- Tytuł:
-
Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych
Abdominal integument atrophy after operative procedures - Autorzy:
-
Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefan
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1061355.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
abdominal integument atrophy
appendectomy
cholecystectomy
laparotomy
nephrectomy
ultrasound
appendektomia
badanie ultrasonograficzne
cholecystektomia
laparotomia
nefrektomia
zanik powłok brzusznych - Opis:
-
The aim of the study was to analyze clinical material concerning postoperative atrophy
of abdominal integument. Material and methods: The evaluated group consisted of
29 patients with sonographically revealed atrophy of the abdominal wall. Those changes
were observed after various surgical procedures: mainly after long, anterolateral laparotomies
or several classical operations. Ultrasound examinations up to the year 2000
were performed with analog apparatus, in the latter years only with digital apparatus
with linear transducers (7–12 MHz) and sometimes convex type conducers (3–5 MHz).
The location, size and intestine stratified wall structure were evaluated. In each case the
integument thickness was measured in millimeters in the site of the greatest atrophy and
it was compared with the integument thickness from the side that had not been operated
which enabled the calculation of the percentage reduction of integument in the area of
the scar. Results: In 3 patients who underwent several laparotomies there was a total
reduction of muscular mass in the operated area. In these cases we stated only skin and
slightly echogenic subcutaneous strand; probably corresponding to fibrous tissue – the
thickness of integument in this area was in the range from 3 to 8 mm. In the remaining
26 patients the integument atrophy on the scar level included muscles in a greater extent
and covered an extensive area after classical urological procedures on the upper urinary
tract: after nephrectomy and even ureter stone evacuation or kidney cyst excision by
means of classical anterolateral approach with the integument incision on the length
of almost 20 cm. Reduction in the integument thickness was observed on the smaller
area after classical cholecystectomies, appendectomies and other surgical procedures
with the incision across the integument. The integument atrophy in the operated sites
expressed in absolute numbers was in the range of 7–20 mm (average 14 mm). These values
are markedly lower than the comparative integument thickness on the not operated
side: 17–52 mm (average 25.4 mm). The percentage value of the integument thickness
reduction oscillated in the range of 32–67% (average 44.2%). In most cases the atrophy
involved all layers of the abdominal wall, what demonstrated as regional prominence of
the integument, mimicking the presence of hernia. Conclusions: Ultrasonography allows
precise evaluation of the size and extent of atrophy as well as depiction of other lesions
simulating that effect. Establishing the correct diagnosis should prevent the unnecessary
reconstructions of the abdominal integument.
Celem pracy była analiza materiału klinicznego dotyczącego zaniku powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych. Materiał i metoda: Zgromadzono grupę 29 chorych z wykazanym ultrasonograficznym zanikiem powłok brzusznych. Zmiany te obserwowano po różnych procedurach operacyjnych, najczęściej po długich nacięciach laparotomijnych przednio‑bocznych lub kilkukrotnych operacjach klasycznych. Badania ultrasonograficzne wykonano do 2000 roku na aparatach analogowych, a w następnych latach wyłącznie aparatami cyfrowymi, z głowicami linowymi (7–12 MHz) i niekiedy głowicami typu konweks (3–5 MHz). Określano lokalizację, rozległość, warstwową budowę ściany jelita. W każdym przypadku mierzono grubość powłok w milimetrach w miejscu największego zaniku i porównywano ją z grubością powłok po stronie nieoperowanej, co pozwalało na obliczenie procentowej redukcji powłok w okolicy blizny. Wyniki: U 3 pacjentów po kilku laparotomiach doszło do całkowitej redukcji masy mięśniowej w miejscu operacji. W tych przypadkach stwierdzano jedynie skórę i lekko echogeniczne pasmo podskórne, prawdopodobnie odpowiadające zwłókniałym tkankom – grubość powłok w tym miejscu wahała się od 3 do 8 mm. U pozostałych 26 pacjentów zanik powłok na poziomie blizny pooperacyjnej dotyczył w największym stopniu mięśni i obejmował rozległy obszar po klasycznych zabiegach urologicznych na górnych drogach moczowych: po usunięciu nerki, a nawet po ewakuacji złogu z moczowodu lub wycięciu torbieli nerki z dostępu klasycznego przednio‑bocznego z nacięciem powłok na długości prawie 20 cm. Na mniejszym obszarze obserwowano redukcję grubości powłok po klasycznych cholecystektomiach, appendektomiach i innych operacjach z nacięciem powłok na całej grubości. Zanik powłok w miejscach operacji wyrażał się w liczbach bezwzględnych w zakresie 7–20 mm (średnio 14 mm). Wartości te są wyraźnie mniejsze od porównawczej grubości powłok po stronie nieoperowanej: 17–52 mm (średnio 25,4 mm). Procentowa wielkość redukcji grubości powłok wahała się w granicach 32–67% (średnio 44,2%). W większości przypadków zanik obejmował wszystkie warstwy ściany brzucha, co manifestowało się uwypukleniem powłok w tym rejonie pozorującym istnienie przepukliny. Wnioski: Ultrasonografia pozwala z dużą precyzją określić stopień zaniku, jego rozległość oraz zmiany, które mogą pozorować taki efekt. Ustalenie właściwego rozpoznania powinno zapobiec zbędnej rekonstrukcji powłok brzusznych. - Źródło:
-
Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 262-268
2451-070X - Pojawia się w:
- Journal of Ultrasonography
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł