- Tytuł:
-
The Typology of Sanctity: the Kiev-Pechary Patericon and the Kobzar of Taras Shevchenko
Typologia świętości: kijowsko-pieczarski Paterikon i Kobziarz Tarasa Szewczenki - Autorzy:
- Bigun, Ol′ga Al′bertivna (Ol′ga Bigun)
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/440865.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
- Tematy:
-
typology
reception
hagiographic literature
Kiev-Pechery Patericon
Kobzar (Piper)
Taras Shevchenko (1814-1861)
typologia
recepcja
literatura hagiograficzna
Kijowsko-Pieczerski Paterikon
Kobziarz
Taras Szewczenko (1814-1861) - Opis:
-
This article is a part of the thesis Ambivalency of the Byzantism in Taras
Shevchenko’s Works. The aim of the article is to present the reception of one of the
most important records of Orthodox-Christian literature – the Kiev-Pechery
Patericon (The Patericon of the Kiev Caves Monastery (Lavra) reflected in the
works of Taras Shevchenko. The cultural, historical and comparative analysis will
describe the usage of the typology of the image of the sacred place in the Kiev-
Pechery Patericon and the Kobzar of the Ukrainian poet. The examination of
Shevchenko’s work in the context of the Byzantine spiritual tradition reveals the
common and distinctive features (i.e. similarities and differences) in the reception of
the concept of “sanctity”. First of all, the image of the sacred place or the shrine is
particularly important in this context, as it corresponds to the Christian tradition and
displays a number of important characteristics such as, for example, a personal
intrusion of God, associated with a miracle, the connection of the place with other
sacred centers, a special, beneficial influence of the sacred place on the people living
in the vicinity, the ecclesiastical deeds of its inhabitants etc. It is noticeable that
all the enumerated features are characteristic of the description of the cloisters in
Shevchenko’s works. In addition of the conception “Kiev – Jerusalem”, the poet
develops the idea “Kiev-Pechery Lavra – Athos”, which must have been borrowed
from the hagiographies of the Kiev-Pechery Patericon. Moreover, the image of the
Church is distinguished by its ambivalence. The results of the research can be used
for courses in the History of Ukrainian Literature and in Literary Theory, in textbooks
and training aids, in further comparative studies of Shevchenko’s works. The
results are addressed to philologists and researchers of Ukrainian literature. The
academic novelty of this article consists in presenting the typology of the image of
the sacred place in the Kiev-Pechery Patericon and the Kobzar of Taras Shevchenko.
For the first time it has become the object of individual research, in the course of
which theoretical aspects and comparative levels of this problem have been delineated.
Artykuł jest częścią tezy (dysertacji) pt. Ambiwalencja bizantynizmu w dziełach Tarasa Szewczenki. Celem artykułu jest przedstawienie recepcji jednego z największych zapisów chrześcijańskiej literatury prawosławnej – Kijowsko111 Pieczarskiego Paterikonu (Paterikonu monasteru kijowskich pieczar, ławry) oświetlonego w dziełach Tarasa Szewczenki. Analiza kulturowa, historyczna oraz porównawcza opisze zastosowanie typologii do wizji świętego miejsca w Kijowsko- Pieczarskim Paterikonie i Kobziarzu ukraińskiego poety. Badanie dzieła Szewczenki w kontekście bizantyńskiej tradycji duchowej ujawnia wspólne i dystynktywne cechy (np. podobieństwa i różnice) w recepcji koncepcji „świętości”. Przede wszystkim, wizja świętego miejsca albo miejsca kultu jest szczególnie ważna w tym kontekście, tak jak to odpowiada chcześcijańskiej tradycji i obrazuje wiele ważnych właściwości, takich jak na przykład osobowe wtargnięcie (interwencja) Boga, skojarzone z cudem, złączenie (danego) miejsca z innymi ośrodkami świętymi, szczególny dobroczynny wpływ świętego miejsca na ludzi żyjących w okolicy, na duchowe uczynki jej mieszkańców itd. Godne uwagi jest to, że wszystkie wymienione cechy są charakterystyczne dla klasztorów w dziełach Szewczenki. Dodatkowo z koncepcji „Kijowa - Jerozolimy” poeta rozwija ideę „Kijowsko- Pieczarskiej Ławry – Atosu”, która musi mieć zapożyczenie z hagiografii Paterikonu Kijowsko-Pieczarskiego. Co więcej, wizję Kościoła rozpoznaje się (wyróżnia się) przez jego (tę) ambiwalencję. Wyniki badań mogą być zastosowane w kursach historii ukraińskiej literatury i teorii literatury, w podręcznikach i jako środek pomocniczy do ćwiczeń, w dalszych studiach porównawczych nad dziełami Szewczenki. Wyniki są adresowane do filologów i badaczy literatury ukraińskiej. Na nowość naukową artykułu składa się przedstawienie typologii wizji miejsca świętego w Paterikonie Kijowsko-Pieczarskim i Kobziarzu Tarasa Szewczenki. Po raz pierwszy stało się to obiektem indywidualnego badania, w toku którego zostały określone aspekty teoretyczne i porównawcze poziomy tego problemu. [polski przekład: Marek Mariusz Tytko] - Źródło:
-
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 97-116
2299-9922 - Pojawia się w:
- Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki