Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Klaryski" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Stan badań nad śląskimi klasztorami klarysek
    State of research on Silesian monasteries of Poor Clares
    Autorzy:
    Szawan, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595677.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    klasztor; klaryski; Wrocław; Strzelin; Głogów;
    monastery; Poor Clares; Wrocław; Strzelin; Głogów;
    Opis:
    W średniowieczu powstały na Śląsku trzy klasztory klarysek: we Wrocławiu, Strzelinie i Głogowie. Niniejszy artykuł omawia stan badań dotyczący tych trzech klasztorów. Treści artykułu koncentrują się na polskiej historiografii dotyczącej klasztorów klarysek oraz aktualnych kwestiach, do których badacze przywiązują duże znaczenie. Artykuł ukazuje także dalsze możliwości podejmowania badań historycznych.
    In Silesia, in the medieval period, three monasteries of the Poor Clares were established, sequentially in Wrocław, Strzelin and Głogów. The article presents the state of research on all three monasteries. The talks focused on the literature of monasteries, revealing issues which researchers have dealt with so far. It also presents further opportunities for research.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 345-356
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Fraktem Panny śpiewały”. Powrót zapomnianych technik do życia koncertowego – doświadczenia wykonawcze
    Autorzy:
    Piech, Teresa
    Misiaszek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/972690.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    siostry klaryski
    arie łacińskie
    cantus fractus
    Stary Sącz
    piękno w sacrum
    Opis:
    Convent annals, instruments that have survived the convent’s tempestuous history, and a small number of preserved musical documents attest to the advanced and sophisticated musical culture of the Convent of the Poor Clares in Stary Sącz. The term “frakt” that appears in various documents has puzzled musicologists and musicians alike. Given the paucity of primary sources, it is difficult to formulate a clear definition of this concept. The Poor Clares of Stary Sącz developed their own system of musical notation, but no information indicating how it should be interpreted has survived.The article presents a performance hypothesis on the interpretation of the Poor Clares’ musical notation, taking into account the current state of scholarship and the author’s experience as a performing musician.
    Źródło:
    Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 190-201
    9788364615184
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła rękopiśmienne klasztoru klarysek gnieźnieńskich w Archiwum Archidiecezjalnym W Gnieźnie. Stan wiedzy, prezentacja spuścizny i możliwości badawcze
    Manuscript sources from the Poor Clares Convent in Gniezno held in the Archdiocesan Archive in Gniezno: Our knowledge, legacy and research opportunities
    Autorzy:
    Przybyłowicz, Olga Miriam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783782.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    monastycyzm
    klaryski
    Gniezno
    archiwalia
    rękopisy
    monasticism
    the Poor Clares
    archival material
    manuscripts
    Opis:
    The aim of the article is to present and analyse the manuscript legacy of the Poor Clares Convent in Gniezno. After the dissolution of the convent in the nineteenth century (likely the second half), this legacy was transferred to the Archive of the Metropolitan Chapter, and is currently held in the Archdiocesan Archive in Gniezno. So far, researchers have not been particularly interested in studying this material. This collection consists of manuscripts, documents and parchment diplomas, most of which are in the form of loose records (AKM – A Cap) – over 2,500 items and over 4,000 cards. 27 manuscripts are held in a few collections: six items in the fonds of the Poor Clares Convent (ZKG) and 21 in the division of the Archive of the Metropolitan Chapter (A. Cap. B). The latter relate to economic and accounting matters. The manuscripts fall into three categories: a legal and normative category which comprises monastic rules and constitutions (two documents), a category which includes liturgical books (five) and the records on the ceremony of taking the veil, and the most numerous group – material relating to economic and accounting matters. The third category contains 10 manuscripts of expenses and/or income of the convent (even the oldest one from 1613), the inventory of the Poor Clares’ rural property of 1593, and 10 items dating back to the second half of the eighteenth century containing settlements with the convent’s serfs in the town of Kostrzyn and villages which belonged to this monastic congregation. A precious document that fits into the monastic literary output of the early modern period is the code entitled “The books of all matters of the Gniezno Convent of the Poor Clares. This is a catalogue of all the nuns who ever took monastic vows in this convent, both dead and alive. This is also the inventory of the whole property of the convent, its farm income and privileges […] diligently written in 1609 AD”. The code consists of 802 paper pages with several dozen types of handwriting. The data it contains are prosopographic and economic (over half of them) details, information about the realities of life and the functioning of this enclosed community. Despite being a small collection, the manuscripts are an extremely valuable legacy due to the wide range of information they contain. Loose records have an even greater amount of information. A comprehensive and detailed study of the material mentioned above, particularly the economic and accounting manuscripts, will shed light on the methods of managing the convent estate, the finances of the congregation in the sixteenth-eighteenth centuries, and the functioning of the convent in the urban economy and society of Gniezno in the early modern period. Only a detailed analysis will make it possible to answer a number of questions about the internal affairs of the convent, its material culture, the everyday life of the nuns, and above all the convent estate: the profitability of the property, a budget, the structure of income statement accounts and the standard of living of the nuns.
    Celem artykułu jest prezentacja i wstępna analiza spuścizny rękopiśmiennej klasztoru klarysek w Gnieźnie, która po kasacie klasztoru trafiła w XIX stuleciu, zapewne drugiej jego połowie, do Archiwum Kapituły Metropolitalnej, obecnie zaś znajduje się w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie. Do tej pory cieszyła się ona niewielkim zainteresowaniem badaczy. Na zbiór składają się rękopisy, dokumenty i dyplomy pergaminowe, z których większość znajduje się w aktów luźnych – AKM – A Cap. Luzy po klaryskach to ponad 2500 jednostek i ponad 4000 kart. 27 rękopisów przechowywanych jest w kilku zespołach: sześć jednostek w zespole Zakon Klarysek w Gnieźnie (ZKG), zaś 21 w dziale Archiwum Kapituły Metropolitalnej - A. Cap. B – te ostatnie dotyczą spraw gospodarczo-rachunkowych. W grupie rękopisów można wyróżnić trzy kategorie: prawno-normatywne, czyli reguły i konstytucje (dwa egzemplarze), księgi liturgiczne (pięć) oraz ceremoniał obłóczyn, a także rachunkowo-gospodarcze. Ta ostatnia grupa jest najliczniejsza. Obejmuje dziesięć rękopisów expensów i\lub perceptów konwentu począwszy od najstarszego z 1613 r., ponadto inwentarz majątku wiejskiego klarysek z 1593 r. i dziewięć jednostek z drugiej połowy XVIII w. zawierających rozliczenia z poddanymi w mieście klasztornym Kostrzynie oraz wsiach należących do wspólnoty. Bezcennym kodeksem, wpisującym się w twórczość piśmiennicza klasztorów epoki nowożytnej jest egzemplarz zatytułowany: „Księgi wszystkich spraw konwentu gnieźnieńskiego zakonu S. Klary. To jest katalog wszystkich sióstr zakonnych w tym klasztorze od pamięci ludzkiej professowanych żywych i zmarłych. Przytem inwentarz wszystkich dóbr prowentów także i przywilejów tegoż klasztoru […] pilnie pisane w roku pańskim 1609”. Ma 802 papierowe strony na których znajduje się dukt kilkudziesięciu rąk. Jego tematyka to zarówno dane prozopograficzne, jak i gospodarcze (ponad połowa wpisów), a także informacje o realiach życia i funkcjonowaniu klauzurowej wspólnoty. Szeroki wachlarz informacji zamieszczonych w rękopisach pozwala na stwierdzeni iż mimo stosunkowo niewielkiego zbioru jest to spuścizna niezwykle cenna. Jeszcze większy ładunek informacji przynoszą akta luźne. Szczegółowe, żmudne badania, szczególnie rękopisów rachunkowo-gospodarczych, zawierających informacje o świecie rzeczy i ludzi, pozwolą w przyszłości na poznanie kwestii zarządzania majątkiem, kondycję finansową wspólnoty w XVI-XVIII stuleciu, w końcu sposobu funkcjonowania klasztoru w gospodarce miejskiej i społeczeństwie Gniezna epoki nowożytnej. Dopiero drobiazgowa analiza sprawi, że będzie można udzielić odpowiedzi na wiele pytań dotyczących spraw wewnętrznych konwentu, kultury materialnej i życia codziennego zakonnic, a przede wszystkim gospodarki klasztornej: dochodowości dóbr, bilansowania budżetu, struktury perceptów i expensów, poziomu życia zakonnic.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 317-336
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia organów w najstarszych polskich klasztorach sióstr klarysek
    The history of the church organs in the oldest polish monasteries of the Clarisse Sisters
    Autorzy:
    Matog, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217537.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    organy
    klaryski
    Stary Sącz
    Kraków
    pipe organ
    Order of St. Clares
    Cracow
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę szczegółowego opracowania historii organów w dwóch najstarszych polskich klasztorach sióstr klarysek: w Starym Sączu i Krakowie. Pierwsza wzmianka o organach w kościele klasztornym w Starym Sączu pochodzi z 1599 r. W 1618 r. zawarto umowę na wybudowanie nowego instrumentu z organmistrzem Andrzejem ze Lwowa. W 1698 r. Krzysztof Lenartowicz zobowiązał się do powiększenia organów o sekcję pozytywu. Instrument ten, znajdujący się w prezbiterium, został zlikwidowany w 1889 r. Na początku roku następnego ukończono w nawie głównej montaż nowych organów, zbudowanych przez firmę Gebrüder Rieger z Jägerndorf. Instrument ten istnieje do chwili obecnej, a jego osobliwością są dwa stoły gry: jeden dla świeckiego organisty (po stronie nawy głównej), drugi dla siostry zakonnej (w chórze zakonnym). Przy świątyni znajduje się kaplica św. Kingi. W 1748 r. na jej wyposażeniu znajdował się pozytyw, natomiast obecny instrument pochodzi z 1897 r. i również jest dziełem firmy Gebrüder Rieger z Jägerndorf. Na przestrzeni wieków pozytywy istniały również w innych miejscach starosądeckiego klasztoru: w kaplicy zwanej „Loretem” oraz w chórze zakonnym. Do dziś w klasztornych zbiorach zachowały się dwa niezwykle cenne pozytywy przenośne, pochodzące zapewne z epoki baroku. W kościele św. Andrzeja przy klasztorze sióstr klarysek w Krakowie instrument istniał już w połowie XV w. Nowe organy powstały między 1666 a 1675 r. Kolejny instrument, zlokalizowany w prezbiterium, został wybudowany w latach 1776-1779 przez Jana (?) Sitarskiego z Krakowa. Organy były kilkakrotnie naprawiane. Do chwili obecnej zachował się jedynie rokokowy prospekt po tym instrumencie. Istniejące za prospektem obecne organy zostały ukończone w 1908 r. przez Aleksandra i Kazimierza Żebrowskich z Krakowa. Oprócz instrumentu w prezbiterium kościół klasztorny był wyposażony w pozytyw stojący na chórze zakonnym. Pierwsza wzmianka o naprawie tamtejszego instrumentu pochodzi z 1778 r., natomiast ok. 1793 r. chór zakonny wyposażono w nowy pozytyw, kilkakrotnie remontowany, a następnie w 1909 r. przekazany do kościoła „na Puszczy” w Dukli. Przedstawione w artykule dzieje organów świadczą o bogatej kulturze muzycznej zakonu sióstr klarysek.
    The article constitutes an attempt at a detailed study of the history of church organs in the two oldest Polish monasteries of the Clarisse Sisters: in Stary Sącz and in Cra-cow. The first mention of the organ in the monastery church in Stary Sącz comes from 1599. In 1618 a contract to build a new instrument was signed with an organ builder Andrzej from Lvov. In 1698 Krzysztof Lenartowicz committed himself to add a posi-tive section to the organ. The instrument, located in the presbytery, was removed in 1889. At the beginning of the following year a new organ, built by Gebrüder Rieger company from Jägerndorf, was installed in the main aisle. The instrument exists until the present day and its characteristic features are two consoles: one for a lay organ player (on the side of the main aisle), the second for a nun (in the convent choir). In 1748 there was a positive in the church chapel of St. Kinga, while the present instrument comes from 1897 and was also built by the Gebrüder Rieger company from Jägerndorf. During the ages positives were present also in other parts of the Stary Sącz Convent: in the chapel called “Loret” and in the convent choir. Until the present day two extremely valuable, most probably baroque, portable positives have remained. In St. Andrew’s Church at the Clarisse Convent in Cracow an organ was present already in the half of the 15th century. A new instrument was built between 1666 and 1675. Another one, located in the presbytery, was built in the years 1776-1779 by Jan (?) Sitarski from Cracow. The organ was frequently repaired. Only a rococo prospect from this instrument has remained until the present day. The present organ behind the prospect was completed in 1908 by Aleksander and Kazimierz Żebrowski from Cra-cow. Apart from the instrument in the presbytery, the convent church was furnished with a positive located in the convent choir. The first mention of a reparation of the instrument comes from 1778, while about 1793 the convent choir was furnished with a new positive, renovated several times and transferred to the Church of St. John from Dukla Forest in 1909. The history of the organs presented in the article testify to the rich musical culture of the Clarisse Order.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 33-66
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła rękopiśmienne do dziejów polskich klarysek w czasach stanisławowskich (1764-1795)
    Autorzy:
    Pięta, Zenon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047739.pdf
    Data publikacji:
    1974
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    klaryski
    źródła
    rękopisy
    XVII wiek
    Poor Clares
    sources
    manuscript
    17th century
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1974, 29; 272-279
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokumenty i dyplomy klasztoru klarysek w Gnieźnie. Sposoby uwierzytelniania dokumentów w praktyce kancelaryjnej konwentu św. Klary. Inwentarz
    Documents and diplomas of the Poor Clares convent in Gniezno. Methods of authenticating documents in the practice of the convent of St. Clare. Inventory
    Autorzy:
    Przybyłowicz, Olga Miriam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602564.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    klaryski
    Gniezno
    pergaminy
    dyplomy
    dokumentacja
    archiwalia
    Poor Clares
    parchments
    diplomas
    documentation
    archives
    inventory
    Opis:
    Celem artykułu jest prezentacja oraz analiza oryginalnych akt i dyplomów pergaminowych klarysek gnieźnieńskich znajdujących się w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie pod kątem praktyki kancelaryjnej wypracowanej przez stulecia w klasztorze. Przedmiotem zainteresowania był także sposób uwierzytelniania dokumentów oraz problematyka piśmienności samych zakonnic. Kwerendą objęto dyplomy pergaminowe ze zbioru Dyplomy Gnieźnieńskie oraz dokumenty pomieszczone w zespole Akta Kapituły Metropolitalnej seria Luzy Zakon Klarysek (A Cap. Luzy O 14-52). To ponad 2500 jednostek i ponad 4000 kart. Wyselekcjonowano 161 oryginałów, w tym 3 dyplomy pergaminowe. Wszystkie zostały umieszczone w Aneksie do artykułu. Dokumenty były uwierzytelniane podpisami i/lub odbiciem tłoka pieczętnego przez papier lub na papierze. Zachowały się dwa typy – jeden o kształcie ostroowalnym, wskazujący na jego średniowieczną proweniencję, analogiczny do znanych z publikacji tłoków pieczętnych innych klasztorów żeńskich, m.in. klarysek w Skale i Krakowie. Drugi typ to tłok okrągły, który zaczął być stosowany na dokumentach wspólnoty od drugiej dekady XVIII stulecia. Językiem dominującym dokumentów jest polski, ponadto zdarzają się pojedyncze akta sporządzone w języku łacińskim – to głównie listy do osób duchownych, rzadziej świeckich. Wyróżniono 8 rzeczowych kategorii akt: kontrakty, które stanowią największą część zbioru – 77, ugody – 25, nadania – 16, listy – 11, potwierdzenia – 8, poświadczenia – 7, zezwolenia – 7 oraz inne – 10. Zostały one uwierzytelnione przez 31 ksień. Jak wynika z analizy duktów pisma, dwie przełożone z XVII stulecia przygotowały pojedyncze akta własnoręcznie. Natomiast z kolejnego stulecia pochodzi siedem takich przykładów, w XIX wieku zaś ksieni sporządziła jeden dokument. W XVIII wieku niektóre dokumenty wystawiła też siostra sprawująca urząd sekretarki, a w jednym przypadku dukt pisma wskazuje na szeregową zakonnicę (1762). Należy przypuszczać, że większość dokumentów wspólnoty przygotowywali pisarze publiczni bądź urzędnicy klasztoru, np. prokuratorzy dóbr lub też franciszkanie z pobliskiego konwentu gnieźnieńskiego, z którymi klaryski były w dobrych relacjach, jak wynika z treści akt i klasztoru i prowincji.
    The aim of this article is to present and analyse the original files and parchment diplomas of the Poor Clares of Gniezno as regards office practice, including the methods of authenticating documents in the monastery and the degree of literacy of the nuns themselves. The documents are held by the Archdiocese Archives in Gniezno. The material and topical division of archives was also presented. The query covered parchment diplomas from the Gniezno Diplomas collection and documents from loose files kept in the AKM – A Cap section. The loose files - are over 2,500 units and over 4,000 cards. 161 originals were selected, including three parchment diplomas. All of them are included in the Appendix. Documents were authenticated by signatures and/or stamping a seal by paper or on paper. Two types have survived – one with a pointed-oval shape, indicating the medieval provenance of the seal, which has analogies to the well-known stamps of other female monasteries, e.g. Poor Clares in Skala and Cracow. The second type is a round stamp that began to appear on documents from the second decade of the 18th century. The dominant language is Polish, moreover, there are individual files written in Latin – mainly letters to clergy, but also to laypeople. Eight material categories were distinguished: contracts – the largest part of the collection – 77, settlements – 25, postings – 16, letters – 11, confirmations – 8, certificates – 7, permits – 7, others – 10. They were authenticated by 31 abbesses. In the 17th century, two superiors prepared individual files themselves, because we are dealing with the identification of hands thanks to their signatures. On the other hand, there are seven such cases in the next century, and one in the 19th century. In addition, two documents were prepared by a sister who served as a secretary in the first half of the 18th century, and one by a regular nun in 1762. It should be assumed that the remaining documents came from the hand of public writers, prosecutors of the monastery of the Poor Clares or Franciscans from the nearby Gniezno convent, with which the sisters maintained – as is clear from the records of monastics and provinces – good relations.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 359-418
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura muzyczna w klasztorze Klarysek w Starym Sączu
    Autorzy:
    Garnczarski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669321.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Poor Clares Monastery
    life music
    music collection
    band
    organist
    klaryski
    klasztor
    życie muzyczne
    zbiory muzyczne
    kapela
    organista
    Opis:
    Big impact on the life of Church and on the public and cultural sphere has the formation of the new forms of religious life in Europe of the twelfth and thirteenth-century. So it was in Poland in the case of the monasteries of Poor Clares, especially Poor Clares in Stary Sacz which developed the rich musical life. Helpful in this regard were the structure of monastic life with various functions and ministries. Among them we find many serving liturgical music and not only and assigned to sisters of a special musical abilities. Moreover, sisters have led regular singing practice; learned new songs and even composed themselves. Inside the monastery acted religious band, for which the instruments were purchased; in a different period the monastic band functioned, employing also secular musicians, in addition to constantly employed organists. Sisters maintained also close contacts with the clergy who visiting the monastery brought ordered by Sisters liturgical books, among them a musical. In this way library of the monastery enriched by the book, which today are relics of the highest quality and sources of the specialized research on the culture of the monastery of Stary Sacz.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Książka drukowana w zbiorach bibliotecznych klarysek wrocławskich w XVI–XVII wieku
    Printed Book in the Library Collection of the Wrocław Poor Clares in 16th and 17th Centuries
    Autorzy:
    Sutowicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433649.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Wrocław Poor Clares
    old prints
    monastery libraries
    modern age culture
    wrocławskie klaryski
    starodruki
    biblioteki klasztorne
    kultura nowożytna
    Opis:
    Opactwo św. Klary we Wrocławiu, jako jeden z ważniejszych ośrodków monastycznych na Śląsku, reprezentowało w okresie nowożytnym elitarną kulturę religijną. Po przyjęciu w 1677 roku konstytucji zgodnych z ustawami soboru trydenckiego mniszki weszły w nowy etap rozwoju życia wewnętrznego, który przyniósł także wzbogacenie zbiorów biblioteki klasztornej o nowe tytuły. Analiza zachowanych jednostek ze zbioru starodruków tej proweniencji pozwala dostrzec konserwatywny i monastyczny profil kultury klarysek, które pozostawały otwarte na nowe prądy duchowości oraz kontemplatywną formę modlitwy osobistej. Wśród autorów mniszki wyróżniały członków Towarzystwa Jezusowego oraz benedyktynów, poszukując ich przede wszystkim w kręgu kultury niemieckojęzycznej.
    The St Clare Abbey in Wrocław, one of the most important monastic centres in Silesia, epitomizes very high religious culture in the modern age. Having accepted the 1677 constitutions that respected the Law of the Council of Trent, the nuns entered a new period of their inner life development, which also led to an improvement to their cloister library. The analysis of the preserved old prints contained in this collection reveals a very traditional and monastic profile of the culture of Wrocław Poor Clares, who remained open to new spiritual trends and contemplative ways of individual prayer. Among the authors, the nuns would opt for the members of the Jesuit Order and Benedictines, especially those from the German language culture.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 249-275
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo kulturowe świętej Kingi. Ze zbiorów Biblioteki Sióstr Klarysek w Starym Sączu
    St Kinga’s Cultural Heritage. From the Library Collection of the Poor Clares in Nowy Sącz
    Autorzy:
    Mirek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019575.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Stary Sącz
    św. Kinga
    klaryski
    zbiory muzyczne
    biblioteka klasztorna
    St Kinga
    the Poor Clares
    music collections
    monastery library
    Opis:
    From 14 June to 25 August  2013, the “Dawna Synagoga” Gallery, one of the branches of the District Museum in Nowy Sącz, hosted the exhibition "St Kinga’s Cultural Heritage". The purpose of this exhibition was to show a wider audience the artistic heritage of the Poor Clares Monastery in Stary Sącz. Most of the exhibits were presented outside the monastery walls for the first time. Among them were items belonging to St Kinga, valuable works of handicraft, the oldest written texts, as well as sculptures and paintings of high artistic value from the 15th to the 18th centuries.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 213-233
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół św. Andrzeja w Krakowie
    L’EGLISE ST ANDRÉ A CRACOVIE
    Autorzy:
    Świszczowski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537443.pdf
    Data publikacji:
    1949
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    „Liber beneficiorum” Długosza
    kościół św. Idziego i św. Adrzeja w Krakowie
    kościół św. Andrzeja historia
    charakter obronny kościoła
    klaryski
    Opis:
    L'église st André à Cracovie, qui remonte à la fin du Xl-e s., est un des plus importants monuments romans de Pologne. Récemment encore, sa forme primitive était entièrement cachée par les constructions ajoutées au cours des siècles. Des travaux de conservation ont été entrepris en 1947. On devait conserver tous les monuments anciens ayant quelque valeur et éliminer tout ce qui déformait la masse de l’église. On a ainsi laissé la vieille constiuction du toit, probablement du XVII-e s., et le mur oriental supérieur de style gothique. On a recouvert la sacristie d’un toit peu élevé pour ne point cacher la frise romane des arcades. On a également retenu une petite chapelle baroque, en raison de précieux stucs. On a abaissé le terrain à l’entour de l'église. Le seul fragment entièrement reconstruit à neuf, c'est le faîte nord du transept; les autres travaux avaient surtout pour but de dégager la forme première et de l’assurer. On a enlevé _les pierres qui muraient les^ fenêtres de la tour qui, elle, a été renforcée par une construction en ciment armé. On a également démoli le grand porche du côté nord, les murailles au-dessus de la sacristie et entre la tour et le transept. On a mis à nu une fenêtre jumelle à trois compartiments de l'ancien faîte entre les tours, ainsi que presque toute la façade nord et une partie de la façade orientale. La masse principale de l'édifice a conservé sa forme primitive, cependant un certain nombre d ’impoitants fragments a complètement disparu; on ne peut les reconstiuire que par analogie avec les autres monuments. Le tympanon de la façade entre les tours pose un problème qu'il sera peutêtre possible de résoudre quand on aura enlevé le crépi. L'aspect des bases octogones des tours a également disparu. Enfin, la forme des grandes fenêtres du choeur et des nefs, agrandies au XVI-e et XVIII-e s.f demeure incertaine. On a découvert, au cours des travaux, quelques intéressants fragments lomans. Une petite fenêtre, ignorée jusqu’ici, trouvée à côté du portail baroque, va nous permettre de retrouver avec plus de certitude l'aspect primitif. L'examen détaillé des voûtes a démontré qu'il y avait au croisement des nefs despendentifs romans au-dessus desquels s’élevait la coupole. On n'a point trouvé jusqu'ici de stricte analogie avec l'église st André. Pour ce qui est des édifices cracoviens du XI-es., notamment la cathédrale du Wawel, on ne peut noter quelque ressemblance que dans les détails ou dans la technique des murailles et des voûtes. Le système des voûtes, c-à-d. l’application de berceaux en bras de croix avec une coupole au milieu, indique nettement des influences françaises, à savoir provençales et d’Aquitaine. II se peut que lorsque W. Herman, fondateur de cette église, fut envoyé en ambassade à l'abbaye de St Gilles, en 1084. des relations artistiques se soient établies. D’autre part, c’est fur les bords du Rhin que l’on voit le plus fouvent cette union du jet central à celui de la basilique. Ainsi donc, le problème des influences n’est point encore élucidé
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1949, 2; 93-108, 143-144
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nieistniejących kościołach Zamojskich
    Nonexisting churches in Zamość
    Autorzy:
    Bartko-Malinowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545104.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Zamoyski
    Zamość
    kościół
    ormiański
    nieistniejący
    drewniany
    klaryski
    bonifratrów
    cerkiew
    kaplica
    Zamość city
    Church
    nonexisting
    the Convent of Clarisse Sisters
    chapel
    Brothers Hospitallers
    Opis:
    Zamość jest miastem atrakcyjnym turystycznie ze względu na wyjątkowy, „idealny” układ przestrzenny, niespotykany w innych miastach Polski i Europy oraz ze względy na ciekawą manierystyczną architekturę. Warto pamiętać jednak, że nie wszystkie dzieła zachowały swój pierwotny wygląd, a niektóre obiekty, zwłaszcza sakralne, między innymi na skutek przebudowy miasta na twierdzę i utworzenia w Zamościu koszarów wojskowych, przestały istnieć. Artykuł poświęcony jest tym kościołom, które zostały zniszczone, rozebrane, zsekularyzowane i zapomniane, a które stanowiły o bogatej kulturowo i historycznie przeszłości miasta. Do kościołów tych należą: kościół św. Krzyża na Przedmieściu Lwowskim, kaplica Matki Bożej Loretańskiej, kościół św. Katarzyny na Przedmieściu Lubelskim, kościół ormiański pw. Chwalebnego Wniebowzięcia Bogarodzicy Maryi Panny, cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego na Przedmieściu Lwowskim, zespół szpitalno-klasztorny ojców bonifratrów, z kościołem, w którym znajdowała się cudami słynący obraz Matki Bożej i klasztor z kościołem św. Anny należący do sióstr klarysek na Rynku Wodnym. Niektóre z tych obiektów istnieją pełniąc funkcje niesakralne, zatraciwszy zupełnie swój charakter, lecz prowadzone były prace, m.in. przy kościele klarysek, przywracające ich pierwotny wygląd.
    Because of its unique “ideal” spatial arrangement unknown in other cities of Poland and Europe and because of its interesting mannerist architecture, Zamość is a tourist attraction. It is worth remembering, however, that not all monuments have retained their original appearance and some buildings, especially the religious ones, have ceased to exist, among other reasons because of building army barracks in the city and changing it into a fortress. The article is devoted to the churches which were destroyed, dismantled, secularized and forgotten and which constituted the rich cultural and historical past of the city. These are: the Church of the Holy Cross in the Przedmieście Lwowskie, the Chapel of Our lady of Loreto, the Church of St. Catherine in Przedmieście Lubelskie, the Armenian Church of the Assumption of the Blessed Virgin Mary, the Orthodox Church of the Ascension in Przedmieście Lwowskie, monastery and hospital of Brothers Hospitallers, with the church in which the miraculous picture of Mother of God could be found as well as the Convent of Clarisse Sisters with the Church of St. Anne in Rynek Wodny. Some of these objects still exist but have non-sacral functions and have lost their character. However some works have been conducted to restore their original appearance.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 201-219
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „[…] von unß gewischen an das neuere Nunnin Klostir”. Księcia Bolka II Małego nieudana próba fundacji klasztoru sióstr klarysek w Świdnicy
    „[…] von unß gewischen an das neuere Nunnin Klostir“. Der erfolglose Versuch des Herzogs Bolko II. des Kleinen, ein Klarissenkloster in Schweidnitz zu gründen
    “[…] von unß gewischen an das neuere Nunnin Klostir”. Duke Bolko II the Small’s Unsuccessful Attempt to Found a Monastery of the Poor Clares in Świdnica
    Autorzy:
    Klemenski, Marcin A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955665.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-03
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Schweidnitz
    Klarissen
    Bolko II. der Kleine
    Schlesien
    Klostergründung
    Świdnica
    klaryski
    Bolko II Mały
    Śląsk
    fundacja klasztoru
    Poor Clares
    Bolko II the Small
    Silesia
    monastery foundation
    Opis:
    Tematem niniejszego artykułu jest problem niezrealizowanej fundacji klasztoru sióstr klarysek w Świdnicy w latach 1358–1360. W zachowanych czterech dokumentach z tego okresu, przechowywanych we wrocławskich Archiwum Państwowym oraz Archiwum Archidiecezjalnym, wydanych przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka II Małego oraz biskupa Przecława z Pogorzeli, można znaleźć informacje o tej fundacji. Autor artykułu przypuszcza, że Bolko II mógł ufundować klasztor z myślą o swej siostrze Konstancji, księżnej głogowskiej, która była klaryską w Starym Sączu. Do fundacji nie doszło jednak z powodu śmierci Konstancji w 1360 roku, jak również na skutek panującej w tym roku w Świdnicy epidemii oraz wybuchu konfliktu księcia Bolka II z kapitułą wrocławską związanego z najazdem na miasto Grodków.
    In this article, Marcin Klemenski discusses the problem of the failed attempt to found a monastery of the Poor Clare nuns in Świdnica in the years 1358—1360. In the four extant documents from this period, kept in the Wrocław State Archives and the Archdiocesan Archives, issued by Bolko II the Small, Duke of Świdnica-Jawor, and Bishop Przecław of Pogorzela, one can find information about this attempt. Klemenski conjectures that Bolko II could have been planning to found a monastery for his sister Constance, Duchess of Głogów, who was a Poor Clare nun in Stary Sącz. However, the foundation did not take place due to the death of Constance in 1360. Another reason for the failure was the epidemic in Świdnica that year and the outbreak of the conflict between Duke Bolko II and the Wrocław chapter related to the invasion of the city of Grodków.
    Der Artikel behandelt das Problem der nicht zustande gekommenen Gründung eines Klarissenklosters in Schweidnitz (Świdnica) in den Jahren 1358—1360. In den vier erhaltenen Dokumenten aus dieser Zeit, die im Staatsarchiv bzw. Erzdiözesenarchiv Breslau aufbewahrt werden und vom Herzog von Schweidnitz-Jauer, Bolko II. dem Kleinen, und Bischof Preczlaw von Pogarell stammen, befinden sich Angaben zu dieser Gründung. Der Autor des Artikels vermutet, dass Bolko II. das Kloster mit Blick auf seine Schwester Constantia, Herzogin von Glogau, gründen wollte, die als Klarissin in Alt Sandez (Stary Sącz) lebte. Die Gründung kam jedoch nicht zustande, weil Constantia 1360 verstarb, in demselben Jahr in Schweidnitz eine Epidemie ausbrach und der Konflikt zwischen dem Herzog Bolko II. und dem Breslauer Domkapitel sich im Zusammenhang mit dem Überfall auf die Stadt Grottkau (Grodków) zuspitzte.
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2021, 13; 26-45
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność księdza prefekta Szczepana Soczyńskiego w Przasnyszu w świetle dokumentów Urzędu Bezpieczeństwa
    The activity of prefect Szczepan Soszyński in Przasnysz in the light of the documents of Security Office
    Autorzy:
    Włodarski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545080.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Przasnysz
    Klaryski
    diecezja płocka
    prefekt
    Kościół
    ks. Szczepan Stanisław Soszyński
    powiat
    Urząd Bezpieczeństwa
    Kapucynki
    Capuchin Poor Clares
    diocese of Płock
    prefect
    District Office of Public Security
    the Church
    Rev. Szczepan Stanisław Soszyński
    Opis:
    Niniejszy artykuł traktuje o działalności księdza prefekta Szczepana Stanisława Soszyńskiego w świetle dokumentów (sprawozdań dekadowych) wytworzonych przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Przasnyszu w latach 1945–1950. Są to przede wszystkim wyimki głoszonych przez niego kazań, jak również zebrane wypowiedzi osób trzecich oraz ocena działalności nauczycielskiej w szkołach. Przasnysz był pierwszą placówka duszpasterska Soszyńskiego w diecezji płockiej, na którą został skierowany w charakterze prefekta szkół gimnazjalnych i licealnych. Zyskał wówczas wielki szacunek swoich uczniów. Przykładał wiele uwagi do zaszczepienia wśród młodzieży wiary chrześcijańskiej. Znany był również z propagowania kultu św. Stanisława Kostki wśród swoich podopiecznych, dla których był zarazem wzorem godnym naśladowania, czego przejawem jest również fakt, iż cześć z jego uczniów wybrała później drogę powołania kapłańskiego. Nauczycielem w przasnyskich szkołach pozostawał do 1950 r. kiedy to został wydalony ze szkoły przez ówczesne władze państwowe „za wychowywanie młodzieży w duchu wrogim do Polski Ludowej”.
    The subject of the present article is the activity of Rev. Prefect Szczepan Stanisław Soszyński in the light of the documents (decade reports) of the District Office of Public Security in Przasnysz, in the years 1945-1950. The documents mainly consist of extracts of his sermons as well as third party statements and the assessment of educational activity in schools. Przasnysz was Soszyński’s first pastoral assignment in the Diocese of Płock, where he acted as the prefect of lower and upper secondary schools. He won considerable respect of his pupils. He paid much attention to instilling Christian faith among young people. He was known for propagating the cult of St. Stanislaus Kostka among his pupils, for whom he was a role model, which was later proved by many of his pupils choosing the way of priestly vocation. He was a teacher in schools in Przasnysz until 1950, when he was expelled from school by state authorities for “educating young people in the spirit hostile to People’s Republic of Poland”.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 219-227
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NIEZNANA AUTORKA TEKSTÓW POPULARNYCH PIEŚNI KOŚCIELNYCH – S. ANUNCJATA NATALIA ŁADA FNS
    UNKNOWN AUTHOR OF LYRICS OF POPULAR CHURCH SONGS – SR. ANUNCJATA NATALIA ŁADA FNS
    Autorzy:
    Kałamarz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947260.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    Śpiewnik eucharystyczny
    polska pieśń kościelna
    s. Anuncjata Natalia Łada
    Franciszkanki Najświętszego Sakramentu
    klaryski od Wieczystej Adoracji
    Eucharistic Songbook
    Polish church song
    Sr. Anuncjata Natalia Łada
    Franciscan Sisters of the Poor
    Clares of Perpetual Adoration
    Opis:
    Many songs used in Polish churches were created in monastic environments. Unfortunately, over the years, the identity of their creators has been unknown. When entering an order, a monk or a nun took a new name and stopped using their surname, the products of their activities having been dedicated to God and thus were anonymous. Today, we are unable to determine with absolute certainty the authorship of lyrics and melodies of songs. Not infrequently, high probability, at which we arrive in the course of examining archives and through deduction, has to be sufficient for us. One of the environments in which church songs still used today were created was the order of the Poor Clares of Perpetual Adoration, previously functioning under the name of Franciscan Sisters of the Eucharist. Amongst them, a special place is reserved for Sister Anuncjata Natalia Łada to whom we owe the creation of lyrics of such songs as, inter alia, Let’s Love the Lord, because His Heart… (Kochajmy Pana, bo Serce Jego), The Beautiful Flower of Nazareth (Nazareński śliczny kwiecie), The Hidden Jesus (Jezusa ukrytego), In Your Wonderful Temples (O jak są miłe Twe Przybytki), Have Mercy, my Jesus (Miłosierdzia, Jezu mój), O Have Mercy, Mercy our Lord! (O miłosierdzia, miłosierdzia, Panie!), O Come All Ye Faithful (Przyjdźcie do mnie wszyscy), O the Holy Feast, Jesus! (O święta Uczto, Jezu!), You Make us Rejoice (Ty każesz weselić się), O the Holy Blood! (O Krwi najdroższa!), The Welcoming Song of Joy (Pieśnią wesela witamy), O my Soul (Duszo moja), O the Beloved Joseph! (O Józefie ukochany!). The talented composer of melodies was Sister Gabriela Olga Kołaczkowska. Also, the founder of the Polish branch of the order, Sister Maria Ludwika Nałęcz-Morawska, is the author of one song O the Silent White Host (O milcząca Hostio biała), or, as others want it, two songs.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2017, 12; 113-122
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies