Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lubusz region" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Różnorodność językowa przesiedleńców z dawnych wschodnich województw II Rzeczypospolitej. Fonetyka
    Linguistic Diversity of People Resettled from the Former Eastern Provinces of the Second Polish Republic: Phonetics
    Autorzy:
    Augustyniak-Żmuda, Gabriela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38695738.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    linguistic diversity
    resettled people
    Lubusz region
    Opis:
    This article is a summary of a sociolinguistic study conducted in the northern part of the Lubusz region in 2009–2019. The study concerned the linguistic diversity of people resettled after 1945 from the former eastern provinces of the Second Polish Republic to the Lubusz region. The informants were people from the oldest generation who were born between 1911 and 1942 in the former Polish administrative provinces in the east of pre-war Poland: Wilno (Vilnius), Nowogródek (Navahrudak), Polesia, Volhynia, Tarnopol (Ternopil), Lwów (Lviv), Stanisławów (today: Ivano-Frankivsk) and Białystok. As described, the interdisciplinary nature of the study required the use of several research methods: field research, biographical interview, linguistic biography, grounded theory, and methods of idiolect analysis (quantitative analysis). On the basis of the collected sociolinguistic material, the interlocutors are classified according to their self-declared primary language prior to the resettlement. This means that the linguonyms used in the article come from the language of the respondents. Accordingly, the following groups are distinguished: speakers of (1) Ukrainian and Polish, (2) Belarusian and Polish, (3) Polish and Belarusian, (4) Polish and Ukrainian, (5) Polish and Khakhlak. Based on a quantitative analysis, the article presents the linguistic diversity in the Lubusz region.
    Artykuł jest podsumowaniem socjolingwistycznych badań prowadzonych na terenie północnej części województwa lubuskiego w latach 2009–2019. Badania dotyczyły różnorodności językowej wśród osób przesiedlonych po 1945 r. z dawnych wschodnich województw II Rzeczypospolitej do regionu lubuskiego. Moimi rozmówcami były osoby urodzone w latach 1911–1942 na terenie województw: wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego, tarnopolskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i białostockiego. Charakter interdyscyplinarnych badań wymagał wykorzystania kilku metod badawczych. W artykule można znaleźć opis metody badań terenowych, metody wywiadu biograficznego, metody biografii językowej, metody teorii ugruntowanej oraz metody analizy idiolektów (analizy ilościowej). Na podstawie zebranego materiału socjolingwistycznego klasyfikowałam rozmówców według deklaracji wskazanego przez nich języka prymarnego przed przesiedleniem. Oznacza to, że lingwonimy użyte w artykule pochodzą z języka respondentów. W taki sposób wyróżniłam grupę deklarującą mówienie 1) po ukraińsku i polsku, 2) po białorusku i polsku, 3) po polsku i białorusku, 4) po polsku i ukraińsku oraz 5) po polsku i chachłacku. Na podstawie analizy ilościowej przedstawiam w artykule różnorodność językową w regionie lubuskim.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2021, 56
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rev. dr. Edmund Nowicki – Apostolic Administrator in Gorzów Wielkopolski
    Autorzy:
    Wejman, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918995.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Rev. Edmund Nowicki
    Apostolic administrator
    Gorzów Wielkopolski
    Western Pomerania
    Lubusz region
    Opis:
    Rev. PA Edmund Nowicki PhD, a priest of the Archdiocese of Gniezno i Poznań, was strongly associated with Gorzów Wielkopolski through his priestly ministry and with Gdańsk through his episcopal ministry. The work in the apostolic administration in Gorzów Wielkopolski was particularly difficult for him. The enormous area – 1/7 of Poland’s area, the lack of basic religious ministry tools and the difficulties arising from the then authorities posed extremely big problems in creating the pastoral life in the newly created church unit in these lands. More than five years of his work in Western Pomerania and the Lubusz region brought great achievements in the form of a very well-functioning church organization,only permanent church structures were lacking, but   nfortunately political factors did not lead to their implementation. This success is the fruit of his fortitude, solid theological and legal background and personal sensitivity. Rev. PA Dr Edmund Nowicki is a great Pole, priest and bishop.
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 2; 71-116
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Roman Period in the Lower Oder region – – issues of the Lubusz group
    Okres wpływów rzymskich na dolnym Nadodrzu – kwestia grupy lubuskiej
    Autorzy:
    Rogalski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/442470.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
    Tematy:
    Roman Period
    Lower Oder Region
    Lubusz Group
    Scandinavian influences
    Roman influences
    Przeworsk influences
    Elbe Germanic influences
    Opis:
    The researches carried out in the last decade allow to verify the current status on the Lubusz group in the literature on the subject. The Wkra (Uecker) Land should be incorporated into the borders of this group changing radically its western scope. The eastern scope is established by the enigmatic and still unrecognized Pyrzyce group, whereas the north-eastern edge by the Ina and Płonia rivers. The southern edge is determined by the Warta river due to the poor state of the research of regions to the south of the river. Thanks to the recent research on a cemetery in Czelin, Gryfino County, site 23 it was possible to verify the cultural content of the Lubusz group. The cemetery was used from phase A3 of the younger Pre-Roman Iron Age until phase C1b of the Roman Period. The main component of the cultural tradition is tradition of the Lower Elbe region expressed in the funerary rite (urn burials are in majority), pottery (the Lower Elbe shapes) and fibulae (Almgren 10–14, 136). Next comes the tradition of the Przeworsk culture noticeable mainly in the funerary rite (weapon deposits, cremated burials in pits), pottery shapes and weapons. The third element is the Wielbark tradition present in pottery shapes. The fourth element is the Scandinavian tradition recorded in metal objects including weapons (umbo Ilkiær 5/Jahn 8, sword of Vimose-Illerup type). The last one is the Roman provincial tradition (situla: Eggers 20-21, fibulae: Almgren 68 and 236, gladius of Pompeii type). The results of the research conducted in Czelin allow to consider the cemetery as eponymous site for the group (Czelin group), especially that the term “Lubusz group” does not match its western and southern scope.
    Badania prowadzone w ostatniej dekadzie na dolnym Nadodrzu pozwalają zasadniczo zweryfikować zasięg i status kulturowy grupy lubuskiej, jaki znamy z dotychczasowej literatury (por. ryc. 1 i 13; Wołągiewicz 1981, 205–209). Na podstawie obecności depozytów uzbrojenia (ryc. 2) Ziemię Wkrzańską (Uckermark) należy włączyć w obszar osadnictwa grupy lubuskiej zmieniając tym samym zasadniczo jej zachodni zasięg (por. Wołągiewicz 1961, 119–124). Od wschodu grupa lubuska sąsiaduje z „grupą pyrzycką”. Jest to jednostka o wciąż niejasno zdefiniowanych kryteriach wyróżnienia (Wołągiewicz 1986), zatem także granica pomiędzy obiema grupami kulturowymi pozostaje enigmatyczna. Na północnym wschodzie zasięg grupy lubuskiej opiera się na linii rzek Płoni i Iny. Zasięg południowy grupy lubuskiej wyznacza na obecnym stanie badań rzeka Warta ze względu na nie wystarczający stan badań obszarów położonych dalej na południe. Badania cmentarzyska w Czelinie, pow. Gryfino, stan. 23 (ryc. 3–4) pozwoliły zweryfikować treść kulturową materiałów grupy lubuskiej (Rogalski 2013). Nekropolia funkcjonowała od fazy A3 młodszego okresu przedrzymskiego do fazy C1b okresu wpływów rzymskich. Do roku 2013 przebadano 30,5 ara powierzchni stanowiska rejestrując 106 obiektów archeologicznych: 31 grobów popielnicowych, 24 groby jamowe, 45 obiektów nie będących pochówkami. Pozostałe obiekty datowane są na neolit i nowożytność. Podstawowy nurt kulturowy obecny w materiałach z Czelina stanowi tradycja nadłabska, czytelna w obrządku pogrzebowym (przewaga grobów popielnicowych; ryc. 4), stylistyce ceramiki (zdobienie kółkiem, formy nadłabskie; ryc. 5:1, 3–4, 6–7, 9) i zapinek (m.in. Almgren 10–14, 136; ryc. 6:2–3). Następnym nurtem kulturowym jest tradycja kultury przeworskiej obecna w stylistyce uzbrojenia (ryc. 8:1–11; 11:1, 3–4), ceramiki (ryc. 5:2, 8) i w obrządku pogrzebowym (groby jamowe). Trzecim elementem kulturowym jest tradycja kultury wielbarskiej manifestująca się w formach naczyń (ryc. 5:5). Czwarty nurt tworzy tradycja skandynawska czytelna w uzbrojeniu (umbo Ilkiær 5/Jahn 8, miecz typu Vimose-Illerup; ryc. 8:12; 11:5) i obecności krzesiw iglicowych (ryc. 10:5–7). Ostatni nurt, prowincjonalno-rzymski, definiuje obecność przedmiotów importowanych: situli typu Eggers 20–21, zapinek Almgren 68, 236 oraz gladiusa typu Pompeje (ryc. 6:5, 8, 10; 10:11; 11:2). Cmentarzysko w Czelinie jest obecnie najdłużej badanym metodycznie i najbogatszym stanowiskiem tzw. „grupy lubuskiej”. Można je zatem uznać za eponimiczne dla „grupy czelińskiej” zwłaszcza, że termin „lubuska” okazuje się całkowicie nieadekwatny w świetle weryfikacji zasięgu zachodniego i południowego tejże jednostki kulturowej.
    Źródło:
    Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2015, 7; 77-116
    0137-3285
    Pojawia się w:
    Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Największa diecezja Europy. Konsekwencje powstania rozległej gorzowskiej administracji apostolskiej i geneza jej podziału w 1972 r.
    Europe’s Biggest Diocese. The Consequences of the Creation of the Vast Gorzów Diocese and the Genesis of Its Division in 1972
    Autorzy:
    Stanuch, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154526.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Kościół katolicki na Pomorzu Zachodnim
    Ziemie Zachodnie i Północne
    administracja apostolska w Gorzowie Wielkopolskim
    ordynariat gorzowski
    rządcy Kościoła katolickiego na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej
    diecezja szczecińsko-kamieńska
    diecezja koszalińsko-kołobrzeska
    Catholic Church in Western Pomerania
    Western and Northern Poland
    apostolic
    administration in Gorzów Wielkopolski
    the Gorzów Ordinariate
    the Catholic Church
    in Western Pomerania and the Lubusz Region
    the Diocese of Szczecin-Kamień
    the Diocese of Koszalin-Kołobrzeg
    Opis:
    Celem przedstawionego artykułu jest zwrócenie uwagi na konsekwencje, jakie wynikały z utworzenia na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej rozległej administracji apostolskiej – największej w Europie – oraz braku ustanowienia stałych jednostek kościelnych. Aby zrealizować to zadanie, autor sięgnął po dostępną literaturę przedmiotu i przeanalizował źródła archiwalne. Istotne było również poszukanie odpowiedzi na pytania: Dlaczego zdecydowano się na utworzenie tak rozległej jednostki kościelnej? Dlaczego nie zdecydowano się od razu na utworzenie mniejszych prowincji? Jakie konsekwencje dla duchownych i wiernych wyznania rzymskokatolickiego wynikały z braku kanonicznego ustanowienia stałych diecezji? W jakich okolicznościach i jakie wydarzenia zdecydowały o podziale ordynariatu gorzowskiego dopiero w 1972 r.? W efekcie niniejszy tekst oprócz wstępu i zakończenia składa się z trzech zasadniczych rozdziałów ukazujących: okoliczności powstania administracji apostolskiej kamieńskiej lubuskiej i prałatury pilskiej, omówienie skutków powstania tak rozległego terytorium kościelnego, a zarazem braku stałych diecezji oraz podziału administracji na trzy mniejsze jednostki – diecezję gorzowską, szczecińsko-kamieńską i koszalińsko-kołobrzeską. Wnioski z przeprowadzonej analizy zostały zawarte w podsumowaniu.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 306-328
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies