Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lévinas, Emmanuel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Czy możliwe jest zbudowanie etyki społecznej na podstawie koncepcji etycznych Emmanuela Lévinasa i Karola Wojtyły? Dyskusja na temat współczesnej etyki społecznej
    Is it possible to build social ethics based on the ethical concepts of Emmanuel Lévinas and Karol Wojtyla? A discussion on the foundations of modern social ethics
    Autorzy:
    Czekalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431074.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    neighbour
    other
    social ethics
    Lévinas Emmanuel
    Wojtyla Karol
    bliźni
    inny
    etyka społeczna
    Wojtyła Karol
    Opis:
    The purpose of this article is to present ethical and social thoughts of two eminent philosophers of the 20th century, E. Lévinas and K. Wojtyła in reference to the coherence of their thoughts and their mutual complementarity. Both had similar intentions of creating the preconditions that ensure peace and social order. Both lived through totalitarian regimes, witnessed the deaths of many people, experienced the decline of mankind and therefore raised very important questions about the causes of these twentieth-century moral disasters. However, there are important differences between the two thinkers, concerning the understanding of subjectivity, their positions on the whole heritage of Western philosophy, ontology, as well as opposing attitudes. Where Wojtyła searches for participation, Lévinas proposes separation. It seems that the philosophy of Lévinas shows some kind of inability to rise above the history of one’s own nation.
    Celem artykułu jest zbadanie możliwości zbudowania etyki społecznej na podstawie koncepcji etycznych dwóch wybitnych filozofów XX wieku E. Lévinasa i K. Wojtyły. Pierwszy z nich opiera swoją etykę na pojęciu „Inności”, drugi na pojęciu „Bliźni”. Koncepcje te są przeanalizowane i zestawione w poszukiwaniu różnic i podobieństw między nimi. Wydaje się, że do zbudowania spójnej etyki społecznej bardziej nadaje się koncepcja etyczna Karola Wojtyły, nie można bowiem zbudować etyki społecznej bez właściwej koncepcji podmiotowości. W koncepcji Lévinasa rola „Ja” jest pomniejszona, liczy się natomiast „Drugi”. Lévinas wprowadza jeszcze figurę „Trzeciego”, która ma umożliwić zbudowanie etyki społecznej, także w jej wymiarze instytucjonalnym, jest to jednak nieprzekonywujące i niespójne z innymi założeniami francuskiego filozofa.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 4; 5-30
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O potrzebie wołacza – vocativus z perspektywy filozofii dialogu
    Necessity of the vocative: vocativus in the perspective of the philosophy of dialogue
    Autorzy:
    Skarbek-Kazanecki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460075.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    wołacz, vocativus, filozofia dialogu, „Ja-Ty”, Martin Buber, Emmanuel Levinas
    vocative, vocativus, philosophy of dialogue, ‘I-Thou’, Martin Buber, Emmanuel Levinas
    Opis:
    The purpose of this article is to depict the grammatical form which is the vocative. In the first part of the paper I will review some of linguistic theories regarding this grammatical case, including the conceptions that pay special attention to the functional diversity of vocative. The starting point for my own analysis will be the philosophy of dialogue represented by Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Levinas and a major exponent of speech thinking or dialogicism, Martin Buber. The distinction made by Martin Buber between the two ‘basic words’, ‘I-Thou’ (Ich-Du) and ‘I-It’ (Ich-Es), correspond to the divergence between nominative and vocative: when you replace the nominative with the vocative, using Buber’s terms, the characters’ relationships move from an ‘I-It’ to an ‘I-Thou’ relationship. The vocative's presence puts both me and my interlocutor in „dead end”, in point of no return: the use of the vocative case closes us on objectification and reminds us of the uniqueness of the Other. The vocative is the 'spoken word' through which we enter into actual relations.
    Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się formie gramatycznej, jaką jest wołacz (vocativus). W pierwszej części tekstu pragnę przedstawić niektóre teorie dotyczące tego przypadka gramatycznego, szczególny nacisk kładąc na koncepcje zwracające uwagę na funkcjonalną różnorodność wołacza. Punkt wyjścia dla dalszej analizy stanowić zaś będzie filozofia dialogu reprezentowana przez Ferdynanda Ebnera, Martina Bubera, Franza Rosenzweiga oraz Emmanuela Levinasa. Rozróżnienie właściwych dla człowieka postaw, „podstawowych słów” „Ja-Ty” (Ich-Du) oraz „Ja-To” (Ich-Es) uczynione przez Martina Bubera koresponduje z opozycją mianownik-wołacz: obecność wołacza stawia zarówno mnie, jak i mojego interlokutora, w sytuacji bez wyjścia; użycie wołacza zamyka nas na uprzedmiotowienie (nieodłączne od mianownika) i przypomina o wyjątkowości Innego.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 28-38
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jesteśmy sami, nikt nas nie usprawiedliwi. (A)teizm oraz jego etyczne konsekwencje w myśli Martina Bubera, Emmanuela Lévinasa i Jeana Paula Sartre’a
    We are alone, with no excuses. (A)theism and Its Ethical Consequences in the Thought of Martin Buber, Emmanuel Lévinas and Jean-Paul Sartre
    Autorzy:
    Kornacka-Sareło, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954304.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
    Tematy:
    Martin Buber
    Emmanuel Lévinas
    Jean-Paul Sartre
    filozofia dialogu
    egzystencjalizm
    etyka odpowiedzialności
    radykalizm etyczny
    Opis:
    Celem autorki niniejszego artykułu było ukazanie podobieństw pomiędzy żydowską filozofią dialogu a doktryną egzystencjalną, na przykładzie myśli Martina Bubera, Emmanuela Lévinasa oraz Jeana-Paula Sartre’a. Wszyscy trzej filozofowie stoją na stanowisku radykalizmu etycznego. W ich doktrynach zachodzi silne sprzężenie zwrotne pomiędzy etyką a ontologią: zachowania godziwe w porządku etycznym pozwalają podmiotowi aktów moralnych na uzyskanie ontycznego statusu człowieka. Proces stawania się człowiekiem postrzegany jest przez myślicieli jako dynamiczny oraz trwały. Chociaż Lévinas i Buber opowiadają się za istnieniem niepoznawalnego bytu transcendentnego, to jednocześnie podkreślają oni w swoim dyskursie, że za stan świata odpowiedzialny jest każdy z nas, nie zaś bóstwo – transcendentne, odległe, właściwie nieobecne. Z kolei, oskarżany o anarchizm i nihilizm Sartre sformułował podobnie radykalną teorię etyczną. Deklarując zaś konsekwentny ateizm, sprawił, że jego myśl wydaje się pozbawiona jakichkolwiek aporii. Skoro bowiem Bóg nie istnieje, to po pierwsze nie mają znaczenia kwestie teodycealne, po drugie zaś każdy człowiek skazany jest na wolność, ponosząc całkowitą odpowiedzialność za swoje czyny. Tak więc, uprawomocniona wydaje się teza, że wszyscy trzej filozofowie dążyli do skonstruowania autonomicznych teorii moralnych, a także starali się odizolować porządek teologiczny od stricte filozoficznego dyskursu, niezależnie od własnych przekonań religijnych.
    Źródło:
    Władza sądzenia; 2015, 6. O przygodności religii w postsekularnym świecie
    2300-1690
    Pojawia się w:
    Władza sądzenia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski badacz w labiryncie francuskiej fenomenologii. Recenzja książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej. Fragmenty pewnej historii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, ss. 218
    Polish Researcher in the Maze of French Phenomenology. A Review of the Book by Jacek Migasiński Towards Non-phenomenal Phenomenology. Fragments of a Certain Story, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, pp. 218
    Chercheur polonaise dans le labyrinthe de la phénoménologie française Une revue du livre de Jacek Migasiński Vers une phénoménologie non-phénoménale. Fragments d’une certaine histoire, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, pp. 218
    Autorzy:
    Murawska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14976432.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-06
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
    Tematy:
    fenomenologia francuska
    niezjawiskowość
    Emmanuel Lévinas
    Maurice Merleau-Ponty
    French phenomenology
    non-phenomenal
    phénoménologie française
    non-phénoménale
    Opis:
    Tekst stanowi krytyczne omówienie książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej (2019), która jest doskonałym podsumowaniem współpracy polsko-francuskiej i realizuje jedną z najistotniejszych jej funkcji, czyli owocny dialog między badaczami z różnych krajów. Recenzowana książka jest kompetentnym komentarzem do tego, co dzieje się w fenomenologii francuskiej, a jej autor koncentruje się głównie na analizie tekstów Emmanuela Lévinasa i Maurice’a Merleau-Ponty’ego. Na książkę Jacka Migasińskiego składa się jedenaście esejów o rozmaitej fenomenologicznej tematyce: znajdziemy w niej problematykę intersubiektywności, czasu, afektywności i próby budowania dyskursu perfomatywnego w fenomenologii na przykładzie filozofii Lévinasa. Tytułowe określenie „fenomenologia niezjawiskowa” oznacza odsłonięcie najgłębszych źródeł sensu władającego każdym z penetrowanych obszarów i obalenie dualizmów panujących w klasycznym myśleniu, ale także transgresyjność fenomenologii i jej skłonność do nadmiaru. To właśnie ta metoda, polegająca na testowaniu granic i na wykraczaniu poza nie w procedurze przelicytowywania tego, co może być źródłem fenomenów, wyznacza kierunek, w jakim według Migasińskiego zmierza dziś fenomenologia francuska.
    The text is a critical discussion of Jacek Migasiński’s book Towards Non-phenomenal Phenomenology (2019) which is a perfect summary of Polish-French cooperation and tries to implement one of its most important functions meaning a fruitful dialogue between researchers from different countries. The reviewed book is a competent commentary on what is happening in French phenomenology, focusing mainly on the analysis of texts by Emmanuel Lévinas and by Maurice Merleau-Ponty. Jacek Migasiński’s book consists of eleven essays on various phenomenological topics: it includes the issues of intersubjectivity, time, affectivity and attempts to build a performative discourse in phenomenology on the example of Lévinas’ philosophy. The title term “non-phenomenal” means unveiling the deepest sources of meaning ruling each of the penetrated areas and overthrowing the dualisms that prevail in classical thinking, but also the transgressive tendency of phenomenology and its tendency to excess. It is a method of testing the boundaries and going beyond them in the procedure of outbidding what can be the source of phenomena that sets the direction in which, according to Migasiński, French phenomenology is going nowadays.
    Résumé. Le texte est une revue du livre de Jacek Migasiński Vers une phénoménologie non-phénoménale (2019) qui résume parfaitement la coopération franco-polonaise et tente de mettre en œuvre l’une de ses fonctions la plus importante, notamment un dialogue fructueux entre chercheurs de pays variés. Le livre révisé est un commentaire compétent sur ce qui se passe dans la phénoménologie française, se concentrant principalement sur la discussion des textes d’Emmanuel Lévinas et de Maurice Merleau-Ponty. Le livre de Jacek Migasiński se compose d’onze essais sur divers problèmes phénoménologiques: il entreprend les questions concernant l’intersubjectivité, le temps, l’affectivité et tente de construire un discours performatif en phénoménologie sur l’exemple de la philosophie de Lévinas. Le terme «non-phénoménale» désigne la révélation des sources les plus profondes du sens régissant chacun des champs pénétrés par la phénoménologie et démonstration des dualismes qui prévalent dans la pensée classique, mais aussi la tendance transgressive de la phénoménologie et son penchant pour l’excès. Cette méthode, qui consiste à sonder les frontières et à les dépasser dans la tentative de surenchérir ce qui peut être à l’origine des phénomènes, indique la direction dans laquelle, selon Migasiński, se dirige aujourd'hui la phénoménologie française.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2022, 55, 3; 99-106
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat przed Zagładą. Tajemnica istnienia archiwalnego obrazu filmowego we współczesnej strukturze filmowej na przykładzie filmu Po-lin. Okruchy pamięci Jolanty Dylewskiej
    The World Before the Shoah: The Mystery of Archival Film Footage As Part of Contemporary Cinematic Structure Based on the Example of Jolanta Dylewska’s Po-Lin. Remains of Memory
    Autorzy:
    Kozłowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920854.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    memory
    witness
    portrait
    close up
    time
    archival footage
    synecdoche Jolanta Dylewska
    Emmanuel Levinas
    Roland Barthes
    Shoah
    Kurów
    Kałuszyn
    Opis:
    The text is an analysis of the composition of archival footage in contemporary documentary film. It presents artistic strategies concerning visual narration used in the film. From this perspective, it also describes the cinematic image of the provincial world of Jewish culture in Poland before II World War as captured by Jewish amateur cinematographers in their home movies, and how the same place is filmed nowadays. The mutual relationship between two visual layers is also interesting: archival footage and contemporary film and the meanings that arise as a result. Among the elements of visual film language are representations showing the metamorphosis of the place of action that occurred as a result of the passage of time and historical dramatic events. Also analyzed is the function of film close up in describing a wider context and portraits of witnesses who remember the world before the destruction of the Shoah.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 225-235
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unknowability, Persecution, and the Ethical Bind: Reading through the Works of Sigmund Freud and Emmanuel Lévinas
    Autorzy:
    Giovanini, Valerie Oved
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158916.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    alterity
    critical theory
    Emmanuel Lévinas
    ethics
    Paul Ricœur
    persecution
    philosophy
    proximity
    Sigmund Freud
    subjective unknowability
    subjectivity
    the other
    uncertainty
    Opis:
    This paper shows how persecution is a condition that binds each in an ethical obligation. Persecution is functionally defined here as an impinging, affective relation, one that is neither mediated by reason nor open to apology. The works of Sigmund Freud help illuminate the psychological mechanism responsible for impeding rational transparency in delusions of persecution and super-egoical moral demands. Similar to Freud who employs what Paul Ricœur has called a “hermeneutics of suspicion” to interrogate the status of a fully knowing subject, I contend that Emmanuel Lévinas’s work on the ethical subject is useful for developing a “hermeneutics of trust” in an ambivalent ontological condition that is unavoidably ethical. By thinking Freud and Lévinas together, I show how the commitment to total mastery of an unknowable ego leads to a persecutory relation, yielding moralities that are unconcerned with injuring the other in the name of that which is judged as good. In answer to this ethical dilemma, I propose that a turn toward relational ethics and an intentionality of search offers traces of a morality where differences are preserved and thus prevent the persecution of the other for one’s own moral fulfillment.
    Źródło:
    Avant; 2018, 9, 2; 87-105
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ein Zeichen für den Nächsten. Emmanuel Levinas liest Paul Celan
    Autorzy:
    Dzikowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032890.pdf
    Data publikacji:
    2007-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Paul Celan
    Emmanuel Levinas
    spotkanie w myślach
    „Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht“
    meeting in thinking
    Begegnung im Denken
    Opis:
    Paul Celan und Emmanuel Levinas begegneten einander höchstwahrscheinlich nie, obwohl sie mehrere Jahre lang in Paris nicht weit voneinander entfernt wohnten. Man kann aber von einer Begegnung ihres Denkens sprechen – sowohl auf der Ebene der Philosophie als auch auf der Ebene der Literatur, in der Reflexion über den Menschen und über das Wesen des literarischen Werkes, wobei die Überschneidung der beiden Ebenen selbstverständlich ist. Der vorliegende Beitrag stellt den Versuch dar, diese Begegnung aus der Perspektive zweier Schriften von Levinas näher zu betrachten: seines Essays über die Dichtung Paul Celans und eines seiner fundamentalen philosophischen Werke, Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht.
    Paul Celan i Emmanuel Levinas zapewne nigdy się osobiście nie spotkali, pomimo iż przez wiele lat mieszkali niedaleko siebie, w tej samej dzielnicy Paryża. Można jednak mówić o spotkaniu ich myślenia, zarówno na płaszczyźnie filozofii, jak i literatury – w refleksji o człowieku i dziele literackim, przy czym obie te płaszczyzny w sposób oczywisty splatają się ze sobą. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przyjrzenia się temu spotkaniu z perspektywy pism Emmanuela Levinasa, jego eseju poświęconego poezji Celana i należącego do jego fundamentalnych tekstów filozoficznych Inaczej niż być lub poza istotą.
    Paul Celan and Emmanuel Levinas have most never met, although they lived in the same quarter in Paris for many years. But we may speak of an encounter of their thinking – philosophical and ‚philological‘, about man and about the essence of literature. It is evident that both kinds of thinking deeply coincide. The article tries to look upon this encounter from the point of view of two writings of Emmanuel Levinas: his essay on the poetry of Paul Celan and one of his basic philosophical written studies, Autrement qu’ être ou au-delà de l’essence.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 145-162
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies