Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Liturgical celebration" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    Wniebowstąpienie Pańskie w praktyce liturgicznej Kościoła
    Liturgical Celebrating of the Ascension
    Autorzy:
    Jaworski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516421.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    Wniebowstąpienie
    celebracja liturgiczna
    pobożność ludowa
    Ascension
    liturgical celebration
    folk customs
    Opis:
    Artykuł przedstawia genezę uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego oraz prezentuje, w jaki sposób uroczystość ta kształtowała się na przestrzeni lat. Punktem wyjścia rozważań jest analiza lingwistyczna różnych nazw Wniebowstąpienia. Następnie omówione są najstarsze świadectwa obchodów tej uroczystości. Przedstawiono różne formy liturgicznej celebracji Wniebowstąpienia oraz zwyczaje pozaliturgiczne, które wywarły wpływ na kształt pobożności ludowej.
    The paper focuses on presenting the liturgical origins of the Solemnity of the Ascension. Different names of the feast are pointed out and the testimonies of the oldest celebrations are recalled. The paper discusses also various forms of celebration and folk customs associated with Solemnity of the Ascension over years.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2013, 23; 89-103
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacja teologii i liturgii w ujęciu teologii liturgicznej szkoły rzymskiej
    Relationship between Theology and Liturgy according to the Roman School of the Liturgical Theology
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496242.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Liturgy
    Theology
    Liturgical theology
    Roman school of liturgical theology
    Christian life
    Liturgical celebration
    Mystery
    Opis:
    An interesting proposal of solving the problem of relationship between theology and liturgy was put forward by the Roman school of liturgical theology comprising a group of theologians working mainly at Pontificio Ateneo San Anselmo, and more recently, mainly at Università Pontificia Salesiana over the time period directly preceding the Second Vatican Counsil up to now. The main founder of the Roman school of liturgical theology was Cipriano Vagaggini OSBCam (1909-1999). The second prominent personage was Salvatore Marsili OSB (1910-1983). The third theologian of this environment was Achille Maria Triacca SDB (1935-2002). The Roman school of liturgical theology also included Burkhart Neunheuser OSB (1903-2003); Adrian M. Nocent OSB (1913-1996), Matias Augé CMF, Domenico Sartore CSJ (1936-2006), and contemporarily the leading position belongs to Manlio Sodi SDB. Vagaggini understood liturgical theology as a type of systematic theology which, on one hand, describes liturgy and tries to comprehend it, and on the other hand, shows how the truths of faith live in various forms of liturgical celebration. For Marsili, liturgical theology was theology living in liturgy, moreover, he mostly equals these two concepts. This causes that liturgical theology becomes a type of mystical experience, as understood by Casel, which means contemplation of mystery in its actualization. The third of the mentioned theologians – Triacca made an effort to creatively harmonize earlier conceptions and then gave it an original shape. He started with the assumption that liturgy cannot be reduced solely to celebration (Actio), and its understanding should take into account everything that is present in in celebration which is the mystery of the Christian faith (Mysterium) and the Christian life (Vita). Theology cannot be an exclusive domain of researchers because it first comes from God, so it grows from experience of God. Liturgical theology in its strict sense can be analyzed on two levels. First and most important, it is a Christian experience which occurs in liturgical celebration. In this sense, one can often have impression that liturgical theology is something non-communicable and consists in the participant’s internal experience and reflection (contemplation). In this way, liturgical theology seems to be identified with the very conscious participation in celebration. The level of scientific reflection is the second level of analysis of liturgical theology. On this level numerous methodological attempts may be noticed but, eventually, most issues remain open and are challenges for further research. Practically, liturgical theology becomes theology from theologically interpreted liturgical celebration, especially from euchology.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2009, 26; 23-35
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość homilii
    To Improve the Quality of Homily
    Autorzy:
    Krasowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062651.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    celebracja sakramentalna
    życie wspólnoty
    thematics homily
    liturgical celebration
    congregation’s life
    Opis:
    A homily as part of the liturgy is a Holy act like the whole liturgy. The Good News should be its essence. The Good News, Jesus Christ – the Crucified, the Risen, the Giver of the Holy Spirit. He makes himself present in the liturgy, in a real word. He comes to a sinful man to save him. Therefore homily is the meeting of God and man. It’s God’s Word made present in the word of a human preacher. Appropriate knowledge of the Holy Bible and human matters as well as the inclusion of the issues of Christian faith presented in thematic homilies certainly improve their quality.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 127-140
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psalmy w liturgicznej modlitwie Kościoła
    Autorzy:
    Szczych, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1931564.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    psalmy
    modlitwa
    księga biblijna
    chrystologizacja
    obrzędy liturgiczne
    sakrament
    Psalms
    prayer
    the book of the Bible
    sacrament
    liturgical celebration
    christologisation
    Opis:
    The Psalms, as a heritage of Jewish worship, through Christ and by his example, became “essential to the prayer of the Church” (cf. CCC 2586).In light of the person and actions of Jesus Christ they attained new theological meaning: interpreted christologically (cf. Lk 24, 44) the Psalms belong undeniably to the spiritual treasury of Christianity. From the beginning, the Church inserted the Psalms into the celebration of the Eucharist and into the daily horarium of prayer. Similarly, the texts of the Psalms found their place in the celebration of the other sacraments and sacramentals. In the course of Christian history, the Psalms have been translated into different languages in order to reinvigorate the faith of Christians and as well as to deepen their spiritual experiences. Consequently, translations of the Psalm in Greek and Latin appeared, and - starting from the XII-XIII centuries – there were the respective translations in the European national languages.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2019, 26; 415-427
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia jako obraz
    Liturgy as an Image
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040488.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    obraz
    znak
    symbol
    ikona
    celebracja liturgiczna
    liturgia kosmiczna
    teologia liturgiczna
    antropologia liturgiczna
    przestrzeń liturgiczna
    ars celebrandi
    picture
    sign
    icon
    liturgical celebration
    cosmic liturgy
    liturgical theology
    liturgical anthropology
    liturgical space
    Opis:
    Istotne dla tego artykułu jest spojrzenie na liturgię z perspektywy jej celebracji. Celebracja bowiem, czyli widzialna strona liturgii, a więc zgromadzenie i jego zewnętrzne działanie (postawy, gesty), przestrzeń liturgiczna, paramenty, jak i cała ars celebrandi jest obrazem liturgii niewidzialnej dla ludzkiego oka, a zarazem obrazem tego, co dokonuje się we wnętrzu zgromadzonych osób. Celebracja liturgiczna jest przede wszystkim obrazem liturgii kosmicznej. Chrystus, Kościół, człowiek, a wraz z nim świat spotykają się liturgii. Chrystus objawia się jako Głowa Kościoła i Pan całego wszechświata. Człowiek staje się na nowo ikoną Boga na wzór Chrystusa i tym, w którym cały świat odzyskuje chwałę Bożą. Wszystko to zawiera ważne przesłanie pod adresem osób odpowiedzialnych za ars celebrandi oraz za tworzenie przestrzeni liturgicznej.
    Important for this article is to look at the liturgy from the perspective of its celebration. The celebration, i.e. the visible side of the liturgy, so the congregation and its external action (postures, gestures), liturgical space, vestments, paraments and the whole ars celebrandi, is the image of the liturgy invisible to the human eye, yet the image of this reality, which takes place inside the gathered people. The liturgical celebration is first and foremost the image of the cosmic liturgy. Christ, the Church, man, and with him the world, meet in the liturgy. Christ reveals Himself as Head of the Church and Lord of the entire universe. Man becomes a new icon of God, in the image of Christ, and the whole world regains in man the glory of God. All this contains an important message to persons responsible for the ars celebrandi and for the creation of liturgical space.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 99-108
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Celebracja liturgiczna jako locus homilii
    Liturgical Celebration as the Locus of the Homily
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037232.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    celebracja liturgiczna
    homilia
    homilista
    kazanie
    kaznodzieja
    homilia jako mistagogia
    liturgy
    liturgical celebration
    homily
    homilist
    sermon
    preacher
    homily as mystagogy
    Opis:
    W wielu definicjach homilii pojawia się określenie, że jest ona głoszeniem słowa Bożego w liturgii. Tymczasem nie ma pęknięcia pomiędzy słowem Bożym, a liturgią. Liturgia jest działaniem Chrystusa i Kościoła, a zarazem sakramentalnym głoszeniem słowa Bożego. Jak sam Kościół, tak też celebrację liturgiczną, a w niej homilię tworzą Duch Święty, nasze człowieczeństwo i człowieczeństwo Słowa Wcielonego. Homilia nie sprowadza się do egzegezy, nie jest też zamierzonym oddziaływaniem na emocje, ani tym bardziej wykładem prawd wiary, lecz służy uobecnieniu się zbawczego misterium Chrystusa, a tym samym liturgii, wypływającej z wnętrza Trójcy Świętej mocą Ducha Świętego przy współudziale człowieka. Homilia jest mistagogią, której metody w ostatnich latach opisał Stanisław Dyk. Według niego homilia składa się z trzech etapów: odsłaniacie misterium, prowadzenie do uczestnictwa w misterium, prowadzenie do upodobnienia do misterium (chrystoformizacja).
    Many definitions of the homily say that it is delivery of the Word of God during liturgy. However, there is no rift between the Divine Word and liturgy. Liturgy is the acting of Christ and Church and at the same time sacramental delivery of the Divine Word. As the Church herself and liturgical celebration with the homily therein are created by the Holy Spirit, so is our humanity and the humanity of the Word Incarnate. The homily is not only about exegesis, neither is it a deliberate action upon emotions or an explication of the truths of the faith, but rather it is intended to manifest the saving mystery of Christ as well as liturgy that springs from within the Holy Trinity by the power of the Holy Spirit, Man helping. The homily is mystagogy whose methods have been explained in recent years by Stanisław Dyk. In his opinion, the homily comprises three stages: the unveiling of the Mystery, transition to participation in the Mystery, and transition to being similar to the Mystery (Christlikeness).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 83-95
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii
    Christian Eschatology in a Homily’s Contents
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036149.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eschatologia
    homilia
    Paruzja
    misterium Chrystusa
    celebracja liturgiczna
    życie chrześcijanina
    Eschatology
    homily
    Parousia
    mystery of Christ
    liturgical celebration
    a Christian’s life
    Opis:
    Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.
    Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 45-57
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Pieśń moją śpiewam królowi” (Ps 45, 2). O kategorii muzycznego piękna w celebracji liturgicznej
    Autorzy:
    Hudek, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668825.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    beauty
    liturgical celebration
    Gregorian chant
    organ music
    vocal-and-instrumental music
    piękno
    celebracja liturgiczna
    chorał gregoriański
    muzyka organowa
    muzyka wokalno-instrumentalna
    Opis:
    The beauty of music at the service of the liturgical celebration. Derived from the biblical evidence (cf. Ps 45) and theology (cf. J. Ratzinger / Benedict XVI), the beauty of liturgical music leads to an encounter with God, who is the most perfect Beauty. Three types of liturgical music: vocal, instrumental and choral, offer countless opportunities to reach the Beauty. They create not only a richness of touching the Mystery, but direct, intuitive encounter with God. Among the various genres of music associated with the liturgy of the Church the ones that are especially worth noting are those recorded in the traditions and laws: Gregorian chant, Palestrina’s polyphony, Church song, organ music and choral music with its wide range of performing arrangements (soloists, choir, and orchestra). All of these, confirmed by the history of music, and recorded in the documents of the Church, are demanding reliable and aesthetic updates in relation to the knowledge of “the spirit of the liturgy” (cf. Joseph Ratzinger). This requirement calls for a series of actions of formation (on the musical, liturgical and spiritual level). The proposals placed in the article (responsorial psalm, choral music for worship and organ music at the end) are examples of how specifically the beauty called for by the documents, written in the liturgical texts – is to be incarnated into the time and space of the liturgical celebration.
    Piękno muzyczne pozostaje na usługach celebracji liturgicznej. Wywiedzione z przesłanek biblijnych (por. Ps 45) i teologicznych (por. J. Ratzinger/Benedykt XVI) piękno muzyki liturgicznej prowadzi do spotkania z Bogiem, który jest najdoskonalszym Pięknem. Trzy rodzaje muzyki liturgicznej: wokalna, instrumentalna i wokalno-instrumentalna dają niezliczoną ilość możliwości docierania do P(p)iękna. Stwarzają one nie tylko bogactwo dotykania Tajemnicy, ale i bezpośredniego, intuicyjnego spotkania z Bogiem. Wśród różnych gatunków muzyki związanej z liturgią Kościoła warto odnotować te szczególnie zapisane w tradycji oraz przepisach: chorał gregoriański, polifonia palestrinowska, pieśń kościelna, muzyka organowa oraz muzyka wokalno-instrumentalna angażująca szeroki aparat wykonawczy (soliści, chór, orkiestra). Te drogi, potwierdzone historią muzyki oraz zapisane w dokumentach Kościoła, domagają się rzetelnej i estetycznej aktualizacji związanej ze znajomością „ducha liturgii” (por. Joseph Ratzinger). Ten postulat domaga się szeregu działań formacyjnych (na poziomie muzycznym, liturgicznym i duchowym). Umieszczone w artykule propozycje (psalm responsoryjny, utwór wokalno-instrumentalny na uwielbienie oraz muzyka organowa na zakończenie) stanowią przykłady tego, jak konkretnie wcielać owo piękno postulowane w dokumentach, zapisane w tekstach liturgicznych w czas i przestrzeń liturgicznej celebracji.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2014, 12
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne zadania homilii w ujęciu teologii liturgicznej
    The Main Tasks of the Homily as Defined by the Liturgical Theology
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040828.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    homilia
    Msza św.
    Eucharystia
    teologia liturgiczna
    misterium Chrystusa
    ofiara duchowa
    celebracja liturgiczna
    paradygmat życia chrześcijańskiego
    homily
    Holy Mass
    Eucharist
    liturgical theology
    Mystery of Christ
    spiritual sacrifice
    liturgical celebration
    paradigm of the Christian life
    Opis:
    Teologia liturgiczna odwołuje się najpierw do liturgii kosmicznej, przyjmując jednak za punkt wyjścia konkretną celebrację liturgiczną. W tym przypadku jest to celebracja Eucharystii. Bardzo ważnym zadaniem teologii liturgicznej jest jej funkcja ewangelizacyjna. Teologia liturgiczna postrzega ewangelizację jako objawianie Chrystusa-Liturga kosmosu, wzywającego ludzi do życia z Bogiem i dla Boga oraz zapraszającego ponownie ludzi do bycia liturgami kosmosu z Nim i w Nim. W takim ujęciu zadaniem homilii, jako integralnej części celebracji, jest sakramentalne uobecnianie Misterium Chrystusa, które zostało spełnione jako duchowa ofiara posłuszeństwa Bogu Ojcu i miłości do rodzaju ludzkiego. Ofiara ta znalazła swą kulminację w krwawej ofierze na krzyżu, dokonanej raz na zawsze. Pierwszym szczególnym zadaniem homilii we Mszy św. jest wezwanie do posłuszeństwa Bogu na wzór Chrystusa i złożenia tym samym ofiary duchowej, czyniąc w ten sposób uczestników współofiarnikami wraz z Chrystusem. Jest to podstawowy warunek participatio actuosa w Eucharystii. Drugim specyficznym zadaniem jest wskazanie na potrzebę osobistej komunii z Chrystusem, która swą kulminację osiąga w Komunii św., a przedłuża się na czas po celebracji. Trzecim najważniejszym zadaniem homilii jest ukazanie celebracji – kultu Boga jako paradygmatu całego życia chrześcijańskiego, aby stawało się życiem dla Boga.
    The liturgical theology refers first to cosmic liturgy, accepting, however, as its starting point, the actual liturgical celebration. In this case it is the celebration of the Eucharist. A very important task of the liturgical theology is its function of evangelization. The liturgical theology perceives evangelization as reveling Christ-Liturgician of the cosmos, calling people to live with God and for God, and inviting people again to be liturgicians of the cosmos with Him and in Him. With such an approach, the task of the homily, as an integral part of the celebration, is a sacramental manifestation of Mystery of Christ, which was fulfilled as a spiritual sacrifice of the obedience to God the Father and of love towards the human kind. This sacrifice found its culmination in the bloody sacrifice on the cross, which was made once and for all. The first special task of the homily in the Holy Mass is the call for obedience to God, according to the example of Christ, and hence for making a spiritual sacrifice; in this way the homily makes the participants co-sacrificers, together with Christ. This is the fundamental condition of participatio actuosa in the Eucharist. Another specific task is to point to the need of a personal communion with Christ, which reaches its culmination in the Holy Communion, and is prolonged to the time after the celebration. The third most important task of the homily is to present the celebration – the cult of God, as the paradigm of the whole Christian life, so that it becomes a life for God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 97-108
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misterium Objawienia Pańskiego jako treść homilii
    The Mystery of the Epiphany as the Contents of a Homily
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035207.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    misterium Objawienia Pańskiego
    homilia
    celebracja liturgiczna
    uniwersalizm zbawienia
    szukanie Boga
    nowość chrześcijańskiego życia
    mystery of the Epiphany
    homily
    liturgical celebration
    universal salvation
    seeking God
    new Christian life
    Opis:
    Niniejsze opracowanie, na podstawie analizy źródeł przepowiadania, ukazuje zarys treści homilii na uroczystość Objawienia Pańskiego. Głównym tematem tej celebracji jest Chrystus, który w wydarzeniu pokłonu Mędrców objawia chwałę Boga wszystkim narodom. Wyraźnie podkreślony jest uniwersalizm zbawienia. Chrystus jawi się jako osobowe „miejsce”, w którym każdy człowiek znaleźć może spełnienie swych duchowych dążeń. W celebracji mamy także objawienie Kościoła, który ukazany jest jako wspólnota nosząca w sobie pokój Boga, zgromadzenie ludzi pojednanych ze sobą oraz otwartych na tych, którzy szczerze szukają zbawienia. W treści homilii należy wskazać na uobecnienie tego zbawczego wydarzenia w celebracji liturgicznej. Znakami, które pomogą wiernym w rozpoznaniu tego misterium w liturgii, są chleb i wino, które przemienione w Ciało i Krew Chrystusa stają się źródłem jedności wszystkich narodów; postawa klęcząca jako wyraz adoracji Zbawiciela; światło jako objawienie Bożej miłości i chwały. Uczestnicy tej celebracji winni mieć także właściwą duchową dyspozycję, która odzwierciedli drogę Mędrców odbytą w poszukiwaniu Mesjasza. Duchowa wędrówka wiernych w czasie celebracji liturgicznej znajduje swoją kontynuację w życiu wierzących poprzez postawę ciągłego poszukiwania i kontemplowania Boga w „ubóstwie” codziennego życia, w ludziach ubogich, w pięknie natury, na drogach rozumu, w Kościele, który jest stróżem Bożego Objawienia. Wierni wezwani są także do duchowego nawrócenia, aby przez nowość swojego życia stali się „światłem”, które pociągnie do Boga innych ludzi.
    This study, based on the analysis of the sources of preaching, shows the contents of a homily for celebrating the Epiphany. The main theme of this celebration is Christ, who in the event of the homage paid him by the Magi reveals the glory of God to all nations. Universal salvation is clearly emphasized. Christ appears as a personal “place” where every human being can find fulfillment of his spiritual aspirations. In the celebration, we also have the revelation of the Church, which is shown as a community bearing the peace of God, gathering people who are reconciled with each other and open to those who sincerely seek salvation. The contents of a homily should indicate the presence of this salvific event in the liturgical celebration. The signs that will help the faithful in recognizing this mystery in the liturgy are: the bread and wine, which, transformed into the Body and Blood of Christ, become the source of unity among all nations; a kneeling attitude as an expression of adoring the Savior; and light as a revelation of God's love and glory. The participants of this celebration should also have a proper spiritual disposition that will reflect the path the Magi took in search of the Messiah. The spiritual journey of the faithful during the liturgical celebration finds its continuation in the life of believers through the constant search and contemplation of God in the “poverty” of everyday life, in the poor, in the beauty of nature, along the paths of reason, in the Church who is the guardian of God's revelation. The faithful are also called to spiritual conversion, so that through the newness of their lives, they become a “light” that will draw other people to God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 19-37
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psalm responsoryjny jako źródło homilii mszalnej
    The Responsorial Psalm as the Source of the Mass Homily
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037965.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    misterium Chrystusa
    psalm responsoryjny
    celebracja liturgiczna
    homilia
    Lekcjonarz
    interpretacja słowa Bożego
    doświadczenie życiowe słuchaczy
    the Mystery of Christ
    responsorial psalm
    liturgical celebration
    homily
    Lectionary
    interpreting the Word of God
    the listeners' life experiences
    Opis:
    Psalm responsoryjny wraz z innymi czytaniami Lekcjonarza oraz z tekstami stałych lub zmiennych części Mszy danego dnia jest podstawowym źródłem homilii. Stanowi on integralną część liturgii słowa Bożego oraz ważny, interpretacyjny kontekst pozostałych czytań Lekcjonarza. Sprzyja medytacji słowa Bożego, przez co posiada wielkie znaczenie liturgiczne i duszpasterskie. Z tych też racji psalmu nie wolno lekceważyć w przygotowaniu i wygłoszeniu homilii. Psalm responsoryjny jako źródło homilii wymaga poprawnej interpretacji. Hermeneutyka psalmu domaga się odkrycia powiązania treści psalmu z innymi czytaniami oraz odnalezienia odniesienia do misterium Chrystusa obchodzonego w danej celebracji. W takim chrystologicznym kontekście należy następnie szukać w psalmach uczuć i doświadczeń egzystencjalnych uczestników zgromadzenia liturgicznego. W ten sposób homilia stać się może chrystologiczną interpretacją ludzkiego doświadczenia oraz pomocą w odnalezieniu odpowiedzi, jaką wierni mają dać objawiającemu się w psalmach Panu.
    The Responsorial Psalm, along with the other Lectionary readings, permanent texts or seasonal elements of the Mass for a given day are the basic sources for the homily. The homily comprises an integral part of the Liturgy of God's Word and is an important interpretation for the context of the remaining readings in the Lectionary. It helps us to meditate on the Word of God, and in this way it is of great value for the liturgy and pastoral ministry. For these reasons, the psalm cannot be underestimated in preparing and delivering the homily. As a source for the homily, the responsorial psalm must be correctly interpreted. The psalm's hermeneutics requires discovering the relationships between the psalm's contents and other readings so as to find allusions to the mystery of Christ observed in a given celebration. Next, such a Christological context in the psalms ought to help us search for exegetical feelings and existential experiences among the participants of the liturgical gathering. In this way, the homily can become a Christological interpretation of their human experiences and point to the response which the faithful can give to the Lord who is being revealed in the psalms.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 37-46
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odkupieńcza moc Chrystusa Ukrzyżowanego w euchologii mniejszej w podwójnej celebracji roku liturgicznego Mszału rzymskiego Pawła VI
    Redemptive power of Christ Crucified in lesser euchology in double celebration of liturgical year of Paul VI’s Roman Missal
    Autorzy:
    Pakuła, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502710.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    liturgia
    euchologia
    celebracja liturgiczna
    ofiara
    życie wieczne
    Niedziela Palmowa
    Podwyższenie Krzyża Świętego
    krzyż
    Misterium Paschalne
    liturgy
    euchology
    liturgical celebration
    sacrifice
    eternal life
    Palm Sunday
    Exaltation of the Holy Cross
    cross
    Paschal Mystery
    Opis:
    The analysis of euchological texts drawn from two different liturgical celebrations, namely the Palm Sunday and the Feast of the Exaltation of the Holy Cross, focuses the theological thought on Christ’s passion, death and resurrection. The fundamental fruit of this Paschal Mystery is the eternal life for every believer. A spectrum of every euchology is related to eschatological thought for the great number of texts from the currently used Roman Missal refer to the eternal life with God. Although these two celebrations share common theology and reveal the truth about redemption of human soul from sin and damnation, they differ from each other in totally different moments of their celebration as well as circumstances when they were introduced to the Liturgical Calendar. Nevertheless, the role of those texts is to reveal the unquestionable truth: Christ’s Cross is the altar, on which Christ, being obedient to his Father’s will, sacrificed himself for our sins. All these thoughts lead to one common aim – the eternal life with God. The liturgical reform of the Second Vatican Council assumes a return to original texts which were used to celebrate the Eucharist. Therefore, the analysis presents the juxtaposition of the current euchologies and the oldest Roman sacramentaries: Gelasianum and Gregorianum-Hadrianum which are juxtaposed with the Missal of St. Pius V and the Latin-Polish Missal, in which some modifications can be observed as well as differences in the selection of the Eucharistic texts.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 4; 227-242
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paralelizm liturgii i katechezy
    Parallelism of Liturgy and Catechesis
    Autorzy:
    Głowacki, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040819.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katecheza
    ewangelizacja
    liturgia
    teologia liturgiczna
    Misterium Chrystusa
    celebracja
    catechesis
    evangelization
    liturgy
    liturgical theology
    Mystery of Christ
    celebration
    Opis:
    Związek liturgii i katechezy zaznacza się od początków istnienia i działania Kościoła. Te dwie rzeczywistości związane są ze sobą poprzez ich wzajemny udział w dziele ewangelizacji. Analiza istoty katechezy oraz liturgii prowadzi do odkrycia ich podobieństwa, wyrażającego się w odniesieniu obu z nich do Misterium Chrystusa oraz do życia chrześcijańskiego. Łączność katechezy i liturgii można także widzieć w ich wspólnym celu, którym jest zjednoczenie z Chrystusem, skutkujące egzystencjalną przemianą życia wierzącego. Katecheza i liturgia mając za podstawę Misterium Chrystusa i prowadząc do pełni życia chrześcijańskiego są wobec siebie paralelne. Dopiero w ich wzajemnym powiązaniu ewangelizacja może osiągnąć swój cel – wiarę, która będzie określała całokształt życia człowieka. Mimo podkreślanego paralelizmu katecheza spełnia wobec liturgii rolę służebną, co jest uwarunkowane sakramentalną obecnością w niej Chrystusa i Jego dzieła zbawczego.
    The connection between liturgy and catechesis has been marked since the beginning of the existence and work of the Church. These two realities are connected with each other by their mutual participation in the work of evangelization. Analysis of the essence of catechesis and liturgy leads to discovering their similarity that is expressed in relating both of them to the Mystery of Christ and to Christian life. The bond of catechesis and liturgy can also be seen in their common aim, which is unification with Christ that results in existential change of the believer’s life. Catechesis and liturgy that have Mystery of Christ as their basis and lead to complete Christian life are parallel to each other. It is only in their mutual bond that evangelization can achieve its aim—faith that will define the whole of a man’s life. Despite the emphasized parallelism catechesis plays an ancillary role to liturgy, which is conditioned by the sacramental presence of Christ and His salutary work in it.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 19-31
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie Boże w liturgii Roku nadzwyczajnego jubileuszu miłosierdzia
    Gods Mercy in the liturgy of the year of an extraordinary jubilee of mercy
    Autorzy:
    Krzysztek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592032.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the Holy Door
    celebration of mercy
    liturgical year
    sacraments
    prayer
    religiousness
    brama miłosierdzia
    celebracja miłosierdzia
    rok liturgiczny
    sakramenty
    modlitwa
    pobożność ludowa
    Opis:
    Wyjątkowym symbolem Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia w Rzymie i w poszczególnych diecezjach stała się otwarta przez cały rok Brama Miłosierdzia. Ten symbol potwierdza, że Rok Święty jest szczególnym momentem łaski i odnowy duchowej, a także czasem kontemplacji tajemnicy miłosierdzia. Uprzywilejowanym miejscem kontemplacji tej tajemnicy jest celebracja liturgiczna, ponieważ w niej uobecnia się miłosierdzie Ojca objawione przez Chrystusa. Papieska Rada do spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji wskazała trzy drogi, które pomogą celebrować Rok Święty, aby miłosierdzie było bardziej skutecznie przeżywane i świadczone. Są nimi: rok liturgiczny, celebracja sakramentów i modlitwa obecna w życiu chrześcijańskim. Artykuł szczegółowo omawia te drogi. Lektura tego tekstu pozwala lepiej zrozumieć, że liturgia zawsze czyni żywym i obecnym miłosierdzie Ojca. Liturgia nie jest teorią, oderwaniem od rzeczywistości, ale otwiera człowieka ku pełni życia. Radość z doświadczenia przebaczenia, nawrócenie, miłość Boga i dar miłosierdzia wyrażają się w świadectwie życia. Stąd istotny wniosek: miłosierdzie celebrowane w liturgii jest przeżywane i świadczone. Nadzwyczajny Rok Jubileuszowy miał uświadomić wszystkim ochrzczonym, że są wezwani do tego, aby być wiernymi świadkami miłosierdzia, wyznając je i żyjąc nim w codzienności.
    The Holy Door open all year, became a special symbol of the Year of the Extraordinary Jubilee of Mercy in Rome and in particular dioceses. This symbol confirms that the Holy Year is a special moment of grace and spiritual renewal, and also a time of contemplation of the mystery of mercy. The privileged place of contemplation of this mystery is the liturgical celebration, because in it the mercy of the Father revealed by Christ is made present. The Pontifical Council for the Promotion of the New Evangelization has indicated three paths that will help celebrate the Holy Year, that mercy may be more effectively lived in and provided with. These three paths are: the liturgical year, the celebration of the sacraments and the prayer present in Christian life. The article discusses these roads in detail. The reading of this text allows us to understand better that the liturgy always makes the Father’s mercy live and present. The liturgy is not a theory, a detachment from reality, but it opens a man to the fullness of life. The joy of experiencing forgiveness, conversion, God’s love and the gift of mercy are expressed in the testimony of life. Thus the important conclusion: the mercy celebrated in the liturgy is experienced and testified. The Extraordinary Jubilee Year was to make all baptized aware that they were called to be faithful witnesses to mercy, confessing it and living it in everyday life.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 197-210
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczna odnowa znaków w Eucharystii
    The theological restoration of the signs in the Eucharist
    Autorzy:
    Mateja, Erwin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056722.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    znak liturgiczny
    osoba sprawująca Eucharystię
    miejsce celebracji
    elementy Mszy świętej
    liturgical sign
    celebrant of the Eucharist
    place of celebration
    elements of the Mass
    Opis:
    The history of the liturgy informs us that in the course of time the clarity of the signs, especially those that were created and introduced to the liturgy by people, lost their signifi-cance. Therefore on many occasions the Church spared no effort in the restoration of the lit-urgy following the principle that liturgia semper reformanda. The Constitution on the Litur-gy, issued more then 50 years ago, is an expression of such an activity. The considerable time that has passed from the edition of this first conciliar document shows that much work has been achieved in this aspect of education. Both clergy and laity have a deeper understanding of the liturgy and the participation in it through use of the renewed theology of the liturgical signs. Therefore those efforts should be further developed; this paper has been planned as an attempt to enhance the process of theological understanding of the signs applied to the Eucharist. The first part of the paper deals with the problem of the sign-character of the person who celebrates the Eucharist. The second part focuses its attention on the significance of the place of celebration. The final part of the paper studies the theological significance of selected elements of the Mass.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 161-175
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego
    The Liturgy of the Paschal Triduum—of the Crucified, Buried and Risen Christ
    Autorzy:
    Kulbacki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062776.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    Triduum Paschalne
    List okólny „Paschalis Sollemnitatis”
    celebracja
    Misterium Paschalne
    odnowa liturgiczna
    liturgy
    Easter Triduum
    Circular letter “Paschalis Sollemnitatis”
    celebration
    Paschal Mystery
    liturgical renewal
    Opis:
    Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year—Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 31-48
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies