Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Konwencja Stambulska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Selected instruments of Turkish soft power in Europe
    Wybrane instrumenty soft power Turcji w Europie
    Autorzy:
    Szyszlak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2077198.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-18
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    soft power
    Turkey
    TİKA
    Yunus Emre Institute
    Diyanet
    Istanbul Convention
    Turcja
    Instytut Yunus Emre
    konwencja stambulska
    Opis:
    The article addresses Turkey's soft power, with an emphasis on its institutional dimension. The discussion focuses on the European continent and aims to show the resources of Turkish soft power and institutions' activities for its implementation in the European context. The first part of the paper is devoted to the methodological assumptions and the notion of soft power. Then, the evolution of the Republic's interest in the use of soft power, the resources of Turkish soft power, indicating to what extent they can be effective to European countries, and the activities of selected institutions that are the tools of soft power in Europe are described.
    Artykuł poświęcony jest soft power Turcji, ze szczególnym uwzględnieniem jej wymiaru instytucjonalnego. Rozważania koncentrują się na kontynencie europejskim, a ich celem jest ukazanie zasobów tureckiej miękkiej siły i działalności instytucji służących jej realizacji w kontekście europejskim. W pierwszej części tekstu wskazano założenia metodologiczne oraz zdefiniowano pojęcie soft power, następnie przybliżono ewolucję zainteresowania Republiki wykorzystaniem soft power, zasoby tureckiej miękkiej siły, ze wskazaniem, na ile mogą być one efektywne w odniesieniu do państw europejskich oraz scharakteryzowano działalność wybranych instytucji, stanowiących narzędzie owej miękkiej siły w Europie.
    Źródło:
    Colloquium; 2021, 13, 4; 177-190
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasadność zakazu obowiązkowej mediacji w sprawach przemocy domowej. Krytyczna analiza przepisu art. 48 ust. 1 tzw. konwencji stambulskiej
    Autorzy:
    Sitarz, Olga
    Bek, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788247.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-12
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    mediacja
    alternatywne rozsztrzyganie sporu
    konwencja stambulska
    przemoc domowa
    mediation
    alternative dispute resolution
    the Istanbul Convention
    domestic violence
    Opis:
    Celem podjętych badań była ocena zasadności wprowadzenia zakazu obowiązkowej mediacji w sprawach przemocy domowej. Analizie poddano przepis art. 48 ust. 1 tzw. konwencji stambulskiej, który nałożył na państwa-strony (w tym Polskę) obowiązek podjęcia koniecznych działań ustawodawczych lub innych zakazujących stosowania obowiązkowych alternatywnych procesów rozstrzygania sporów, w tym mediacji i rozstrzygnięć polubownych, w odniesieniu do wszelkich form przemocy objętych zakresem niniejszej konwencji. Przy wykorzystaniu metody formalno-dogmatycznej, ze szczególnym uwzględnieniem wykładni językowej i funkcjonalnej, podjęto próbę ustalenia zakresu normy kompetencyjnej zakodowanej w niniejszym przepisie. Wyniki tak przeprowadzonego badania skonfrontowano z zasadami mediacji oraz polskimi regulacjami w tym obszarze. Otrzymane wyniki pozwoliły na sformułowanie krytycznej oceny przepisu art. 48 ust. 1 konwencji.
    The purpose of the undertaken research was to assess the legitimacy of introducing a prohibition of compulsory mediation in cases of domestic violence. The provision of art. 48.1 of so-called the Istanbul Convention has imposed on States Parties (including Poland) an obligation to take the necessary legislative or other measures to prohibit mandatory alternative dispute resolution processes, including mediation and conciliation, in relation to all forms of violence covered by the scope of this Convention. Using the formal-dogmatic method, with particular emphasis on language and functional interpretation, an attempt was made to determine the scope of the competence standard encoded in this provision. The results of this study were confronted with the principles of mediation and Polish regulations in this area. The obtained results allowed for the formulation of a critical evaluation of the provision of art. 48.1 of the Convention.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2018, 1 (213); 105-129
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stealthing – karalność zdjęcia prezerwatywy bez wiedzy partnerki
    Stealthing: criminal liability for non-consensual condom removal
    Autorzy:
    Głuchowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137579.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    stealthing
    non-consensual condom removal
    rape
    deception
    sexual autonomy
    Istanbul Convention
    prezerwatywa
    zgwałcenie
    podstęp
    wolność seksualna
    autonomia seksualna
    konwencja stambulska
    Opis:
    Stealthing, czyli potajemne zdjęcie prezerwatywy przez mężczyznę bez zgody partnerki, różni się od typowego przestępstwa zgwałcenia, gdyż pokrzywdzona wyraża zgodę na współżycie, tyle że z zabezpieczeniem. Mimo to współżycie bez prezerwatywy nie jest objęte zakresem zgody na obcowanie płciowe z jej użyciem, gdyż stanowi inny rodzaj czynności seksualnej. Przemawiają za tym fizyczna bariera przed intymnością, inny stan psychiczny w trakcie współżycia wynikający z większego ryzyka ciąży i zarażenia chorobą weneryczną, różnica doznań fizycznych i waga przywiązywana do użycia prezerwatywy przez wiele osób. Stealthing wypełnia znamiona zgwałcenia z użyciem podstępu (art. 197 § 1 k.k.), ale pod warunkiem, że sprawca działał z podjętym z góry zamiarem. W przypadku decyzji podjętej w trakcie współżycia zdjęcie przezerwatywy będzie jedynie naruszeniem nietykalności cielesnej (art. 217 § 1 k.k.).
    Condom removal without sexual partner’s knowledge and consent, popularly termed “stealthing”, differs from a typical rape in that the partner consents to the intercourse, although only with protection. Still, in this case, sexual consent does not encompass an intercourse without a condom, as it as an act of a different nature than the protected intercourse. This view is justified as follows: a condom constitutes a physical barrier against intimacy; the partners might be in a different mental state during the intercourse due to the increased risk of pregnancy and sexually transmitted diseases; condoms alter the physical sensation; and finally, condom usage is a material prerequisite of an intercourse to a significant proportion of the general public. Stealthing amounts to rape by deception pursuant to Art. 197(1) of the Polish Criminal Code, but only if, at the beginning of the sexual act, the perpetrator already intends to remove the condom later. If he spontaneously decides to remove the condom during the intercourse, then he is merely liable for breach of personal inviolability under Art. 217(1) of the Polish Criminal Code.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 3; 99-116
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘We condemn abusing violence against women’. The criminalization of domestic violence in Poland
    „Potępiamy nadużywanie przemocy wobec kobiet”. O kryminalizacji przemocy domowej w Polsce
    Autorzy:
    Grzyb, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375553.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    domestic violence
    violence against women
    Istanbul Convention
    penal law
    criminal justice
    Polska
    przemoc domowa
    przemoc wobec kobiet
    Polska
    prawo karne
    konwencja stambulska
    Opis:
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.   Powszechnie przyjmuje się, że art. 207 kodeksu karnego kryminalizujący znęcanie się nad najbliższymi osobami jest formą kryminalizacji przemocy domowej w polskim ustawodawstwie karnym. Jednak czy tak jest w istocie? Gdy Polska ratyfikowała konwencję stambulską (Konwencja Rady Europy ws. zwalczania przemocy domowej i przemocy wobec kobiet, CETS 210) w 2015 r. uznano, że nasze ustawodawstwo odnośnie do przemocy domowej spełnia wymogi konwencji, jeśli chodzi o zintegrowane, kompleksowe i skoordynowane ogólnokrajowe strategie obejmujące środki mające na celu zapobieganie wszelkim formom przemocy objętych zakresem konwencji. Pod względem ścigania aktów przemocy domowej uznano, że art. 207 jest wystarczającym instrumentem prawnokarnym, by zadośćuczynić wymogom konwencji. W artykule przedstawię polski system przeciwdziałania przemocy w rodzinie ustanowiony w ustawie z 2005 r. oraz zarysuję wzajemne relacje między systemem z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie a regulacjami prawnokarnymi, a dokładnie to, czy zachowanie stypizowane w art. 207 k.k. pokrywa się z ustawową definicją przemocy w rodzinie. Te relacje bardzo wyraźnie obrazują liczby, które pokazują, że państwo polskie nie jest specjalnie responsywne na przemoc domową, a owa niska responsywność tylko po części wynika z niedoskonałych przepisów prawa, a w ogromnej części z pewnej inercji podmiotów stosujących prawo, archaicznej wykładni znamion omawianego przestępstwa i braku woli politycznej.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2020, XLII/1; 163-183
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istanbul Convention and the sex and number of spouses
    Konwencja stambulska a płeć i liczba małżonków
    Стамбульская конвенция – пол супругов и их количество
    Стамбульська конвенція а стать і кількість подружжя
    Autorzy:
    Barszcz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33513277.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Стамбульська конвенція
    гомосексуальні стосунки
    полігамні стосунки
    розірвання шлюбу
    Стамбульская конвенция
    гомосексуальный союз
    полигамный союз
    недействительность брака
    Konwencja stambulska
    związek homoseksualny
    związek poligamiczny
    małżeństwo
    Istanbul Convention
    homosexual partnership
    polygamous partnership
    marriage
    Opis:
    W artykule wykazuję, że koncepcja małżeństwa zawarta w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r., nie obejmuje rozstrzygnięć co do liczby osób w małżeństwie i odnośnie do płci małżonków. Podejmując się tego tematu, w pierwszej kolejności badam tekst Konwencji z perspektywy podstawowych reguł wykładni prawa, dekodując w ten sposób atrybuty małżeństwa expressis verbis ulokowane w tekście Konwencji. W dalszej części, angażując okoliczności zewnętrzne wobec tego tekstu, uzasadniam tezy: poligamiczność jest wykluczona z zakodowanego w Konwencji pojęcia małżeństwa (1); w Konwencji jest złożona koncepcja małżeństwa, z której wyłączono realizowanie się między osobami tej samej płci (2) oraz pojęcie małżeństwa z Konwencji denotuje związki poligamiczne lub homoseksualne (3). Następnie zaś każdą tezę – (1), (2) i (3) oraz ich uzasadnienia oceniam według wymogów prawidłowej wykładni prawa.
    У статті показую, що концепція шлюбу, яка передбачена в Конвенції Ради Європи про запобігання та боротьбу з насильством щодо жінок і домашнім насильством, підготовленій в Стамбулі 11 травня 2011 року, не врегульовує кількості осіб у шлюбі та статі подружжя. Aналізуючи цю тему, перш за все розглядаю текст Конвенції з точки зору основних норм тлумачення права, таким чином розшифровуючи властивості шлюбу, які містяться expressis verbis в тексті Конвенції. Далі, залучаючи зовнішні по відношенню до тексту обставини, я обґрунтовую тези: полігамія виключена із закодованого в Конвенції поняття шлюбу (1); Конвенція передбачає складне поняття шлюбу, з якого виключена реалізація між особами однієї статі (2) і поняття шлюбу в Конвенції позначає полігамні або гомосексуальні союзи (3). Далі я оцінюю кожну тезу – (1), (2) і (3) та їх обґрунтування відповідно до вимог правильного юридичного тлумачення.
    В данной статье доказывается, что понятие брака, содержащееся в Конвенции Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием в отношении женщин и домашним насилием, разработанной в Стамбуле 11 мая 2011 года, не включает в себя решений о количестве лиц в браке и о поле супругов. Подходя к данной теме, сначала исследуется текст Конвенции с точки зрения основных правил юридического толкования, таким образом расшифровывая признаки expressis verbis брака, находящиеся в тексте Конвенции. Затем, привлекая внешние по отношению к тексту обстоятельства, автор обосновывает тезисы: полигамия исключена из зашифрованного в Конвенции понятия брака (1); в Конвенции существует концепция брака, исключающая его реализацию между лицами одного пола (2), понятие брака в Конвенции обозначает полигамные или гомосексуальные союзы (3). Далее оценивается каждый тезис – (1), (2) и (3), а также их обоснования в соответствии с требованиями правильного юридического толкования.
    In the paper, I argue that the concept of marriage contained in the Istanbul Convention does not include the resolution of the number of people in a marriage and the sex of the spouses. In pursuing this objective, I first examine the text of the Convention from the perspective of basic principles of legal interpretation, decoding the attributes of marriage expressis verbis contained in the text of the Convention. Next, engaging circumstances external to the text, I substantiate the theses: (1) polygamy is excluded from the concept of marriage encoded in the Convention; (2) the Convention includes a concept of marriage from which unions between persons of the same sex are excluded; and (3) the Convention’s concept of marriage denotes polygamous or homosexual relationships. I then assess theses (1), (2) and 3) and their substantiations in accordance with standards of correct legal interpretation.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 21-37
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stereotypy dotyczące płci a przemoc wobec kobiet w dorobku prawnomiędzynarodowym. Od identyfikacji do kształtowania instrumentów prawnych
    Autorzy:
    Sękowska-Kozłowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788179.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przemoc wobec kobiet
    prawo międzynarodowe
    Międzynarodowy Trybunał Praw Człowieka
    Konwencja Stambulska
    Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej
    regulacje prawne
    przemoc
    kobiety
    płeć
    dyskryminacja
    violence against women
    international law
    European Court of Human Rights
    Committee on Elimination of All Forms of Discrimination against Women
    regulation by law
    violence
    women
    discrimination
    Opis:
    The obligation to counteract gender stereotypes resulting in discrimination against women, including violence against women, was anchored in international law by the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women of 1979. The article aims to demonstrate that although the relevant regulations are of a very general nature, the recognition of this issue in international law allowed the particular instruments which may counteract violence against women to be developed. The international output in this matter may be divided into two key stages – a stage of recognition of particular stereotypes in the case law of international human rights bodies and a stage of development of legal instruments aimed to counteract gender stereotyping. Thus the article attempts to link the stereotypes identified in the practice of the Committee on Elimination of All Forms of Discrimination against Women and the European Court of Human Rights with instruments developed in the most comprehensive international treaty concerning the violence against women, i.e. the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence of 2011.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2016, 2 (206); 7-29
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryminalizacja tzw. przymusowego małżeństwa w polskim prawie karnym
    Criminalisation of the so-called forced marriage in the polish criminal law
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52089844.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    konwencja stambulska, przymusowe małżeństwo, związek, który odpowiada małżeństwu w kręgu wyznaniowym lub kulturowym sprawcy, przemoc, groźba bezprawna, nadużycie stosunku zależności, wykorzystanie krytycznego położenia, podstęp, cultural defence
    Istanbul Convention, forced marriage, relationship corresponding to a marriage in the perpetrator’s religious or cultural environment, violence, unlawful threat, abuse of the relationship of dependence, use of a critical situation, deception, cultural defence
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest problematyka tzw. przymusowych małżeństw, których kryminalizacja została wprowadzona do polskiego ustawodawstwa karnego Ustawą z dnia 13.01.2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Wprowadzenie do Kodeksu karnego przepisów art. 191b ma stanowić wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 37 Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej z dnia 11 maja 2011 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 961). W artykule, poza charakterystyką ustawowych znamion nowych typów przestępstw, odniesiono się m.in. do kwestii zagrożenia karnego, zbiegu przepisów oraz problemu tzw. cultural defence.
    The article discusses the issue of the so-called forced marriages, the criminalisation of which was introduced into the Polish criminal legislation by Act of 13 January 2023 amending Act: Code of Civil Procedure and some other acts. Introducing the provisions of Article 191b to Criminal Code is to fulfil the obligation arising from Article 37 of the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence of 11 May 2011 (Journal of Laws of 2015, item 961). In the article, in addition to the characteristics of the statutory features of new types of crimes, reference is made, inter alia, to the issue of criminal liability, concurrence of regulations and the problem of the so-called cultural defence.
    Źródło:
    Ius Novum; 2024, 18, 1; 38-57
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies