Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Krytyka artystyczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Oko, ciało i słowo. Rosalind Krauss o rzeźbie Richarda Serry. „Uważna lektura” tekstu
The Eye, the Body and the Word. Rosalind Krauss on the Sculpture of Richard Serra. A “Close Reading” of the Text
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23339208.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
art criticism
minimal art
Richard Serra
Rosalind Krauss
krytyka artystyczna
Opis:
Niniejszy tekst jest przykładem „uważnego czytania” tekstu z zakresu krytyki artystycznej. Postulat „close reading” został tu podjęty poprzez zwrócenie analitycznej uwagi na cztery bazowe elementy tekstu: konstrukcję mówiącego podmiotu, wpisaną w tekst koncepcję dzieła sztuki, przyjęte sposoby opisu i zasadę porządkowania obszaru artystycznej tradycji. Przedmiotem analizy jest tekst Rosalind Krauss na temat twórczości Richarda Serry, który, zdaniem autorki, miał swój udział w kluczowej przemianie sztuki amerykańskiej, związanej z porzuceniem filozoficznych założeń i artystycznej praktyki abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Analiza wykazuje zbieżność pomiędzy ukształtowaniem zasadniczych aspektów tekstu, a jego krytyczną wobec efektów działalności przedstawicieli i zwolenników tej artystycznej formacji wymową. 
This essay is an example of a “close reading” of a text in the field of art criticism. The postulate of “reading closely” is effectuated by paying analytical attention to four fundamental elements of a text: the construction of the narrating subject; the conception of an artwork embedded in the text; the modes of description adopted therein; the principle of ordering the field of artistic tradition. The subject of the analysis is Rosalind Krauss’s text on the output of Richard Serra, who, according to the author, played a part in the crucial transformation of American art associated with abandoning the philosophical assumptions and artistic practice of abstract expressionism. The analysis reveals a convergence between the formation of the essential aspects of the text and its implication, which is critical towards the effects of the endeavours undertaken by the members and supporters of this artistic formation.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 117-134
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót do innej przyszłości. Zmiana koncepcji obrazu w myśli Mieczysława Porębskiego (1948, 1957)
Return to another future. The change in conception of picture in Mieczysław Porębskis thougth (1948, 1957)
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707114.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Porębski
art history
art theory
art criticism
20th century
Polska
historia sztuki
teoria sztuki
krytyka artystyczna
XX wiek
Polska
Opis:
In Przeglad Artystyczny which in 1957 distanced itself openly from socialist realism, Mieczysław Porebski (until then the editor in- chief of the magazine) published an article entitled Iluzja, przypadek, struktura (Illusion, accident, structure), a kind of manifesto of the new, abstract painting. In announcing it, Porebski used a lot of ideas and fragments drawn almost directly from his text of nine years’ earlier, written for the catalogue of the First Modern Art Exhibition in the Palace of Fine Arts in Kraków. It might seem that years later the author simply returned to his refl ection on modern art that had been interrupted by socialist realism, and continued it without further hindrance, according to its natural dynamics. But such a way of thinking would not refl ect the truth apparent upon comparing the two texts by Porebski, and would simultaneously be a metaphor for the most common view of socialist realism in Polish art history, as a kind of break in the natural development of artistic creativity, leaving at best an aversion for socially engaged art. An analysis of the changes made by Porebski in the newly adapted parts of the earlier text shows how the socialist realist pressure changed the concept of modern painting formulated in 1957, its spatial structure, and the status of meaning of the work of art.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 51-58
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda jako gra. Mieczysława Porębskiego metodologia badań nad sztuką
Method as game. Mieczysław Porębskis methodology of art research
Autorzy:
Kasperowicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707045.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Porębski
art history
art theory
art criticism
20th century
Polska
historia sztuki
teoria sztuki
krytyka artystyczna
XX wiek
Polska
Opis:
Mieczysław Porebski was one of the most important Polish art historians of the twentieth century. An outstanding interpreter of nineteenth and twentieth-century art, he also practiced art criticism in a creative way, and was an organiser of cultural activities – a sympathetic observer of many developments in modern art. The methodology of art history occupies a special place in his scholarzy accomplishments. In contrast to many researchers, who dealt with history and its methods as a humanistic discipline, Porebski developer his own methodology of art research, which he formed under the strong infl uence of methods borrowed from information theory, semiotics, anthropology and structural sociology. As the author of numerous methodological studies, later collected in a large volume entitled Art and Information, he tried to construct a systematic approach to art, beginning with a semiotic (iconic) understanding of the work, incorporated in the system of semiotic and social communication. One of Porebski’s main objectives was to discover a koncept of art as communication, which would allow for a comprehensive view of the story of art, with room for the particular role of moments of structural breakthrough (the crises – the transgressions), modelled on the basis of the achievements of structural anthropology and modern interpretations of myth and times of festivity, operating at different levels in societies characterised by different attitudes to painting, which can nonetheless be encompassed in repetitive patterns and formulas. In giving the work a three-layered structure, centred on the original idea of “morphisms”, Porebski tried to capture the changing functions of art within the framework of the variants of specifi c stylistic codes and communication systems. At the same time, as a methodologist, Porebski was well aware of the restrictions faced by information and semiotic theories when applied to artistic (more generally, visual) images, which build symbolic systems by expressing something and pointing at themselves. Porebski continued to develop his methodology of art research, on the one hand fascinated by the possibilities of adding the rigours of accuracy to it, as is the case with linguistic and semiotic studies, and on the other shaping his decisions under the strong spell of modernity, both on an ideological as well as artistic level.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 41-48
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język krytyki artystycznej a pojęcia estetyki Mieczysława Wallisa
Autorzy:
Kazimierska-Jerzyk, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033743.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mieczysław Wallis
estetyka
pluralizm estetyczny
pluralizm artystyczny
krytyka artystyczna
sztuka polska dwudziestolecia międzywojennego
wartości estetyczne
aesthetics
art criticism
Polish art of the interwar period
aesthetic values
aesthetic pluralism
artistic pluralism
Opis:
Artykuł poświęcony jest działalności Mieczysława Wallisa jako krytyka sztuki, zarówno jego tekstom publikowanym w gazetach codziennych, jak i czasopismach kulturalnych lub naukowych. Uwzględnione zostały recenzje wystaw i publikacji poświęconych sztuce, teksty okolicznościowe, jubileuszowe oraz krótkie wspomnienia. Najpierw przedstawiono wszechstronną edukację i interdyscyplinarne zainteresowania filozofa. Następnie omówiono jego teksty z zakresu krytyki artystycznej z podziałem na sztukę tradycyjną i nowoczesną. Ważnym historycznym punktem zwrotnym jest tutaj II wojna światowa, w której Wallis stracił cały swój dorobek. W związku z tym próbował odtworzyć wiele prac, co nie pozwoliło mu zająć się wszystkim, czym się aktualnie interesował. Ponadto w artykule podkreślono elementy wyróżniające Wallisa jako krytyka, są to: odważne decyzje terminologiczne i aksjologiczne, obszerny katalog wartości estetycznych, rehabilitacja pogardzanych zjawisk, obrona sztuki współczesnej, zmysłowy opis przedmiotów. Zwrócono także uwagę na to, jak dziedziny semiotyki i psychologii uprawiane w dojrzałej fazie twórczości wpłynęły na jego krytykę artystyczną. Ostatnia część tekstu jest poświęcona refleksji metakrytycznej.
This article discusses the activities of Mieczysław Wallis as an art critic, published both in daily newspapers and in cultural or philosophical magazines. It also takes into account exhibition reviews, discussions of publications devoted to art, various occasional, jubilee texts, and short memories. First, the comprehensive education and interdisciplinary interests of the philosopher are presented. Then, his critical articles are discussed. This part of the paper considers the division into traditional and modern art. An important historical turning point is World War II, when Wallis’ legacy was lost. He tried to recreate many works, which made it impossible to take care of everything he was currently interested in. The article highlights the distinguishing features of Wallis’s criticism, which are: bold terminological and axiological decisions, an extensive catalogue of aesthetic values, rehabilitation of despised phenomena, defence of modern art, sensual description of objects. Attention is also paid to how the fields of semiotics and psychology cultivated in the mature phase of the author’s work influenced his artistic criticism. The last part of the article is devoted to metacritical aspects of Wallis’s aesthetic thought.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 31-57
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urszula Czartoryska – działalność pisarska i muzealnicza
Autorzy:
Lechowicz, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27750400.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
fotografia
film
wideo
krytyka artystyczna
sztuka nowoczesna
multimedia
intermedia
Opis:
Urszula Czartoryska (1934–1998) w pierwszym okresie aktywności zawodowej zajmowała się krytyką. Jej głównym przedmiotem była fotografia oraz jej relacje z innymi zjawiskami artystycznymi, szczególnie z twórczością pogranicza gatunków artystycznych, obejmujących również film i wideo. Podsumowanie tej fazy twórczości pisarskiej stanowiły dwie książki: Przygody plastyczne fotografii (1965) i Od pop-artu do sztuki konceptualnej (1973). Obszar aktywności zawodowych Czartoryskiej poszerzył się w 1977 r. o nową sferę, kiedy zaczęła pracę jako kierownik i kustosz nowo powstałego Działu Fotografii i Technik Wizualnych Muzeum Sztuki w Łodzi, jednego z pierwszych w muzealnictwie światowym działu multimedialnego (fotografia, film, wideo, instalacje multimedialne), stanowiącego część Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej (udostępnionej publiczności w 1931 r.). Praca w Muzeum Sztuki wiązała się nie tylko z budową kolekcji Działu, lecz także z zaangażowaniem w działalność całego Muzeum, w jego aktywność wystawienniczą i wydawniczą. Wpłynęło to także na jej twórczość pisarską, która poszerzyła się o pracę o charakterze badawczym, skoncentrowaną głównie na problemach wielowątkowej sztuki interczy multidyscyplinarnej. Obok pracy pisarskiej i muzealniczej w latach 1978–1993 prowadziła także działalność dydaktyczną w Uniwersytecie Łódzkim (1978–1986), Wyższym Studium Fotografii w Warszawie (1985–1993) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu (1989–1993). Urszula Czartoryska reprezentowała typ krytyka, muzeologa i badacza otwartego na wielość relacji występujących w sztuce współczesnej oraz inspirującego się wieloma metodami ich analizy i opisu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 120-127
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"The Family of Man" po latach. Wokół krytyki i recepcji wystawy
The Family of Man a few decades later
Autorzy:
Leśniak, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887883.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Edward Steichen
fotografia artystyczna
fotografia polska po 1945 roku
fotografia obca po 1945 roku
krytyka artystyczna
recepcja
reportaż
socrealizm
wystawy fotograficzne
zimna wojna
artistic photography
Polish photography after 1945
foreign photography after 1945
criticism of art
reception
documentary
socialist realism
photography exhibitions
cold war
Opis:
The photographic exhibition The Family of Man created by Edward Steichen was for the first time opened in the halls of the Museum of Modern Art in New York in 1955. It was a great commercial success and in the next less than ten years it was shown in 68 countries the world over. In the years 1959-1960 it also came to Poland and owing to its favorable reception became one of the most important turning points in the history of the Polish post-war photography, both artistic and documentary. During the next years the exhibition The Family of Man was also subjected to harsh criticism. The starting point for the present paper is the image of the exhibition that emerges from the Polish writing. The literature of the subject is modest, it consists mainly of small contributions; moreover, there are several works, in which thoughts taken from a few famous critical texts devoted to the exhibition, among others from the texts by Roland Barthes, Susan Sontag, Allan Sekula, are cited without any reflections. Only some Polish researchers interpret these important critical opinions with respect to the specific political and artistic situation that existed in Poland of the 1950s and 1960s (among others socialist realism, Gomuła’s thaw). The present article aims at indicating the profits from a reinterpretation of the exhibition on the ground of the history of Polish photography, and also of Polish culture of the post-war decades. The author tries to indicate the basis for studying Polish reception of the Steichen project. The reflections contained in the present paper are mainly focused on several subjects that are important for the exhibition, like the war, the American politics in the era of the cold war, the family. Moreover, the discussion also points to some aspects of the origin of the exhibition and to the conception of photography that is contained in it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 205-240
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis
Autorzy:
Niemira, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka francuska
malarstwo religijne
rokoko
salon
krytyka artystyczna
XVIII wiek
French art
religious painting
rococo
art criticism
18th century
Opis:
Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka artystyczna (sztuki teatralne, plastyczne, muzyczne i estradowe) w dodatku „Życie i Kultura” dziennika „Głos Szczeciński” (1951–1956). Część II
Artistic critique (theater, visual arts, music, and entertainment) in the supplement “Życie i Kultura” of “Głos Szczeciński” newspaper (1951–1956). Part 2
Autorzy:
Olechowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146511.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
artistic critique
socialist realism in art
press in the People’s Republic of Poland (PRL)
culture in Szczecin
Życie i Kultura
Głos Szczeciński
krytyka artystyczna
socrealizm w sztuce
prasa w PRL
„Głos Szczeciński”
„Życie i Kultura”
kultura w Szczecinie
Opis:
Ukazujący się w latach 1956–1957 cotygodniowy dodatek „Życie i Kultura” do „Głosu Szczecińskiego”, organu prasowego KW PZPR w Szczecinie – jest ważnym źródłem społecznych i politycznych uwarunkowań życia artystycznego Szczecina, świadectwem aktywności pewnych grup społeczności (publicystów oraz środowisk artystycznych) w tworzeniu regionalnej tożsamości kulturowej. Założeniem artykułu jest wypełnienie luki badawczej związanej z obecnością na łamach periodyku krytyki artystycznej. W drugiej części opracowania zaprezentowano krytykę sztuk plastycznych, muzycznych i estradowych na łamach periodyku w dwóch okresach – socrealizmu, kiedy podlegała dominacji wytycznych polityki kulturalnej; oraz w pierwszej fazie tzw. ducha odnowy, będącej zapowiedzią liberalizacji w obszarze kultury.
The weekly supplement “Życie i Kultura”, published from 1956 to 1957 in “Głos Szczeciński”, the press organ of the Polish United Workers’ Party (KW PZPR) in Szczecin, is an important source for understanding the social and political conditions of Szczecin’s artistic life. It also serves as evidence of the activities of certain community groups (journalists and artistic circles) in shaping the regional cultural identity. The article’s aim is to fill a research gap related to the presence of artistic critique in this periodical. In the second part of the study, critiques of visual arts, music, and entertainment in the aforementioned periodical are presented in two eras: the era of socialist realism when it was dominated by cultural policy guidelines, and in the initial phase of what was known as the „spirit of renewal,” which foreshadowed cultural liberalization.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 380-405
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność prac humanisty. O Mieczysławie Porębskim w 2013
Mieczysław Porębski in 2013, or the presence of the humanists work
Autorzy:
Olszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707075.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Porębski
art history
art theory
art criticism
20th century
Polska
historia sztuki
teoria sztuki
krytyka artystyczna
XX wiek
Polska
Opis:
Mieczysław Porebski is considered to be one of the greatest Polish humanists. The history of his undertakings makes us reflect on the permanence and appraisal of intellectual work in Central European culture in the second half of the twentieth century. That is why in this essay I pose questions regarding whether Porebski’s studies still have a presence in contemporary academic circles, the reception of his art criticism, and the lasting effects of his selected curatorial activities. Methods of dissemination and potential continuations of his key projects were taken as the starting point. Comparing the publishing history of Mieczysław Porebski’s major texts and their presence in contemporary reading lists indicates that art studies are not the only areas drawing on the author’s legacy. For his writings are used equally often by literary scholars and representatives of humanism, which are reintegrated under the banner of cultural studies. Comparing their publishing history (the order of editions, the re-editions, the print runs), with their contemporary functioning in academic circulation, shows that the lifespan of works published as books ranges from about 30 to 40 years from the date of the last edition. From more or less the 1990s, Porebski’s scattered texts in the fi eld of art criticism have mainly been referred to in the context of research on the cultural life of the period. Among the mentioned publications, the most important in terms of the author’s reception today seems to be his Iconosphere (Warsaw, 1972, Belgrade 1978; translated by Peter Vujicic, afterword by Rodoslav Doluc). It is a work in which Porebski, in response to the reflections of semiologists of the time, attempting to get to the basics of visual communication, analysed the latter through the category of space and described the differences between the structure of language and the structure of the world of images. Thanks to Porebski, the term “iconosphere” became widely accepted in contemporary Polish humanities. I believe that the author was one of the fi rst to use it in the fi eld of art history, as early as the mid-1960s (the term was probably coined by the philosopher/existentialist Jean Wahl). The publication of the work evidently gave the “iconosphere” durability, at least in the realms of Slavic linguistics. From these observations, we can also draw valuable conclusions as to the lifespan and importance of the museologist’s work in contemporary Polish culture. The effect of Mieczysław Porebski’s curatorial activities, related to the creation of permanent exhibitions of Polish art at the National Museum in Kraków, faded away only recently. In the mid-1970s, his version of the Gallery of Nineteenth-Century Painting and Sculpture in the Cloth Hall took shape. Porebski also realized the Gallery of Twentieth Century Polish Art in the early 1990s. In both exhibitions, he juxtaposed works according to problems, assuming that they are linked by the room space. He thus created sophisticated structures, confronted masters, and willingly referred to places – events from the history of artistic life, grouping works in accordance with major exhibitions. These exhibitions played an important role in their time in defi ning the canon of Polish art of the past two centuries. Their duration was essentially restricted by external factors: the need for restoring the museum interior and stricter standards of copyright law. In the years 2005-2010, both expositions were remodelled by introducing new narratives and, to a varying degree, redefi ning the vision of history earlier proposed by Porebski. On the other hand, a good example of the continuation of his exhibiting concepts was a reconstruction of his private studio, completed in 2011 in the Museum of Contemporary Art in Kraków, under the name Mieczysław Porebski’s Library. Its creation marks a new chapter in the dissemination of the scholar’s work.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 7-25
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka żydowska w świetle krytyki artystycznej dwudziestolecia międzywojennego
Autorzy:
Piątkowska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033737.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuki piękne
Żydzi
Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych (ŻTKSP)
krytyka artystyczna
Fine Arts
Jews
Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts (ŻTKSP)
art criticism
Opis:
Artykuł analizuje pojęcie sztuki żydowskiej w zapisach krytyki dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Rozważania o sztuce żydowskiej, dyskusje o znaczeniu sztuk pięknych dla społeczności żydowskiej w diasporze oraz roli, jaka przypadła im w budowaniu nowego narodowego uniwersum wizualnego Żydów europejskich rozpoczęły się w przededniu I wojny światowej. W niepodległej Polsce kontynuowano dyskusje o kierunkach rozwoju narodowej kultury, zarówno w kontekście niezależnego, autonomicznego życia żydowskiego, jak i relacji między kulturą polską, kulturą dominująca a peryferyjną w kontekście państwa kulturą żydowską. Na przykładzie otwartego 20 maja 1928 roku Salonu Wiosennego Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych (ŻTKSP) widzimy, że polska krytyka artystyczna nie tylko dopiero w połowie lat dwudziestych XX wielu. dostrzegła istnienie sztuki żydowskiej, ale i nie zdawała sobie sprawy ze znaczenia ideowego konstruktu sztuki żydowskiej dla żydowskiej społeczności. Równie niewielu krytyków zdawało sobie sprawę z doniosłości istnienia odrębnej, żydowskiej instytucji artystycznej, jaką było ŻTKSP i roli Towarzystwa w rozwoju żydowskiego życia artystycznego.
This paper discusses the notion of Jewish art in Poland in the interwar period. Although in the Jewish cultural milieu discussion of how to define Jewish art started at the beginning of 20th century, Polish art critics realized the very existence of Jewish art as an independent phenomenon only in the late twenties. The first part of the article analyses the reviews of the Spring Salon of the Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts [Polish abbr. ŻTKSP], opened in Warsaw in May 1928. The Spring Salon is a good illustration of the diverse approaches to the idea of Jewish art as well as of the participation of Jewish artists in Polish art. The subsequent part of the article concludes that for the Jewish cultural circles in interwar Poland the most important goal was not to formulate a definition of Jewish art but to question how Jewish art manifests itself as an expression of national culture. All associations dealing with Jewish art, including the largest and most important Jewish artistic exhibitive institution in the interwar period – the Jewish Society for the Encouragement of Fine Arts in Warsaw – advocated as their central objective popularising and strengthening Jewish art (without defining it) and providing support to Jewish artists in their fight for existence and free artistic development.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 73-93
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki
Autorzy:
Rejniak-Majewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033728.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
avant-garde
art criticism
surrealism
abstract art
Jan Brzękowski
art magazines
L’Art Contemporain (Sztuka Współczesna)
awangarda
krytyka artystyczna
surrealizm
sztuka abstrakcyjna
prasa artystyczna
Opis:
Z końcem lat dwudziestych XX wieku w Europie nowe kierunki artystyczne wydawały się już czymś okrzepłym, częścią „awangardowej tradycji”. Wyrazem tej świadomości była m.in. książka Jeana Arpa i El Lissitzky’ego Kunstismen (1925) oraz Art. Bilan des arts modernes en France Ozenfanta (1928). Jan Brzękowski, polski poeta i krytyk, widział ten czas podobnie, jako okres „ustalania się pewnych wartości” raczej niż nowych przełomów. W artykule śledzę poglądy Brzękowskiego dotyczące sztuk wizualnych oraz jego strategie jako rzecznika sztuki nowoczesnej, pośrednika między środowiskiem paryskim a polską awangardą, autora powiązanego z konstruktywizmem (członka grupy „a.r.”), a równocześnie z kręgami surrealistów w Paryżu. Głównym przedmiotem moich analiz jest wydawane przez Brzękowskiego pismo „Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) i jego cykl artykułów Kilometraże, będący próbą podsumowania przemian nowej sztuki. Zdając sobie sprawę ze „zużywania się” awangardowych idei i zachowując krytycyzm wobec „kultu nowości”, Brzękowski bronił awangardowych pozycji w oparciu o ideę formalnego rygoru i twórczej „budowy”. Zgodnie z modernistycznym światopoglądem odrzucał mimetyczną koncepcję sztuki i opowiadał się za formą abstrakcyjną; zaznaczał jednak, że powinna być ona „zakotwiczona o dno życia” – w oryginalny sposób podkreślał dialektyczne napięcie między abstrakcją i figuracją.
By the late 1920s in Europe new art directions were regarded as already completed phenomena, a part of “avant-garde tradition.” Such views were expressed by Jean Arp and El Lissitzky’s in their book Kuntismen (1925), and by Amédée Ozenfant’s in Art. Bilan des arts modernes en France (1928). Similar opinions were also voiced by Jan Brzękowski, a Polish poet and critic, who regarded this time as a period of “establishing certain values” rather than new breakthroughs. In this article I discuss Brzękowski’s strategies as a spokesman of modern art, an intermediary between the Parisian artworld and Polish avant-garde, an author connected with constructivism (a member of “a.r.” group), and also with surrealist circles in Paris. My main focus is his magazine “Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) and his series of articles “Mileages,” in which he summarizes the developments of modern art. Conscious of the “wearing up” of avant-garde ideas and critical about seeking “novelty” for its own sake, Brzękowski tried to establish a progressive position based on the idea of formal discipline and creative construction. While rejecting a mimetic conception of art, he argued for abstract artistic form that would be “anchored to the bottom of life,” thus emphasizing the interplay of abstract and figurative elements and their dialectic.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 57-72
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między rozumem a instynktem twórczym. Leona Chwistka poglądy na krytykę sztuki
Between reason and creative instinct. Leon Chwistek’s approach to art criticism
Autorzy:
Rozmarynowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034018.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Leon Chwistek
krytyka artystyczna
pojęcie dzieła sztuki
kryteria wartościowania
postawa twórcza
art criticism
the notion of the work of art
assessment criteria
creative attitude
Opis:
Leon Chwistek był jednym z najważniejszych myślicieli w Polsce okresu międzywojennego. Będąc filozofem, logikiem, artystą i teoretykiem sztuki, niejednokrotnie komentował historyczne i współczesne sobie zjawiska życia artystycznego, a także formułował wyraziste poglądy na temat krytyki sztuki. Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne omówienie tych poglądów i nakreślenie kontekstu, w jakim się one kształtowały. Tym samym w artykule autor odwołuje się nie tylko do osiągnięć teoretyczno-artystycznych Chwistka, ale również do jego filozofii i dokonań naukowych. W tym celu autor prezentuje kluczowe zagadnienia krytyki sztuki Chwistka w układzie problemowym, przeprowadzając analizę treści wybranych wypowiedzi i nakreślając ich konteksty kulturowe. Omówione zostają kolejno następujące aspekty: miejsce krytyki artystycznej w ogólnie pojętym życiu kulturalnym Polski międzywojennej, doświadczenie jako podstawa sądu krytycznego, metodologia pracy krytyka sztuki, kryteria wartościowania dzieł sztuki i postaw twórczych.
Leon Chwistek was one of the most important thinkers in the inter-war Poland. As a philosopher, logician, artist and art theorist, he frequently commented on historical and contemporary aspects of artistic life, formulating his distinct ideas concerning art criticism. The aim of this article is to synthetically discuss these ideas and to outline the cultural and artistic context that shaped them. In order to achieve this goal, the author of the article refers to both the art theoretical output of Chwistek and his philosophy as well as scientific research. Having employed a descriptive method, the author presents the main questions of art criticism discussed by Chwistek in his various texts. The following aspects are examined: the role of art critics in society, experience as a basis of critical opinion, methodology of art critic’s work, criteria for evaluation of works of art and creative attitudes. In his writings Chwistek emphasized the importance of theory for artistic practice, but even more strongly he stressed the illuminating power of experience, which is able to undermine aesthetic dogmas and which should remain the basic determinant of critic’s activity.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2021, 39; 23-43
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka artystyczna – doświadczenia z pola nauczania
Autorzy:
Ryczek, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194914.pdf
Data publikacji:
2022-02-11
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
krytyka artystyczna
pedagogika artystyczna
Opis:
Artykuł stanowi próbą refleksji nad wyzwaniami, przed jakimi stoją współcześnie osoby prowadzące zajęcia o krytyce artystycznej w kontekście akademickim. Bazując w duchu autoetnograficznym na własnych doświadczeniach w polu nauczania, autorka wskazuje przede wszystkim na problemy związane z zanikiem kultury eksperckiej, słabnącym zainteresowaniem sztukami wizualnymi wśród młodych odbiorców, a także zjawiskiem konwergencji mediów.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2020, 15, 335; 67-76
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barwne meandry ekfrazy. Kwestia kolorystyki w opisie i ocenie krytycznej obrazów w polskojęzycznej prasie lwowskiej połowy XIX wieku
The colourful meanders of ekphrasis: The issue of colour in the description and critical evaluation of paintings in the Polish-language Lviv press in the mid-19th century
Autorzy:
Świętosławska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106441.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
malarstwo lwowskie
krytyka artystyczna
kolorystyka
ekfraza
intersemiotyczność
Lviv painting
art criticism
colours
ekphrasis
intersemiotism
Opis:
Artykuł stanowi próbę analizy wybranych przykładów ekfrazy krytycznej. Badania objęły teksty krytyczne, publikowane zarówno w prasie codziennej, jak i czasopismach o profilu literacko-kulturalnym z okresu od 1837 r. (pierwsza publiczna wystawa we Lwowie) do 1870 r. (otwarcie Muzeum Lubomirskich dla publiczności). Celem artykułu jest wskazanie typowych terminów, fraz i sposobów opisywania struktury barwnej obrazów. Osobna część poświęcona została analizie uwag dotyczących indywidualnych predyspozycji w zakresie kolorystyki kilku artystów, których twórczość była szczególnie często komentowana na łamach prasy: Jana Piotra Łuczyńskiego, Marcina Jabłońskiego, Alojzego Rejchana i Antoniego Langego.
The article is an attempt to analyze selected examples of critical ekphrasis. The survey examined art critical writings, published both in the daily press as well as in literary and cultural journals, from the period since 1837 (the first public exhibition in Lviv) to 1870 (the opening of the Lubomirski Museum for the public). The aim of the article was to indicate common terms, phrases and methods of describing the color structure of paintings. A separate part is devoted to the analysis of notes on the individual predispositions in terms of colors of several artists, whose artistic work was particularly often commented on in the press: Jan Piotr Łuczyński, Marcin Jabłoński, Alojzy Rejchan and Antoni Lange.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 69-84
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies