Temat: Klerycy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie za rządów rektora bł. ks. Romana Sitki (1936–1941)
The Higher Theological Seminary in Tarnów under the rector of Bl. Fr. Roman Sitko (1936–1941)
Autorzy:: Soprych, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340863.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: diecezja tarnowska
seminarium
II wojna światowa
klerycy
WSD Tarnów
powołania
diocese of Tarnów
seminary
World War II
seminarians
vocations
Opis:: Seminarium Duchowne w Tarnowie w ciągu dwóch wieków istnienia szczyciło się wieloma i wielkimi postaciami rektorów, a jeden z nich, ks. Roman Sitko, został wyniesiony do chwały ołtarzy. Osoba błogosławionego Rektora wciąż inspiruje, nie tylko kapłanów i alumnów WSD w Tarnowie czy WSD w Rzeszowie, ale także osoby świeckie. Jego całkowite oddanie sprawie powołań i dobrej formacji nowych kapłanów zasługuje na opracowanie. W artykule tym został ukazany fragment historii tarnowskiego seminarium, kiedy urząd rektorski sprawował ks. Sitko – skład kadry wychowawczej i profesorskiej, liczby alumnów i nowo wyświęconych kapłanów. Nie pominięto też wręcz ojcowskich relacji pomiędzy rektorem i alumnami, co sprzyjało dobrej atmosferze formacji. Cenne są tu przywoływane fragmenty świadectw ówczesnych kleryków. Zaprezentowano także sytuację seminarium w trudnym czasie II wojny światowej, kiedy jego budynek został zajęty przez Wehrmacht. Nie przeszkodziło to jednak w kontynuowaniu formacji kleryków. Rektor Sitko zorganizował ośrodek w Błoniu koło Tarnowa, gdzie podjął się przygotowania kleryków do święceń kapłańskich. Ostatecznie został za to aresztowany i osadzony w więzieniu. Po roku aresztu trafił do obozu Auschwitz, gdzie ukoronował całkowite oddanie sprawie tarnowskiego seminarium i kleryków męczeńską śmiercią.
During the two centuries of its existence, the Seminary in Tarnów boasted many great rectors, including Fr. Roman Sitko, who was elevated to the glory of the altars. The blessed person of the rector still inspires not only priests and graduates of the Major Seminary in Tarnów or the Major Seminary in Rzeszów, but also lay people. His dedication to the question of vocations and the good formation of the new priests deserves to be taken into account. This article presents a fragment of the history of the seminary in Tarnów, during which the rector's office was held by Fr. R. Sitko – the composition of the educational and professorial staff, the number of alumni and newly ordained priests. The paternal relationship between him as the rector and the seminarians is shown, which facilitated an atmosphere of good formation. The quoted fragments of testimonies of seminarians of the time are valuable here. It also shows the situation of the seminary during the difficult time of the outbreak of World War II and the occupation of the building by the Wehrmacht. However, this did not prevent the continuation of the formation of seminarians. Rector Sitko organized a center in Błonie near Tarnów, where the process of clerical preparation for priestly ordination continued. He was soon arrested and imprisoned for that. After a year of arrest, he ended up in Auschwitz, where he confirmed his absolute devotion to the case of the Seminary and seminarians with a martyr's death.
Źródło:: UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2023, 28, 3; 5-22
2543-8379
Pojawia się w:: UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Inwentarz zespołu „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie” z zasobu Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie
Autorzy:: Krucki ks., Łukasz
Mizerka, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158302.pdf
Data publikacji:: 2022-12-22
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Gniezno
seminary
Archdiocese of Gniezno
seminarians
Catholic education
seminarium duchowne
archidiecezja gnieźnieńska
klerycy
szkolnictwo katolickie
Opis:: Założone w 1960 roku przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie zostało zobowiązane do gromadzenia, przechowywania, opracowywania oraz udostępniania archiwaliów związanych z dziejami archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej. W jego zasobie ważne miejsce zajmuje zespół „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie”, który odzwierciedla skomplikowane dzieje jednego z najstarszych seminariów funkcjonujących na ziemiach polskich. Seminarium duchowne w Gnieźnie zostało założone przez abp. Stanisława Karnkowskiego w 1602 roku. Erekcja ta przypadła jednak na niesprzyjające czasy, stąd też okazała się nietrwała. W 1718 roku abp Stanisław Szembek dokonał ponownego ustanowienia seminarium i powierzył jego zarząd misjonarzom św. Wincentego à Paulo. W tej formie przetrwało ono do 1835 roku. Po kasacie zgromadzenia w zaborze pruskim abp Marcin Dunin postanowił przekształcić seminarium gnieźnieńskie w zakład kształcący kleryków w zakresie praktycznym. Rozwiązanie to przetrwało do 1927 roku, mimo iż w latach 1875-1886 seminarium było zamknięte na skutek kulturkampfu. W 1927 roku kard. August Hlond dokonał reorganizacji studiów seminaryjnych. W Gnieźnie ustanowił pełne studium filozoficzne dla kleryków z archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej. W trakcie II wojny światowej w gmachu uczelni Niemcy urządzili szkołę policyjną. Zajęcia seminaryjne wznowiono dopiero w kwietniu 1945 roku. W 1953 roku kard. S. Wyszyński doprowadził do scalenia w Gnieźnie studiów filozoficznych i teologicznych. Od 1998 roku gnieźnieńskie seminarium stanowi część Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przy zachowaniu własnej osobowości prawnej i odrębności organizacyjnej. Bogata tradycja gnieźnieńskiego seminarium sprawiła, że z jego działalności zachował się okazały zasób archiwalny. Obejmuje on 376 jednostek, które odnoszą się do dokumentacji wytworzonej po 1718 roku. Nie zachowały się bowiem wcześniejsze dokumenty wytwarzane przez kancelarię seminaryjną, co uświadamia drukowany inwentarz dołączony do niniejszego opracowania. Uwzględnia on archiwalia, z których można wyodrębnić następujące tematyczne grupy aktowe: wychowankowie; regulaminy i programy nauczania; biblioteka; dochody i rozchody; kontrakty i rachunki; majątek Braciszewo; inwentarze; korespondencja; konwikt arcybiskupi; seminarium zagraniczne; rekolekcje kapłańskie; akta budowlane.
Founded in 1960 by Primate Stefan Wyszynski, the Gniezno Archdiocesan Archive was assigned with the role of collecting, preserving, processing and providing access to archival materials related to the history of the Archdiocese and Metropolis of Gniezno. The ‘Ecclesiastical Seminary in Gniezno’ fond, which reflects the complicated history of one of the oldest seminaries functioning in the Polish lands, occupies an important place in its collection. The Gniezno Seminary was founded by Archbishop Stanisław Karnkowski in 1602. However, its erection witnessed unfavourable times, and consequently proved unsustainable. In 1718, Archbishop Stanisław Szembek re-established the seminary and entrusted its administration to the missionaries of St Vincent à Paulo. It survived in that form until 1835. After the dissolution of the congregation under the Prussian partition, Archbishop Marcin Dunin decided to transform the Gniezno seminary into a practical education facility for seminarians. This form of institution survived until 1927, although the seminary was closed in 1875–1886 as a result of the kulturkampf. In 1927, Cardinal August Hlond reorganized the seminary’s studies. In Gniezno, he established a full philosophical study for seminarians from the archdioceses of Gniezno and Poznań. During World War II, the Germans set up a police school in the building. Seminar classes did not resume until April 1945. In 1953, Cardinal S. Wyszyński managed to consolidate philosophical and theological studies in Gniezno. Since 1998, the Gniezno seminary has been part of the Faculty of Theology of the Adam Mickiewicz University in Poznań, while retaining its own legal personality and organizational distinctiveness. The rich tradition of the Gniezno seminary has resulted in a preservation of extensive archival resource concerning its activities. It includes 376 units that refer to documentation produced after 1718. This is because the earlier documents produced by the seminary’s registry have not survived, as evidenced by the printed inventory report accompanying this study. It includes archives with distinguishable thematic groups of files: alumni; regulations and curricula; library; income and expenditure; contracts and accounts; Braciszewo estate; inventories; correspondence; archbishop’s boarding school; foreign seminary; priestly retreats; construction records.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 143-178
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Candidates for the Priesthood in Poland A.D. 2020: A Research Report
Autorzy:: Pawlina, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1603592.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: seminarzyści
klerycy
kandydaci do kapłaństwa
powołania
młodzież
seminarian
vocations
candidates for the priesthood
youth
Opis:: The article essentially aims at answering who were the Polish young men wishing to become priests in 2020 as compared with the candidates who entered Polish seminaries in 2000. The answer was based on quantitative and qualitative surveys conducted in 2000 and 2019 among seminarians at the very beginning of their priestly formation. The questionnaires, though exposing great cognitive possibilities, cannot measure what concerns the mystery of vocation or faith. Despite these limitations, the obtained results have allowed us to find out, for example, where the seminarians came from and what their backgrounds were. They also show their interests, the level of their general and religious knowledge as well as their values. Of importance was to get to know their visions of the priesthood and the Church. The present paper, as a synthesis of the study published in book form, gives a profile of the contemporary candidate for the priesthood. The results of the research can be used by formators and all those who make arrangements for the introduction of the new Ratio Institutionis in Poland.
Artykuł odpowiada zasadniczo na dwa pytania: kim jest młody człowiek pragnący zostać księdzem w 2020 r. oraz kim byli kandydaci wstępujący do seminarium w roku 2000. Odpowiedzi uzyskano dzięki badaniom ilościowym i jakościowym przeprowadzonym w roku 2000, a następnie w roku 2019 wśród tych, którzy do seminarium wstąpili, ale jeszcze nie rozpoczęli formacji. Badania ankietowe, choć dają duże możliwości poznawcze, to jednak nie mierzą tego, co dotyczy tajemnicy powołania czy też wiary. Pomimo tych ograniczeń uzyskane wyniki pozwalają na to, aby dowiedzieć się dla przykładu skąd pochodzą wstępujący do seminariów, z jakich rodzin i środowisk się wywodzą. Analiza wyników przeprowadzonych badań ukazuje też sferę ich zainteresowań, poziom wiedzy ogólnej i religijnej oraz świat wartości. Ważną sprawą jest też ukazanie wizji kapłaństwa i Kościoła, jaką mają ci, którzy pragną w nim służyć. Niniejszy artykuł – stanowiący syntezę badania, które w całości ukazało się w formie książkowej – tworzy pewnego rodzaju portret współczesnego kandydata do kapłaństwa. Wyniki prezentowanych badań mogą posłużyć formatorom seminaryjnym oraz tym wszystkim, którzy przygotowują wprowadzenie w Polsce nowego Ratio Institutionis.
Źródło:: Verbum Vitae; 2021, 39, 2; 451-469
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Kłopot z niepokornymi
Autorzy:: Kapuściak, Bartosz (1983- ).
Powiązania:: Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 4, s. 132-135
Data publikacji:: 2021
Tematy:: Główny Zarząd Polityczny (Wojsko Polskie ; 1944- )
Główny Zarząd Informacji Wojska Polskiego
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Klerycy
Wojsko
Kapelani wojskowi
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:: Z punktu widzenia ideologii marksizmu-leninizmu Kościół katolicki głosił ideologię wrogą komunizmowi. Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego (później WSW) dokładał wszelkich starań aby kadry WP i ich rodziny maksymalnie separować od związków z kościołem katolickim. Istotnym problemem od 1959 roku stała się służba poborowych - kleryków. Jak pisze autor - dodatkowym utrudnieniem był fakt zdecydowanie wyższego poziomu intelektualnego, jaki prezentowali alumni wobec zwykłego szeregowego. Namawiali żołnierzy do niedzielnych nabożeństw czy wspólnych modlitw. Stąd też oficerowie kontrwywiadu i SB prowadzili pracę operacyjną pozyskując współpracowników wśród alumnów. Z czasem tajni współpracownicy spośród kleryków byli przez oficerów WSW przekazywani Służbie Bezpieczeństwa, a teczki z adnotacjami o nim przekazywane do terenowych Wydziałów IV SB. Ale wydaje się, że państwo chcąc osłabić Kościół wcielaniem kleryków do wojska tylko instytucję Kościoła wzmocniło.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Formacja kandydatów do kapłaństwa w archidiecezji gnieźnieńskiej w okresie potrydenckim (do końca XVIII wieku)
Formation of candidates for priesthood in Gniezno Archdiocese in post-Trent period (un-til the end of 18th century)
Autorzy:: Zabraniak, Sławomir
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/23967909.pdf
Data publikacji:: 2017-10-31
Wydawca:: Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:: kapłaństwo
archidiecezja gnieźnieńska
Łowicz
reforma trydencka
Kościół katolicki
klerycy
Gniezno
seminarium
seminaria katolickie
Opis:: Działalność duszpasterska jest najważniejszą misją Kościoła. Jej celem jest udzielanie człowiekowi pomocy na drodze do osobistego zbawienia. Przygotowanie więc duszpasterzy, osób odpowiedzialnych za tę posługę, należy do najdelikatniejszych i najważniejszych zadań, od których zależy przyszłość ewangelizacji ludzkości. Od samych początków istnienia Kościoła starano się wypracować kryteria doboru i formacji duchownych. Przełomem był sobór trydencki (1545-1563), na którym nakazano zakładać seminaria duchowne i przygotowywać w nich przyszłych duszpasterzy katolickich. W archidiecezji gnieźnieńskiej do końca XVIII w. założono trzy seminaria duchowne. Pierwsze działało przy kolegium jezuitów w Kaliszu w latach 1593-1621. Kolejne seminarium ufundował prymas Stanisław Karnkowski przy katedrze w Gnieźnie w 1598 r. Rozpoczęło ono działalność ok. 1603 r. W 1718 r. jego prowadzenie przejęli misjonarze św. Wincentego a Paulo (lazaryści), którzy poświęcali się pracy formacyjnej przyszłych duszpasterzy. Pod koniec XVII w. prymas Michał Radziejowski ufundował i erygował seminarium w Łowiczu. Na synodzie archidiecezjalnym w 1720 r. zobowiązano każdego kandydata do kapłaństwa, by przebywał przez dwa lata w seminarium duchownym przed przyjęciem święceń kapłańskich. Klerycy przebywali w seminariach średnio od 1,5 do 4 lat. Zdobywali tam niezbędną wiedzę do pracy duszpasterskiej i formację ascetyczną.
Pastoral activity is the most important mission of the Church. Its objective is to provide assistance to individuals on the path to personal salvation. Therefore, preparing the priests, persons responsible for providing such assistance, is among the most sensitive and most important tasks, on which future of evangelization of mankind depends. Since the very beginning of existence of the Church, efforts were made to develop criteria for selection and formation of priests. The breakthrough moment was the Council of Trent (1545–1563), which introduced the requirement of establishing theological seminaries and educating future Catholic priests there. In Gniezno archdiocese, by the end of 18th century, three seminaries were formed. First one was attached to Jesuit college in Kalisz, in 1593–1621. The next seminary was founded by Primate Stanisław Karnkowski in 1598; it was attached to Gniezno cathedral. It has commenced operation about 1603. In 1718, it was taken over by missionaries of St. Vincent de Paul (Lazarites), who devoted themselves to formation of future priests. At the end of 17th century, Primate Michał Radziejowski has founded and installed a seminary in Łowicz. During the archdiocese synod in 1720, an obligation was introduced for all priest candidates to spend two years in a seminary before receiving ordination. Seminarians spent in average 1,5 to 4 years at the seminary. There, they gained knowledge necessary for pastoral work and ascetic formation.
Źródło:: Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 183-198
9788394837433
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pobór kleryków do wojska jako forma represji władz komunistycznych wobec Kościoła katolickiego. Alumni-żołnierze archidiecezji poznańskiej
Conscription of Clerics to the Army as a Form of Repression of the Communist Authorities against the Catholic Church. Alumni-Soldiers of the Archdiocese of Poznań
Autorzy:: Wilczyński, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039291.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu
archidiecezja poznańska
Ludowe Wojsko Polskie
klerycy w wojsku
army
clerics in the army
Archbishop's Seminary in Poznań
Poznań Archdiocese
People's Polish Army
Opis:: Po raz pierwszy poboru kleryków do służby w Ludowym Wojsku Polskim dokonano w 1955 roku. Była to nowa metoda represji zastosowana wobec Kościoła katolickiego, zaś jej celem było zniechęcenie kandydatów do kapłaństwa do realizacji obranej drogi życiowej. Kres tym prześladowaniom położył dopiero wybór papieża-Polaka na Stolicę Piotrową. Ogółem w latach 1955-1979 represjonowano 2.713 kleryków w całej Polsce.Artykuł omawia tło historyczne, motywacje władz komunistycznych, przeciwdziałanie ze strony Episkopatu Polski i poszczególnych hierarchów, akcentując w sposób szczególny działania ochronne podejmowane przez duchowieństwo archidiecezji poznańskiej wobec młodzieży kleryckiej służącej w Ludowym Wojsku Polskim. Podstawą źródłową była korespondencja kleryków z przełożonymi seminarium oraz opracowania dotyczące najnowszej historii państwa i Kościoła.
For the first time, clerics were conscripted for service in the People's Polish Army in 1955. It was a new method of repression applied to the Catholic Church, and its aim was to discourage candidates for priesthood to pursue their chosen way of life. The ending of this persecution was laid only by the election of the Polish Pope to the Holy See. In total, in the years 1955-1979 2,713 clerics were repressed throughout Poland.The article discusses the historical background, motivations of the communist authorities, counteraction on the part of the Polish Episcopate and individual hierarchs, emphasizing in particular the protective actions taken by the clergy of the Poznań Archdiocese towards the clerical youth serving in the People's Polish Army. The source basis was the correspondence of seminarians with the superiors of the seminar and studies on the recent history of the state and the Church.
Źródło:: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2017, 12; 173-207
1731-0679
Pojawia się w:: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nieznane stronice czasopism polskich seminarzystów z Wilna
Unknown Pages from the Periodicals of Polish Alumni from Vilnius
Неизвестные страницы польских журналов семинаристов из Вильна
Autorzy:: Zając, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953257.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: семинарные журналы
Духовная семинария в Вильне
семинаристы
«Еос»
«Евхаристическая жизнь»
«Семинарный звонок»
czasopisma seminaryjne
seminarium duchowne w wilnie
klerycy
„eos”
„życie eucharystyczne”
„dzwonek seminaryjny”
seminary periodicals
theological seminary in vilnius
clerics
“eos”
“eucharistic life”
“seminarian bell”
Opis:: Studies of student press before 1945 completely omit over 80 titles of periodicals edited and published by the students of Polish episcopate and monastic theological seminaries. Clerics of Theological Seminary in Vilnius were the authors of three periodicals edited there: “Eos”, “Eucharistic Life” and “Seminarian Bell”. Articles, reports and chronicles included in those periodicals enhance – apart from the literature – many other fields of science, most of all history, especially the history of the Church. Moreover, they enrich Polish cultural landscape. In those works we can find information about life in the Theological Seminary in Vilnius and its student community as well as their attitude to general social issues connected with culture.
В разработках, касающихся студенческой прессы до 1945 г., абсолютно не указаны более 80 названий журналов, редактируемых и издаваемых польскими студентами епархиальных и монастырских духовных семинарий. Семинаристы Духовной семинарии в Вильне были авторами трех издаваемых там журналов: «Еос», Евхаристическая жизнь», «Семинарный звонок». Статьи, отчеты и хроники, размещенные в них, пополняют, кроме литературы, много других областей науки, прежде всего историю, а именно историю костела, делают богатым польский культурный пейзаж. Мы находим в них информацию о жизни Духовной семинарии в Вильне и ее студенческом обществе, а также отношние әтой среды к общим правилам, связанным с культурой, по которым живет человечество.
Źródło:: Studia Podlaskie; 2015, 23
0867-1370
Pojawia się w:: Studia Podlaskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Klerycy z Administratury Apostolskiej w Czeskim Cieszynie studiujący na Wydziale Teologicznym Cyryla i Metodego w Pradze
Clerics from Apostolic Administration in the Czeski Cieszyn studying at the Catholic Theological Faculty of St. Cyril and Methodius in Prague
Autorzy:: Tokarz, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/560493.pdf
Data publikacji:: 2014-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Zaolzie
Śląsk Cieszyński
seminarium
klerycy
Litomierzyce
Administratura Apostolska
Cieszyn Silesia
seminary
clerics
Apostolic Administration
Opis:: Administratura Apostolska w Czeskim Cieszynie nierozerwalnie łączy się z historią Śląska Cieszyńskiego oraz Polaków, którzy jako mniejszość narodowa znaleźli się poza granicami własnej ojczyzny. Dzieje tej struktury administracyjnej obrazują także skomplikowane losy Kościoła katolickiego w Czechosłowacji pod wpływami rządów komunistycznych w trudnym dla niego okresie po II wojnie światowej. Śląsk Cieszyński jest to region na granicy polsko-czeskiej, podzielony obecnie wzdłuż rzeki Olzy. Początkowo należał do Polski, następnie do Królestwa Czech, a po I wojnie światowej stał się obiektem sporu między nowo powstałymi państwami: Polską i Czechosłowacją. Rejon ten zamieszkiwali w większości Polacy, a po podziale w 1920 roku duża ich część znalazła się po zachodniej stronie rzeki Olzy. Obszar ten z czasem zaczęto nazywać Zaolziem. Kościół katolicki na tym terenie należał do diecezji wrocławskiej. Po II wojnie światowej w 1947 roku powstała Administratura Apostolska w Czeskim Cieszynie, która istniała do roku 1978, aż została oficjalnie włączona do archidiecezji ołomunieckiej. Większą część obszaru tej struktury zajmowało Zaolzie zamieszkałe początkowo w większości przez Polaków. Od roku 1953 do 1990 wszyscy klerycy z tej części Czechosłowacji kształcili się oficjalnie w Wyższym Seminarium Duchownym w Litomierzycach. Przyjeżdżali tam również klerycy z tzw. Administratury Apostolskiej w Czeskim Cieszynie. Wielu z nich wywodziło się z polskiej mniejszości Zaolzia. Część deklarowała się jako Czesi, część jako Polacy. W dokumentach litomierzyckiej uczelni możemy odnaleźć alumnów z nazwiskami polsko brzmiącymi lub po prostu czeskimi. Większość z nich urodziła się jednak na terenie Zaolzia.
Apostolic Administration in the Czeski Cieszyn is inextricably linked with the history of Cieszyn Silesia and the Polish community, which found themselves as a minority beyond the borders of their own country. History of this administrative structure also illustrates the complicated fate of the Catholic Church in Czechoslovakia under the influence of communist authority in the difficult period after World War II. Cieszyn Silesia is a region on the Polish-Czech border, currently divided along the river Olza. Originally belonged to the Poland, then to the Kingdom of Bohemia and after World War I became the object of a strife between the fledging states Poland and Czechoslovakia. This region was inhabited by the majority of Poles and many of them found themselves outside their homeland. Area on the west side of Olza river began to be called Zaolzie. The Catholic Church in this territory belonged to the diocese of Wroclaw. After World War II in 1947, the Apostolic Administration was established in the Czeski Cieszyn. It existed to 1978, when was officially incorporated into the Archdiocese of Olomouc. Zaolzie took the greater part of the area of this structure and was originally inhabited mostly by Poles. From 1953 to 1990, all clerics from this part of Czechoslovakia formally educated in the only official seminary in Litomierzyce. Students from Apostolic Administration in the Czech Cieszyn also came there. Many of them descended from the Polish minority in Zaolzie. Some declared as Czechs, the other as Poles. In documents of seminary in Litomierzyce we can find clerics with Polish-sounding or just Czech surnames. Most of them, however, were born in Zaolzie.
Źródło:: Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 309-317
0867-8294
Pojawia się w:: Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki