Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lithuanian historiography" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Formy dialogu pamięci i historii w humanistyce litewskiej po roku 1990 (wykorzystanie metody "oral history")
    Autorzy:
    Švedas, Aurimas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676480.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    oral history
    Lithuanian humanities
    Lithuanian historiography
    memory
    turn of the 21st century
    Opis:
    Forms of dialogue between memory and history in the Lithuanian humanities after 1990: On the use of oral historyThis article is devoted to the tradition of research using the method of oral history which has developed in the Lithuanian humanities since the country’s independence. It attempts to explain how Lithuanian scholars have employed the method and what challenges they face using it; what research problems they have resolved as a result and what they still hope to achieve in the near future; what studies based on the method of oral history should be considered the most important and display the highest potential in the context of developments in the Lithuanian humanities. The first part of the article discusses various challenges faced by Lithuanian scholars who rely on oral history as their main research tool. In the second part the focus is on the presentation of particular cases of successful studies employing the interview method; it also shows how scholars working on these projects addressed different problems which they encountered. Formy dialogu pamięci i historii w humanistyce litewskiej po roku 1990 (wykorzystanie metody oral history)Przedmiotem artykułu jest ukształtowana w litewskiej humanistyce niepodległej Republiki Litewskiej tradycja badań z wykorzystaniem metody historii mówionej (ang. oral history). Podczas pisania tego artykułu poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób na przełomie XX i XXI wieku litewscy przedstawiciele nauk humanistycznych korzystają z metody badawczej oral history oraz wobec jakich wyzwań stają? Jakie zagadnienia badawcze były, są i będą rozwiązane w najbliższej przyszłości dzięki wykorzystaniu tej metody? Jakie teksty wykorzystujące metodę oral history należy uznać za najważniejsze i o największym potencjale w kontekście procesów zachodzących w litewskiej humanistyce? Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono różnego rodzaju wyzwania, przed którymi stają badacze litewscy wykorzystujący oral history jako główne narzędzie badawcze. W drugiej części tekstu skupiono się na prezentacji i omówieniu konkretnych przykładów zakończonych sukcesem badań z wykorzystaniem metody wywiadu oraz sposobów rozwiązywania pojawiających się problemów.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manifesty w dwudziestowiecznej historiografii litewskiej
    Autorzy:
    Švedas, Aurimas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081183.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    manifesty
    historia XX wieku
    historiografi a litewska
    Manifestoes
    the 20th century
    Lithuanian historiography
    Opis:
    The article analyzes ten texts written by twentieth century Lithuanian historians, which can be attributed to the genre of the manifesto. They highlight the main features of the historians' communities in the three periods of the 20th century (inter-war independent Lithuania, Soviet Lithuania and Lithuania that re-established independence in 1990) and at the same time they enable us to comprehend the ideas, theoretical and methodological principles of these communities (as well as their individual members), sometimes even their existential positions.
    Źródło:
    Historyka studia metodologiczne; 2016, 46; 385-398
    0073-277X
    Pojawia się w:
    Historyka studia metodologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historiografia litewska o układzie kiejdańskim (1655 r.)
    Lithuanian historiography and the Agreement of Kėdainiai (1655)
    Autorzy:
    Sliesoriūnas, Gintautas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397869.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    historiografia litewska
    układ kiejdański
    unia kiejdańska
    Janusz Radziwiłł
    Wielkie Księstwo Litewskie
    Potop (1655)
    Lithuanian historiography
    Agreement of Kėdainiai
    Union of Kėdainiai
    Grand Duchy of Lithuania
    The Deluge (1655)
    Opis:
    W artykule podjęto próbę prześledzenia, jak kształtowały się i zmieniały w litewskiej historiografii oceny układu kiejdańskiego, zawartego 20 października 1655 r. między Wielkim Księstwem Litewskim i Szwecją, zrywającego dotychczasowe więzi unijne, łączące Litwę z Koroną Polską. W tekście zwrócono też uwagę na pierwsze oznaki kształtowania się łagodniejszych ocen działalności inicjatorów zawarcia tego układu ze strony Litwy, które można zaobserwować już na długo przed powstaniem historiografii tworzonej w języku litewskim.
    The article aims to explore the changing perceptions of the Agreement of Kėdainiai within the Lithuanian historiography. The agreement, signed on 20 October 1655 between the Grand Duchy of Lithuania and the Swedish Empire, severed Lithuania’s union with the Kingdom of Poland. The article also discusses the first examples of Lithuanian historiographers shining a more favorable light on the actions taken by the proposers of the agreement, long before historiography became an established discipline in the Lithuanian language.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2020, 28; 55-76
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy naprawdę unia została wykreślona z projektów Litwy nowoczesnej w końcu XIX – na początku XX wieku?
    Was the Union Really Erased from the Modern Lithuanian Statehood Projects in the Late Nineteenth – Early Twentieth Centuries
    Autorzy:
    Miknys, Rimantas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131668.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    idea of the (Lublin) Union
    Lithuanian national movement
    Lithuanian statehood projects
    “Lithuanian federalism”
    Lithuanian and Polish historiography
    idea unii polsko-litewskiej (lubelskiej)
    litewski ruch narodowy
    projekty państwowości Litwy
    „federalizm litewski”
    historiografia litewska a polska
    Opis:
    W artykule podjęto próbę krytycznej oceny tezy funkcjonującej w historiografii litewskiej, a częściowo także polskiej, że idea unii obu państw została wyeliminowana z projektów litewskiego ruchu narodowego ukształtowanych w końcu XIX i na początku XX w. Wyniki analizy ukazują potrzebę badań koncepcji federalizmu litewskiego, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii wpływu na nią unii polsko-litewskiej.
    The article offers a critical assessment of the deeply entrenched view in Lithuanian and Polish historiography that the idea of the (Lublin) Union was erased from the Lithuanian statehood projects created within the Lithuanian national movement in the late nineteenth–early twentieth centuries. Summarising the critical assessments made against this idea, several theses were formulated based on which further research could be conducted that could explain the effects of the Union on the formation and development of “Lithuanian federalism”.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2020, 6; 221-234
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ivan Ivanovich Lappo’s Views on the Circumstances of Establishing the Union of Lublin in the Context of Pre-Revolutionary Russian Historiography
    Autorzy:
    Ambroziak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178395.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Grand Duchy of Lithuania
    Union of Lublin
    Ivan Ivanovich Lappo
    Russian historiography
    history of historiography
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the views of Ivan Ivanovich Lappo regarding the circumstances of the conclusion of the Union of Lublin. The opinions of this historian were presented in the context of the views of Russian pre-revolutionary historiography, especially of such authors as Nikolay Gerasimovich Ustryalov, Mikhail Osipovich Koyalovich, Nikolay Alexeyevich Maksimieyko, Matvey Kuzmich Lyubavskiy and Fedor Ivanovich Leontovich. The article belongs to the vast area of studies on the history of historiography, the undertaking of which allows the assessment of the current scholarly achievements and research methodology, and thus making new research postulates. It should be noted that, despite some evolution, the fundamental assessment of the Union of Lublin in Russian pre-revolutionary historiography remained negative. However, the circumstances and reasons for its conclusion were perceived differently. Although the description of the conclusion of the Union of Lublin was not the main research goal for I. Lappo, he carried out a fairly detailed reconstruction of the Sejm of Lublin and the circumstances of the conclusion of the Polish-Lithuanian union in 1569. It seems that the aim of such a procedure was not only to explain the attitude of Lithuanians towards Poles and the legal relationship between the Grand Duchy and the Crown, but first of all to support of the historian’s fundamental thesis that, as a result of the Union of Lublin, the Grand Duchy did not lose its independence and distinctiveness. This historian not only reported the course of the Sejm of Lublin and the decision of the Act of the Union of July 1, but also confronted the views of Poles and Lithuanians concerning the conditions of the Union and the way it was concluded. According to him, the historical reality and the political system of the Grand Duchy until 1569 corresponded to the project of a union presented by Lithuanians. In his opinion, the aim of Poles was not to bring about real unification based on the principles of equality and fraternity, but to force Lithuanians to enter into a union through the implementation of old rights and privileges. In some parts of his research, however, the scholar differentiated between the radical attitude of the Chamber of Deputies of the Crown and the more conciliatory position of the Senate. The description of King Sigismund Augustus’s activities presented by I. Lappo turned out to be quite paradoxical and partly incoherent. On the one hand, the historian claimed that the monarch was under the influence of Poles and betrayed the Grand Duchy. On the other hand, he quoted a number of cases in which the king’s attitude contradicted this general opinion. Lappo’s general attitude towards the Union of Lublin remained negative. The historian clearly sympathized with Lithuanians, seeing Poles as merely caring for their own interests to the detriment of the Grand Duchy. The analysis of Lappo’s views made in this article shows that there are elements in his concepts that testify to the connection with the traditional narrative of Russian historiography, as well as new and original ideas.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2019, 84, 4; 97-122
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unia Lubelska we współczesnej ukraińskiej historiografii i dydaktyce
    The Union of Lublin in contemporary Ukrainian historiography and didactics
    Autorzy:
    Biłous, Natalia
    Rachuba, Andrzej
    Choińska-Mika, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/16647206.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Unia Lubelska
    historiografia ukraińska
    dydaktyka
    nauczanie historii
    Union of Lublin
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Ukraine
    historiography
    history textbooks
    Opis:
    In Ukrainian historiography, treatment of the significance and aftermath of the Union of Lublin depended on ideological priorities of the time. In the 19 th and 20 th century historians were united by a sustained anti-Polish attitude. As early as in the 19th century, the scholars built an image of Poland as the main “stranger” in Ukrainian history. This negative image survived throughout the 20th century and passed into the 21st century. The purpose of the article is to examine various historiographic problems and stereotypes related to the Union of Lublin in the last 25 years and evolution, i.e. transformation, of the views of Ukrainian historians and textbook authors regarding this landmark event. Soviet historiography borrowed the negative assessment of the Union of Lublin and its consequences for Ukraine from the “national” concept of Mykhailo Hrushevsky and, going further, added new stereotypes to it. In the mid-1990s we observe a departure from the model introduced by Hrushevsky and the Soviet model of writing about history. As a result of the new political realities, some emphases in historiography have shifted, the evaluations of events have changed slightly, and historians have outlined new, neutral evaluations of the union. Over the past ten years, a number of modern works by Ukrainian researchers have emerged, appreciating the common heritage of Poland and Ukraine, especially from the history of parliamentarianism, ideology, identity and culture, the history of the nobility, the bourgeoisie and the Cossacks, which have their roots in the Union of Lublin, when the Ukrainian lands became part of the former Commonwealth. In 2019, in connection with the 450th anniversary of the Union of Lublin, interest in this event among the Ukrainian public has increased. A scholarly conference was held with the support of the Polish Institute in Kiev. Unfortunately, new views of historians have not affected the content of most textbooks for secondary and tertiary schools. They still describe the Union of Lublin along the lines of the “best” Soviet models. In recent years, state policy in Ukraine has been aimed primarily at overcoming myths about the 20th century. Therefore, much attention is paid to the content of the recent history books, while the events of the 16th–17th century remain in its “shadow”. Although ideological formulas and stereotypes of national and Soviet historiography have been partly incorporated into contemporary textbooks, some positive changes in the assessment of the consequences of the Union of Lublin are already visible. The topic of the Union of Lublin is well suited for developing critical thinking among pupils and students. It allows them to form their own assessment, based on facts, sources and the latest research by historians.
    Źródło:
    Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 273-291
    9788395630255
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Jędrna prawda o utuczonych wieprzach”. Miejsce i rola Gdańska w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w ocenie Władysława Konopczyńskiego
    Autorzy:
    Klassa, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042766.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-09
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Władysław Konopczyński
    Gdańsk
    historiografia polska
    Rzeczpospolita Obojga Narodów
    stosunki polsko-niemieckie
    Polish historiography
    the Polish-Lithuanian Commonwealth
    Polish-German relations
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest twórczości jednego z najwybitniejszych historyków polskich XX w., Władysława Konopczyńskiego (1880–1952). Autorka skupia się na kwestii postrzegania przez Konopczyńskiego roli Gdańska – najpotężniejszego miasta szlacheckiej Rzeczypospolitej, ambiwalentnie ocenianego przez historyka, który eksponując znaczenie dostępu do morza dla rozwoju państwa, podkreśla wagę współpracy gdańsko-polskiej, ale ostro krytykuje działania postrzegane jako przejawy egoizmu miasta.
    This article is devoted to Władysław Konopczyński (1880–1952), one of the most distinguished Polish historians of the twentieth century, and his view of the role of Gdańsk – the most powerful city in the Polish-Lithuanian Commonwealth – in Poland’s history. The historian is shown to have held an ambivalent view of the city’s role in Polish history. Stressing the importance of Poland’s access to the sea and appreciating the city’s collaboration with the rest of the country, Konopczyński criticised what he considered to have been the symptoms of the city’s egoism.
    Źródło:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2020, 12; 119-136
    2450-8381
    2450-8373
    Pojawia się w:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między Polską Piastów i Polską Jagiellonów a Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Refleksje „anarchologiczne” i ich miejsce w rozwoju myśli historycznej Pawła Jasienicy
    Between the Piast Poland, Jagiellonian Poland, and The Commonwealth of Both Nations. ‘Anarchological’ reflections and their place in the development of Paweł Jasienica’s historical thought
    Autorzy:
    Mękarski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089403.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Jasienica Pawel
    Piast Poland
    Jagiellonian Poland
    anarchy
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    historiography of the Polish People’s Republic
    Marxism
    Jasienica Paweł
    Polska piastowska
    Polska jagiellońska
    anarchia
    Rzeczpospolita polsko-litewska
    historiografia PRL
    marksizm
    Opis:
    In March 1962, Paweł Jasienica, known chiefly for his books on the history of Poland, published an article entitled ‘Polska anarchia’ (‘Polish anarchy’). The article, which appeared in the weekly Przegląd Kulturalny, sparked off a heated debate on the sources of the anarchy into which the Polish-Lithuanian Commonwealth began to descend in the latter half of the seventeenth century. Among those who contributed to the debate were some of the leading historians of the day. Encouraged by the response to his article, Jasienica decided to expand it into a full-length book (completed in the spring of 1963). The author first presents the views expounded in the article from Przegląd Kulturalny, and then he reconstructs the debate and examines how Jasienica referred to it in his work on the anarchy. Since Jasienica’s account of the anarchy covers the period with which he was also concerned in Rzeczpospolita Obojga Narodów (published in English as The Commonwealth of Both Nations) - the third part of his series on the history of Poland for which he is most acclaimed - the author also attempts to compare the interpretations advanced in one work with those advanced in the other. As regards the anarchy, Jasienica traced its origin back to the reign of the last two kings of the Jagiellonian dynasty . In compliance with their commitment to securing the support of the great magnates on whom they chose to base their power, Sigismund I the Old (1467-1548) and Sigismund II Augustus (1520-1572) refused to endorse political arrangements advocated by the representatives of the Lower House of Parliament. The failure to reform the country along the lines suggested by the latter group led, in the long term, to political chaos. Unlike Jasienica, according to whom the Commonwealth degenerated into anarchy because of the errors committed almost exclusively by the rulers, the academic historians, whose views were inspired by Marxism, linked the state’s political impotence with the policy pursued by the whole nobility as a class. However, as the author shows, in Rzeczpospolita Obojga Narodów Jasienica radically changed his views. In his later work, all responsibility for the future anarchy was shifted onto Sigismund III Vasa (1566-1632) and his Catholic fanaticism. In revising his interpretation of what is known as the nobles’ anarchy, Jasienica drew, at least to some extent, on works by Jarema Maciszewski and Władysław Czapliński, historians who also represented the official historiography of the Polish People’s Republic.
    Źródło:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 1; 43--68
    0023-589X
    2657-4020
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies