Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kodeks cywilny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Wstrząsające wspomnienie uzurpacji Bonapartego?” – uchwalenie zasad prawa spadkowego do kodeksu cywilnego Wolnego Miasta Krakowa
„A shocking memory of Bonaparte’s usurpation?” – an enactment of the principles of law of succession to the Civil Code of the Free City of Krakow
Autorzy:
Michalik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189275.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Wolne Miasto Krakow
kodyfikacja
kodeks cywilny
zasady prawa
Code Napoleon (Kodeks Napoleona)
prawo spadkowe
Free City of Krakow
codification
civil code
principles of law
Code Napoleon (Napoleonic Code)
inheritance law
Opis:
Powołując na Kongresie Wiedeńskim Wolne Miasto Kraków (1815–1846), mocarstwa opiekuńcze: Austria, Rosja i Prusy postanowiły, iż w miejsce obowiązującego dotychczas na jego terytorium prawa francuskiego i austriackiego zostaną uchwalone nowe kodeksy: cywilny, karny, procedury cywilnej i procedury karnej. Przedmiotem artykułu w jego pierwszej części jest analiza prac kodyfikacyjnych prowadzonych w Krakowie w latach 1816–1818 przez Zgromadzenie Reprezentantów oraz powołany przez nie Komitet Prawodawczy. Efektem tych prac, prowadzonych pod nadzorem kierowanej przez rezydentów mocarstw opiekuńczych Komisji Organizacyjnej, było uchwalanie w 1818 r. 297 zasad prawa do projektowanych, ale ostatecznie niewprowadzonych kodyfikacji. W drugiej części artykułu przedstawiono szczegółową analizę uchwalenia 31 zasad prawa spadkowego do przygotowywanego nowego kodeksu cywilnego, który miał zastąpić obowiązujący w Krakowie od 1810 r. Kodeks Napoleona (Code Napoléon). Analiza ta wskazuje, w jakim stopniu krakowscy legislatorzy zamierzali oprzeć swoją kodyfikację na rozwiązaniach przyjętych w prawie francuskim.
Establishing the Free City of Krakow (1815–1846) at the Congress of Vienna, the protecting powers of Austria, Russia, and Prussia decided that new codes of laws would be adopted in place of the French and Austrian law that had been in force on its territory so far. The subject of this article in its first part is the analysis of codification works carried out in Krakow in the years 1816–1818 by the Assembly of Representatives and the Legislative Committee appointed by them. The result of this work, conducted under the supervision of the Organizing Commission headed by the residents of the protecting powers, was the enactment in 1818 of 297 principles of law to the proposed but ultimately not introduced codifications. The second part of the paper presents a detailed analysis of the adoption of 31 principles of inheritance law to the new civil code being prepared, which was to replace the Napoleonic Code (Code Napoléon). This analysis indicates to what extent the Krakow legislators intended to base their own civil codification on the solutions adopted in French law.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 13-36
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
Opis:
Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artykuł recenzyjny monografii Joanny Machut-Kowalczyk Rada familijna pod powagą sądu pokoju w świetle akt łęczyckich, zgierskich i łódzkich z lat 1809–1876
Autorzy:
Smyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609132.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
family council
civil law
Napoleon Code
rada familijna
prawo rodzinne
prawo cywilne
Kodeks Napoleona
Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego
Opis:
The review regards the monography dedicated to the institution of family councils on the land of central Poland in the XIXth century and includes a comprehensive analysis of the legal basis governing this institution, i.e. the regulations included in the Napoleonic Code and in the Civil Code of the Polish Kingdom. It also reveals the actual view of functioning of family councils in the practice of the peace courts of the provinces: Zgierz, Łęczyca and Łódź. The strong point of the reviewed study is utilizing the archival research, carried on by the author during the query at the National Archive in Łódź. The study constitutes the original solution of the research problem, not being undertaken broader in the current subject literature. 
Recenzja dotyczy monografii poświęconej instytucji rad familijnych na centralnych ziemiach polskich w XIX wieku. Zawiera kompleksową analizę podstaw prawnych regulujących tę instytucję, tj. przepisów zawartych w Kodeksie Napoleona i Kodeksie Cywilnym Królestwa Polskiego, oraz przedstawia rzeczywisty obraz jej funkcjonowania w praktyce sądów pokoju powiatów: zgierskiego i łęczyckiego. Mocną stroną recenzowanego opracowania jest wykorzystanie dogłębnych badań archiwalnych, przeprowadzonych przez autorkę podczas kwerendy w Archiwum Państwowym w Łodzi. Opracowanie stanowi oryginalne rozwiązanie problemu badawczego, niepodejmowanego szerzej w dotychczasowej literaturze przedmiotu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2015, 62, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpodstawne wzbogacenie pracownika
Unjust enrichment of an employee
Autorzy:
Gawron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693073.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
unjust enrichment
employee
civil code
labour code
bezpodstawne wzbogacenie
pracownik
kodeks cywilny
kodeks pracy
Opis:
In the article the author’s opinion on the employee’s liability regulated by the Labour Code provisions regarding unjust enrichment regulated in Articles 405–414 of the Civil Code is presented. First both forms of liability are identified and the earlier views of the case law and scholars on the employee’s liability for unjust enrichment are analysed. The author ultimately aims at entering into polemics with the current views of the representatives of science and the judiciary, to end with the thesis pointing to the need for the regulation of the Civil Code in matters relating to employee’s unjust enrichment.
W artykule przedstawiono opinię na temat styku odpowiedzialności pracowniczej uregulowanej przepisami Kodeksu pracy oraz odpowiedzialności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia z art. 405–414 Kodeksu cywilnego. Przedstawiono obie omawiane instytucje oraz dotychczasowe poglądy orzecznictwa oraz doktryny na temat odpowiedzialności pracowniczej z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, a nadto polemikę z aktualnymi poglądami przedstawicieli nauki i judykatury. Artykuł zamyka autorska teza o konieczności stosowania przepisów Kodeksu cywilnego do stosunku pracy w zakresie kondykcji.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 3; 109-119
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chilijski kodeks cywilny i przyczyna jego sukcesu
The Chilean Civil Code and the reason for its success
Autorzy:
Olszówka, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14971908.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil law
Latin American law
Chilean Civil Code
Siete Partidas
codification
prawo cywilne
prawo latynoamerykańskie
chilijski kodeks cywilny
kodyfikacja
Opis:
Kodeks cywilny Chile stanowi najważniejszą kodyfikację Ameryki Łacińskiej, ponieważ wpłynął na zdecydowaną większość systemów prawnych w regionie, a także poza nim. W samym Chile kodeks ten doskonale odpowiadał potrzebom kraju, który dążył do konsolidacji społecznej i politycznej oraz miał ambicję stać się lokalnym mocarstwem. Artykuł przedstawia tło historyczne prac nad kodeksem oraz prezentuje jego autora, którego zasługi dla procesu kodyfikacji i tworzenia tożsamości prawnej kontynentu są nie do przecenienia. Przede wszystkim jednak opisuje metodę pracy nad kodeksem składającą się z dwóch podstawowych etapów – konsolidacji prawa kolonialnego, a następnie kodyfikacji uwzględniającej rozwiązania wypracowane w różnych systemach prawnych, opierającej się na wielości źródeł i inspiracji. Kodeks miał osiągnąć równowagę między konserwatyzmem i tradycją, rozumianą jako prawo hiszpańskie, zwłaszcza Siete Partidas, a najnowszymi osiągnięciami nauki prawa w Chile, głównie z Kodeksu Napoleona, kładącymi nacisk na liberalizację stosunków gospodarczych. Ta cecha okazała się uniwersalna i ponadczasowa, co sprawiło, że kodeks odniósł sukces w Chile i stał się popularny na całym kontynencie.
The Chilean Civil Code constitutes the most important codification of Latin America as it affected the vast majority of legal systems in the region as well as beyond it. In Chile itself, the code perfectly responded to the needs of the country which was seeking social and political consolidation and had the ambition to become a local power. The article presents the historical background of the work on the Code and presents its author whose merits for the process of codification and for the creation of a legal identity of the continent cannot be overestimated. Above all, however, it describes the method of working on the code which consisted of two basic stages – the consolidation of colonial law and, subsequently, the codification which took into account solutions developed in various legal systems and was based on a multitude of sources and inspirations. The Code was meant to achieve a balance between conservatism and tradition, as understood by the Spanish law, especially the Siete Partidas, and the latest achievements of the legal science in Chile, mainly from the Napoleonic Code, which emphasized the liberalization of economic relations. This feature turned out to be universal and timeless, which made the Code a success in Chile and popular throughout the continent.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 101-125
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Civil law contracts at school – an outline
Umowy cywilno-prawne w szkole – zarys
Autorzy:
Balicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38695754.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo cywilne
kodeks cywilny
umowy
umowy nazwane
umowy nienazwane
Karta Nauczyciela
zatrudnienie
szkoła
civil law
civil code
contracts
nominate contracts
innominate contracts
Teachers’ Charter
employment
school
Opis:
Artykuł dotyczy różnych umów cywilno-prawnych i stosunków pracy, które można zawierać w polskich szkołach. Autor wskazuje na regulacje Karty Nauczyciela i inne przepisy prawne, które odnoszą się do tego problemu. W artykule są zarysowane także kompetencje dyrektora szkoły. Podmioty uprawnione do zawierania umów w imieniu szkoły to głównie ciała zarządzające daną szkołą, ale w praktyce szkolnej to właśnie dyrektor szkoły jest upoważniony do zawierania takich umów.
The article concerns various civil law contracts and employment relationships that can be concluded in Polish schools. The author points to the regulations of the Teachers’ Charter and other legal acts that refer to this matter. The competences of a school head are also outlined in the article. Subjects authorised to enter into contracts on behalf of schools are mainly school running bodies but in real life school circumstances, it is the school head that is authorised to enter into such contracts.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2014-2015, 10-11, 1; 61-75
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CODE CIVIL FRANÇAIS ET KODEKS CYWILNY POLONAIS
ANALIZA PORÓWNAWCZA KODEKSU CYWILNEGO FRANCUSKIEGO I POLSKIEGO
COMPARATIVE ANALYSIS OF THE POLISH AND FRENCH CIVIL CODES
Autorzy:
BETAŃSKA, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920288.pdf
Data publikacji:
2011-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
code civil
code civil polonais
code civil français
langue iuridique
kodeks cywilny
francuski kodeks cywilny
polski kodeks cywilny
analiza porównawcza
język prawny
civil code
Polish civil code
French civil code
legal language
comparative analysis
Opis:
Le Code civil est un recueil officiel des plus importantes dispositions législatives du droit civil. Il forme une base terminologique inestimable pour le traducteur. L’objectif de l’article est de présenter l’histoire du Code civil français et polonais et de montrer l’influence de l’acte français sur la terminologie de la langue contemporaine polonaise du droit civil. Un rappel historique sur la création de la première version officielle du Code de Napoléon en langue polonaise sert de point de départ pour traiter le problème de formation des termes dépourvus d’un équivalent dans les exemples tirés de la traduction effectuée par F.K. Szaniawski en 1808. Les emprunts faits par le traducteur même s’ils étaient mal vus et largement critiqués au début du XIXe siècle, sont finalement entrés dans la langue polonaise du droit, comme par exemple : hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]. L’auteur compare aussi la composition des deux codes ainsi que l’appellation de chaque unité de rédaction.
The Civil Code is one of the most important statutory instruments regulating civil matters in Poland and France. The aim of the paper is to make the readers acquainted with the development of the civil code in Poland and France and to show the impact of the French Code civil on the contemporary Polish legal language. The author presents techniques of providing equivalents for non-equivalent terminology applied in the translation of the Code rendered by F.K. Szaniawski in 1808. It is stressed here that despite the fact that borrowings, as a technique of providing equivalents which is highly criticised, still affected the Polish legal language (e.g. hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]).
Kodeks cywilny jest zbiorem najważniejszych przepisów prawa cywilnego. Stanowi dla tłumacza nieocenioną bazę terminologiczną. Celem artykułu jest przybliżenie historii francuskiego i polskiego kodeksu cywilnego oraz ukazanie wpływu, jaki wywarł akt francuski, na terminologię współczesnego polskiego języka prawa cywilnego. Przypomnienie historii powstawania pierwszej urzędowej wersji tłumaczenia Kodeksu Napoleona na język polski jest pretekstem do omówienia technik tworzenia terminów bezekwiwalentowych, na przykładach zaczerpniętych z tłumaczenia F.K. Szaniawskiego z 1808 r. Zastosowane przez niego zapożyczenia, mimo iż źle widziane i szeroko krytykowane na początku XIX w., ostatecznie weszły do polskiego języka prawnego oraz prawniczego, na przykład: hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]. Autorka porównuje także systematykę obu kodeksów oraz nazwy poszczególnych jednostek redakcyjnych.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2011, 8, 1; 9-18
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy człowiek ma prawo do samobójstwa?
Has man got the right to commit suicide?
Autorzy:
Tekliński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523603.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
autodestrukcja
samobójstwo
Konstytucja
kościół
kodeks cywilny
self-destruction
suicide
Constitution
church
civil code
Opis:
Śmierć towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów, podobnie jak i problematyka samobójstwa, które de facto stanowi istotę śmierci. Z formalnego punktu widzenia każdy człowiek ma prawo do samounicestwienia, wszak na pytanie: „kto mi zabroni?”, w każdym przypadku odpowiedź brzmieć musi: „nikt”. Poza sporem zatem pozostaje fakt, że jednostka ma faktyczną wolność do podjęcia decyzji o czasie i miejscu odejścia. Czy więc człowiek ma prawo do samobójstwa? Niniejsza publikacja stanowi próbę interdyscyplinarnego spojrzenia na prawo człowieka do autodestrukcji i jest podzielona na dwie części, aczkolwiek autor nie wyodrębnia ich podtytułami. Pierwsza poświęcona jest prezentacji poglądów, które mogą przemawiać za istnieniem prawa jednostki do samounicestwienia. Druga zaś koncentruje się na przedstawieniu tych racji, które zdaniem autora mogą prowadzić do wniosków przeciwnych. Przedstawione w opracowaniu rozważania kończy autor prezentacją krótkiej syntezy własnych poglądów na temat prawa człowieka do zadania sobie śmierci, jednak, zdając sobie sprawę ze złożoności poddanej analizie problematyki, kwestię udzielenia odpowiedzi na zadane w tytule pytanie, pozostawia otwartą.
Death has accompanied man since time immemorial, as well as the problem of suicide, which is, in fact, the essence of death. From a formal point of view, every person has the right to self-annihilation, after all the answer to the question: "who will forbid me?" is, in each case "no one". In addition to the dispute, the fact remains that the individual has the actual freedom to decide on the time and place of departure. So, is a man entitled to suicide? The article is an attempt to present an interdisciplinary view on human right to self-destruction and is divided into two parts, although the author does not separate them with subtitles. The first is devoted to the presentation of views that may speak for the existence of the right of the individual to self-annihilation. The second focuses on presenting the reasons which, according to the author, may lead to the opposite conclusions. The article ends with a presentation of a short synthesis of the author’s own views on human right to terminate his life, however, being aware of the complexity of the issue analyzed, the issue of answering the question asked in the title has been leaft open.
Źródło:
humanistica 21; 2018, 2; 97-128
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy koniecznością ochrony konsumenta można uzasadnić każde uregulowanie prawne? Uwagi na tle art. 117 § 2(1) k.c.
Can the need to protect consumers justify any legal regulation? Remarks on Article 117 § 2(1) of the Polish Civil Code
Autorzy:
Brzozowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077878.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
przedawnienie
kodeks cywilny
konsument
przedsiębiorca
limitation of claims
Civil Code
consumer
entrepreneur
Opis:
Dokonana w 2018 r. nowelizacja Kodeksu cywilnego wprowadziła nowe uregulowanie przedawnienia roszczeń przysługujących przeciwko konsumentom. Jego celem było wzmocnienie sytuacji prawnej dłużnika będącego konsumentem. Zgodnie z nowym art. 117 § 2(1) k. c., po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia takich roszczeń, a upływ terminu sąd uwzględnia z urzędu. Skutek przedawnienia jest więc niezależny od woli dłużnika będącego konsumentem. Autor artykułu wskazuje, że uregulowanie jest wadliwe, a koncepcja ochrony konsumenta została wykorzystana do osiągnięcia celów niezgodnych z założeniami tej ochrony. Zadaniem państwa jest bowiem zapewnienie konsumentowi pomocy w rozpoznaniu i ocenie jego sytuacji prawnej, nie zaś zastępowanie go w tej roli.
The amendment to the Polish Civil Code made in 2018 introduced a new regulation on limitations of claims against consumers. The aim was to strengthen the legal position of the consumer debtor. According to the new Article 117 § 2(1) of the Civil Code, after the expiry of the limitation period, satisfaction of such claims cannot be demanded and the lapse of the period is taken into account by the court ex officio. This effect is therefore independent of the will of the consumer debtor. The author of the article argues that the new regulation is flawed, and that the concept of consumer protection has been used to achieve goals that are incompatible with the objectives of such protection. The role of the state is to assist the consumer in recognising and assessing his legal position, not to replace him in that role.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 9; 10-17
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Damnum futurum (damnum infectum) – future damage. Comparative law study
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2204987.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
damnum infectum
damnum futurum
the Civil Code
the Code of Obligations
the damage anticipated but not yet sustained (future damage)
the BGB
kodeks cywilny
kodeks zobowiązań
szkoda przyszła
BGB
Opis:
W tekstach prawa rzymskiego na oznaczenie szkody przyszłej stosowane są dwa bliskoznaczne pojęcia damnum infectum i damnum futurum. W literaturze romanistycznej dawnej i współczesnej nie znajduje się szersze opracowanie, które udzieliłoby ostatecznej odpowiedzi na przyczynę stosowania dwóch określeń co do szkody przyszłej. Analiza źródeł w przedmiotowym opracowaniu pokazała, że oba pojęcia są bliskoznaczne. Szkoda przyszła została wprowadzona do art. 151 § 2 polskiego kodeksu zobowiązań z 1933 przy okazji uregulowania szkody zagrażającej z wadliwego budynku posadowionego na sąsiednim gruncie. W kodeksie cywilnym z 1964 r. został wprowadzony przepis art. 361 § 2, który pozwalałby rozwinąć konstrukcję szkody przyszłej, jednak judykatura jednoznacznie uznaje istnienie jedynie szkody już powstałej. W § 907 ust. 1 BGB istnieje konstrukcja dogmatyczna damnum infectum, jednak zagrożenie pochodzące z gruntu sąsiedniego jest traktowane jako naruszenie spokojnego posiadania. Stąd przyjęto konstrukcję taką, że właściciel gruntu zagrożonego może w przypadku szkody przyszłej wystąpić z actio negatoria. W doktrynie ekonomicznej analizy prawa szkoda przyszła została zaliczona do prawa deliktowego (Tort Law). Obie strony stosunków sąsiedzkich zobowiązane są do zachowania szczególnej ostrożności i efektywności swojego działania (zasada racjonalnego wyboru).
Źródło:
Themis Polska Nova; 2016, 1(10); 116-130
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Defender of the Marriage Bond in Secular Matrimonial Law in the Kingdom of Poland in the 19th Century
Autorzy:
Zarzycki, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618685.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
defender of the marriage bond
divorce
marriage annulment
legal separation of marriage
the Kingdom of Poland
the Civil Code of the Kingdom of Poland
obrońca węzła małżeńskiego
rozwód
unieważnienie małżeństwa
separacja prawna małżeństwa
Królestwo Polskie
Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego
Opis:
It was not until 1741, during the pontificate of Pope Benedict XIV, that the office of defender of the bond (defensor vinculi or defensor matrimonium) appeared in church matrimonial law. Next it was applied both to the matrimonial secular codifications in some European countries, as well as to partitioning legislation in our country. Until 1825, during the times of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland, in matrimonial cases there was applied the French legislation (the Napoleonic Code) which was of a highly secular character, and did not provide for the office of defender of the bond. Polish conservative factions, mainly the clergy of the Catholic Church, did not like such a state of affairs. There were postulated changes to matrimonial law regulations towards the confessional character, as well as implementation of the office of defender of the bond – following the ABGB pattern of 1811 in the Habsburg Monarchy – taking into account the domestic demands. The first attempts at reforms in this regard (1817–1818) ended in failure. Subsequent changes in marriage law, in the Kingdom of Poland, were implemented in 1825 under the name of the Civil Code of the Polish Kingdom. The Code would have allowed a defender of the bond to appear before a court in such cases as divorce, termination of marriage, or legal separation (“divorce from bed-and-board”). Such a state of affairs was still not appreciated by the Catholic clergy who ultimately led to the adoption of a new marriage law in 1836. New law was of a highly confessional character and referred to jurisdictions and laws of individual religious organizations. These provisions, as amended, were in force in Poland (in the former Kingdom of Poland) until 31 December 1945. 
Urząd obrońcy węzła małżeńskiego (defensor vinculi lub defensor matrimonium) pojawił się w małżeńskim prawie kościelnym dopiero w 1741 r. za pontyfikatu papieża Benedykta XIV. Później został recypowany do świeckich kodyfikacji małżeńskich w niektórych państwach europejskich, także w niektórych ustawodawstwach zaborczych na terenie naszego kraju. W czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego do 1825 r. w sprawach małżeńskich obowiązywało ustawodawstwo francuskie (Kodeks Napoleona), które miało rodowód wybitnie świecki i nie przewidywało instytucji obrońcy węzła małżeńskiego. Taki stan rzeczy nie podobał się polskim ugrupowaniom konserwatywnym, głównie duchowieństwu Kościoła katolickiego. Postulowano zmienić przepisy prawa małżeńskiego w kierunku konfesyjnym i wprowadzić instytucję obrońcy węzła małżeńskiego, za wzorcem ABGB z 1811 r. w Monarchii Habsburskiej, przy uwzględnieniu własnych rodzimych postulatów. Pierwsze próby reform w tym zakresie (1817–1818) zakończyły się fiaskiem. Kolejne zmiany prawa małżeńskiego w Królestwie Polskim udało się wprowadzić w 1825 r. pod nazwą Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego. Kodeks ten przewidywał udział obrońcy węzła małżeńskiego w takich sądowych sprawach małżeńskich, jak rozwód, unieważnienie małżeństwa czy separacja (zwana „rozłączeniem co do stołu i łoża”). Taki stan rzeczy nadal nie podobał się duchowieństwu katolickiemu, które doprowadziło ostatecznie do uchwalenia nowego prawa małżeńskiego w 1836 r. Nowe prawo miało charakter wybitnie konfesyjny i odsyłało do jurysdykcji i praw poszczególnych związków wyznaniowych. Przepisy te, ze zmianami, obowiązywały w Polsce, na terenie byłego Królestwa Polskiego, aż do 31 grudnia 1945 r.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentowanie czynności przy opiekach „mniejszych” przez łódzki magistrat w latach 1832–1876
Documentation of the „minor” guardianships activities by magistrate of Łódź in the years 1832–1876
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189311.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rada familijna
opieka
Prezydent Miasta Łodzi
Kodeks Cywilny Krolestwa Polskiego
sąd pokoju
Krolestwo Polskie
family council
guardianship
President of Łodź
Civil Code of Polish Kingdom
court of peace
Kingdom of Poland
Opis:
Z chwilą wprowadzenia Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (1825 r.) pojawiło się rozróżnienie na opieki „większe” i „mniejsze”. Pierwsze urządzane były przy udziale sądów pokoju (dla bogatszych pupili), drugie – przy udziale urzędów lokalnych (dla uboższych). Dokumentowanie czynności opiek mniejszych było regulowane przepisami administracyjnymi. Dla nowej sprawy zakładane były osobne akta. Większość z nich zawierała pismo inicjujące ustanowienie opieki, jeden protokół posiedzenia rady familijnej i spis inwentarza majątku. Akta pupilarne rzadko dokumentowały więcej czynności. Na podstawie przesłanych wcześniej przez sądy i komisje rządowe wzorów, urzędnicy sporządzali protokoły posiedzeń rad familijnych i raporty o liczbie ustanowionych opiek. Raporty i korespondencja urzędowa między magistratem a organami sądowymi i administracyjnymi była dokumentowana w aktach generalnych.
The distinction between “major” and “minor” guardianships appeared with the Civil Code of Kingdom of Poland in 1825. The former was created with participation of the courts of peace (for wealthier pupils) and the latter – with the participation of local magistrates (for less wealthy). Documentation of the „minor” guardianships activities was regulated by administrative regulations. The separated court files were created for every new case. Most of them included document initiating the guardianship, one protocol of the family council’s meeting and the inventory of property. Custodial data rarely documented more activities. The magistrate officials created protocols of the family council’s meetings, and reports about the number of the guardianships establishments based on the forms sent by courts and the governmental commissions. Reports and official correspondence between magistrate and court’s and administrative authorities were documented in the general files.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 159-173
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność nieewidencjonowana – działalność gospodarcza?… Uwagi na tle prawa gospodarczego publicznego i prywatnego
Незарегистрированная деятельность – хозяйственная деятельность? Заметки в контексте публичного и частного хозяйственного права
Незареєстрована діяльність – господарська діяльність? Коментарі до публічного та приватного господарського права
Unregistered activity as economic activity? Comments on the interface between public and private economic law
Autorzy:
Wasilewski, Rafał Radek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090155.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
незарегистрированная деятельность
хозяйственная деятельность
хозяйственное право
предпринимательское право
Гражданский кодекс
незареєстрована діяльність
господарська діяльність
господарське право
підприємницьке право
Цивільний кодекс
działalność nieewidencjonowana
działalność gospodarcza
prawo gospodarcze
prawo przedsiębiorców
kodeks cywilny
unregistered activity
economic activity
commercial law
enterpreneurs law
civil code
Opis:
Na gruncie publicznego prawa gospodarczego prawodawca wykreował szczególny rodzaj działalności, który chociaż przedmiotowo jest tożsamy z działalnością gospodarczą, takiej działalności expressis verbis nie stanowi. Ten specyficzny rodzaj działalności uregulowany w art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców określany jest mianem działalności nieewidencjonowanej. O ile status tej działalności na gruncie prawa gospodarczego publicznego uznać należy za jednoznaczny, o tyle postrzeganie takiej aktywności ludzkiej przez pryzmat regulacji prawnej prawa cywilnego (przede wszystkim Kodeksu cywilnego) jest problematyczne. Analiza obydwu wskazanych ustaw w kontekście zasad redagowania tekstów aktu prawnego, a także wobec wykładni systemowej prowadzi do wniosku, że działalność nieewidencjonowana powinna być uznawana na gruncie prawa gospodarczego prywatnego za działalność gospodarczą lub zawodową. Powyższe świadczy o dysharmonii istniejącej pomiędzy prawem gospodarczym publicznym oraz prywatnym.
На підставі публічного господарського права законодавець створив особливий вид діяльності, який, хоча і є тотожним до господарської діяльності, не є такою діяльністю. Цей специфічний вид діяль- ності регулюється ст. 5.1 Права підприємців як незареєстрована діяльність. Якщо статус цієї діяльності за публічним господарським правом слід вважати однозначним, то сприйняття такої діяльності людини че- рез призму правового регулювання цивільного законодавства (насамперед Цивілного кодексу) є проблематичним. Аналіз обох зазначених актів у контексті принципів складання текстів нормативно-правового акту, а також у контексті системного тлумачення, дозволяє зробити висновок, що незареєстровану діяль- ність за приватним господарським правом слід розглядати як господарську або професійну діяльність. Вищесказане свідчить про дисгармонію між публічним та приватним господарським правом.
В рамках публичного хозяйственного права законодатель создал особый вид деятельности, ко- торый, хотя объективно идентичен хозяйственной деятельности, expressis verbis не является таковой. Этот специфический вид деятельности, регулируемый статьей 5 параграфа 1 Закона о предпринимателях, на- зывается незарегистрированной деятельностью. Если статус такой деятельности на почве публичного хо- зяйственного права следует считать однозначным, то восприятие такого рода человеческой деятельности через призму правовых норм гражданского права (прежде всего Гражданского кодекса) проблематично. Анализ обоих указанных актов в контексте принципов редактирования юридических текстов, а также в контексте системного толкования приводит к выводу, что незарегистрированная деятельность должна рассматриваться в рамках частного хозяйственного права как хозяйственная или профессиональная деятельность. Вышеизложенное доказывает дисгармонию, существующую между публичным и частным хозяйственным правом.
On the basis of public economic law, the legislator created a specific type of activity which, although the object is identical with economic activity, does not expressly constitute such activity. This specific type of activity regulated in Art. 5 sec. 1 on the rights of entrepreneurs is defined as unregistered activity. While the status of this activity under public economic law should be considered unambiguous, the perception of such human activity through the prism of the legal regulation of civil law (primarily the Civil Code) is problematic. The analysis of both of the aforementioned acts in the context of the principles of drafting the texts of a legal act, as well as the context of systemic interpretation, leads to the conclusion that unregistered activity should be regarded under private economic law as economic or professional activity. The above proves that there is a disharmony between public and private economic law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 185-198
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EKWIWALENCJA POLSKICH I JAPOŃSKICH TERMINÓW PRAWNYCH W PRAWIE CYWILNYM
AN EQUIVALENCE STUDY OF POLISH AND JAPANESE TERMS IN CIVIL LAW
Autorzy:
HORIE, Yuki
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920556.pdf
Data publikacji:
2014-01-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
system przysposobienia zwykłego
system przysposobienia specjalnego
japoński Kodeks Cywilny
polski Kodeks Cywilny
ekwiwalencja
general adoption system
special adoption system
Japanese Civil Code
Polish Civil Code
equivalent
Opis:
W tym artykule terminologia występująca w polskim i japońskim prawie cywilnym została podzielona na cztery grupy: i) terminy posiadające ekwiwalenty o tym samym znaczeniu; ii) terminy w postaci hiperonimów lub hiponimów; iii) terminy posiadające ekwiwalenty, odnoszące się do nieco innej rzeczywistości; oraz iv) terminy, w których brak jest odpowiednich ekwiwalentów. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie trudności związanych z przekładem tej terminologii, jak i poruszenie zagadnie odnoszących się do terminologii wykorzystanej na sali sądowej, a różnej w obu tych krajach.
Comparing the terminology in Polish and Japanese civil law, it can be divided into thefollowing four groups; the first group, in which there are equivalents in both languages with thesame meaning; the second group, in which the equivalents exist, but in one language the semanticfield is wider; the third group, in which the equivalents exist, but their semantic fields to someextent are not identical; and the last one, in which there are no equivalents. In this article I wouldlike to analyze the Polish-Japanese legal terminology in accordance with that division into fourgroups.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 65-76
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Lump-sum Damages to the Mitigation – Compensatory Nature of the Contractual Penalty in the Polish Law on the Background of Solutions Adopted by the 19th-Century Civil Law
Autorzy:
Fermus-Bobowiec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618777.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
contractual penalty
damages
fulfillment of the contract
Napoleonic Code
civil law in force during the partitions of Poland
obligations code
civil code
kara umowna
odszkodowanie
wykonanie umowy
Kodeks Napoleona
prawo cywilne obowiązujące na ziemiach polskich pod zaborami
kodeks zobowiązań
kodeks cywilny
Opis:
The present paper addresses the institution of the contractual penalty and its normative reflection in the Polish 20th-century civil law, presented on its 19th-century background. Within the scope of presented institution, the considerations included civil law which was in force during the partitions of Poland (Napoleonic Code, ABGB, BGB, Code of Laws of the Russian Empire – volume 10) and then obligations code and current civil code. It has enabled to show that the juridical construction of the contractual penalty in the contemporary civil law is based on the 19th-century normative solutions.
Podjęta w artykule problematyka dotyczy instytucji kary umownej i jej normatywnego odzwierciedlenia w polskim prawie cywilnym XX w., ukazanego na tle dorobku dziewiętnastowiecznej cywilistyki. W zakresie prezentowanej instytucji rozważania objęły prawo cywilne obowiązujące na ziemiach polskich pod zaborami (Kodeks Napoleona, ABGB, BGB, tom X Zwodu Praw Cesarstwa Rosyjskiego), a następnie kodeks zobowiązań i obecnie obowiązujący kodeks cywilny. Pozwoliło to pokazać, iż konstrukcja jurydyczna kary umownej we współczesnym prawie cywilnym została oparta na dziewiętnastowiecznych rozwiązaniach normatywnych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies