Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lviv University" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
„Szanowny Panie Kolego”. Listy Jana Adamusa do Jana Kamińskiego z lat 1929–1932
„Dear Colleague”. Letters from Jan Adamus to Jan Kamiński, 1929–1932
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140591.pdf
Data publikacji:
2022-07-15
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Jan Adamus
Jan Kamiński
Przemysław Dąbkowski
Jan Kazimierz University in Lviv
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Opis:
Przedmiot badań: Listy polskiego historyka prawa dra Jana Adamusa wysyłane ze Lwowa do dra Jana Kamińskiego w latach 1929–1932. Cel badawczy: Przedstawienie mniej nieznanych epizodów z „lwowskiego” okresu życia Jana Adamusa. Metoda badawcza: Poszczególne listy przepisano, skomentowano oraz opatrzono przypisami. Wyniki: 1. Prywatna korespondencja Jana Adamusa w istotny sposób uzupełnia jego oficjalne biogramy. 2. Jan Adamus porzucił służbę wojskową, gdyż przeszkadzała mu ona w rozwoju naukowym i uniemożliwiała karierę akademicką. 3. Można mówić o fenomenie „szkoły Dąbkowskiego” działającej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie przed rokiem 1939.
Background: Letters of the Polish historian of law Dr Jan Adamus sent from Lviv to Dr Jan Kamiński in 1929–1932. Research purpose: Presentation of lesser known episodes from the „Lviv” period of Jan Adamus’s life. Methods: All quoted letters were transcribed, commented on and annotated. Conclusions: 1. Jan Adamus’s private correspondence complements his official biography in many important ways. 2. Jan Adamus left military service because it impeded his scientific development and prevented him from pursuing an academic career. 3. We discuss the phenomenon of the “Dąbkowski school” at the Jan Kazimierz University in Lviv before 1939.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 123; 27-42
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaprzeczyć sobie aby móc wykładać zgodnie z sobą” — Juliusz Makarewicz o metodzie prowadzenia wykładu z prawa karnego państw burżuazyjnych w 1949 r.
„Self-contradiction with the aim of remaining a consistent lecturer” — Juliusz Makarewicz on the method of conducting a lecture on the criminal law of the bourgeois countries in 1949
Autorzy:
Redzik, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782625.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Juliusz Makarewicz
criminal law
Soviet criminal law
Lviv University after 1944
methods of teaching criminal law
Opis:
The article is devoted to the last years of the life of the outstanding Polish lawyer Juliusz Makarewicz. After 1944, he stayed in Lviv, despite incentives to leave for Wrocław. The memories of his pupils and letters to his family show that he did not see any difference between post-war Poland and Soviet Lviv. In 1946, he made efforts to teach at the Faculty of Law of the sovietised University of Lviv. He was accepted as a non-regular professor. He lectured on the criminal law of the bourgeois countries. Soon after, proceedings were initiated against him, accusing him of not evaluating the bourgeois criminal law from the point of view of the communist criminal law. In a letter addressed to the Ministry of Education in Moscow on 7 April, 1947, Juliusz Makarewicz explained why he had been lecturing using an encyclopaedic method rather than a comparative one. Throughout his life, he had been conducting comparative research on criminal law, giving lectures using the comparative method, and in Soviet Lviv he had discussed the criminal law of the so-called bourgeoisie, i.e. the democratic west, in an encyclopaedic way. Only in this way could he remain true to his views. The appendix to the article constitutes the content of the letter written by Juliusz Makarewicz to the Ministry of Education in Moscow.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 751-772
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘With deepest respect and gratitude…’. On the early years of Myroslaw Antonowycz’s musicological path, from his letters to Adolf Chybiński
„W najgłębszym szacunku i wdzięczności kreślę się…”. O pierwszych latach muzykologicznej drogi Myroslawa Antonowycza w jego listach do Adolfa Chybińskiego
Autorzy:
Sieradz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806484.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzykologia
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
muzykolodzy ukraińscy
muzykolodzy polscy
Albert Smijers
Josquin des Prez
Uniwersytet w Utrechcie
musicology
Jan Kazimierz University in Lviv
Ukrainian musicologists
Polish musicology
University in Utrecht
Opis:
Myroslaw Antonowycz (1917–2006) was a musicologist, conductor and composer, a Ukrainian whose entire career in musicology was associated with his work at Utrecht University. He is well known primarily among musicologists studying the music of Josquin des Prez, and more generally – of Franko-Flemish composers, as well as among Byzantinists. He was an alumnus of the Faculty of Musicology at Lviv’s (then Lwów’s) Jan Kazimierz University, where he studied for three years in the last period of Adolf Chybiński’s (1880–1952) academic work in Lviv. Chybiński was the founder and head of the chair, as well as one of the founding fathers of Polish musicology. The history of Lviv musicology and the representation of the Ukrainian minority in this milieu has already been studied by such Polish and Ukrainian musicologists as Ulyana Hrab, Vasyl Vitvitskyi, Luba Kijanowska, Leszek and Teresa Mazepa, Yuri Yasinovskyi, Michał Piekarski, and Małgorzata Sieradz. Since unfortunately most of their works have been published in either Polish or Ukrainian, that is, languages less common in international research, the present paper is an attempt to present the figure of this eminent scholar to a wider audience. This biographical sketch concerning Antonowycz’s early years as a musicologist was directly inspired by a set of forty-one letters and nine postcards sent by this researcher to Adolf Chybiński in 1939–52. This correspondence is now kept at the Poznań University Library, the Adolf Chybiński Archive at the Music Collections Studio, Special Collections Department, shelf mark 803 III/1, c. 4–58). These sources in this publication they have been printed in full and with commentary (see the Appendix). Their presentation is complementary to Yuri Yasinovskyi’s edition of Chybiński’s letters to Antonowycz (Musica Humana [Lviv] I 2003 pp. 67–110). Antonowycz spent World War II in Vienna, Linz, and Łódź, where he focused first and foremost on his singing skills (appearing in opera houses, on concert stages, and in radio broadcasts). He also continued his musicological studies at the University of Vienna. Having settled in the Netherlands after the war, he started work under Professor Albertus Smijers, founder and long-time head (from 1930 till his death in 1957) of the chair of musicology at De Universiteit Utrecht, who is universally recognised at the founder of the Dutch school of musicology. Having obtained his doctorate, he became Smijers’s assistant and co-editor of the Werken van Josquin des Prez, initiated and edited from 1922 by Smijers. After Smijers’s death Antonowycz undertook to complete work on the successive volumes in this series, first on his own and later with Willem Elders. In this way he made a name for himself in history of the world musicology. The surviving letters by Myroslaw Antynowycz offer direct proof of his strong attachment to the Lviv university circles and his first mentor, Professor Adolf Chybiński. Though Antynowycz was associated from the late 1940s and throughout his professional career with Utrecht University, where he obtained his PhD, it needs to be emphatically stated that his scholarly attitude had been shaped during his studies at the Faculty of Musicology of Lviv’s Jan Kazimierz University, and he frequently declared that Chybiński, a founding father of the Polish musicology and its Lviv centre, was his model as a scholar.
Myroslaw Antonowycz (1917–2006), muzykolog, dyrygent, kompozytor, Ukrainiec, który całą karierę zawodową związał z Uniwersytetem w Utrechcie, dobrze znany jest przede wszystkim w gronie muzykologów zajmujących się twórczością Josquina des Prez czy – ogólniej – kompozytorów kręgu franko-flamandzkiego, oraz bizantynistów. Był jednym z wychowanków Zakładu Muzykologii na Uniwersytecie Jana Kazimierza – trzy lata studiów odbył w ostatnim okresie akademickiej działalności we Lwowie Adolfa Chybińskiego (1880–1952), twórcy i kierownika katedry, jednego z ojców-założycieli polskiej muzykologii. Historia lwowskiej muzykologii, w tym także udziału w tym środowisku przedstawicieli mniejszości ukraińskiej, była już wcześniej przedmiotem badań muzykologów polskich i ukraińskich – Uljany Hrab, Wasyla Witwickiego, Luby Kijanowskiej, Leszka i Teresy Mazepów, Jurija Jasinowskiego, Michała Piekarskiego i Małgorzaty Sieradz, niestety większość prac tych autorów ukazała się w językach mniej obecnych w obiegu międzynarodowym – polskim i ukraińskim – stąd próba przybliżenia postaci tego wybitnego badacza szerszemu gronu czytelników. Bezpośrednim pretekstem do przygotowania szkicu biograficznego dotyczącego pierwszych lat muzykologicznej drogi Antonowycza stał się pakiet jego listów do Adolfa Chybińskiego (czterdzieści jeden listów i dziewięć pocztówek z l. 1939–52) zachowany w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu (Oddział Zbiorów Specjalnych, Pracownia Zbiorów Muzycznych, Archiwum Adolfa Chybińskiego, sygn. 803 III/1, k. 4–58). Dokumenty te na potrzeby niniejszej publikacji zaprezentowane zostały w całości i z komentarzami (zob. Aneks) i stanowią dopełnienie do wydanych przed laty przez Jurija Jasinowskiego listów Chybińskiego do Antonowycza (Musica Humana [Lwów] I 2003 s. 67–110). Myroslaw Antonowycz lata wojny spędził m.in. w Wiedniu oraz Linzu i Łodzi, gdzie przede wszystkim rozwijał swój kunszt śpiewaczy (występował na scenach operowych, estradach i w audycjach radiowych), ale też na Uniwersytecie Wiedeńskim kontynuował studia muzykologiczne. Po wojnie znalazł się w Holandii. Tam trafił do profesora Alberta Smijersa, twórcy i wieloletniego szefa (poczynając od roku 1930 aż do śmierci w roku 1957) katedry muzykologii na Rijksuniversiteit w Utrechcie, badacza uznawanego powszechnie za twórcę holenderskiej szkoły muzykologicznej. Po uzyskaniu doktoratu, został asystentem Smijersa i współredaktorem zainicjowanej i prowadzonej od roku 1922 przez holenderskiego badacza edycji Werken van Josquin des Prez. Po śmierci Smijersa, początkowo sam, z czasem wraz z Willemem Eldersem, podjął się dokończenia prac nad kolejnymi tomami serii, zapisując się tym samym na kartach historii światowej muzykologii. Zachowane listy Myroslawa Antynowycza stanowią oczywisty dowód na jego silne przywiązanie do swych uniwersyteckich lwowskich korzeni i do pierwszego mentora, profesora Adolfa Chybińskiego. I tak, podczas gdy doktoratem i całą zawodową karierą, poczynając od końca lat czterdziestych XX w., związany był z uniwersytetem utrechckim, to jednak z całą mocą należy podkreślić, że jego naukowa postawa ukształtowała się jeszcze podczas studiów w katedrze Muzykologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a wzorem badacza, co niejednokrotnie deklarował, był jeden z ojców-założycieli muzykologii polskiej i twórcą lwowskiego ośrodka.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 113-160
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Brief Review of Scientific Events in Legal History in Ukraine in 2013
Autorzy:
Shandra, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923988.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ukraina
prawo cywilne
prawo karne
lwowski uniwersytet narodowy im. iwana
franki
kijowska szkoła prawa karnego
sąd opiekuńczy
służba celna
ukraine
civil law
criminal law
ivan franko lviv national university
kyiv school of
Opis:
During 2013 in Ukraine a large quantity of scientific works dedicated to the history of law and the state was published. Ukrainian scholars were investigating issues in both national and foreign law.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 4; 675-678
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedictina tynieckie w zbiorach lwowskich
Benedictina from Tyniec in Lviv
Autorzy:
Gwioździk, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472046.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Benedictine,
Tyniec
Tarnów
Lviv University Library
old prints
manuscripts
benedyktyni
Biblioteka Uniwersytetu Lwowskiego stare druki
rękopisy
Opis:
Library Collections Manuscripts and printed books have been created, copied and gathered in Poland’s oldest benedictine abbey in Tyniec for centuries. The decision to dissolute the monastery resulted in scattering this rich and unique collection. Some of them were transported to the Lviv University Library in the years 1818-1819, others were destroyed by fire in 1848. Other manuscripts and books were handed down to Tarnów. Part of the University Library’s collection were also transported there. Other documents went to various institutions’ libraries and to private individuals. Remaining catalogues indicate the resource and organisation of the Tyniec library. In the article the the catalogue from the year 1787. Selected manuscripts and books that are to date in Lviv’s archive and libraries were presented.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, 11; 29-57
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dydaktyczno-naukowa ks. Jana Ślósarza na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1886-1903
Teaching and Scientific Activities of Fr. Jan Ślósarz at the Theological Faculty of the University of Lviv in the Years 1886–1903
Autorzy:
Wołczański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634193.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
abp Józef Bilczewski
ks. Jan Ślósarz
ks. Ludwik Kloss
ks. Józef Delkiewicz
ks. Alojzy Jougan
Frintaneum
Uniwersytet Lwowski
Wydział Teologiczny
Katedra Teologii Pastoralnej
Kapituła Metropolitalna we Lwowie
Archbishop Józef Bilczewski
Fr. Jan Ślósarz
Fr. Ludwik Kloss
Fr. Józef Delkiewicz
Fr. Alojzy Jougan
University of Lviv
Faculty of Theology
Department of Pastoral Theology
Lviv Metropolitan Chapter
Opis:
Niniejsze opracowanie prezentuje uniwersytecką karierę duchownego archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego, ks. doc. dr. hab. Jana Ślósarza (1850-1917). Po uzyskaniu doktoratu z teologii w roku 1855 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, powrócił do Lwowa, pełniąc m.in. obowiązki katechety szkół średnich. Nie porzucił wszakże planów dalszych awansów naukowych. W latach 1886/87–1890/91 został zatrudniony na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w charakterze adiunkta. W zastępstwie nieobecnych profesorów wykładał dorywczo kilka dyscyplin. I tak zimą 1888 r. zastępował wykładowcę Nowego Testamentu ks. prof. Józefa Watzkę. Wiosną 1889 r. zlecono mu wykłady Starego Testamentu w miejsce o. prof. Klemensa Sarnickiego OSBM. W 1890 r. zastąpił ks. prof. Józefa Delkiewicza na Katedrze Historii Kościoła. Równocześnie do tych zajęć, w latach 1888-1892 duchowny pełnił funkcję prefekta lwowskiego Seminarium Duchownego ob. łac., a następnie w latach 1892-1894 nauczyciela religii w V Gimnazjum, zaś w latach 1894-1905 katechety w Wyższej Szkole Realnej we Lwowie. Docelowym wszakże marzeniem ks. Ślósarza była profesura uniwersytecka. Zabiegał o nią już w roku 1895, kiedy wakowała Katedra Historii Kościoła, ale bezskutecznie. Ponownie podjął starania w roku 1900, otwierając przewód habilitacyjny w zakresie teologii pastoralnej na Uniwersytecie Lwowskim. Habilitację uzyskał bez większych trudności, a jej zatwierdzenie przez Ministerstwo Wyznań i Oświaty nastąpiło w 1891 r. Katedra Teologii Pastoralnej była wszakże zajęta, choć po śmierci jej kierownika w 1902 r. pojawiła się realna nadzieja. Otrzymał wprawdzie zastępstwo wakującej katedry, ale bez nominacji na jej kierownictwo. Pomimo podjęcia starań o tę schedę, ks. Ślósarz bezapelacyjnie przegrał konkurencję z dysponującym tak praktycznym doświadczeniem pastoralnym, jak i znaczącym dorobkiem pisarskim i organizacyjnym ks. doc. Alojzym Jouganem. Na otarcie łez powierzono mu w latach 1901-1903 wykłady zlecone w minimalnym wymiarze godzin na temat Sakramentu Pokuty. Zrażony niepowodzeniami ks. Ślósarz skierował się ku innej sferze działalności; mianowicie w roku 1904 r. otrzymał nominację na kanonika gremialnego Kapituły Metropolitalnej we Lwowie, piastując tę godność przez ostatnie 13 lat swego życia.
This article presents the university career of a clergyman of the Archdiocese of Lviv of the Latin rite, Dr. habil. Jan Ślósarz (1850–1917). After obtaining his doctoral degree in theology in 1855 at the Faculty of Theology of the University of Vienna, he returned to Lviv, where he was employed as a secondary school catechist. However, he did not abandon his plans for further scientific career. In the years 1886/87–1890/91 he was employed at the Faculty of Theology of the University of Lviv as an assistant professor. He gave lectures, on and off, on several subjects in place of absent professors. For instance, in the winter of 1888, he replaced the New Testament lecturer, Fr. Józef Watzke. In the spring of 1889 he was commissioned to give lectures on the Old Testament in place of Fr. Klemens Sarnicki OSBM. In 1890 he replaced Fr. Józef Delkiewicz at the Department of Church History. Simultaneously, in 1888–1892 the clergyman served as a prefect of the Lviv Seminary of the Latin rite, and then in 1892–1894 as a teacher of religion in the Fifth Grammar School, and in 1894–1905 as a catechist in the High Real School in Lviv. However, the ultimate dream of Fr. Ślósarz was a university professorship. He sought it already in 1895, when the Department of Church History was vacant, but to no avail. He tried again in 1900, opening his habilitation procedure in the field of pastoral theology at the University of Lviv. He obtained his habilitation degree without any major difficulties, and it was approved by the Ministry of Religions and Education in 1891. The Department of Pastoral Theology was, however, not vacant. But after the death of its head in 1902, a real opportunity presented itself. Fr. Ślósarz was made an interim acting head of the department, though he did not receive a formal nomination. In spite of his efforts, Fr. Ślósarz eventually lost the competition for the new head of the department to Fr. Alojzy Jougan, who had practical pastoral experience plus considerable writing and organisational experience. As a consolation he was entrusted with commissioned lectures in 1901–1903 on the Sacrament of Penance. Discouraged by his failures, Fr. Ślósarz turned to another sphere of his activity – in 1904 he was nominated a canon of the Metropolitan Chapter in Lviv, holding this position for the last 13 years of his life.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 109-130
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dydaktyczno-naukowa Mohameda Sadyka Beja Agabejzadze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1927–1944
The Academic Activity of Mohamad Sadykh bey Aghabekov at the Jan Kazimierz University in Lviv During the Years 1927 to 1944
Autorzy:
Gilewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Oriental studies
Jan Kazimierz University in Lviv
Azerbaijan
Sadykh bey Aghabekov
Sadyk Bej Agabejzadze
Sadıq bəy Ağabəyzadə
Opis:
This paper focuses on the academic activity of Mohamad Sadykh bey Aghabekov at the Jan Kazimierz University in Lviv during the years 1927 to 1944. His life and fate form the perfect illustration of the complicated history of the Caucasus and its inhabitants at the turn of the 20th century. He was a Russian officer, an Azerbaijani politician and a political refugee. He was an instructor of Oriental languages at the Faculty of Humanities of the Jan Kazimierz University where he taught Turkish, Persian and Arabic and created the first coursebooks for their study written in Polish.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2016, 3-4; 269-285
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Michałowski (1901–1981) i akademicka kariera Edmunda Bulandy (1882–1951). Rozterki i wizje polskiej archeologii klasycznej początków XX w.
Kazimierz Michałowski (1901–1981) and the Academic Career of Edmund Bulanda (1882–1951). Dilemmas and Visions of Polish Classical Archaeology of the Early 20th century
Autorzy:
Słapek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33904983.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jan Kazimierz University in Lviv
Edmund Bulanda
polish classical archeology
academic careers in the Second Republic
Kazimierz Michałowski
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
polska archeologia klasyczna
kariery akademickie w II RP
Opis:
Postać profesora Edmunda Bulandy doczekała się serii artykułów wspomnieniowych, dostrzeżono ją w tekstach dotyczących środowiska historyków i archeologów polskich we Lwowie, a w ostatnich latach wzbudziła spore zainteresowanie ukraińskich badaczy dziejów Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Większość z nich w ocenie akademickich dokonań prof. Bulandy, rektora kadencji 1938/1939, powiela i podziela opinię ucznia Bulandy, profesora Kazimierza Michałowskiego, który nadzwyczajne zaangażowanie archeologa lwowskiego w sprawy organizacyjne uniwersytetu dość enigmatycznie tłumaczy brakiem wiary w sens rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Nikt nie próbuje jednak wyjaśniać, czy istotnie wspomniane wątpliwości targały Bulandą, a jeśli tak, to jakie były źródła takiej postawy. Wydaje się, że u progu swej lwowskiej kariery miał on roztropną i na wskroś nowoczesną wizję rozwoju polskiej archeologii klasycznej. Choć Państwowego Instytutu Archeologicznego (projekt z 1919 r.) nigdy nie udało się powołać do życia, to strategicznym założeniom tego zamysłu – instytucjonalne umiędzynarodowienie badań poprzez stworzenie polskiej stacji naukowej w Rzymie i Atenach oraz kształcenie kadr nowej wówczas dyscypliny poza granicami Polski – Bulanda konsekwentnie pozostawał wiernym. Nie wątpił w sens koniecznych zmian, choć w praktyce przyszło mu realizować jedynie namiastki pierwotnego zamysłu. Dużo bardziej skutecznym w zakresie umiędzynarodowienia polskiej archeologii klasycznej okazał się K. Michałowski. Przemilczał jednak lub zignorował wcześniejsze inicjatywy z tym związane, co negatywnie wpłynęło na wizerunek prof. E. Bulandy.
A series of memoirs was written concerning the persona of professor Edmund Bulanda, as well as various publications about the milieu of Polish historians and archaeologists in Lviv. In recent years it also aroused considerable interest of Ukrainian researchers of the history of the Jan Kazimierz University in Lviv. Majority of them, in the evaluation of academic achievements of professor Bulanda, former university’s President, share the opinion of his student, professor Kazimierz Michałowski. Michałowski quite enigmatically explained the extraordinary involvement of the Lviv archaeologist in the organizational matters of the university. According to him, this was due to Bulanda's lack of faith in the sense of the development of Polish classical archeology. However, nobody tries to explain whether Bulanda was indeed troubled by doubts, and if so, what was the reason for such an attitude. It seems that from the beginning of his Lviv career, the professor had a clear and modern vision of the development of Polish classical archeology.In 1919, a project was created to establish the State Archaeological Institute. Although it never happened, Bulanda took the strategic assumptions of this idea to heart. It was an institutional internationalization of research through the creation of a Polish scientific center in Rome and Athens and the training of a young generation of archaeologists outside Poland.He did not doubt the sense of the necessary changes, although in practice he had a possibility to implement only a small part of the original idea. Michałowski turned out to be much more effective in this field. However, he passed over earlier initiatives, which possibly had a negative impact on the image of Prof. E. Bulanda.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 451-480
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór Piotra Krausneckera (1763?-1842) w Bibliotece Ossolineum
The Book Collection of Piotr Krausnecker (1763?-1842) in the Ossoliński National Institute
Autorzy:
Sidorowicz-Mulak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530547.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Piotr Krausnecker
księgozbiory medyczne
książka naukowa XVIII/XIX w Uniwersytet Lwowski Wydział Medyczny
księgozbiory prywatne
medical book collections
private libraries
scientific literature of 18th and early 19th century Medical Department of Lviv University
Opis:
Piotr Krausnecker, działający na Uniwersytecie Lwowskim anatom, chirurg i ginekolog-położnik, twórca uniwersyteckiego muzeum anatomicznego, był także jednym z założycieli bezpłatnego zakładu szczepienia ospy we Lwowie otwartego w 1802 r. Ten absolwent Uniwersytetu Wiedeńskiego w 1842 r. przekazał do Biblioteki Ossolineum swoją kolekcję fachowych książek lekarskich. Wpłynęło wtedy do zbiorów 456 dzieł w 939 woluminach, wzbogacając zasób książnicy o dzieła z zakresu: interny, diagnostyki, anatomii, chirurgii, chorób zakaźnych, farmakologii, ginekologii i położnictwa, neurologii, fizjologii, patologii, dermatologii, urologii, psychiatrii, leczenia wodami mineralnymi i wielu innych dziedzin. Wszystkie woluminy oprawione były w eleganckie oprawy, w brązowy półskórek i papier marmurkowy ze złoceniami na grzbiecie. W 1946 r. księgozbiór Krausneckera rozdzielono między Lwowską Narodową Naukową Bibliotekę Ukrainy im. Wasyla Stefanyka i Bibliotekę Ossolineum, przeniesioną w tym czasie ze Lwowa do Wrocławia.
Piotr Krausnecker – the anatomist, surgeon and specialist in gynecology at Lviv University, was also the founder of the university museum of anatomy and the smallpox vaccination institute in Lviv in 1802. He graduated at Vienna University. Himself a collector, donated his library of 456 titles of books and periodicals in 939 volumes to The Ossolinski National Institute in 1842. He enriched Ossolineum with professional medical literature on subjects: general medicine, diagnostics, anatomy, surgery, pharmacology, gynecology, neurology, physiology, pathology, dermatology, urology, psychiatry, infectious diseases and many others. All volumes coming from his library have unified bindings. They are covered in smart brown half-leather with gold tooling on spines. In 1946 his collection was divided between Stefanyk National Science Library in Lviv and The Ossolinski National Institute – from then on – in Wroclaw.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 68-84
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lviv school of architecture representatives in the inter-war period and their significance for architectural education at the silesian university of technology after 1945
Przedstawiciele lwowskiej szkoły architektury w okresie międzywojennym i ich znaczenie dla edukacji architektonicznej na Politechnice Śląskiej po 1945 r.
Autorzy:
Linda, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172573.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
okres międzywojenny
lwowska szkoła architektury
Politechnika Śląska
interwar period
Lviv school of architecture
Silesian University of Technology
Opis:
The article is devoted to the specifics of the functioning of the Lviv School of Architecture in the interwar period, as well as the activities of professors-architects of the Lviv Polytechnic who continued their work at the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology after the Second World War. Their creative works up to 1945 are shown, as well as their significance for the development of architectural education and the post-war reconstruction of Poland.
Artykuł poświęcony jest specyfice funkcjonowania lwowskiej szkoły architektury w okresie międzywojennym, a także działalności profesorów-architektów na Politechnice Lwowskiej, którzy po drugiej wojnie światowej kontynuowali swoją pracę na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. Artykuł prezentuje dorobek twórczy profesorów przed rokiem 1945 oraz znaczenie ich działalności dla rozwoju edukacji architektonicznej i odbudowy powojennej Polski.
Źródło:
Builder; 2022, 26, 11; 26--34
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Ludwika Gonzaga w pracach Wiktora Czermaka
Maria Ludwika Gonzaga in the Works of Wiktor Czermak
Autorzy:
Hoszowska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956415.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia historiografii
Wiktor Czermak
Maria Ludwika Gonzaga
Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Jagielloński
history of historiography
University of Lviv
Jagiellonian university
Opis:
Autorka artykułu analizuje twórczość krakowskiego historyka Wiktora Czermaka (1863-1913) pod kątem opinii i ocen, jakie były formułowane przez tego badacza XVII stulecia o małżonce Władysława IV i Jana Kazimierza – Ludwice Marii Gonzadze. Czermak wysoko ocenił polityczny zmysł i inicjatywę tej władczyni w pracy doktorskiej przygotowywanej we Lwowie pod kierunkiem Ksawerego Liskego, i obronionej w 1887 r. w Krakowie. Dwaj ostatni władcy z dynastii Wazów na polskim tronie, oraz ich małżonka, przez długie lata zajmowali uwagę krakowskiego uczonego. W artykule mowa o ewolucji zapatrywań na przybyłą z Francji energiczną władczynię. Wiele wskazuje, że historyk przeszedł od fascynacji „męską” osobowością małżonki Jana Kazimierza w połowie lat osiemdziesiątych XIX wieku, do bardziej krytycznego spojrzenia na poczynania Francuzki w Polsce w schyłku kolejnej dekady. Wynikało to ze zmiany zainteresowań i rozszerzania bazy źródłowej, lepiej oświetlającej osobę królowej, w której dojrzalszy badacz dostrzegał wady, jakich nie zauważał w studenckich latach.
The author of the article analyzes the creative work of the Cracow historian Wiktor Czermak (1863-1913) in terms of opinions and assessments that were formulated by this researcher of the 17th century. It concerned the wife of Władysław IV and Jan Kazimierz, who was Ludwika Maria Gonzaga. Czermak highly valued the political ideas and initiative of this ruler in his doctoral dissertation prepared in Lviv under the direction of Ksawery Liske, defended in 1887 in Krakow. The last two rulers of the Vasa dynasty on the Polish throne, and their spouse, were the object of the Krakow scholar’s interest for many years. The article talks about the evolution of the views of an energetic ruler from France. There are many indications that the historian passed from his fascination with the “male” personality of the wife of Jan Kazimierz in the mid-1880s, to a more critical look at the French woman’s actions in Poland at the end of the next decade. This resulted from a change in interests and expanding his source of information, which better illuminating the person of the queen. Thus, the researcher gave a more mature picture of the flaws that he did not notice in his student years.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 79-100
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michał Piekarski, Przerwany kontrapunkt. Adolf Chybiński i początki polskiej muzykologii we Lwowie 1912–1944, Warszawa 2017 (= Monografie z Dziejów Oświaty 48) Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk, ss. 461. ISBN 978-83-7545-759-9
Autorzy:
Sieradz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408359.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Adolf Chybiński
historia muzykologii
Uniwersytet Lwowski
history of musicology
Lviv University
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 2; 141-153
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mścisław Wartenberg (1868-1938) – filozof, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
Мстислав Вартенберг (1868-1938)- философ, профессор Университета им. Яна Казимежа во Львове
Autorzy:
Przeniosło, Małgorzata
Przeniosło, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969726.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
historia Lwowa
profesorowie Uniwersytetu we Lwowie
historia filozofii
history of Lviv
professors of the University of Lviv
history philosophy
история Львова
профессора Львовского университета
история философии
Opis:
В статье рассказывается жизненная путь Мстислава Вартенберга, философа, профессионально связанного с Университетом Яна Казимежа во Львове. Вартенберг окончил Йенский университет, защитил там кандидатскую диссертацию, а докторскую защитил в Ягеллонском университете. В 1903 году он стал профессором во Львовском университете и до своей отставки в 1933 году он руководил вторым философским факультетом. Львовская философская среда во времена профессора Вартенберга выделялась на фоне научной карты Второй Польской Республики. Его руководителем был профессор Казимеж Твардовский
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 201-210
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O votum separatum w obronie Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego w 1903 r. złożonym, czyli o sporze o zwyczajną profesurę z prawa rzymskiego na Uniwersytecie we Lwowie
On a dissenting opinion submitted in defence of Ignacy Koschembahr-Łyskowski in 1903, or on a dispute over a full professorship in Roman law at the University of Lviv
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782527.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Ignacy Koschembahr-Łyskowski
Roman law
University of Lviv, Marceli Chlamtacz
Opis:
The aim of this article is to present a hitherto unknown episode from the life of the Polish romanist Ignacy Koschembahr-Łyskowski, connected with his attempt to obtain a full professorship at the University of Lviv. This scientist moved from Freiburg to Lviv at the end of the 19th century, where he continued his academic career. In 1903, the matter of occupying the chair of Roman law arose, and the romanist was one of the two candidates put forward, beside Marceli Chlamtacz. Eventually, the application for appointment, addressed to the Ministry, included only the name of Chlamtacz. This provoked opposition from some scholars who formulated a dissenting opinion in defence of Koschembahr-Łyskowski. The intention of the author of this study is to analyse this previously unknown document prepared in defence of Koschembahr-Łyskowski.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 315-328
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnie referencje Przemysław Dąbkowski o Janie Kamińskim
Latest references: Przemyslaw Dabkowski about Jan Kaminski
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177353.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Instytut im. gen. Władysława Andersa
Tematy:
Jan Kamiński
Przemysław Dąbkowski
Jan Adamus
Catholic University of Lublin
Jan Kazimierz University in Lwów
Jerusalem
London
Lviv
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Uniwersytet Jana Kazimierza
Jerozolima
Londyn
Lwów
Opis:
Jednym z najbardziej obiecujących uczniów profesora Przemysława Dąbkowskiego był Jan Kamiński. W 1925 roku profesorowi udało się zdobyć dla swojego protegowanego posadę na uniwersytecie w Lublinie. Kamiński nie zawiódł jego nadziei. W 1925 roku ogłosił serię znakomicie przyjętych studiów poświęconych zwłaszcza prawu cechowemu w przedrozbiorowej Rzeczpospolitej. Wybuch wojny zmusił go do opuszczenia Polski w 1939 roku. Po zakończeniu wojny przez jakiś czas miał nadzieję, że uda mu się wrócić do przerwanych aktywności naukowych. Świadczą o tym fascynujące materiały zachowane w jego teczce pracowniczej przechowywanej w Archiwum Uniwersyteckim KUL
One of Professor Przemysław Dąbkowski’s most promising students was Jan Kamiński. In 1925, the professor managed to get his protégé a position at the University of Lublin. Kamiński did not disappoint his hopes. In 1925 he published a series of well–received studies, particularly on guild law in the pre–partition Polish–Lithuanian Commonwealth. The outbreak of war forced him to leave Poland in 1939. After the war ended,he hoped for some time to be able to return to his interrupted scientific activities. This is evidenced by some fascinating materials preserved in his employee file kept in the University Archives of the Catholic University of Lublin.
Źródło:
Polonia Inter Gentes; 2021, 2; 59-74
2719-8871
2956-3224
Pojawia się w:
Polonia Inter Gentes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies