Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lublin Governorate" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632111.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:
Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632311.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:
The penitentiary system in the nineteenth century was one of the indicators of the progress of civilization state, however in the Polish Kingdom after the January Uprising was introduced Russian standards. An additional element of worsening quality of this resort was the emphasis on the Russification of staff. The article analyzes the role of different authorities in managing the penitentiary system and its components. The key role have prisons unit of the Gubernyas Government, which was part of the executive apparatus this collegial authorities. Only in the Warsaw gubernya was appointed the prison department as the realization of penitentiary inspection.
Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura demograficzna uczniów Gimnazjum Lubelskiego w latach 1832–1864
The demographic structure of students of the Lublin Gymnasium the years 1832–1864
Демографическая структура учащихся Люблинской гимназии в 1832–1864 годах
Autorzy:
Sadurski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070649.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Gimnazjum Wojewódzkie
Gimnazjum Gubernialne w Lublinie
Szkoła Wydziałowa
Szkoła Departamentowa
pochodzenie terytorialne
miejsce urodzenia
gubernia
powiat
pochodzenie społeczne
urzędnicy
wiek
wyznanie
Regional Gymnasium
Governorate Gymnasium in Lublin
Faculty School
Departmental School
territorial origin
place of birth
governorate
district
social origin
officials
age
religion
Воеводская гимназия
Губернская гимназия в Люблине
Выдзяловая школа
Департаментская школа
территориальное происхождение
место рождения
губерния
повет
социальное происхождение
должностные лица
возраст
религия
Opis:
Wyniki badań oparte na dokumentacji źródłowej Archiwum Państwowego w Lublinie, pozwalają dokonać podsumowania zasadniczych elementów struktury demograficznej uczniów Gimnazjum Lubelskiego w okresie międzypowstaniowym. Szkoła ta w nowej rzeczywistości politycznej funkcjonowała w latach 1833–1862. W wyniku reformy Aleksandra Wielopolskiego w 1862 r. została ona zamieniona na Liceum, co świadczyło o nadaniu placówce charakteru wykraczającego poza ramy zwykłej szkoły gimnazjalnej. Ostatecznie pod koniec 1864 r. ponownie została przemianowana na Gimnazjum. Na przestrzeni ponad trzydziestu lat z terenu Królestwa Polskiego wywodziło się łącznie 95,5% uczniów. Zdecydowana większość pochodziła z guberni lubelskiej (81,86%), w tym blisko 21% z Lublina. Z guberni graniczących z lubelską, 6,92% wychowanków wywodziło się z guberni warszawskiej i 4,28% z guberni radomskiej. Z ziem wschodnich byłej Rzeczypospolitej łącznie pochodziło 3,49%. Uczniowie rekrutujący się z Kongresówki wywodzili się w 56,71% z ośrodków miejskich, a 43,28% pochodziło ze wsi. Z obszaru guberni lubelskiej na ośrodki miejskie przypadało 46,19%, natomiast na osady wiejskie 20,35% ogółu uczniów. Najliczniejszą grupę wśród gimnazjalistów stanowili synowie urzędników, wywodzący się z rodzin szlacheckich i mieszczańskich. Choć wymagany wiek rozpoczęcia nauki określała ustawa z 1833 r. to dane liczbowe wskazują na zasadniczą rozbieżność, jaka zachodziła między wymogami tej ustawy, a faktycznym wiekiem ucznia w momencie wstępowania do gimnazjum. Młodzież była wyznania rzymskokatolickiego, a tylko nieliczni rekrutowali się z prawosławnych, ewangelików, mahometanów i unitów.
The results of the research based on the source documentation of the State Archive in Lublin allow us to summarise the essential elements of the demographic structure of the students of the Lublin Gymnasium in the inter-insurrection period. The school functioned within this new political reality in the years 1833–1862. As a result of Aleksander Wielopolski's reform in 1862, the school was converted into a secondary school, which demonstrated that the institution had been imparted a nature which went beyond the framework of an ordinary gymnasium school. Finally, at the end of 1864, it was redesignated as a Gymnasium again. Over the course of these over thirty years, 95.5% of all students came from the Kingdom of Poland. The vast majority came from the Lublin Province (81.86%), including nearly 21% from Lublin itself. As far as the governorates bordering with Lublin are concerned, 6.92% of the pupils came from the Warsaw Governorate and 4.28% from the Radom Governorate. The eastern territories of the former Commonwealth accounted for 3.49% of the total. 56.71% of the students recruited from Congress Poland came from urban centres, and 43.28% from rural areas. In terms of the Lublin Governorate, 46.19% of the total number of students came from urban centres, while 20.35% originated from rural settlements. The sons of officials, coming from noble and bourgeois families, constituted the largest group among the gymnasium students. Although the required age for starting education was determined by the Act of 1833, the figures indicate a fundamental discrepancy between the requirements of this Act and the actual age of students at the time of starting gymnasium. The youngsters were Roman Catholic, and only a few were recruited from Orthodox, Evangelical, Mohammedan (as called then), and Uniate faiths.
Результаты исследований, основанных на источниках, хранящихся в Люблинском государственном архиве, позволяют обобщить основные элементы демографической структуры учащихся Люблинской гимназии в период между восстаниями. Эта школа функционировала в новой политической реальности в 1833–1862 годах. В результате реформы Александра Велёпольского в 1862 году, она была преобразована в лицей, что свидетельствовало о придании институции характера, выходящего за рамки обычной средней школы. Однако, в конце 1864 года ее снова переименовали в гимназию. За тридцать с лишним лет 95,5% учеников выводилось из Царства Польского. Подавляющее большинство было из Люблинской губернии (81,86%), в том числе почти 21% из самого Люблина. Из губерний, граничащих с Люблином, 6,92% воспитанников были из варшавской губернии и 4,28% из радомкой губерни. С восточных территорий бывшей Речи Посполитой происходило 3,49%. Ученики, набираемые из Конгрессовки, в 56,71% выводились из городских центров, а 43,28% – из деревни. С территории люблинской губернии на долю городских центров приходилось 46,19%, а на сельские поселения приходилось 20,35% всех учащихся. Самой многочисленной группой среди гимназиалистов были сыновья чиновников из дворянских и мещанских семей. Хотя требуемый возраст для начала обучения был определен в законе 1833 года, цифры указывают на фундаментальное несоответствие между требованиями этого закона и фактическим возрастом ученика, в моменте поступления в гимназию. Молодые люди были в основной массе католиками, и лишь немногие принадлежали к православному, протестантскому, мусульманскому или униатскому вероисповеданям.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2019, 62; 111-141
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gimnazjaliści lubelscy w szeregach studentów Instytutu Puławskiego na bitewnych polach powstania 1863 roku
The gymnasium students of Lublin within the ranks of the students of the Puławy Institute on the battlefields of the 1863 Uprising
Люблинские гимназисты в рядах студентов Пулавского института на полях сражений восстания 1863 года
Autorzy:
Sadurski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070695.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Gimnazjum (Liceum) Gubernialne w Lublinie
Karol Świdziński
Leon Frankowski
Gracjan Chmielewski
Marcin Lelewel-Borelowski
Leonard Przanowski Władysław Pankowski
Stanisław Żukowski
Emilian Domański
Kazimierz Gorzkowski
Antoni Czyżewski
Ignacy Drewnowski
Governorate Gymnasium (Secondary School) in Lublin
Leonard Przanowski Władysław Pankowski, Stanisław Żukowski
губернская гимназия (лицей) в люблине
кароль свидзинский
леон франковский
грациан хмелевский
мартин лелевель-борельовский
леонард
пшановский
владислав панковский
станислав жуковский
эмилиан доманский
казимир гожковский
антоний чижевский
игнатий древновский
Opis:
Opracowanie ma na celu przypomnienie losów absolwentów i uczniów Gimnazjum Lubelskiego, którzy po opuszczeniu placówki gimnazjalnej dalszą edukację podjęli w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. W roku akademickim 1862/63 na łączną liczbę 422 studentów i słuchaczy kursu przygotowawczego Instytutu Puławskiego, było 45 wychowanków gimnazjum, z czego 34 to absolwenci, a 11 to uczniowie lubelskiej placówki. Podjęli oni studia na czterech wydziałach: rolniczym, inżynierii cywilnej, mechanicznym i leśnym oraz w klasie przygotowawczej. Gdy wybuchło powstanie styczniowe początkowo grupowali się wokół Leona Frankowskiego, stając się rdzeniem jego puławskiego oddziału. Po jego aresztowaniu w lutym 1863 r. przeszli oni do innych oddziałów powstańczych, m.in. Mikołaja Nieczaja, gen. Mariana Langiewiczem, płk. Marcina Borelowskiego „Lelewela”, płk. Tomasza Wierzbickiego, Dionizego Czachowskiego i Leszka Wiśniowskiego. Losy młodych buntowników można prześledzić na przykładzie siedmiu wychowanków tegoż Gimnazjum. Byli to Karol Świdziński,Gracjan Chmielewski, Leonard Przanowski, Stanisław Żukowski, Emilian Domański, Władysław Pankowski, Kazimierz Gorzkowski, a także Antoni Czyżewski i Ignacy Drewnowski. Wszyscy oni w walkach powstańczych, wytrwali do końca, wierni ideałom dążeń wolnościowych. Ci, którzy doczekali wolnej Polski cieszyli się powszechnym szacunkiem i otoczeni byli uznaniem całego środowiska.
The aim of this study is to evoke the destiny of the graduates and pupils of the Lublin Gymnasium, who, after leaving the school, began their further education at the Institute of Agriculture and Forestry in Puławy. In the academic year 1862/63, out of a total of 422 students and attenders of the preparatory course at the Puławy Institute, there were 45 gymnasium students, 34 of whom were graduates and 11 were students of the facility in Lublin. They took up studies at four faculties – agriculture, civil engineering, mechanical, and forestry – as well as in the preparatory class. When the January Uprising broke out, they initially grouped around Leon Frankowski, forming the core of his Puławy unit. After his arrest in February 1863, they moved on to other insurgent units, including those of Mikołaj Nieczaj, Gen. Marian Langiewicz, Col. Marcin "Lelewel" Borelowski, Col. Tomasz Wierzbicki, Dionizy Czachowski, and Leszek Wiśniowski. The fate of the young rebels can be traced based on the example of seven students of this Gymnasium. These were Karol Świdziński, Gracjan Chmielewski, Leonard Przanowski, Stanisław Żukowski, Emilian Domański, Władysław Pankowski, and Kazimierz Gorzkowski, as well as Antoni Czyżewski and Ignacy Drewnowski. All of them were resolute in the fighting in the Uprising, and faithful to the ideals of the pursuit of freedom. Those who lived to see a free Poland were widely recognised and respected in the entire community.
Цель исследования – напомнить судьбу выпускников и учеников Люблинской гимназии, которые после ее окончания продолжили обучение в Институте сельского и лесного хозяйства в Пулавах. В 1862/63 учебном году из 422 студентов и слушателей подготовительного курса Пулавского института было 45 воспитанников гимназии, из которых 34 были выпускниками, а 11 – учениками люблинского образовательного учреждения. Они учились на четырех факультетах: сельскохозяйственном, строительном, механическом и лесном, а также в подготовительном классе. Когда вспыхнуло январское восстание, они сначала сгруппировались вокруг Леона Франковского, став ядром его пулавского отряда. После его ареста в феврале 1863 г. они перешли в другие повстанческие подразделения, в том числе Николая Нечая, генерала Мариана Лангевича, полковника Мартина Борельовского «Лелевеля», полковника Томаша Вежбицкого, Дионисия Чаховского и Лешка Вишневского. Судьбу юных повстанцев можно проследить на примере семи воспитанников одной гимназии. Это были Кароль Свидзинский, Грациан Хмелевский, Леонард Пшановский, Станислав Жуковский, Эмилиан Доманский, Владислав Панковский, Казимир Гожковский, а также Антоний Чижевский и Игнатий Древновский. Все они до самого конца воевали в рядах повстанцев, верные идеалам стремления к свободе. Те, кто дожил до свободной Польши, пользовались всеобщим уважением и почетом.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2020, 63; 65-92
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies