Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Konferencja Pokojowa w Paryżu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Karty na stół. Geografia i granice nowej Europy po I wojnie światowej
    Autorzy:
    Górny, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601930.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    geografia
    terytorium
    I wojna światowa
    konferencja pokojowa w Paryżu
    granice
    geography
    territory
    First World War
    Paris Peace Conference
    borders
    Opis:
    Tematem artykułu jest udział geografów w dyskusji nad nowymi granicami Europy Środkowo-Wschodniej i Południowo-Wschodniej w czasie I wojny światowej i na konferencji pokojowej w Paryżu. Na przykładzie uczonych takich jak Jovan Cvijić, Eugeniusz Romer, Stepan Rudnic’kyj i Viktor Dvorský autor analizuje strategie argumentacyjne towarzyszące tworzeniu definicji terytorium narodowego. W dalszej części tekstu zajmuje się wpływem ekspertów geograficznych na ustaleniakonferencji pokojowej w Paryżu w 1919r.The article discusses the contribution of geographers to the discussion about the new boundaries of East-Central and South-Eastern Europe during the First World War and the peace conference at Paris. Using the examples of such scholars as:Jovan Cvijić, Eugeniusz Romer, Stepan Rudnytskyi and Viktor Dvorský, the author analyses the argumentative strategies used to formulate the definition of national territory. In the further part of the text he focuses on the contribution of experts in geography to the output of the Paris Peace Conference of 1919.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2018, 125, 2
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyplomacja brytyjska wobec przyszłości Fiume/Rijeki w negocjacjach Rady Najwyższej Konferencji Pokojowej w Paryżu w roku 1919
    British diplomacy and the future of Fiume/Rijeka in the negotiations of the Supreme Council of the Paris Peace Conference in 1919
    Autorzy:
    Ławski, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108999.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Fiume
    Wielka Brytania
    David Lloyd George
    Konferencja Pokojowa w Paryżu
    kwestia adriatycka
    Bałkany
    United Kingdom
    Paris Peace Conference
    Adriatic question
    Balkans
    Opis:
    Celem artykułu jest zobrazowanie postawy brytyjskiej dyplomacji podczas negocjacji na temat kwestii Fiume w czasie obrad Rady Najwyższej Konferencji Pokojowej w Paryżu, na której zapadały najważniejsze decyzje dotyczące losów powojennej Europy. Analizie poddano zachowanie premiera Lloyda George’a wobec ogółu problemu kwestii adriatyckiej oraz sporu włosko-amerykańskiego. Zaprezentowano najważniejsze interesy Wielkiej Brytanii, które determinowały obrany kurs wobec tej sprawy. Zarysowano także stosunek szefów dyplomacji brytyjskiej do najważniejszych wydarzeń w Fiume w 1919 r.
    The aim of the article is to illustrate the attitude of British diplomacy during the negotiations on the Fiume issue during the Supreme Council of the Peace Conference in Paris, where the most important decisions concerning the fate of post-war Europe were made. Prime Minister Lloyd George’s behavior towards the general problem of the Adriatic and the Italian-American dispute was analyzed. The most important interests of Great Britain, which determined the course taken in this matter, were presented. The attitude of the heads of British diplomacy towards the most important events in Fiume in 1919 was also outlined.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 108; 165-192
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    David Lloyd George a sprawa polska na konferencji wersalskiej
    David Lloyd George and the Polish matter during the Versailles Conference
    Autorzy:
    Dziedzic, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945321.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    David Lloyd George
    Traktat wersalski
    I wojna światowa
    konferencja pokojowa w Paryżu
    Polska
    Treaty of Versailles
    World War I
    Paris Peace Conference
    Polska
    Opis:
    Traktat wersalski podpisany został po wielomiesięcznych obradach konferencji pokojowej zwołanej do Paryża, po zakończeniu I Wojny Światowej w dniu 28 czerwca 1919 roku w Paryżu, przez Niemcy i państwa Ententy. Wszedł w życie z dniem 10 stycznia 1920 roku, tj. z dniem jego ratyfikacji. W konferencji pokojowej w Paryżu uczestniczyły delegacje 27 zwycięskich państw. Traktat gruntownie zmienił mapę Europy i panujący ład polityczny. Na mapie znalazło się wiele małych państw, w tym Rzeczypospolita Polska na nowo zaistniała na mapach Europy, choć w mniejszym niż przed rozbiorami posiadaniu terytorialnym. Delegacja polska, w której znaleźli się m.in: Ignacy Jan Paderewski czy Roman Dmowski zabiegali ze wszystkich sił by przywrócić Polakom ich ziemie, ziemie, które na skutek rozbiorów znalazły się pod władaniem trzech mocarstw, tj: Prus, Austrii i Rosji. Jednakże konferencja pokojowa w Paryżu ukazała wiele niechęci ze strony Wielkiej Piątki, decydującej o losach powojennej Europy w stosunku do Polski. Oczekiwania Polaków, że ich sprawa zostanie poparta przez zaprzyjaźnionych Brytyjczyków, czy Amerykanów, czy wreszcie Francuzów, okazały się złudne. Zwłaszcza Francuzi, którzy wydawali się nader do Polski przychylnie ustosunkowani, na konferencji pokojowej zupełnie podporządkowali się woli Brytyjczyków, którym wręcz zależało by przeszkodzić Polakom w ich dążeniu do przywrócenia przedrozbiorowych granic Polski. Głównym wyrazicielem nieprzychylności Brytyjczyków do sprawy polskiej okazał się być ówczesny premier Wielkiej Brytanii – David Lloyd George, który był tak nieprzejednany w swym stanowisku, że nie przemawiały do niego żadne argumenty na które powoływała się delegacja polska.
    The Treaty of Versailles was signed after several months of deliberations at a peace conference convened to Paris after the end of World War I on 28 June 1919 in Paris by Germany and the Entente countries. It entered into force on 10 January 1920, i.e., on the day of its ratification. Delegations of 27 winning countries participated in the peace conference in Paris. The treaty completely changed the map of Europe and the prevailing political order. Many small countries found their place on the map, including the Republic of Poland re-emerging on the maps of Europe, although in smaller territorial ownership than before the Partition of Poland. The Polish delegation, including among others: Ignacy Jan Paderewski and Roman Dmowski, tried their best to restore the Poles to their lands. Lands which, as a result of the Partition, came under the rule of three powers, namely: Prussia, Austria, and Russia. However, the peace conference in Paris showed much reluctance on the part of the Big Five, which decided about the fate of post-war Europe towards Poland. Expectations of the Poles that their case would be supported by friendly British, American, or French politicians turned out to be deceptive. Especially the French, who seemed very favourable to Poland, at the peace conference completely obeyed the will of the British, who even intended to prevent the Poles in their quest to restore the pre-partition Polish borders. The British Prime Minister David Lloyd George, who turned out to expose his unfavourable attitude towards the Polish cause, was so uncompromising in his position that no arguments invoked by the Polish delegation appealed to him.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 349-365
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja Williama Bullitta do Rosji (luty–marzec 1919). Błąd czy nieudana próba pragmatycznego działania?
    William Bullitt’s Mission to Russia (February–March 1919). A Miscalculation or a Failed Attempt at Pragmatic Action?
    Autorzy:
    Marczewska-Zagdańska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763564.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    United States
    Russia
    Thomas Woodrow Wilson
    Vladimir Lenin
    Paris Peace Conference
    Prinkipo Island
    William Bullitt
    Stany Zjednoczone
    Rosja
    Włodzimierz Lenin
    konferencja pokojowa w Paryżu
    Prinkipo
    Opis:
    Misja Williama Bullitta z 1919 r. do Rosji była ostatnim etapem procesu zainicjowanego w przeddzień konferencji pokojowej w Paryżu i kontynuowanego w pierwszych tygodniach jej trwania, w trakcie m.in. obrad Rady Dziesięciu. Dyskurs aliantów dotyczył kluczowego pytania o miejsce i rolę Rosji w budowaniu trwałego stabilnego ładu międzynarodowego. Pytaniom: „co zrobić z Rosją?”, „jaki tryb postępowania przyjąć wobec niej?”, towarzyszyły problemy dyplomatycznego nieuznawania rządów bolszewickich, prowadzenia blokady gospodarczej oraz interwencji zbrojnej. Bez udziału Rosji, spadkobierczyni wielkiego carskiego imperium, nie wydawało się możliwe zbudowanie nowego porządku światowego. Rosja, choć targana rewolucją, wojną domową, ekonomicznym i gospodarczym chaosem, nadal stanowiła klucz do ustanowienia trwałego pokoju światowego.
    William Bullitt’s 1919 mission to Russia was the final stage of a process initiated on the eve of the Paris Peace Conference and continued in the first weeks of the Conference, in particular during the sessions of the Supreme Council, also called the Council of Ten. The Allied discourse addressed the vital question of Russia’s place and role in building a lasting, stable international order. The questions: “what to do with Russia?” and “what course of action to adopt towards her?” were accompanied by the dilemma of whether to continue diplomatic non-recognition of Bolshevik rule and pursue an economic blockade and military intervention. Without the participation of Bolshevik Russia, heir to the great empire of the tsars, it seemed impossible to build a new world order. Although racked by revolution, civil war, and economic chaos, Russia still held the key to establishing a lasting world peace.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 4; 823-851
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peace-Making and Geography afer the First World War
    Autorzy:
    Górny, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311703.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Paris Peace Conference
    borders
    East Central Europe
    South-Eastern Europe
    culture
    folklore
    ethnicity
    civilization
    Konferencja pokojowa w Paryżu
    granice
    Europa środkowo-wschodnia
    Europa
    południowo-wschodnia
    kultura
    folklor
    etniczność
    cywilizacja
    Opis:
    During the First World War, and later, geographers from East Central and South-Eastern Europe formulated several argumentative strategies to support territorial demands. Initially, the predominating idea was the one of ethnic borders, which were an expression of the right to self-determination as well as the most significant correction for strategic and economic justifications. Soon, however, the experts present at the peace conference became convinced that arguments other than ethnic arguments should be used. These arguments contained, among other motifs, culture and civilization. The most active among the experts in this respect were eminent scholars from Poland (e.g. Eugeniusz Romer), Czechoslovakia (e.g. Jan Kapras), Ukraine (Stepan Rudnytsky), Yugoslavia (Jovan Cvijić), Romania (Simion Mehedinţi) and Germany (Albrecht Penck, Wilhelm Volz). Most of them continued this line of thinking in the inter-war period, contributing to the creation of their respective national varieties of geopolitics.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 139-149
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyłączenie do Austrii po I wojnie światowej części Węgier Zachodnich - utworzenie Burgenlandu
    Autorzy:
    Zawistowska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653662.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Burgenland
    „Czeski korytarz” do Jugosławii
    konferencja pokojowa w Paryżu
    traktat z Saint Germain (1919) i Trianon (1920)
    Zachodnie Powstanie Węgierskie w 1921
    Sopron – plebiscyt
    ustalenie granicy austriacko‑węgierskiej (1922/23)
    Opis:
    Granica węgiersko‑austriacka ukształtowana około 1140 r. przebiegała przez obszar, na którym stykały się wschodnie obniżenie Alp, zachodnie krańce Niziny Panońskiej i całej Kotliny Karpackiej. Przylegający do granicy obszar Węgrzy nazywali Őrvidek, Chorwaci – Gradišće, a Niemcy – Burgenland. Znaczny odsetek zachodnich części czterech przygranicznych komitatów węgierskich stanowiła ludność niemiecka i słowiańska, szczególnie Chorwaci. Konferencja pokojowa w Paryżu w 1919 r. odrzuciła ambitne plany czeskie przekształcenia tego obszaru w „słowiański korytarz”. Zwycięskie mocarstwa Ententy podjęły natomiast decyzję wyrażoną w traktacie podpisanym w Saint Germain i potwierdzoną w traktacie podpisanym w Trianon o przyznaniu Austrii zachodnich powiatów węgierskich. Protesty węgierskie przeciwko tej decyzji wyraziły się m.in. w podjęciu walki zbrojnej przez ludność węgierską zamieszkałą na terenach przyznanych Austrii. Przy życzliwym dla Węgrów pośrednictwie Włoch zapadła decyzja o przeprowadzeniu referendum w regionie Sopronu. Dzięki korzystnemu dla Węgrów wynikowi referendum region Sopronu pozostał w granicach państwa węgierskiego. Po wytyczeniu granicy w terenie w latach 1922‑1923 została ona zatwierdzona w 1924 r. Na odebranym Węgrom obszarze powstał odrębny kraj związkowy Austrii – Burgenland.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 1
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki Polski niepodległej w świetle spuścizny dokumentacyjnej Ignacego Jana Paderewskiego
    The beginnings of independent Poland in light of Ignacy Jan Paderewski’s documentary legacy
    Autorzy:
    Krochmal, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364338.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-30
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Ignacy Jan Paderewski
    konferencja pokojowa w Paryżu
    traktat wersalski
    Galicja Wschodnia
    Śląsk Cieszyński
    Górny Śląsk
    Wolne Miasto Gdańsk
    peace conference in Paris
    Treaty of Versailles
    Eastern Galicia
    Cieszyn Silesia
    Upper Silesia
    Free City of Gdańsk
    Opis:
    Ignacy Jan Paderewski (1860–1941), jeden z twórców polskiej niepodległości oraz światowej sławy pianista, pozostawił po sobie bezcenną spuściznę dokumentacyjną. Jest ona rozproszona w ponad 20 archiwach i innych instytucjach pamięci w Polsce i innych krajach. Składają się na nią materiały o charakterze biograficznym, ale przede wszystkim dokumenty z jego niemal 60-letniej aktywności artystycznej, politycznej i dyplomatycznej. Już jako znany w świecie artysta Paderewski stanął na czele rządu jedności narodowej w odradzającej się Polsce. Jednocześnie objął funkcję ministra spraw zagranicznych i delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu. W ciągu niespełna rocznej działalności (od 16 stycznia do 9 grudnia 1919 r.) odegrał kluczową rolę w walce o polskie granice i w budowie podstaw organizacyjnych niepodległego państwa polskiego. Ciesząc się zaufaniem przywódców mocarstw zachodnich, w tym prezydenta USA Woodrow Wilsona, szybko doprowadził do uznania Polski za niepodległe państwo, sprzymierzone z państwami Ententy. Na konferencji paryskiej, wspierany przez Romana Dmowskiego oraz historyków (Szymona Askenazego, Oskara Haleckiego, Władysława Konopczyńskiego) i geografów (m.in. Eugeniusza Romera) toczył dyplomatyczne boje o włączenie do Polski Śląska Cieszyńskiego, Górnego Śląska, Galicji Wschodniej oraz ziem zaboru pruskiego wraz z Gdańskiem. Jego dymisja z funkcji premiera nie zakończyła aktywności na rzecz Polski, którą prowadził na emigracji aż do śmierci w 1941 r.
    Ignacy Jan Paderewski (1860–1941), one of the architects of Polish independence and a world-renowned pianist, left behind an invaluable documentary legacy. It is scattered in over 20 archives and other remembrance institutions in Poland and other countries. It comprises biographical materials but above all, documents of almost 60 years of his artistic, political and diplomatic activity. When Paderewski became the head of the National Unity Government in the reborn Poland, he was already a world-famous artist. At the same time, he accepted the position of Minister of Foreign Affairs and Polish delegate to the peace conference in Paris. Over the course of less than a year (from 16 January to 9 December 1919) of activity, he played a key role in the struggle for Polish borders and building the organisational basis for the sovereign Polish state. Enjoying the trust of the leaders of Western powers, including US President Woodrow Wilson, he quickly achieved recognition of Poland as a sovereign state, allied with the Entente. At the Paris conference, supported by Roman Dmowski and historians (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński) and geographers (e.g. Eugeniusz Romer), he fought diplomatic battles for the inclusion of Cieszyn Silesia, Upper Silesia, Eastern Galicia, and the lands of the Prussian partition including Gdańsk, into Poland. His resignation from the post of prime minister did not end his activity for Poland, which he continued as an émigré until his death in 1941.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2020, 27; 243-261
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Czarodziej klawiatury” w świecie dyplomacji. Rola Ignacego Jana Paderewskiego w walce o polskie granice (1919-1920)
    “Keyboard wizard” in the world of diplomacy. The role of Ignace Jan Paderewski in the fight for polish borders (1919-1920)
    Autorzy:
    Krochmal, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202870.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ignacy Jan Paderewski
    Konferencja pokojowa w Paryżu
    traktat wersalski
    powstania śląskie
    Galicja Wschodnia
    Śląsk Cieszyński
    Górny Śląsk
    Wolne Miasto Gdańsk
    Ignace Jan Paderewski
    Paris Peace Conference
    Treaty of Versailles
    Silesian Uprisings
    Eastern Galicia
    Cieszyn Silesia
    Upper Silesia
    Free City of Gdańsk
    Opis:
    Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) – światowej sławy pianista, kompozytor, polityk oraz mąż stanu i dyplomata odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu się odrodzonego państwa polskiego i jego granic. Aktywną działalność polityczną podjął w okresie pierwszej wojny światowej. W latach 1915-1918 pozyskał dla sprawy polskiej prezydenta Stanów Zjednoczonych, Woodrowa Wilsona i jego najbliższe otoczenie polityczne oraz ponad 4-milionową Polonię amerykańską. Realny wpływ na kształtowanie się terytorium i granic państwa polskiego zyskał po objęciu urzędu premiera polskiego rządu i ministra spraw zagranicznych, co miało miejsce 16 stycznia 1919 r. Doprowadził on do uznania odrodzonego państwa polskiego na arenie międzynarodowej przez Stany Zjednoczone (30 stycznia 1919 r.), Francję (23 lutego), Wielką Brytanię (25 lutego), Włochy (27 lutego), a następnie inne państwa. Reprezentował Polskę w Paryżu jako delegat na konferencję pokojową. W trakcie kilku miesięcy obrad walczył o włączenie do państwa polskiego Galicji Wschodniej, Śląska Cieszyńskiego i Górnego Śląska oraz Gdańska wraz z Pomorzem. Wspierali go w tych działaniach znani polscy uczeni, zarówno historycy (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński), jak i geografowie (Eugeniusz Romer). Razem z Romanem Dmowskim podpisał w Wersalu w dniu 28 czerwca 1919 r. traktat pokojowy kończący I wojnę światową. Po rezygnacji z funkcji premiera w dniu 9 grudnia 1919 r. i wyjeździe z kraju, nadal interesował się sprawami polskimi. Do działalności politycznej powrócił w okresie inwazji bolszewickiej na Polskę. Od lipca 1920 r. do maja 1921 r. był na prośbę rządu polskiego i naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego polskim delegatem na konferencje międzynarodowe oraz przedstawicielem przy Lidze Narodów.
    Ignace Jan Paderewski (1860-1941) – a world-famous pianist, composer, politician, statesman and diplomat played a significant role in shaping the reborn Polish state and its borders. He undertook active political activity during the First World War. In the years 1915-1918, he acquired the President of the United States, Woodrow Wilson and his closest associates, as well as over 4 million American Polonia for the Polish cause. He gained real influence on the shaping of the territory and borders of the Polish state after taking office as the Prime Minister of the Polish Government and the Minister of Foreign Affairs. This took place on January 16, 1919. Paderewski led to the recognition of the reborn Polish state in the international arena by the United States (January 30, 1919), France (February 23), Great Britain (February 25), Italy (February 27), and then other countries. He represented Poland in Paris as a delegate to the peace conference. During the several months of deliberations he fought for the incorporation into the Polish state of Eastern Galicia, Cieszyn Silesia and Upper Silesia, as well as Gdańsk together with Pomerania. He was supported in these activities by well-known Polish scholars, both historians (Szymon Askenazy, Oskar Halecki, Władysław Konopczyński) and geographers (Eugeniusz Romer). Together with Roman Dmowski, he signed at Versailles on 28 June 1919 a peace treaty ending World War I. After resigning from the post of prime minister on December 9, 1919 and leaving the country, he was still interested in Polish affairs. He returned to political activity during the Bolshevik invasion of Poland. From July 1920 to May 1921, at the request of the Polish government and the head of state Józef Piłsudski, he was a Polish delegate to international conferences and a representative at the League of Nations.
    Źródło:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 27-59
    2658-1175
    2719-3144
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chiny wobec decyzji traktatu wersalskiego – Ruch 4 Maja. Stan środowiska międzynarodowego Chin i zmiany systemu stosunków międzynarodowych w regionie Dalekiego Wschodu
    China Against the Decision of the Versailles Treaty – May 4 Movement. The State of Chinas International Environment and Changes in the System of International Relations in the Far East Region
    Autorzy:
    Mencel, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927917.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-02
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    Chiny
    Ruch 4 Maja
    Ruch na rzecz Nowej Kultury
    rewolucja Xinhai
    rewolucja październikowa
    pokojowa konferencja w Paryżu
    komunizm
    społeczeństwo obywatelskie
    konfucjanizm
    nacjonalizm
    emancypacja
    feminizm
    China
    May 4 Movement
    Movement for New Culture
    October Revolution
    Peaceful Conference in Paris
    communism
    civil society
    Confucianism
    nationalism
    emancipation
    feminism
    Xinhai Revolution
    Opis:
    Ruch 4 Maja był pierwszym w Chinach ogólnospołecznym ruchem sprzeciwu, którego awangardę stanowiła inteligencja akademicka i kulturalna zorientowana wielowymiarowo przeciwko ortodoksyjnym zasadom więzi i relacji społeczno-politycznych i kulturowych w Państwie Środka oraz niezdolności władzy cesarskiej do sprawowania władzy i budowania pozycji Chin w środowisku międzynarodowym. Sprzeciw Ruchu wywołały także decyzje podjęte podczas konferencji wersalskiej po zakończeniu I wojny światowej sprowadzające Chiny, według ogólnospołecznej opinii, do roli wasala, zwłaszcza w obliczu wyróżniającej się pozycji lokalnego wroga – Japonii. W artykule podjęto próbę zdefiniowania głównych przyczyn stymulujących wybuch społecznego sprzeciwu, jego wektory i skutki. Podjęto próbę syntetycznego ujęcia zmian w środowisku międzynarodowym i ich wpływu na pozycję Chin w stosunkach międzynarodowych w okresie poprzedzającym wybuch I wojny światowej, zaangażowanie Chin w działaniach wojennych oraz skutki, jakie decyzje traktatu wersalskiego spowodowały dla tego państwa, mające bezpośredni związek z wykształceniem się Ruchu 4 Maja.
    Decisions made after World War I at the Paris Peace Conference had serious political consequences on a global scale. In Europe, new state entities disintegrated and created, the balance of power of the main po-wers changed, with the United States of America taking the first posi-tion. A bipolar system of international relations developed gradually. It reached its final form after World War II. Under the influence of the idealistic vision of the world of American President, Woodrow Wilson, the League of Nations was created. It was a universal international organization the main task of which was to ensure the "territorial integrity and political independence” of its members and to supervise the implementation of the provisions of the Versailles Treaty, regulating the global principles of international political and economic relations. They were expressed by W. Wilson in the so-called "14 points", announced in Congress on January 8, 1918. However, China was not among the beneficiaries of the "new world order" despite the fact that the Middle Kingdom participated in the war on the side of the Entente countries. The decisions made during the Paris conference were against China's raison d'état. For this reason, the country was still an economic base for strengthening its position as superpowers, especially Japan, which had been granted the rights to German concessions in China. The public protest resulted in the revolutionary May 4 Movement, which spread from Beijing to all major cities of the Republic of China, revealing the new face of Chinese society. The 100-year anniversary of these events gives rise to considerations aimed at determining the proper causes of the outbreak of the May 4 Movement and its impact on shaping internal social relations and changes occurring in the social and political space in China. The consi-derations presented in this lecture focused mainly on a synthetic appro-ach to the issue of changes occurring in the international environment, especially the policy of the powers towards China and phenomena obse-rved in Chinese society, resulting in the May 4 Movement. The material, published in subsequent volumes of "Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywi-stość", is presented in four parts, due to the need to analyse a wide range of factors influencing the shaping of the social movement in China. In the first part, an attempt was made to indicate the conditions of the state of China's international environment and changes in the system of international relations in the Far East region in the period preceding the outbreak of World War I until its end. The changes observed in the Chinese political and economic system under the pressure of external factors and reactionary internal phenomena will be presented in the following part of the lecture. The third part will focus on the analysis of the phenomena occurring in Chinese society, especially in the context of the creation of civil society and the rejection of the Confucian tradition under the influence of liberal, socialist ideology and communism, of which the May 4 Movement was a consequence. The conclusion will involve an attempt to show the influence of the May 4 Movement on the socio-political phenomena seen during the rule of the Communist Party of China.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2020, XVII; 201-225
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies