Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lubień" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Nowe dane o budowie geologicznej wysadu solnego Lubień. Część I – interpretacja danych geofizycznych
    New data on the geological structure of the Lubień Salt Dome. Part I - interpretation of geophysical data
    Autorzy:
    Wachowiak, Jacek
    Roman, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2192037.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
    Tematy:
    górny perm
    cechsztyn
    wysad solny Lubień
    sejsmik
    model 3D
    Upper Permian
    zechstein
    Lubień salt dome
    seismic
    3D model
    Opis:
    Wysad solny Lubień jest jedną z kilkudziesięciu struktur solnych występujących na Niżu Polskim. Został zidentyfikowany badaniami grawimetrycznymi, prowadzonymi w latach 1937-1950. Zalega w formie nieregularnego słupa solnego, zwężającego się wraz z głębokością. W przekroju poprzecznym wysad ma kształt kolisty o maksymalnej średnicy około 2,8 km. Wnętrze wysadu budują ewaporaty cechsztyńskiej serii solnej, które są przykryte czapą anhydrytowo-gipsowo- -ilastą. W otoczeniu wysadu występują utwory jury górnej i środkowej, nad którymi zalegają osady paleogenu i neogenu oraz czwartorzędu. W rejonie występowania wysadu odwiercono 31 otworów, z których 20 nawierciło serię solną. Zostały też wykonane liczne badania i pomiary geofizyczne. Na podstawie danych z pomiarów sejsmicznych wykonanych w 2014 roku oraz ich reprocesingu i reinterpretacji w 2017 i 2018 roku, opracowano modele przestrzenne wysadu Lubień i zaktualizowano podstawowe parametry wysadu.
    The Lubień Salt Dome is one of the several dozen salt structures found in the Polish Lowlands. He was identified by gravimetric research conducted in the years 1937-1950. It lies in the form of an irregular salt column, narrowing with depth. In its cross-section, the dome has a circular shape with a maximum diameter of about 2.8 km. The interior of the dome is built by evaporates of the Zechstein salt series, which are cooverlain by an anhydrite-gypsum-clay cap-rock. In the vicinity of the dome there are Upper and Middle Jurassic formations over which Palaeogene, Neogene and Quaternary deposits. 31 holes were drilled in the area of the dome, 20 of which drilled a series of salt. Numerous geophysical surveys and measurements were also made. Based on the data from seismic measurements made in 2014 and their reprocessing and reinterpretation in 2017 and 2018, spatial models of the Lubień Salt Dome were developed and the basic parameters of the dome were updated.
    Źródło:
    Przegląd Solny; 2020, 15; 14--21
    2300-9349
    Pojawia się w:
    Przegląd Solny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of results from a 59-years-old provenance experiment with Scots pine (Pinus sylvestris L.) in Lubień, Poland
    Analiza wyników 59-letniego doświadczenia proweniencyjnego z sosną zwyczajną (Pinus sylvestris L.) w Lubieniu w Polsce
    Autorzy:
    Chmura, D.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41499.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Dendrologii PAN
    Tematy:
    Scotch pine
    Polska
    Pinus sylvestris
    tree
    straightness
    Lubien
    survival
    productivity
    Opis:
    In 1992 and 1997 there measurements were made on an experimental area which is a part of an international provenance experiment with Scots pine (Pinus sylvestris L.), established by IUFRO in 1938. This paper presents results obtained in these measurements. It is shown that best provenances are from Baltic countries and Central Europe. The most productive provenances had the most crooked stems. Scandinavian provenances had straight trees but low survival and productivity.
    W 1992 i 1997 przeprowadzono kolejne pomiary na jednej z powierzchni badawczych doświadczenia proweniencyjnego z sosną zwyczajną, założonej z inicjatywy Międzynarodowej Unii Leśnych Placówek Badawczych (IUFRO) w 1938 roku w Polsce. Dane przedstawione w tej pracy wskazują, że sosny środkowoeuropejskie i z krajów bałtyckich dają duży przyrost masy w połączeniu z dobrą jakością. Najbardziej produktywne są proweniencje z Niemiec i południowo- zachodniej Polski, ale jakość drzew jest niska. Proweniencje skandynawskie mają natomiast proste drzewa, lecz niską przeżywalność i produktywność. Obie grupy pochodzeń nie powinny być rozprzestrzeniane w Polsce.
    Źródło:
    Dendrobiology; 2000, 45
    1641-1307
    Pojawia się w:
    Dendrobiology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe znalezisko wczesnośredniowiecznego grotu włóczni z Lubienia, pow. piotrkowski
    A New Find of an Early Medieval Spearhead from Lubień, Piotrków Trybunalski County
    Autorzy:
    Kurasiński, Tomasz
    Skóra, Kalina
    Ziętek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048977.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-20
    Wydawca:
    Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
    Tematy:
    Polska centralna
    cmentarzysko
    wczesne średniowiecze
    grot włóczni
    Lubień
    early Middle Ages
    cemetery
    spearhead
    central Poland
    Opis:
    W listopadzie 2020 roku do zbiorów Muzeum w Piotrkowie Tryb. został przekazany przez mieszkańca wsi Lubień, gm. Rozprza wczesnośredniowieczny grot włóczni. Zabytek został odkryty na leśnym dukcie (Ryc. 1) w odległości 900 m na północny-wschód od centrum cmentarzyska w Lubieniu. Stan zachowania grotu jest zły. Zabytek znajdował się tuż przy powierzchni gruntu. Jego lokalizacja w tym miejscu jest być może związana z pracami ziemnymi z 1970 r., podczas których doszło do odkrycia i częściowego zniszczenia centralnej części nekropolii w Lubieniu (Ryc. 2). Zniszczono wówczas około 35% powierzchni cmentarza, związanej – jak wynika z analizy przestrzenno-chronologicznej – z fazą inicjalną całego założenia grzebalnego (z 1 ćwierci XI w.). Żelazny grot włóczni ma lancetowaty liść, w przekroju poprzecznym płasko-soczewkowaty (Ryc. 4). Żeberko jest lekko wyodrębnione i widoczne tylko z jednej strony liścia, co może być spowodowane korozją, podobnie jak w przypadku przykrawędnych ubytków liścia. Tuleja grotu o przekroju sześciokątnym, choć nie jest to cecha wyraźnie zarysowana równomiernie zwęża się ku górze i została połączona „na zakładkę”. Jej dolna krawędź uległa częściowemu zniszczeniu. Nie stwierdzono otworów na nity. Omawiany grot włóczni reprezentuje typ IV w klasyfikacji A. Nadolskiego (1954). Obejmuje on okazy średnich rozmiarów (nieprzekraczających 30 cm długości, często krótszych – poniżej 20 cm), krępe, o stosunkowo długiej tulei. Dolne krawędzie sercowatego liścia są zatępione na krótkim odcinku. Groty tego rodzaju prawdopodobnie służyły w walce przeciwko przeciwnikowi nieposiadającemu osłony ciała. Wykazywały się niewielką siłą penetracji, rekompensowaną znaczną powierzchnią rażącą. W identyfikacji grotów typu IV typu można posłużyć się proporcją maksymalnej szerokości liścia do jego długości, która nie powinna być większa niż 1:2. Groty włóczni typu IV są rzadko (30 egz.) notowane na terenie ziem polskich. Okazy o takiej formie znane są głównie z cmentarzysk, przede wszystkim z XI w., ewentualnie jeszcze na początku XII w. Grupują się one w przede wszystkim na terenie Mazowsza, zwłaszcza jego północnej części (Ryc. 5). Niewielkie skupisko wyznaczają cztery okazy znane z Wielkopolski, zaś na pozostałym obszarze występują tylko pojedyncze znaleziska (Kujawy, Polska centralna, Małopolska). Groty typu IV sporadycznie notowane są także poza Polską. Można wskazać na XI- wieczne (rzadziej z XI-XII w.) przykłady z dawnej Rusi i wschodniej części basenu Morza Bałtyckiego. Nieco liczniej występowały one na terenie północnych Niemiec, zwłaszcza w Meklemburgii-Pomorze Przednie i Szlezwik-Holsztyn. Przyjmując, że pierwotnie odkryty grot włóczni stanowił element wyposażenia jednego ze zniszczonych grobów odkrytych w 1970 roku możemy mówić o kolejnym kroku do odzyskania utraconych wówczas materiałów. Daje to nadzieję na dalsze odkrycia, czemu służyć ma planowana prospekcja rejonu cmentarzyska.
    In November 2020, an early medieval spearhead was donated to the Museum in Piotrków Trybunalski by an inhabitant of the village of Lubień, Piotrków Trybunalski County. The artefact was discovered on a forest trackway (Fig. 1), 900 m to the north-east from the center of the early medieval cemetery at Lubień. The relic was located close to the ground surface. Its localization in this place is probably connected with earthworks from 1970, during which the central part of the Lubień necropolis was discovered and partially destroyed (Fig. 2). Approximately 35% of the cemetery area was destroyed, which, according to a spatial-chronological analysis, is connected with the initial phase of the whole burial complex (1st quarter of the 11th century). The iron spearhead has a lanceolate leaf, flat-oblong in cross section; it preserved in poor condition (Fig. 3). The rib is slightly marked and only visible on one side of the leaf, which may be due to corrosion, as is the case with the edge loss. The hexagonal spearhead sleeve, although not a clearly defined attribute uniformly tapers upward and was joined “overlapping”. Its edge is partially destroyed. No rivet holes were registered. The discussed spearhead represents type IV in the classification by A. Nadolski (1954). This type includes medium-sized specimens (not exceeding 30 cm in length, often shorter than 20 cm), spiny, with a relatively long sleeve. The lower edges of the heart-shaped leaf are blunted on a short section. The spearheads of this type were probably used in combat against an opponent without body armour They showed little penetrating power, compensated by a considerable striking surface. In the identification of type IV spearheads the ratio of the maximum width of the leaf to its length can be used, which should not be greater than 1:2. Type IV spearheads are infrequently in Poland (30 pcs.). Specimens of this form are known mainly from cemeteries, mainly used in the 11th century, possibly even from the beginning of the 12th century. They are concentrated mainly in Masovia, especially in its northern part (Fig. 4). A small group forms four specimens from Greater Poland, while in the remaining area there are only single finds (Kuyavia, central Poland, Lesser Poland). Type IV spearheads are also sporadically found outside of Poland. There are examples from the 11th century (less frequently also from the 11th–12th century) from medieval Ruthenia and the eastern part of the Baltic Sea Basin. They were slightly more numerous in northern Germany, especially in Mecklenburg-Vorpommern and Schleswig-Holstein. Assuming that the spearhead came from one of the graves destroyed in 1970, we can talk about another step towards the recovery of materials lost at that time. This gives hope for further discoveries, which will be possible thanks to the planned prospecting of the cemetery area.
    Źródło:
    Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 200-206
    0043-5082
    Pojawia się w:
    Wiadomości Archeologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane problemy w realizacji konstrukcji wstęgowej z betonu sprężonego na podstawie kładki pieszo-jezdnej w miejscowości Lubień
    Selected problems in implementation of the ribbon structure of prestressed concrete based on the footbridge in Lubień
    Autorzy:
    Markocki, B.
    Makar, S.
    Rogowski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/161212.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
    Tematy:
    kładka dla pieszych
    Raba
    Lubień
    konstrukcja wstęgowa
    beton sprężony
    założenia projektowe
    wykonanie
    footbridge
    ribbon structure
    prestressed concrete
    design assumptions
    execution
    Opis:
    DHV POLSKA opracowało kompletną dokumentację projektową (w tym projekt budowlano-wykonawczy, technologię montażu i program sprężania) kładki pieszo-jezdnej przez rzekę Rabę w miejscowości Lubień, w powiecie myślenickim. Budowa kładki jest realizowana w systemie projektuj i buduj. Konstrukcję niosącą zaprojektowano jako wstęgową z betonu sprężonego. Jest to pierwsza tego typu kładka w Polsce i jedna z niewielu na świecie. R ealizacja tej kładki wstęgowej dostarczyła bardzo cennych doświadczeń w zakresie realizacji konstrukcji wstęgowych z betonu sprężonego.
    DHV POLAND developed a complete design documentation (including construction – executive project, assembly technology and compression program) for the footbridge over the River Raba in Lubień. Construction of the bridge is implemented in the system ‘design and build’. The carrying construction is designed as a ribbon of prestressed concrete. This is the first such bridge in Poland and one of the few in the world. Implementation of a ribbon bridge offers very valuable experience in the completion of ribbon structures of prestressed concrete
    Źródło:
    Przegląd Budowlany; 2013, R. 84, nr 1, 1; 40-45
    0033-2038
    Pojawia się w:
    Przegląd Budowlany
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć „Zawojny” a mrzonki o koligacjach arystokratyczno-królewskich
    Autorzy:
    Kalinowski, Ziemowit.
    Powiązania:
    Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2020, nr 2, s. 77-80
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Wiatr, Narcyz (1907-1945)
    Urząd Bezpieczeństwa (UB)
    Służba bezpieczeństwa
    Zabójstwo
    Komunizm
    Artykuł z czasopisma historycznego
    Opis:
    Artykuł przedstawia okoliczności śmierci Narcyza Wiatra „Zawojny”. Był działaczem polskiego ruchu ludowego, żołnierzem Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej. Od stycznia 1945 był poszukiwany przez Urząd Bezpieczeństwa, został zamordowany w Krakowie przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Myślenicach – Stanisława Paryłę oraz Jana Tomanę. Po 1956 roku bezskutecznie próbowano wyjaśnić sprawę zabójstwa „Zawojny”. Jego szczątki przeniesiono z Cmentarza Batowickiego na kwaterę partyzancką Cmentarza Rakowickiego w Krakowie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies