Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lubomirscy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Drudzy po królu. Marszałkowie koronni jako fundatorzy i właściciele rezydencji – inicjatywy warszawskie z XVII–XVIII wieku
Second after the King. Marshals of the Crown as founders and owners of the residences – Warsaw initiatives from the 17th-18th century
Autorzy:
Barczyk, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26469665.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Warszawa
marszałkowie koronni
Bielińscy
Mniszchowie
Lubomirscy
architektura rezydencjonalna
XVIII wiek
Tylman z Gameren
czasy saskie
Warsaw
Crown marshals
Bieliński family
Mniszech family
Lubomirski family
residential architecture
18th century
Tylman von Gameren
Saxon era
Opis:
Marszałkowie koronni dzięki swojej pozycji polityczno-społecznej i możliwościom finansowym byli w stanie podejmować pełne rozmachu inwestycje architektoniczne. Nie bez znaczenia pozostawała świadomość, jak ważnym elementem kreującym wizerunek jest oprawa wizualna i ceremonialna. Dokładnego omówienia doczekały się sylwetki poszczególnych magnatów (pełniących tę zaszczytną funkcję), a także konkretne, pojedyncze obiekty. Wspomnieć można chociażby mecenat Stanisława Herakliusza Lubomirskiego – którego przejawem było powstanie słynnej Łazienki w Ujazdowie – czy działalność Franciszka Bielińskiego, zamawiającego projekt buduaru u J.A. Meissoniera. Nie podjęto się natomiast wskazania cech wspólnych dla mechanizmów fundacyjnych marszałków, a także udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy – i ewentualnie w jaki sposób – urząd marszałkowski determinował wzmożenie lub zmianę prowadzonej polityki fundacyjnej. Głównym celem niniejszego artykułu jest próba syntetycznego i przekrojowego spojrzenia na aktywność marszałków koronnych w przestrzeni królewskiego miasta Warszawy. Wyróżnić można trzy istotne sposoby zaznaczania swej obecności w przestrzeni urbanistycznej: zakładanie i przejmowanie jurydyk (np. Bielino), fundowanie pomników (np. figura św. Jana Nepomucena przy Placu Trzech Krzyży); wznoszenie lub przekształcanie pałaców i założeń ogrodowych. Interesujących wniosków dostarcza także analiza rozlokowania siedzib marszałkowskich, które w większości znajdowały się przy rezydencjach królewskich (Zamku, Pałacu Saskim), a zarazem przy głównych arteriach komunikacyjnych (np. przy drodze z Woli, na Nowym Świecie). Wybór lokalizacji z pewnością nie był przypadkowy – zwłaszcza w odniesieniu do pałaców pełniących różnorodne funkcje ceremonialne. Refleksja nad specyfiką aktywności fundatorskiej Lubomirskich, Bielińskich i Mniszchów oraz sposobami anektowania przestrzeni urbanistycznej pozwala na przybliżenie zarówno ambicji rodów marszałkowskich, jak i rozwoju przestrzennego Warszawy.
Thanks to their political and social position and financial resources, Crown Marshals were able to undertake extensive architectural investments. They were also aware of the importance of visual and ceremonial setting. The profiles of individual magnates (who performed this honourable function), as well as specific individual buildings, have been discussed in detail. The patronage of Stanisław Herakliusz Lubomirski – which manifested itself in the creation of the famous Łazienka (bath house) at Ujazdów – or the activity of Franciszek Bieliński, who ordered the design of the boudoir from J.A. Meissonier, can be mentioned here. However, no attempt has been made to indicate the features common to the marshals’ foundation mechanisms, or to answer the questions as to whether – and, if so, how - the marshal’s office determined the intensification or change of its foundation policy. The main goal of this article is an attempt at a synthetic and cross-sectional view of the activity of Crown Marshals in the space of the Royal City of Warsaw. Three important ways of marking their presence in urban space can be distinguished: establishing and taking over juridical estates (e.g. Bielino), founding monuments (e.g. the statue of St. John of Nepomuk at Three Crosses Square), and erecting or transforming residences and gardens. Interesting conclusions are also provided by an analysis of the location of Marshal’s palaces, most of which were situated near royal residences (the Castle, Saxon Palace), and at the same time near main transport arteries (e.g. on the road from Wola or on Nowy Świat Street). The choice of location was certainly not accidental – especially with regard to palaces performing various ceremonial functions. Reflection on the specific nature of the founding activity of the Lubomirski, Bieliński and Mniszech families and the ways in which they annexed urban space allows for a closer look at both the ambitions of the marshal’s families and the spatial development of Warsaw.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2022, 9; 155-183
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys dziejów zjednoczenia rodowego książąt Lubomirskich w latach 1895–1927
An outline of the history of the Family Association of the Princes Lubomirski in 1895–1927
Autorzy:
Chrobak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446666.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Lubomirscy
ród
związek rodowy
rodzina
Nowy Wiśnicz
Lubomirski family
noble house
family union
family
Opis:
Na przełomie XIX i XX w. na ziemiach polskich istniała tendencja zakładania związków rodowych. Ich celem było zacieśnianie więzów rodzinnych, wychowanie w wierze katolickiej oraz wzajemne wspieranie się członków rodu w trudnych sytuacjach. Lubomirscy stworzyli Związek Rodowy Książąt Lubomirskich, który miał na celu podniesienie prestiżu rodu w oczach społeczeństwa. W ciągu kilkudziesięciu lat zakupił i uratował od ruiny zamek w Nowym Wiśniczu oraz kaplicę św. Róży z Limy w Krakowie. Związek został założony z inicjatywy starszej generacji członków rodu. Przed I wojną światową jego prowadzeniem zajęło się młode pokolenie książąt Lubomirskich. Niektórzy członkowie Zjednoczenia Rodowego lekceważyli obowiązki wynikające z członkostwa w związku, ale mimo to Lubomirskim udało się odnieść wiele sukcesów w dziedzinie konserwacji zabytków oraz gromadzenia dokumentów archiwalnych dotyczących dziejów rodu, będącej częścią historii Polski.
At the turn of the nineteenth and twentieth centuries, a trend emerged of establishing family unions in former Polish lands. Their aim was to tighten family ties, promote upbringing in the Catholic faith and ensure mutual support of family members in difficult situations. The Lubomirski family formed the Family Association of the Princes Lubomirski, which aimed to raise the prestige of the family in the eyes of society. Over the course of several decades, the Association purchased and saved from ruin the castle in Nowy Wiśnicz and the Chapel of St Rose of Lima in Kraków. The Association was established at the initiative of the older generation of family members. Before the First World War, its leadership was taken over by the younger generation of the Lubomirski princes. Some members of the Family Association disregarded the duties resulting from their membership in the Association, but despite that, the Lubomirski family managed to achieve a lot of success in the field of historic monuments conservation and collecting archival documents concerning the history of the family, which was a part of Polish history.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 85-109
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczna zabudowa gospodarstwa kościelnego parafii pw. św. Anny w Lubartowie
Historical buildings of the church property of the St. Anne’s parish in Lubartów
Историческая застройка церковного хозяйства прихода Св. Анны в Любартове
Autorzy:
Filipowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051943.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Lubartów
parafia św. Anny
Piotr Firlej
Mikołaj Firlej
Elżbieta Firlejówna
Mikołaj Kazimierski
Barbara Sanguszko
Paweł Karol Sanguszko
Paolo Fontana
Lubomirscy
gospodarstwo kościelne
mansjonaria
plebania
dom plebański
dom schronienia
szpital powiatowy
parkan
dzwonnica
zespół sakrslno-parafialny
wizytacje biskupie
St. Anne’s parish
the Lubomirski family
church property
mansionaries
presbytery
presbytery house
shelter
house
district hospital
fence
bell tower
sacral-parish complex
bishop’s visitations
Любартов
приход Св. Анны
Петр Фирлей
Миколай Фирлей
Эльжбета Фирлеювна
Миколай Казимерский
Барбара Сангушко
Павел Кароль Сангушко
Паоло Фонтана
Любомирские
церковное хозяйство
особняк-мансионарий
плебания
дом плебана
приют
приходская больница
забор
колокольня
сакрально-приходской
комплекс
епископские визитации
Opis:
Nowożytne dzieje dzisiejszych „małych ojczyzn” – to w zasadzie dzieje dawnych parafii rzymskokatolickich, a więc jest to zawsze historia miejscowego kościoła i społeczności parafialnej, jednakowo w miasteczkach, jak i na wsiach. Parafia od wieków posiadała swoje terytorium, pleban miał dochody, zaś wierni mieli dostęp do posługi duszpasterskiej. Istotą parafii był i jest kult religijny. Aby go upowszechniać kościół musiał posiadać materialne podstawy swojej egzystencji. W niniejszym przekrojowym artykule, autor przedstawił dzieje parafii św. Anny w Lubartowie od jej początków do współczesności. W szczególności zaprezentowano historyczną zabudowę gospodarstwa kościelnego, tj. budynki mieszkalne i gospodarcze, z których korzystali duszpasterze i służba kościelna oraz przedstawiono zmiany jakie w niej nastąpiły na przestrzeni wieku. Wykazano rodzaj robót restauratorskich jakie przeprowadzono w ostatnich latach w celu zachowania zabytkowej mansjonarii. Kwerenda źródłowa objęła zasoby Archiwum Archidiecezjalnego w Lublinie, Archiwum Państwowego w Krakowie Oddział na Wawelu – Archiwum Sanguszków, Archiwum Państwowego w Lublinie, Archiwum Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Lublinie, archiwum parafii św. Anny w Lubartowie, archiwum Muzeum Ziemi Lubartowskiej, archiwum Starostwa Powiatowego w Lubartowie. W archiwaliach tych cenną dokumentację stanowiły np. rękopisy, protokoły powizytacyjne, starodruki, projekty architektoniczne, mapy, fotografie, które wykorzystano w artykule.
The modern history of today’s “little homelands” – are basically the stories of former Roman Catholic parishes, so it is always the history of a local church and parish community, equally in towns and villages. For centuries the parish had its own territory, the parish priest had his income and the faithful had access to pastoral services. The essence of a parish was and is religious worship. In order to propagate it, the church had to have a material basis for its existence. In this cross-sectional article, the author presents the history of St. Anne’s parish in Lubartów from its beginnings to the present day. In particular the historical buildings of the church farm are presented, i.e. the residential and farm buildings used by the priests and the church staff and the changes that have taken place in it over the century. The type of restoration works carried out in recent years to preserve the historic mansion house is described. The research on sources covered the resources of the Archdiocesan Archive in Lublin, the State Archive in Kraków, Wawel Branch – Sanguszko Archive, the State Archive in Lublin, the Archive of the Lublin Regional Heritage Conservator in Lublin, the archive of St. Anne’s parish in Lubartów, the archive of the Museum of the Lubartów Land, and the archive of the District Office in Lubartów. These archives included valuable documentation, such as manuscripts, post-inspection reports, old prints, architectural projects, maps, and photographs, used in the article.
Современная история «малых родин» – это в основном история старых римско-католических приходов, иначе говоря – это всегда история местной церкви и приходской общины, как в городах, так и в деревнях. Приход веками владел своей территорией, пастырь имел доход, а верующие имели доступ к пастырскому служению. Сущностью прихода был и остается религиозный культ. Для его популяризации церковь должна была иметь материальные основы своего существования. В данной статье автор представляет историю прихода Св. Анны в Любартове с момента основания до наших дней. В частности описаны исторические постройки церковного хозяйства, то есть жилые и хозяйственные постройки, используемые священниками и служителями, а также изменения, которые произошли в нем за последнее столетие. Был показан вид реставрационных работ, проводимых в последние годы с целью сохранения исторического особняка-мансионария. Поиск источников охватывал фонды Архидиецезиального Архива в Люблине, Государственного Архива в Кракове, Вавельского отделения – Архива Сангушков, Государственного Архива в Люблине, Архива Люблинского воеводского консерватора древностей в Люблине, Архива прихода Св. Анны в Любартове, Архива Музея Любартувской земли, Архива Повятового Староства в Любартове. Среди этих материаллов особо ценними были напр. рукописи, визитационные протоколы, старопечатные книги, архитектурные проекты, карты и фотографии, использованные в статье.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2021, 64; 117-145
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Patriam Versus” - zwrócony ku ojczyźnie
Autorzy:
Lubomirski-Lanckoroński, Jan (1978- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 14, s. 86-89
Współwytwórcy:
Kołodyńska, Sylwia. Wywiad
Data publikacji:
2020
Tematy:
Lubomirski-Lanckoroński, Jan (1978- )
Lubomirscy (ród)
Fundacja Książąt Lubomirskich
Działalność charytatywna
Kultura
Magnateria
Mecenat
Rody
Zabytki kultury
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł dotyczy działań promujących polską historię i kulturę oraz dzieje rodu Lubomirskich przez księcia Jana Eugeniusza Lubomirskiego Lanckorońskiego, a także jego najnowszej trzytomowej publikacji „Lubomirscy. Książęta polscy. Historia rodu książąt Lubomirskich”. T. 1-3. Omówiono najważniejsze dokonania rodu Lubomirskich. Opisano także działalność charytatywną Fundacji Książąt Lubomirskich. Wspomniano również o projekcie stworzenia gry przeglądarkowej „The Crown – Korona Rzeczpospolitej”, rozgrywającej się w czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Blaski i cienie kuratorii literackiej Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich w latach 1827–1944
Autorzy:
Matwijów, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441935.pdf
Data publikacji:
2018-01-05
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Lwów
Lubomirscy
Henryk Lubomirski
Jerzy Lubomirski
Andrzej Lubomirski
Maurycy Dzieduszycki
Kazimierz Krasicki
mecenat
arystokracja
Opis:
According to acts by the founder of Ossolineum Józef Maksymilian Ossoliński the tasks of the literary (i.e. scientific) curatorship included managing and supervising the activities of the institution most of all in the scope of administrative-proprietary and personal matters. The position of the literary curators was taken by fee-tail heirs of the Lubomirski family form Przeworsk in years 1827–1944 (Henryk in years 1827–1859, Jerzy – 1847–1851 and 1869–1872 and Andrzej – 1882–1944) or legal guardians of the Przeworsk fee tail (Kazimierz Krasicki in years 1872–1882) except for the years 1851–1869 when the Austrian authorities trusted this position to Maurycy Dzieduszycki for political reasons. The main merit of the literary curatorship was to maintain the character of this institution as it was specified by Ossoliński as a Polish national establishment in the period of the anti-Polish policy realized by the Austrian administration in Galicia in the 1830s. Literary curators also took merit for gaining additional sources of funds for Ossolineum (among others, through obtaining the right to print school textbooks in 1876). In years 1847–1913 literary curators and vicecurators appointed by them took the responsibility of direct management of this institution. Although it caused competence conflicts with consecutive directors of Ossolineum, namely August Bielowski and Wojciech Kętrzyński, but at the same time it allowed them to focus on scientific works and elaborating library resources. Henryk Lubomirski and his son Jerzy also took merit in multiplying museum collections donating their vast collection of paintings, graphics and numismatics being the basis to launch their Museum in Ossolineum in 1869. A negative aspect of the literary curatorship of Andrzej Lubomirski was treating the Ossolineum building as a kind of private seat with harm to the literary and museum needs of the institution and making at times too arbitrary and thoughtless decisions in its matters.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2017, 3: "200 lat Ossolineum"; 10-42
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy konserwatorskie zamku w Wiśniczu. Cz. I
Autorzy:
Wójcik-Łużycki, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217395.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
zamek
Wiśnicz
konserwacja
prace konserwatorskie
problemy konserwatorskie
zamek Lubomirskich
castle
Wisnicz
conservation
conservation work
maintenance problems
Lubomirscy castle
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2003, 13; 75-77
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZAMEK W JANOWCU NAD WISŁĄ. BUDOWA – ROZBUDOWA – RUINA KONSERWACJA – REWALORYZACJA – ZAGOSPODAROWANIE
THE CASTLE IN JANOWIEC ON THE VISTULA. CONSTRUCTION – EXPANSION – RUIN CONSERVATION – DEVELOPMENT
Autorzy:
Żurawski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536953.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zamek
Janowiec nad Wisłą
Muzeum zamek
Rekonstrukcja
wieża
dziedziniec
latryna
amfilada
suite of rooms
mur obronny
kaplica
zespół dworski
konserwacja
Janowiec
Firlejowie
Zamek w Janowcu
forteca
kurtyny obronne
basteja
Muzeum Nadwiślańskie
Lubomirscy
Dwór z Moniaków
Karta Wenecka
Opis:
The castle in Janowiec on the Vistula (county of Puławy, voivodeship of Lublin) was erected as a bastion fortress at the beginning of the sixteenth century. Up to the end of the sixteenth century it was the property of great Polish magnate families : the Firlejs, the Lubomirskis and the Tarłos, whose representatives held the highest state offices in prepartition Commonwealth. Expanded and redesigned in the course of three centuries, from the beginning of the nineteenth century the castle turned into a ruin. Its rapid devastation was the result of dismantling and weak construction material – limestone bedstone. In 1975 the castle was purchased by the Vistula Museum in Kazimierz Dolny, which initiated the permanent securing of the object and opened its own on-the-spot branch entrusted with care for the historical monument. The revalorisation and preservation conducted for twenty five years were accompanied by thorough archaeological, historical and architectural research. Consequently, the museum, mindful of the technical state of the castle, recreated and protected part of the walls, predominantly for the purposes of displaying the original elements of defensive architecture and decorations from the first phase of the construction of the castle. In 1993 the range of the work was extended so as to include partial reconstruction intended to grant the castle assorted functions : museum, tourist, hotel and gastronomical. The general appearance of the castle will continue to be that of a permanent ruin. A complex of wooden manorial buildings transferred from assorted localities in the voivodeship of Lublin has been placed near the castle park. Together with the castle they constitute a functional entity. The author of the article maintains that the accepted range of the reconstruction of the castle, based upon the outcome of meticulous research, is acceptable and suits the criteria formulated in the Charter of Venice. Moreover, he regards a ruin to be a state highly undesirable for an architectural monument, and is in favour of reconstruction conducted to a degree permitted by the results of scientific investigations. J. Żurawski justifies his opinions by referring to universally applied practice which veers from official doctrine.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2003, 1-2; 5-33
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies