, chronic subjective dizziness), migraine (including basilar-type migraine and vestibular migraine), Ménière disease, vestibular neuritis, multifactorial vertigo of the elderly (presbyastasis) and vascular dizziness. The latter are overdiagnosed in Poland, while other forms are largely underdiagnosed. An example thereof is BPPV, easily diagnosed be the almost pathognomonic Dix-Hallpike test and effectively treated by canalith repositioning (Epley) or liberatory (Semont) manoeuver. In the determination of cause(s) of dizziness paramount are neuroimaging studies, particularly magnetic resonance imaging (MRI) of thehead. Furthermore, very useful are laryngological examination and electronystagmography (ENG), enabling differentiation between central and peripheral vertigo. Apart of the abovementioned procedures in the treatment of dizziness, an important role is played by betahistine-based pharmacotherapy. Most frequent causes of dizziness are discussed, with a special emphasis on their differential diagnosis at patient’s bedside.
Zawroty głowy należą do najczęstszych problemów w praktyce lekarskiej i stanowią bardzo niejednorodną grupą objawów o interdyscyplinarnym charakterze. Główne przyczyny zawrotów mogą mieć podłoże laryngologiczne, neurologiczne, internistyczne, okulistyczne czy psychiatryczne. Bardzo ważne w ich różnicowaniu jest dokładne opisanie przez chorego charakteru dolegliwości. Zasadniczo zawroty głowy można podzielić na zawroty układowe (vertigo) i nieukładowe (lightheadedness, disequilibrium). Jedną z najczęstszych przyczyn zawrotów głowy są łagodne położeniowe zawroty głowy (ŁPZG). Wśród innych głównych przyczyn wymienia się: zawroty psychogenne, migrenę (w tym migrenę podstawną i migrenę przedsionkową), chorobę Ménière’a, zapalenie nerwu przedsionkowego, wieloprzyczynowe zawroty wieku podeszłego (prezbiastazja) oraz zawroty naczyniopochodne. Te ostatnie są w Polsce nadrozpoznawane, natomiast zbyt rzadko stwierdza się pozostałe przyczyny zawrotów, a zwłaszcza ŁPZG, które łatwo zdiagnozować za pomocą niemal patognomonicznej próby Dix-Hallpike’a i w których można wdrożyć wysoce skuteczne leczenie manewrem repozycyjnym (Epleya) lub uwalniającym (Semonta). Kluczowe znaczenie w rozpoznawaniu przyczyny zawrotów głowy mają badania neuroobrazujące, a w szczególności badanie głowy rezonansem magnetycznym (MRI). Ponadto bardzo przydatne są badania laryngologiczne, głównie badanie elektronystagmograficzne (ENG), umożliwiające różnicowanie zawrotów ośrodkowych i obwodowych. Poza wymienionymi zabiegami w leczeniu zawrotów głowy przydatna jest farmakoterapia, w której wiodącą rolę odgrywa obecnie betahistyna. W niniejszej pracy omówiono najczęściej spotykane przyczyny zawrotów głowy, ze szczególnym uwzględnieniem ich diagnostyki różnicowej przy łóżku chorego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 4; 251-258
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meniere Disease p. 1. Diagnosis criteria, signs and symptoms of Meniere Disease (MD) – comment to updated guidelines and own experiences
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Pierchała, Katarzyna
Bartoszewicz, Robert
Jasińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399343.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hearing loss
inner ear
Meniere’s disease
tinnitus
tone audiometry
vertigo
Opis:
We present an overview of current diagnostic and therapeutic guidelines on Ménière’s disease. Over the last five years, four studies on this subject have been published. In 2015, five Societies including the Classification Committee of the Barany Society, Japan Society for Equilibrium Research, EAONO - European Academy of Otology and Neurotology, AAO-HNS - American Academy of Otorhinolaryngology - Head Neck Surgery, and Korean Balance Society have issued updated guidelines on the diagnosis and treatment of Ménière’s disease. Other multi-center publications have since been published as well such as the International consensus (ICON) on treatment of Ménière’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Ménière’s disease, Guidelines of the French Otorhinolaryngology - Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. The above-listed recommendations include the most recent diagnostic advancements (e.g. inner ear MRI) and new electrophysiological tests, but also discuss other commonly used treatment modalities, result reporting and they take into account the quality of life of the patients following treatment. We present the main clinical challenges in managing Ménière’s disease, principles of diagnosis as well as the treatment introduced at our center. Finally, we discuss fundamental updates contained in the published papers.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 12-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distortion-product otoacoustic emission phase shift test (Shift-DPOAE) – methodology of measurements and interpretation of results in example cases
Przesunięcie w fazie otoemisji akustycznych produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka (Shift-DPOAE) – metodologia badania i interpretacja wyników na przykładach
Autorzy:
Lachowska, Magdalena
Prus-Ostaszewska, Monika
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399172.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
distortion-product otoacoustic emission
hearing loss
Meniere’s disease
phase shift
tinnitus
vertigo
choroba Meniere’a
niedosłuch
otoemisje akustyczne
przesunięcie w fazie
szum uszny
zawroty głowy
Opis:
Objective: The objective of the study was to present the methodology and interpretation of the results of distortion-product otoacoustic emission phase shift (Shift-DPOAE) measurements in healthy subjects and patients with Meniere’s disease in remission or during the attack. Material and methods: Shift-DPOAE measurements were performed in two healthy subjects with no otological or neurological problems as well as in six patients diagnosed with Meniere’s disease. Results obtained from all eight subjects are presented. Detailed otoscopy, impedance audiometry, pure tone audiometry, DPOAE, and Shift-DPOAE tests were performed in all subjects. Results: Normal results of Shift-DPOAE measurements obtained from two healthy subjects as well as normal (two subjects) and abnormal (four subjects) Shift-DPOAE results obtained from patients with Meniere’s disease are presented in order to thoroughly discuss the methodology and interpretation of Shift-DPOAE measurements. Conclusions: Shift-OAE is a promising diagnostic tool with a great clinical potential for diagnostics and monitoring of Meniere’s disease in patients whose hearing has not yet been damaged. The test is completely non-invasive and can be carried out immediately after the onset of disease attack with symptoms still present at the time of the test; in addition, the procedure takes just several minutes.
Cel: Przedstawienie metodologii badania oraz prezentacja wyników przesunięcia w fazie otoemisji akustycznych produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka (Shift-DPOAE), wykonanego u osób zdrowych i z potwierdzoną chorobą Meniere’a w fazie remisji oraz w ostrej fazie choroby w czasie ataku. Materiał i metody: Badanie Shift-DPOAE zostało wykonane u dwóch osób z prawidłowym słuchem i bez żadnych problemów otologicznych i neurologicznych (osoby zdrowe) oraz u sześciu z klinicznie zdiagnozowaną chorobą Meniere’a. W sumie w pracy prezentowano wyniki uzyskane u ośmiu osób. U wszystkich badanych wykonano następujące badania: dokładną otoskopię, audiometrię impedancyjną, audiometrię tonalną, tradycyjne badanie DPOAE oraz Shift-DPOAE. Wyniki: Zaprezentowano i omówiono prawidłowe wyniki Shift-DPOAE uzyskane u dwóch osób zdrowych oraz wyniki prawidłowe (dwie osoby) i nieprawidłowe (cztery osoby) uzyskane u pacjentów z chorobą Meniere’a, w celu dokładnego omówienia metodologii i interpretacji badania Shift-DPOAE. Wnioski: Shift-OAE to obiecujące badanie z dużym potencjałem klinicznym w diagnostyce i monitorowaniu choroby Meniere’a u pacjentów, u których słuch nie został jeszcze uszkodzony. Jest ono całkowicie nieinwazyjne, może być przeprowadzone zaraz po ataku choroby w trakcie trwania objawów, a jego wykonanie zajmuje zaledwie klika minut.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag w kwestii nowych hipotez na temat stanu zdrowia Gajusza Juliusza Cezara
Autorzy:
Bartnik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550902.pdf
Data publikacji:
2021-08-18
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Cezar
udar
guz mózgu
choroba Hartnupów
epilepsja
gruźlica mózgu
choroba Meniera
Taenia solium
celiakia
Caesar
stroke
brain tumor
Hartnup disease
epilepsy
tuberculous meningitis
Meniere’s disease
coeliac disease
Opis:
Gajuszowi Juliuszowi Cezarowi poświęcono niezliczoną liczbę prac. Wszystkie aspekty życia wodza budziły zainteresowanie badaczy. Informacje na temat stanu zdrowia słynnego polityka przekazali m.in. Swetoniusz, Pliniusz Starszy, Appian z Aleksandrii, Plutarch z Cheronei czy Kasjusz Dion. Zachowane relacje są mocno fragmentaryczne, a ich autorzy nie byli medykami, co znacząco wpływa na jakość przekazu. Niemniej opisane przez antycznych pisarzy objawy jasno wskazują na problemy zdrowotne, z którymi musiał się borykać Cezar. Fragmentaryczność opisów oraz brak materiału kostnego uniemożliwiają jednoznaczne określenie, na jaką chorobę cierpiał słynny polityk. Z tego powodu powstał szereg hipotez dotyczących przyczyn opisywanych w źródłach ataków. Wśród najpopularniejszych wymieniano epilepsję, chorobę Meniera, guz mózgu, neurosyfilis, zakażenie pasożytami czy chorobę Hartnupów. W ostatnich latach wspominano także o celiakii. Ze względu na brak możliwości przebadania „pacjenta” wszystkie pozostają w sferze hipotez niemniej obecnie. Biorąc pod uwagę objawy zaobserwowane u Cezara, najbardziej prawdopodobną chorobą wydaje się guz mózgu lub seria mikroudarów. Niezwykle ciekawą i prawdopodobną opcją wydaje się choroba Hartnupów, ale ze względu na jej dziedziczny charakter problem należy przebadać i omówić szerzej, uwzględniając cały ród Juliuszów.
Countless works have been devoted to Gaius Julius Caesar. All the aspects of the leader’s life have captured the interest of researchers. Information on the health condition of the famous politician was provided, among others, by Suetonius, Pliny the Elder, Appian of Alexandria, Plutarch of Cheronea and Cassius Dio. The preserved messages are highly fragmented, and their authors were not medics, which significantly affects the quality of the information. Nevertheless, the symptoms described by the ancients clearly indicate the health problems that Caesar had to deal with. The fragmentary nature of the descriptions and the lack of bone material make it impossible to clearly define which disease he suffered from. For this reason, a number of hypotheses have arisen regarding the causes described in the sources of attacks. The most popular were epilepsy, Meniere’s disease, brain tumour, neurosyphilis, parasite infection and Hartnup disease. In recent years, celiac disease has also been mentioned. Due to the inability to test the “patient”, all of them remain within the sphere of hypotheses, but today, taking into account the symptoms observed in Caesar, the most likely disease seems to be a brain tumour or a series of micro-haemorrhages. Hartnup disease seems to be an extremely interesting and probable option, but due to its hereditary nature, the problem should be investigated and discussed more broadly, taking into account the entire Julius family.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2021, 20, 1; 27-45
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia słuchu w praktyce neurologa
Hearing disturbances in neurologist clinical practice
Autorzy:
Konarska-Król, Maria
Kacperska, Magdalena Justyna
Jastrzębski, Karol
Radek, Maciej
Tomasik, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053263.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zaburzenia słuchu
zaburzenia krążenia mózgowego
nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy
guzy
kąta mostowo-móżdżkowego
choroby kości
choroby zakaźne
stwardnienie rozsiane
urazy głowy
uraz ciśnieniowy
choroby genetyczne
choroba ménière’a
leki ototoksyczne
hearing impairment
cerebrovascular disease
sudden sensorineural hearing loss
pontine angle
tumours-brain
bone disease
infectious disease
multiple sclerosis
brain injury
barotrauma
genetic disease
meniere’s disease
ototoxic drugs
Opis:
Hearing is one of the most important human senses closely associated with the organ of hearing and balance. Patients with sudden hearing loss sometimes report ear fullness, tinnitus or vertigo. Hearing disturbances is a very unpleasant sensation lowering the quality of life. Sudden hearing loss is mostly caused by otologic diseases but also disturbances of brain circulation, brain injury, viral (mumps, rubella, herpes zoster) and bacterial infections, bone diseases, bone tumours, 8th nerve tumours, genetic disorders, autoimmune diseases (e.g. multiple sclerosis), ototoxic medications and many others. Hearing disorders are generally divided into central and peripheral, the latter divided into conductive and perceptive. Deafness is a worrying symptom not only for the patient but also for a clinical neurologist. Diagnosis is based on the past history, physical examination, both otolaryngological and neurological, diagnostic investigations, audiological investigation, atrial excitability testing (caloric tests, electronystagmography) depending on clinical indications, neuroradiological investigations, brainstem auditory evoked potentials, blood tests and others, which enables instituting a proper treatment.
Słuch to jeden z najważniejszych zmysłów człowieka, ściśle związany z narządem słuchu i równowagi. Nagłe lub szybko postępujące upośledzenie słuchu, któremu mogą towarzyszyć szumy uszne, uczucie zatkania ucha czy zawroty głowy, jest dla pacjenta nieprzyjemne i w dużym stopniu obniża jakość jego życia. Wśród przyczyn nagłych zaburzeń słuchu wymienia się przede wszystkim choroby laryngologiczne, ale też zaburzenia krążenia mózgowego, urazy czaszkowo-mózgowe, infekcje wirusowe (wirusy świnki, różyczki, półpaśca) i bakteryjne, choroby kości, guzy nerwu VIII, choroby genetyczne, schorzenia o podłożu autoimmunologicznym (np. stwardnienie rozsiane), leki ototoksyczne i wiele innych. Zaburzenia słuchu dzielimy na ośrodkowe i obwodowe, te drugie natomiast – na przewodzeniowe i odbiorcze. Głuchota jest objawem bardzo niepokojącym nie tylko dla pacjenta, lecz także dla neurologa. W jej przypadku kluczową rolę odgrywają: wywiad, badanie przedmiotowe, w tym badanie otolaryngologiczne, neurologiczne i audiologiczne, badanie pobudliwości przedsionków (próby kaloryczne, elektronystagmografia) oraz – w zależności od wskazań klinicznych – badania neuroobrazowe, badanie słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, badania laboratoryjne krwi i inne, a następnie podjęcie właściwego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 1; 61-69
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies