Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Krasiński Zygmunt" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Sprawozdanie z konferencji "Zygmunt Krasiński - pytania o twórczość"
Autorzy:
Kwiatkowska-Milińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624085.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
konferencja
sprawozdania
Zygmunt Krasiński
Zygmunt Krasiński - pytania o twórczość
Opis:
Artykuł jest sprawozdaniem z konferencji naukowej "Zygmunt Krasiński - pytania o twórczość".
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2006, 1, 1; 145-148
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudo-romantyka „Agaj-Hana“
Autorzy:
Kleiner, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969149.pdf
Data publikacji:
1949
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zygmunt Krasiński
Agaj-Han
Opis:
Analiza utworu Agaj-Han Zygmunta Krasińskiego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1949, 1; 117-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
'Notebook' Lyricism of zygmunt Krasiński in the Context of the Poem "Bóg mi odmówił tej anielskiej miary" ("God Has Denided Me the Angelic Measure")
Autorzy:
Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624190.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Zygmunt Krasiński
notebook lyricism
Opis:
The article is an interpretation of Krasiński’s poem with respect to ‘notebook romanticism’ category. The author analyses the poem in the light of Krasiński’s literary creation process, which is preserved in the Romantic art of editing.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2017, 2; 177-202
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hołd cieniom wieszcza o Skargowej mądrości, czyli krakowskie obchody setnej rocznicy urodzin Zygmunta Krasińskiego
Autorzy:
Daszyk, Krzysztof K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640610.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Piotr Skarga
Zygmunt Krasiński
Krakow
Opis:
The year 1912 – that is a time when dreams of regaining national sovereignty and launching new irredentist activities began to be reborn in the Polish society (in connection with the political turmoil in Europe auguring an imminent outbreak of the “great war”), was associated with a few important historical anniversaries, namely: the 300th anniversary of the death of Rev. Piotr Skarga, the 100th anniversary of the death of Hugo Kołłątaj, the 100th anniversary of the birth of Zygmunt Krasiński and Józef Ignacy Kraszewski, and finally the 100th anniversary of the expedition of Napoleon’s Great Army on Moscow; it was particularly the latter event that was being associated with the hopes of ‘resurrecting’ Poland within its pre-partition borders. The above-mentioned anniversaries created an excellent opportunity for the Poles to manifest – wherever possible – that is chiefly on the territory of autonomous Galicia and among the émigré circles – their patriotic feelings. For the individual political factions, these jubilee celebrations constituted an excellent pretext to intensify the struggle for the proverbial “rule of the souls”. In the year 1912 in Kraków it was primarily the memory of the author of Nie-Boska komedia and Irydion (23 February), and secondly (25–27 September) that of the author of the famous Kazania sejmowe /Diet Sermons/, that were being celebrated. The latter of the two celebrations had, above all, the character of a religious holiday. Whereas in connection with the homage paid to the memory of Zygmunt Krasiński, there appeared clear accents and allusions as well as ideologicalpolitical polemics, no scholar researching the post-partition history of the Poles can pass by with indifference. To put things in a nutshell, for the Kraków conservative-conciliatory circles which eagerly took over patronage over the organization of the celebrations associated with the 100th anniversary of the birth of the “third national poet-bard”, this holiday became an excellent opportunity to recall the warnings of the author of Nie-Boska komedia against the dire consequences of all socially radical ideologies (in the contemporary Galician realities, this meant above all, a warning against the socialists grouped around Ignacy Daszyński) and also against propagating the idea of “deed-work” rather than “deed-struggle” (as all irredentists who were then setting up unions and Polish Rifle Squads seemed to require).
Źródło:
Prace Historyczne; 2012, 139; 69-94
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kobiecie - „podrzędnicy”. Pytania o feminizm Krasińskiego
On the inferiority of woman. The question of Krasiński’s feminism
Autorzy:
Siwiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942785.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zygmunt Krasiński
feminizm
romantyzm
kobiety
Opis:
Artykuł stanowi prezentację wypowiedzi literackich i paraliterackich Krasińskiego zdradzających wyczulenie poety na kwestię kobiecą, wyłamujących się ze stereotypowego, konserwatywnego – także silnie obecnego u autora Przedświtu – postrzegania ról społecznych. Analiza wybranych tekstów ujawnia wrażliwość na opresję społeczeństwa patriarchalnego w stosunku do kobiet pisarza, piętnującego rozmaite sposoby ich reifikacji (także wynikające z romantycznego ubóstwienia drugiej płci). Rozważania zamyka przypomnienie stworzonego przez Krasińskiego obrazu „trzeciej epoki”, zawierającego zapowiedź metafizycznego i społecznego zrównania płci.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Realism of Observation and a Vision: The Creative Process and the Value of Its Result Using the Example of The First Part of Zygmunt Krasińskis "The Un-Divine Comedy"
Autorzy:
Kuczera-Chachulska, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624188.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Zygmunt Krasiński
Nie-boska komedia
Opis:
A case study of Zygumnt Krasiński’s The Un-Divine Comedy. The article touches upon the characteristics of Zygmunt Krasiński’s creative process. The author analyses this issue in reference to the wellestablished in the history of literature argument of predominantly intellectual, historiosophical and visionary background to Krasiński’s writing. Using the example of the first part of The Un-Divine Comedy, she brings forward an argument on the weight and relevance of realistic observation of reality in the writings of this romantic author.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2017, 2; 165-176
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Krasiński, Riflessi inediti del Risorgimento nelle lettere dall’Italia, introduzione, traduzione e cura di Iwona Dorota, CIRVI, Moncalieri 2019, pp. 586
Autorzy:
Bernardini, Luca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195742.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Book reviews
Zygmunt Krasiński
Italian Risorgimento
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2020, 11; 197-203
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zainteresowania językoznawcze Zygmunta Krasińskiego
The linguistic interests of Zygmunt Krasiński
Autorzy:
Lewaszkiewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103017.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Krasiński
linguistic interests of writers
Opis:
Zygmunt Krasiński devoted much if his attention to the “philosophical” essence of the language and the origins of various tongues. His conjectures, based on speculative and mystic philosophy, are of no scientific importance; rather, they reflect the author’s strong attachment to religion. While not original, his views on the role of a mother tongue in preserving national identity are correct. The writer was interested in spelling and correct grammatical usage of the Polish language. He also focused on assessing the style of texts written in Polish and French. His views were hardly innovative, offering some value in comparison with the 19th century theory of style. Other language-related mentions: the sophistication of Juliusz Słowacki’s language and proposals of baby names based on “inspired” etymological ideas, are inconsequential.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2020, 77/1; 93-101
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa listy dedykacyjne Juliusza Słowackiego do autora Irydiona
Autorzy:
Starnawski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119540.pdf
Data publikacji:
1951
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Juliusz Słowacki
Zygmunt Krasiński
Do Autora Irydiona
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1951, 2-3; 21-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Nieukerken Arent, van~, Perspektywiczność sacrum ; szkice o Norwidowskim romantyzmie, Fundacja „Centrum Międzynarodowych Badań Polonistycznych”, Instytut badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN Wydawnictwo, 2007, s. 395, indeks, summary, seria: Badania Polonistyczne za Granicą. t. 17
Autorzy:
Kudyba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441076.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Norwid Cyprian (1821-1883)
Słowacki Juliusz (1809-1849)
Krasiński Zygmunt (1812-1859)
literary history
romanticism
Holy
sacred
epistemology
perspective
Opis:
Arent van Nieukerken od wielu lat uczestniczy w pracach polskiego środowiska norwidologicznego, jest autorem wielu cennych artykułów, i ogłoszonej obszernej rozprawy Perspektywiczność sacrum. Szkice o norwidowskim romantyzmie. (Warszawa 2007). We wstępie do niej natrafiamy na wyjaśnienie: „pojawiło się więc wyzwanie, żeby twórczość Norwida interpretować mniej anachronicznie. Należało w związku z tym po pierwsze ujmować immanentnie świat przedstawiony Norwidowskich utworów, rodzaj podmiotowości cechującej obracających się w nim protagonistów, wreszcie status autora, następnie zaś ów organizujący się wokół pewnej odmiany sacrum świat rozpatrywać w kontekście światoodczucia (polskiego) romantyzmu. Taki właśnie był rodowód niniejszej książki […]” (s.10). Sacrum perspektywiczne. Wydaje się, że kilka uwag wypada poświecić samemu tytułowi rozprawy. Pojawiają się w nim dwie kategorie – kluczowe dla podjętych w pracy decyzji metodologicznych. Od sposobu ich rozumienia uzależniony jest model podjętych analiz. Najpierw zatem „perspektywiczność”. Autor wyjaśnia, że pojęcie to zadomowione jest w epistemologii, a jego źródłem są pisma Friedricha Nietzschego (por. uwagi na s. 31-32) – nie tłumaczy jednak obszerniej filozoficznych kontekstów terminu wydobywanych w pracach poświęconych autorowi Wiedzy radosnej. Pojawia się w nich przede wszystkim problem nietzscheańskiego relatywizmu, a także opinia, że ów relatywizm ma charakter niedogmatyczny, tj. nie odrzuca pojęcia prawdy, akcentując fakt, że nie jesteśmy w stanie poznać jej w sposób absolutny, a każda ludzka próba jej zrozumienia jest nieuchronnie „perspektywiczna”, tzn. pozostaje uwikłana w konteksty. Nie posiadając ostatecznej perspektywy poznawczej, skazani jesteśmy na porównywanie rozmaitych perspektyw ze sobą, tylko w taki sposób jesteśmy bowiem w stanie uwolnić się od poznania stereotypowego, od pokusy absolutyzacji jednego z punktów widzenia, osiągając coraz głębszy wgląd w rzeczywistość. Wiele wskazuje na to, że właśnie tak rozumie perspektywiczność autor omawianej rozprawy. Odnoszę nawet wrażenie, że omijając zagadnienie relatywności poznania, akcentuje przede wszystkim napięcie pomiędzy poznaniem świadomym siebie i siebie nieświadomym, zamkniętym i otwartym-pytającym, stereotypowym i „perspektywicznym”. Tytułowa formuła Perspektywiczność sacrum ma, w moim przekonaniu, charakter eliptyczny. Tok rozważań przyjętych w rozprawie (konsekwentnie eksponujący wątki teoriopoznawcze) pozwala przypuszczać, że chodzi autorowi właśnie o perspektywiczność postrzegania sacrum. Chodzi w dysertacji – tak myślę – o ukazanie, na ile wpisane w utwory Norwida modele poznawania transcendencji różnią się od postrzegania nieperspektywicznego i jaką wizję człowieka i jego egzystencji implikują. Ostatnie spośród wskazanych pytań można by sformułować odwołując się do kategorii heideggerowskich: kim jest byt, którego istotą jest rozumienie perspektywiczne? Nie tylko myśl Heideggera, ale i sposób jej prowadzenia stanowią ważne, choć nie zawsze wyraźnie przywoływane tło podejmowanych w książce rozważań. A sposób rozumienia kategorii sacrum? Jej korzenie tkwią w pracach o nachyleniu kulturoznawczym, uchwytujących transkulturowe cechy doświadczeń religijnych – ich komponentów „podmiotowych” i „przedmiotowych”. Nowoczesną definicję sacrum zawdzięczmy Rogerowi Caillois i jego książce pt. Człowiek i sacrum. Szczególny impet nadał temu terminowi Mircea Eliade. To właśnie dzięki niemu stał się on dobrem wspólnym całej humanistyki, w tym – literaturoznawstwa (w Polsce kategorię tę spopularyzowała tzw. „lubelska szkoła” badań sakrologicznych, której założycielem był Stefan Sawicki). Czy w omawianej rozprawie ma ona jednak takie samo znaczenie, jak w pracach filozofów religii i polskich badaniach literackich? Wydaje się, że nie. Autor nie określa sposobu jej rozumienia, przyjętego w podjętych przez siebie analizach. Ponieważ jednak semantyka pojęcia nieuchronnie obecna jest w nich w sposób implicytny, można pokusić się o próbę wyśledzenia intencji badacza. Brak w rozprawie odniesień do prac religioznawczych, pojawiają się natomiast wyraźne odniesienia do teorii poznania. Pozwala to mniemać, że sacrum jest w pracy dra Nieukerkena uwikłane przede wszystkim w kontekst filozofii, jawi się jako korelat procesów poznawczych, a nie jako komponent religijnego doświadczenia (racjonalizowanego niekiedy w skomplikowanych systemach teologicznych). Jego synonimami są w pracy właśnie kategorie filozoficzne – jak Transcendencja czy Absolut. Nie oznacza to oczywiście, że nie pojawia się w dysertacji kategoria egzystencji. Jest wręcz przeciwnie, wydaje się ona kluczowa. Pojmowana jest jednak – jeśli dobrze odczytuję intencje autora – po heideggerowsku, jako realizacja procesu rozumienia. We wprowadzeniu czytamy: „Rozwiązując sakralną zagadkę swojego bytu poprzez objawienie sakralnej istoty świata, człowiek ujmuje siebie jako istotę pytającą – pyta zaś o istotę bytu pytającego o egzystencję «kapłana bezwiednego i niedojrzałego»” (s. 13). Zasadniczym metodologicznym zapleczem badań dra Nieukerkena jest historia idei. Jeśli dobrze rozumiem zamysł autora, chodzi mu o pokazanie sporu Norwida z jego własną współczesnością – o koncepcję człowieka i jego losu. Ściślej rzecz ujmując – o to, w jaki sposób można bronić transcendentnych podstaw osobowości wobec roszczeń tych spośród nowoczesnych prądów kulturowych, które programowo wykluczają z pola widzenia perspektywę sakralną. W rozległej, trudnej już dziś do ogarnięcia literaturze przedmiotu Norwidową linię obrony przedstawiano dotąd m.in. na tle dziewiętnastowiecznych i współczesnych nurtów teologicznych, wskazywano także na związki koncepcji poety z dawnym i nowoczesnym personalizmem. Omijając najbliższe „środowisko interpretacyjne” badań nad Norwidem, autor rozprawy sytuuje twórczość poety w pobliżu wybranych elementów myśli nietzscheańskiej (i jej ponowoczesnych interpretacji) – a także pośród tych spośród odgłosów współczesnej teologii, które bywają inspirowane aparatem pojęciowym Martina Heideggera (myślę m.in. o poglądach Paula Tillicha, choć jego nazwisko nie pojawia się w rozprawie). Wydaje się, w każdym razie, że podjętej w rozprawie decyzji o rezygnacji z dość klarownego układu odniesienia, jakim jest dorobek norwidologii, towarzyszy także decyzja o „zaszyfrowaniu” kontekstu filozoficznego. Czytelnik odnosi wrażenie, że idea, której obecność próbuje się wytropić w pismach poety, jest co prawda inspirowana pismami filozofów, jawi się jednak przed nami w kształcie tak dalece przetworzonym, że skłonni jesteśmy uznać, iż jej twórcą jest przede wszystkim autor rozprawy. Mamy zatem w książce do czynienia z rozmaitymi mechanizmami autonomizacji dyskursu badawczego z myślą żarliwą, monologową, dyktowaną pasją i właśnie dlatego przechodzącą pospiesznie obok kontekstów ułatwiających jej zrozumienie, ledwo napomykającą o swoich źródłach, rozpędzoną, niepowstrzymaną, przekraczającą granice rozdziałów, aneksową, nieustannie podróżującą, nie tylko dyskursywną, ale i ekskursywną (słusznie rozmaite fragmenty autor nazywa ekskursami). Jej autor nieustannie w zaskakujący sposób przemieszcza się od analiz konkretnych tekstów i fraz do ogólniejszych refleksji – odnosząc pierwsze do drugich, aby się wzajemnie oświetlały. Ciągle także przenosi uwagę z jednego zjawiska na drugie, z fragmentu tekstu na fragment kontekstu, z pewnych ogólnych rozważań nad poznaniem i egzystencją na szczegółowe uwagi dotyczące jednego drobnego fragmentu literackiego dzieła. Nie tylko zatem utrudnia czy nawet – w pewnych momentach – uniemożliwia dialog, ale i stawia czytelnika w niełatwej sytuacji poznawczego fiaska. Zostawiając go daleko za sobą, zmusza do wędrówki mozolnej, bo oświetlanej jedynie ciemnym blaskiem przekonania, że każda próba re-konstrucji jego poglądów musi być próbą autentyczną – to znaczy: nieudaną i nieudolną. Perspektywy uchylenia się od obowiązku zreferowania myśli autora wydają się niezwykle atrakcyjne… Niech będzie mi wolno jednak choć w niewielkim stopniu do niej nawiązać. Z rozmaitych fraz powracających w autorskim dyskursie, z czegoś, co chciałoby się nazwać „problemowymi leitmotivami” wyłania się – tak mi się wydaje – dynamiczna wizja ludzkiego bycia-w-świecie, wizja człowieka przemienianego i przemieniającego (się). Początkiem przemiany jest praca (samo)świadomości. Czas deprywacji jest czasem przygotowującym pytania o sens stereotypowego świata. Stając się kimś pytającym, stajemy się „osobą”, zatem kimś otwartym na nowy projekt bycia, otwartym na objawienie, które jest wówczas w stanie – pośród najbardziej codziennych spraw i rzeczy – rzeczywiście się zrealizować. Objawienie to przemienia zarówno podmiot, jak i postrzegany przezeń świat. Podmiot odkrywa swe zapośredniczenie w Bogu – „rozpoznając i aktualizując swoje istotowe podobieństwo do Chrystusa” (s. 13). Świat, który teraz widzi, jego czas i jego przestrzeń – modelowane są przez ów źródłowy fakt immanentyzacji transcendencji (s. 14). Zdaję sobie sprawę z nieuchronnej niepełności – schematyczności i uproszczonego charakteru powyższych uwag, chodzi mi jedynie o to, by podkreślić, że interpretacyjnym horyzontem dokonywanej przez badacza lektury Norwida jest właśnie taka koncepcja ludzkiego bytowania – to na jej obecność w pismach poety wskazuje interpretator. Ona również, zdaniem autora rozprawy, decyduje o osobności pisarza na mapie polskiego i europejskiego romantyzmu. W kolejnych rozdziałach dysertacji, odwołując się do wybranych utworów autora Vade-mecum, Arent van Nieukerken odsłania rozmaite aspekty nakreślonej wyżej wizji ludzkiego bycia-w-świecie. W rozdziale pierwszym nowela „Stygmat” okazuje się utworem ukazującym perspektywiczność jako ideę rezultatywną wszelkiego poznania, a wiersz Toast-fantazja – „unaocznia samą perspektywiczność każdej konkretnej niepowtarzalnej sytuacji, wyznaczając jej granice, a jednocześnie otwierając jej przestrzeń na to, co jest ze swojej istoty ponad wszelką perspektywę […]” (s. 39). Człowiek zaś ujawnia przesłanie, iż „dzięki wcieleniu transcendentnego pierwowzoru każda partykularna egzystencja ma szansę […], by się uświęcić (s. 45). Niewielki rozdział drugi poświęcony jest Quidamowi, autor szczególną uwagę zwraca na mechanizmy społecznej alienacji i „uanonimowienia”, a zarazem na skłonność Norwida, by właśnie one mogły stać się symbolem ludzkiej przemiany i swoistego „uchrystusowienia” bohatera. Obszerny rozdział trzeci to pasjonująca analiza Assunty. Szkoda, że badacz nie odwołał się do prac innych niż rozprawa Arcimowicza. Myślę zwłaszcza o artykule Krzysztofa Trybusia pt. Assunta jako poemat metafizyczny. O metafizyczność chodzi bowiem też autorowi rozprawy. Poemat jest przezeń czytany jako metafizyczna podróż poznawcza: „Narracja i organizacja świata przedstawionego utworu są podporządkowane spojrzeniu autora, który chce udowodnić (unaocznić), że świat ludzkich konwencji [...] i «prawd realnych» [...] jest tylko jedną, i w dodatku nie najbardziej istotną stroną rzeczywistości. Rzeczywistość jest bowiem brzemienna cudownością” (s. 95). Odkrywając ją[,] protagonista osiąga płaszczyznę „jedności i równoczesności różnorodnych perspektyw w perspektywie perspektyw, która dla mnie (dla protagonisty) nie przestaje być perspektywą” (s. 124-125). Rozdziały czwarty i piąty mają charakter porównawczy. W pierwszym z nich historiozoficzne poglądy Norwida konfrontowane są z myślą Augusta Cieszkowskiego. Drugi to swoista mozaika kontekstów i odniesień. Norwid pojawia się tu jako partner dialogu z Teofilem Lenartowiczem, Adamem Mickiewiczem, Zygmuntem Krasińskim, Bohdanem Zaleskim i pismami Seweryna Goszczyńskiego. Płaszczyznami/tematami rozmowy okazują się zagadnienia mitu miasta i wsi, toposu wygnańca, obrazu nowoczesnej cywilizacji i postępu oraz dziejowej misji Słowian. Choć i w tym rozdziale nie brak ciekawych konceptów badawczych, rozmaitość odniesień z pewnością mocno utrudniła analityczną rzetelność. Właśnie osobliwość odniesień stanowi jednak ważny walor rozprawy. Była dotąd mowa o filozoficznym uwikłaniu podstawowych narzędzi badawczych, spożytkowanych w dysertacji, bywa jednak w niej i tak, że autor zestawia rekonstruowaną, wydobywaną z literackiego tekstu myśl Norwida z poglądami konkretnego filozofa. Myślę zwłaszcza o ważnym, pobudzającym do myślenia aneksie do rozdziału drugiego. W rozważaniach nad Assuntą pojawia się m.in. interesująca kategoria „konkretu-symbolu” – w aneksie, autor przekonuje, że „przypomina [ona] pod pewnymi względami utworzone przez Jaspersa pojęcie «szyfr»” (s. 217). Nieco wcześniej zaś porywająco analizuje zagadnienie symbolizmu Norwida i Baudelaire’a, ukazując, w jaki sposób Norwidowy konkret-symbol przeciwstawia się wizji świata, artysty i sztuki – wpisanej w kategorię Baudelairowskiego symbolu (myślę o uwagach na s. 163-175). W innym miejscu zostawia obok siebie obrazy Chrystusa – te kreślone w twórczości autora Assunty i te, które kreuje w swoich utworach Alfred de Vigny (s. 213-214). Myślę, że istnieje pewna wspólna nić łącząca te i inne komparatystyczne analizy poczynione w rozprawie. Za każdym razem ich efektem jest usytuowanie Norwida blisko naszej współczesności. Wydaje się – była o tym mowa – że nie mamy tu do czynienia z przypadkowością, lecz konsekwentną realizacją drobiazgowo opracowanego projektu. Na okładce książki pojawia się zdanie, że interpretacje Arenta van Nieukerkena prowadzą nas „od wielkich pytań europejskiego romantyzmu do fundamentalnych pytań współczesności”. Myślę że wektor analiz podjętych w dysertacji skierowany jest w stronę przeciwną – od współczesności ku romantyzmowi. Sądzę, że swoją świeżość interpretacyjną rozprawa zawdzięcza właśnie temu, że fundamentalne pytania współczesności (o podmiot, przedmiot, naturę poznania itp.) zadano tu twórczości dawniejszej, pokazując, iż w istocie wciąż należy ona nie tylko do romantycznej, ale i do naszej teraźniejszości.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 123-128
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dandyzm i pojedynek. Jeszcze o „sprawie honorowej” pomiędzy Słowackim i Krasińskim
Dandism and duel: more on “a matter of honour” between Słowacki and Krasiński
Dandysme et duel Encore sur la « question d’honneur » entre Słowacki et Krasiński
Autorzy:
Piechota, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534531.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Romanticism
chivalric tradition
duel
Juliusz Słowacki
Zygmunt Krasiński
romantisme
ethos chevaleresque
Opis:
Common conceptions of the Enlightenment and the Romanticism lead to a hypothesis that the Romantics should stand in opposition to such archaic remnants of chivalric epic as duels. However, in Słowacki’s correspondence with his family upon his arrival to Paris, we see accounts of “continuous duels”, extremely popular with our immigrants. Dandism, along with duels, is the second main topic of his letters, which supports the claim that Słowacki was not a litigious person, light-heartedly challenging to a duel Mickiewicz or Krasiński, depending on which of the two great men of his time offended him more. Occasionally, a less distinguished person, a journalist (Ropelewski) was designated to represent either of the poets. Słowacki the dandy, relates duels in his correspondence and strictly literary texts. Luckily to himself, his seconds in duels adopted the attitude of priest Marek from the drama Ksiądz Marek, and not the attitude of the second from a digressional poem about Beniowski. Słowacki himself as a second, at least in the duel between Józef Zienkowicz and Adam Kołyska, leaned towards the first attitude.
Les opinions courantes sur le Siècle des Lumières et le romantisme incitent à accepter l’hypothèse que les romantiques devraient s’opposer aux restes de l’éthos chevaleresque – anachronique à leur époque – auxquels appartenaient les duels. Toutefois, parmi les sujets abordés dans la correspondance de Słowacki avec sa famille, juste après l’arrivée du poète à Paris, on trouve des « duels continus » qui étaient extrêmement populaires parmi nos émigrés. À côté du thème de duels, on en distingue un autre, c’est-à-dire celui du dandysme. C’est un argument convaincant qui laisse constater que Słowacki n’était point un procédurier appelant avec légèreté en duel tantôt Mickiewicz, tantôt Krasiński selon les circonstances, c’est-à-dire selon la façon dont l’un ou l’autre l’ont offensé. Il arrivait que – dans un duel avec Słowacki – l’un de ces poètes était substitué par un homme moins connu, par exemple par un journaliste (Ropelewski). Słowacki le dandy abordait la question des duels dans sa correspondance et dans les textes strictement littéraires. Il avait assez de chance que, dans ses propres affaires d’honneur, les seconds choisissaient l’attitude du prêtre Marc du drame Ksiądz Marek, et non celle d’un second du poème sur Beniowski. Słowacki lui-même en tant que second, du moins dans un duel de Józef Zienkowicz avec Adam Kołyska, penchait pour la première attitude.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 69-89
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ROMANTYCZNE ODKRYCIE MANUSKRYPTU JANA CHRYZOSTOMA PASKA (1821). TRZECI POCZĄTEK POLSKIEGO ROMANTYZMU
Autorzy:
Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961496.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Chryzostom Pasek
Zygmunt Krasiński
manuskrypt Franciszek Grzymała Astrea przełom romantyczny
Opis:
Jan Chryzostom Pasek’s seventeenth-century Pamiętniki [Diaries] has to be regarded an important manuscript for Polish Romanticism. The significance of this text can only be rivalled by Macpherson’s songs of Ossian, the Dvůr Králové Manuscript, or the Poetic Edda, which is attested by a considerable number of editions of this Old-Polish ‘epic work’. The first printing of a substantial part of the text appeared in 1821 in Warsaw in the Astrea magazine. This publication contributed to the complex phenomenon of the Romantic turning point. Pasek’s Pamiętniki should be counted as the third beginning of Polish Romanticism, after Adam Mickiewicz’s Ballady i romanse (first volume of Mickiewicz’s Poezyje) and Antoni Malczewski’s Maria.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2016, 20, 1; 123-139
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy notatki o miejscach i tematach wartych do-czytania
Three notes on the places and topics worth reading more
Autorzy:
Brzozowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967307.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
Zygmunt Krasiński
Cyprian Norwid
Romanticism
romantic drama
Opis:
The first two sections of the paper draw attention to some incompletely interpreted issues within two Romantic dramas: the unclear status of the protagonist in "Dziady, Part IV" (on the one hand, representing the indefinability of man and, on the other, constituting the illustration of how lightly one may lose consistency and identity), and the ambiguous relationship between Goplana and Grabiec in "Balladyna" (which can be perceived in terms of the complex relations between ‘the angelic soul and the bluff head’ (dusza anielska i czerep rubaszny). The third section of notes is an encouragement to discuss two topics: ‘From Zygmunt Krasiński’s Leonard to Jerzy Andrzejewski’s Diego de Manente’; ‘From "Pierścień Wielkiej-Damy, czyli: Ex-machina-Durejko" by Cyprian Norwid to "Tango" by Sławomir Mrożek’.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 27, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza Północy w Agaj-Hanie Zygmunta Krasińskiego
Shades of the North in Zygmunt Krasiński’s Agaj-Han
Autorzy:
Andruczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951636.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Polish romanticism
vision of the North
Zygmunt Krasiński
Agaj-Han
Joachim Lelewel
Opis:
The author of the article analyses Zygmunt Krasiński’s views concerning romantic idea of the North. Additionally, he examines the poet’s polemics with Joachim Lelewel. The final conclusion demonstrates that Krasiński developed his own vision of the North, and that it contradicts the generally accepted utopian image which dominated the early stage of Polish romanticism.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2015, 6
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies