Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kosmopolityzm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Socjologia i socjolodzy w zglobalizowanym świecie. Kilka uwag o socjologiach narodowych
Sociology and Sociologists in the Globalized World. Some Remarks on National Sociologies
Autorzy:
Polak, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427302.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish sociology
cosmopolitanism
methodological nationalism
sociology in the public sphere
socjologia polska
kosmopolityzm
metodologiczny nacjonalizm
socjologia w sferze publicznej
Opis:
The problems and challenges sociology faces at the beginning of the 21st century are the subject matter of the article. The discipline has to deal with the new themes and problems linked to globalization and supranational phenomena. The question about the future of Polish sociology posed by Piotr Sztompka is the point of departure for the author of this article. She relates to the Ulrich Beck’s idea of cosmopolitanism and the need of a new cosmopolitan sociology. The author demonstrates that the development of a new approach to social analysis is crucial. This new cosmopolitan approach should break away from the traditional method of perceiving social phenomena as confined to nation-state boundaries. The article also addresses the issue of the sociology’ and sociologists’ role in the public sphere of contemporary societies.
Artykuł rekonstruuje niektóre problemy i wyzwania, jakie stoją dziś przed socjologią. Musi ona stawić czoło nowym tematom i problemom, związanym z globalizacją, i przekraczającym granice państwowe zjawiskom. Autorka wychodzi od pytania postawionego przez Piotra Sztompkę o istnienie socjologii polskiej. Nawiązuje do idei kosmopolitycznego świata i potrzeby stworzenia w nim kosmopolitycznej socjologii, jaką postuluje Ulrich Beck. Poka-zuje, że dziś konieczne jest stworzenie nowego podejścia do analizy społeczeństwa, zrywającego z „metodologicznym nacjonalizmem”, ograniczającym się wyłącznie do badania zjawisk w obrębie granic danego kraju. W artykule poruszane są również problemy roli socjologów we współczesnym świecie, w sferze publicznej i mediach.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2012, 3(206); 124-143
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie jest miejsce dla Europy Środkowej i Wschodniej w przestrzeni postkolonialnej? Możliwe trajektorie podróży
Is There a Place for Central-Eastern Europe in Postcolonial Space? Possibilities of Journey Trajectories
Autorzy:
Kołodziejczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179705.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial studies
postcolonialism and Central-Eastern Europe
globalisation
cosmopolitism
studia postkolonialne
postkolonializm a Europa Środkowa i Wschodnia
globalizacja
kosmopolityzm
Opis:
W tekście zadaję pytanie o przydatność niektórych ustaleń postkolonialnych w zakresie teoretyzacji/konceptualizacji kultur, narodów i transformacji ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Mniej interesuje mnie określanie adekwatności takich ustaleń, bardziej – badanie, jakie trajektorie można wytyczyć za pomocą takiego przekierowania wektorów postkolonialnych. Jesteśmy przyzwyczajeni do dyskutowania nad sensem i produktywnością dopasowywania postkolonialnych paradygmatów do Europy Środkowej i Wschodniej, podczas gdy równoczesne pytanie, jak takie odmiany paradygmatów postkolonialnych zachęcają do dalszej teoretyzacji regionu w szerszym kontekście globalnym, pozostaje bez odpowiedzi. Podczas gdy aplikowanie paradygmatów postkolonialnych do problematyki zależności, europejskiego/rosyjskiego/sowieckiego imperializmu, oporu antykomunistycznegoi transformacji postkomunistycznej okazało się produktywne i w pełni uzasadnione,a nawet – w wielu przypadkach – konieczne, trudno się oprzeć wrażeniu, że tej sytuacji brakuje kluczowej, szerszej ramy. Na przykład, jakie wyzwania stawia się studiom postkolonialnym w takich kontekstach? Jaki szczególny wkład te ustalenia mogą wnieść do debat na temat nowoczesności i jej peryferyjnych albo alternatywnych realizacji poza Zachodem? Jakie szanse dla jakich potencjalnie nowych, transnarodowych wspólnot i ekumen otwiera postkolonialna rekonfiguracja w myśleniu o Europie Środkowej i Wschodniej? Jakich form upamiętniania domaga się w kulturach pamięci późnej nowoczesności? Jak może zakwestionować europocentryczne lub zachodniocentryczne tropy współczesnych akademickich i politycznych dyskursów, ich strategii zawłaszczania, pominięć i opresji? W jaki sposób dialog może zastąpić monologiczność ofiar? Te i inne połączone z nimi pytania dotyczą w ostatecznej perspektywie umieszczenia tego regionu w krytycznych dyskursach globalizacji.
I ask in my article a question about the usability of some postcolonial developments in theorizing/conceptualizing Central and Eastern European cultures, nations and postcommunist transitions. I am less interested in evaluating the adequacy of such developments, and more in examining what trajectories can be forged by such redirection of postcolonial vectors. We are used to discussing the sense and productivity of given postcolonial paradigms into the Central and Eastern European contexts, however, the concomitant issue of how such inflections of postcolonialism encourage further theorization of the region in broaderglobal context remains largely untouched. While applying postcolonial paradigms to theproblems of dependence, European/Russian/Soviet imperialism, anti-communist resistance and postcommunist transformations has proved productive and truly justified, even necessary in many cases, it’s difficult not to have an impression that a crucial, larger framework is missing in such developments. For example, what challenges are posed to postcolonial studies in such uses? What particular contribution can be made in these developments to the discussions of modernity and its peripheral or alternative realizations outside the West? What possible new transnational solidarities and ecumenes does such postcolonial reconfiguration of thinking about Central and Eastern Europe promise? What forms of remembrance does it necessitate in memory cultures of late modernity? How can it challenge the Eurocentric or West-centric traits in contemporary academic and political discourses, their strategies of containment, omissions and repressions? How can a dialogue ensue from the above rather than a monologism of victimhood? These and other related questions ultimately concern the problem of locating the region in critical globalization discourses.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 9-27
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kosmopolityzm i lokalność w literaturze światowej
Cosmopolitanism and the Specifity of the Local in World Literature
Autorzy:
Lazarus, Neil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179701.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cosmopolitanism
capitalist world-system/modernity
world literature
structure of feeling
“local” universalism
kosmopolityzm
kapitalistyczny system światowy/nowoczesność
literatura światowa
struktury odczuwania
„lokalny” uniwersalizm
Opis:
Wyciagając wnioski z ostatnich badań, oddzielających ideę „nowoczesności” od idei „Zachodu”, artykuł broni pojęcia „literatury światowej” jako korpusu, który w ciągu ostatnich 150–200 lat, rejestrował i deszyfrował społeczną logikę nowoczesności. Artykuł, oparty o postulat Franco Morettiego, dotyczący pojedynczego systemu literatury światowej (którego struktura bazuje nie tylko na różnicy, ale również na nierówności) i na teoretycznych pracach Fredrica Jamesona, wskazuje kilka sposobów, w jakich lokalna specyfika peryferyjnej nowoczesności jest reprezentowana w tekstach literackich Thomasa Mofoli, Paricka Chamoiseau, Lao She, Rohintona Mistry'ego, Ivana Vladislavicia i innych, ukazując, że nie istnieje konieczna sprzeczność pomiędzy ideami tego, co „uniwersalne” i „lokalne” lub „narodowe”, ale że – przeciwnie – istnieją jedynie lokalne uniwersalizmy (i dlatego „lokalne kosmopolityzmy”), zaś do czytelników należy ich możliwie dokładne usytuowanie.
Taking its cue from recent scholarship de-linking the idea of “modernity” from the idea of “the West”, this article advocates the notion of “world literature” as the body of literature that has, in the last 150 to 200 years, registered and encoded the social logic of modernity. Building on Franco Moretti’s postulation of a single world-literary system (structured not merely by difference but also by inequality) and on the theoretical work of Fredric Jameson, the article traces some of the ways in which the local detail of peripheral modernity is represented in literary texts by Thomas Mofolo, Patrick Chamoiseau, Lao She, Rohinton Mistry, Ivan Vladislavić and others, demonstrating that there is no necessary contradiction between the ideas of the “universal” and the “local” or the “national”, but that, on the contrary, there are only local universalisms (and, for that matter, only “local cosmopolitanisms”), which it becomes the task of readers to situate as completely as they can.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 29-46
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo wewnętrzne w perspektywie kosmopolityzmu.
Internal security in terms of cosmopolitism
Autorzy:
Marczuk, Karina Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501711.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
bezpieczeństwo
bezpieczeństwo wewnętrzne
kosmopolityzm
państwo
security
internal security
cosmopolitism
state
Opis:
W artykule skoncentrowano się na zbadaniu wpływu teorii kosmopolitycznej na ewolucję w pojmowaniu bezpieczeństwa wewnętrznego. W tym celu wyjaśniono założenia kosmopolityzmu, ukazując relacje między nim a bezpieczeństwem wewnętrznym. Kluczowe zagadnienie dotyczy tego, w jaki sposób pogodzić postulaty kosmopolityzmu z założeniami bezpieczeństwa wewnętrznego, które w klasycznym ujęciu wiąże się z wartościami ucieleśniającymi państwo. W tym celu szukano odpowiedzi na pytania o to, jakie są współczesne podmioty bezpieczeństwa wewnętrznego, jakie są współczesne zagrożenia bezpieczeństwa wewnętrznego oraz w jaki sposób dziś zapewniać bezpieczeństwo wewnętrzne.
The article focuses on the possible impact of cosmopolitanism on the evolution of the understanding of internal security. For this purpose the key assumptions of cosmopolitanism were explained as well as the relationship between this concept and internal security was elaborated. The key issue is how to bring together the demands of cosmopolitanism with the main assumptions of internal security that in the classical sense is associated with the nation-state. Therefore, the crucial questions related to internal security were asked: internal security for whom, from what, and how?
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 11; 166-173
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ład światowy w ujęciu kosmopolitycznym- studium koncepcji Davida Helda
World Order within the Scope of Cosmopolitanism – Concept Study of David Held
Autorzy:
Rogala-Lewicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540363.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
ład światowy
kosmopolityzm
David Held
world order
cosmopolitanism
Opis:
W teorii politycznej istnieje wiele różnych wersji projektu demokracji kosmopolitycznej (cosmopolitan democracy). Wariant proponowany przez Davida Helda, wspólnie z Daniele Archibugi, sprowadza się do założenia, iż ważne cele można osiągnąć jedynie przez rozszerzenie i rozwój demokracji w skali globalnej. Demokracja musi przekroczyć granice pojedynczych państw i domagać się uznania na poziomie globalnym. Held i Archibugi nie opowiadają się za końcem państw narodowych. Jednak inaczej niż w przypadku wielu światowych projektów federalistycznych, kosmopolityczna demokracja ma na celu poprawić zarządzanie ludzkimi sprawami na poziomie planetarnym, nie tyle zastępując istniejące państwa, co dając więcej władzy istniejącym instytucjom oraz kreując nowe.
David Held is a theorist of political change and one of the most frequently cited theorists of globalization and cosmopolitanism . He created the paradigm of the modern age, which ended the era of the modern state, formed on the basis of the classic principles. Current globalization, as the Held stressed, is equipped with the characteristics of a distinct system. When describing it, Held uses such references as: spontaneous order, political emergence, self-organization. He reflects the phenomenon by such characters as: transnational interconnectedness, complex webs, networks of relations, evolving structure, process of structuration and stratification, dynamic global structure, patterns of inequality and hierarchy, patterns of inclusion and exclusion. Everything in the scope of the flow and interaction between the following actors: communities, states, international institutions, NGOs, multinational corporations - together forming global order. This phenomenon of globalization of policy means not only global interdependence but also reterritorialisation (new conditions of borders), deterritorialization (removal of the existing borders ), resulting in internationalization, transnationalization and institutionalization. The globalization of policy must lead to a change of transnational consciousness. It must stimulate the cosmopolitan sense of collectiveness and a sense of community across boundaries. Cosmopolitan means the same as for all, isomorphic, unifying, corresponding to the whole. Held is considered among the advocates of cosmopolitan democracy. He incorporate cosmopolitanism in the political sphere and believes that cosmopolitan ethics contributes to improving the standards of democracy. Contrary to international law, a cosmopolitan approach justifies giving the rights and obligations from the fact of being a citizen of earth, and not a particular state. Cosmpolitanism do not destroy national cultures but teaches respect for all of them. Global problems existing in extremely interconnected world can not be solved by one country. Held sees the need for institutions to solve of transnational problems and mitigate antagonisms in the international community that comes from particularistic approach. Concept of global governance is certainly not a scientific whim, but the result of real needs.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2014, 7; 105-128
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cучасная беларуская драматургія ў Польшчы: пераклады і даследаванні
Modern Belarusian Playwriting in Poland: Translations and Studies
Współczesny dramat białoruski w Polsce: przekłady i opracowania
Autorzy:
Kavalyow, Syarhyey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879598.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dramaturgia białoruska
teatr współczesny
wielojęzyczność w literaturze Białorusi
dramat historyczny
tematyka społeczna
świadomość narodowa
kosmopolityzm
Belarusian drama
modern theater
multilingualism in the literature of Belarus
historical drama
social issue
national identity
cosmopolitanism
Opis:
В статье анализируется процесс художественного перевода и научного изучения современной белорусской драматургии в Польше. Автор статьи отмечает возросший интерес польских исследователей и переводчиков к пьесам современных белорусских драматургов. Связано это с успехами белорусской драматургии за рубежом и с развитием славистики в Польше, появлением новой генераци исследователей и переводчиков. Польские исследователи отмечают, что в результате процессов русификаци в Беларуси большинство молодых авторов пишет на русском языке, а на родном языке пишут представители среднего и старшего поколения. Большинство польских переводчиков и исследователей (Андрей Москвин, Агнешка-Любомира Петровская, Каролина Невядомская, Якуб Адамович и др.) обращают свое внимание именно на рускоязычную драматургию Беларуси, но благодаря усилиям Беаты Сивек, Малгожаты Бухалик, Агнешки Гораль польский читатель имеет возможность познакомиться и с творчеством белорусскоязычных авторов.
The article analyzes the process of literary translation and the scientific study of Modern Belarusian playwriting in Poland of nowadays. The author notes the growing interest of Polish researchers and translators to the modern plays of the Belarusian writers. This fact is due to the success of Belarusian Drama Art abroad as well as with the development of Slavic studies in Poland, the advent of a new generation of researchers and translators. Polish researchers have noted that as a result of the Russification process in Belarus, the majority of young authors writes in Russian, however middle and older generations of the play writers prefer to use their native language. Most Polish translators and researchers (Andrei Moskvin, Agnieszka-Lubomira Petrovskaya, Carolina Niewiadomska et al.) are concentrated on Russian language drama in Belarus, but thanks to the efforts of Beata Siwek, Malgorzata Buhalik, Agnieszka Goral Polish readers have the opportunity to get acquainted with the works of Belarusian authors.
Artykuł podejmuje analizę procesu przekładu literackiego i badań naukowych poświęconych współczesnemu dramatowi białoruskiemu w Polsce. Autor artykułu dostrzega wzmożone zainteresowanie polskich badaczy i tłumaczy sztukami współczesnych dramatopisarzy białoruskich. Jest to związane z sukcesami białoruskiej dramaturgii za granicą oraz z rozwojem slawistyki w Polsce, pojawieniem się nowej generacji badaczy i tłumaczy. Polscy badacze zauważają, że w wyniku procesu rusyfikacji na Białorusi większość młodych autorów pisze w języku rosyjskim, natomiast do ojczystego języka zwracają się przedstawiciele średniego i starszego pokolenia. Większość polskich tłumaczy i badaczy (Andriej Moskwin, Agnieszka Lubomira Piotrowska, Karolina Niewiadomska, Jakub Adamowicz i in.) koncentruje swoją uwagę właśnie na rosyjskojęzycznej dramaturgii Białorusi, ale dzięki staraniom Beaty Siwek, Małgorzaty Buchalik, Agnieszki Goral polski odbiorca ma możliwość zaznajomienia się także z twórczością autorów białoruskojęzycznych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 179-200
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja kosmopolityczna: zarys problematyki
Cosmopolitan Democracy: Outline of the Issues
Autorzy:
Drałus, Dorota
Wichłacz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462395.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
demokracja
kosmopolityzm
kosmopolityczne minimum
przestrzeń
globalizacja
democracy
cosmopolitanism
cosmopolitan minimum
space
globalisation
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza i krytyka nurtu w teorii polityki zwanego nowym kosmopolityzmem. W przedstawionej interpretacji projekty nowego kosmopolityzmu stanowią z jednej strony ilustrację poświadczającą współczesną problematyczność demokracji, a zarazem nowatorską próbę redefinicji pojęcia demokracji przez nadanie temu pojęciu nowych wymiarów i nowej dynamiki. Wprowadzone przez nas pojęcie „minimum kosmopolitycznego” służy nam jako narzędzie meta-teoretyczne i metodologiczne, za pomocą którego argumentujemy na rzecz tezy, że na obecnym etapie nie da się wskazać minimalnego zestawu twierdzeń i zaleceń praktycznych, które można by uznać za obszar zgody i porozumienia między rywalizującymi podejściami i teoriami nowego kosmopolityzmu. W szczególności analiza tego nurtu wskazuje, że dotychczasowe sformułowania idei polityki kosmopolitycznej oraz jej możliwe praktyczne realizacje, jak dotąd nie zaowocowały ustaleniem „minimum kosmopolitycznego”, które mogłoby stanowić podstawę ich przyszłego powodzenia. Sugerujemy, że właściwą metodą dążenia do ideałów kosmopolitycznych jest formułowanie ich w sposób kosmopolityczny i demokratyczny zarazem, a więc z udziałem tych, których głos był dotychczas pomijany.
The subject of the paper is an analysis and critique of a trend in political theory known as the new cosmopolitanism. According to the interpretation outlined in the paper, the conceptions of the new cosmopolitanism are, on the one hand, an illustration of the problematic status of democracy itself, but also, on the other, a novel attempt to endow the concept of democracy with new dimensions and a new dynamic. We introduce the concept of the “cosmopolitan minimum” which, as a metatheorerical and methodological tool, we employ in order to argue that, at present stage of the debate at least, it is impossible to point out to a basic set of claims and practical recommendations which could be agreed upon by the representatives of alternative approaches and rival theories of the new cosmopolitanism. In particular, our analysis demonstrates that the existing formulations of the cosmopolitan politics, and its possible practical implementations, do not share any such “cosmopolitan minimum” capable of securing its future success. We suggest that a proper method to strive towards the cosmopolitan ideals is to formulate them in a way which is both cosmopolitan and democratic, i.e. with participation of those whose voice has been so far disregarded.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 3; 67-86
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marzenie, które nigdy nie umiera: ideały i realia kosmopolityzmu w nauce w latach 1870–1940
The dream that never dies: the ideals and realities of cosmopolitanism in science, 1870–1940
Autorzy:
Fox, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944454.pdf
Data publikacji:
2017-12-18
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Medal Alexandre’a Koyrego w 2016 r.
Robert Fox
International Academy of the History of Science
European Society for the History of Science
Praga
kosmopolityzm
narodowe interesy
świat nauki
1870–1940
UNESCO
Alexandre Koyré Medal for 2016
The International Academy of the History of Science
The European Society for the History of Science
Prague
cosmopolitanism
national interests
the world of learning
Opis:
Pół wieku przed pierwszą wojną światową coraz powszechniej zaczęły się pojawiać wspólne przedsięwzięcia naukowe. Ta tendencja, przejawiająca się w organizowaniu kongresów naukowych oraz próbach osiągnięcia porozumienia w sprawie jednostek fizycznych i systemów nomenklatury naukowej, miała istotne konsekwencje. Jedną z nich był lęk przed przeładowaniem informacji. Jak naukowcy mieli być na bieżąco z coraz większą liczbą książek, czasopism i raportów? Jak mieli temu podołać nie korzystając ze wspólnego języka? Odpowiedzi na te wyzwania pomogły pobudzić nowe kierunki w katalogowaniu, tworzeniu bibliografii oraz zainteresowaniu Esperanto i innymi językami konstruowanymi. Do roku 1914, odpowiedzi te wiązały się także z szerszymi ruchami społecznymi, które promowały komunikację międzynarodową jako narzędzie do utrwalania pokoju. Pierwsza wojna światowa zadała poważny cios tym kosmopolitycznym ideałom, a powojenne przekształcenie porządku międzynarodowej nauki niewiele zrobiło, by je odtworzyć. Zwrot w stronę nacjonalizmu w latach 20. XX wieku przybrał bardziej mroczną formę w latach 30. XX wieku, ponieważ totalitarne reżimy w Związku Radzieckim, Włoszech, Niemczech i Hiszpanii wiązały się coraz ściślej z narodowymi interesami. Choć druga wojna światowa jeszcze bardziej podważyła ideał internacjonalizmu w nauce, wkrótce wskrzeszono, szczególnie w UNESCO, wizję nauki jako elementu światowej kultury otwartej dla wszystkich. Do tego ideału aspirujemy również i dziś, dążąc do powszechnego dostępu do informacji za pomocą digitalizacji i sieci WWW. Wyzwaniem w XXI wieku jest jak najlepiej przekształcić tę aspirację w rzeczywistość.
In the half-century before the Great War, collaborative international ventures in science became increasingly common. The trend, manifested in scientific congresses and attempts to establish agreement on physical units and systems of nomenclature, had important consequences. One was the fear of information overload. How were scientists to keep abreast of the growing volume of books, journals, and reports? How were they to do so in an era without a common language? Responses to these challenges helped to foster new departures in cataloguing, bibliography, and an interest in Esperanto and other constructed languages. By 1914, the responses had also become involved in wider movements that promoted communication as a force for peace. The Great War dealt a severe blow to these cosmopolitan ideals, and the post-war reordering of international science did little to resurrect them. A “national turn” during the 1920s assumed a darker form in the 1930s, as totalitarian regimes in the Soviet Union, Italy, Germany, and Spain associated science ever more closely with national interests. Although the Second World War further undermined the ideal of internationalism in science, the vision of science as part of a world culture open to all soon resurfaced, notably in UNESCO. As an aspiration, it remains with us today, in ventures for universal access to information made possible by digitization and the World Wide Web). The challenge in the twenty-first century is how best to turn aspiration into reality.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 49-68
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The dream that never dies: the ideals and realities of cosmopolitanism in science, 1870–1940
Marzenie, które nigdy nie umiera: ideały i realia kosmopolityzmu w nauce w latach 1870–1940
Autorzy:
Fox, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783336.pdf
Data publikacji:
2017-12-18
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Alexandre Koyré Medal for 2016
Robert Fox
The International Academy of the History of Science
The European Society for the History of Science
Prague
cosmopolitanism
national interests
the world of learning
1870–1940
UNESCO
Medal Alexandre’a Koyré’ego w 2016 r.
Praga
kosmopolityzm
narodowe interesy
świat nauki
Opis:
In the half-century before the Great War, collaborative international ventures in science became increasingly common. The trend, manifested in scientific congresses and attempts to establish agreement on physical units and systems of nomenclature, had important consequences. One was the fear of information overload. How were scientists to keep abreast of the growing volume of books, journals, and reports? How were they to do so in an era without a common language? Responses to these challenges helped to foster new departures in cataloguing, bibliography, and an interest in Esperanto and other constructed languages. By 1914, the responses had also become involved in wider movements that promoted communication as a force for peace. The Great War dealt a severe blow to these cosmopolitan ideals, and the post-war reordering of international science did little to resurrect them. A “national turn” during the 1920s assumed a darker form in the 1930s, as totalitarian regimes in the Soviet Union, Italy, Germany, and Spain associated science ever more closely with national interests. Although the Second World War further undermined the ideal of internationalism in science, the vision of science as part of a world culture open to all soon resurfaced, notably in UNESCO. As an aspiration, it remains with us today, in ventures for universal access to information made possible by digitization and the World Wide Web). The challenge in the twenty-first century is how best to turn aspiration into reality.
Pół wieku przed pierwszą wojną światową coraz powszechniej zaczęły się pojawiać wspólne przedsięwzięcia naukowe. Ta tendencja, przejawiająca się w organizowaniu kongresów naukowych oraz próbach osiągnięcia porozumienia w sprawie jednostek fizycznych i systemów nomenklatury naukowej, miała istotne konsekwencje. Jedną z nich był lęk przed przeładowaniem informacji. Jak naukowcy mieli być na bieżąco z coraz większą liczbą książek, czasopism i raportów? Jak mieli temu podołać nie korzystając ze wspólnego języka? Odpowiedzi na te wyzwania pomogły pobudzić nowe kierunki w katalogowaniu, tworzeniu bibliografii oraz zainteresowaniu Esperanto i innymi językami konstruowanymi. Do roku 1914, odpowiedzi te wiązały się także z szerszymi ruchami społecznymi, które promowały komunikację międzynarodową jako narzędzie do utrwalania pokoju. Pierwsza wojna światowa zadała poważny cios tym kosmopolitycznym ideałom, a powojenne przekształcenie porządku międzynarodowej nauki niewiele zrobiło, by je odtworzyć. Zwrot w stronę nacjonalizmu w latach 20. XX wieku przybrał bardziej mroczną formę w latach 30. XX wieku, ponieważ totalitarne reżimy w Związku Radzieckim, Włoszech, Niemczech i Hiszpanii wiązały się coraz ściślej z narodowymi interesami. Choć druga wojna światowa jeszcze bardziej podważyła ideał internacjonalizmu w nauce, wkrótce wskrzeszono, szczególnie w UNESCO, wizję nauki jako elementu światowej kultury otwartej dla wszystkich. Do tego ideału aspirujemy również i dziś, dążąc do powszechnego dostępu do informacji za pomocą digitalizacji i siec WWW. Wyzwaniem w XXI wieku jest jak najlepiej przekształcić tę aspirację w rzeczywistość.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 29-47
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualność Arystotelesowskiej zasady “złotego środka” we współczesnej etyce życia społecznopolitycznego i gospodarczego
The Relevance of Aristotle’s Principle of the Golden Mean in the Ethics of Socio-Economic Life
Autorzy:
Dutkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558865.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
zasada złotego środka
patriotyzm
kosmopolityzm
nacjonalizm
solidaryzm społeczny
liberalizm
kolektywizm
the principle of the golden mean
patriotism
cosmopolitanism
nationalism
social solidarity
liberalism
collectivism
Opis:
Arystotelesowi tradycja etyczna zawdzięcza w sposób niekwestionowany oryginalne ujęcie cnoty jako swego rodzaju wypośrodkowania pomiędzy dwiema skrajnościami-wadami. W swoich wykładach z zakresu etyki i polityki Arystoteles przedstawia cały szereg ilustracji sformułowanej przez siebie zasady „złotego środka”. I tak – przykładowo - postępowanie etycznie właściwe, do którego trwałą dyspozycję stanowi cnota męstwa, polegać będzie na przezwyciężeniu zarówno postawy tchórzostwa, jak i zbytniej zuchwałości; cnota hojności z kolei, zakładająca właściwy umiar w dysponowaniu środkami materialnymi, uzdalniać będzie do działania wolnego zarówno od ulegania pokusie skąpstwa, jak i zbytniej rozrzutności. W odniesieniu do zagadnień aktualnych na gruncie współczesnej myśli społeczno-politycznej i gospodarczej, zasada złotego środka pozwala wskazać nam takie pożądane etycznie postawy, jak np. patriotyzm (rozumiany jako uporządkowana miłość do własnej ojczyzny), który pozwoli przezwyciężyć skrajności kosmopolityzmu oraz nacjonalizmu; czy też rozwiązania ustrojowe, takie jak solidaryzm społeczny, pozwalający uniknąć nadużyć, do jakich prowadzi nadopiekuńczość ze strony instytucji państwa z jednej, odpowiadająca natomiast postulatom skrajnego liberalizmu, jego redukcja do roli „nocnego stróża”, z drugiej strony.
Aristotle defined virtue as the Golden Mean, the desirable middle ground between two extremes or faults. The principle of the golden mean can legitimately be applied to the questions associated with practical action in which it is important to avoid dangerous extremes. In his lectures on ethics and politics Aristotle presented a whole range of examples of applying this rule. Thus, in the case of the virtue of courage, ethically right conduct is based on overcoming cowardice as much as excessive boldness, while the virtue of generosity, in turn, which implies moderation in disposing of material goods, enables action which is free from both greed and excessive extravagance. Referring the principle of the golden mean to the modern questions of socio-political and economic thought enables us to indicate ethicality desirable attitudes, such as patriotism (understood as a well-ordered love of one’s own homeland) which allows us to overcome the extremes of cosmopolitanism and nationalism. It also points to systemic solutions, such as social solidarity, which avoid the dangers of an overprotective, “nanny” state on the one hand, and on the other, the reduction of the state’s role to that of a “night-watchman” as favoured by an extreme libertarianism.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 263-271
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etos dworu i „ludzi dobrze wychowanych”: epitafium dla inteligencji
The Ethos of Nobility and of Well-Mannered People: An Epitaph for Polish Intelligentsia
Autorzy:
Kamiński, Antoni Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372988.pdf
Data publikacji:
2018-03-26
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
intelligentsia
nobles' democracy
modernization
oligarchy
ethos
national identity
patriotism
nationalism
cosmopolitism
internationalism
inteligencja
demokracja szlachecka
modernizacja
oligarchia
etos
tożsamość narodowa
patriotyzm
nacjonalizm
kosmopolityzm
internacjonalizm
Opis:
The article is devoted to a critical analysis of current controversies concerning the Polish national identity, and the interpretation of the impact of nobles’ democracy on the demise of the Polish Lithuanian Commonwealth. It considers the role of national identity as a factor influencing civic culture and, therefore, determining its usefulness in assuring the proper functioning of the constitutional order. The analysis assumes that (1) the current global order is the product of the emergence of nation-states; (2) that a nation-state cannot exist without civil society grounded in the concept of national identity and patriotism. Patriotism is opposed here to nationalism; similarly, cosmopolitism is opposed to internationalism. Patriotism and cosmopolitism are compatible and imply an open-minded, inclusive attitude to different national identities. Both nationalism with its focus on superiority of one’s own nation, and internationalism — rejection of the nation-state in the name of an imaginary global, stateless community — are exclusive. These both exclusive postures present a threat to civil society.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2018, 62, 1; 47-70
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kęgi przynależności Przyczynek do dziejów kosmopolityki
Circles of belonging. A contribution to the history of cosmopolitics
Autorzy:
Drałus, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462332.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
kosmopolityzm
naturalizm
cynizm
stoicyzm
Hierokles
oikeiôsis
cosmopolitanism
naturalism,
cynicism
Stoicism
Opis:
W ramach współczesnego kosmopolityzmu mona wyróżnić dwa główne nurty stawiające sobie rozbieżne teoretyczne cele. Pierwszy z nich można intepretowć jako apologetyczną konceptualizację późnokapitalistycznych tendencji globalizacyjnych, drugi zaś jako próbę przezwyciężenia konfliktów wynikających z oporu wobec globalnej uniformizacji rozmaitości form życia społecznego. Opozycyjność obu tych celów jest odpowiedzialna za istotne rozbieżności we współczesnych doktrynach kosmopolitycznych. W niniejszym artykule, który stanowi próbę ponownego odczytania wybranych momentów w dziejach starożytnego kosmopolityzmu, zwracam uwagę na wewnętrzne napięcia tej doktryny, które kształtowały jej rozwój w epoce starożytnej. Moim celem jest wskazanie, w jaki sposób radykalizm moralny i polityczny kosmopolityzmu cynickiego został zastąpiony na gruncie późnego stoicyzmu za pomocą umiarkowanej, gra dualistycznej koncepcji Hieroklesa, opartej na idei oikeiôsis.
Within contemporary cosmopolitanism one may distinguish two main currents which aim at divergent theoretical aims. One of them may be interpreted as an intellectual conceptualization of the consequences of the economic globalization, characteristic of the late capitalism, while the other is an attempt to overcome conflicts resulting from the resistance to the global uniformization of the variety of social life. The divergent nature of these two aims is responsible for the essential tensions in contemporary cosmopolitan doctrines. In this article, which is a re-reading of selected moments in the history of ancient cosmopolitanism, I stress the internal tensions within various versions of cosmopolitanism which informed the development of this doctrine in the ancient times. My aim is to demonstrate how moral and political radicalism of the Cynic naturalist cosmopolitanism has been superseded, in the late Stoicism, by a moderate gradualist version, formulated by Hierokles on the basis of his idea oikeiôsis.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2018, 6; 77-93
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światowe Forum Społeczne jako podmiot polityki kosmopolitycznej
World Social Forum as a subject of cosmopolitan politics
Autorzy:
Barszczewski, Jakub Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194428.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Światowe Forum Społeczne
alterglobalizm
neoliberalizm
kosmopolityzm
Boaventura de Sousa Santos
World Social Forum
alterglobalism
neoliberalism
cosmopolitanism
Boaventura de Sousa Santos.
Opis:
The World Social Forum emerged at the beginning of the 21st century as the leading subject of the alterglobalist movement. It brings together movements that oppose neo-liberal globalization and fight against the ever-weaker control of citizens over the actions of powerful national and supranational entities. As an institution uniting diverse groups excluded from all over the world, it aims to create a platform of global resistance. The innovative dimension of the Forum is to challenge the narrow understanding of alternatives to the current economic and political order and to create conditions for a cosmopolitan policy aimed at grassroots, decentralized and democratic global governance. The aim of the article is to present the characteristics of the World Social Forum as a subject of cosmopolitan politics, to show the challenges ahead and to reveal its political potential.
Światowe Forum Społeczne wyłoniło się na początku XXI w. jako czołowy podmiot ruchu alterglobalistycznego. Skupia ruchy sprzeciwiające się neoliberalnej globalizacji i walczące ze związaną z nią coraz słabszą k ontrolą obywateli nad poczynaniami potężnych podmiotów krajowych i ponadnarodowych. Jako instytucja jednocząca różnorodne grupy wykluczone z całego świata ma na celu stworzenie platformy globalnego oporu. Nowatorski wymiar Forum polega na zakwestionowaniu wąskiego rozumienia alternatyw wobec obecnego ekonomicznego i politycznego porządku orazstworzenie warunków dla kosmopolitycznej polityki ukierunkowanej na realizację wizji oddolnego, zdecentralizowanego i demokratycznego globalnego zarządzania. Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki Światowego Forum Społecznego jako podmiotu polityki kosmopolitycznej, ukazania związanych z tym problemów oraz ujawnienia jego politycznego potencjału.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2018, 17; 241-260
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Articles 55a and 55b of the IPN Act and the Dialogue about the Holocaust in Poland
Artykuły 55a i 55b ustawy o IPN i dialog na temat Zagłady w Polsce
Autorzy:
Liszka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531401.pdf
Data publikacji:
2019-12-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
ransnational memory of the Holocaust
ethics of never again
politics of time
dialogue
dialogical cosmopolitanism
Jedwabne debate
memory law
transnarodowa pamięć o Zagładzie
etyka nigdy więcej
polityka czasu
dialog
dialogiczny kosmopolityzm
debata Jedwabieńska
illiberalna transformacja
Opis:
Relations between the Holocaust, memory, and law are constantly reconceptualized. In the second decade of the 21st century there is no clear consensus on the way the Holocaust, memory, and law are or should be interconnected, especially in Central and Eastern Europe. A striking example of the new dynamics of those tensions is an amendment to the Act on the Institute of National Remembrance, which in January 2018 inserted Articles 55a and 55b. The paper states that these controversial provisions (later withdrawn) should be understood as specific memory laws in response to the transnational memory of the Holocaust and the non-consensual dialogue on the Jedwabne pogrom in Polish society. The paper shows the law as a result of a certain dialogue, a voice in the dialogue, and an attempt to limit this dialogue – as well as the effects of such limitation. The paper adopts Leszek Koczanowicz’s conception of dialogue, Natan Sznaider’s description of the transnational Holocaust memory, as well as the idea of the future-oriented ethics of never again, and Eviatar Zerubavel’s concept of a conspiracy of silence in order to frame the context and meaning of the emergence, short life, disappearance, and traces of the law. Although these articles “refract” criminalization of the Holocaust and genocide negationism, understood in the context of Polish historical politics, they are themselves close to a specific form of denial, i.e. denial of the Jedwabne massacre. A recollection of the Polish memory law casts a shadow on the future, as a threat exists that the law might appear again.
Relacje miedzy Zagładą, pamięcią, a prawem są nieustannie rekonceptualizowane. W drugiej dekadzie XXI w. nadal nie ma wyraźnego konsensusu co do tego, w jaki sposób Zagłada, pamięć i prawo są lub powinny być powiązane, zwłaszcza w Europie Środkowo-Wschodniej. Uderzającym przykładem nowej dynamiki tych napięć jest pojawienie się artykułu 55a i 55b ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej w styczniu 2018 roku. Niniejszy tekst rozwija tezę, że owe kontrowersyjne artykuły należy rozumieć jako szczególnego rodzaju prawa pamięci w odpowiedzi na transnarodową pamięć Zagłady oraz w odpowiedzi na niekonsensualny dialog w polskim społeczeństwie na temat pogromu w Jedwabnem. W artykule tym adaptuje Natana Sznaidera charakterystykę transnarodowej pamięci o Zagładzie i koncepcję zorientowanej przyszłościowo etyki nigdy więcej; Leszka Koczanowicza koncepcje dialogu, czasu politycznego i społecznego oraz Eviatara Zerubavela socjologiczną analizy zmowy milczenia, by rozpoznać kontekst i znaczenie pojawienia się, krótkiego życia, zniknięcia i śladów owego prawa. Mimo że artykuły 55a i 55b są swego rodzaju odbiciem praw kryminalizujących negacjonizm Zagłady i ludobójstwa, w kontekście polskiej polityki historycznej mogą być rozumiane jako zaprzeczenie zbrodni w Jedwabnem. Wspomnienie polskiego prawa pamięci rzuca na przyszłość cień groźby jego ponownego pojawienia się.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 3(21); 81-94
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies