Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Law and Justice party" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    „Polska musi być ambasadorem Ukrainy!” Polskie stanowisko wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego 2013/2014
    Autorzy:
    Kirwiel, Eleonora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686972.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Ukrainian crisis
    Polish parliamentary parties
    Law and Justice
    Civic Platform
    Polish Peasants’ Party
    the Democratic Left Alliance
    ukraiński kryzys
    polskie partie parlamentarne
    Prawo i Sprawiedliwość
    Platforma Obywatelska
    Polskie Stronnictwo Ludowe
    Sojusz Lewicy Demokratycznej
    Opis:
    The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
    Celem artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w odniesieniu do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie lat 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób bardzo podobny – absolutne wsparcie dla dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że nie było pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy dwiema głównymi partiami parlamentarnymi.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anna Fotyga – minister Lecha Kaczyńskiego
    Autorzy:
    Fijołek, Marcin Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647502.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Anna Fotyga, Lech Kaczyński, foreign policy, Law and Justice party
    Anna Fatyga, Lech Kaczyński, polityka zagraniczna, Prawo i Sprawiedliwość
    Opis:
    Abstract: T aking up the position of the Foreign Minister by Anna Fotyga meant a significant change in the directions, objectives and the nature of Polish activity in the international arena. Fotyga, as one of the President Lech Kaczyński’s most trusted and loyal people, was for him a guarantee of the implementation of foreign policy, in line with the concepts of Law and Justice party. Fotyga’s activity, during holding the ministerial office, focused on the challenges related mainly to the increase in the activity of Poland in the European Union, the elaboration of the new model of the eastern policy, improving energy security and strengthening the subjectivity of the Republic in the international arena. The new foreign policy led by Fotyga and President Kaczyński caused strong opposition from, at that time influential, diplomats, thereby aggravating the fundamental conflict about the shape of the Polish diplomacy.
    Objęcie stanowiska ministra spraw zagranicznych przez Annę Fotygę oznaczało ważną zmianę w kierunkach, celach oraz charakterze polskiej aktywności na arenie międzynarodowej. Minister A. Fotyga, jako jedna z najbardziej zaufanych oraz lojalnych osób prezydenta Lecha Kaczyńskiego, stanowiła dla niego gwarancję realizacji polityki zagranicznej, zgodnej z koncepcjami Prawa i Sprawiedliwości. Aktywność A. Fotygi w czasie sprawowania przez nią funkcji szefowej dyplomacji koncentrowała się wokół wyzwań związanych głównie ze zwiększeniem aktywności Polski w Unii Europejskiej, wypracowaniem nowego modelu polityki wschodniej, poprawie bezpieczeństwa energetycznego oraz wzmocnienia podmiotowości Rzeczypospolitej na arenie międzynarodowej. Nowa polityka zagraniczna prowadzona przez A. Fotygę oraz prezydenta L. Kaczyńskiego spowodowała silny opór ze strony ówczesnych wpływowych środowisk dyplomatycznych, pogłębiając tym samym fundamentalny konflikt o kształt polskiej dyplomacji.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy tygodnik katolicki „Niedziela” poparł Prawo i Sprawiedliwość w kampanii parlamentarnej w 2019 r? Studium medioznawcze
    Did the Catholic weekly Niedziela support the Law and Justice party in the 2019 parliamentary campaign? Media studies research
    Autorzy:
    Leśniczak, ks. Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619552.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Catholic weekly Niedziela
    Law and Justice party
    parliamentary campaign
    political communication
    tygodnik katolicki „Niedziela”
    Prawo i Sprawiedliwość
    kampania parlamentarna
    komunikowanie polityczne
    Opis:
    The purpose of the article is to verify whether the Catholic weekly Niedziela was involved in the 2019 parliamentary campaign in Poland as a participant in the process of political communication. The basic research method applied is quantitative and qualitative content analysis. The method of analysis and synthesis, as well as context analysis of press discourse, were also used as auxiliary methods. The Catholic weekly did indeed support Law and Justice. The statements of right-wing politicians were published by the editors of Niedziela with approval and sympathy. The failure to give voice to opposition politicians in the political discourse proves the bias of the weekly and the prevalence of “the one and only” direction of foreign, economic or historical policy, namely that proposed by Law and Justice.
    Celem pracy jest weryfikacja, czy tygodnik katolicki „Niedziela”, zaangażował się w kampanię parlamentarną w Polsce w 2019 r. jako uczestnik procesu komunikowania politycznego. Podstawową metodą badawczą jest ilościowa i jakościowa analiza zawartości. Pomocniczo wykorzystano także metodę analizy i syntezy oraz analizę kontekstu dyskursu prasowego. Tygodnik katolicki był czasopismem wspierającym PiS. Na jego łamach wypowiadali się politycy prawicy, których wypowiedzi były przyjmowane przez redakcję „Niedzieli” z aprobatą i życzliwością. Nieudzielenie w dyskursie politycznym głosu politykom opozycji dowodzi stronniczości tygodnika i wyeksponowania „jedynego, słusznego” kierunku prowadzenia polityki zagranicznej, gospodarczej czy historycznej, tzn. zaproponowanego przez Prawo i Sprawiedliwość.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 2; 171-190
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o polityce historycznej w Polsce
    Some Comments on Historical Policy in Poland
    Autorzy:
    Zieliński, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343665.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    politics
    memory
    historical policy
    Law and Justice Party
    polityka
    pamięć
    polityka historyczna
    Prawo i Sprawiedliwość
    Opis:
    Na temat polityki historycznej Prawa i Sprawiedliwości i Obozu Zjednoczonej Prawicy napisano już sporo. Niektórzy wieszczą jej bankructwo i kompromitację, inni obawiają się skutków jej wdrażania zwłaszcza dla młodszych pokoleń Polaków, i widzą w niej zagrożenie dla polskiej humanistyki i nauk społecznych i ich pozycji międzynarodowej. Ze strony części historyków i politologów, polityków i mediów postrzeganych jako sprzyjające obozowi władzy i prawicowe, płyną głosy poparcia. Ta pierwsza grupa apeluje o pełną niezależność i traktowanie nauki jako sfery wolnej od nacisków i wpływów politycznych, druga politykę historyczną uznaje za jedną z wielu polityk prowadzonych przez państwo, przyrównując ją do polityki gospodarczej, społecznej czy zagranicznej. Niezależnie od ocen, sprawujące władzę w latach 2005–2007 Prawo i Sprawiedliwość urzeczywistniło pojęcie „polityki historycznej” rozumianej jako działanie publiczne zgodne z określonymi celami i instrumentami. Począwszy od 2015 r. związki między polityką i historią są bardzo wyraźne, a politycy coraz skuteczniej narzucają ton narracji i wskazują kierunki badań. Artykuł jest próbą komentarza na temat polityki historycznej/polityki pamięci po 2015 r., autor analizuje w nim wypowiedzi prasowe i komentarze pojawiające się na portalach internetowych i sygnalizuje najważniejsze obszary sporów w tej materii, wskazując na zagrożenia, jakie – w jego ocenie – niesie z sobą polityka państwa w tym zakresie.
    Quite a lot has already been written about the historical policy of the Law and Justice Party (Prawo i Sprawiedliwość) and the United Right Camp (Obóz Zjednoczonej Prawicy). Some predict its bankruptcy and discredit, others fear the far-reaching consequences of its implementation both for younger generations of Poles and the international standing of the Polish humanities and social sciences. There are voices of support from some historians and political scientists, politicians and the media perceived as sympathetic to the ruling camp and the right-wing. The former calls for full independence and treatment of science as a sphere free of political pressure and influence, while the latter sees historical policy as one of many policies pursued by the state, likening it to economic, social or foreign policy. Regardless of the assessments, the Law and Justice Party in power between 2005 and 2007 gave reality to the concept of 'historical policy' understood as public action in line with specific objectives and instruments. As of 2015, the links between politics and history are very clear, with politicians increasingly effective in imposing the tone of the narrative and pointing the direction of research. This article is an attempt to comment on the historical policy/memory policy after 2015, analyses press statements and comments appearing on Internet and signals the most important areas of disagreement in this matter, also pointing out the risks that, in the author's opinion, state policy in this area entails.  
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 1; 163-187
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LIDERZY I PARTIE IV RZECZPOSPOLITEJ NA ŁAMACH WYBRANYCH DZIENNIKÓW OPINII W 2005 ROKU. ANALIZA BADAŃ
    LEADERS AND POLITICAL PARTIES OF THE IV REPUBLIC OF POLAND IN CHOSEN DAILY OPINION NEWSPAPERS IN 2005. ANALYSIS OF RESEARCH
    Autorzy:
    Kuca, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513349.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    The IV Republic, Law and Justice party, daily quality newspapers in Poland
    Opis:
    The main purpose of the article is to present the unique authors researches related to press studies, which concern political leaders and the political groups involved in the socalled project of construction of the IV Republic. Researches covered the period after the parliamentary and presidential elections in 2005. The press analysis include the “Gazeta Wyborcza” and “Republic”, two all-Polish quality newspapers with the highest sales in this section of the press in 2005. The main purpose of this research is an analysis of the attitudes of chosen titles to politicians and political groups which co-create the authority camp of IV Republic of Poland, from the beginning and during the initial activity in 2005. For examinations the method of content analysis was applied.
    Źródło:
    Polityka i Społeczeństwo; 2017, 15, 1; 73-85 (13)
    1732-9639
    Pojawia się w:
    Polityka i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między wyjaśnianiem jednoprzyczynowym a czynnikowym. Prasa w Polsce wobec zwycięstwa Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w 2019 roku
    Between Single-Cause and Factor Explanations. The Press in Poland towards the Victory of Prawo i Sprawiedliwość in the 2019 European Elections
    Autorzy:
    Paruch, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233627.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    partie polityczne
    wybory europejskie
    Prawo i Sprawiedliwość
    komunikowanie polityczne
    historia III Rzeczypospolitej
    rywalizacja polityczna
    political parties
    European elections
    Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice) Party
    political communication
    history of the Third Republic of Poland
    political competition
    Opis:
    Artykuł jest analizą porównawczą sposobów wyjaśniania wygranej Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w Polsce w 2019 r., proponowanych opinii publicznej w mediach tradycyjnych i elektronicznych. Dokonano weryfikacji hipotez badawczych odnoszących się do tematu. Weryfikacja hipotez została dokonana w wyniku krytycznej oceny tekstów zamieszczonych na łamach wybranych reprezentatywnych gazet – dzienników i tygodników oraz prowadzonych przez nie stron internetowych (tzw. internetowe serwisy prasowe).
    The article is a comparative analysis of the ways of explaining the victory of the Party Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice) in the European elections in Poland in 2019, offered to the public in traditional and electronic media. The research hypotheses relating to the topic were verified through a critical assessment of the texts published in selected representative newspapers – dailies and weeklies, as well as their websites (so-called online press services).
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 201-239
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od „oszołomów” do „zakonu PC”. Wizerunek medialny Porozumienia Centrum. Próba naszkicowania problemu
    From „Fanatics” to „PC Order”. The Media Image of the Center Agreement Party. The Attempt to Draw the Problem
    Autorzy:
    Chmielecki, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421195.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Porozumienie Centrum (PC)
    Prawo i Sprawiedliwość (PiS)
    Jarosław Kaczyński
    Lech Kaczyński
    ?Gazeta Wyborcza?
    ?Polityka?
    mediokracja
    Center Agreement (party)
    Law and Justice (party)
    mediocracy
    Opis:
    The article presents the media image of Center Agreement (CA) party, and its causes and consequences through an analysis ofarticles published in the daily newspaper "Gazeta Wyborcza” and the weekly news magazine “Polityka.” These titles compose a representative case study of the problem due to their position in the Polish media market, and relations with political camps constituting the “core” of Polish transition. The pejorative image of the CA – including the image of founder and longtime president of the party Jarosław Kaczyński – should be considered to be one of the most enduring myths in the Polish media and public life after 1989. The CA’s “black legend” was one of the determinants of the end of party’s activity; it was also moved by the media for the next political initiative made by Jarosław and Lech Kaczynski – the Law and Justice Party. The ideological, political and personal reasons for this attitude are presented with a clear distinction between the cases of “Gazeta Wyborcza” and “Polityka.” This approach to the problem not only contributes to the study of the independence (or rather the shortage of it) in the Polish media market of leftist and liberal political camps, but also leads to a conclusion of purely political nature. The emotional attitude to the CA – not as a part of reality, but as a political enemy par excellence – presented by the authors of “Gazeta Wyborcza” argues that the division within the former democratic opposition in communist Poland – through the creation of the CA in 1990 – is the most important political conflict in the political history of Poland after 1989. At the same time maintaining a significant political position around J. Kaczynski can be seen as an indication fo the limited effectiveness of media strategies directed towards political actors. The “Demos” is still stronger than the media, and democracy acts as a defence against “mediocracy.”
    Artykuł przedstawia wizerunek medialny Porozumienia Centrum oraz jego przyczyny i konsekwencje poprzez analizę poświęconych tej partii artykułów opublikowanych w „Gazecie Wyborczej” i tygodniku „Polityka”. Oba tytuły medialne uznano za reprezentatywne dla badanego problemu studium przypadku z uwagi na ich pozycję na rynku medialnym oraz związki ze środowiskami politycznymi stanowiącymi „rdzeń” polskiej transformacji ustrojowej. Pejoratywny wizerunek PC – w tym twórcy i wieloletniego prezesa tej partii Jarosława Kaczyńskiego – należy uznać za jeden z najtrwalszych mitów w polskim życiu medialnym i publicznym po 1989 roku. „Czarna legenda” PC była jednym z determinantów zakończenia działalności tego ugrupowania, została również przeniesiona przez media na kolejną inicjatywę polityczną Jarosława i Lecha Kaczyńskich – partię Prawo i Sprawiedliwość. Przyczyny tego zjawiska – o charakterze ideowym (ideologicznym), politycznym i personalnym – zostały przedstawione z wyraźnym rozróżnieniem na przypadek „Gazety Wyborczej” i tygodnika „Polityka”. Takie ujęcie problemu stanowi nie tylko przyczynek do badań nad niezależnością (lub raczej zależnością) polskiego rynku medialnego od politycznych obozów lewicowego i liberalnego, ale również prowadzi do wniosku natury stricte politycznej. Emocjonalne traktowanie przez autorów „Gazety Wyborczej” Porozumienia Centrum nie jako elementu opisywanej rzeczywistości, lecz jako wroga politycznego par excellence dowodzi, że to podział w obrębie tak zwanej opozycji demokratycznej w PRL – poprzez powstanie PC w 1990 roku – stanowi najważniejszy konflikt polityczny w dziejach III RP. Jednocześnie utrzymanie znaczącej pozycji politycznej przez środowisko J. Kaczyńskiego należy traktować jako brak pełnej skuteczności strategii medialnych kierowanych wobec aktorów politycznych. „Demos” wciąż pozostaje silniejszy niż media, a demokracja odpiera ataki „mediokracji”.  
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2015, 6, 15; 81-95
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność odszkodowawcza NRF w XXI wieku – Próba opisu
    The compensation responsibility of the Federal Republic of Germany in the 21st century - An attempt to describe
    Autorzy:
    Gruszczyński, Krzysztof Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/485749.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    War reparation,
    Germany,
    WWII,
    Poland damages,
    Law and Justice Party
    Opis:
    Poland’s Law and Justice Party (PiS) is considering whether to seek further reparations from German Federal Republic for the massive losses inflicted during WWII. PiS head Kaczynski described the move as a “historical counteroffensive.” World War II (WW II), which began with the German invasion of Poland in 1939, killed nearly 6 million Polish citizens and inflicted huge material losses, including the destruction of cultural treasures, industry and entire cities. Those crimes carry not only a moral price, but a material one as well: In 2004, Warsaw’s then-mayor, Lech Kaczynski, calculated that the Deutsche Bundesrepublik was liable for reparation payments of some $45 billion dollars (38 billion dollars) for the destruction of Warsaw alone. If one were to extrapolate the amount to include the whole of Poland, one would certainly arrive at a figure 10 to 20 times higher. That would be a sum that could only be paid out over decades and across generations. When one considers that German Federal Republic’s (GFR) final reparation payments to France and Belgium for the First World War were not made until 2010, one gets an idea of the dimensions of such a demand. Shortly after the PiS regained power in 2916 its leader, Jarosław Kaczyński, announced that Poland and the GFR had outstanding accounts to settle from the WW II. He went on to say that the issue of war reparations between the neighboring countries had never been resolved. Frank-Walter Steinmeier, GFR’s foreign minister at the time, answered Kaczynski’s claims with a letter stating that Poland had no legal basis for demanding such damages. He reminded Kaczynski of Poland’s relinquishment of reparations in 1953. Poland’s government did indeed waive its right to war reparations from its western neighbor at the time – yet that neighbor was the German Democratic Republic (GDR). A few other interesting points. The GFR has paid billions of dollars over the years in compensation for III Reich crimes, primarily to polish survivors, and acknowledges the country’s responsibility for keeping alive the memory of III Reich atrocities. After WW II, both GFR and GDR were obliged to pay war reparations to the Allied governments, according to the Potsdam Conference. Other Axis nations were obliged to pay war reparations according to the Paris Peace Treaties, 1947 an early plan for a post-war GFR was the Morgenthau plan with terms that would have essentially transformed the GFR to an agrarian society... This position was completely changed by the London Agreement on German External Debts, so called the London Debt Agreement. As a consequence of aggression by the III Reich much of Poland was subjected to enormous destruction of its industry (62% of which was destroyed), its infrastructure (84%) and loss of civilian life (16.7% of its citizens during the war- 10% of them Jews). It is estimated that damages incurred by Poland during WWII total $640 billion in 2004 exchange values. As of 2012, the GFR had paid a total of $89 billion in compensation to victims of the war, in Poland and beyond, and GFR officials continue to meet regularly to revise and expand the guidelines for compensation. All in all, after WW II 17 % of Polish citizens perished, 62 % of industry & 84 % of infrastructure was destroyed. The capital Warsaw was raised to the ground as a result of Warsaw Uprising of 1944. Poland could not benefit from US Marshall Plan as other countries (incl. the GFR) as the Soviets decided for Poland to renounce it. The GFR paying WWI reparations to France in 2010 (92 years after WWI). Polish estimates of the damage the country suffered are in the hundreds of billions of dollars, with a government figure from 1945-47 putting material losses at $850 billion, not including human losses. In 2004, Kaczynski’s late twin brother Lech, as mayor of Warsaw, put the damages to the capital city alone at $45.3 billion. Poland is the biggest net beneficiary of the bloc’s 140 billion-euro ($164 billion) annual budget, having been granted more than 250 billion dollars since entry. The monstrosity of III Reich crimes, not only against Polish Jews but also others, including the 150,000 civilians butchered during the Warsaw Uprising in 1944, will forever remain a disgrace and an unforgettable injustice. It is all the more so given that hardly any of those Germans responsible for the deeds were ever brought to account. In 2004 a special commission estimated that damages incurred by the Polish capital alone during WW II amounted to more than $45 billion (38 billion dollars). The commission was convened by Lech Kaczynski, then Warsaw’s mayor. The topic has routinely strained German-Polish relations since the national-conservative party PiS returned to power in 2016. On 23 August 1953, the Communist People’s Republic of Poland under pressure from the Soviet Union announced it would unilaterally waive its right to war reparations from the German Democratic Republic on 1 January 1954, with the exception of reparations for III Reich oppression and atrocities. The GDR in turn had to accept the Oder-Neisse border, which gave around 1/4 of GDR’s historic territory to Poland and the USSR. Poland’s former communist government, agreed in 1953 to not to make any further claims on GDR. Poland’s former Communist government waived its right to German post-war compensation back in 1953, as part of its commitment to “contribute to solving the GDR question in the spirit of democracy and peace.” However, many argue that the agreement was unlawful since the government at the time was under pressure from the Soviet Union, and following the reunification of the GFR in the 1990s the matter has faced new scrutiny. As to the GFR the federal government has claimed that its duty to compensate Poland was denounced in the 1950s but insists that it continues to stand by its moral and financial duties to the victims of the war. The GFR hadn’t paid reparations to non-Jewish recipients for the damage inflicted in Poland. The agreement signed by Mr. Gierek and Mr. Schmidt in 1975 in Warsaw, stipulated that 1.3 billion DM will be paid to Poles who, during Nazi occupation, had paid into GFR’s social security system without receiving pension. After German reunification, Poland demanded reparations again, as a reaction to claims made by German refugee organizations demanding compensation for property and land repossessed by the new Polish state that they were forcibly deported from as a stipulation of the Potsdam Agreement and the mentioned Oder-Neisse border. In 1992, the Foundation for Polish-German Reconciliation was founded by the Polish and GFR governments, and as a result GFR paid Polish sufferers ca. 4.7 billion PLN. There is still an ongoing debate among international law experts if Poland still has the right to demand war reparations, with some arguing that the 1954 declaration wasn’t legal. According to a statement made by the German government in 2017, the reparations issue was resolved in 1953 as Poland declined receiving any payments from the GFR. However, it’s worth remembering that in 2004, the Polish government reaffirmed that decision when, in return, Chancellor Gerhard Schröder promised that the GFR’s government would not support demands for damages lodged by expellees against the Polish government. The decision came about dueto the fact that the GFR had relinquished former eastern territories to Poland as compensation for III Reich war crimes. Poland’s ruling officials are stepping up calls to demand compensation from the GFR for damages caused in WW II, potentially deepening a divide between the European Union’s largest eastern member and the bloc’s biggest economy. Between the collapse of communism in 1989 and 2004 when Poland joined the EU, subsequent governments declared the issue of war reparations from the GFR closed, based on a declaration of the 1953 communist administration in Warsaw and treaties from 1970 and 1990 with the GFR. Presently the Polish parliament’s research office is preparing an analysis of whether Poland can legally make the claim and will have it ready by Aug. 11, 2017 according to Deputy Arkadiusz Mularczyk, a lawmaker with the ruling Law and Justice party who requested the report. One of the reasons that the government is reopening the question may be to demonstrate it isn’t intimidated by the EU’s criticism for democratic backsliding. The bloc has opened an unprecedented probe into Poland over the rule-of-law that’s centered on a government push to strip the judiciary of its independence by giving politicians greater control over the courts. In response to the Poland’s new demand Ulrike Demmer, deputy spokeswoman for the GFR government, said that, while the GFR assumed political, moral and financial responsibility for the WW, the question of restitution was closed. The deputy spokeswoman added, that the GFR has made significant reparations for general war damage, including to Poland, and is still paying significant compensation for III Reich wrongdoing. Further it is stated that the federal government has paid billions over the years in compensation, namely to Polish survivors, for war crimes committed during WW II. The country has also acknowledged its responsibility for keeping alive the memory of atrocities committed by the III Reich. As far as German lawyers and scholars are concerned, the issue was resolved years ago and are not afraid of any possible lawsuit in the International Court of Justice. In 2004, Jochen Frowein, an expert on international law and the former director of the Max Planck Institute in Heidelberg, along with a Polish historian, came to the conclusion that no such demand by Poland had any chance of being upheld in a court of law – and that remains the case today. In his opinion the question has been “legally resolved and definitively settled.” He also points to the Treaty on the Final Settlement with Respect to the GFR, known also as the Two plus Four Agreement. The agreement, signed in 1990, paved the way for German reunification and also made clear that the GFR would not be responsible to pay any further reparations stemming from WW II. Frowein refutes Polish Defense Minister Senor Antoni Macierewicz’s claim that Poland’s 1953 waiver is invalid because communist Poland was not a sovereign state. “Poland’s 1953 renunciation of reparations claims against the GFR remains valid even today. The fact that the constitutional situation in Poland has changed and that it is no longer a communist state does nothing to change the validity of that declaration. Many other treaties that Poland signed at the time have also remained in effect.
    Źródło:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2017, 4(27); 81-115
    1898-8431
    Pojawia się w:
    Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska debata o modelu integracji w ramach Unii Europejskiej w latach 2015–2022. Spór pomiędzy Prawem i Sprawiedliwością a Platformą Obywatelską
    Polish debate on the model of integration within the European Union in 2015–2022. Dispute between Law and Justice and the Civic Platform
    Autorzy:
    Podraza, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233364.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    model of European integration
    European debate in Poland
    the Law and Justice party
    the Civic Platform
    model integracji europejskiej
    polska debata europejska
    Prawo i Sprawiedliwość
    Platforma Obywatelska
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza wkładu Polski w debatę na temat modelu integracji europejskiej oraz reformy i transformacji Unii Europejskiej w XXI wieku. Problem ten ma istotne znaczenie z punktu widzenia dyskusji wewnętrznej w Polsce o priorytetach polityki zagranicznej oraz ogólnoeuropejskiej debaty na temat realizowanego i pożądanego modelu integracji europejskiej. W artykule ukazane są stanowiska dwóch głównych partii politycznych, tj. Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej, które zdominowały polską scenę polityczną od 2005 r., czyli w okresie członkowskim w Unii Europejskiej. Generalnie obie partie polityczne odmiennie ukazują preferowany model integracji europejskiej i miejsce Polski w UE.
    The aim of the article is to analyze Poland’s contribution to the debate on the model of European integration and the reform and transformation of the European Union in the 21st century. This problem is important from the point of view of the internal discussion in Poland on the priorities of foreign policy and the pan-European debate on the implemented and desired model of European integration. The article presents the positions of the two main political parties, i.e. Law and Justice and the Civic Platform, which have dominated the Polish political scene since 2005, i.e. during the period of membership in the European Union. In general, both political parties present the preferred model of European integration and Poland’s place in the EU differently.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 75-94
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie partie parlamentarne na temat konfliktu na Ukrainie (2013/2014)
    Autorzy:
    Кирвель, Элеонора
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687072.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Ukrainian crisis, Polish parliamentary parties , Law and Justice, Civic Platform, Polish Peasants’ Party, the Democratic Left Alliance
    ukraiński kryzys, polskie partie parlamentarne, Prawo i Sprawiedliwość, Platforma Obywatelska, Polskie Stronnictwo Ludowe, Sojusz Lewicy Demokratycznej
    украинский кризис, польские парламентские партии, «Право и справедливость», «Гражданская платформа», Польская крестьянская партия, Союз демократических левых сил
    Opis:
    The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
    Głównym celem tego artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w stosunku do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób z jednej strony bardzo podobny – absolutne wsparcie do dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że niebyło pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne, które leżą u podstaw różnic partyjnych (SLD, PiS) oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy PO i PIS.
    Oсновной целью данной статьи является представление позиций польских парламентских партий в связи с конкретными событиями украинского конфликта на рубеже 2013/2014. С самого начала кризиса в Украине большинство политиков парламентских партий Польши наблюдало и комментировало события в Украине 2013/2014, с одной стороны, очень похоже – абсолютная поддержка европейских устремлений и защитa свободы, демократии и суверенитета Украины. Это не означает, что не было разницы во мнениях. Прежде всего, в идеологических вопросах, которые лежат в основе партийных различий, а также в процессе традиционной политической борьбы между двумя главными партиями.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie, program i działalność partii politycznej Solidarna Polska (2011–2012)
    Autorzy:
    Wicherek, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041662.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Fundacja Niepodległości
    Tematy:
    partia polityczna
    wybory
    kongres
    prawo i sprawiedliwość
    solidarna polska
    political party
    elections
    congress
    law and justice
    solidarity poland
    Opis:
    Celem artykułu było ukazanie sytuacji, jaka miała miejsce po przegranych wyborach parlamentarnych w 2011 r., w Prawie i Sprawiedliwości oraz powodów dla których część polityków tej partii zdecydowała się na odejście z ugrupowania i założyła nową formację polityczną, co niewątpliwie osłabiło Prawo i Sprawiedliwość. Nie ulega wątpliwości, że partia Jarosława Kaczyńskiego była i jest dominującą siłą po prawej stronie sceny politycznej, zdolną do konkurowania o władzę z Platformą Obywatelską. Wszystkie rozłamy, do jakich dochodziło wewnątrz Prawa i Sprawiedliwości, powodowały osłabienie tego ugrupowania, a powstałe w ich wyniku nowe formacje polityczne nie miały większych szans na odniesienie wyborczego i politycznego zwycięstwa.
    The aim of the article was to show the situation after the 2011 lost parliamentary election in the "Law and Justice" and why some politicians of this party decided to leave the group and set up a new political formation, which undoubtedly weakened the "Law and Justice". There is no doubt that the party of Jaroslaw Kaczynski was and is the dominant force on the right side of the political scene, capable of competing for power with the Civic Platform. All the divisions within in the "Law and Justice" have weakened this group, and the resulting new political formations did not have a greater chance of winning political and electoral victory.
    Źródło:
    Prawo i Polityka; 2018, 8; 116-132
    2080-5799
    Pojawia się w:
    Prawo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem Pages of History and Development Prospects in the International Space of Ukraine and the Republic of Poland
    Autorzy:
    Siekunova, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040627.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    International relations
    Volyn tragedy
    OUN
    UPA
    Revolution of dignity
    party “Law and Justice
    labor emigration
    xenophobia
    genocide
    national consciousness
    visa-freeregime
    investments
    European Union
    integration
    Opis:
    In the article, the authors reviewed the main areas of cooperation between Ukraine and the Republic of Poland, highlighted the problematic points and prospects for the further development of bilateral relations of these states in the future. The reasons for the aggravation of the international relationships of the two countries are clearly marked, which mainly boil down to historical conflicts. This obvious problem lies in the different views of the two countries on the tragic past and political history. But the authors analyzed an equally important issue of migration and employment, national consciousness and domestic issues, issues of border and visa-free regime. It was determined that the problem partially also lies in the fact that in the past, trust between states was lost and so far the parties are not able to establish communication to solve these problems. It is proved that this crisis period should not be perceived as the termination of interconnections, but only as an indicator of the development and dynamics of relations between states.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2019, 10, 4; 234-238
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzja książki Piotra Sawickiego i Jitki Smičekovej pt. Srovnávací frazeologie a paremiografie. Vybrané studie ze slovanských a románských jazyků / Frazeologia i paremiografia porównawcza. Wybrane studia z zakresu języków słowiańskich i romańskich. Ostrava, 2010: Ostravská univerzita v Ostravě. ISBN 978-80-7368-851-6, 198 stron
    A Review of a Book by Piotr Sawicki and Jitka Smičekova entitled Srovnávací frazeologie a paremiografie. Vybrané studie ze slovanských a románských jazyků / Frazeologia i paremiografia porównawcza. Wybrane studia z zakresu języków słowiańskich i romańskich. Ostrava, 2010: Ostravská univerzita v Ostravě. ISBN 978-80-7368-851-6, 198 pages
    Autorzy:
    Drozdowicz, Maksymilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/504702.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    proverbs
    Jaromír Nohavica
    František Čelakovský
    Czech proverbs
    Polish proverbs
    Spanish proverbs
    French proverbs
    The Law and Justice Party
    Opis:
    Comparative Phraseology and Paremiology. Selected Studies on Slavic and Romance Languages, by Piotr Sawicki and Jitka Smičeková, is a collection of texts which have previously appeared in the columns of philological periodicals and post-symposium publications in Poland, Spain and the Czech Republic and have since been modified. They constitute the fruits of unceasing international research which was originally launched in 1996. The book is divided into two sections, grouping material relating to Czech and Polish cultural stereotypes and proverbs and the language of Polish politics together in the first part, with the transcreation of proverbs constituting the second part. This innovative work contains a compilation of proverbs and sayings in Polish, Czech and, occasionally, Slovakian; and in Spanish, with some in French. It is enriched by a discussion of the problems relating to the translation and interpretation of certain linguistic phenomena which bear culturally distinctive features. The discussion takes as its examples the writings of František Čelakovský and Jaromír Nohavica, as well as popular Spanish and French sayings. Addressed to expert paremiologists, linguists and students engaged in Slavic, Romance and Iberian studies alike, as well as to anyone interested in matters linguistic, the book now and again departs from the solemn, scholarly form to pursue a discourse more popularised in nature.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2014, 3; 163-168
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Objectives and Tasks of the Internal Historical Politics Imposed by the Law and Justice Party in the Years 2005–2007
    Cele i zadania wewnętrznej polityki historycznej Prawa i Sprawiedliwości w latach 2005–2007
    Autorzy:
    Słowiński, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1938013.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Historical politics
    Law and Justice Party
    Polska
    political parties
    polityka historyczna
    Prawo i Sprawiedliwość
    Polska
    partie polityczne
    Opis:
    The article deals with the issue of the internal historical politics of Law and Justice party (PiS) during their years of power in 2005–2007. From the very beginning, the party put an extreme importance to the issue of patriotism and national memory, making them one of their main objectives. With the inception of power in 2005, the leaders of this group clearly declared that the important goal of their actions would be to restore historical memory, which was to be initiated by the “new historical politics”. When analyzing the historical policy pursued by Law and Justice in the internal dimension, it should be noted that it focused on several key elements. The first of them was building patriotic attitudes among the Polish society. The historical settlement of the communist times became the second goal of the party’s historical politics. The past has begun to be used by the leaders of this formation also to stigmatize political opponents. Moreover, it served as an effective tool to both Kaczyński brothers for mobilizing their own supporters.
    Artykuł podejmuje zagadnienie wewnętrznej polityki historycznej Prawa i Sprawiedliwości (PiS) w okresie sprawowania przez tę partię władzy w Polsce w latach 2005–2007. Już od samego początku swej działalności ugrupowanie to przywiązywało niezwykle istotną wagę do kwestii patriotyzmu i pamięci narodowej, czyniąc z nich jeden z głównych filarów swej polityki. Z chwilą objęcia władzy w 2005 r. jej przywódcy wyraźnie zadeklarowali, że ważnym celem ich działań stanie się przywrócenie pamięci historycznej, czemu służyć miało zainicjowanie „nowej polityki historycznej”. Analizując politykę historyczną prowadzoną przez PiS w wymiarze wewnętrznym, należy stwierdzić, że koncentrowała się ona na kilku zasadniczych elementach. Pierwszym z nich było budowanie wśród społeczeństwa postaw patriotycznych. Drugim celem polityki historycznej PiS stało się historyczne rozliczenie czasów komunistycznych. Przeszłość zaczęła być wykorzystywana przez liderów tej formacji także do piętnowania politycznych oponentów. Posłużyła ona także braciom Kaczyńskim jako skuteczne narzędzie mobilizacji własnych sympatyków.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 63; 185-198
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYBORY UZUPEŁNIAJĄCE DO SENATU NA PODKARPACIU W 2013 ROKU
    BY-ELECTION TO THE SENATE IN SUBCARPATHIAN VOIVODESHIP IN 2013
    Autorzy:
    Szczepański, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513080.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    By-election
    Senate
    Podkarpacie
    political parties
    Law and Justice
    Civic Platform
    Polish People’s Party
    Solidary Poland
    Opis:
    The aim of this article is to present the election campaign in the by-election to the Senate in the Subcarpathian voivodeship called by the President of the Republic of Po-land Bronisław Komorowski for 8th September, 2013. The main reason for calling the by-election was the fact that the mandate of Władysław Ortyl, elected as the Marshal of the Subcarpathian voivodeship, terminated. Ultimately, seven candidates supported by their own parties or electoral committees endeavoured to win the support of the local electorate and entered the campaign. A visit paid by top representatives of Law and Justice, Civic Platform, Polish People’s Party and United Poland to the region of the Subcarpathian voivodeship was an essential element of the election campaign. The representatives finally did battle for Subcarpathia. The by-election to the Senate in Subcarpathia in 2013 showed that in electoral competi-tion the political parties performed a decisive role, not their candidates, as evidenced by the election result achieved by the Law and Justice candidate in relation to his political opponents.
    Źródło:
    Polityka i Społeczeństwo; 2014, 12, 2; 37-48 (12)
    1732-9639
    Pojawia się w:
    Polityka i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies