Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Legaty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Rozrządzenie na wypadek śmierci w prawie rzymskim – legaty, fideikomisy i kodycyl
    Disposition in case of death in Roman law – legata, fideicommissa and codicil
    Autorzy:
    Durlik, Magdalena Natalia
    Witkowska-Krzymowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/451759.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
    Tematy:
    legata
    fideicommissa
    codicil
    law of inheritance
    Roman law
    legaty
    fideikomisy
    kodycyl
    prawo spadkowe
    prawo rzymskie
    Opis:
    The objective of this lecture is to present the institution of legata, fideicommissa and codicil such as they had been developed in Roman law, and subsequently to demonstrate if and how they were adopted in Polish and German law. This presentation does not cover the issues of will. The article was written using dogmatic and comparative methodology. In this work it was proved that both Polish and German modern law regarding partial property disposition in case of death have their origin in Roman law institution. Although not all of those institution survived till today. In modern less formalized legal systems it is justified that the object of regulation is a general institution of bequeathment, without the division into strictly formal legatum and informal fideicommissum. On the other hand mortis causa act which codicil was in Polish and German legal systems of succession law does not occur at all.
    Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie instytucji legatów, fideikomisów i kodycylu tak, jak zostały wykształcone w prawie rzymskim, a następnie wykazanie, czy i jak zostały recypowane w prawie polskim oraz niemieckim. Niniejsze opracowanie nie obejmuje swym zakresem zagadnień dotyczących testamentu. Artykuł został napisany z wykorzystaniem metody dogmatycznej i komparatystycznej. W pracy wykazano, iż geneza współczesnego prawa zarówno niemieckiego, jak i polskiego w zakresie regulacji cząstkowych rozrządzeń majątkowych na wypadek śmierci w dużej mierze sięga instytucji prawa rzymskiego. Jednakże tylko niektóre z tych instytucji przetrwały do dziś. We współczesnych mniej sformalizowanych systemach prawnych występuje instytucja zapisu, która nie jest dzielona na bardzo formalny legat i nieformalny fideikomis. Z kolei akt mortis causa, jakim był kodycyl, w polskim i niemieckim systemie prawa spadkowego nie występuje w ogóle.
    Źródło:
    Journal of Modern Science; 2018, 36, 1; 335-352
    1734-2031
    Pojawia się w:
    Journal of Modern Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Intertekstualna biblioteka” Franciszka Villona
    The ‘Intertextual Library’ of Francois Villon
    Autorzy:
    Gęsicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013909.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Franciszek Villon
    Legaty
    Testament
    intertekstualna biblioteka
    topos
    Lais
    intertextual library
    Opis:
    In this article, I focus on the intertextual dimension of Franc¸ois Villon’s poems: Lais and Testament. The ‘intertextual library’ is the internal knowledge that is used by the poet. I analyse intertextual references that appear as directly mentioned names or book titles and literary allusions easily identified by the reader. The principle behind their selection and juxtaposition in particular verses is the starting point for examining the function of their use from the perspective of the supposed author’s intention.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 201-215
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Darowizny, legaty testamentowe i inne sposoby nabywania ksiąg do biblioteki cystersów w Szczyrzycu w okresie staropolskim
    Donations, testamentary depositions and other ways of acquiring books for the Cistercian library in Szczyrzyc in the Old Polish period
    Autorzy:
    Marszalska, Jolanta M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023048.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biblioteka zakonna
    cystersi
    Szczyrzyc
    darowizny
    legaty testamentowe
    monastic library
    the Cistercians
    donations
    testamentary depositions
    Opis:
    Legacies from the donors of the monastery, testamentary depositions and gifts were the main form of supply of books to the library of Szczyrzyc, both in the early days of the monastery as well as over several hundred years of its existence and operation. It was a quite common phenomenon for the vast majority of monastic libraries in the past centuries. In the light of the preserved archival material, and above all the books from the library of Szczyrzyc, it can be concluded that it was one of the most important sources of enlargement of the monastic library. This statement applies to the entire period of the functioning of this library, but especially to the beginning of its formation when the collections mainly included manuscripts and liturgical codes.On the basis of the information about provenance, it is possible to identify three groups of donors to the library of Szczyrzyc: monks (abbots and priors) from Szczyrzyc, secular clergy, representatives of other religious orders and lay people. Among the donated books are primarily theological and liturgical works as well as the collections of sermons necessary for the effective pastoral care of the parish.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 179-197
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dochody szpitala świętoduskiego w Lublinie w XVI-XVII w.
    The Income of the Holy Spirit Hospital in Lublin in the 16th-17th Centuries
    Autorzy:
    Prucnal, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953734.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lublin
    szpitalnictwo
    dobroczynność
    dochody z nieruchomości
    wadia
    legaty
    czynsze
    hospital service
    charity
    income from estates
    bid bonds
    legacies
    rents
    Opis:
    The work of the Holy Spirit Hospital and Church in Lublin was secured by using the property they owned and by the income obtained from its commercial part. They were „steady” and depended on the managers of the hospital. The hospital account books from the years 1548-1556 and 1604-1628 show that there was a change in this respect caused by funding a Carmelite monastery on the hospital grounds in 1610, as in the middle of the 16th century the income came mostly from the hospital's suburban estates, whereas at the beginning of the 17th century it mainly came from buildings within the town (from 43 to 25% the proportions changed to 12 to 69%). Besides the steady income the hospital obtained means from numerous donations and charities received mainly by testament, that were an expression of individual piety. The great amount of these small legacies – that not always had the form of money, – rarely recorded in the source materials, or not recorded at all, made it possible to finance the current charity work without any breaks. Acquiring income from legal acts (among others, testaments, agreements, judgments), that resulted from support given to the hospital by town authorities is easier to follow. In the middle of the 16th century the unsteady income amounted to 6-30% of all the money obtained by the hospital, and at the beginning of the 17th century already to 28-53%. This proportion influenced both reconstruction of the hospital buildings and the range of the charity work undertaken by the hospital.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 2; 47-71
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uzbrojenie w testamentach żołnierzy armii koronnej w okresie wazowskim (1587–1668)
    Armaments in the Wills of Soldiers of the Crown Army During the Vasa Period (1587–1668)
    Autorzy:
    Śliwińska-Słomska, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46187915.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    testamenty
    uzbrojenie
    broń palna
    broń biała
    uzbrojenie ochronne
    legaty testamentowe
    wills
    weapon
    cold weapon
    firearms
    body armour
    testamentary legates
    Opis:
    Problematyką artykułu są zapisy dotyczące broni oraz uzbrojenia ochronnego w testamentach żołnierzy armii koronnej, pełniących swoją służbę w okresie wazowskim (1587–1668). W artykule przedstawione zostały zarówno informacje na temat testatorów: stan cywilny, formacja, w jakiej służyli, stopień wojskowy, jak i dane o czasie i okolicznościach powstania dokumentów. Niniejsza praca skupia się również na kwestii popularności konkretnych rodzajów zapisanej broni w legatach żołnierskich, a także cechach szczególnych (np. rodzaj zamka, budowa głowni, pochodzenie), jakimi określana była broń. Najczęściej zapisywaną grupą przedmiotów była broń palna. Testatorzy nieco rzadziej legowali uzbrojenie ochronne, zaś najrzadziej przekazywali spadkobiercom broń białą. W tekście wyszczególnione zostały również grupy osób oraz instytucje będące odbiorcami zapisów testamentowych dotyczących broni i uzbrojenia. Najczęściej były to osoby związane z testatorami na płaszczyźnie zawodowej: wywodzący się ze szlachty towarzysze, pochodząca z niższych i uboższych warstw czeladź, pocztowi oraz kadra oficerska. W skład drugiej grupy odbiorców legatów testamentowych wchodzili członkowie rodzin testatorów. Legaty testamentowe przekazywane były również klasztorom oraz kościołom parafialnym. Legaty o najwyższej wartości materialnej kierowane były do towarzyszy broni, członków rodzin oraz instytucji kultu religijnego. Uzbrojenie zaczepne i ochronne trafiało również do małżonek testatorów, które otrzymywały broń częściej jako zabezpieczenie majątkowe, a nie jako przedmioty służące do walki. Broń o mniejszej wartości legowana była dla czeladzi.
    This article analyses the records of weapons and protective equipment in the soldiers’ wills of the Crown Army, serving in the Vasa period (1587–1668). It presents information about the testators: their marital status, formation in which they served, military rank, and the time and circumstances in which the documents were created. The study also focuses on the popularity of specific types of registered weapons in military legates, and specific features (for example: type of lock, construction of the blade, origin), by which the weapon was identified to. The most frequently recorded group of items was firearms. Protective armament was a slightly less common legged element. Cold weapons were the least frequent items that were passed to one’s heirs. The text also lists groups of people and institutions that are recipients of testamentary bequests. The most common recipients of testamentary legates regarding weapons and armaments were people related to the testators on the professional level: co-companions, originating from the nobility, subordinates from the lower social strata, and officer personnel. The second group of recipients of testamentary legates were members of the testators’ families. Testamentary legates were also transferred to monasteries and parish churches. Testamentary legates with the highest material value were directed to comrades-in-arms, family members and institutions of religious worship. The offensive and protective armament also went to the spouses of the testers, who received the weapons more often as a means of financial security, and not as an item for serving in combat. Weapons of lesser value were bequeathed to the subordinates and servants.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 114; 73-91
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzaje i formy jałmużny w Polsce przedrozbiorowej
    Types and forms of handouts in pre-partition Poland
    Autorzy:
    Surdacki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022296.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    jałmużna
    bractwa
    ubodzy
    żebracy
    legaty
    testamenty
    handout
    brotherhoods
    the poor
    beggars
    legacy
    will
    Opis:
    The problem of the sick, poor, old, orphans and those who are in need continuously appeared throughout human civilization. The Church played a huge, even dominant role in providing assistance to these people, as its doctrine of mercy inspired his followers to support the needy. This aid was rendered primarily through hospitals – which until the Enlightenment functioned as poorhouses; to a lesser extent by brotherhoods of charity. However, the most common form of assistance was a handout called „daily mercy”; according to the medieval concept of mercy, a „gold” and universal remedy for all human misery, because available for all the people from different classes and social groups. Giving handouts was something natural and done every day, something inherent in the mentality of medieval and modern society. It was an important part of all church and family ceremonies, public meetings, gatherings, and travel. There were different forms of giving handouts. One of them was a handout from individuals, which was usually practiced in the form of so-called testamentary handouts bequeathed in wills. Bequests and dispositions concerning handouts were made both to individuals (beggars and the poor) and a group of people living on the streets or in their homes. Also, the authors of their wills often bequeathed part of their wealth to charitable institutions, primarily hospitals and residents living in them. Informal handouts were rendered even more often; they were given by individuals in a spontaneous manner either to people who were in hospitals, or beggars who were not connected with any charitable institutions. Another form of supporting the needy was a funeral handout, distributed by the family of the deceased to beggars participating in the funeral. Sometimes it resulted from the will of the deceased, who before his death obligated relatives (in his will or by his words) to bestow handouts on the poor present in the burial ceremony. Beggars also received support participating at the funeral reception. The above-mentioned types of handouts can be defi ned as non-institutional ones. Sometimes, however, handouts were given by various institutions and organizations such as parishes, monasteries, hospitals and charitable brotherhoods, which were appointed for this very purpose, e.g. brotherhoods of the poor, hospitaller brotherhoods or brotherhoods of charity. Institutional forms of assistance include the ones provided by bishops, monarchs or municipal offi ces. Finally, there were also handouts coming from criminal penalties, because an accused or convicted person was obliged to help the needy as a substitute for any other type of sanction, for example fl ogging or prison. Sometimes the courts did not charge administrative fees, allocating them to beggars.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 105; 275-301
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legaty na rzecz bractw kościelnych w Szadku w latach 50-tych XIX w.
    Bequests to church fraternities in Szadek in the 1850s
    Autorzy:
    Szkutnik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19064522.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Szadek
    legaty
    bractwa kościelne
    XIX w.
    bequests
    religious fraternities
    19th century
    Opis:
    W Szadku w okresie staropolskim powstało kilka bractw religijnych funkcjonujących przy parafii rzymskokatolickiej. Wierni zainteresowani czynnym uczestnictwem w różnych formach kultu zrzeszali się w konfraterniach, czując potrzebę integracji w ramach lokalnej społeczności. Bractwa religijne otrzymywały od fundatorów i darczyńców fundusze na swe funkcjonowanie. W latach 50-tych XIX w. Bractwo Bożego Ciała i Pięciu Ran Pana Naszego Jezusa Chrystusa, zwane też Bractwem Pięciorańskim, oraz Bractwo Różańca Świętego otrzymały w testamentach zapisy na odprawianie mszy za duszę darczyńców. Legaty te zarejestrowano w formie aktów notarialnych notariuszy szadkowskich. Treść tych dokumentów stała się przedmiotem edycji w niniejszym artykule jako kolejne źródło do dziejów Kościoła w Szadku.
    In the Old Polish period, several religious fraternities were formed in the Roman-Catholic parish in Szadek. The parishioners who were interested in active participation in various forms of religious cult set up fraternities, which was an expression of the need for integration within the local community. Religious fraternities received funds from donors to finance their activities. In the 1850s, the Fraternity of the Rosary received legacies in the last wills of the donors to say Masses for the peace of their souls. The legacies were recorded in the form of notarial acts by Szadek registrars. These documents are yet another source of knowledge about the history of Church in Szadek.
    Źródło:
    Biuletyn Szadkowski; 2016, 16; 63-75
    1643-0700
    Pojawia się w:
    Biuletyn Szadkowski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wola dziedzica a treść legatu w prawie rzymskim
    Content of legacy and the heir’s will in Roman law
    Autorzy:
    Szolc-Nartowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476587.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Roman law
    wills
    legacies
    trusts
    prawo rzymskie
    testament
    legaty
    fideikomisy
    Opis:
    The debate held by ancient lawyers on the question of an heir's power to decide upon the extent of a performance under the legacy per damnationem is the subject of this paper. For example: the testator omitted to specify the amount of wine, olive or salt fish bequeathed under a legacy per damnationem. Does it make legacy invalid? – or maybe the heir has a power to decide on how much of these commodities are to be owned? Or perhaps the legatee is entitled to take all of the things left by testator? Should we rather upheld the will of the testator or bear the consequences of the testator’s failure to express his will in a clear and definitive manner? Could the legacy per damnationem rely on a measure of cooperation between the testator and heir? What is the role of typical Roman social value like fides as far as the estimation of validity of such legacies is concerned? And what are the legal instruments to qualify the performance of the heir as proper or not? Was fideicommissum, emerging institution of inheritance law, more elastic instrument for testators? The paper includes texts of Roman jurists from the classical period taken from the Digests of Justinian, giving some proposals of their interpretations.
    Przedmiotem artykułu jest zagadnienie dopuszczalności powierzenia dziedzicowi ustalenia zakresu świadczenia w rzymskim legacie per damnationem. W artykule analizowane są teksty rzymskich jurystów z okresu klasycznego. Przykładowo: testator nie określił ilości rzeczy zapisanych gatunkowo: oliwy, wina, solonej ryby. Czy legat będzie ważny? – czy też dziedzic będzie uprawniony do określenia miary zapisanych rzeczy, a tym samym określi treść świadczenia? Czy może legatariusz będzie uprawniony do żądania świadczenia wszystkich rzeczy z zapisanej kategorii? Czy powinniśmy dążyć do utrzymania w mocy dyspozycji testatora, czy raczej uznać, że nie wyraził swej woli w sposób dostatecznie określony? Czy legat damnacyjny może polegać na współpracy miedzy testatorem a dziedzicem? Dziedzic pełniłby wówczas funkcję pośrednika, elastycznie dostosowując do rzeczywistości życzenia zmarłego. Jakie są prawne instrumenty służące uznaniu, że wypełnienie legatu przez dziedzica nastąpiło w sposób prawidłowy? Czy fideikomis był bardziej elastycznym narzędziem, umożliwiającym wypełnienie woli de c uius?
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 2(23); 91-104
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies