Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Late Pleistocene" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Middle and Late Pleistocene glacial-interglacial succession of eastern Belarus
Autorzy:
Pavlovskaya, I.E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059427.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Belarus
Middle Pleistocene
Late Pleistocene
Dniepr Glaciation
stratigraphy
Opis:
Detailed geological and palaeobotanical study of about 400 boreholes through Quaternary deposits in eastern Belarus has enabled the recognition of a number of Middle and Late Pleistocene interglacial sites and demonstrated the stratigraphical position of Alexandrian (Holsteinian) and Muravian (Eemian) Interglacial sediments. These stratigraphic markers are separated by a single glacial sequence, corresponding to the Dnieper (Saalian) Glaciation. This contradicts previous views suggesting the occurrence of two glaciations during the Late Middle Pleistocene in eastern Belarus (Dnieper and Sozh). The glacial sediments represent the recession phases of a glacial stage that may be correlated with the Drenthe Substage of the Saalian Glaciation.
Źródło:
Geological Quarterly; 2000, 44, 2; 199-203
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Pleistocene loess-paleosol and vegetation successions at Tarnawce (San River valley, Carpathians foothills, Poland)
Autorzy:
Komar, Maryna
Łanczont, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027418.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Late Pleistocene
paleosol
loess
pollen
Carpathian Foothills
Opis:
The Tarnawce I profile, which occurs in the marginal eastern part of the Polish Westem Carpathians, contains loesses sq representing three last glacial cycles. In this paper we report the results of pollen analysis of the Eemian-Early Glacial pedocomplex and of the Lower plcni-Visrulian loesses with an interstadiał paleosol. The pollen spectra of22 samples were determined. The pollen diagram was divided into 7 local pollen assemblage zones (L PAZ). Interglacial climatic optimum was recorded with the Eemian type of vegetation in the T-4 zone. The coldest conditions occurred during the accumulation of loess, which separates the interglacial and interstadiał soils.
Źródło:
Studia Quaternaria; 2002; 27-35
1641-5558
2300-0384
Pojawia się w:
Studia Quaternaria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zmiany poziomu morza
rozwój wybrzeży
glaciizostazja
późny plejstocen
holocen
południowy Bałtyk
sea level changes
shoreline evolution
glacio-isostasy
Late Pleistocene
Holocene
Southern Baltic
Opis:
Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Pleistocene evolution of hydrographical network recorded at geosites in the Middle Neman area (western Belarus)
Autorzy:
Pavlovskaya, I. E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204969.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
obszar środkowego Niemna
osady rzeczne
osady jeziorne
późny plejstocen
geosites
Middle Neman area
fluvial sediments
lake deposits
Late Pleistocene
Opis:
Geostanowiska położone w białoruskiej części środkowego Niemna zawierają obszerną informację o środowiskach sedymentacyjnych oraz rozwoju sieci hydrograficznej w obrębie zlewni Niemna - jednej z wielkich rzek Europy centralnej. Badania sukcesji sedymentacyjnych w stanowiskach z jednoznaczną pozycją stratygraficzną ujawniły główne cechy środowisk sedymentacyjnych późnego plejstocenu. Rozprzestrzenienie osadów pochodzenia jeziornego z okresu interglacjału murawińskiego (emskiego) oraz brak równowiekowych osadów rzecznych dowodzi, że na miejscu współczesnej doliny Niemna w okresie ostatniego interglacjału plejstocenu nie istniała żadna duża arteria wodna. Sedymentacja zbiornikowa przeważała w rejonie środkowego Niemna od początku interglacjału murawińskiego (sedymentacja jeziorna), w okresie zlodowacenia pojezierskiego (sedymentacja zastoiskowa) do okresu późnego glacjału. Współczesny kierunek przepływu Niemna został ukszałtowany w czasie końcowych faz ostatniego zlodowacenia i w późnym glacjale.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 167-174
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadka zaniku jeziora skaliskiego w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich
Mystery of the ancient Skaliska Lake in the Mazury Lakeland (NE Poland)
Autorzy:
Pochocka-Szwarc, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074373.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
deglacjacja
kopalne jezioro skaliskie
numeryczny model terenu
zanik jeziora
plejstocen
deglaciation
glaciolacustrime basin
catastrophic flow
digital terrain model (DTM)
Mazurian Lakeland
Late Glacial
Pleistocene
Opis:
In the northern part of the Great Mazurian Lakes there is a post-lacustrine plain extending over 90 km 2 . This depression, called Skaliska Basin (Kondracki, 1998), is situated NE of Węgorzewo, overlapping the state boundary between Poland and Russian Kaliningrd Region (thus the northernmost part of the structure was not accessible for study). A glaciolacustrine lake existed there during Late Pleistocene (Pochocka-Szwarc & Lisicki 2001a, 2003). Defining the exact extent and direction of outflow from the Skaliska Lake are most important aims for palaeogeographic investigation of the area. For paleogeomorphological analyses of the Skaliska Basin, the following methods were used: Digital Terrain Model (1 : 200,000 scale), Landsat TM satellite images, archival cartographic materials, and results of geological investigations accompanying compilation of sheets Budry (Pochocka-Szwarc, Lisicki 2001a) and Banie Mazurskie (Pochocka-Szwarc 2003) of the Detailed Geological Map of Poland (1 : 50,000). The study allowed to recognize the lateral extension of the paleolake, and reconstruct the sequence of events that led to catastrophic out flow towards the NW.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 10/1; 873-878
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleoecology of the large carnivore guild from the late Pleistocene of Argentina
Autorzy:
Prevosti, F.J.
Vizcaino, S.F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23538.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Carnivora
carnivore
Late Pleistocene
Pleistocene
South America
paleoecology
population density
Argentina
paleontology
fossil carnivore
locality
biomass
ecology
Opis:
The paleoecology of the South American fossil carnivores has not been as well studied as that of their northern relatives. One decade ago Fariña suggested that the fauna of Río Luján locality (Argentina, late Pleistocene–early Holocene) is not balanced because the metabolic requirements of the large carnivores are exceeded by the densities and biomass of the large herbivores. This conclusion is based on the calculation of densities using allometric functions between body mass and population abundance, and is a consequence of low carnivore richness versus high herbivore richness. In this paper we review the carnivore richness in the Lujanian of the Pampean Region, describe the paleoecology of these species including their probable prey choices, and review the available information on taphonomy, carnivore ecology, and macroecology to test the hypothesis of “imbalance” of the Río Luján fauna. The carnivore richness of the Río Luján fauna comprises five species: Smilodon populator, Panthera onca, Puma concolor, Arctotherium tarijense, and Dusicyon avus. Two other species are added when the whole Lujanian of the Buenos Aires province is included: Arctotherium bonariense and Canis nehringi. With the exception of D. avus and Arctotherium, these are hypercarnivores that could prey on large mammals (100–500 kg) and juveniles of megamammals (>1000 kg). S. populator could also hunt larger prey with body mass between 1000 and 2000 kg. The review of the “imbalance” hypothesis reveals contrary evidence and allows the proposal of alternative hypotheses. If high herbivore biomass occurred during the Lujanian, a higher density of carnivores could be supported than as inferred from the power function of body size and population density.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geochemical composition of Vistulian loess and micromorphology of interstadial palaeosols at the Kolodiiv site (East Carpathian Foreland, Ukraine
Autorzy:
Łącka, B.
Łanczont, M.
Madeyska, T.
Boguckyj, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059503.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Ukraine
Late Pleistocene
palaeosols
loess
micromorphology
geochemistry
Opis:
This paper summarizes geochemical and palaeopedological investigations of the Upper Pleistocene loess-palaeosol sequences at the Kolodiiv site. The Kolodiiv 2, 3 and 5 profiles were selected for this study. The Kolodiiv 2 profile contains loesses, interglacial (Eemian) and interstadial (Vistulian) palaeosols. A set of Early Vistulian soils over lying Eemian gyttja and peat is exposed in the Kolodiiv 3 and 5 profiles. The mineral composition of the 50-2 mm silt fraction was analysed using non-oriented powder samples by means of X-ray dif - fraction. The total concentrations of nine major (Si, Ti, Al, Fe, Mn, Mg, Ca, K and Na) and nine trace elements (Zn, Pb, Ni, Rb, Cr, Sr, Ba, Co, V) as well as the humus content and loss on ignition were measured. The major elements concentrations in mineral deposits from the Kolodiiv 2 loess-palaeosol sequence indicate that the loess particles were derived from poorly weathered source rocks that have under - gone at least one sedimentary cycle. Climatic conditions have strongly in fluenced the mobilization and accumulation of elements in the palaeosol horizons due to the changes in the intensity of weathering and pedogenic processes. For the micromorphological study, ten samples from the Kolodiiv 3 and 5 profiles were used. Thin sections representing the Kolodiiv and Dubno set of palaeosols from Early Vistulian and Middle Pleniglacial show, be sides palaeopedologic characteristics, significant evidence of redeposition of sediments and soils.
Źródło:
Geological Quarterly; 2007, 51, 2; 127-146
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heavy minerals in the key Late Pleistocene loess-palaeosol section at Kolodiiv (East Carpathian Foreland, Ukraine)
Autorzy:
Racinowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059497.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Ukraine
Late Pleistocene
loess
palaeosols
heavy minerals
Opis:
Successions of loess and other deposits in the Kolodiiv profile, formed during the Eemian Inter glacial and Vistulian Glacial (OIS 5-2), are characterized using the results of heavy mineral analysis. Weathered local carbonate rocks and fluvial deposits (Wartanian Glacial, OIS 6) are used for comparison. It was found that the content of minerals derived from weathered and redeposited Carpathian Flysch increases from bottom to top of the profile. The entire loess succession accumulated under similar lithodynamic conditions and the palaeosols are of similar character.
Źródło:
Geological Quarterly; 2007, 51, 2; 185-188
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A critical review and reinterpretation of bio-, litho- and seismostratigraphic data of the Southern Baltic deposits
Autorzy:
Zachowicz, J.
Miotk-Szpiganowicz, G.
Kramarska, R.
Uścinowicz, Sz.
Przedziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204982.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
pollen and diatoms diagrams
14C datings
bio- litho- and seismostratigraphy
Late Pleistocene
Holocene
southern Baltic Sea
Opis:
The aim of this study was the reinterpretation of the published and unpublished Late-Pleistocene and Holocene pollen and diatom diagrams of deposits from the sedimentary basins of the Southern Baltic Sea and the correlation of the distinguished biostratigraphic units with lithological parameters, seismostratigraphic units. Chronostratigraphic subdivision of the Late Pleistocene and Holocene was also made. To facilitate the correlation and reinterpretation of the results of biostratigraphic (palynological and diatom) analyses, new unified and simplified diagrams were drawn using the POLPAL software. Such diagrams were constructed for all the sites under comparison, even for those of no numerical data. In such cases, the published diagrams were scanned and their percentage values were the basis for new diagrams. A review and reinterpretation of biostratigraphic data show an almost complete lack of palynological documentation and diatom diagrams for the Late Pleistocene period and poor documentation for the Early Holocene. Middle and Late Holocene Baltic muds have the best biostratigraphic documentation and radiocarbon dating, which greatly facilitates their location on the geological time scale. Among the Southern Baltic postglacial sediments three lithostratigraphic units were identified. They differ in their lithological features reflecting the conditions prevalent in the sedimentary basin during deposition. It should be noted that these units meet no formal criteria for distinguishing lithostratigraphic units. Similarly, within the Late Pleistocene and Holocene sediments of Southern Baltic deep-water basins, three main seismostratigraphic complexes have been identified. The integrated analysis of seismoacoustic profiles, lithological profiles of cores and reinterpretated biostratigraphic data allow a correlation of the bio-, litho- and seismostratigraphic units with chronostratigraphic units and Baltic evolutionary phases.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 117-138
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronostratigraphy and changes of environment of Late Pleistocene and Holocene at Starunia palaeontological site and vicinity (Carpathian region, Ukraine)
Autorzy:
Sokołowski, T.
Stachowicz-Rybka, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191571.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Late Pleistocene
Holocene
fluvial deposits
environment
Starunia
Carpathian region
Ukraine
Opis:
This paper presents the results of absolute dating and biostratigraphical analysis carried out for alluvial sediments of an abandoned Starunia ozokerite mine located in the Velyky Lukavets River valley, in which large mammal remains were discovered in the first half of the 20th century. The sediments build up three terrace levels. The highest one, up to 8 m high (terrace II), is likely to be associated with a stage of aggradation, as well as with a short episode of valley broadening, which occurred in the Weichselian Late Pleniglacial. The lower one, 4 m high (terrace I), is most likely to be linked with the Holocene, despite a considerable transformation of its top due to mining activity. The lower part of this terrace cover bears coarse-grained channel sediments dated to 120.6-58.9 ka BP (Eemian Interglacial?-Early Pleniglacial - OIS 5e, 4 and 3), and overbank (distal floodplain) mud with intercalations of biogenic deposits (peat, peat mud and biogenic mud). The overbank deposits are dated to 48.2-11.11 ka BP (Glinde Interstadial?-Younger Dryas, OIS 3-2) and are overlain by Holocene (OIS 1) mud and biogenic deposits. In boreholes drilled in the vicinity of the present-day river channel, younger sediments occur more frequently. These include sediments originating from the Late Weichselian overlain by Holocene sediments. However, sediments originating exclusively from the Holocene are infrequent. The deposition of sediments took place in specific conditions of a permanent saturation of the environment with brine, petroleum and thickened bitumen. In the longest period of deposition (48.2-1.27 ka BP), ephemeral swamps, ponds and lakes were developed in different parts of the floodplain. They were marked by the presence of: Juncus glaucus/effusus, J. articulatus, Typha sp., Batrachium sp., Potamogeton filliformis, Bidens tripartita, Ranunculus sceleratus and Phragmites communis, as well as by halophytic species, like: Zannichellia palustris, Triglochin maritimum, Schoenoplectus tabernemontani, Puccinelia distans and Eleocharis palustris. Rhythmic oscillations between cold and warm climatic conditions, typical of the Weichselian age and well identified in Western Europe, are here marked by the changes of plant communities (woody assemblages passing into steppe and tundra), but are not noticeably recorded in the sediments of the Velyky Lukavets River. This shows that the greatest part of the discussed period involved the formation of poorly differentiated silty overbank sediments with intercalations of biogenic sediments. However, the variability of sediments provides evidence for extreme events which occurred in the Holocene.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2009, 79, No 3; 315-331
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lacustrine deposits in northern part of the Knyszyńska Forest - the remains of water bodies
Utwory jeziorne w północnej części Puszczy Knyszyńskiej - pozostałości po zbiornikach wodnych
Autorzy:
Micun, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/292941.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
gytie
późnoplejstoceńskie pojezierze
Puszcza Knyszyńska
torfowiska
Knyszyńska Forest
Late Pleistocene lakeland
lacustrine deposits
peatlands
Opis:
The aim of this study was to delimit lacustrine deposits underlaying present peatlands. On this basis, the location of water bodies in late Pleistocene and early Holocene was recognized. The lakes' occurrence was presented on the background of geomorphological conditions. Lacustrine deposits occur mainly in depressions of the northern part of the Knyszyńska Forest. They are placed in upper parts of the Czapielówka River, Jałówka River, middle Sokołda River and upper Kumiałka River catchments. The thickness of gyttja varies between 0.4 and 2.5 m. These are detrital, calcareous and clay-calcareous gyttjas. Lacustrine sediments fill the bottoms of various melt-out depressions. The origin of these depressions, as well as the whole glacial relief of the terrain, is often linked to deglaciation of the Warta ice sheet. However, kame deposits in the Janów village are younger than Warta glaciation. Moreover, the catchment relief of the upper Kumiałka River is similar to the relief which originates from Vistulian glaciation. Besides, there are boulder deposits directly under the lacustrine deposits. These three facts indicate a younger age of the melt-out depressions in the upper Kumiałka River catchment.
W artykule przedstawiono wyniki badań litologicznych i geomorfologicznych przeprowadzonych w północnej części Puszczy Knyszyńskiej. Celem badań było rozpoznanie rozprzestrzenienia utworów jeziornych, występujących pod współczesnymi torfowiskami. Na tej podstawie odtworzono rozmieszczenie i zasięg zbiorników wodnych w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie na tle uwarunkowań geomorfologicznych. Stwierdzono stosunkowo powszechne występowanie utworów jeziornych w dnach obniżeń w północnej części Puszczy Knyszyńskiej. Występują one w górnych fragmentach zlewni Czapielówki, Jałówki, środkowej Sokołdy, w rejonie Czarnej Białostockiej oraz dalej na północy, w zlewni górnej Kumiałki. Miąższość gytii wynosi od 0,4 do 2,5 m. Są to gytie detrytusowe, węglanowe i ilasto-wapienne. Utwory jeziorne zalegają w dnach różnego rodzaju obniżeń wytopiskowych. Genezę wytopisk, jak i całej rzeźby glacjalnej tego terenu, łączy się najczęściej z zanikiem lądolodu zlodowacenia Warty. Jednak wiek utworów kemowych w Janowie, nawiązanie rzeźby do niższych, młodszych poziomów morfologicznych oraz występowanie bezpośrednio pod osadami jeziornymi utworów ablacyjnych i zwałowych przemawiają za młodszym wiekiem wytopisk położonych w zlewni górnej Kumiałki.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2009, no. 13b; 137-147
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A small camelid Hemiauchenia from the Late Pleistocene of Hidalgo, central Mexico
Autorzy:
Bravo-Cuevas, V.M.
Jimenez-Hidalgo, E.
Cuevas-Ruiz, G.E.
Cabral-Perdomo, M.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22741.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
small camelid
camelid
Hemiauchenia
Late Pleistocene
Hidalgo
Mexico
Camelidae
Pleistocene
paleontology
geological setting
systematics
mandible
dentition
postcranial bone
remains
tooth
fossil
Opis:
Pleistocene camels from Mexico include representatives of llamas and camels. Their record spans from the Early Blancan to the Late Pleistocene, based on several localities in the northern, northwestern and central parts of the country, with members of the genus Hemiauchenia being particularly well represented. New specimens of a small llama, collected in the state of Hidalgo, central Mexico, are assigned to Hemiauchenia gracilis owing to a combination of cranial and postcranial characters, including a short upper premolar−molar series, the presence of a two−rooted P3, molars covered by a thin layer of cementum, U−shaped molar crescents, well−developed styles and ribs, a small degree of crenulation, a relatively short lower tooth row, the lack of p1 and p3, weakly developed anteroexternal stylids, a shallow and slender mandible, and long and slender metatarsals and phalanges. The material described here extends the Pleistocene geographic distribution of H. gracilisfrom northern to central Mexico, and its biochronological range from the Early Blancan to the Late Pleistocene (Rancholabrean), thus making it the southernmost record and the geochronologically youngest occurrence of this species in North America. The mesowear pattern of the material from Hidalgo suggests that these animals were mainly browsers. Their estimated body mass resembles that of Blancan specimens from Guanajuato, implying that this species maintained approximately the same body mass throughout its biochronological range in central Mexico.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphometric variation of reindeer remains (Rangifer tarandus Linnaeus, 1758) from Late Pleistocene cave localities in Poland
Autorzy:
Stefaniak, K.
Piskorska, T.
Witkowska, A.
Wojtal, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191218.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Rangifer tarandus
morphometry
Late Pleistocene
Polska
Opis:
The paper deals with the morphometric analysis of remains of the reindeer Rangifer tarandus Linnaeus, 1758 from 20 Late Pleistocene cave localities in Poland. In most of the localities, the species was the most abundant component of the large mammal fauna; the remains came from individuals, killed by predators, including man. The measurements of the remains were compared with those of reindeer from localities in Germany, Moldova, Ukraine and Russia. The measurements of the reindeer from Poland were intermediate between the smaller and more slender reindeer from north-western Europe and the larger reindeer from southern and eastern Europe; the antlers from the localities studied mainly represented the tundra form of Rangifer tarandus. The forest form of the species was represented by a few antlers. With respect to the ages of individuals, the reindeer from the Polish sites belonged to the age classes of under 2 years, 5–6 years and 6–7 years.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2012, 82, 2; 177--191
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg i korelacja sukcesji pyłkowych późnego plejstocenu na terenie Polski i Białorusi
The course and correlation of the Late Pleistocene pollen sequences from Poland and Belarus
Autorzy:
Granoszewski, W.
Winter, H.
Rylova, T. B.
Savcenko, I. E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074921.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Late Pleistocene
Eemian
Vistulian glaciation
Polska
Belarus
pollen analysis
palaeoclimate
późny plejstocen
interglacjał eemski
zlodowacenie Wisły
Polska
Białoruś
analiza pyłkowa
paleoklimat
Opis:
The most representative and long Late Pleistocene pollen sequences covering the late glacial of the penultimate glaciation (Warta/Pripiat), the last interglacial (Eemian/Muravian) and the early glacial of the Last Glaciation (Vistulian/Poozerie) from the territory of Poland and Belarus have been correlated. The resemblance ofpollen spectra in these pollen sequences and a parallel succession of Regional Pollen Assemblage Zones in the considered time intervals suggest that the natural environment of Poland and Belarus underwent synchronous changes under unidirectional climatic transformations. Qualitative and quantitative features of the Regional Pollen Assemblage Zones show similarities and differences in vegetation and climate changes in the study area. A comparison of the pollen spectra from Poland and Belarus suggests that both territories were affected by a similar climate particularly during the cold intervals. Some differences between the compositions of the pollen spectra were noticed as concerns the interglacial period. For instance, Abies and Taxus pollen as well as significantly high percentages of Calluna vulgaris pollen in NE Poland towards the end of the period are present only in the Polish sections. This may suggest a more Atlantic type of the climate during the Last Interglacial in Poland than in Belarus.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2012, 60, 11; 605--614
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteoderm histology of Late Pleistocene cingulates from the intertropical region of Brazil
Autorzy:
Da Costa Pereira, P.V.L.G.
Victer, G.D.
Porpino, K.O.
Bergqvist, L.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945892.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
osteoderm
histology
Late Pleistocene
Pleistocene
Cingulata
mammalia
Glyptodontidae
Pachyarmatherium
paleohistology
intertropical region
Brazil
Opis:
During the Late Pleistocene, several possibly endemic cingulate species, known mostly from isolated osteoderms, carapace fragments, and caudal tubes, coexisted in the Brazilian Intertropical Region. Here, we describe the osteoderm microstructure of Pachyarmatherium brasiliense, as well as the glyptodonts Panochthus greslebini, Panochthus jaguaribensis and Glyptotherium sp., in order to provide additional species-diagnostic characters and shed light on their evolutionary relationships. Pachyarmatherium brasiliense lacks several derived features shared by glyptodonts and pampatheres, such as extensive bone remodeling, fibers arranged in large bundles, and relatively poorly developed layers of compact bone, thus supporting its exclusion from glyptodonts as suggested by a recent cladistic study. The osteoderm histology of P. greslebini resembles that of other species of Panochthus (e.g., Panochthus frenzelianus). By contrast, the presence of relatively thick layers of compact bone, the configuration and size of resorption areas, the absence of randomly oriented lateral fiber bundles, and the absence of an intermediary region between the compact and trabecular bone potentially support the exclusion of Panochthus jaguaribensis from the genus. Finally, osteoderms of the Brazilian specimens of Glyptodontinae share histological features with Glyptotherium floridanus, rather than Glyptodon, thus reinforcing their assignment to Glyptotherium. These results highlight the relevance of histological osteoderm characters in cingulate systematics, ands call for further and more comprehensive studies.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 3; 543-552
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies