Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kallimach" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kallimach – poeta sztuki i wdzięku
    Autorzy:
    Manteuffel, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1969151.pdf
    Data publikacji:
    1949
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kallimach
    estetyka
    epigramaty
    Prolog do Aitiów
    Hekale
    Opis:
    Artykuł poświęcony analizie twórczości Kallimacha.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 1949, 1; 95-108
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza Demeter u Kallimacha z Cyreny
    Demeter’s Characters in Callimachus From Cyrene
    Autorzy:
    Tymoshenko, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119681.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kallimach
    hymn
    Demeter
    Erysichton
    epitet
    święto kalathosa
    rama mimetyczna oraz mitologiczna
    powieść ostrzegawcza
    Opis:
    The article considers the characters of goddess Demeter in the sixth hymn of Callimachus To Demeter. Analysis of heroine’s image must show the author’s skill in composing the hymn’s narration, as well as his good knowledge of religious ceremonies and his attitude toward the glorified deity. Namely the study of goddess’s epithets (sometimes hidden) used in hymn aims to present Demeter’s images: Demeter as a mourning mother, goddess of crops, fruits and cattle, giver of happiness, health and season-bringing goddess; Demeter as a law-giver. One can observe how Callimachus skillfully changes his narration; together with such transitions from mimetic to non-mimetic frame changes the character of Demeter. The hymn starts with the ritual scene of carrying kalathos (a special basket) on the holiday honoring the goddess, where the poet shows special rules for ancient women in her worshiping. Next goes a scene from the myth of Persephone’s rape and Demeter’s wandering in searching her lost daughter. But the poet decides to interrupt this story and to start a new one – a cautionary tale about Erysichthon’s crime in the Demeter’s sacred grove and his punishment by fair goddess. Here is heard the main idea: no one can escape from the god’s will and its’ power. In the end Callimachus returns to mimetic frame and here Demeter appears again in her full glory and as a giver of many benefits for people.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 39-54
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Raz jeszcze o grobie Dzeusa na Krecie
    On Zeus Grave in Crete Once More
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954799.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Religia grecka
    kult grobów
    paradoks kłamcy
    komentarze do Nowego Testamentu
    Epimenides z Krety
    Kallimach z Cyreny
    święty Paweł Apostoł
    Greek religion
    the tomb cult
    the liar paradox
    Commentaries to the New Testament
    Epimenides of Crete
    Callimachus of Cyrene
    St. Paul Apostle
    Opis:
    According to the author, the legend about Zeus' grave was probably created as early as VIII or VII centuries BC, being a part of the common tomb cult in Early Greece. In this time the Mycenaean tholos graves began to be considered as tombs of the Greek heroes and gods. However, some Greeks raised an objection to the new form of the tomb cult. The belief in Zeus' grave was regarded as downright blasphemy by Epimenides (VII/VI century BC) and brought censure upon the Cretans for being liars. This is reflected not only in Callimachean Hymnus to Zeus (vv. 8-9), but also in a lost poem of Epimenides (probably in his Theogony). A fragment of this poem has been preserved in two Syriac commentaries to the Apostle Acts (17, 28). The English translation of these Syriac sources runs as follows: “The Cretans carved a tomb for thee, O Holy and High, / Liars, noxious beasts, evil bellies, / For thou didst not die, ever thou livest and standest firm / For in thee we live and move and have our being”. This fragment may been restored in the following shape: Τύμβον ἐτεκτΥναντο σέϑεν, Κύδιστε, Μέγιστε,Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀργαί.᾽Αλλὰ γὰρ οὐ σὺ ᾽ϑάνες, ζώεις δὲ καὶ ἵστασαι αἰεί,῎Εν σοι καὶ ζῶμεν καὶ κινύμεϑ᾽ ἠδὲ καὶ ἐσμέν. Both the second and the fourth verses were quoted by St. Paul, the former as an excerption from a poem of the Cretan seer, the latter as an anonymous quotation. Two remaining lines are convincingly restored on the basis of both Syriac translations. The attribution of this tetrameter to Epimenides, the well known Cretan prophet, poet and politician, seems certain. Thus some verses of the Callimachean Hymnus to Zeus had to be modelled on Epimenides' version of the birth-story of the Greek principal god. They contain an exact imitation of the prophet's words: “The Cretans always Liars” (Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται) and the same arguments: (1)both poets (i.e. Epimenides and Callimachus) reproached the Cretans for the lie; (2) both think congruently that the alleged Zeus' grave in Crete was a basic reason for arising the popular opinion on the lying character of the Cretans; (3) both deny the supposed death of Zeus; (4) both believe in the immortality of the god;(5) both criticize the different traditions, referring to the authority of a god (Zeus in the Callimachean hymn) or a hero (Minos in Epimenides' poem). Callimachus of Cyrene follows silently Epimenides, summarizing the same arguments, which permit him to reject the common version of the Zeus' birth-story in Crete. He also records some of Epimenides' aetiological tales, e.g. on the Omphalian Plain and the Mountain Panacra.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 95-124
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De Philippo Callimacho elegiaco capitula duo
    Autorzy:
    Domański, Juliusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887538.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Filip Kallimach (Filippo Buonaccorsi)
    łacińska elegia miłosna
    osoba kochanki w łacińskiej elegii miłosnej
    nowołacińska poezja humanistyczna
    renesansowe naśladownictwo starożytnej poezji łacińskiej
    Philippus Callimachus (Filippo Buonaccorsi)
    Latin love elegy
    mistress’ person in Latin love elegy
    Neolatin humanist poetry
    the Renaissance imitation of ancient Latin poetry
    Opis:
    Są to dwa rozdziały wyłączone z wydanej przed pięćdziesięciu prawie laty mojej rozprawy doktorskiej, traktującej o Filipie Buonaccorsim zwanym Kallimachem (1438–1496), osiadłym wPolsce humaniście włoskim i poecie nowołacińskim, jako o naśladowcy elegików rzymskich. W pierwszym, O języku miłosnym Kallimacha, analizuję semantykę wybranych okazów jego wzorowanego na elegikach rzymskich słownictwa erotycznego, w drugim O nakreślonym przez Kalliamacha wizerunku Fannii zajmuję się osobą jego polskiej kochanki, próbując na podstawie pospołu skąpych o niej danych w utworach Kallimacha i topiki elegii rzymskiej hipotetycznie ustalić m.in., czy i w jakim sensie mogła jako bohaterka jego utworów poetyckich być także ich użytkowniczką.
    It is two chapters detached from my doctoral thesis—published nearly fifty years ago—on Philip Buonaccorsi called Callimachus Experiens (1438–1496) as an imitator of Roman elegy writers. Callimachus was an Italian humanist and Neolatin poet who settled in Poland. In the first chapter, On Callimachus’ Love Lnguage, I analyse the semantics of some selected examples of his erotic vocabulary which was modelled upon ancient Roman elegies. In the second, On Fannia’s Effigy Sketched by Callimachus, I deal with his Polish mistress’ person. Not very much is told about her in Callimachus’ works. Nevertheless, I try to find out hypothetically—referring to the topics of the Roman elegy—if and how Fannia, a heroine of Callimachus’ poems, could be also a reader of them.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 113-142
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies