Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Królestwo Boże" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Adveniat regnum tuum. Historia interpretacji prośby
Autorzy:
Pytel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163691.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Modlitwa Pańska
Królestwo Boże
prośba
Lord's Prayer
Kingdom of God
prayer
Opis:
L'idée du Règne de Dieu occupe dans l’enseignement aussi bien de l’Ancien Testament que du Nouveau Testament une place considérable. Cet artlcle d’un domaine si riche ne se borne pas à un seul problème mais il traite notamment comment il faut comprendre le Règne de Dieu de la seconde demande du Pater. Ce problème est regardé dans 1’aspect historique. II représente l’interprétation des Pères de 1’Église, des commentateurs de la période avant et après le Concile de Trent et les tendances de l’exégèse contemporaine. Les Pères grecs (Origène, Grégoire de Nysse, Maxime le Confesseur) prennent en considération dans leur interprétation la phase terrestre du Règne et y voient le regnum gratiae. La même route est suivie par St. Jérôme et S. Ambroise. L’interprétation des Pères de l’Église latins est diamétralement opposée, puisque elle considère la phase finale du Règne. Les Pères ci-dessus représentent donc une tendance eschatologique qui se fait voir dans leur enseignement sous double aspect: comme regnum gratiae au ciel, où Dieu règne par la gloire dans ses saints — et regnum victoriae. Ce dernier consiste en une totale victoire de Dieu remportée sur le péché, la mort et le démon. Ce règne commencera avec le dernier jugement et durera à jamais. Cette conception du regnum gloriae est acceptée par Tertulien, S. Cyprien et de la part des Pères grecs — par S. Jean Chrysostome, tandis que S. Augustin comprend la prière „Que votre Règne arrive” comme regnum victoriae. S. Thomas d’Aquin et Nicolas de Lyra voient dans le Règne de l’oraison dominicale le regnum gloriae. Théophilacte, Rupert, Maldonatus, Cornelius a Lapide, Menochius et Calmet suivent S. Augustin et acceptent 1’interprétation eschatologique au sens de regnum victoriae. C’est Salmeron qui s’éloigne de toute ces interprétations acceptant l’explication qui — dans la demande „Que votre Règne arrive” — enferme l’Église luttante et triomphante. Quant à 1’interprétation de la demande du Pater l’exégèse contemporaine prend deux directions. La première, représentée particulièrement par J. Knabenbauer et J. Bonsirven, prétend que nous prions dans le Pater pour le développement constant du Règne de Dieu. La direction seconde, sans doute prépondérante, dans l’exégèse contemporaine, considère 1’action de la volonté humaine qui étant d‘accord avec la volonté de Dieu contribuera à la réalisation du Règne. Récemment A. Hamman présente une nouvelle interprétation s’appuyant à l’exégèse des mots „eltheto he Basileia sou”. II comprend les mots adveniat regnum tuum comme priére pour la réalisation du plan divin de salut. C’est le regnum salutis. Concluant il faut constater que le Règne de Dieu contient tous les aspects cités par les commentateurs — et toute cette réalité si riche — forme 1’objet de la prière du Pater.
Źródło:
The Biblical Annals; 1964, 11, 1; 57-69
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Przyjdź królestwo Twoje". Sens eschatologiczny czy historyczny?
Autorzy:
Marklowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163977.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
modlitwa Pańska
Królestwo Boże
Lord's Prayer
kingdom of God
Opis:
Die Vertreter der „konsequenten Eschatologie“ (Loisy, Schweitzer) behaupten, das Reich Gottes sei erst am Ende der Zeiten zu erwarten. Manche Aussagen Jesu verlegen es in der Tat deutlich in die Zukunft (z. B. Mk 9, 47; 14, 25). Andere Stellen bei den Synoptikern, in denen von einem gegenwärtigen Reich die Rede ist, seien durch die besondere Redensart der Frühgemeinde zu erklären, stehen also dieser Behauptung nicht zuwider. Demgegenüber sehen die Anhänger der „realisierten Eschatologie“ (Glasson, Dodd) das Gottesreich als eine geschichtliche Wirklichkeit an, die mit der Ankunft Christi bereits begonnen hat. Zahlreiche Stellen der Evangelien können für die Richtigkeit dieser Auffassung angeführt werden (z. B. Mt 4, 17; Lk 17, 20). Die Wunder Jesu beweisen, dass das Reich Gottes Wirklichkeit geworden ist. Durch Austreibungen der bösen Geister, Krankenheilungen und Totenerweckungen tut Jesus seine königliche Macht kund und siegt über das Reich Satans. Auch manche Gleichnisse vom Gottesreich setzen es als bereits gegenwärtig voraus. Jesu gesamtes Wirken und Seine Lehren sind schliesslich nur dann vollends verständlich, wenn man Sein Bewusstsein ins Auge fasst, dass Er der Welt das Reich Gottes bringt. J. Jeremias sieht das Reich Gottes als „sich realisierende Eschatologie“ an, wodurch er die Verwirklichung der im A. Test. vorausgesagten oder auch nur angedeuteten Heilsära durch Jesus versteht. All diese Auffassungen müssen jedoch als unzureichend bezeichnet werden, da sie den Begriff des Gottesreiches in zeitliche Rahmen einengen. Das Reich Gottes besteht zwar auch in Raum und Zeit, geht aber über diese Grenzen hinaus. Jesus selbst lässt die Kategorien von Raum und Zeit in einigen Seiner Aussprüche über das Reich Gottes ausser acht (Lk 17, 20 f; Mt 13, 37 f). Das Hinwegsehen über Zeitunterschiede ist besonders im Johannesevangelium bemerkenswert (11, 25; 12,31). Das Reich Gottes ist demnach im wesentlichen eine überzeitliche Wirklichkeit. In seiner Existenz ist es nicht an das Wirken des Menschen gebunden, wenn auch der Mensch dazu berufen ist, an der Verwirklichung dieses Reiches hic et nunc mitzuwirken, ähnlich, wie er dazu berufen ist, „am eigenen Leibe zu erfüllen, was am Leidensmasse Christi noch abzutragen ist“ (Kol 1, 24). Dieses überzeitliche Reich ist also der Gegenstand der zweiten Vaterunserbitte.
Źródło:
The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 45-48
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedna teologia dwuwarstwowej Ewangelii. Wokół Ewangelii według św. Mateusza
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177684.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Mateusza
powstanie Ewangelii
królestwo Boże
Matthew
origin of Gospel
kingdom of God
Opis:
Obwohl das Matthäusevangelium in seiner Genese zwei Schichten aufweist, ist der theologische Gedankengang einer. Das alte Israel hat Jesus nicht angenommen. Daher wendet er sich zu einem neuen Jüngerkreis – zur Kirche. Jesus bestellt die Zwölf in diesem Kreis, damit sie seine Lehre weiter unterbreiten in der Kirche, dem neuen Israel Gottes – mit Petrus an der Spitze. Diese Lehre Jesu in der Kirche und die Kirche ist für alle da und offen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 65-76
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Przyjdź królestwo Twoje!"
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178183.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Królestwo Boże
modlitwa Pańska
kingdom of God
Lord's Prayer
Opis:
Der Verfasser untersucht diese wichtige Bitte des „Vater Unser” in einem grösseren Rahmen. Was meinte alles Jesus mit dem Reich Gottes: Eine mit Ihm schon gegenwärtige Heilswirklichkeit, die jedoch dynamisch sich entwickelt und den Menschen voll in Anspruch nimmt. Insofern wird auch diese Bitte zum Gebet der Kirche, dem von Jesus gewollten „Ort” der Verwirklichung der Herrschaft Gottes in der Weltgeschichte.
Źródło:
The Biblical Annals; 1991, 38, 1; 75-83
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królestwo Boże w literaturze apokryficznej Starego Testamentu
Autorzy:
Rubinkiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178184.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Królestwo Boże
literatura apokryficzna
Kingdom of God
apocrypha
Opis:
Das Thema „Reich Gottes” in der Zeit Jesu ein Interesse erregte und in der pseudepigraphishen Literatur des AT seit dem II. Jahrhundert vor Chr. bis zum I. Jahrhundert nach Chr. man eine progressive Evolution der Idee beobachten kann. Einer von den ältesten Dokumenten, nämlich das Buch der Wächter (IV/III vor Chr.) enthält die Idee, dass Gott eine volle Kontrolle über die materiele und geistliche Welt hat und dass die Dämonen, die den Menschen schaden, nicht die Gottespläne vernichten können. Diese Idee passt für die Mitte des II. vor Chr. und erscheint in der Apokalypse der Wochen, der Buch der Träume und dem Buch der Jubiläen. Nur in zwei Pseudoepigraphen (3Sib und PsSol) findet sich die Ankündigung des Verfaless de römischen Imperiums und des Aufbaues des davidische Königreiches. Diese Hoffnungen knüpfen entweder an demText Is 9 an („Heiliger Prinz” von 3Sib) oder an die Verheissung der ewigen Herrschaft des Hauses David (PsSal). Diese Tendenz nähert sich an dem Buch Daniel, das die Verwiklichung des Gottesreiches in der Vernichtung der irdischen Mächten sieht. Das Buch der Träume, 3Sib und PsSol sprechen über den zukünfigen Messias. Die grössten Gefahr des Himmelreiches sind nicht die irdischen Mächten, aber die Aktivität der bösen Geistern. Deshalb greifen dieses Thema an sowohl die Apokalypse der Wochen, als auch das Buch der Träume und der Jubiläen mit einer besonderen Betonung. Abraham, der das Gottesreich gewählt hat, bittet, dass Gott ihn aus der Hand der bösen Geister retten möchte. („Rette mich aus der Hand der bösen Geister” Jub 19, 20). Die Zugehörigkeit zur Gottesreich ist eine Folge der freien Wahl („dich und dein Reich habe ich erwählt” − sagt Abraham (Jub 12, 19)). Auch das Bild Israels als das des Königreichs weicht von den politischen Modellen ab. Das Gottesreich die geistliche Natur hat. Abraham gehörte zu diesem Gottesreich lange vor der Existenz Israels. Israel ist „ein priestliches Königtum und ein heliges Volk” (Jub 16, 17-18). Der Ausdruck „Gottesreich” hat hier einen religiösen Inhalt, weit enfernt von der politischen Situation Israels. Obwohl im Buch des Henoch, und auch im Buch der Jubiläen das neue Jerusalem und der neue Tempel als das Zentrum der Gottesherschaft angekündigt wird, geht es hier nicht um materielle Vorstelungen. Gott selbst wird der Tempel bauen (Jub 1, 27). Der Verfasser schrieb in der Zeit, als jerusalemer Tempel noch bastanden hat. Was er dadurch sagen wollte, man kann nur vermuten. Der übernatürliches Charakter des Gottesreiches wird in besondere Weise in den Testamenten des Hiob und Moses akzentuiert. Der geist liche Aspekt des Gottesreich, der im Bild vom Niederreissen des jetzigen Jerusalems und des Tempel hervotretet, ist im Buch Buch des Henoch, der Jubiläen, im Testament Hiobs und Testament Moses vorhanden.
Źródło:
The Biblical Annals; 1991, 38, 1; 59-74
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoc" (Mt 21, 43)
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178027.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Królestwo Boże
nauczanie Jezusa
Kingdom of God
Jesus' teaching
Opis:
The paper consists of three parts: 1) an interpretation of Mt 21, 33-46. The „you” („will be taken away from you”) refers to the old Israel. Mattew means here the whole nation (laoV) and not just its leaders; 2) a discussion of the two opposing interpretations of Mt 27, 25: the maximalist one (the whole people is constantly responsible for Jesus’ death; and the minimalist one (Jesus was sentenced not by the people − laoV, but by the crowd − ocloV; 3) an indication that interpretation of Mt 27, 25 requires taking into consideration the Old Testament from which the formula used here is taken. It denotes collective responsibility there. In Jesus’ death Matthew sees the death of an innocent prophet − and not only of just a prophet but of God’s Son. Jesus is a cricial moment in the history of salvation also in the sense that Israel lost its exclusive right to be God’s only people; it is also made up by the former pagans.
Źródło:
The Biblical Annals; 1994, 41, 1; 79-84
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królestwo Boże w nauczaniu Jezusa
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177998.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Królestwo Boże
nauczanie Jezusa
Kingdom of God
Jesus' teaching
Opis:
The idea of the Kingdom of God was a leading theme in Jesus’ mission. With His coming in time (Incarnation) He initiated the Divine Kingdom on earth. By teaching He clarified too worldly understanding of what the prophets from the Old Testament had foretold; He showed its characteristic traits, especially its spiritual character, and a necessity for everybody’s commitment to its gain. With His salvific death He opened a way for God to reign in each man’s soul. Establishing the Church He ordained to continue the work on propagating this Kingdom on earth. The second coming of Jesus will end His Son’s mission of handing the whole kingdom to the Heavenly Father.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 59-68
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystus Król w duchowości św. Faustyny Kowalskiej na podstawie Dzienniczka
Christ the King in the spirituality of St. Faustyna Kowalska, according to Diary
Autorzy:
Ołubek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502834.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
św. Faustyna Kowalska
Boże Miłosierdzie
teologia katolicka
Królestwo Chrystusa
Opis:
Saint Mary Faustina Kowalska and her message are well known to a contemporary Pole. Her personage and work still delight new multitudes of the faithful. Writing about the Divine Mercy St Faustina retains the proper, full of respect distance towards Him , most often naming God the Lord, that is the one who rules over all. The fact that God is the ruler, the king, is so obvious to her that she devotes only some space in her Diary to that aspect, though it pulses in the background of her every utterance concerning God’s Mercy. The analysis of the Diary being a record of St Faustina’s spiritual life permits to draw direct conclusions regarding Christ the King’s position in her spirituality. 1. The Lord God is a very close person to taking pleasure in describing the Mercy of God St Faustina. She feels all-embracing love merged with enormous respect for Him. He is her Bridegroom, and she is His bride. Nevertheless he is also her Lord, Ruler and Creator, and she is nothing but misery alone and His creature. 2. Having defined the range of Jesus the Lord’s royal power, one might ask a question about the consequences of such a fact. Who is St Faustina, or more generally a human being, for whom Christ is the King? What is St Faustina (a human being)’s participation in Christ’s Kingdom? 3. Another issue worth observation are the attributes of the royal authority exposed in the Diary and therefore significant for St Faustina’s spirituality. The conducted analysis allows to state that in St Faustina’s internal life the image of Christ as the King is very expressive and complete. He is shown as the King of the world, the King of heaven, the king of the human heart and soul. His royal authority includes all the adherent attributes, and its consequences for people, as St Faustina describes, lie in belonging as a royal child, and thus a heir having a rightful share in the royal dignity and able to dispose the heritage in order to broaden the Kingdom, to the royal family. What is more, the widening of the Kingdom is the royal child’s duty and not merely a privilege. As for naming Christ with the term of the King of Mercy, the title points out the essence of the royal power in St Faustina’s spirituality and is its characteristic feature.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2006, 15; 155-165
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak dzisiaj głosić królestwo Boże?
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554337.pdf
Data publikacji:
2006-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
królestwo Boże
ewangelizacja
Opis:
Kościół Chrystusowy, określany jako jeden, święty, powszechny i apostolski, trwa (subsistit) – jak mówi Konstytucja dogmatyczna Lumen gentium – w Kościele katolickim, rządzonym przez Piotra oraz biskupów pozostających z nim we wspólnocie. Słowo „trwać” wskazuje, że również poza jego widzialnymi strukturami istnieją liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy, które jako dary jedynego Kościoła nakłaniają do jedności katolickiej. Stwierdzenie to otwiera szerokie pole do dyskusji nad niektórymi aspektami tajemnicy Kościoła oraz aktualnymi wyzwaniami misji głoszenia królestwa Bożego współczesnemu światu. Do najważniejszych zadań postawionych współczesnemu Kościołowi należą: zaangażowanie w ruch ekumeniczny (1), dialog z innymi religiami (2) oraz posługa miłosierdzia (3).
Źródło:
Sympozjum; 2006, 1(15); 81-100
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczno-historyczny wymiar królestwa Bożego w teologii Gerharda Lohfinka
The Social-Historic Dimension of Gods Kingdom in the Theology of Gerhard Lohfink
Autorzy:
Rychert, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495635.pdf
Data publikacji:
2007-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Królestwo Boże
Kościół
eschatologia
wspólnota
etos
Gerhard Lohfink
Opis:
Nell centro della teologia di G. Lohfink sta il regno di Dio. L’escatologia del presente laborata da lui prevede la tensione tra “giá” e “non ancora”, che si manifesta nei diversi modi. Sopratutto nella debolezza e pecchato del uomo ma anche nella storia della Chiesa come una societá e nell rifiuto di Izraele, che non ha accolto nell suo insieme Gesú come Messia. Dal punto di vista di Dio si puó parlare solo del “giá”. Il “non ancora” del regno di Dio dipende esclusivamente dal rifiuto del uomo. Il concetto del regno di Dio secondo G. Lohfink si contrapone all individualismo et esclusivismo. Il regno di Dio é un progetto sociale aperto a tutti coloro accolgono il messaggio di Gesú. L’ethos di Gesú non si rivolge all’individuo preso isolato perché non é in grado di realizzare questo giogo ma punta a una del popolo di Dio e chiede una dimensione sociale: la comunitá i la comunione di vita e di destini. La realizazzione di questo progetto fa che si rivela la santitá di Dio e diventa un segno di salvezza per tutti i popoli.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 177-190
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy i przejawy posłuszeństwa zasadom Królestwa Bożego
Motive und Merkmale des Gehorsams Gegen Grundsatze des Kónigreichs Gottes
Autorzy:
Sojka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947680.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Królestwo Boże
posłuszeństwo
Kingdom of God
obedience
Opis:
Der vorliegende Aufsatz zeigt die Motive und Merkmale des Gehorsams gegen Grundsatze des Kónigreichs Gottes. Das Kónigreich Gottes ist die Wirklichkeit des Glaubens, in der Gott der Vater der Liebe und Barmherzigkeit ist. Die Probe des Gehorsams eines Menschen Gott gegenilber sind Die Zehn Gebote. Der erste Ungehorsam gegen Gottes Gebote war die Erbsiinde, derer Anreger der Satan war. Der Ungehorsam der ersten Menschen, die zum Erbe kommenden Generationen wurde, beruht auf Vertrauenslosigkeit und vollzieht sich heute durch persónliche Sunde des Menschen. Trotz der Schwache und Siindhaftigkeit ist doch im Menschen das Erkenntnisbediirfhis dieses geistlichen Bereichs, der aus dieser Welt nicht ist. Die Grundlage des Gehorsams ist der Glaube, begleitet von Tugend der Hoffnung und Liebe. Der innere Bund zwischen Liebe und Gehorsam hebt Christus in acht Segen vor. Der Gehorsam ist voll, wenn er in der alleinigen Erklarung fiir Jesus und seine Lehre den Ausdruck findet. Die Merkmale des Gehorsams gegen Kónigreich Gottes und seine Grundsatze finden ihre Konkretisierung in der Liebe zu Gott und Menschen und im Gestalten des Gewissens im Einklang mit der Kir- chenlehre. Diese Liebe kann sich in den BuBtaten und im Praktizieren von Mut und Geduld ausdriicken. Wir erinnern an die Aussage des Papstes Benedikt XVI., daB wir aus der Liebe zu Gott und den Nachsten den Dekalog erhalten sollen.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 975-992
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazism and the Protestant Reformation – the Political Theology of Dietrich Bonhoeffer
Nazizm i Reformacja protestancka – teologia polityczna Dietricha Bonhoeffera
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343352.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lutheran theology
church
state
political theology
Reformation
God’s Kingdom
teologia luterańska
Kościół
państwo
teologia polityczna
Reformacja
Królestwo Boże
Opis:
Polityczna teologia Dietricha Bonhoeffera, jednego z najbardziej popularnych i wpływowych teologów XX wieku, stanowi doktrynalną bazę jego walki przeciwko niemieckiemu państwu narodowo-socjalistycznemu. Bonhoeffer należał do ważniejszych postaci Kościoła Wyznającego (Bekennende Kirche), struktury, która funkcjonowała jako wewnętrzne opozycja wobec oficjalnej postawy Kościoła luterańskiego w Niemczech, sprzyjającej raczej Hitlerowi. Główny rysy teologii politycznej powstały w latach 1933-1936, a więc w okresie zdobywania władzy przez narodowych socjalistów. Bonhoeffer poddaje krytyce tradycyjne rozumienie Reformacyjnej doktryny relacji między państwem i Kościołem, przekazującej temu pierwszemu ogół kompetencji związanych z porządkiem ziemskim. Wskazuje na luterskie zastrzeżenie o granicy ludzkiego sumienia, której państwo nie może przekroczyć. Wprowadzone już w początkach rządów Hitlera „paragrafy aryjskie” oraz „zasada wodza”, a więc konkretne akty legislacyjne, radykalnie zaprzeczają chrześcijańskiemu Objawieniu. Zmuszają Kościół luterański jako instytucję, po raz pierwszy właściwie w historii, do wyjścia z układu podziału kompetencji, jaką tworzyła doktryna o dwóch Regimentach i do przeciwstawienia się władzy świeckiej. Polityczna teologia Bonhoeffera jest teoretycznym odbiciem myślenia społeczeństwa niemieckiego w latach trzydziestych. Jest również świadectwem teologa, który później rozwinie program radykalnej chrystologii we współczesnym świecie, a swoją postawę przypłaci życiem.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 133-144
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa w świetle pism św. Łukasza
Die Himmelfahrt Jesu Christi im Lichte des lukanischen Doppelwerkes
Autorzy:
Flis, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233917.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zmartwychwstanie
Królestwo Boże
Wniebowstąpienie Jezusa
uczeń-świadek
czas Jezusa
czas Kościoła
centrum historii zbawienia
Auferstehung
Reich Gottes
Himmelfahrt Jesu
Schüler−Zeuge
Zeit Jesu
Zeit der Kirche
Zentrum Heilgeschichte
Opis:
Die Himmelfahrt Jesu Christ gehört zu jenen Glaubenswahrheiten, die im Moment eher im Schatten der anderen Themen der Exegese stehen. In den letzten Jahrhunderten stellte sich dies ganz anders dar. Die Schöpfer rationalistischer Theorien waren der Meinung, dass die ersten Christen durch die „Teilung” des Geheimnisses der Verherrlichung Jesu und die „Materialisierung” langsam zum Glauben an die Himmelfahrt Christi kamen. Die eher polemische Antwort der katholischen Exegese setzte oft ihren sehr starken Akzent auf die Historizität der Christophanie am 40. Tag nach der Auferstehung. Am besten erkennbar und zu beurteilen sind die Einseitigkeiten dieser Theorien dank der Analyse der Zeugnisse, die uns durch einen Redaktor, nämlich Lukas, überliefert wurden. Ihm verdanken wird zwei Zeugnisse, die er ins Zentrum seines literarischen und inhaltlichen Doppelwerkes (Lk-Apg) gestellt hat. Beide Perikopen (Lk 24, 51-54; Apg 1, 1-14) waren keine chronistischen Beschreibungen, sondern eine Probe des literarischen Ausdrucks der Glaubenswahrheit, die die menschlichen Möglichkeiten des Verständnisses und der Darstellung transzendiert. Letztlich hat Lukas die Himmelfahrt Christi als Faktum des Glaubens mit zwei Aspekten, die den Glaubenden ein „Verständnis” der Wahrheit ermöglichen, gezeigt. Der Erste stellt die Himmelfahrt als ein eng verbundenes Geheimnis mit der Auferstehung (Lk 24, 51-54) dar, der Zweite eine empirische Manifestation des dogmatischen Faktums, das sich vor vielen Tagen im Augenblick der Auferstehung ereignete (Lk 1, 1-14). Lukas ist der einzige Schriftsteller des NT, der den Terminus ἀνάλημψισ [analēmpsis] Himmelaufnahme (Lk 9, 51) verwendet und die Tätigkeit Jesu Christi als eine vorstellt, die konsequent auf Jerusalem hin abzielt. Dort muss (δεῖ) [dei] Jesus sterben und in den Himmel aufgenommen werden. Lukas verbindet mit der Himmelfahrt Christi die „Zeit Jesu” mit der „Zeit der Kirche” und trennt sie zugleich. Beide Erzählungen bilden zusammen einen Chiasmus. In dessen Zentrum steht die Berufung von Zeugen. Sie sollen autoritativ – bereichert durch die „Macht von oben” – das Geheimnis der soteriologischen Tätigkeit Jesu Christi bis zu seiner Parusie verkünden.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 97-112
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza ludzkiego ubóstwa w świetle Ewangelii Jezusa Chrystusa
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041354.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gospel
the kingdom of God
recipients
poor
poverty
Ewangelia
królestwo Boże
odbiorcy
biedni
ubóstwo
Opis:
Artykuł ma charakter studium biblijno-teologicznego i jest próbą opisania grup społecznych, które w świetle nauczania Jezusa mają status ludzi ubogich. Podstawą prowadzonych analiz były teksty biblijne Mk 1,15; por. Mt 4,17; Łk 4,43, następnie Łk 4,18-19, oraz Łk 6,20 i Mt 5,3 i wiele innych tekstów. Ewangeliczni ubodzy są pierwszymi adresatami Dobrej Nowiny. Według autora nie ulega wątpliwości, że ubóstwo ma w Ewangelii wiele różnych postaci. Na pierwszym miejscu wymienia ubóstwo materialne, ale zaraz potem wielorakie ubóstwo mn Dobrej Nowiny, według ówczesnych poglądów wykluczonych z królestwa Bożego: wdów i sierot, ludzi prostych, ludu ziemi (am ha'aretz). Następnie na uwagę zasługują ludzie chorzy i cierpiący, grzeszni czy zniewoleni duchowo. Te grupy stały się beneficjentami nadejścia królestwa Bożego.
The article gives the description of human poverty in the light of the teaching of Jesus Christ. The basis for the analyses gave numerous biblical texts: Mk 1:15; cf. Matt 4:17; Luke 4:43, as well Luke 4:18-19, also Luke 6:20 and Matt 5:3 and in addition many others. The poor of the Gospels are the first recipients of the kingdom of God. According to the author the evangelical poor have many different faces and also poverty has many dimensions. The first of all it is the material lack and need. However in the light of Gospels there are many others categories of poor people, for example the people excluded for their social and religious position: widows and children, little ones, am ha'aretz. There are many others people: sick and suffering, sinners and outlawed, men with an unclean spirit. All these people were the recipients and beneficiaries of the kingdom of God.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 13-24
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)
Duszpasterstwo w służbie Królestwa Bożego – bł. ks. Emilian Kowcz (1884–1944)
Autorzy:
Oliynyk, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460451.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:
Ks. Emilian Kowcz
Królestwo Boże
duszpasterstwo
parafia
martyria
liturgia
diakonia
koinonia
męczeństwo
Fr. Emilian Kovch
Kingdom of God
pastoral work
parish
martyrdom
Pater Emilian Kovtsch
Reich Gottes
Seelsorge
Pfarre
Martyrium
Liturgie
Diakonie
Koinonia
Opis:
Artykuł ukazuje działalność duszpasterską błogosławionego męczennika obozu koncentracyjnego „Majdanek” Emiliana Kowcza (1884–1944), kapłana Ukraińskiej Cerkwi Grecko-Katolickiej, uwzględniając cztery płaszczyzny pastoralnego zaangażowania Kościoła na rzecz budowania Królestwa Bożego: martyrii, liturgii, diakonii oraz koinonii. Działalność „proboszcza Majdanka” obejmuje jego długoletnie zaangażowanie jako duszpasterza w różnych parafi ach (1911–1942) oraz posługę pasterską w warunkach więziennych w latach 1942–1944: najpierw we lwowskim więzieniu, a później jako więźnia obozu koncentracyjnego „Majdanek” koło Lublina. W tekście została przedstawiona sylwetka ks. Kowcza jako utalentowanego kaznodziei, który dbał o wzrost wiary oraz wysoki poziom moralności swojej trzody, odważnie głosząc prawdę Chrystusową i potwierdzając ją swoim przykładem. Poprzez słowo pocieszał, pokrzepiał oraz umacniał swoich wiernych w trudnych czasach. Czynności liturgiczne sprawował wiernie i gorliwie. Jego postawa była heroiczna, o czym świadczą liczne przypadki udzielenia przez niego chrztu wielu Żydom w czasie ich prześladowania przez niemieckich nazistów, wskutek czego poniósł śmierć męczeńską. Posługa charytatywna wymagała od ks. Emiliana wielkiego zaangażowania ze względu na konieczność udzielania wsparcia materialnego ubogim i potrzebującym: uchodźcom, sierotom, wdowom oraz więźniom. Bł. Emilian Kowcz starał się również o budowanie i wzrost wspólnoty wierzących w Chrystusa w duchu koinonii, kształtując w nich postawy nacechowane solidarnością, braterstwem oraz miłością do Boga i bliźniego.
Źródło:
Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 134-144
1731-710X
Pojawia się w:
Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies