Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Liturgical Reform" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Posoborowa reforma Kalendarza Rzymskiego. Wybrane kwestie redakcyjne
Post-conciliar Reform of the Roman Calendar. Selected Editorial Issues
La riforma postconciliare del Calendario romano
Autorzy:
Konecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062608.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kalendarz Rzymski
rok liturgiczny
liturgia
pascha
reforma
kult
Święci
Roman Calendar
liturgical year
liturgy
Easter
reform
worship
Saints
Opis:
Il Concilio Vaticano II nella Costituzione sulla liturgia dispone che si proceda alla riforma dell’Anno liturgico, il che comporta la previa riforma del calendario. Infatti nel 1969, prima di procedere alla pubblicazione del nuovo Breviario e del nuovo Messale, Paolo VI promulgò il Calendario romano generale, riformato in applicazione ai decreti del Vaticano II. Per questo il gruppo di studio, a cui venne demandato il compito della sua revisione, fu posto all’inizio di tutta l’organizzazione tecnica del «Consilium» contrassegnato col n. 1. Le linee programmatiche per la revisione del Calendario sono consegnate nel capitolo V della Costituzione. L’autore del artico ci parla di alcuni criteri che hanno guidato il lavoro della revisione del nuovo Calendario. Per Temporale il nuovo Calendario romano mette in luce più viva il mistero pasquale di Cristo. Invece Sanctorale è stato organizzato secondo i seguenti criteri: i cambiamenti di data, l’universalità della Chiesa e quindi della sua santità e l’eliminazione delle feste di devozione.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 193-205
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia chrześcijańskiej rachuby lat
Christian reckoning of time
Autorzy:
Stempa, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420446.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kalendarz
rachuba lat
prawosławny kalendarz liturgiczny
kalendarze: juliański, gregoriański, neojuliański
próba reformy kalendarza
calendar
reckoning of years
liturgical orthodox calendar
calendar: julian, gregorian, neojulian
attempts to reform calendar
Opis:
The issue of the liturgical calendar of the Orthodox Church is one of the topics currently being discussed. Using the julian or neojulian liturgical calendar raises in faithful not only dilemmas or doubts, but also confusion, as shown by discussions on some social networking sites.The author of this text wants to bring closer reader to the problems of this issue and clarify the liturgical and calendar duality. This paper also develops such topics as the history of the christian calendar, reckoning of years, creation of calendars: julian, gregorian and neojulian, as well as problems arising from using two calendars within one local Church. This work shows that the use of one kind or another calendar is not a violation of dogma, but may lead to a breach of a rule, established at the time of the Ecumenical Councils. You should be aware that the julian calendar was not strictly a calendar set up for the liturgical aims, but it was adapted for formulating the liturgical order. Experience of the liturgical life shows that, even though type of calendar is not a dogma, entering neojulian calendar permanently divided some local Orthodox communities. Introduction of neojulian calendar was not necessary, and the events at the beginning of the twentieth century is warning to refrain from taking radical action to reform liturgical life. Certainly this is a difficult issue that requires common action under the providence of Grace of the Holy Spirit.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 107-116
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-conciliar Changes in Liturgy
Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii
Autorzy:
Mieszczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
The Second Vatican Council
Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
the reform of the liturgy
Christian archaeology
liturgical music
Cecilian Movement
Guéranger Proper
Liturgical Renewal Movement
liturgical ministry
Missals
Sobór Watykański II
Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
reforma liturgii
archeologia chrześcijańska
muzyka liturgiczna
ruch cecyliański
Proper Guéranger
ruch odnowy liturgicznej
duszpasterstwo liturgiczne
mszaliki
Opis:
Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Renewal of the Ambrosian and the Hispano-Mozarabic Liturgy after the Second Vatican Council
Odnowa liturgii ambrozjańskiej i hiszpańsko-mozarabskiej po Soborze Watykańskim II
Autorzy:
Bać, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671952.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Liturgia ambrozjańska
ryt ambrozjański
liturgia mozarabska
ryt mozarabski
reforma liturgiczna
odnowa liturgiczna
Sobór Watykański II
Ambrosian Liturgy
Ambrosian Rite
Mozarabic Liturgy
Mozarabic Rite
liturgical reform
liturgical renewal
Second Vatican Council
Opis:
Reforma liturgii katolickiej po Soborze Watykańskim II odnosiła się przede wszystkim do obrządku rzymskiego, ale odnowy wymagały także dwie pozostałe tradycje liturgiczne Kościoła zachodniego: obrządek ambrozjański w Mediolanie i obrządek mozarabski w Toledo. Odnowa rzymskich ksiąg liturgicznych stała się wzorem dla reformy ksiąg ambrozjańskich: mszału, lekcjonarza, liturgii godzin oraz rytuałów niektórych sakramentów. Odnowione mozarabskie księgi liturgiczne: mszał i lekcjonarz (Liber Commicus) zostały natomiast opublikowane między rokiem 1991 a 1995. Posoborowa reforma rytu ambrozjańskiego i mozarabskiego dokonana w ciągu ostatnich czterdziestu lat jest świadectwem tego, że liturgia należy do najważniejszych fundamentów tożsamości Kościoła lokalnego.
The reform of the Catholic liturgy following the Second Vatican Council was primarily concerned with the Roman Rite, but two other liturgical traditions of the Western Church – the Ambrosian Rite in Milan and the Mozarabic Rite in Toledo –  also required renewal. The revision of the Roman liturgical books was followed by a similar revision of the Ambrosian Missal, Lectionary, Liturgy of the Hours and the rituals of some sacraments. The renewed Mozarabic missal and lectionary (Liber Commicus) were published between 1991 and 1995. The reform of the Ambrosian and Mozarabic Rites in the past forty years has shown the liturgy as one of the most important components of the identity of the local Church.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Unity of the Parish and the Celebration of the Eucharist in Small Parish Communities in the Light of Recent Documents of the Magisterium of the Church
Jedność parafii a celebracja Eucharystii w małych wspólnotach w parafii w świetle najnowszych dokumentów Kościoła
Autorzy:
Broszkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671966.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Reforma liturgiczna
Sobór Watykański II
Droga Neokatechumenalna
Eucharystia
jedność parafii
Magisterium Kościoła
wtajemniczenie chrześcijańskie
Liturgical reform
Second Vatican Council
Neocatechumenal Way
Eucharist
unity of the parish
Magisterium
Christian initiation
Opis:
Autor analizuje zauważane przez niektórych duszpasterzy napięcie pomiędzy celebrowaniem Eucharystii w małych wspólnotach istniejących w parafiach a jednością parafii jako całości oraz teologiczne zasady tej jedności w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła XX i XXI wieku. Analiza tekstów Magisterium wskazała, że jedność parafii ma wymiar najpierw duchowy, niewidzialny, a następnie także zewnętrzny, widzialny. Konstytuują ją przede wszystkim więzy wyznania wiary, sakramentów, kościelnej hierarchii oraz komunii. Jedność między parafianami buduje się poprzez wtajemniczanie ich w Misterium paschalne oraz w codzienne obcowanie ze Słowem Bożym. W myśl nauczania papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI małe wspólnoty zamiast zagrażać jedności parafii, mogą przyczynić się do umocnienia jej jedności poprzez prowadzenie parafian do zjednoczenia z Misterium paschalnym. Wnioski teologiczne autor uzupełnił wynikami badań socjologicznych stanu religijności osób świeckich w parafiach, które sygnalizują poważny kryzys życia wiary i moralności oraz potrzebę sięgania po małe wspólnoty jako środowisko formacyjne i narzędzie wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych.
The author analyses the problem of parish unity faced with separate Eucharistic celebrations organised by small communities existing in a parish. He tries to formulate theological principles of that unity in the light of the Magisterial documents of 20th and 21st century. The unity of a parish is most importantly connected with the spiritual, invisible dimension, which is also expressed in the external, visible way by bonds of profession of faith, sacraments, Church hierarchy, and communion. Unity between parishioners is built by initiating them into the Paschal Mystery and into daily meditation of the Word of God. Instead of seeing in them a threat to unity, both John Paul II and Benedict XVI indicate that small communities participate in the process of strengthening the unity of the parish by leading people along the mystagogical way towards the initiation into the Paschal Mystery. The author also refers to sociological data about religiosity in contemporary Polish parishes indicating that there is a serious crisis in the life of faith and a dire need for the communities as a means of Christian initiation.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Wilhelm Pluta (1910–1986). Źródła formacji liturgicznej
Bishop Wilhelm Pluta (1910-1986) - the source of liturgical formation
Autorzy:
Sałatka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007965.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
liturgical fomation/ education
bishop Wilhelm Pluta
gorzowska diocese
reform of liturgy in Poland
formacja liturgiczna
bp Wilhelm Pluta
diecezja gorzowska
reforma liturgiczna w Polsce
Opis:
W każdej wspólnocie są osoby szczególne, które wyznaczają kierunki i prowadzą innych ludzi. Często to właśnie patrzenie na świat tych osób zostaje przyjęte przez innych, stając się normą postępowania w życiu. Taką postacią formującą innych dla diecezji zielonogórsko-gorzowskiej był i jest nieustannie bp Wilhelm Pluta. Przez swoje dzieła realnie kształtuje wiarę i człowieczeństwo diecezjan, mimo że od jego śmierci w 1986 roku upłynęło już 27 lat. Z tego powodu warto zobaczyć nie tylko to, co biskup uczynił dla diecezji w różnych przestrzeniach życia, a co było też już wielokrotnie przedstawiane i analizowane w pracach naukowych, ale wskazać też źródła jego formacji, które stały również u podstawy twórczości bp. Pluty. W tej analizie chciałem skupić się na ukazaniu źródeł jego formacji liturgicznej. Temat ten zasługuje na szczególną uwagę, gdyż po Soborze Watykańskim II i Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium przestrzeń liturgiczna nabrała nowych kierunków i nowego znaczenia, z którym należało zapoznać wiernych. Biskup podjął to wyzwanie i z ogromnym zapałem zabrał się do pracy. Pomagały mu w tym różnorakie doświadczenia ruchu liturgicznego, z którymi się zetknął na swojej życiowej drodze, a które zostały ukazane w tym artykule.
In every community there are special people who set the direction and lead other people. Very often the way they perceive world becomes the way others start to see it and start to live. Such a person for the Zielona Góra-Gorzów Diocese was and still is Bishop Wilhelm Pluta. Although it's been 27 years since his death in 1986 his work really shapes the faith and humanitarian attitude of local people. That is why it is worth seeing not only what he did for the diocese in different areas of life, what has already been often presented and analyzed in academic essays, but also we should indicate the sources of his formation, which became the base of his work. In this analysis, I want to focus on showing the sources of liturgical formation of Bishop Wilhelm Pluta. This topic deserves our special attention because after the Second Vatican Council and the Sacrosanctum Concilium constitution sacral and liturgical space changed its' meanings. The people of the diocese needed to be introduced into those changes. The Bishop took the challenge and with a lot of his effort started working with this issue. All his previous liturgical experience, which has been presented in this article, helped him with that work.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 125-142
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posoborowa odnowa kalendarza liturgicznego i jej recepcja w diecezji kieleckiej
The Post-Conciliar Restoration of the Liturgical Calendar and Its Reception in the Kielce Diocese
Autorzy:
Kowalski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040481.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kalendarz Rzymski
kalendarz partykularny
rok liturgiczny
reforma
kult
święci
misterium
Roman Calendar
particularistic calendar
liturgical year
reform
worship
blesses
mystery
Opis:
Sobór Watykański II podkreśla w swoim nauczaniu, że liturgia Kościoła sprawowana w ciągu roku liturgicznego jest upamiętnieniem zbawczego działa dokonanego przez Chrystusa. Aby to zbawcze działanie Syna Bożego miało swój pełny obraz, Ojcowie Soborowi postulują między innymi reformę kalendarza liturgicznego. Ta z kolei jest ściśle związana z nowym wydaniem Mszału Rzymskiego oraz Liturgii Godzin. Układ nowych ksiąg liturgicznych i teksty w nich zawarte dają możliwość pełniejszego ukazania całego misterium paschalnego Chrystusa, w którym skupia się sens istnienia i działalności Kościoła. Kolejne etapy reformy kalendarza liturgicznego, dokonują się dzięki działalności powołanych do wypełnienia tego zadania komisji – zarówno na szczeblu Stolicy Apostolskiej, jak i diecezji. Artykuł zawiera uwagi ogólne dotyczące kształtowania się Kalendarza Rzymskiego oraz postulaty Vaticanum II dotyczące aktualizacji i reformy kalendarza. W kolejnej części ukazana została realizacja tychże postulatów w dokumentach posoborowych. Na bazie tekstów zachowanych w Archiwum Diecezji Kieleckiej ukazana została recepcja wskazań dotyczących zagadnienia kalendarza partykularnego w diecezji kieleckiej.
The Second Vatican Council in its teaching emphasises that Liturgy of the Church celebrated in the sequence of the liturgical year, is a commemoration of the saving work accomplished by Christ. To this saving work of the Son of God able to express themselves fully Council Fathers postulate, among other things, reform of liturgical calendar. This reform, in turn, is closely related to the new edition of “Roman Missal” and “Liturgy of the Hours.” The arrangement of new liturgical books and texts included in them, make it possible to clarify the specific whole Paschal Mystery of Christ which focuses on the meaning of existence and activity of the Church. Successive stages of the liturgical reform, taking place by the activities set up for the task committee – both at the Holy See and the diocese. The above text contains general remarks concerning developing of Roman Calendar, and the demands of Second Vatican Council concerning the update and the reform of the Calendar. In the next part has been displayed a realization of these demands in the post-conciliar documents. On the basis of the texts preserved in the Archives of the Diocese of Kielce has been shown reception of indications which concern the issue of the particularistic calendar in the Kielce diocese.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 19-39
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enrico kard. Dantego udział w reformach liturgicznych XX wieku. Przyczynek do zagadnienia
ENRICO CARDINAL DANTE’S PARTICIPATION IN THE LITURGICAL REFORMS OF THE TWENTIETH CENTURY. CONTRIBUTION TO THE ISSUE
Autorzy:
Krzych, Bartłomiej K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490028.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Enrico Dante
Mistrz Papieskich Ceremonii reforma liturgiczna
Sobór Watykański II
Master of Papal Ceremonies liturgical reform
Second Vatican Council
Opis:
The official and unofficial files of the Second Vatican Council still contain elements that are yet to be investigated and analysed in detail. These comprise records of statements made by Church leaders participating in the Council. One of them is Enrico Cardinal Dante, a long-standing Master of Papal Ceremonies, liturgist, theoretician and practitioner. This article is an attempt to describe his participation in conciliar discussions on the liturgical reform. Investigation – based on collections of the archives of the Office of Papal Liturgical Celebrations and well-known and documented publications reporting conciliar events in detail – following the biography of the Italian Church leader, they detail his statements about issues such as Holy Communion under both kinds, concelebration, reform of the Holy Week and others. His statements and discussions demonstrate a moderate, conservative approach to the liturgical reform.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 159-175
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka redakcji soborowych obrzędów sakramentu chorych
The Editorial Issues of the Rite of the Sacrament of the Sick after Vaticanum II
Autorzy:
Stefański, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585068.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Sacrament of the Sick
Vaticanum II
liturgical reform
sacramental theology
sakrament chorych
Sobór Watykański II
reforma liturgiczna
teologia sakramentalna
Opis:
The understanding and celebration of the Sacrament of the Sick have experienced several changes through the ages. On of the results of that state was the limitation of its use only to the dying people. Therefore the reform undertaken after the Second Vatican Council pointed at the need of the restoration of the ancient practice to give the sacrament also to the sick people. This study concerns the phase of redaction of the new Ritual of the Sacrament of the Sick. The author discusses one by one the questions on theology, sacramental form and matter, subject and administrator of the Sacrament.
Zarówno obradom soborowym, jak też redakcyjnym pracom nad nowymi obrzędami sakramentu namaszczenia chorych przyświecał in genere jeden zasadniczy cel: przywrócić ten sakrament jego „historycznie” prawowitemu „właścicielowi”, czyli człowiekowi poważnie choremu, a nie jak dotąd, wyłącznie umierającemu. Powyższe, kategoryczne stwierdzenie z pewnością zostanie wzmocnione dwiema kolejnymi prelekcjami sympozjum: ukazaniem jego teologicznego sensu oraz potrzebą reorientacji dotychczasowej pragmatyki pastoralnej odnośnie do tego sakramentu.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 347-356
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne założenia odnowy i reformy liturgicznej II Soboru Watykańskiego
Autorzy:
Dudek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical renewal and reform
the Second Vatican Council
Sacrosanctum Concilium
the essence of the liturgy
liturgical theology
odnowa i reforma liturgiczna
 II Sobór Watykańsk
istota liturgii
teologia liturgiczna
Opis:
The article deals with the issues of renewal and reform of the liturgy after the Second Vatican Council, to show its necessity and the deepest essence, which are forgotten now with the promotion of a return to the Tridentine liturgy (in extraordinary form). The study has been divided into two parts. The first briefly outlined the historical context, marking the four most important moments: the liturgical movement, the Liturgical Commission of Pius XII, the conciliar Constitution on the holy liturgy Sacrosanctum Concilium and the Council for the implementation of the provisions of the Conciliar Constitution on the liturgy. The second part presents the basic theological assumptions of post-conciliar liturgical renewal. They have been focused around the four most important issues in response to the following questions: 1. What is the liturgy in its innermost being, that is what is celebrated? 2. Who celebrates the liturgy? 3. What is the purpose of the liturgy? and 4. How should the Church celebrate the liturgy?
Artykuł podejmuje problematykę odnowy i reformy liturgii po II soborze watykańskim, aby ukazać jej konieczność i najgłębszą istotę, o które zapomina się w obecnie wraz z promocją powrotu do liturgii trydenckiej (w formie nadzwyczajnej). Został podzielony na dwie części. W pierwszej nakreślono krótko kontekst historyczny, zaznaczając cztery najważniejsze momenty: ruch liturgiczny, działalność Komisji liturgicznej Piusa XII, ogłoszenie Konstytucji soborowej o świętej liturgii Sacrosanctum Concilium oraz powołanie Rady do Wykonania Postanowień Soborowej Konstytucji o liturgii. W drugiej części zostały zaprezentowane podstawowe założenia teologiczne posoborowej odnowy liturgicznej. Zostały one skoncentrowane wokół czterech najważniejszych zagadnień wyrażających się w odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czym jest liturgia w swej najgłębszej istocie, czyli co się celebruje? 2. Kto celebruje liturgię? 3. Jaki jest cel liturgii? oraz 4. Jak Kościół ma celebrować liturgię?
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1972-1978. Zarys wybranych problemów
Post-council renewal in Catholic Church in Poland in the years 1972-1978. A draft of selected problems
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545125.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
idea synodalności
ruch ekumeniczny
odnowa życia zakonnego
katolickie szkolnictwo wyższe
aktywność wiernych
teologia polska
studia biblijne
formacja seminaryjna
ruchy
movements
stowarzyszenia
Catholic Church
PPR
Second Vatican Council
Vatican II reception in Poland
commissions of Polish Bishops’ Conference
implementation of council’s ideas
liturgical reform
implementation of the idea of synodality
ecumenical movement’s achievements
renewal of oders’ and congregations’ life
renewal of catholic university education
laity’s activity
Polish theology
biblical studies
formation of seminarians
societes
Opis:
Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka „U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II” pióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/ Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The years 1972-1978 close the early phase of Vatican II reception in the Catholic Church in Poland. Theoretical and practical implementation of council’s ideas took place in particular socio-political conditions of a totalitarian state. The most important phenomena characteristic for the second phase were: changes in Polish piety, atomization of laity groups, growing importance of social communication channels running joining the institutional Church and laity; relationship between catholic hierarchy and democratic opposition; attempts at regulating diplomatic relations between Polish People’s Republic and the Holy See. An important role was played by commissions of Polish bishops entrusted with special tasks. They made sure that everything happened at a proper speed and controlled the tendencies of transformation. The most engaged groups were: Liturgical Commission, Ecumenical Commission, Commission for the Apostolate of Laity, Commission for Catholic Teaching and Commission of General Pastoral Care. Modest, but most important aims were achieved as far as implementing council’s teaching in Polish theology are concerned. A book by cardinal Karol Wojtyła entitled “At the roots of renewal. A study of Vaticanum II implementation” merits special attention. Works which proved crucial to the post-council renewal were published by fr. Stanisław Olejnik (moral theology), fr. Wincenty Granat (dogmatic theology), fr. Franciszek Blachnicki (pastoral theology and liturgical studies), fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv (history of ecumenism), fr. Feliks Zapłata SVD (mission studies), fr. Eugeniusz Weron SAC (theology of laity). The liturgical reform had several dimensions. Three major ones need to be underscored: preparation and editing of new liturgical books; practical adaptation of churches to the new rite of the Mass by relocation of the altar, tabernacle and other architectonical adaptations; new formation of altar boys. Deeper interest in biblical studies was manifest in publishing the translation of the Bible, the so called Poznań Bible in 1975. Practical implementation of the idea of synodality was expressed in following synods: III Warsaw Synod, Pastoral Synod of the Archdiocese of Cracow, I Synod in Katowice; II Synod in Gdańsk; II Synod in Częstochowa; II Synod in Lublin; II Synod in Gniezno. A major success of the ecumenical movement was the activity of Mixed Commission of Polish Ecumenical Council and Commission for Ecumenism of Polish Bishops’ Conference. For many congregations and orders this renewal had to do with returning to the sources and reawakening the founders’ spirit. The renewal of catholic university education called for exceptional ordering, regulating and unifying canon-law-related matters of theological departments and Academies of Catholic Theology. Cardinal Wojtyła paid special attention this necessity. Among catholic movements an example of the changes in question was dynamic development of the Movement of Living Church/Light-Life Movement. Emphasis was also put on creating institutional structures and perfecting concepts and assumptions.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 387-446
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce w 1972-1978. Pomiędzy bullą «Episcoporum Poloniae coetus» a wyborem Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830543.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Catholic Church in the People’s Republic of Poland
Vatican II
Polish Bishops’ Conference
liturgical reform
synodality
ecumenism
religious life renewal
higher catholic education renewal
lay movements
Kościół katolicki
Kościół katolicki w PRL
Sobór Watykański II
recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce
specjalistyczne Komisje Episkopatu Polski
aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej
reforma liturgii i pogłębienie studiów biblijnych
Opis:
Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego.  Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum IIpióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The period 1972-1978 concludes the early stage of the Vatican II implementation in Poland with its peculiar characteristics, given the socio-political conditions of a totalitarian state. It was marked by such phenomena as the changes in the Polish piety forms, the atomisation of the laity, the growing usage of the mass media by the Church, the ties with the political opposition and the efforts to normalise the Polish - Holy See diplomatic relations. Moreover, some achievements were made when it comes to the post-Vatican II Theology. We should mention here the works of Karol Wojtyla, Stanislaw Olejnik (Moral Theology), Wincenty Granat (Dogmatic Theology), Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgy), Stanislaw Celestyn Napiorkowski (Ecumenism), Feliks Zaplata (Missiology) and Eugeniusz Waron (Theology of Laity). The liturgical reform was applied with the new books printed, liturgical space alterations made and the lay ministers trained. The new, revised edition of the Scripture called The Poznan Bible was published in 1975. Synods were held in Warsaw, Cracow, Katowice, Gdansk, Czestochowa, Lublin and Gniezno. Some new regulations were introduced to the Catholic university institutions, most notably to the Catholic Theological Academy in Warsaw. There was a growth of the Church movements and associations such as the Light-Life Movement. That time was characterised by the effort to develop the new conceptual framework of the Vatican II renewal in Poland and to establish its institutional applications. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 29-80
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyczny powrót do źródeł: Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny w liturgii Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Problematic Return to Sources: Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in the Liturgy of the Ukrainian Greek Catholic Church
Autorzy:
Pańczak, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035173.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Katolickie Kościoły Wschodnie
latynizacja
reforma liturgiczna
Kongregacja Kościołów Wschodnich
rok liturgiczny
Eastern Catholic Churches
Latinization
liturgical reform
Congregation for the Oriental Churches
liturgical year
Opis:
Artykuł dotyczy jednego z najistotniejszych aspektów życia Katolickich Kościołów Wschodnich, jakim jest ich wierność własnemu obrządkowi, czyli liturgicznemu, teologicznemu, duchowemu i dyscyplinarnemu dziedzictwu (por. kan. 28 §1 Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich). Magisterium Kościoła, od dokumentów Soboru Watykańskiego II do wydanej w 1996  r. przez Kongregację Kościołów Wschodnich Instrukcji w sprawie stosowania przepisów liturgicznych Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich wzywa te wspólnoty do ponownego odkrycia bogactwa swojej tradycji, a gdzie zachodzi taka potrzeba – do roztropnego usunięcia obcych zapożyczeń i powrotu do źródeł. Na przykładzie święta celebrowanego na chrześcijańskim Wschodzie 9 grudnia widać, jak trudny jest ten proces w Ukraińskim Kościele Greckokatolickim. Rzymska reforma ksiąg liturgicznych (lata 40. XX wieku), która przywróciła zmienioną w 1891 r. nazwę i liturgię bizantyńskiego święta „Poczęcie św. Anny, gdy poczęła ona Najświętszą Bogurodzicę”, czeka na pełną recepcję i implementację.
The article concerns one of the most important aspects of the Eastern Catholic Churches’ life, which is their faithfulness to their own rite, that is, a liturgical, theological, spiritual, and disciplinary heritage (c. 28 §1 of The Code of Canons of the Eastern Churches). The Magisterium of the Church, from the documents of the Second Vatican Council to the edition in 1996 by the Congregation for the Oriental Churches of The Instruction for the Application of the Liturgical Prescriptions of the Code of Canons of the Eastern Churches, urges these communities to rediscover the richness of their traditions, and if necessary, to prudently remove foreign borrowings and return to the sources. The example of the holiday celebrated in the Christian East on December 9 shows how difficult this process is in the Ukrainian Greek Catholic Church. The Roman reform of liturgical books (1940s), which restored the name and liturgy of the Byzantine feast: The Conception of St. Anne, when she conceived The Holy Mother of God, changed in 1891, is still waiting for full reception and implementation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 111-123
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the traditional Good Friday oration for the Jewish people factually hurtful? Attempting to offer an apology for “pro perfidis Judaeis”
Czy wielkopiątkowa modlitwa za Żydów istotnie jest krzywdząca? Próba apologii oracji „za wiarołomnych Żydów”
Autorzy:
Mielnik, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676620.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
modlitwa za Żydów
Żydzi
Wielki Piątek
reforma liturgiczna
Birkat ha-Minim
oration for the Jewish people
Jews
Good Friday
liturgical reform
Opis:
The paper is an attempt at defending the traditional Good Friday oration for the Jewish people and to present its theological correctness. This was achieved due to analysing the crucial fragments and juxtaposing them with the Jewish prayer called “Birkat ha-Minim”. The study was / presented in four parts. The first one juxtaposes the versions of the Good Friday orations for the Jews. The next one presents Birkat ha-Minim, followed by an explanation of the key fragments of the traditional prayer for the Jews. Finally, the Good Friday oration was juxtaposed with Birkat ha-Minim. The analysis led to a conclusion that the Good Friday oration for the Jews was inspired by the New Testament texts. It was not created to offend the members of the chosen people but to show their tragic situation in which they found themselves as a result of rejecting Christ. A thorough analysis of the prayer leaves no doubt that its purpose is save the Jewish people, that is to say, to offer them the greatest possible goodness, which cannot be regarded as a manifestation of intolerance or anti-Semitism.
Celem niniejszego opracowania jest próba obrony tradycyjnej wielkopiątkowej modlitwy za Żydów. Realizacja celu pracy jest możliwa dzięki analizie kluczowych fragmentów tej oracji oraz zestawieniu ich z żydowską modlitwą Birkat ha-Minim. Temat został zrealizowany w czterech częściach. Najpierw zestawiono wielkopiątkowe modlitwy za Żydów. Następnie zaprezentowano żydowską „Birkat ha-Minim”, zwracając szczególną uwagę na jej kluczowe frazy. Potem wyjaśniono kluczowe wyrażenia tradycyjnej modlitwy wielkopiątkowej. Na końcu zestawiono obydwie oracje. W świetle przeprowadzonych analiz należy stwierdzić, że tradycyjna wielkopiątkowa ektenia za Żydów była inspirowana tekstami Nowego Testamentu. Nie została ona ułożona po to, by obrazić członków narodu żydowskiego, ale po to, by podkreślić tragiczność sytuacji, w której się znaleźli wskutek odrzucenia Chrystusa. Przeprowadzone analizy nie pozostawiają złudzeń, że celem tej modlitwy było zbawienie Żydów, a zatem najwyższe możliwe dobro, które w żaden sposób nie jest wyrazem nietolerancji czy antysemityzmu.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 243-256
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi – niespełniony postulat odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II? Refleksje w 60. rocznicę ogłoszenia konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Ars celebrandi - an Unfulfilled Postulate of the Liturgical Renewal of the Second Vatican Council? Reflections on the 60th anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Potoczny, Mateusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432218.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Sobór Watykański II
reforma liturgiczna
ars celebrandi
Liturgy
Second Vatican Council
Liturgical Reform
Opis:
Odnowa liturgiczna Soboru Watykańskiego II zdefiniowała szereg postulatów, które w zamierzeniu ojców miały nadać nowy wyraz liturgii Kościoła rzymskiego. Owe postulaty określone zostały przede wszystkim w konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, która stała się dokumentem założycielskim późniejszej reformy. Wśród rzeczonych postulatów część została sformułowana w sposób precyzyjny, natomiast inne – nie zapisane explicite – wynikają z ducha proponowanej reformy. Jednym z tych nie wyartykułowanych wprost postulatów jest troska o kształt sztuki celebrowania (ars celebrandi) liturgii. W niniejszym studium autor stara się wyartykułować soborowe wskazania dotyczące tej problematyki i z perspektywy sześciu dekad dokonać ewaluacji ich recepcji w liturgii Kościoła rzymskiego.
The liturgical renewal of the Vaticanum II defined a series of postulates that the fathers intended to give new expression to the liturgy of the Roman Church. These postulates were formulated primarily in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, which became the founding document of the subsequent reform. Among those postulates, some were formulated in precise terms, while others - not written down explicitly - derive from the spirit of the proposed reform. One of these non-explicitly articulated postulates is the concern for the shape of the ars celebrandi. In this study, the author tries to articulate the conciliar indications on this issue and, from the perspective of six decades, evaluate their reception in the liturgy of the Roman Church.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 27-47
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies