- Tytuł:
- Ideał kapłana w Księdze Ozeasza
- Autorzy:
- Szmajdziński, Mariusz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1622944.pdf
- Data publikacji:
- 2015-09-02
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
Betel
Jeroboam I
kapłan
kapłaństwo
Królestwo Północne
Księga Ozeasza
lewici
Ozeasz
złoty cielec - Opis:
- Księga Ozeasza jest świadectwem prorockim z VIII w. dotyczącym Królestwa Północnego. Życie religijne przybrało tam w znacznym stopniu kształt synkretyczny, co było związane w jakimś sensie ze stanem kapłaństwa na tych terenach. W Księdze Ozeasza można odnaleźć teksty, w których jest przedstawiona ostra krytyka postępowania kapłanów izraelskich. Najobszerniejsze oskarżenie znajduje się w Oz 4,4-14. Inne teksty to: Oz 5,1-7; 6,7-10; 8,1-7; 10,1-8. Podstawowym zarzutem stawianym przez Ozeasza kapłanom jest odrzucenie przez nich znajomości Boga i Jego Prawa, co jest równoznaczne z odrzuceniem miłości. Inne zarzuty to: nadużycia w składaniu ofiar, uleganie pogańskim kultom, prostytucja sakralna, wpływ na wybór króla, a nawet morderstwa. Prorok nie ograniczył się tylko do krytyki kapłaństwa, lecz starał się też nakreślić pewien ideał kapłana. Na ten obraz składają się następujące elementy: kapłan zna Boga i Jego Prawo; kapłan naucza lud; kapłan ukazuje, że Jahwe jest jedynym Bogiem; kapłan nie służy obcym bogom; kapłan nie oddaje czci złotemu cielcowi; składane ofiary służą pojednaniu z Bogiem; kapłan nie cudzołoży z prostytutkami; kapłan jest wolny od polityki; kapłan szuka rady jedynie u Boga; kapłan nie zabija. Ten program stanowi szczególny „dekalog”, który jest drogą do osobistej świętości. Realizacja wszystkich tych przykazań sprawia, że kapłan staje się prawdziwie wybranym wśród wybranych.
- Źródło:
-
Verbum Vitae; 2010, 17; 69-105
1644-8561
2451-280X - Pojawia się w:
- Verbum Vitae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł