Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kosciół łacinski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Polskojęzyczne podręczniki i komentarze do skodyfikowanego prawa małżeńskiego Kościoła Łacińskiego i Kościołów Wschodnich Część I
Manuals and commentaries in the Polish language to the codified marital law Latin Church and Eastern Churches Part I
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662930.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo małżeńskie
Kościół Łaciński
Kościół Wschodni
marital law
Latin Church
Eastern Church
Opis:
Although marital law was attracting particular attention of the doctrine from the very beginning of its creation (as a field of science), only the promulgation of codes of canon law (CIC 1917, CIC 1983, CCEO 1990) “liberated” the natural need of issuing manuals and commentaries regarding marital law.The subject of the first part of the paper are the manuals and commentaries in Polish regarding the entire marital law (substantive), from before 1917 and then those issued after 1917 – before the Second Vatican Council and after the Council.The author discusses particular manuals and commentaries in chronological order and provides their evaluation.In that period of time several comprehensive manuals and commentaries appeared (in Polish) to the marital law included in CIC by: J. Pycia, F. Bączkowicz, J. Baron, W. Stawinoga, B. Wilanowski, W. Szmyd, S. Biskupski, W. Szafrański, M. Żurowski. E. Sztafrowski.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 1; 5-23
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskojęzyczne podręczniki i komentarze do skodyfikowanego prawa małżeńskiego Kościoła Łacińskiego i Kościołów Wschodnich Część II
Manuals and commentaries in the Polish language to the codified marital law Latin Church and Eastern Churches Part II
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663265.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo małżeńskie
Kościół Łaciński
Kościół Wschodni
marital law
Latin Church
Eastern Church
Opis:
The circumstances of promulgating in 1983 by John Paul II of the new Canon Law shaped in the spirit of science and the guidelines of the Second Vatican Council, which was raising interest of canonist, prompted deeper studies over its norms, also in the sphere of marital law. Marital law has been amended and modifies since the Code of 1917, which was clear from the post-Council law and intense work of the Papal Commission on Revision of CIC.In that period of time several comprehensive manuals and commentaries appeared (in Polish) to the marital law included in CIC by: T. Pawluk, E. Sztafranowski, W. Góralski, J. Krukowski, M. Żurowski, P. Gajda and P. Majer.The authors of the manuals and commentaries to the marital law included in CCEO are W. Góralski and K. Nitkiewicz.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 2; 5-19
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronaty świętych i błogosławionych w aktualnym prawodawstwie Kościoła łacińskiego
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804839.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronaty
swieci
kult
kalendarz
Kosciół łacinski
patronage
saints
cult
calendar
Latin Church
Opis:
Artykuł Patronaty świętych i błogosławionych w prawodawstwie Kościoła łacińskiego zawiera następujące zagadnienia szczegółowe: podstawy prawno-dogmatyczne kultu świętych i błogosławionych, dlaczego oddajemy kult świętym i błogosławionym, jakie są przyczyny rozwoju kultu świętych. Ponadto, zostały ukazane zasady wprowadzania świętych do Ogólnego kalendarza rzymskiego, jak również zasady dotyczące wpisywania świętych i błogosławionych do kalendarza liturgicznego oraz ustanawianie świętych patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Szczegółowe dane odnośnie do kalendarza danego kraju i wprowadzenia nowych świętych do kalendarza zawierają aktualne dokumenty Kościoła łacińskiego. Dokumenty te podkreślają, że wszelkie obchody dotyczące Kościoła partykularnego, które należy uwzględnić w kalendarzach mają być – zgodnie z wytycznymi Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – podporządkowane obchodom powszechnym. Do tejże Kongregacji należy ocena warunków przedstawionych w prośbie, wskazanie rangi obchodu liturgicznego oraz przedstawienie prośby Ojcu Świętemu. Święci mogą być także ustanawiani – za zgodą Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów – patronami województw, powiatów, miast, większych terytoriów, ulic, stowarzyszeń, szkół, uniwersytetów oraz rodzin zakonnych. Błogosławieni mogą zaś być patronami tych miejsc tylko na mocy specjalnego indultu Stolicy Apostolskiej.
The Patronage of Saints and Blesseds in the Legislation of the Latin Church is comprised of the following particular matters: the juridical-dogmatic foundations of the cult of saints and blesseds; why we observe the cult of saints and blesseds; what are the causes for development of the cult of saints. In addition are presented the rules for adding saints to the General Roman Calendar and also for inscribing saints and blesseds into the liturgical calendar as well as establishing patron saints for provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. The particular details regarding the calendar of a given country and introducing new saints to the calendar are contained in current documents of the Latin rite Church. These documents emphasize that all commemorations concerning the particular Church which are included in the calendar, are to be subordinated to the commemorations of the universal Church, in conformity with the directives of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments. It belongs to this Congregation to evaluate the conditions presented in requests, to assign liturgical ranking, and to introduce petitions to the Holy Father. Saints can also be established – with the approval of the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments – as patrons of provinces, counties, cities, larger territories, streets, associations, schools, universities, and religious community families. Blesseds however can only be established as patrons of places only with special permission granted by indult from the Holy See.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 4; 109-126
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksja języka czy język ortodoksji? Argument lingwistyczny w sporze reprezentantów Kościoła łacińskiego i Cerkwi ruskiej w dobie kontrreformacji
Autorzy:
Stradomski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167813.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kontrreformacja
Kościół łaciński
Cerkiew ruska
język liturgii
Counter-Reformation
Latin Church
Russian Orthodox Church
Language Liturgy
Opis:
During the Counter-Reformation issues of using the national languages in the liturgy and the rite of the church became the source of lively discussion of the representatives of the Roman Church (Catholic) and the Greek Church (Orthodox). Strategy outlined by the Council of Trent to maintain the dominance of Latin as the universal language of all Christians subordinate to Pope after the establishment of the union in Brest-on-the-Bug had to be significantly modified. The best interests of the Church consolidation required concessions on the part of Rome and recognition of the Slavonic language to be, as effective as the Latin an instrument of the saving activity of the Church. Following the Slavonic, Polish language gradually breaks into the missionary and catechetical use, which the Greek Catholics are increasingly eager to speak. The subject of this article is the phenomenon of coexistence of many languages in liturgical and administrative practice of the Latin and Russian Christians in the Republic of Poland in the 16 th -18th century and reflection on resulting from this fact preferences and translations of polemic and religious texts.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 125-134
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce w zakresie ochrony zabytków
Actions of the Roman Catholic Church in Poland in the field of monument protection
Autorzy:
Czernik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113916.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
historic monuments and sites
Latin Church
historic preservation service
historic preservation officers
zabytki i miejsca
kościół łaciński
konserwator zabytków
Opis:
It has always been of tremendous importance for latin church to protect and preserve cultural heritage which it has been collecting and creating for ages. Particular attention is therefore paid to take care of, preserve, and conserve historic monuments and sites as well as to ensure they hold the right place in cult and liturgy. in the past, this approach was reflected not only in documents produced by church (both general and particularistic ones) but also in carrying out works to historic monuments and sites. church in Poland has always aimed its actions at providing monuments and sites with good care. Participants of the Polish episcopal conference and members of Diocesan synods made a considerable number of legal regulations. a church system of historic preservation service has been developed for years; an abundance of works are carried out to historic monuments and sites; there are church institutions collecting and listing properties and sites as well as supervising protection-related activities and cooperating with selected government bodies.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 15-30
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskupi tytularni w prawie Kościoła łacińskiego
Titular Bishops in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085814.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskupi tytularni
pozycja prawna Kościół łaciński
ustawodawstwo
kolegialność
episkopat
titular bishops
legal position of the Latin Church
legislation
collegiality
episcopate
Opis:
Genezy instytucji biskupów tytularnych należy doszukiwać się w okolicznościach historycznych, a mianowicie na skutek pojawienia się religii islamskiej. Inwazyjne nastawienie wyznawców tej religii względem chrześcijańskiego Wschodu i Afryki Północnej sprawiło, że wielu biskupów tamtejszych diecezji musiało opuścić swoje stolice biskupie. Chroniąc się przed prześladowaniami przenosili się do innych krajów chrześcijańskich, zwłaszcza europejskich, w których stolice biskupie były obsadzone. Początkowo uważano, że biskupi ci nie utracili opuszczonych stolic, a jedynie możność aktualnego sprawowania jurysdykcji. Nie byli jednak uważani za pełnoprawnych pasterzy diecezji w nowym miejscu pobytu. Od początku pojawienia się tych biskupów istniały, więc duże kontrowersje wokół ich pozycji prawnej, a szczególnie zadań i kompetencji. Byli, więc mianowani na diecezje, które opuścili z nadzieją powrotu do nich, który nie następował/ Pełnili, więc oni funkcje pomocnicze, służąc pomocą biskupom rezydencjalnym, zwłaszcza w wypełnianiu obowiązków wynikających z sakry biskupiej. Szybko sprawdziła się ich przydatność, a nawet konieczność w nowych diecezjach. Z biegiem czasu wytworzył się zwyczaj mianowania biskupów nierezydencjalnych z tytułami diecezji aktualnie nieistniejących, którzy pomagali w pracy pasterskiej biskupom diecezjalnym. Przez długi jednak czas status prawny tych biskupów był niedookreślony pod względem prawnym. Radykalna zmiana ich pozycji dokonała się w ramach prac i doktryny II Soboru Watykańskiego na temat sakramentalności sakry biskupiej i kolegialności biskupów. Sobór przyznał wszystkim biskupom zasadniczą równość w Kościele. Także ich pozycja w Kościele partykularnym uległa zmianie. Postanowienia nowego Kodeksu znacznie dowartościowały ich pozycję prawną. Pełnią oni obecnie wiele ważnych urzędów i funkcji w Kościele.
The author in his study analysed the legal position of titular bishops in the Latin Church. His analysis of historical legal texts led to the conclusion that from the beginning of the appearance of the titular bishops there was a great controversy around their legal status and tasks. They stemmed from the church’s assumption and previous practice that each diocese should have only one bishop. So they had jurisdiction in abandoned dioceses that they could not exercise in the dioceses they came to. They were appointed to dioceses they had left with the hope of returning to them. However, their helpfulness and sometimes necessity in the new dioceses also proved to be functional. Hence the practice of appointing coadjutor bishops and auxiliary bishops, nonetheless their position was still undervalued. Their apprizement took place within the framework of the doctrine of the Second Vatican Council on the sacramentality of the episcopal consecration and the collegiality of bishops. The Council granted all bishops fundamental equality in the Church. It manifests itself primarily in the right to participate in the General Council, the Synod of Bishops, and in the work of the Roman Curia. Their position in the local Church has also changed. The provisions of the new Code significantly added value to the legal position of the titular bishops, but did not make a radical change that would close the discussion on the role and tasks of titular bishops in the Church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 83-114
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus
Autorzy:
Bakalarz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
syncel
protosyncel
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
katolickie Kościoły wschodnie
Kościół łaciński
latynizacja
syncellus
protosyncellus
general vicar
episcopal vicar
Catholic Eastern Churches
Latin Church
latinization
Opis:
Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma liturgiczna jest nieodwracalna.
Liturgical reform is irreversible.
Autorzy:
Semenova, Viktoriya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585106.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Słowa kluczowe: obrządek rzymski, Kościół Rzymskokatolicki, tendencja, formy rytu (obrzędu), forma zwyczajna, forma nadzwyczajna, liturgia, Msza św., znak, symbol, prawo rzymskie, jurysprudencja, język łaciński, hermeneutyka romanistyczna.
Key words: Roman rite, Roman-Catholic Church, tendency, forms of rites, ordinary form, extraordinary form, liturgy, Holy Mass, sign, symbol, Roman law, jurisprudence, Latin language, romanistic hermeneutics.
Opis:
As to the growing popularity of the extraordinary form of the Roman rite and contradicting the new form, the author decided to share several reflections from the position of the researcher of liturgy and law. The article refers to some tendencies within the area of examining liturgy of the Roman-catholic Church, particularly to the lack of interest in the legal aspect of the analysis, which generates certain methodological problems. The author specially considers the issue of two forms of the Mass existing within one rite of the Roman-catholic Church. In order to examine it I suggest romanistic hermeneutics, that in - harmonious cooperation with theology and philosophy – it would allow to avoid methodological errors committed in decoding liturgical signs, which often becomes the reason of an artificial conflict between the followers of the new and the old rites.
Wobec rosnącej popularności ekstraordynarnej formy obrządku rzymskiego i przeciwstawiania jej nowej formie, autor postanowił podzielić się kilkoma refleksjami z pozycji badacza liturgii i prawa. Artykuł dotyczy niektórych tendencji w obszarze badania liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego, zwłaszcza braku zainteresowania aspektem prawnym w jej analizie, co powoduje pewne problemy metodologiczne. Autor uwzględnia szczególnie problem istnienia dwóch form Mszy św. w ramach jednego rytu (obrządku) Kościoła Rzymskokatolickiego. W celu jego zbadania proponuje hermeneutykę romanistyczną, pozwalającą w harmonijnej współpracy z teologią i filozofią, uniknąć błędów metodologicznych popełnianych w odczytaniu znaków liturgicznych, co jest często przyczyną sztucznego konfliktu między zwolennikami nowego i starego ordo.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 54, 2; 417-426
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Straty osobowe duchowieństwa katolickiego na ziemiach polskich pod okupacją radziecką 1944-1955
Deaths among the Catholic Clergy on the Polish Territory under Soviet Occupation (1944-1955)
Autorzy:
Żurek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152486.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
kościół katolicki
duchowni
obrządek łaciński
obrządki wschodnie
metropolia lwowska
metropolia wileńska
metropolia wrocławska
metropolia mohylewska
metropolia praska
okupacja radziecka
ofiary śmiertelne
druga wojna światowa
metropolia ołomuniecka
Catholic Church
clergymen
Catholic Clergy
Latin rite
Eastern rites
Lviv metropolis
Vilnius metropolis
Wrocław metropolis
Mogilev metropolis
Prague metropolis
Olomouc metropolis
Soviet occupation
World War II
WWII
Second World War
mortality fatal victims
Opis:
Artykuł przeglądowy powstał na podstawie literatury przedmiotu, poświęcony został zagadnieniu ofiar śmiertelnych wśród katolickiego duchowieństwa w okresie II wojny światowej oraz powojennym, w związku ze zmianą granic politycznych i represjami okupacyjnych władz radzieckich. Autor omawia liczebność kadr duchownych na objętym tematyką obszarze oraz charakteryzuje przyjęty podział stref okupacyjnych w tytułowym okresie: polskie metropolie wschodnie, wileńską oraz lwowską, których obszar został w większości wcielony do nowych republik radzieckich (Litewskiej, Białoruskiej i Ukraińskiej SRR); obszar Polski centralnej (metropolie warszawską i krakowską); obszar nowych polskich ziem zachodnich i północnych, wcielonych w roku 1945 do państwa polskiego (niemiecką metropolię wrocławską wraz z fragmentami archidiecezji praskiej i ołomunieckiej na Śląsku oraz diecezję gdańską). W artykule przedstawiono krótko dane biograficzne duchownych, którzy ponieśli śmierć w wyniku bezpośrednich działań władz okupacyjnych (żołnierzy Armii Czerwonej i funkcjonariuszy radzieckiego aparatu bezpieczeństwa) oraz omówiono na tle porównawczym statystyki tych strat. W aneksie zawarto zestawienia statystyczne w tabelach, mapy poglądowe granic diecezji oraz strat w podziale na metropolie kościelne.
This review article, based on literature on the subject, describes fatal victims among the Catholic clergy during World War II and the post-war period in relation to the change of political borders and repercussions of the Soviet occupation authorities. The author presents a numerical status of the Catholic clergy personnel on the territory under discussion as well as characterizes adopted division into occupation zones in the period of 1944-1955: Polish eastern metropolises, Vilnius and Lviv, the area of which was vastly incorporated into the new Soviet republics (Lithuanian, Byelorussian and Ukrainian Soviet Socialist Republics); the region of central Poland (metropolises of Cracow and Warsaw); and the new Polish western and northern territories incorporated into the Polish state in 1945 (German metropolis of Wrocław with the parts of the Prague and Olomouc archdiocese in Silesia as well as the Gdańsk diocese). The article juxtaposes briefly the biographies of the clergymen who died because of direct activities of the occupation powers (i.e. the Red Army soldiers or the officers of the Soviet security services) as well as comparatively discusses the statistics of these deaths. The statistics are presented in tables in the annex. The overview maps show diocesan boundaries and the deaths categorised by church metropolis.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2022, 1, 17; 119-163
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies