Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leczenie chirurgiczne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Badanie ultrasonograficzne piersi – oczekiwania chirurga
Breast ultrasound scans – surgeons’ expectations
Autorzy:
Bednarski, Piotr
Dobruch-Sobczak, Katarzyna
Chrapowicki, Eryk
Jakubowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
breast ultrasound
surgical treatment
usg piersi
leczenie chirurgiczne
rak piersi
Opis:
Recent years have witnessed a dynamic development of mammary gland imaging techniques, particularly ultrasonography and magnetic resonance imaging. A challenge related to these studies is the increase in the precision of the anatomical assessment of breast, particularly for early detection of subclinical lesions, performance of ultrasound- guided biopsy procedures, and accurate preoperative location of pathological lesions so as to optimize the surgical treatment. Ultrasound imaging is a primary and baseline diagnostic procedure the patient with suspected pathological lesions within breast is referred to by the surgeon. Lesions visualized in ultrasound scans are classified according to the BI-RADS US assessment categories. The successive categories (2 through 6) encompass individual pathological lesions, estimating the risk of malignancy and provide guidelines for further diagnostic and therapeutic management. This article described the important aspects of ultrasonographic imaging of focal lesions within the breasts as significant from the standpoint of surgical treatment of patients falling within BI-RADS US categories 3, 4, 5, and 6. Attention is drawn to the importance of ultrasound scans in the assessment of axillary fossa lymph nodes before the decision regarding the surgical treatment.
W ostatnich latach obserwujemy dynamiczny rozwój metod obrazowania gruczołów piersiowych, zwłaszcza ultrasonografii i badania techniką rezonansu magnetycznego. Wyzwaniem dla tych badań pozostaje jeszcze bardziej precyzyjna ocena anatomii piersi, zwłaszcza pod kątem wczesnego wykrywania zmian subklinicznych, monitorowanie zabiegów biopsyjnych pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, dokładna lokalizacja przedoperacyjna nieprawidłowych zmian w celu optymalizacji leczenia chirurgicznego. Badanie ultrasonograficzne jest podstawowym i wyjściowym badaniem diagnostycznym, na które chirurg kieruje pacjentkę z podejrzeniem zmian patologicznych w piersiach. Uwidocznione w tym badaniu zmiany są na podstawie cech morfologicznych przydzielane do konkretnej kategorii wg klasyfikacji BIRADS-usg. Kolejne stopnie tej klasyfikacji (od 2 do 6) obejmują poszczególne nieprawidłowe zmiany (patologie piersi), szacują ryzyko ich złośliwości i zawierają wskazówki dotyczące dalszego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego. W artykule omówiono ważne elementy obrazowania ultrasonograficznego zmian ogniskowych w piersiach, istotne z punktu widzenia leczenia chirurgicznego w poszczególnych kategoriach BIRADS-usg 3, 4, 5 i 6. Zwrócono uwagę na znaczenie badania ultrasonograficznego w ocenie węzłów dołów pachowych przed decyzją dotyczącą leczenia chirurgicznego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 164-171
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Całkowite usunięcie zewnętrznego przewodu słuchowego u psów
Total ablation of external ear canal in dogs
Autorzy:
Osinski, B.
Skrzypczak, P.
Przadka, P.
Bzorski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858112.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
choroby zwierzat
zapalenie ucha zewnetrznego
leczenie chirurgiczne
usuniecie przewodu sluchowego zewnetrznego
przygotowanie do zabiegu
technika wykonania zabiegu
postepowanie pooperacyjne
powiklania
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 01
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczna korekcja skrętu macicy poprzez laparotomię na koniu stojącym. Pięć przypadków klinicznych
Standing flank laparotomy for uterine torsion in a mare. Five cases report
Autorzy:
Samsel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22034837.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
klacze [zool.]
leczenie chirurgiczne
laparotomia
opis przypadku
skręt macicy
laparotomia na koniu stojącym
powikłania
uterine torsion
mare
standing flank laparotomy
Opis:
The aim of this paper is to present the technique, complications and the outcome of standing flank laparotomy for uterine torsion in five pure Arabians mares, between 267–300 days of gestation. Each mare was diagnosed with a 180° uterine torsion: 2 cases clockwise and 3 cases counterclockwise. No additional abdominal problems were found on admission; the clinical exam results of the mares and heart rate of fetuses were within normal limits (one mare had tachycardia), and patients were cooperative. Mares were put in the stocks, both paralumbar fossae were prepared for surgery and local infiltrative analgesia was administered subcutaneously and intramuscularly on one side (right for clockwise torsion, left for counterclockwise torsion). Sharp incision of the skin and superficial fascia was followed with muscles layers moderate preparation with fingers, using the grid technique. After initial evaluation of the uterus position and confirmation of the diagnosis, the torsion was corrected with gentle manual manipulation. The abdominal wall closure was a routine process. An intradermal suture was used to improve the cosmetic result. A perforated drain was left between muscles and superficial fascia to prevent seroma formation. The air was removed from the peritoneal cavity with active suction. Correction of the uterine torsion was done successfully in all five cases. No reoccurrence or major complications occurred: only in one mare there was some bleeding from the muscles of the abdominal wall and prolonged wound healing due to seroma. All mares had foaled on term, without complications. The foals remain healthy. The cosmetic results were excellent. In selected cases standing flank laparotomy is a safe, cost effective and relatively straightforward method of correction of uterine torsion in a mare.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 08; 489-493
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczna korekcja wywinięcia III powieki
Surgical correction of everted of the third eyelid in a boxer dog
Autorzy:
Bryla, P.K.
Tomczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9973.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
psy
bokser
trzecia powieka
wywiniecie trzeciej powieki
leczenie chirurgiczne
technika wykonania zabiegu
Opis:
Third eyelid eversion is seen most commonly in young large breed dogs. The everted cartilage appeared as an anterior folding of the leading edge of the third eyelid. The main differential diagnosis is a “cherry eye”. Both conditions cause chronic irritation of the conjunctiva and cornea, and if untreated, can lead to conjunctival edema, epiphora and keratoconjunctivitis sicca. Standard surgical method for the correction of this conditions is to remove the scrolled portion of the cartilage. In this report a case of surgical correction in four-month-old Boxer is reported step by step.
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2011, 1
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczne metody leczenia padaczki
Surgical treatment of epilepsy
Autorzy:
Kaczorowska, Beata
Pawełczyk, Małgorzata
Przybyła, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053718.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
padaczka lekooporna
chirurgiczne leczenie padaczki
diagnostyka ogniska padaczkowego
lobektomia
kallozotomia
neurostymulacja
drug-resistant epilepsy
epilepsy surgery
diagnosis of epileptogenic area
lobectomy
callosotomy
neurostimulation
Opis:
Despite a systematic and multidrug treatment, about 6–10% epileptic patients continue to present epileptic seizures. This is the so-called drug-resistant epilepsy. Authors discuss currently available surgical epilepsy treatment. Potential candidates are patients with focal epilepsy and epileptogenic foci which may be removed without causing new neurological deficits. We present diagnostic techniques enabling precise location of focus within the brain (Holter EEG, videometry, telemetry, digital EEG, MRI, SPECT, PET, electrocorticography). We also show the types of neurosurgical procedures used in epilepsy therapy: procedures of resection (lobectomy, lesionectomy, hemispherectomy, extensive multilobar resection), procedures of disconnection (callosotomy) and procedures of neurostimulation (vagus nerve stimulation, deep brain stimulation). We consider these methods might be of benefit in a selected group of patients with drug-resistant epilepsy.
U około 6–10% chorych z padaczką, u których stosowano różne kombinacje leków przeciwpadaczkowych, mimo systematycznego leczenia nadal występują napady. Są to chorzy z tzw. padaczką lekooporną. Autorzy przedstawiają możliwości chirurgicznego leczenia takich osób. Potencjalnymi kandydatami do takiego leczenia padaczki są też chorzy z napadami częściowymi prostymi z precyzyjnie określonym ogniskiem padaczkorodnym, którego usunięcie jest możliwe i nie spowoduje powstania u pacjenta tzw. ubytków neurologicznych. W pracy omówiono techniki diagnostyczne pozwalające zlokalizować ognisko padaczkowe w mózgu (EEG z możliwościami długotrwałego monitorowania: Holter, wideometria, telemetria; cyfrowe EEG: rezonans magnetyczny, SPECT, PET, elektrokortykografia). Przedstawiono także rodzaje zabiegów neurochirurgicznych wykonywanych w celu leczenia padaczki: zabiegi resekcyjne (lobektomia, lezjonektomia, hemisferektomia, rozległa resekcja wielopłatowa), zabiegi rozłączeniowe (kallozotomia) oraz zabiegi neurostymulacyjne (stymulacja nerwu błędnego, głęboka stymulacja mózgu). Autorzy uważają, że w pewnych określonych przypadkach chorych z padaczką niepoddającą się leczeniu farmakologicznemu są to skuteczne metody leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 3; 159-163
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga
Autorzy:
Jurkiewicz, Dariusz
Waśko-Czopnik, Dorota
Pietruszewska, Wioletta
Tarnowski, Wiesław
Barańska, Magda
Kowalczyk, Magdalena
Jaworski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397277.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba refluksowa
leczenie zachowawcze i chirurgiczne
rozpoznawanie
Opis:
Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 42-50
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby powiek - entropium i ektropium
Eyelid diseases - entropion and ectropion
Autorzy:
Lew, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9984.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
psy
koty
choroby powiek
entropium
ektropium
wystepowanie
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
leczenie chirurgiczne
predyspozycje rasowe
Opis:
Entropium i Ektropium zaliczają się do powszechnie spotykanych przypadków okulistycznych u psów i kotów. Są przyczyną wielu poważnych powikłań, a nie leczone doprowadzić mogą do utraty wzroku. Prawidłowe rozpoznanie jest warunkiem zastosowania odpowiedniej procedury chirurgicznej, prowadzącej do pełnego wyleczenia.
Entropion as well as ectropion classify to common ophthalmic cases in dogs and cats. They are the cause of many serious complication and untreated may lead to sight loss. Properly diagnosis determine adequate surgery procedure ended with completely recovery.
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2012, 3
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas utrzymywania sie dodatnich wynikow badan serologicznych u osob operowanych z rozpoznaniem bablowicy watroby - obserwacje wlasne
Autorzy:
Kondrusik, M
Pancewicz, S.A.
Zajkowska, J.M.
Hermanowska-Szpakowicz, T.
Snarska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/841179.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
choroby czlowieka
badania serologiczne
parazytologia
bablowica watroby
leczenie chirurgiczne
Opis:
The purpose of this Work was to analyse results of serologie examinations and complaints reported by patients who were operated on echinococcal liver cysts. The analysis was conducted on patients who were qualified to surgical removal of echionococcal liver cysts. Persons who were analysed answered the questionaires and 11 of them send sera for serologie examination. The questionaires consisted of questions about time since operation, complaints before and after operation abdomen pains, distensions, vomits, exanthema, weakness, headaches). Results showed that patient were from 1 to 6 years after operation. Among 11 who send sera 18% results were negative (2 and 6 years after operation) and 82% was positive. Analysis of 15 questionnaires showed that majority of patients still had the complaints that were present before operation.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1999, 45, 3; 387-389
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas utrzymywania się dodatnich wyników badań serologicznych u osób operowanych z rozpoznaniem bąblowicy wątroby - obserwacje własne
THE TIME OF MAINTAINANCE OF POSITIVE SROLOGIC RESULTS AMONG PATIENTS OPERATED ON ECHINOCOCCAL LIVER CYSTS
Autorzy:
Kondrusik, M.
Pancewicz, S. A.
Zajkowska, J. M.
Hermanowska-Szpakowicz, T.
Snarska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148818.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
choroby czlowieka
badania serologiczne
parazytologia
bablowica watroby
leczenie chirurgiczne
Opis:
The purpose of this Work was to analyse results of serologie examinations and complaints reported by patients who were operated on echinococcal liver cysts. The analysis was conducted on patients who were qualified to surgical removal of echionococcal liver cysts. Persons who were analysed answered the questionaires and 11 of them send sera for serologie examination. The questionaires consisted of questions about time since operation, complaints before and after operation abdomen pains, distensions, vomits, exanthema, weakness, headaches). Results showed that patient were from 1 to 6 years after operation. Among 11 who send sera 18% results were negative (2 and 6 years after operation) and 82% was positive. Analysis of 15 questionnaires showed that majority of patients still had the complaints that were present before operation.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1999, 45, 3; 387-389
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnozowanie i leczenie guzów mózgu u ludzi
Autorzy:
Pawlicka, K.
Barciszewska, A.M.
Rolle, K.
Barciszewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/853959.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
czlowiek
choroby czlowieka
choroby mozgu
nowotwory mozgu
glejak wielopostaciowy
wykrywanie
leczenie
leczenie chirurgiczne
radioterapia
chemioterapia
Źródło:
Wszechświat; 2018, 119, 01-03
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guz miejsca łożyskowego – opis przypadku
Placental site trophoblastic tumor – case report
Autorzy:
Cieminski, Adam
Januszkiewicz, Agnieszka
Emerich, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030605.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
EMA-CO
human chorionic gonadotropin
human placental lactogen
placental site trophoblastic tumor
surgical treatment
gonadotropina kosmówkowa
guz miejsca łożyskowego
laktogen łożyskowy
leczenie chirurgiczne
Opis:
Placental site trophoblastic tumor is the rarest and most difficult to diagnose forms of gestational trophoblastic disease. It constitutes 1–2% of gestational trophoblastic disease cases. The most common symptom of placental site trophoblastic tumor is abnormal vaginal bleeding with enlargement of the uterus. Symptoms related to the location of the metastases may occur as well. Placental site trophoblastic tumor may develop in women of any age after pregnancy as well as a long time after menopause. Placental site trophoblastic tumor mostly follows normal delivery, then molar pregnancy, spontaneous abortion, termination of pregnancy or ectopic pregnancy. Placental site trophoblastic tumor etiology is not entirely known. Inactivation and disregulation of TP53 gene as well as upregulation of EGFR and MIB-1 are thought to be the leading factors in the pathogenesis of this tumor. The tumor histologically arises from the intermediate trophoblast cells, which are present at fetus implantation. The majority of placental site trophoblastic tumor behave in a benign fashion and approximately 10–15% are clinically malignant. Placental site trophoblastic tumor can metastasize. The most common site of metastasis are the lungs and vagina. Placental site trophoblastic tumor is characterized by high human placental lactogen levels and high or normal human chorionic gonadotropin levels. The diagnosis of placental site trophoblastic tumor is confirmed by a histopathological and immunohistochemical report. Placental site trophoblastic tumor is usually resistant to chemotherapy. For this reason, placental site trophoblastic tumor is mostly treated surgically, including hysterectomy with or without adnexectomy and subsequent chemotherapy is administered. The first-line chemotherapy regimen is EMA-CO. For EMA-CO refractory cases, second-line chemotherapy is EMA-EP. Radiation is reported to be useful. In post-treatment monitoring, the chorionic gonadotropin and placental lactogen concentration in the blood is observed, as well as performing imaging examinations such as ultrasound, magnetic resonance imaging and positron emission tomography. The chance of recovery depends on the tumor advancement, time passed from the previous pregnancy and pregnancy duration as well as mitotic index of the tumor cells. In cases when placental site trophoblastic tumor is limited to the uterus, the prognosis is relatively good, providing hysterectomy has been carried out. Some cases of long-term remission have been reported with multiagent therapy.
Guz miejsca łożyskowego to najrzadsza (1–2% przypadków) i najtrudniejsza do zdiagnozowania postać ciążowej choroby trofoblastycznej. Najpowszechniejszym objawem guza miejsca łożyskowego jest nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych z powiększeniem macicy; mogą również wystąpić symptomy związane z lokalizacją przerzutów. Choroba rozwija się u kobiet w różnym wieku w związku z przebytą ciążą, nawet długo po menopauzie. Najczęściej występuje po prawidłowej ciąży, następnie – po ciąży zaśniadowej, poronieniu samoistnym, terminacji ciąży i ciąży ektopowej. Etiologia guza miejsca łożyskowego nie została do końca poznana. Uważa się, że główną rolę w patogenezie odgrywają inaktywacja i dysregulacja genu TP53 oraz nadmierna ekspresja EGFR i MIB-1. Histologicznie nowotwór pochodzi z komórek trofoblastu pośredniego, biorących udział w implantacji zarodka. Większość przypadków guza miejsca łożyskowego przebiega łagodnie, ale 10–15% wykazuje kliniczną złośliwość i daje przerzuty, najczęściej do płuc i pochwy. Nowotwór charakteryzuje się podwyższonym poziomem laktogenu łożyskowego i prawidłowym lub podwyższonym poziomem gonadotropiny kosmówkowej. Ostateczne rozpoznanie uzyskuje się na podstawie badania histopatologicznego oraz immunohistochemicznego. Ze względu na wysoką chemiooporność postępowaniem z wyboru jest leczenie chirurgiczne – usunięcie macicy z przydatkami lub bez nich – wraz z następową chemioterapią. Chemioterapia pierwszego rzutu bazuje na schemacie EMA-CO. W przypadku chemiooporności stosuje się EMA-EP. Opisywane są pojedyncze przypadki zastosowania brachyterapii i teleterapii. W monitorowaniu po leczeniu ocenia się stężenia gonadotropiny kosmówkowej i laktogenu łożyskowego we krwi oraz wykonuje badania obrazowe: ultrasonograficzne, rezonans magnetyczny, pozytonową tomografię emisyjną. Rokowanie zależy od stopnia zaawansowania, odstępu czasowego od poprzedniej ciąży i czasu jej trwania oraz indeksu mitotycznego komórek guza. W przypadku guza miejsca łożyskowego ograniczonego do macicy rokowanie jest względnie dobre pod warunkiem wykonania histerektomii. Opisywano kilka pojedynczych przypadków długotrwałych przeżyć dzięki intensywnej i złożonej terapii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 1; 59-65
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy jajnika o granicznej złośliwości – diagnostyka, leczenie i obserwacja po leczeniu
Borderline ovarian tumors – diagnosis, treatment and follow-up
Autorzy:
Sobiczewski, Piotr
Kupryjańczyk, Jolanta
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030294.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
borderline tumors
follow-up
relapse
surgical treatment
guzy graniczne
leczenie chirurgiczne
nawroty
obserwacja po leczeniu
Opis:
Tumors of borderline malignancy account for approximately 20% of all ovarian tumors. Their diagnostic criteria mainly include: the absence of destructive stromal invasion, stratification of epithelial cells, moderate mitotic activity and non-intensified nuclear atypia. The mainstay of treatment is surgery. Indications for radical treatment include older patient’s age and considerable advancement of the disease. The surgery should involve hysterectomy with salpingo-oophorectomy and removal of all macroscopic tumor foci as well as staging, which includes: peritoneal fluid sampling, omentectomy and peritoneal biopsy. Adjuvant treatment is not recommended except for cases with invasive implants. Over 50% of patients with borderline tumors are women at the child-bearing age. In these patients, the wish to preserve fertility should be considered. Conservative treatment consists of tumor removal, preservation of the uterus and at least a part of one ovary as well as staging. The follow-up period should be long since the disease can recur after several or even a dozen or so years. Patients with risk factors (advanced FIGO stage, presence of implants, incomplete staging or a residual tumor mass) should be followed every 3–4 months for the first 2 years, and subsequently, every 6 months. A similar follow-up pattern is recommended in patients after conservative treatment, particularly because most recurrences typically occur within the first 2 years after surgery. The total frequency of relapse is approximately 10–11%. These cases usually involve recurring borderline tumors, but approximately 30% are invasive (2.5–3% of malignant transformation). Conservative treatment is associated with a higher risk of relapse (up to 35%). However, in such cases, tumors are usually of borderline malignancy and can be effectively managed surgically. Invasive relapse is associated with poor prognosis.
Guzy o granicznej złośliwości stanowią około 20% guzów jajnika. Kryteriami rozpoznania są: brak destrukcyjnego naciekania podścieliska, nawarstwianie komórek nabłonka, umiarkowana aktywność mitotyczna i nienasilona atypia jądrowa. Podstawową metodą leczenia jest chirurgia. Wskazania do leczenia radykalnego to starszy wiek pacjentki i znaczne zaawansowanie choroby. Zakres operacji powinien obejmować usunięcie macicy z przydatkami i wszystkich makroskopowych ognisk nowotworu oraz staging, w którego skład wchodzą: pobranie płynu z otrzewnej, usunięcie sieci, biopsje otrzewnej. Leczenie adiuwantowe nie jest rekomendowane, z wyjątkiem przypadków, w których obecne są wszczepy inwazyjne. Ponad 50% chorych z guzami o granicznej złośliwości to kobiety w wieku rozrodczym – u nich leczenie powinno uwzględniać chęć zachowania płodności. Leczenie oszczędzające polega na usunięciu zmian nowotworowych z zachowaniem macicy i przynajmniej fragmentu jednego jajnika oraz oceną stopnia zaawansowania. Obserwacja po leczeniu powinna być wieloletnia, ponieważ nawroty mogą występować po kilku, a nawet kilkunastu latach. Chore z czynnikami ryzyka (zaawansowany stopień FIGO, obecność implantów, niepełny staging lub pozostawiona masa resztkowa nowotworu) przez 2 pierwsze lata powinny mieć kontrole co 3–4 miesiące, a następnie co 6 miesięcy. Podobną obserwację zaleca się u pacjentek po leczeniu oszczędzającym, zwłaszcza że największy odsetek nawrotów występuje w ciągu 2 lat po operacji. Częstość nawrotów wynosi około 10–11%. Najczęściej są to wznowy typu granicznego, niemniej około 30% nawrotów ma charakter inwazyjny (2,5–3% transformacji złośliwej). Leczenie oszczędzające wiąże się z wyższym ryzykiem nawrotu (nawet 35%), jednak wznowy mają charakter graniczny i są skutecznie leczone chirurgicznie. Wystąpienie wznowy inwazyjnej wiąże się ze złym rokowaniem.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 234-244
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie i rehabilitacja oparta o elektrostymulacje punktową pacjentki z masą naczyniaka dna jamy ustnej
Autorzy:
Zomkowska, Edyta
Sowa, Mariusz
Barczewska, Monika
Misiowiec, Piotr
Kukwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
naczyniaki języka
arteriografia
leczenie chirurgiczne
embolizacja
rehabilitacja
punktowa elektrostymulacja
palatogram
Opis:
Naczyniaki krwionośne języka zwykle wywodzą się z układu naczyń krwionośnych. Posiadają kulisty kształt i często osiągają duże rozmiary, wywołując rozrost i obrzęk tkanek okolicy warg (tzw. naczyniaki krwionośne jamiste) lub dziąsła i języka (tzw. ziarniniaki naczyniaste). Naczyniaki jamy ustnej często powodują obrzęk sąsiadujących tkanek, co utrudnia mówienie, połykanie, spożywanie i żucie pokarmu. Leczeniem z wyboru naczyniaka krwionośnego jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Zabieg powinien być poprzedzony diagnostyką obrazową naczyń (arteriografią) w celu oceny rozległości i stopnia unaczynienia guza. Bogato unaczynione guzy leczy się za pomocą wewnątrznaczyniowej embolizacji naczyń zaopatrujących. Embolizacja wykonywana jest w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji. Generowanie dźwięcznej mowy w zmienionych warunkach anatomicznych wymaga poszukiwania nowych, zastępczych obszarów artykulacji. Jest to trudne ze względu na deformację tkanek po zabiegu chirurgicznym (obejmującym częściową glossektomię). bardzo pomocne w podejmowaniu decyzji o wyborze metody rehabilitacji mowy są lingwogramy. Najważniejsze we wczesnej fazie rehabilitacji jest zainicjowanie funkcji łuku odruchowego poprzez stymulację lub indukowane skurcze mięśni uczestniczących w połykaniu i mowie. W przypadku omawianej pacjentki rehabilitację przeprowadzono metodą elektrostymulacji punktowej. Zastosowanie elektrostymulatora punktowego przyczyniło się do skrócenia czasu utrzymania sondy żołądkowo-przełykowej, przyspieszyło możliwość samodzielnego żywienia i skutkowało skuteczniejszą rehabilitacją mowy czynnej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 44-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie rozszczepów wargi i/lub podniebienia – aktualny stan wiedzy
Interdisciplinary Treatment of Cleft Lip and/or Palate – State of the Art
Autorzy:
Hortis-Dzierzbicka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892799.pdf
Data publikacji:
2020-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
rozszczep podniebienia
rozszczep wargi i podniebienia
chirurgiczne zamknięcie rozszczepu podniebienia
leczenie zespołowe
aktualny stan wiedzy
cleft palate
cleft lip and palate
cleft palate surgery
interdisciplinary management
state of the art
Opis:
Rozszczep wargi i/lub podniebienia jest jedną z najczęstszych występujących w populacji ludzkiej wad wrodzonych. Odpowiada bowiem za 65% anomalii rozwojowych twarzoczaszki, a postępowanie terapeutyczne w tej wadzie, ze względu na różnorodność i złożoność problemów, które z niej potencjalnie wynikają, bywa niezwykle trudne. Rozliczne kontrowersje dotyczą zarówno samego postępowania chirurgicznego – pierwotnego i wtórnego – jak i rehabilitacji, która w najprostszym ujęciu dotyczy warunków szczękowo-zgryzowych i mowy. Na przestrzeni ostatniego ćwierćwiecza nastąpiło szczególnie dużo zmian w koncepcji leczenia tej wady. Przedstawia je niniejszy artykuł, podkreślając najistotniejsze nowe tendencje. W odniesieniu do samego leczenia chirurgicznego światową tendencją stało się skracanie terminu pierwotnego chirurgicznego zamknięcia szczeliny rozszczepu podniebienia. Wg obecnych standardów postępowania powinno ono mieć miejsce w pierwszym roku życia dziecka, co ma związek zarówno z rozwojem anestezjologii dziecięcej, jak i z nowoczesnym spojrzeniem na rehabilitację mowy i zgryzu w tej najczęstszej wadzie rozwojowej twarzoczaszki.
Cleft lip and/or palate is one of the most common birth defects in the human population. It is responsible for 65% of craniofacial developmental anomalies, and the therapeutic procedure in this defect, due to the variety and complexity of problems that potentially result from it, can be extremely difficult. Numerous controversies concern both the surgical procedure itself, both primary and secondary, as well as rehabilitation, which in the simplest terms concerns maxillofacial conditions and speech. Over the last quarter of a century, there have been particularly many changes in the concept of treatment of orofacial clefts. This article presents them highlighting the most important new trends. With regard to the surgical treatment itself, the global tendency has been to shorten the date of primary surgical closure of the clefted palate. According to current standards, it should take place in the first year of a child’s life, which is related to both the development of pediatric anesthesiology and a modern view on speech and occlusion rehabilitation in this defect.
Źródło:
Logopedia; 2019, 48, 1; 439-446
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isokinetic evaluation of knee joint flexor and extensor muscles after tibial eminence fractures
Autorzy:
Melzer, P.
Głowacki, M.
Głowacki, J.
Misterska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307520.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
leczenie chirurgiczne
ocena izokinetyczna
staw kolanowy
tibial eminence fracture
surgical treatment
isokinetic evaluation
Opis:
The aim of the study was the evaluation of knee joint function in adolescent patients following operative treatment – fixation via arthroscopic or open surgery (arthrotomy), due to tibial eminence fractures. 28 patients, aged from 7 to 16 years, treated operatively between 1994-2009 in four orthopeadic centres underwent evaluation. Evaluation was performed 12-180 months following surgery. Patients were divided into two groups depending on the operative treatment received. Group A consisted of 14 patients who underwent arthroscopic reduction and stabilization. Group B consisted of 14 patients who were treated by open reduction (artrothomy) and stabilization. The results of clinical and radiological examinations and isokinetic tests used in the evaluation declared that operative treatment due to tibial eminence fracture, regardless of surgical method used, does not significantly disrupt knee joint function resulting in a slight weakening of knee joint extensor muscle strength.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 3; 111-118
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies