Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kodeks cywilny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Impact of the implementation of Directive 2019/771 (SDG) on the consistency of civil law regulations regarding seller’s liability towards consumers and other buyers for the defectiveness of goods
Wpływ implementacji dyrektywy 2019/771 (SDG) na spójność regulacji prawa cywilnego dotyczących odpowiedzialności sprzedawcy w stosunku do konsumenta i innych kupujących za wady rzeczy
Влияние имплементации Директивы 2019/771 (SDG) на согласованность норм гражданского права в отношении ответственности продавца перед потребителем и иными покупателями за недостатки товара
Вплив імплементації Директиви 2019/771 (SDG) на узгодженість положень цивільного права щодо відповідальності продавця перед споживачами та іншими покупцями за недоліки товару
Autorzy:
Garnowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33517540.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
захист прав споживачів
Цивільний кодекс
Закон про права споживачів
Директива 2019/771
защита прав потребителей
Гражданский кодекс
Закон о правах потребителей
ochrona konsumentów
kodeks cywilny
ustawa o prawach konsumenta
dyrektywa 2019/771
consumer protection
Civil Code
Act on consumer rights
Directive 2019/771
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę sposobu implementacji dyrektywy 2019/771 w zakresie niezgodności towaru z umową do polskiego porządku prawnego oraz dokonano oceny wpływu tej implementacji na spójność regulacji prawa wewnętrznego. Skoncentrowano się na relacjach pomiędzy obowiązującymi obecnie regulacjami ustawy o prawach konsumenta dotyczącymi niezgodności towaru z umową oraz odpowiadającymi im regulacjami Kodeksu cywilnego dotyczącymi rękojmi. Na podstawie przeprowadzonej analizy autor dochodzi do wniosku, że wprowadzona nowelizacja prowadzi do dekompozycji i zaburzenia wewnętrznej spójności prawa cywilnego. Pomimo implementacji dyrektywy 2019/771 do ustawy o prawach konsumenta, nie wprowadzono odpowiednich nowelizacji w Kodeksie cywilnym, które umożliwiłyby zacho-wanie spójności w ramach ochrony przyznanej przez polskie prawo poszczególnym kategoriom konsumentów (konsumenci nabywający rzeczy ruchome i konsumenci nabywający nieruchomości). Ponadto doprowadzono do zaburzenia zasady wyższego poziomu ochrony konsumentów w porównaniu z obrotem dwustronnie profesjonalnym (B2B) i obrotem powszechnym (C2C).
В статье анализируется, каким образом Директива 2019/771 о несоответствии товара договору была имплементирована в польскую правовую систему, и оценивается влияние этой имплементации на согласованность норм внутреннего права. Основное внимание было уделено соотношению действующих норм Закона о правах потребителей, касающихся несоответствия товара договору, и соответствующих норм Гражданского кодекса, касающихся законной гарантии. На основе проведенного анализа автор приходит к выводу, что внесенная поправка приводит к декомпозиции и нарушению внутренней согласованности норм гражданского права. Несмотря на имплементацию Директивы 2019/771 в Закон о правах потребителей, в Гражданский кодекс не были внесены соответствующие изменения, которые позволили бы обеспечить согласованность в рамках защиты, предоставляемой польским законодательством отдельным категориям потребителей (потребителям, приобретающим движимое имущество, и потребителям, приобретающим недвижимое имущество). Кроме того, нарушен принцип более высокого уровня защиты прав потребителей по сравнению с двусторонней профессиональной (B2B) и общей коммерческой (C2C) торговлей.
У статті проаналізовано спосіб імплементації Директиви 2019/771 до польського законодавства в плані невідповідності товару договорy та оцінено вплив цієї імплементації на узгодженість внутрішньодержавного правового регулювання. Основна увага приділяється взаємозв’язку між чинними положеннями Закону про права споживачів щодо невідповідності товару договору та відповідними положеннями Цивільного кодексу щодо гарантійних зобов’язань. На основі проведеного аналізу автор доходить висновку, що запроваджена зміна призводить до декомпозиції та порушення внутрішньої узгодженості цивільного права. Незважаючи на імплементацію Директиви 2019/771 в Законі про права споживачів, до Цивільного кодексу не було внесено відповідних змін, які б забезпечили узгодженість захисту, що надається польським законодавством окремим категоріям споживачів (споживачам, які купують рухомі товари, і споживачам, які купують нерухомість). Крім того, було порушено принцип вищого рівня захисту прав споживачів порівняно з двосторонньою професійною торгівлею (B2B) та загальною торгівлею (C2C).
The paper analyzes the method of implementation of Directive 2019/771 with regard to the non-conformity of goods with the contract to the Polish legal order and assesses the impact of this implementation on the consistency of national law regulations. The article focuses on the relationships between the current regulations of the Act on Consumer Rights on the non-conformity of goods with the contract and the corresponding regulations of the Civil Code on warranty. The analysis is carried out using the formal-dogmatic method and legal-comparative method. The author comes to the conclusion that the amendment leads to the disruption of the internal consistency of civil law. Despite the implementation of Directive 2019/771 in the Act on Consumer Rights, the regulations of the Civil Code have not been correctly adjusted in order to maintain consistency within the protection granted by Polish law to the various categories of consumers (consumers purchasing movable goods and consumers purchasing real estate). Moreover, the principle of a higher level of consumer protection compared to bilateral professional trade (B2B) and general trade (C2C) has been disrupted.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 53-69
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tryb zwoływania rad familijnych opiek „mniejszych” na podstawie akt łódzkiego i zgierskiego magistratu do 1876 roku
Convening procedure of the family councils for the „minor” guardianships based on the magistrates’ files from Łódź and Zgierz until 1876
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39990579.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rada familijna
opieka
Prezydent Miasta Łodzi
Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego
sąd pokoju
Królestwo Polskie
family council
guardianship
President of Łódź
Civil Code of the Kingdom of Poland
court of peace
Kingdom of Poland
Opis:
Rady familijne dla opiek „mniejszych” zwoływane były przez prezydentów albo burmistrzów (w miastach) oraz wójtów (na wsi). Akta pupilarne zachowane w Archiwum Państwowym w Łodzi dostarczają informacji o zwoływaniu tych organów przez burmistrzów i prezydentów w Łodzi i Zgierzu w latach 1825–1876. W praktyce bardzo często rady familijne odbywały się bez wcześniejszego wyznaczenia terminu. Nawet w przypadku wyznaczenia terminu posiedzenia, suplikanci chętnie sami informowali i zbierali członków rady familijnej. Zapozwy magistrat wystawiał bardzo rzadko. Uproszczona procedura mogła mieć wpływ na zmniejszenie kosztów postępowania.
Family councils for the „minor” guardianships were convened by presidents or mayors (in the cities) and mayors (in the countryside). Custodial files in the State Archive in Łódź inform us about convening family councils by presidents and mayors in Łódź and Zgierz in years 1825–1876. Conveying family councils without prior notice was a common practice. Even when the date of meeting was set in advance, the supplicants gladly informed and gathered members of the family councils by themselves. Official calls were set up by magistrate very rarely. Simplified procedure could result in reduction of the proceedings costs.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2023, XXVI, 26; 35-47
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana społeczna w Chile i jej wpływ na chilijski porządek prawny – wybrane zagadnienia
Social changes in Chile and their impact on Chilean legal order - selected issues
Autorzy:
Olszówka, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23202421.pdf
Data publikacji:
2023-05-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Chile
Cambio Social
Estallido social
zmiana społeczna
Chilijski kodeks cywilny
Konstytucja Polityczna Chile z 1980
Opis:
W październiku 2019 r. wybuchły w Chile protesty o niespotykanej dotąd skali. Były one wyrazem narastających od wielu lat napięć związanych z niespełnionymi nadziejami pokładanymi w transformacji ustrojowej. Osią konfliktu było m.in. dziedzictwo dyktatury wojskowej, w dalszym ciągu wyznaczające paradygmat funkcjonowania państwa i gospodarki, ucieleśnione w obowiązującej Konstytucji z 1980 r. Zwieńczeniem I etapu przemian było referendum konstytucyjne z 4 września 2022 r., które zakończyło się odrzuceniem projektu nowej konstytucji. W artykule przedstawiono próbę zdefiniowania zmiany, jaka zaszła wewnątrz chilijskiego społeczeństwa, roli i miejsca prawa w tej zmianie, a także wpływu, jaki wywarła ona na prawo publiczne, przejawiające się m.in. w pracach organu tworzącego projekt nowej ustawy zasadniczej, jak i wpływu na chilijskie prawo prywatne, w szczególności na kodeks cywilny.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2023, 31, 1 (119); 3-32
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie cywilistycznego pojęcia „gospodarstwo rolne” dla potrzeb zwolnienia z ustawy o podatku od spadków i darowizn
The relevance of the civilian concept of ‘farm’ for the purposes of exemption from the Inheritance and Gift Tax Act
Autorzy:
Mikołajczyk, Joanna
Nowak, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24987645.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gospodarstwo rolne
podatek rolny
podatek od spadków i darowizn
Kodeks cywilny
farm
agricultural tax
inheritance and gift tax
civil code
Opis:
Publikacja poświęcona jest cywilistycznemu pojęciu „gospodarstwo rolne” z art. 55³ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny w świetle przesłanek zwolnienia z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Autorzy postulują wprowadzenie definicji gospodarstwa rolnego z Kodeksu cywilnego także w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przeciwnym razie wciąż pozostaną „zastrzeżenia” natury prawnej względem tzw. standardów legislacyjnych na „styku” rolnoprawnych aspektów regulacji kodeksowej i prawa podatkowego.
The publication is devoted to the civilian notion of “agricultural holding” from Article 55³ of the Civil Code Act of 23 April 1964 in the light of the prerequisites for exemption from Article 4(1)(1) of the Inheritance and Donation Tax Act of 28 July 1983. The authors call for the introduction of the definition of an agricultural holding from the Civil Code also in the inheritance and gift tax provisions. Otherwise, “reservations” of a legal nature with regard to the so-called legislative standards at the “interface” of the agrarian-legal aspects of the code regulation and the tax law will still remain.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 2; 41-67
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wstrząsające wspomnienie uzurpacji Bonapartego?” – uchwalenie zasad prawa spadkowego do kodeksu cywilnego Wolnego Miasta Krakowa
„A shocking memory of Bonaparte’s usurpation?” – an enactment of the principles of law of succession to the Civil Code of the Free City of Krakow
Autorzy:
Michalik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189275.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Wolne Miasto Krakow
kodyfikacja
kodeks cywilny
zasady prawa
Code Napoleon (Kodeks Napoleona)
prawo spadkowe
Free City of Krakow
codification
civil code
principles of law
Code Napoleon (Napoleonic Code)
inheritance law
Opis:
Powołując na Kongresie Wiedeńskim Wolne Miasto Kraków (1815–1846), mocarstwa opiekuńcze: Austria, Rosja i Prusy postanowiły, iż w miejsce obowiązującego dotychczas na jego terytorium prawa francuskiego i austriackiego zostaną uchwalone nowe kodeksy: cywilny, karny, procedury cywilnej i procedury karnej. Przedmiotem artykułu w jego pierwszej części jest analiza prac kodyfikacyjnych prowadzonych w Krakowie w latach 1816–1818 przez Zgromadzenie Reprezentantów oraz powołany przez nie Komitet Prawodawczy. Efektem tych prac, prowadzonych pod nadzorem kierowanej przez rezydentów mocarstw opiekuńczych Komisji Organizacyjnej, było uchwalanie w 1818 r. 297 zasad prawa do projektowanych, ale ostatecznie niewprowadzonych kodyfikacji. W drugiej części artykułu przedstawiono szczegółową analizę uchwalenia 31 zasad prawa spadkowego do przygotowywanego nowego kodeksu cywilnego, który miał zastąpić obowiązujący w Krakowie od 1810 r. Kodeks Napoleona (Code Napoléon). Analiza ta wskazuje, w jakim stopniu krakowscy legislatorzy zamierzali oprzeć swoją kodyfikację na rozwiązaniach przyjętych w prawie francuskim.
Establishing the Free City of Krakow (1815–1846) at the Congress of Vienna, the protecting powers of Austria, Russia, and Prussia decided that new codes of laws would be adopted in place of the French and Austrian law that had been in force on its territory so far. The subject of this article in its first part is the analysis of codification works carried out in Krakow in the years 1816–1818 by the Assembly of Representatives and the Legislative Committee appointed by them. The result of this work, conducted under the supervision of the Organizing Commission headed by the residents of the protecting powers, was the enactment in 1818 of 297 principles of law to the proposed but ultimately not introduced codifications. The second part of the paper presents a detailed analysis of the adoption of 31 principles of inheritance law to the new civil code being prepared, which was to replace the Napoleonic Code (Code Napoléon). This analysis indicates to what extent the Krakow legislators intended to base their own civil codification on the solutions adopted in French law.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 13-36
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chilijski kodeks cywilny i przyczyna jego sukcesu
The Chilean Civil Code and the reason for its success
Autorzy:
Olszówka, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14971908.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil law
Latin American law
Chilean Civil Code
Siete Partidas
codification
prawo cywilne
prawo latynoamerykańskie
chilijski kodeks cywilny
kodyfikacja
Opis:
Kodeks cywilny Chile stanowi najważniejszą kodyfikację Ameryki Łacińskiej, ponieważ wpłynął na zdecydowaną większość systemów prawnych w regionie, a także poza nim. W samym Chile kodeks ten doskonale odpowiadał potrzebom kraju, który dążył do konsolidacji społecznej i politycznej oraz miał ambicję stać się lokalnym mocarstwem. Artykuł przedstawia tło historyczne prac nad kodeksem oraz prezentuje jego autora, którego zasługi dla procesu kodyfikacji i tworzenia tożsamości prawnej kontynentu są nie do przecenienia. Przede wszystkim jednak opisuje metodę pracy nad kodeksem składającą się z dwóch podstawowych etapów – konsolidacji prawa kolonialnego, a następnie kodyfikacji uwzględniającej rozwiązania wypracowane w różnych systemach prawnych, opierającej się na wielości źródeł i inspiracji. Kodeks miał osiągnąć równowagę między konserwatyzmem i tradycją, rozumianą jako prawo hiszpańskie, zwłaszcza Siete Partidas, a najnowszymi osiągnięciami nauki prawa w Chile, głównie z Kodeksu Napoleona, kładącymi nacisk na liberalizację stosunków gospodarczych. Ta cecha okazała się uniwersalna i ponadczasowa, co sprawiło, że kodeks odniósł sukces w Chile i stał się popularny na całym kontynencie.
The Chilean Civil Code constitutes the most important codification of Latin America as it affected the vast majority of legal systems in the region as well as beyond it. In Chile itself, the code perfectly responded to the needs of the country which was seeking social and political consolidation and had the ambition to become a local power. The article presents the historical background of the work on the Code and presents its author whose merits for the process of codification and for the creation of a legal identity of the continent cannot be overestimated. Above all, however, it describes the method of working on the code which consisted of two basic stages – the consolidation of colonial law and, subsequently, the codification which took into account solutions developed in various legal systems and was based on a multitude of sources and inspirations. The Code was meant to achieve a balance between conservatism and tradition, as understood by the Spanish law, especially the Siete Partidas, and the latest achievements of the legal science in Chile, mainly from the Napoleonic Code, which emphasized the liberalization of economic relations. This feature turned out to be universal and timeless, which made the Code a success in Chile and popular throughout the continent.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 101-125
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentowanie czynności przy opiekach „mniejszych” przez łódzki magistrat w latach 1832–1876
Documentation of the „minor” guardianships activities by magistrate of Łódź in the years 1832–1876
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189311.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rada familijna
opieka
Prezydent Miasta Łodzi
Kodeks Cywilny Krolestwa Polskiego
sąd pokoju
Krolestwo Polskie
family council
guardianship
President of Łodź
Civil Code of Polish Kingdom
court of peace
Kingdom of Poland
Opis:
Z chwilą wprowadzenia Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (1825 r.) pojawiło się rozróżnienie na opieki „większe” i „mniejsze”. Pierwsze urządzane były przy udziale sądów pokoju (dla bogatszych pupili), drugie – przy udziale urzędów lokalnych (dla uboższych). Dokumentowanie czynności opiek mniejszych było regulowane przepisami administracyjnymi. Dla nowej sprawy zakładane były osobne akta. Większość z nich zawierała pismo inicjujące ustanowienie opieki, jeden protokół posiedzenia rady familijnej i spis inwentarza majątku. Akta pupilarne rzadko dokumentowały więcej czynności. Na podstawie przesłanych wcześniej przez sądy i komisje rządowe wzorów, urzędnicy sporządzali protokoły posiedzeń rad familijnych i raporty o liczbie ustanowionych opiek. Raporty i korespondencja urzędowa między magistratem a organami sądowymi i administracyjnymi była dokumentowana w aktach generalnych.
The distinction between “major” and “minor” guardianships appeared with the Civil Code of Kingdom of Poland in 1825. The former was created with participation of the courts of peace (for wealthier pupils) and the latter – with the participation of local magistrates (for less wealthy). Documentation of the „minor” guardianships activities was regulated by administrative regulations. The separated court files were created for every new case. Most of them included document initiating the guardianship, one protocol of the family council’s meeting and the inventory of property. Custodial data rarely documented more activities. The magistrate officials created protocols of the family council’s meetings, and reports about the number of the guardianships establishments based on the forms sent by courts and the governmental commissions. Reports and official correspondence between magistrate and court’s and administrative authorities were documented in the general files.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 159-173
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność nieewidencjonowana – działalność gospodarcza?… Uwagi na tle prawa gospodarczego publicznego i prywatnego
Незарегистрированная деятельность – хозяйственная деятельность? Заметки в контексте публичного и частного хозяйственного права
Незареєстрована діяльність – господарська діяльність? Коментарі до публічного та приватного господарського права
Unregistered activity as economic activity? Comments on the interface between public and private economic law
Autorzy:
Wasilewski, Rafał Radek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090155.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
незарегистрированная деятельность
хозяйственная деятельность
хозяйственное право
предпринимательское право
Гражданский кодекс
незареєстрована діяльність
господарська діяльність
господарське право
підприємницьке право
Цивільний кодекс
działalność nieewidencjonowana
działalność gospodarcza
prawo gospodarcze
prawo przedsiębiorców
kodeks cywilny
unregistered activity
economic activity
commercial law
enterpreneurs law
civil code
Opis:
Na gruncie publicznego prawa gospodarczego prawodawca wykreował szczególny rodzaj działalności, który chociaż przedmiotowo jest tożsamy z działalnością gospodarczą, takiej działalności expressis verbis nie stanowi. Ten specyficzny rodzaj działalności uregulowany w art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców określany jest mianem działalności nieewidencjonowanej. O ile status tej działalności na gruncie prawa gospodarczego publicznego uznać należy za jednoznaczny, o tyle postrzeganie takiej aktywności ludzkiej przez pryzmat regulacji prawnej prawa cywilnego (przede wszystkim Kodeksu cywilnego) jest problematyczne. Analiza obydwu wskazanych ustaw w kontekście zasad redagowania tekstów aktu prawnego, a także wobec wykładni systemowej prowadzi do wniosku, że działalność nieewidencjonowana powinna być uznawana na gruncie prawa gospodarczego prywatnego za działalność gospodarczą lub zawodową. Powyższe świadczy o dysharmonii istniejącej pomiędzy prawem gospodarczym publicznym oraz prywatnym.
На підставі публічного господарського права законодавець створив особливий вид діяльності, який, хоча і є тотожним до господарської діяльності, не є такою діяльністю. Цей специфічний вид діяль- ності регулюється ст. 5.1 Права підприємців як незареєстрована діяльність. Якщо статус цієї діяльності за публічним господарським правом слід вважати однозначним, то сприйняття такої діяльності людини че- рез призму правового регулювання цивільного законодавства (насамперед Цивілного кодексу) є проблематичним. Аналіз обох зазначених актів у контексті принципів складання текстів нормативно-правового акту, а також у контексті системного тлумачення, дозволяє зробити висновок, що незареєстровану діяль- ність за приватним господарським правом слід розглядати як господарську або професійну діяльність. Вищесказане свідчить про дисгармонію між публічним та приватним господарським правом.
В рамках публичного хозяйственного права законодатель создал особый вид деятельности, ко- торый, хотя объективно идентичен хозяйственной деятельности, expressis verbis не является таковой. Этот специфический вид деятельности, регулируемый статьей 5 параграфа 1 Закона о предпринимателях, на- зывается незарегистрированной деятельностью. Если статус такой деятельности на почве публичного хо- зяйственного права следует считать однозначным, то восприятие такого рода человеческой деятельности через призму правовых норм гражданского права (прежде всего Гражданского кодекса) проблематично. Анализ обоих указанных актов в контексте принципов редактирования юридических текстов, а также в контексте системного толкования приводит к выводу, что незарегистрированная деятельность должна рассматриваться в рамках частного хозяйственного права как хозяйственная или профессиональная деятельность. Вышеизложенное доказывает дисгармонию, существующую между публичным и частным хозяйственным правом.
On the basis of public economic law, the legislator created a specific type of activity which, although the object is identical with economic activity, does not expressly constitute such activity. This specific type of activity regulated in Art. 5 sec. 1 on the rights of entrepreneurs is defined as unregistered activity. While the status of this activity under public economic law should be considered unambiguous, the perception of such human activity through the prism of the legal regulation of civil law (primarily the Civil Code) is problematic. The analysis of both of the aforementioned acts in the context of the principles of drafting the texts of a legal act, as well as the context of systemic interpretation, leads to the conclusion that unregistered activity should be regarded under private economic law as economic or professional activity. The above proves that there is a disharmony between public and private economic law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 185-198
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Meaning of Monstra in the Roman Law Tradition
Znaczenie pojęcia "monstra" w rzymskiej tradycji prawnej
Die Bedeutung von monstra in der römischen Rechtstradition
Autorzy:
Martínez, Antonio Villanueva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27177656.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
monstra
pax deorum
person
Rechtspersönlichkeit
Römisches Recht
Spanisches Zivilgesetzbuch
legal personality
Roman law
Spanish Civil Code
osoba
osobowość prawna
prawo rzymskie
hiszpański kodeks cywilny
Opis:
The starting point for understanding the concept of monstra in Roman law is an etymological analysis of concepts such as prodigia, promonstra. The evolution of the latter term led to the disappearance of the prefix prod-, meaning anticipation. Monstra thus became the realisation of a miracle, that is, an event foretold by the gods, which also represented a warning and the necessity to ritually sacrifice a monstrosity in order to restore the pax deorum. In Roman law, on the other hand, the term monstra meant any being or behaviour that was contrary to the law of nature and, consequently, to civil law. This broadened the perception of the term, which originally had a more precise religious as well as legal meaning.
Der Ausgangspunkt für das Verständnis des Begriffs monstra im römischen Recht ist eine etymologische Analyse von Begriffen wie prodigia, promonstra. Die Entwicklung des letztgenannten Begriffs führte zum Verschwinden der Vorsilbe prod-, die die Erwartung bezeichnete. Monstra wurden so zur Verwirklichung eines Wunders, d. h. eines von den Göttern vorhergesagten Ereignisses, das auch eine Warnung und die Notwendigkeit darstellte, eine Monstrosität rituell zu opfern, um die pax deorum wiederherzustellen. Im römischen Recht hingegen bezeichnete der Begriff monstra jedes Wesen oder Verhalten, das gegen das Naturrecht und damit gegen das Zivilrecht verstieß. Dies erweiterte die Wahrnehmung des Begriffs, der ursprünglich sowohl eine präzisere religiöse als auch eine juristische Bedeutung hatte.
Punktem wyjścia dla zrozumienia pojęcia monstra w prawie rzymskim jest analiza etymologiczna takich pojęć jak prodigia, promonstra. Ewolucja drugiego z tych pojęć doprowadziła do zaniku przedrostka prod-, oznaczającego oczekiwanie. Monstra stały się zatem urzeczywistnieniem cudu, czyli wydarzenia przepowiedzianego przez bogów, który stanowił również ostrzeżenie i konieczność rytualnego poświęcenie potworka w celu przywrócenia pax deorum. Z kolei w prawie rzymskim pojęcie monstra oznaczało każdą istotę lub zachowanie, które były sprzeczne z prawem natury, a w konsekwencji także z prawem cywilnym. Rozszerzono tym samym postrzeganie terminu, który pierwotnie miał bardziej precyzyjne znaczenie religijne oraz prawne.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2022, 15; 11-25
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081499.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2022, 1, 42; 9-27
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Prescription of transmission service easement
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145225.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie
prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2022, 1, 42; 9-27
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
Opis:
Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy koniecznością ochrony konsumenta można uzasadnić każde uregulowanie prawne? Uwagi na tle art. 117 § 2(1) k.c.
Can the need to protect consumers justify any legal regulation? Remarks on Article 117 § 2(1) of the Polish Civil Code
Autorzy:
Brzozowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077878.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
przedawnienie
kodeks cywilny
konsument
przedsiębiorca
limitation of claims
Civil Code
consumer
entrepreneur
Opis:
Dokonana w 2018 r. nowelizacja Kodeksu cywilnego wprowadziła nowe uregulowanie przedawnienia roszczeń przysługujących przeciwko konsumentom. Jego celem było wzmocnienie sytuacji prawnej dłużnika będącego konsumentem. Zgodnie z nowym art. 117 § 2(1) k. c., po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia takich roszczeń, a upływ terminu sąd uwzględnia z urzędu. Skutek przedawnienia jest więc niezależny od woli dłużnika będącego konsumentem. Autor artykułu wskazuje, że uregulowanie jest wadliwe, a koncepcja ochrony konsumenta została wykorzystana do osiągnięcia celów niezgodnych z założeniami tej ochrony. Zadaniem państwa jest bowiem zapewnienie konsumentowi pomocy w rozpoznaniu i ocenie jego sytuacji prawnej, nie zaś zastępowanie go w tej roli.
The amendment to the Polish Civil Code made in 2018 introduced a new regulation on limitations of claims against consumers. The aim was to strengthen the legal position of the consumer debtor. According to the new Article 117 § 2(1) of the Civil Code, after the expiry of the limitation period, satisfaction of such claims cannot be demanded and the lapse of the period is taken into account by the court ex officio. This effect is therefore independent of the will of the consumer debtor. The author of the article argues that the new regulation is flawed, and that the concept of consumer protection has been used to achieve goals that are incompatible with the objectives of such protection. The role of the state is to assist the consumer in recognising and assessing his legal position, not to replace him in that role.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 9; 10-17
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbiórka obiektu jako przedmiot umowy o roboty budowlane — glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 18.01.2018 r. (V CSK 283/17)
Demolition of the facility as the subject of the construction contract — commentary on Supreme Court judgment of 18 January 2018 (V CSK 283/17)
Autorzy:
Łazarewicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385210.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
kodeks cywilny
umowa o roboty budowlane
umowa o dzieło
rozbiórka obiektu
civil code
construction contract
specific work contract
demolition of the facility
Opis:
Glosowany wyrok dotyczy możliwości uznania rozbiórki obiektu za przedmiot umowy o roboty budowlane. Kwestia ta jest jednak związana z szerszym zagadnieniem o istotnym znaczeniu dla praktyki — określeniem kryteriów odróżniających umowę o roboty budowlane od umowy o dzieło. Celem artykułu jest wskazanie przesłanek umożliwiających delimitację obu umów, w tym przede wszystkim dokonanie wykładni pojęć „obiekt” i „roboty budowlane”. Odniesiono się również do zakresu podmiotowego umowy o roboty budowlane oraz zakresu przedmiotowego ochrony, którą ustawodawca zapewnił podwykonawcom robót budowlanych. W konsekwencji autorka dochodzi do wniosku, że wykonanie rozbiórki obiektu może stanowić przedmiot umowy o roboty budowlane. Ustalenie zastosowania wskazanych przepisów wymaga jednak zbadania w ramach konkretnej umowy świadczenia wykonawcy oraz jego przedmiotu, oceny realizowanej inwestycji stosownie do wymagań prawa budowlanego, jak również istnienia szczególnej postaci współdziałania inwestora z wykonawcą.
The commented judgment concerns the possibility of considering the demolition of the facility as the subject of a construction contract. This problem, however, is related to a broader issue of significant relevance to practice — setting criteria to distinguish a construction contract from a specific work contract. The purpose of the article is to indicate the premises enabling the delimitation of both contracts, including primarily the interpretation of the concept of object and construction works. Reference was also made to the subjective scope of the construction contract and the scope of protection that the legislature provided to subcontractors for construction works. As a result, the author comes to the conclusion that the demolition of the facility may be the subject of the construction contract. Determining the application of the indicated provisions, however, requires examination of the contractor's performance and its subject, assessment of the investment being implemented in accordance with the requirements of the construction law, as well as the existence of a specific form of cooperation between the investor and the contractor.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 11; 53-59
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozszerzenie ochrony konsumenckiej w kodeksie cywilnym
Extending consumer protection in the Civil Code
Autorzy:
Wiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052613.pdf
Data publikacji:
2020-05-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
ochrona konsumencka
kodeks cywilny
przedsiębiorca
konsument
consumer protection
civil code
entrepreneur
consumer
Opis:
Artykuł obejmuje analizę zmian w Kodeksie cywilnym dokonanych mocą art. 1 pkt 1–3 ustawy z 31.07.2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych, które wchodzą w życie 1.06.2020 r. Zakładają one rozszerzenie ochrony konsumenckiej w niektórych czynnościach prawnych z udziałem przedsiębiorców. Mają dotyczyć objęcia ochroną przewidzianą dla konsumentów osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niej charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zmiany należy ocenić negatywnie. Są one zbędne i prowadzą wyłącznie do pogłębienia istniejącego chaosu terminologicznego. Analiza przesłanek warunkujących rozszerzenie ochrony konsumenckiej prowadzi do wniosku, że taka osoba fizyczna korzysta z ochrony jako konsument w rozumieniu art. 221 k.c. W istocie jest to bowiem osoba fizyczna zawierająca z przedsiębiorcą umowę, która jest wyłącznie pośrednio związana z jej działalnością gospodarczą.
The article covers an analysis of changes in the Civil Code made by Article 1 point 1–3 of the Act of 31 July 2019 amending certain acts in order to limit regulatory burdens, which enter into force on 1 June 1 2020. Their assumption is to extend consumer protection in certain legal transactions with the participation of entrepreneurs. They are to concern the protection provided for consumers of a natural person concluding a contract directly related to his business, when the content of this contract indicates that he doesn't have a professional nature for him, resulting in particular from the subject of his business, made available under the provisions on Central Registration and Information on Economic Activity. Changes should be assessed negatively. They are unnecessary and lead only to the deepening of existing terminological confusion. The analysis of terms conditioning the extension of consumer protection leads to the conclusion that such a natural person enjoys protection as a consumer within the meaning of Article 221 of the Civil Code. In fact, it is a natural person concluding a contract with the entrepreneur who is only indirectly related to his business.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 5; 33-38
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies