Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Linguistic Law" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zum sprachlichen Weltbild in ausgewählten Begriffen aus dem Bereich des Erbrechts in der deutschen und polnischen Sprache
About the linguistic picture of the world in the chosen terms from the inheritance law in the German and Polish language
Autorzy:
Owsiński, Piotr
Paluch, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Erbrecht
sprachliches Weltbild
Deutsch
Polnisch
inheritance law
linguistic picture of the world
German language
Polish language
prawo spadkowe
językowy obraz świata
język niemiecki
język polski
Opis:
Der Tod, die vermögensrechtlichen Beziehungen (insbesondere das Eigentumsrecht) sowie der Wille, den anderen, von sich selbst gewählten Personen sein Nachlassvermögen im Todesfall zu übergeben, bewegen den Menschen als Elemente der außersprachlichen Realität zu einem sprachlichen Handeln, indem er ein Testament ausfertigt, das immer – unabhängig von der Testamentsform – mit solch einer Sprache ausgedrückt wird, deren Wesen mindestens bis zu einem gewissen Maße vom Gesetzgeber mittels der Rechtssprache geregelt und geordnet wird. Das Recht determiniert also die Sprache des Testaments in einem solchen Grad, der für die richtige und wahrgetreue Wiedergabe des Willens von den Erblassern und für die Auslegung der Willenserklärung in Gestalt des Testaments nötig ist. Der Wille wird somit immer vor allem aus der im Testament gebrauchten Sprache rekonstruiert. Ohne Testament als Sprechakt kann der Wille des Testators keine Rechtsfolgen erzeugen. Im Beitrag werden die Ergebnisse einer sprachlichen, kognitivistisch geprägten Untersuchung von ausgewählten Begriffen aus dem Bereich des Erbrechts in der deutschen und polnischen Sprache dargestellt. Das Ziel der Analyse besteht darin, den Grad der Äquivalenz unter den Termini aus beiden Sprachen zu messen, sowie den Grad der Präsenz des sprachlichen Weltbilds in den Formulierungen aus den genannten Sprach- und Kulturkreisen zu schildern.
Śmierć, stosunki majątkowe (w szczególności prawo własności) i chęć przekazania majątku na wypadek śmierci wybranym przez siebie osobom skłaniają człowieka jako elementy rzeczywistości pozajęzykowej do działania językowego w postaci sporządzenia testamentu wyrażonego niezależnie od formy testamentu za pomocą takiego języka, którego forma jest regulowana i porządkowana – przynajmniej do pewnego stopnia – przez prawodawcę przy użyciu języka prawnego. Prawo determinuje zatem język testamentu w takim zakresie, jaki jest niezbędny do prawidłowego odtworzenia woli spadkodawcy i interpretacji złożonego przez niego oświadczenia woli. Wola testatora jest zatem zawsze rekonstruowana głównie na podstawie testamentu będącego aktem językowym, bez którego nie może ona wywrzeć żadnych skutków prawnych. W artykule prezentowane są wyniki ukierunkowanej kognitywnie analizy językowej wybranych pojęć z zakresu prawa spadkowego w języku niemieckim i polskim, której celem jest ustalenie stopnia ekwiwalencji terminów w obu językach, jak również ocena stopnia utrwalenia językowego obrazu świata w słowach z jednego lub drugiego kręgu językowego i kulturowego.
The death, the proprietary relationships (especially right of ownership) and the will to devolve an estate to someone as the elements from the extra-linguistic reality move the people to use the language in form of the drawing up the testaments. These wills are always expressed through the agency of such language, whose form is regulated and arranged – at least to some degree – by a legislator using the legal language. The law determines then the language of the testament to that extent, which is necessary for right reconstruction of the testator’s will and for appropriate interpretation of his declaration. That will is always reconstructed on the basis of the testament, which is a speech act, without which the testator’s will cannot have any legal effects. In the paper hereunder there are presented the results of the language-cognitive analysis of the chosen terms from the inheritance law in the German and Polish language. The aim of the exploration is the showing of the terms’ equivalence in both languages, as well as the evaluation of the presence’s extent of the linguistic picture of the world in the words from both language and culture circles.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2020, 29; 255-276
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znamię wielości w przepisach kodeksu karnego
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788252.pdf
Data publikacji:
2018-04-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
wielość
funkcja gwarancyjna prawa karnego
wykładnia językowa
wykładnia celowościowa
many
warranty function of criminal law
linguistic interpretation
teleological interpretation
Opis:
Celem badań jest ocena sposobu rozumienia znamienia „wiele” zawartego w przepisach art. 115 § 2, 163, 165, 166, 169 § 2 i 300 § 3 kodeksu karnego, które jest poważnym problemem teoretycznym i praktycznym. Znamię to jest różnie rozumiane w doktrynie i orzecznictwie. Niekiedy stwierdza się, że nie jest możliwe wskazanie konkretnej liczby, lecz określenie wielości następuje w nawiązaniu do konkretnego stanu faktycznego. W nieostrym znamieniu „wiele” widać element luzu decyzyjnego wprowadzonego decyzją ustawodawcy. Inni autorzy dostrzegają potrzebę ustawienia granic dla znamienia „wiele”, wskazując najczęściej na konieczność interpretowania go w związku z liczebnikiem „kilka”. Badania są próbą weryfikacji tych stanowisk przy zastosowaniu metody formalno-dogmatycznej analizy przepisów kodeksu karnego.
The purpose of the study is to analyze the way of understanding the meaning of the “many” mark appearing in the provisions of art. 115 § 2, 163, 165, 166, 169 § 2 and 300 § 3 of Penal Code, which is real theoretical and practical problem. It is variously understood in doctrine and jurisprudence. Sometimes it is indicated that it’s not possible to determine a specific number, but the evaluation of the multiplicity takes place in relation to a specific factual situation, seeing in the out of focus the “many” element of decision-making slack introduced by the decision of the legislator. Other authors recognize the need to set the “many” boundary with the most often indicated in relation to the interpretation of the numeral “several”. The research is attempt to verify these positions using the formal-dogmatic method of analyzing the provisions of the penal code.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2018, 2 (214); 131-150
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE RECIPIENTS OF POLISH, GREEK AND CYPRIOT LEGAL NORMS. LINGUISTIC EXPONENTS
ODBIORCY PRAW POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH. WYKŁADNIKI JĘZYKOWE
Autorzy:
GORTYCH-MICHALAK, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920585.pdf
Data publikacji:
2016-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
język prawny
język legislacji
analiza porównawcza języków prawnych
przepis prawny
norma prawna
językoznawcze aspekty praw
legal language
language of the law
language of legislation
comparative analysis of legal languages
legal clauses
legal norms
legal rules
linguistic phenomena of the law
Opis:
The paper is dedicated to highlighting and indicating linguistic exponents used for needs to express the recipients of legal rules, which are present in Polish, Greek and Cypriot normative acts. The thesis of the investigation is the suspicion of designation or denotation or different relations existing between linguistic exponents referring to the recipients of legal rules and the real recipients of legal rules. Before the empirical investigations are conducted, some characteristics of legal language (statutory language) are given. The statutory language is understood as the language used express and to formulate legal rules. Thus, language of legal rules is an abstract creation as it is the interpreted form of the statutory language. Then a typical legal rule might be seen as an utterance saying: “X (in the circumstances Y) does Z”. The statutory language has a specific character and function, which is to express and to verbalize legal rules, thus considering the typology of legal rules, which is division into general legal rules (lex generalis) and specific legal rules (lex specialis), the linguistic exponents of these rules are presented. They are derived from Polish, Greek and Cypriot normative acts, more specifically, they form the laws. The next step of the investigation is to present the linguistic exponents used to specify the recipients of legal rules. The presentation is based on the relations of designation or denotation or different and the analysed linguistic exponents are given in confrontational aspect. The summaries and conclusions of the whole investigation are discussed in the final remarks of the paper. The final step of the investigation is to propose where and how the results of the performed investigations might be used as the applied linguistic, legal translatology especially seems the appropriate applicable field.
Celem artykułu jest wyodrębnienie i wskazanie językowych wykładników służących określeniu odbiorców norm prawnych, jakie występują w tekstach polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych. Stawianą w analizie tezą jest twierdzenie, że występujące w badanych tekstach wykładniki językowe wskazujące adresata normy prawnej, są w relacji denotacji lub desygnacji lub innej do rzeczywistego odbiorcy norm prawnych (bezpośredniego i pośredniego). Punktem wyjścia do dalszych badań jest krótka charakterystyka języka prawnego (język tekstów aktów normatywnych), który jest środkiem wyrazu normy prawnej. Język norm prawnych jest zaś tworem abstrakcyjnym, ponieważ jest interpretowany z języka prawnego. Norma prawna może być sprowadzona do wyrażenia „X (w okolicznościach Y) czyni Z”. Uwzględniając jednak specyfikę języka prawnego i jego roli, w oparciu o podział norm prawnych na normy ogólne (lex generalis) i normy szczególne (lex specialis), wskazano ich wykładniki językowe obecne w polskich, greckich i cypryjskich tekstach aktów normatywnych. W kolejnym etapie badań, z analizowanych tekstów, wyekscerpowano wykładniki językowe będące w relacji desygnacji lub denotacji lub innej w stosunku do odbiorcy normy prawnej i zestawiono je w ujęciu porównawczym. Ostatnim etapem badań jest wskazanie obszarów zastosowania osiągniętych wyników badań, szczególności w obszarze językoznawstwa stosowanego, a dokładnie na obszarze translatologii prawniczej. Podsumowanie badań i wnioski badawcze zostały zawarte w ostatniej części artykułu. W ostatniej części artykułu dyskutowane są możliwe obszary zastosowania wyników badań.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 7-26
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presumption of Common Language as an Interpretive Paradigm and Its Opponents in Polish Legal Theory
Autorzy:
Pulka, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45858048.pdf
Data publikacji:
2023-06-15
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
interpretation
presumption of common language
linguistic competence
interpretative paradigm
law text
Opis:
In my paper, I reconstruct Jerzy Wróblewski’s theory of interpretation. My goal is to show that this theory has the characteristics of a paradigmatic theory because of the importance of the presumption of common language, which is a fundamental element of this theory. This presumption is decisive in shaping the picture of interpretation and, consequently, gives the theory in question the status of a model theory defining a postulated model of legal interpretation. In the paper, I discuss various aspects of this presumption, highlighting its importance in preserving the principle of universal access to practical (legal) discourse. At the same time, I question the views that challenge this presumption by claiming that the language of law is a code accessible only to a cognitively privileged group of professional lawyers.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2023, 15, 2; 331-350
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawiedliwość językowa w prawie środowiska: ludy tubylcze a narody Unii Europejskiej
Linguistic justice in environmental law: the indigenous peoples and the nations of the European Union
Autorzy:
Osiejewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463153.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej
Tematy:
International law
European Union law
environment
linguistic justice
nation
indigenous people
communication
Prawo międzynarodowe
prawo Unii Europejskiej
środowisko
sprawiedliwość językowa
naród, ludy tubylcze
komunikacja
Opis:
One of the conditions for the effectiveness of guarantees attributed to peoples by international environmental law is their proper communication aimed at enabling these peoples to participate in the management of public affairs. The essence of communication with indigenous peoples is to obtain their consent to undertake operations that may carry a risk of harm to the environment. Communication with the EU nations takes place, on the other hand, by means of the EU secondary legislation. Although the subject in each of these cases is the peoples, and the purpose – conservation of the environment, different conceptual tools and methods of action apply. It is therefore reasonable to answer the question as to how these tools and methods enrich or limit the realization of claims in the linguistic aspect. The purpose of the paper is to reconstruct the assumptions about how to communicate with the peoples and to explore the conceptual framework that determines the concept of linguistic justice in international environmental law.
Źródło:
Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik; 2017, 24; 149-163
2080-4814
Pojawia się w:
Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa językowe i dyskryminacja językowa w prawie Unii Europejskiej
Language human rights and linguistic discrimination in European Union law
Autorzy:
Węgliński, Cezary Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201842.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
językowe prawa człowieka dyskryminacja językowa
polityka językowa Unii Europejskiej
prawo i język
language human rights
linguistic discrimination
linguistic policy of the European Union
language and law
Opis:
Temat artykułu stanowi analiza podstawowych założeń polityki językowej Unii Europejskiej, unijnego prawodawstwa oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE pod kątem fenomenu praw językowych oraz dyskryminacji językowej. Problem ten jest wciąż w niewielkim stopniu rozpoznany w nauce. Tekst skupia się w szczególności na prawach językowych przysługujących jednostkom w ich stosunkach z instytucjami unijnymi na przykładzie postępowań rekrutacyjnych i konkursowych. We wstępie ujęto prawa językowe w perspektywie socjolingwistycznej. Pod uwagę wzięto w szczególności myśl związaną z ruchem Language Human Rights, a także teoretyczne podstawy polityki językowej oraz jej znaczenie w kontekście praw podstawowych. Mimo specyfiki dyskursu i analiz prawniczych przywołanych w pracy obecne w nich ustalenia wydają się istotne z punktu widzenia socjolingwistyki, ze względu na fakt, że to m.in. w ramach tej zinstytucjonalizowanej komunikacji ma miejsce debata o problemach kontaktu języków, funkcjonowania wielojęzyczności, dyrektyw komunikacji językowej wpływających na jej codzienne realizacje w przestrzeni UE .
The topic of basic principles of the linguistic policy of the European Union, European law and the ECJ ’s jurisprudence on language rights of EU citizens and prevention of linguistic discrimination remain still unexploited in scientific literature. The paper focuses on language rights of individuals in their relations with EU institutions in the case-study of recruitment processes. In the introduction the general, sociolinguistic context, related to the Language Human Rights movement and linguistic policy was taken into consideration with regard to fundamental rights issues. Despite the specific, legal character of discourse and reasoning applied in the paper, the conclusions presented on their grounds seem to be important for sociolinguistics since it is within i.a. this institutionalised communication that takes place a debate on the problems of languages in contact, functioning of multilingualism, and some directives concerning linguistic communication that influence its everyday realisations in UE .
Źródło:
Socjolingwistyka; 2019, 33; 7-25
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie przestępstwa lingwistycznego i jego typologie
A Linguistic Crime as an Offence of Using or Failing to Use Language. Selected Typologies of Linguistic Crimes Penalised in Polish Criminal Laws
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787905.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
linguistic crime
use of language
silence
criminal law
Opis:
The aim of the article is to formulate a definition of linguistic crimes as a specific type of crimes penalised in Polish criminal laws and to categorise them according to the following criteria: the nature of the perpetrator’s enforcement activities; the use of language or failure to use it; the length of the linguistic enforcement activities; the authorship of statements; the nature of the legal good to be protected. Human behaviour, which is legally classified as a linguistic offence, is performative in nature and therefore has the legal effect of making the offender criminally responsible and of imposing criminal sanctions on him/her by the competent state authorities. In the article, the performative function of language will be extended to include the notion of passive performativity, resulting from an offence committed as a result of the failure to use language in situations where its use is required by the legal system.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2021, 28, 1; 45-56
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ON THE FORMS AND THORNS OF LINGUISTIC INDETERMINACY IN CHINESE LAW
Autorzy:
Mannoni, Michele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921405.pdf
Data publikacji:
2021-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Linguistic vagueness
linguistic ambiguity
Chinese law
Chinese legal language
cross-lingual studies
Opis:
This study addresses the different types and implications of linguistic indeterminacy in Chinese law. It firstly draws on the studies of scholars of different disciplines, such as linguistics and philosophy of language, to provide a taxonomy of indeterminacy in language. It then provides examples of each type, highlighting the implications in law and legal interpretation. It uses linguistic data from various texts, such as statutory laws and judgements, and analyse them with various methods, including discourse analysis and corpus linguistics. This study argues that when the language of the law is indeterminate, the legal outcomes may be particularly uncertain. It suggests that although it is difficult to ascertain whether the degree of indeterminacy is higher in some languages more than in others, some linguistic mechanisms at the word-formation level in Chinese are remarkably ambiguous. When uncertain terms are in key parts of the law, the consequences may be more serious. The study of linguistic indeterminacy in Chinese has implications for the study of forensic linguistics, and Chinese studies in general.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2021, 45, 1; 61-92
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O (nie)poprawności terminologii prawa spadkowego w polskim i niemieckim języku prawnym na przykładzie wybranych pojęć. Studium krytyczne
On the (in)correctness of the terminology of the law of succession in the Polish and German legal languages by the example of selected terms. A critical study
Autorzy:
Paluch, Anna
Owsiński, Piotr A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498867.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
prawo spadkowe
polski język prawny
niemiecki język prawny
językowy obraz świata
inheritance law
Polish legal language
German legal language
linguistic worldview
Opis:
Językowy obraz świata, stanowiący warunkowany przez daną kulturę i odzwierciedlony w języku sposób percepcji świata, oraz komunikacyjna funkcja języka, stanowić mogą bazę dla dociekań, czy – i ewentualnie w jakim stopniu – dane pojęcie używane w akcie komunikacji odzwierciedla zamysł mówiącego oraz odpowiada odbiciu obrazu tegoż pojęcia w jego świadomości oraz czy owo wyrażane przez komunikującego słowo ewokuje taki sam – albo przynajmniej podobny – obraz w świadomości odbiorcy przekazywanego komunikatu. Ranga tego zagadnienia uwypukla się w szczególności w odniesieniu do języka prawnego, w ramach którego precyzja wypowiedzi powinna być podstawowym dążeniem ustawodawcy. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy pojęcia polskiego i niemieckiego języka prawa spadkowego zawsze oddają treść, którą mają opisywać, czy też istnieją w tych językach takie słowa, które na płaszczyźnie językowej sugerują inną treść prawną, niż ta, której nośnikiem mają one być w założeniu ustawodawców. W artykule zaprezentowane zostały wyniki analizy wybranych pojęć opisujących instytucje prawa spadkowego pod kątem pełnionej przez nie funkcji referencyjnej w nawiązaniu do odzwierciedlonego w nich językowego obrazu świata.
The linguistic image of the world, constituting the way of perceiving the world conditioned by a given culture and reflected in its language, and the communicative function of language, may constitute the basis for inquiries as to whether – and possibly to what extent – a given concept used in the act of communication reflects the speaker’s intention and corresponds to the reflection of an image of the concept in his/her consciousness and whether the word expressed by the communicator evokes the same – or at least a similar – image in the consciousness of the recipient of the transmitted message. The importance of this issue is emphasized in particular with regard to a legal language, where the precision of expression should be the legislator’s primary aspiration. This article is an attempt to answer the question as to whether the terms of the Polish and German language of inheritance law always reflect the content they are meant to describe, or whether there are words in these languages that on the linguistic level point to a different legal content than the one they are supposed to convey according to lawmakers. The article presents the results of the analysis of selected concepts describing the institutions of inheritance law in terms of their reference function to the linguistic worldview reflected in them.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 1(5); 37-52
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MISFIRES OF CROSS-CULTURAL LEGAL COMMUNICATION IN THE PERSPECTIVE OF J. AUSTIN AND J. LANGSHAW AUSTIN
PROCEDURALNE POMYŁKI W INTERKULTUROWEJ KOMUNIKACJI PRAWNICZEJ Z PERSPEKTYWY J. AUSTINA I J. LANGSHAW AUSTINA
Autorzy:
KOROLEV, Sergey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920208.pdf
Data publikacji:
2010-06-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
interkulturowa komunikacja
komunikacja prawnicza
legilingwistyka
język prawny
legal language
language of the law
language of legislation
comparative analysis of legal languages
legal clauses
legal norms
legal rules
linguistic phenomena of the law
Opis:
The article is meant to serve both theory and practice in the cross-roads area where legaltheory meets linguistic philosophy. The legal perspective is represented by the famous commandtheory of John Austin, who is often regarded as the founding father of anglo-american branch oflegal positivism. The linguistic perspective is represented by the speech acts theory elaborated byJohn Langshaw Austin.It is argued that the command theory is only of marginal use for any process of crossculturallegal communication. The reason behind this argument is that the command theory isgrossly reductionist in its nature (―colonel – lieutenant‖) and cannot therefore embrace a trilateralreality of cross-cultural legal communication (speech originator – interpreter – audience). But theimperative theory may be useful if applied to ―misfires‖ of the whole process of legal oraltranslation. By transforming the said trilateral reality to any dichotomy in the sense of the commandtheory, i.e. by bracketing together any two of the said agents and by insulating the third one- weinevitably arrive at some sort of ―misfire‖ or even collapse of the whole procedure. Further thecommon view is challenged that the only source of such ―misfires‖ lies in poor quality ofinterpretation. It is argued that both the speech originator and even somehow inadequate audiencemay share the final failure.The eventual outcome of the article may be described as an attempted synthesis of thespeech acts theory of John Langshaw Austin and sociology of law as elaborated by Germanprofessor Werner Krawietz. The interdisciplinary approach to discussed ―misfires‖ of cross-culturallegal communication resulted in formulating a series of bilateral rules, which are obligatory both for the speech originator and the interpreter if the most unacceptable ―misfires‖ of legal oraltranslation are to be avoided.
Artykuł ma charakter interdyscyplinarny, gdyż pokazuje punkty styczne pomiędzy teorią prawa a filozofią języka. Perspektywa prawnicza zostaje pokazana z punktu widzenia teorii Johna Austina, który jest często postrzegany, jako twórca anglo-amerykańskiej gałęzi pozytywizmu prawniczego. Z kolei perspektywa językoznawcza została oparta na teorii aktów mowy opracowanej przez Johna Langshaw Austina.Autor uważa, że teoria Johna Austina ma marginalne zastosowanie do komunikacji międzykulturowej, ze względu na jej redukcjonistyczny charakter, który czyni ją nieprzydatną w komunikacji trzypłąszczyznowej (nadawca – tłumacz – odbiorcy). Jednakże autor zwraca uwagę, że teoria może być przydatna, jeżeli zostanie zastosowana do zaburzeń jakie potencjalnie mogą się pojawić w procesie komunikacji. Ponadto, zwraca się uwagę na często błędny stereotypowy pogląd, zgodnie z którym zaburzenia w komunikacji wynikają z jakości pracy wykonanej przez tłumacza. Na jakość przekładu ma bowiem wpływ także nadawca komunikatu, a niekiedy nawet odbiorca.W wyniku przeprowadzonej analizy autor formułuje zasady, pozwalające unikać zaburzeń wkomunikacji, których powninni przestrzegać zarówno nadawca komunikatu, jaki i tłumacz.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 4, 1; 29-38
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LEGAL REASONABLENESS AND THE NEED FOR A LINGUISTIC APPROACH IN COMPARATIVE CONSTITUTIONAL LAW
SŁUSZNOŚĆ PRAWA I POTRZEBA ANALIZY JĘZYKOZNAWCZEJ W KOMPARATYSTYCE PRAWA KONSTYTUCYJNEGO
Autorzy:
PENNICINO, Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920095.pdf
Data publikacji:
2017-02-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
słuszność prawa
podejście językoznawcze
porównawcze prawo konstytucyjne
legal reasonableness
linguistic approach
comparative constitutional law
Opis:
The paper focuses on the concept of reasonableness in several countries, in particular, comparing common and civil law systems. More specifically, it refers to the use of this word in the discourse of the judiciary and especially in the context of constitutional law. In the latter context reasonableness plays a crucial role in conveying values and thus construing “different” constitutionalisms; in fact it enhances the dynamics of the constitutional framework, while leaving the Constitution unaltered. Up to now, constitutional scholarship has devoted attention to the issue of reasonableness as a tool of adjudication (i.e. by including it in the wider framework of scrutiny techniques, such as strict scrutiny versus proportionality). On the contrary, the underlying hypothesis of this paper is that a solid linguistic approach will enhance the understanding of the role reasonableness plays as the quest for minima moralia in constitutional law.
Artykuł skupia się na koncepcji słuszności prawa w kilkunastu krajach, ze szczególnym uwzględnieniem systemów common law i prawa cywilnego. Odnosi się do zakresu użycia terminu w dyskursie sądowym, szczególnie zaś w kontekście prawa konstytucyjnego. W dalszej treści słuszność odgrywa kluczową rolę w przekazywaniu wartości wzmacniając dynamikę ramy konstytucyjnej samą ustawę pozostawiając w zasadzie nietkniętą. Obecne badania konstytucyjne skupiają się na zagadnieniu słuszności jako narzędzia dla osądów. Główne założenie tego tekstu odnosi się jednak do tego, że zwiększenie zrozumienia dla roli słuszności, którą ona odgrywa w prawie konstytucyjnym jest powiązane z gruntownym podejściem językoznawczym. 
L‘Autore analizza il concetto di ragionevolezza cosí come utilizzato nei sistemi giuridici di paesi diversi tenendo particolarmente in conto il confronto tra i paesi di tradizione continentale e quelli di common law. Più specificamente si analizza l‘utilizzo del concetto di ragionevolezza nel contesto giuridico e, specialmente, costituzionale. In quest‘ultimo caso, infatti, la ragionevolezza gioca un ruolo cruciale nel veicolare diversi valori e, di conseguenza, dare vita a differenti ―costituzionalismi‖. Infatti, questo concetto favorisce il dinamismo della cornice costituzionale pur mantenendo la Costituzione inalterata. Fino a questo momento la dottrina costituzionalistica ha analizzato il concetto di ragionevolezza come strumento del controllo di costituzionalità (cioè come uno dei possibili strumenti concettuali utilizzati per vagliare la compatibilità di un atto con la costituzione, come per esempio lo strict scrutiny da un lato e la proportionality dall‘altro). Al contrario, la tesi dell‘autore è che un solido contributo da parte della scienza della linguistica favorirebbe la comprensione del ruolo svolto dal concetto di ragionevolezza come minima moralia nel Diritto costituzionale.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 2, 1; 23-38
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korpusy językowe jako narzędzie interpretacji prawa. Amerykańska teoria i praktyka
Linguistic Corpora as a Tool of Statutory Interpretation: American Theory and Practice
Autorzy:
Tobor, Zygmunt
Zeifert, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202299.pdf
Data publikacji:
2020-12-11
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
wykładnia prawa
językoznawstwo korpusowe
korpusy językowe
orzecznictwo amerykańskie
statutory interpretation
corpus linguistics
linguistic corpora
US case law
Opis:
W amerykańskiej praktyce orzeczniczej i teorii interpretacji dużą wagę przywiązuje się do pojęcia zwykłego znaczenia (ordinary meaning) tekstu prawnego. W celu ustalenia zwykłego znaczenia sędziowie odwołują się najczęściej do własnej intuicji lub do słowników – obie te metody nasuwają szereg zastrzeżeń, które od lat wyrażane były w literaturze. W ostatnich kilku latach sądy zaczęły w tym celu wykorzystywać również korpusy językowe. Korpusy językowe to elektroniczne zbiory autentycznych tekstów danego języka, które można analizować za pomocą narzędzi informatycznych (m. in. wyszukiwania, list frekwencyjnych, konkordancji, kolokacji). Badania korpusowe wymagają sporej wiedzy lingwistycznej i umiejętności technicznych, w zamian zaś oferują dane statystyczne, które mogą wiele powiedzieć m. in. na temat warstwy semantycznej języka. Użycie korpusów przez sędziów – najpierw sądów stanowych, później również federalnego Sądu Najwyższego – wywołało ożywioną dyskusję akademicką. W polskiej literaturze zagadnienie to nie było dotąd podejmowane, dlatego artykuł ma zasadniczo charakter sprawozdawczy. W pierwszej kolejności przedstawiony zostaje zarys językoznawstwa korpusowego. Następnie odtworzona jest historia wykorzystania korpusów przez amerykańskie sądy. Wreszcie, zreferowana zostaje amerykańska dyskusja na temat korpusów, ze szczególnym uwzględnieniem głosów aprobujących ich wykorzystanie i głosów krytycznych.
In American adjudicating practice and theory of statutory interpretation, great attention is paid to the notion of ordinary meaning of legal text. In order to determine the ordinary meaning, judges usually refer to their own linguistic intuition or dictionaries – both these methods give rise to a number of reservations that have been expressed in legal literature for years. In the last few years, courts have also started using linguistic corpora for this purpose. Linguistic corpora are electronic collections of authentic texts in a given language which can be analyzed using IT tools (e.g. searches, frequency lists, concordances, collocations). Corpus research requires considerable linguistic knowledge and technical skills, and in return it offers statistical data that can reveal a lot about the semantic layer of language. The use of corpora by judges – first in state courts, later also in the federal Supreme Court – sparked lively academic discussion. In Polish literature, this issue has not been discussed so far, which is why the article is essentially of a reporting nature. First, an outline of corpus linguistics is presented. Then the history of the use of linguistic corpora by US courts is reconstructed. Finally, the legal discussion about corpora in the US is presented, with particular emphasis on voices approving their use and on critical voices.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 4(25); 80-90
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DROIT COMMUN, LANGUE COMMUNE: UN RETOUR SUR LINTERPRÉTATION JUDICIAIRE DU DROIT LINGUISTIQUE AU QUÉBEC À LA LUMIÈRE DU DROIT COMMUN
WSPÓLNE PRAWO, WSPÓLNY JĘZYK: INTERPRETACJA SĄDOWA PRAWA JĘZYKOWEGO W QUEBECU W ŚWIETLE IUS COMMUNE
Autorzy:
Côté, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921356.pdf
Data publikacji:
2020-05-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Linguistic Law
Jus Commune
French Language
Quebec
Constitutional Law
Federalism
Legal certainty
National Identity
Bilingualism
Charter of the French Language
Supreme Court of Canada
prawo językowe; ius commune; język francuski; Quebec; prawo konstytucyjne; federalizm; bezpieczeństwo prawne; tożsamość narodowa; dwujęzyczność; Karta języka francuskiego; Sąd Najwyższy Kanady
Droit linguistique; Droit commun; Langue française; Québec; Droit constitutionnel; Fédéralisme; Sécurité juridique; Identité nationale; Bilinguisme; Charte de la langue française; Cour suprême du Canada.
Opis:
 Le droit commun (jus commune) est la toile de fond intellectuelle sur laquelle toute normativité juridique se construit au sein d'une société et dont tout droit, même constitutionnel, ne peut faire l'économie au moment de son interprétation. Le droit commun emportant une série de valeurs structurantes, il convient de s'interroger sur l'interprétation à donner au droit linguistique d'une société minorisée, pour laquelle la préservation linguistique est un enjeu littéralement existentiel au sein d'un cadre constitutionnel fédéral plus grand, à la lumière de son droit commun. L'auteur avance que la Cour suprême du Canada n'aurait peut-être pas adéquatement tenu compte de cette donnée importante au Québec au moment d'invalider les pans de la Charte de la langue française traitant de la langue officielle de la législation et de la justice au Québec dans le cadre de l'affaire Blaikie en 1979, par laquelle elle imposait à la province francophone enclavée un bilinguisme législatif et judiciaire obligatoire, et qu'il conviendrait de réévaluer la justesse en droit de cette décision.
Do ius commune (droit commun) odwołują się reguły prawa i interpretacje prawne dotyczące wszystkich gałęzi prawa, nawet prawa konstytucyjnego. W związku z tym warto zastanowić się, jak w tym kontekście interpretować prawo językowe w odniesieniu do mniejszości żyjącej w większej, federalnej strukturze państwowej, dla której ochrona własnego języka to żywotny problem. Autor twierdzi, że Sąd Najwyższy Kanady mógł zaniedbać te kwestie w Quebecu, unieważniając duże fragmenty Karty języka francuskiego dotyczące oficjalnego języka ustawodawstwa i sądownictwa w sprawie Blaikie z 1979 roku, w której narzucił francuskojęzycznej enklawie konstytucyjną dwujęzyczność w sprawach legislacji i sądownictwa. Być może słuszność tej decyzji powina być poddana ponownej ocenie.
The jus commune (droit commun) is the intellectual canvas upon which any rule of law is built upon within a given society, that must be integrated in any interpretation or construction process in any field of law, even constitutionnal law. As the jus commune bears a series of structural values, one ponders as to the correct construction of linguistic law to be held in that regard within a minority society entrenched inside a greater federal superstructure, where linguistic preservation is a collective existential matter. The author submits that the Supreme Court of Canada may have neglected to consider this important factor in Quebec when striking down large sections of the Charter of the French Language pertaining to the official language of law and judicial decisions in the 1979 Blaikie case, in which it imposed official constitutional bilingualism in matters of legislation and judicial decisions to the enclaved French-speaking province. Perhaps the appropriateness of this decision should be revisited.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2020, 42, 1; 41-75
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conceptual Origins of Legal Linguistics
Autorzy:
GALDIA, Marcus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098422.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
inquiries into the language of law
legal linguistics and its method
legal-linguistic topics
mainstream legal linguistics
future legal linguistics
Opis:
This essay is a survey of methods applied and topics scrutinized in legal-linguistic studies. It starts with the elucidation of the epistemic interest that led to the emergence and to the subsequent expansion of the mainstream legal-linguistic knowledge that we dispose of today. Thus, the essay focuses upon the development of problem awareness in the emerging legal-linguistic studies as well as upon the results of research that might be perceived as the state of the art in the mainstream legal linguistics. Meanwhile, some methodologically innovative tilts and twists that enrich and inspire contemporary legal linguistics are considered as well. Essentially, this essay traces the conceptual landscape in which the paradigms of legal-linguistic studies came about. This conceptual landscape extends from the research into the isolated words of law and the style used by jurists to the scrutiny of legal texts and legal discourses in all their socio-linguistic complexity. Within this broad frame of reference, many achievements in legal-linguistic studies are mentioned in order to sketch the consequences of processes in which legal-linguistic paradigms take shape. The author concludes upon a vision of legal linguistics called pragmatic legal linguistics as the newest stage in the intellectual enterprise that aims to pierce the language of the law and by so doing to understand law better.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2021, 47; 17-56
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CECHY JAPOŃSKIEGO I POLSKIEGO JĘZYKA PRAWA
THE FEATURES OF THE JAPANESE AND POLISH LANGUAGE OF LAW
Autorzy:
HORIE, Yuki
TRZASKAWKA, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920623.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cechy języka
język prawny
język prawniczy
wieloznaczność
polisemia
homonimia
homofony
synonimia
metafory
eufemizmy
archaizmy
termin fachowy
zapożyczenia
język ogólny
analiza językowa
features of language
language of law
polysemy and homonymy
homophones
synonyms
metaphors
euphemisms
specialized terminology
borrowings
colloquial language
linguistic analysis
Opis:
Temat pracy wybrano, ponieważ cechy języka prawa nie zostały jeszcze opisane we wskazanej parze językowej. Celem pracy jest omówienie tych cech w japońskim i polskim języku prawnym i prawniczym. Autorki przedstawiają cechy języka prawa, posługując się definicjami i przykładami z polskiej i japońskiej ustawy o prawie autorskim i przykładami terminologii narodowej czy sądowej. Owe ustawy, jak i terminologia są zarazem materiałem badawczym. Metoda badawcza, która została obrana, opiera się na obserwacji empirycznej wskazanego materiału badawczego. Autorki skupiają się na omówieniu takich cech, jak: polisemia i homonimia, synonimy, metafory, faux amis czy terminy fachowe/specjalistyczne. Dodatkowo zarysowano różnice pomiędzy językiem potocznym a językiem prawnym i prawniczym. Praca ma charakter poglądowy. Wybrano tylko niektóre cechy języka prawa. W dalszych badaniach należałoby poszerzyć ten opis o większą ilość cech i przykładów.
The subject of the paper was chosen because the features of language of law have not been described in every language pair yet. The aim of the paper is to discuss the features of the Japanese and Polish language of law. The presented features were taken from Polish and Japanese copyright acts, national terminology and language used in courts. The method focuses on empirical studies. The authors of the paper focus on the following features of language of law: polysemy and homonymy, synonyms, metaphors, false friends (faux amis) or specialized terminology, as well as differences between colloquial language and the varieties of the language of the law. The paper has an outlook nature. Only some features of language of law were chosen. In the nearest future the description of these features should be broadened, as well as the examples.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 7-24
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies